Beranda / วัยรุ่น / น่านฟ้าคว้าเกียร์ / ตอนที่ 2 เจอกันอีกครั้ง

Share

ตอนที่ 2 เจอกันอีกครั้ง

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-17 10:16:59

@มหาวิทยาลัยชื่อดังเเห่งหนึ่ง

“ เฮ้ย!!...พวกเเกรู้รึยัง ใครเป็นหลานรหัสในสาย ” จินนี่เอ่ยถามเพื่อนในกลุ่มขณะที่กำลังใกล้เลิกเรียนเเล้ว

“ อืม...รู้เเล้ว ”

“ กูก็รู้เเล้วเหมือนกัน ”

“ รู้เเล้วเหมือนกัน ” เพราะน้องๆตามหาพวกเราเจอเเล้วเเต่ก็ยังไม่เจอกันจริงๆจังๆเป็นการส่วนตัว

“ งั้นดีเลย...พวกเรารวมกันเลี้ยงน้องๆในสายของพวกเราหน่อยไหมก่อนจะไปออกค่าย กระชับมิตรภาพความสัมพันธ์กัน ”

“ ก็ดีนะ ”

“ เห็นด้วย ”

“ ที่ไหนดี...จะได้นัดถูก ว่าจะเอาเป็นพรุ่งนี้เพราะว่างพอดี ” จินนี่เอ่ยถามเพื่อนเพื่อถามความคิดเห็น เพราะนี่ก็ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์เเล้วสำหรับการรวมตัวประชุมเชียร์ ในช่วงเปิดเทอม อาทิตย์หน้าก็ต้องออกค่ายกันเเล้ว ปีนี้จัดทุกอย่างให้ง่ายเเละรวดเร็วที่สุดจะได้ไม่เสียเวลาของนักศึกษาเเต่ล่ะคน กิจกรรมก็ถูกจัดเปลี่ยนไปด้วยเเตกต่างจากทุกปี

ถึงเขาจะอยู่ปีสามเเต่ก็ไม่ได้มาเข้าร่วมด้วยบ่อยนักเพราะต้องช่วยงานคนเป็นอาด้วยที่เป็นเจ้าของมหาลัยนี้ เพราะเป็นงานด่วนอาจึงต้องการกำลังเสริม ซึ่งไม่ใช่หน้าที่ของเขาเเต่ก็ปฏิเสธไม่ได้

“ ปิดห้องเลี้ยงคาราโอเกะไหม ”ซันเอ่ยเสนอความคิดเห็นไปด้วยจนทุกคนครุ่นคิดตาม

“ ก็ดีนะ...น่าสนุกดี ” เลโอเอ่ยต่อ

“ ก็ดี...ฉันจะร้องเพลงให้ลั่นห้องไปเลย ”

“ อย่าาา / อย่า / อย่าเถอะขอร้อง ” ทั้งสามหนุ่มเอ่ยห้ามออกมาพร้อมกันเพราะรู้ว่าเสียงเพื่อนนั้นเป็นยังไง

“ พวกมึงอ่ะ...กูงอน ”

“ กูไม่ได้ง้อครับ...ไม่ใช่ผัวของมึง ”

“ ชิส์....ไปลานเกียร์กัน น้องๆน่าจะมารวมตัวกันเเล้ว ”

“ ไปดิ ” ทั้งสี่คนรีบมุ่งหน้าไปที่ลานกิจกรรมเกียร์พร้อมกับเพื่อนคนอื่นๆ ส่วนปีสี่ไม่ค่อยว่างมาช่วยเท่าไหร่เพราะต้องทำโปรเจคจบเเละฝึกงานช่วงใกล้จบ

พอมาถึงก็เห็นน้องๆที่เรียนวิศวะทุกสาขามารวมตัวกันหมดเเล้วนับร้อยคนได้

“ ทุกคนเงียบครับ ” ทุกคนพร้อมใจกันปิดปากเงียบสนิท

“ ..... ”

“ น้องๆครับ...คือพี่อยากรู้ว่าเเต่ล่ะคนอยู่สาขาไหนกันบ้าง เดี๋ยวพี่จะเรียกทีล่ะสาขาเเล้วให้ลุกออกมาตามจุดที่พี่ๆบอกนะครับ วันนี้ถ้าคุยกันรู้เรื่องเร็ว ก็เเยกกันกลับบ้านเร็วครับ ไม่มีอะไรมากได้ยินกันไหมครับ ” ซันเอ่ยเสียงดังลั่น จนทุกคนรีบตอบรับรุ่นพี่

“ ได้ยินค่ะ / ได้ยินครับ ”

" พวกคุณรู้เรื่องเเละได้ยินกันจริงไหม ทำไมเสียงเบาจัง " ซันเเกล้งว๊ากจนทุกคนพร้อมใจตะโกนเสีียงดังอีกครั้งอย่างพร้อมเพรียงกัน

“ ได้ยินครับบบบ / ได้ยินค่ะ ”

“ ดีมากครับ...งั้นเริ่มกันที่สาขาเเรกเลยครับ ”

“ คอมันจะพังไหมว่ะเเหกปากขนาดนั้น ” เลโอเอ่ยถาม

“ ถ้าพังก็เป็นหน้าที่ของหมอไป…ช่วยไม่ได้ ” เขาเอ่ยตอบเสียงเบาเเละมองบริเวณรอบๆจนสายตาไปสะดุดกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าตาคุ้นมาก ซึ่งอยู่ข้างหลังสุด

...จำได้เเล้วว่าคือใคร

...ยัยเด็กที่เจอที่คลับคืนก่อนนั่นเอง

...ไม่คิดว่าเธอจะเรียนที่นี่คณะนี้ด้วยบังเอิญจริงๆ

“ ไอ้ณคุณ มึงยิ้มอะไรคนเดียวว่ะ ”

“ กูยิ้มเหรอ...ก็ไม่หนิ ” เขาชี้นิ้วเข้าหาตัวเองด้วยความงุนงง

“ ยังจะเถียงก็กูเห็นอยู่ หรือมึงสนใจสาวคนไหนบอกกูหน่อยดิ ”

“ เรื่องของกู ”

“อย่าให้กูรู้นะมึง ล้อบ้านเเตกเเน่ ” เขายักไหล่ให้มันอย่างไม่ยี่ระ เรื่องอะไรต้องให้มันรู้ว่าผมมองอะไรอยู่

“ ไอ้เxี้ย...น้องคนนั้นเรียนสาขาเดียวกับพวกเราเว้ย โคตรน่ารักอย่างกับตุ๊กตาบาร์บี้ ” เลโอเอ่ยอย่างยิ้มๆเเละมองเเบบไม่ล่ะสายตา เพราะสาขายานยนต์ถูกเรียกออกมาเป็นสาขาที่สามจากสิบสองสาขา

“ คนนี้กูขอจองอย่าเเย่ง ” ซันเดินเข้ามาสมทบเเละให้คนอื่นจัดการหน้าที่ว๊ากต่อ

“ พวกมึงสองตัวปล่อยน้องไปมีอนาคตที่ดีเถอะ ถ้าอย่างไอ้คุณกูจะไม่ว่าไม่ห้ามเลย ” จินนี่กอดอกมองเพื่อนของตน

“ ไอ้x่านี่นิ่งๆอาจจะเป็นเสือร้ายเสือซ่อนเล็บก็ได้เว้ย ใครจะไปรู้ ”

“ วกมากัดกูจนได้นะพวกมึงเนี่ย ” บ่นพวกมันอย่างเอือมระอา นิสัยโคตรเเตกต่างกันเเต่ดันเป็นเพื่อนสนิทกันได้อย่างงงๆ

“ คนที่พวกมึงมองเป็นหลานรหัสกู กูไม่อนุญาตให้พวกมึงจีบ รีบไปกันได้เเล้ว ” จินนี่เอ่ยตอบจนทำให้เขามองหน้าเพื่อนสาวเพียงคนเดียวของกลุ่ม หลานรหัสงั้นเหรอ เเสดงว่าพรุ่งนี้เลี้ยงน้องก็ต้องเจอกันงั้นดิ

“ ขี้หวง / กูจีบน้องไม่ได้จีบมึงครับเพื่อน ”

" เอ๊ะ!!...ไอ้พวกนี้นี่พูดไม่รู้เรื่อง " ผมขี้เกียจอยู่ฟังพวกมันเถียงกันต่อ จึงตัดสินใจเดินหนีออกมาเเละไปยืนรวมกับกลุ่มเพื่อนสาขาเดียวกัน

ที่ต้องเเยกเเต่ล่ะสาขาออกมา เพราะรุ่นพี่อยากรู้จักเเละอยากจำหน้าน้องในสาขาได้เผื่อมีกิจกรรมร่วมกัน ในขณะที่เพื่อนคนอื่นกำลังพูดเขาจึงเเกล้งเดินสำรวจไปทางข้างหลังอย่างเงียบๆ

เธอจำเขาได้ตั้งเเต่เจอเมื่อกี้เเล้วเเต่เเกล้งก้มหน้าหลบสายตาคม เเต่ดูเหมือนจะหลบไม่พ้น โลกมันช่างกลมเสียซะเหลือเกิน ได้อยู่สาขาเดียวกันอีก เเถมเขาก็เดินมาเเอบอยู่ข้างๆอีก จึงเล่นมือตัวเองไปพลางๆไม่อยากเงยหน้ามอง

“ ทดสอบความจำกันหน่อยดีกว่า ว่าพวกพี่ชื่ออะไรเพราะเห็นกันมาเป็นอาทิตย์เเล้ว พี่จะสุ่มเรียกนะครับ ใครตอบไม่ได้ต้องถูกลงโทษ ”

“ น้องครับพี่ชื่ออะไร ” เธอเงยหน้าไปมองหน้าเขาทันทีก็เพราะเขาใช้เท้าเขี่ยขาฉันเบาๆ

...เห็นเธอเป็นอะไรถึงใช้เท้าเขี่ย

... จะทักทายดีๆไม่ได้รึยังไงผู้ชายคนนี้

“ พี่ชื่ออะไรครับน้องฟ้า ” เขาเอ่ยถามเธอด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งจนเรียกสายตาจากทุกคนให้หันมามองอย่างง่ายดายได้เป็นอย่างดีจนเป็นจุดสนใจเเละได้ยินเสียงซุบซิบเบาๆจากเพื่อนตัวดี เเต่ผมไม่สนใจหรอก สนใจคนตรงหน้ามากกว่า ที่ตอนนี้เธอเงียบ

“ ชะ...ชื่อ ” เธอไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไร เพราะไม่เคยเห็นเขามารวมที่ลานเกียร์เหมือนพี่คนอื่นๆ

...เอาไงดีน่านฟ้าเธอตายเเน่

“ ตอบครับ...อย่าเงียบ ” ผมเเกล้งเอ่ยเสียงเข้มขึ้นจนเธอสะดุ้งตกใจ เรียกรอยยิ้มมุมปากจากผมได้เป็นอย่างดี

“ หนูไม่รู้ค่ะ ไม่เคยเห็นหน้าพี่มาก่อน ” เธอตอบออกไปเสียงสั่นเพราะกลัวโดนสั่งลงโทษเเบบเเปลกๆ เพราะไม่สามารถคาดเดาจากคนตรงหน้าได้เลยว่ามีนิสัยยังไง

“ ไม่รู้ได้ยังครับเราอยู่สาขาเดียวกันนะ ขนาดพี่ยังรู้จักชื่อน้องเลย ” บีบมือกันเเน่นด้วยความประหม่าพร้อมกับหันมองคนรอบข้างเผื่อจะช่วยอะไรได้ เเต่ทุกคนก็นั่งเงียบจนไม่กล้าขยับตัว

“ หนูไม่รู้จริงๆค่ะ ” เธอเงยหน้าสบตาคม พยายามใช้สายตากลมโตของตัวเองออดอ้อนเพื่อหวังให้คนตรงหน้าเห็นใจ

...พยายามใจดีสู้เสือเอาไว้

“ งั้นลุกออกมาตรงนี้ครับ...พวกมึงถามน้องต่อได้ ” เขาชี้ให้เธอลุกเดินออกมาทางข้างหลังสุดจากกลุ่มเพื่อนเเละให้เพื่อนตัวเองถามคนอื่นต่อ เเต่สายตากรุ้มกริ่มจากเพื่อนสนิทตัวดีมองมาด้วยความล้อเลียน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกมันจ้องจะเเซวเขาอยู่

จึงมองบริเวณรอบๆทุกคนต่างไม่ได้สนใจกัน เพราะทำหน้าที่ของตัวเองกันอยู่ เเละเเต่ล่ะสาขาก็อยู่ห่างกันพอสมควร บริเวณที่ยืนอยู่ห่างจากทุกคนจึงเงียบเล็กน้อย

“ ปั่นจิ้งหรีดยี่สิบที เเล้วผมจะบอกว่าผมชื่ออะไร..เริ่มครับ ” เธอเผลอมองคนตรงหน้าด้วยสายตาไม่สบอารมณ์เเบบปิดไม่อยู่ ก่อนที่จะเริ่มทำโดยเอามือไขว้กันโดยที่อีกมือจับหูส่วนอีกมือวางตรงไปข้างหน้า

“ มองเเบบนี้อยากโดนเพิ่มโทษเหรอครับ ”

“ เป่าค่ะเปล่า ขอโทษค่ะ ” รีบขอโทษขอโพยก่อนจะก้มหน้าเเละเริ่มหมุนอย่างช้าๆ

“ ช้าเเบบนี้จากยี่สิบจะเป็นสี่สิบทีนะครับ ”

“ .... ” เธอได้พ่นลมหายใจออกมาหนักๆเเละเริ่มหมุนเร็วขึ้น

…ไอ้คนเผด็จการไอ้คนใจร้าย

“ ทำไมไม่นับครับ จะโกงผมเหรอ ”

“ หนึ่ง สอง สาม.... ”

“ เสียงดังอีกครับ ”

“ สี่ ห้าาา!! ” เเหกปากเสียงดังลั่นโดยที่ไม่ได้สนใจว่าใครจะได้ยินไหม

“ สิบเก้า…ยี่สิบ” พอหยุดหมุนเท่านั้นเเหล่ะ โลกหมุนรอบตัวเองทันที จนเผลอเซเอามือจับหัวไว้ด้วยความเวียนหัวจนเกือบล้ม

“ เเค่นี้ก็ไม่ไหวเเล้ว ” โคตรดูถูก

“ พี่ก็ลองทำบ้างเองบ้างสิคะ ”

“ นี่คุณกล้ายอกย้อนเถียงผมเหรอ ? ”

“ ไม่ได้เถียงค่ะ เเค่เเสดงความคิดเห็น ”

“ หึ...เเบบนั้นเเหล่ะครับที่เขาเรียกว่าเถียง ”

“ ขอโทษค่ะ ” ไม่อยากผิดก็ต้องยอมผิด เพราะไม่อยากมีเรื่องกับรุ่นพี่จอมเผด็จการบ้าอำนาจโซตัสอย่างเขา

“ คำขอโทษดูไม่จริงใจ ขอโทษใหม่ครับรุ่นน้อง ”

“ ขอโทษค่ะ ” ตะโกนเสียงดังใส่หน้าเเละรีบเดินหนีมานั่งที่เดิมของตัวเองทันที กลัวจะได้ตะบันหน้าหล่อๆนั่นเสียก่อน เเบบนี้คือเเกล้งกันชัดๆเธอไปทำอะไรให้เขานะ

“ เดินหนีออกมาเเล้วรู้ชื่อผมเเล้วรึไง ” เขาเดินมานั่งยองๆข้างเธอเเละมองใบหน้าหวาน ที่ตอนนี้เริ่มหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดผ่านท่าทางเเต่พยายามเก็บอาการไว้

“ ไม่ได้อยากรู้เเล้วค่ะ ”

“ เเต่คุณต้องรู้จำชื่อผมให้ขึ้นใจ ผมชื่อณคุณ หรือจะเรียกว่าคิงวิศวะสุดหล่อก็ได้ครับ เหมือนที่คนอื่นเรียกกัน นี่คือฉายาของผม ยินดีที่ได้รู้จักครับ ” วันนั้นกับวันนี้ทำไมช่างเเตกต่างกันนักนะเธอไม่เข้าใจเขาเลยจริงๆ ภายใต้ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรถูกใจสาวหลายๆคนที่หมายปองมองมา เเต่คำพูดนั้นก่อกวนขั้นสุดจนเธอเริ่มนึกโมโหในใจ วันนั้นอุตส่าห์ชื่นชมที่เคยช่วยกัน เเต่วันนี้ขอทิ้งคำนั้นเลยอย่างกับคนล่ะคน หลังจากจบกิจกรรมก็ต่างคนต่างอยู่เถอะ

“ เธอรู้จักเขาเหรอน่านฟ้า ” พรีมเพื่อนสาวในสาขาเอ่ยถามเธอ เพราะเราเริ่มสนิทกันตั้งเเต่วันเเรกที่ได้เจอกันเเล้ว

“ ไม่นะ ” พยายามตอบให้น้ำเสียงนิ่งที่สุดไม่ให้เพื่อนสงสัย เพราะจะบอกรู้จักมันก็ไม่เชิงเพราะเจอกันด้วยเหตุบังเอิญมากกว่า

“ เราอิจฉาเธออ่ะ ที่คนหล่อๆเเบบนั้นมาอยู่ใกล้ๆ เป็นเรานี่หัวใจวายตายไปเเล้วนะเเถมตัวโคตรหอม พี่เขาเป็นตัวท็อปของคณะเเละมอเลยนะเพจมอเเอบถ่ายรูปพี่เขามาลงบ่อยๆเเต่ได้ข่าวพี่เขาเป็นคนนิ่งๆไม่ค่อยอะไรกับใคร ”

“ เห่อะ...นิ่งเหรอ ” อยากจะเถียงใจจะขาด เพราะท่าทางเมื่อกี้ไม่เหมือนคนนิ่งเหมือนที่หลายคนเคยรู้จัก น่าจะไม่รู้ตัวตนของเขามากกว่า

“ เมื่อกี้ว่าอะไรนะ ”

“ เปล่าๆ ”

“ น้องสองคนนั้นคุยอะไรกันครับ เงียบหน่อยรบกวนคนอื่น ” พี่ณคุณคนเดิมหาเรื่องฉันอีกเเล้ว คนอื่นคุยเสียงดังกว่าไม่เห็นจะว่า พอเป็นเธอกลับโดนว่าง่ายดายซะงั้น สองมาตรฐานชัดๆ

..................

อย่าเเกล้งน้องเยอะอีพี่ 🙄🙄 เดี๋ยวโดนเอาคืน

ฝากกดใจเเละคอมเม้นท์เป็นกำลังใจให้ไรท์กันเยอะๆด้วยนะคะ 🫶🙏🥰

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 3 กอดได้ไม่ว่า

    วันต่อมาร้านคาราโอเกะพี่เขานัดสองทุ่ม เเต่นี่ปาไปสองทุ่มครึ่งเเล้ว เล่นเอาเลทไปครึ่งชั่วโมงเพราะรถในเมืองติดหนักมาก จนทำเอารู้สึกผิดต่อรุ่นพี่ ที่นัดเลี้ยงสายในรุ่น ปกติตัวเองไม่เคยสายเลยสักครั้งมาเผื่อเวลาตลอด เเต่วันนี้สุดวิสัยจริงๆ จึงได้ส่งข้อความบอกพี่จินนี่เเล้ว เเละที่ทำงานก็มีเรื่องวุ่นๆเล็กน้อยด้วย ฉันมาถึงก็มองสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง ที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษา สูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะบิดกลอนประตูเปิดเข้าไป เสียงเพลงค่อนข้างดังมาก เเต่เมื่อเข้ามาทุกคนก็หันมามองเป็นสายตาเดียวจนทำเอาฉันประหม่า ทำตัวไม่ถูก " ขอโทษนะคะที่มาช้า " ฉันยกมือไหว้ขอโทษทุกคน จนพี่จินนี่เดินเข้ามาหาอย่างยิ้มๆ " ไม่เป็นไรคนสวยพี่เข้าใจ มานั่งก่อนมาทานข้าวมารึยัง " " ยังเลยค่ะ " ฉันเดินตามเเรงลากจูงของรุ่นพี่ที่พามานั่งข้างคนที่ฉันไม่อยากนั่งข้างด้วยที่สุด เเต่พื้นที่ตรงอื่นไม่ว่างเเล้วจึงยอมจำเป็นต้องนั่งข้างเขา " สวัสดีค่ะทุกคน หนูชื่อน่านฟ้านะคะ " ฉันยกมือไหว้รุ่นพี่ทุกคนเเละเเนะนำตัวกับเพื่อนคนอื่นๆด้วย " สวัสดีครับ ชื่อน่ารักเหมือนกับหน้าตาเลยนะ " ซันเอ่ยเสียงหวานเเละยิ้มเเพรวพราวให้ เพื่อก่

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-17
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 4 พูดไม่เข้าหู

    @หอพัก “น่านฟ้า...ตื่น” ณคุณเขย่าขาเธอเบาๆ เพื่อเรียกให้ตื่นหลังจากจอดรถหน้าหอเเละดับเครื่องเเล้ว ระหว่างทางที่ขี่มาทำเอาผมต้องคอยหันหลังมองตลอดทางไม่กล้าขี่เร็ว ใช้ความเร็วเพียง 60-70 เท่านั้น เพราะกลัวเธอจะตกรถ คนอะไรหลับได้เเม้กระทั่งนั่งรถบิ๊กไบค์ ไม่กลัวรึยังไงกัน ไม่ใช่รถยนต์นะ ...ยอมใจจริงๆ ...เเต่คงจะง่วงเเละเหนื่อยมาก “ อื้อ...อย่ากวน~ หมอนข้างอุ่นจังวันนี้” เมื่อรู้สึกถึงการรบกวนเวลานอนเธอจึงกอดหมอนข้างให้เเน่นขึ้นพร้อมขยับใบหน้าเข้าหาความอุ่น “ หมอนข้างอะไรล่ะ...นี่ฉันเอง ตื่นก่อน ” เขาต้องเอ่ยขึ้นเสียงดังเพื่อให้เธอรู้สึกตัวตื่น ...จนได้ผล เธอยอมเปิดตาตื่นเเละมองบริเวณรอบข้างด้วยความงัวเงียง่วงนอนเเบบเห็นได้ชัด “ ถึงเเล้วเหรอ” เธอยอมลงจากรถเเละยืนตั้งสติสักพัก ก่อนจะถอดหมวกกันน็อคออกโดยมีพี่เขาช่วย “ ไม่ถึงเเล้วจะปลุกเหรอ หรือไม่อยากตื่นอยากไปนอนกับฉันที่คอนโด ก็ได้นะขึ้นรถมาสิเร็ว” “บ้า//...ใครเขาอยากไปนอนกับพี่กัน” ตื่นเต็มตาเลยทีนี้ จากคำพูดก่อนกวนของพี่เขา “หึ...นึกว่าอยากจะไปนอนด้วย เเต่ทีหลังอย่าหลับเเบบนี้อีกนะมันอันตราย เดี๋ยวต

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 5 น้องสาว

    @คอนโด" เธอพักห้องนั้น....ห้องนั้นคือห้องน้องสาวฉันเอง " ผมชี้ไปห้องทางด้านซ้ายมือที่อยู่ติดกัน เป็นห้องของน้องสาวผมเอง เธอชื่อ " ณดา " อายุ 15 เเต่นานๆ ทีถึงจะมาพักกับผมสักที ที่นี่เป็นห้องพักขนาดใหญ่มีสองห้องนอน เเละสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เเละยังมีห้องครัว ห้องทานข้าว เเละห้องนั่งเล่น เดินทางสะดวกสบายใกล้รถไฟฟ้า ใกล้โรงพยาบาล สถานีตำรวจ ห้างสรรพสินค้า เเละโรงเรียน มหาลัย " น้องสาวหรือว่าสาวกันเเน่ " ฉันมองตามที่นิ้วเขาชี้บอก คือห้องใหญ่เเละหรูหรามาก ทำเอาเธอเกรงใจจนเเทบไม่กล้าขยับตัว เเถมมองเห็นวิวเเละเเสงไฟรอบเมืองอีกเพราะอยู่สูง " น้องสาว...ฉันยังไม่มีเเฟน " เขากอดอกมองยัยเด็กขี้สงสัย " หูดีจัง....ยังไงหนูก็ขอบคุณพี่ณคุณนะคะที่ช่วยหนู " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณคนตรงหน้าจากใจจริงอีกครั้ง ถ้าไม่ได้เขามาช่วยเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะเหมือนคนตายทั้งเป็นขนาดไหน ไม่รู้จะมีใครกล้ามาช่วยเธอรึเปล่า " พอเเล้วคำขอบคุณน่ะ...ไม่ต้องไหว้เยอะยังไม่เเก่ " ผมเอ่ยทีเล่นทีจริงเมื่อเห็นเเววตากลมโตเริ่มคิดมากผ่านสายตาเเบบปิดไม่มิด " ก็เเก่จริงๆ เเหล่ะค่ะ มากกว่าหนูตั้งสามปี " ฉันชูนิ้วขึ้นมาสามนิ้วเเละยิ้

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-16
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 6 เขาเรียกว่าตกหลุมรัก

    หลังเลิกเรียนตอนเย็นๆ น่านฟ้าก็เดินตามทางไปเรื่อยเพื่อหางานใหม่ให้ใกล้ที่พักมากขึ้นจะได้ประหยัดเงินค่าเดินทาง เหมือนจะหาง่ายเเต่ไม่ง่ายเลยสักนิด เพราะพนักงานพาสไทม์เต็มทุกร้าน ความใฝ่ฝันของเธอคืออยากสอบเข้ามหาลัยดีๆที่มีชื่อเสียง เรียนจบจะได้หางานดีๆทำเเละเงินเดือนสูงๆ ครอบครัวจะได้สุขสบายมากขึ้นทั้งการกินการอยู่เเละการใช้ชีวิต เเละน้องจะได้เรียนที่ดีๆที่อยากเรียนเเละมีอนาคตที่ดีจะได้ไม่ลำบากเหมือนกับเธอเอง เธอนั่งลงที่เก้าอี้ว่างหน้าร้านขายน้ำปั่นเพราะเริ่มเหนื่อยจากการเดินหางาน จึงอยากหาน้ำปั่นเย็นๆชื่นใจกินสักเเก้ว ซึ่งราคาก็ถือว่าไม่เเพงมากจนเกินไป เเก้วล่ะห้าสิบบาท อาจจะถูกกว่าหลายๆร้านด้วยซ้ำ ราคาอาจจะปกติดีหรือถือว่าถูกสำหรับเมืองกรุง เเต่สำหรับเธอนั้นถือว่าสูงกว่าราคาเเถวบ้านอยู่พอสมควร เเต่ก็พอจะเข้าใจได้ว่าค่าเช่าที่เเละหลายๆอย่างอาจจะเเพง ...การเเข่งขันก็สูงเช่นกัน เธอเลือกจะสอบติดมหาลัยดีๆในเมืองกรุง เพราะว่าจะได้หางานทำง่ายๆด้วยระหว่างเรียน เเต่พอมาใช้ชีวิตที่นี่เองจริงๆกับพบว่าต่างจากที่เธอคิดเลย ทุกคนดูเร่งรีบไปหมด จนเเทบไม่ได้สนใจกัน เเต่ก็ดีตรงต่างคนต่างอยู่ เเต่

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 7 อยากเลี้ยง

    @มหาลัย“ วันนี้พวกคุณไม่ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมของพวกเราเลยโดยเฉพาะคุณผู้ชายทำให้หลายๆคนต้องกลับบ้านมืดดด… ” บรรยากาศตอนนี้เงียบจนน่าขนลุกกับน้ำเสียงของรุ่นพี่ที่ก่อนหน้านี้มีกิจกกรมเชียร์ให้ได้ทำ เเต่รุ่นน้องหลายคนไม่ให้ความร่วมมือ จึงต้องถูกทำโทษทั้งหมดเเละนี้ก็เป็นอีกครั้ง“ ... ” “ ลุกนั่งพร้อมเพียงกันสามสิบครั้ง ถ้ารอบนี้พวกคุณทำไม่พร้อมกันจะถูกเพิ่มขึ้นอีกครั้งล่ะสิบ ได้ยินไหมครับบบ ” “ ได้ยินค่าา / ได้ยินครับบบ ” “ ดีมาก....เริ่มได้ ” “ หนึ่ง สอง สาม.... ” ณคุณมองคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ริมด้านหลังที่ถูกสั่งทำโทษไปด้วยเพราะเพื่อนไม่ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมจนเริ่มสงสาร ใบหน้าสวยหวานมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามกรอบหน้าจนอยากเช็ดให้ ...เเต่ก็ทำไม่ได้ จึงได้เเต่มองคาดโทษเพื่อนตัวดี ที่ว๊ากเเละสั่งน้องให้ทำอยู่ได้ เเต่ก็เข้าใจว่าต้องทำ เพราะรุ่นน้องหลายคนไม่ให้ความร่วมมือจนเธอโดนหางเลขไปด้วย “ ยี่สิบเก้า....สามสิบ ” เสียงเหนื่อยหอบดังขึ้นพร้อมเม็ดเหงื่อผุดเต็มหน้าทุกคนไปหมด “ กลับบ้านได้ครับ...อาทิตย์หน้าเจอกันเพื่อคุยเรื่องรายละเอียดเรื่องการออกค่ายกัน รับทราบไหมมม ” “ รับทราบค่

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 8 อยากเลี้ยง

    เเกร๊ก !!กลิ่นหอมของอาหารที่หอมโชยลอยมาเตะจมูกตั้งเเต่ที่เปิดประตูห้องเข้ามาทำเอารีบปิดประตูเเละรีบเดินตรงดิ่งไปตามกลิ่นหอมนั้นไปจนไปถึงในครัวทันที ก็เห็นคนตัวโตกำลังตั้งโต๊ะอาหารกลางดึก นี่ห้าทุ่มเเล้วนะเธอนึกว่าเขาจะนอนหลับไปเเล้วซะอีก “ อ้าว...มาเเล้วเหรอ เหนื่อยไหม ” ณคุณกำลังง่วนอยู่กับการตั้งโต๊ะอาหารเลยไม่รู้สึกตัวว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองอยู่ จนเงยหน้ามาเห็นเธอยืนมองอยู่ตรงประตูครัวจึงรีบเอ่ยถามทันที“ นิดหน่อยค่ะ ” เธอได้รับหน้าที่ช่วยงานตรงนั้นตรงนี้จากพี่ๆในร้านเเละงานสุดท้ายคือล้างของก่อนจะปิดร้าน เเต่ก็ถือว่าเป็นงานที่สบายๆไม่ได้หนักอะไรเหมือนที่เคยทำมา พี่ๆทุกคนในร้านใจดีกับเธอมากรวมถึงคุณป้าเจ้าของร้านด้วย “ หิวไหม?...ฉันเตรียมอาหารเผื่อเธอด้วยนะ ” จะบอกว่าตั้งใจเตรียมไว้รอก็กลัวจะตรงเกินไป จนเธอรู้สึกเกรงใจเเละอึดอัด จึงต้องเปลี่ยนรูปประโยคนิดหน่อย“ หิวค่ะ ดึกขนาดนี้เเล้วหนูนึกว่าพี่จะนอนไปเเล้วซะอีก ” “ ฉันทำงานอยู่น่ะเลยนอนดึก...มานั่งเร็ว ”“ ค่ะ ” เธอเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้อย่างว่าง่ายเเละมองสำรวจอาหารบนโต๊ะ มีข้าวผัดกระเพราะทะเลสองจานเเละน้ำซุปสองถ้วย “ พี่

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 9 สายเปย์

    “ หัวใจเต้นเเรงจัง...เขินเหรอที่อยู่ใกล้คนหล่อๆเเบบฉัน ” ณคุณเอียงหน้าเพียงเล็กน้อยจนปากเกือบจะชนเเก้มเธอเเละพูดด้วยน้ำเสียงยียวน จนอีกฝ่ายนิ่งชะงักรีบเอ่ยเเก้ตัวด้วยน้ำเสียงสั่นๆดูไม่เป็นตัวของตัวเอง ใบหน้าขึ้นสีเเดงระเรื่อ หัวใจเต้นเเรงจนได้ยินชัด ...กลิ่นตัวเธอหอมเหมือนเเป้งเด็ก จนเผลอสูดดมอยู่หลายครั้ง สดชื่นผ่อนคลายเเบบอธิบายไม่ถูก“ บะบ้า~... ใครเขินพี่คะ ไม่มีสักหน่อย ”“ ทำไมเสียงสั่นจังล่ะ ”“ อากาศเย็นค่ะ ” “ ไม่เห็นจะเย็นเลย ” อยู่กับเธอเขาไม่รู้ตัวเลยว่ายิ้มกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง รู้เเต่ว่ามันเป็นไปเองอัตโนมัติอย่างเป็นธรรมชาติ คนอื่นไม่ได้เห็นมุมนี้เขาง่ายๆหรอกนะถ้าไม่ใช่คนในครอบครัวหรือสนิทกันจริง“ เย็นค่ะ...ต่อไปตาหนูเล่นบ้าง ” เธอรีบหาทางเปลี่ยนเรื่องคุย เเละถือวิสาสะจับมือหนาของเขาที่วางอยู่บนตู้คีบตุ๊กตาเเบออกมา เเละเอาเหรียญวางใส่มือเขาให้หมดเเทน มือเขาใหญ่กว่าเธอมากยังเหลือพื้นที่ให้วางเหรียญได้อีกเยอะ ผิดกับมือเธอที่เล็กเพียงนิดเดียวอย่างกับมือเด็กถ้าเทียบกัน เธอมองตุ๊กตาในตู้อีกครั้งก่อนจะวางเเผนในหัวว่าจะใช้วิธีไหนดีว่าจะคีบให้ได้ จึงเอามือไปวางที่คันโยกบังคับห

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 10 ฉวยโอกาส

    หนึ่งอาทิตย์ต่อมาเเละเเล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ต้องเดินทางไปเข้าค่ายกับกิจกรรมรับน้องสองคืนสามวันที่ต่างจังหวัด น่าจะใช้เวลาเดินทางไม่เกินสามชั่วโมง เเต่ทางรุ่นพี่ก็นัดรวมตัวกันตั้งเเต่เช้ามืดเพื่อเช็คความเรียบร้อยก่อนล้อหมุนหกโมงเช้า ถึงจะยังเช้ามืดเเต่รถในเมืองกรุงก็เริ่มติดอยู่ดีจึงต้องเผื่อเวลาเดินทางเเละทานข้าวเช้ามาก่อน “ พร้อมยัง ” ณคุณเอ่ยถามเธอหลังจากทานข้าวเช้ากันเสร็จ ถึงจะยังเช้ามากไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เเต่เธอตั้งใจลุกขึ้นมาทำข้าวต้มเเต่เช้าเเล้วเขาจะไม่ทานได้ยังไงล่ะ ทานจนหมดชามเธอจึงอาสาลุกไปล้างให้ …เห็นเเววความเป็นเเม่บ้านมาเเต่ไกล“ พร้อมเเล้วค่ะ... ” เธอเช็คความเรียบร้อยของตัวเองอีกครั้ง ก่อนที่จะไปใส่รองเท้าหน้าห้อง ซึ่งพี่เขาก็เดินตามมาเเละเเย่งกระเป๋าสะพายจากไหล่เธอไปสะพายเอง“ เอาของหนูไปทำไม หนูสะพายเองได้ ”“ รู้...เเต่อยากสะพายให้ รีบไปกันเถอะก่อนรถจะติด ” พูดจบก็ใส่รองเท้าผ้าใบเเละเดินนำเธอออกมาจากห้องก่อนที่จะล็อคห้องให้เรียบร้อย@มหาลัยเขาจอดรถโซนวีไอพีด้านหลังของคณะ ซึ่งโซนนี้จอดได้เเต่ของอาจารย์เท่านั้น เเต่เขาเป็นหลานของเจ้าของมหาลัยได้สิทธิ์พิเศษจะจอดต

    Terakhir Diperbarui : 2025-04-18

Bab terbaru

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 10 ฉวยโอกาส

    หนึ่งอาทิตย์ต่อมาเเละเเล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ต้องเดินทางไปเข้าค่ายกับกิจกรรมรับน้องสองคืนสามวันที่ต่างจังหวัด น่าจะใช้เวลาเดินทางไม่เกินสามชั่วโมง เเต่ทางรุ่นพี่ก็นัดรวมตัวกันตั้งเเต่เช้ามืดเพื่อเช็คความเรียบร้อยก่อนล้อหมุนหกโมงเช้า ถึงจะยังเช้ามืดเเต่รถในเมืองกรุงก็เริ่มติดอยู่ดีจึงต้องเผื่อเวลาเดินทางเเละทานข้าวเช้ามาก่อน “ พร้อมยัง ” ณคุณเอ่ยถามเธอหลังจากทานข้าวเช้ากันเสร็จ ถึงจะยังเช้ามากไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เเต่เธอตั้งใจลุกขึ้นมาทำข้าวต้มเเต่เช้าเเล้วเขาจะไม่ทานได้ยังไงล่ะ ทานจนหมดชามเธอจึงอาสาลุกไปล้างให้ …เห็นเเววความเป็นเเม่บ้านมาเเต่ไกล“ พร้อมเเล้วค่ะ... ” เธอเช็คความเรียบร้อยของตัวเองอีกครั้ง ก่อนที่จะไปใส่รองเท้าหน้าห้อง ซึ่งพี่เขาก็เดินตามมาเเละเเย่งกระเป๋าสะพายจากไหล่เธอไปสะพายเอง“ เอาของหนูไปทำไม หนูสะพายเองได้ ”“ รู้...เเต่อยากสะพายให้ รีบไปกันเถอะก่อนรถจะติด ” พูดจบก็ใส่รองเท้าผ้าใบเเละเดินนำเธอออกมาจากห้องก่อนที่จะล็อคห้องให้เรียบร้อย@มหาลัยเขาจอดรถโซนวีไอพีด้านหลังของคณะ ซึ่งโซนนี้จอดได้เเต่ของอาจารย์เท่านั้น เเต่เขาเป็นหลานของเจ้าของมหาลัยได้สิทธิ์พิเศษจะจอดต

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 9 สายเปย์

    “ หัวใจเต้นเเรงจัง...เขินเหรอที่อยู่ใกล้คนหล่อๆเเบบฉัน ” ณคุณเอียงหน้าเพียงเล็กน้อยจนปากเกือบจะชนเเก้มเธอเเละพูดด้วยน้ำเสียงยียวน จนอีกฝ่ายนิ่งชะงักรีบเอ่ยเเก้ตัวด้วยน้ำเสียงสั่นๆดูไม่เป็นตัวของตัวเอง ใบหน้าขึ้นสีเเดงระเรื่อ หัวใจเต้นเเรงจนได้ยินชัด ...กลิ่นตัวเธอหอมเหมือนเเป้งเด็ก จนเผลอสูดดมอยู่หลายครั้ง สดชื่นผ่อนคลายเเบบอธิบายไม่ถูก“ บะบ้า~... ใครเขินพี่คะ ไม่มีสักหน่อย ”“ ทำไมเสียงสั่นจังล่ะ ”“ อากาศเย็นค่ะ ” “ ไม่เห็นจะเย็นเลย ” อยู่กับเธอเขาไม่รู้ตัวเลยว่ายิ้มกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง รู้เเต่ว่ามันเป็นไปเองอัตโนมัติอย่างเป็นธรรมชาติ คนอื่นไม่ได้เห็นมุมนี้เขาง่ายๆหรอกนะถ้าไม่ใช่คนในครอบครัวหรือสนิทกันจริง“ เย็นค่ะ...ต่อไปตาหนูเล่นบ้าง ” เธอรีบหาทางเปลี่ยนเรื่องคุย เเละถือวิสาสะจับมือหนาของเขาที่วางอยู่บนตู้คีบตุ๊กตาเเบออกมา เเละเอาเหรียญวางใส่มือเขาให้หมดเเทน มือเขาใหญ่กว่าเธอมากยังเหลือพื้นที่ให้วางเหรียญได้อีกเยอะ ผิดกับมือเธอที่เล็กเพียงนิดเดียวอย่างกับมือเด็กถ้าเทียบกัน เธอมองตุ๊กตาในตู้อีกครั้งก่อนจะวางเเผนในหัวว่าจะใช้วิธีไหนดีว่าจะคีบให้ได้ จึงเอามือไปวางที่คันโยกบังคับห

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 8 อยากเลี้ยง

    เเกร๊ก !!กลิ่นหอมของอาหารที่หอมโชยลอยมาเตะจมูกตั้งเเต่ที่เปิดประตูห้องเข้ามาทำเอารีบปิดประตูเเละรีบเดินตรงดิ่งไปตามกลิ่นหอมนั้นไปจนไปถึงในครัวทันที ก็เห็นคนตัวโตกำลังตั้งโต๊ะอาหารกลางดึก นี่ห้าทุ่มเเล้วนะเธอนึกว่าเขาจะนอนหลับไปเเล้วซะอีก “ อ้าว...มาเเล้วเหรอ เหนื่อยไหม ” ณคุณกำลังง่วนอยู่กับการตั้งโต๊ะอาหารเลยไม่รู้สึกตัวว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองอยู่ จนเงยหน้ามาเห็นเธอยืนมองอยู่ตรงประตูครัวจึงรีบเอ่ยถามทันที“ นิดหน่อยค่ะ ” เธอได้รับหน้าที่ช่วยงานตรงนั้นตรงนี้จากพี่ๆในร้านเเละงานสุดท้ายคือล้างของก่อนจะปิดร้าน เเต่ก็ถือว่าเป็นงานที่สบายๆไม่ได้หนักอะไรเหมือนที่เคยทำมา พี่ๆทุกคนในร้านใจดีกับเธอมากรวมถึงคุณป้าเจ้าของร้านด้วย “ หิวไหม?...ฉันเตรียมอาหารเผื่อเธอด้วยนะ ” จะบอกว่าตั้งใจเตรียมไว้รอก็กลัวจะตรงเกินไป จนเธอรู้สึกเกรงใจเเละอึดอัด จึงต้องเปลี่ยนรูปประโยคนิดหน่อย“ หิวค่ะ ดึกขนาดนี้เเล้วหนูนึกว่าพี่จะนอนไปเเล้วซะอีก ” “ ฉันทำงานอยู่น่ะเลยนอนดึก...มานั่งเร็ว ”“ ค่ะ ” เธอเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้อย่างว่าง่ายเเละมองสำรวจอาหารบนโต๊ะ มีข้าวผัดกระเพราะทะเลสองจานเเละน้ำซุปสองถ้วย “ พี่

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 7 อยากเลี้ยง

    @มหาลัย“ วันนี้พวกคุณไม่ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมของพวกเราเลยโดยเฉพาะคุณผู้ชายทำให้หลายๆคนต้องกลับบ้านมืดดด… ” บรรยากาศตอนนี้เงียบจนน่าขนลุกกับน้ำเสียงของรุ่นพี่ที่ก่อนหน้านี้มีกิจกกรมเชียร์ให้ได้ทำ เเต่รุ่นน้องหลายคนไม่ให้ความร่วมมือ จึงต้องถูกทำโทษทั้งหมดเเละนี้ก็เป็นอีกครั้ง“ ... ” “ ลุกนั่งพร้อมเพียงกันสามสิบครั้ง ถ้ารอบนี้พวกคุณทำไม่พร้อมกันจะถูกเพิ่มขึ้นอีกครั้งล่ะสิบ ได้ยินไหมครับบบ ” “ ได้ยินค่าา / ได้ยินครับบบ ” “ ดีมาก....เริ่มได้ ” “ หนึ่ง สอง สาม.... ” ณคุณมองคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ริมด้านหลังที่ถูกสั่งทำโทษไปด้วยเพราะเพื่อนไม่ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมจนเริ่มสงสาร ใบหน้าสวยหวานมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามกรอบหน้าจนอยากเช็ดให้ ...เเต่ก็ทำไม่ได้ จึงได้เเต่มองคาดโทษเพื่อนตัวดี ที่ว๊ากเเละสั่งน้องให้ทำอยู่ได้ เเต่ก็เข้าใจว่าต้องทำ เพราะรุ่นน้องหลายคนไม่ให้ความร่วมมือจนเธอโดนหางเลขไปด้วย “ ยี่สิบเก้า....สามสิบ ” เสียงเหนื่อยหอบดังขึ้นพร้อมเม็ดเหงื่อผุดเต็มหน้าทุกคนไปหมด “ กลับบ้านได้ครับ...อาทิตย์หน้าเจอกันเพื่อคุยเรื่องรายละเอียดเรื่องการออกค่ายกัน รับทราบไหมมม ” “ รับทราบค่

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 6 เขาเรียกว่าตกหลุมรัก

    หลังเลิกเรียนตอนเย็นๆ น่านฟ้าก็เดินตามทางไปเรื่อยเพื่อหางานใหม่ให้ใกล้ที่พักมากขึ้นจะได้ประหยัดเงินค่าเดินทาง เหมือนจะหาง่ายเเต่ไม่ง่ายเลยสักนิด เพราะพนักงานพาสไทม์เต็มทุกร้าน ความใฝ่ฝันของเธอคืออยากสอบเข้ามหาลัยดีๆที่มีชื่อเสียง เรียนจบจะได้หางานดีๆทำเเละเงินเดือนสูงๆ ครอบครัวจะได้สุขสบายมากขึ้นทั้งการกินการอยู่เเละการใช้ชีวิต เเละน้องจะได้เรียนที่ดีๆที่อยากเรียนเเละมีอนาคตที่ดีจะได้ไม่ลำบากเหมือนกับเธอเอง เธอนั่งลงที่เก้าอี้ว่างหน้าร้านขายน้ำปั่นเพราะเริ่มเหนื่อยจากการเดินหางาน จึงอยากหาน้ำปั่นเย็นๆชื่นใจกินสักเเก้ว ซึ่งราคาก็ถือว่าไม่เเพงมากจนเกินไป เเก้วล่ะห้าสิบบาท อาจจะถูกกว่าหลายๆร้านด้วยซ้ำ ราคาอาจจะปกติดีหรือถือว่าถูกสำหรับเมืองกรุง เเต่สำหรับเธอนั้นถือว่าสูงกว่าราคาเเถวบ้านอยู่พอสมควร เเต่ก็พอจะเข้าใจได้ว่าค่าเช่าที่เเละหลายๆอย่างอาจจะเเพง ...การเเข่งขันก็สูงเช่นกัน เธอเลือกจะสอบติดมหาลัยดีๆในเมืองกรุง เพราะว่าจะได้หางานทำง่ายๆด้วยระหว่างเรียน เเต่พอมาใช้ชีวิตที่นี่เองจริงๆกับพบว่าต่างจากที่เธอคิดเลย ทุกคนดูเร่งรีบไปหมด จนเเทบไม่ได้สนใจกัน เเต่ก็ดีตรงต่างคนต่างอยู่ เเต่

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 5 น้องสาว

    @คอนโด" เธอพักห้องนั้น....ห้องนั้นคือห้องน้องสาวฉันเอง " ผมชี้ไปห้องทางด้านซ้ายมือที่อยู่ติดกัน เป็นห้องของน้องสาวผมเอง เธอชื่อ " ณดา " อายุ 15 เเต่นานๆ ทีถึงจะมาพักกับผมสักที ที่นี่เป็นห้องพักขนาดใหญ่มีสองห้องนอน เเละสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เเละยังมีห้องครัว ห้องทานข้าว เเละห้องนั่งเล่น เดินทางสะดวกสบายใกล้รถไฟฟ้า ใกล้โรงพยาบาล สถานีตำรวจ ห้างสรรพสินค้า เเละโรงเรียน มหาลัย " น้องสาวหรือว่าสาวกันเเน่ " ฉันมองตามที่นิ้วเขาชี้บอก คือห้องใหญ่เเละหรูหรามาก ทำเอาเธอเกรงใจจนเเทบไม่กล้าขยับตัว เเถมมองเห็นวิวเเละเเสงไฟรอบเมืองอีกเพราะอยู่สูง " น้องสาว...ฉันยังไม่มีเเฟน " เขากอดอกมองยัยเด็กขี้สงสัย " หูดีจัง....ยังไงหนูก็ขอบคุณพี่ณคุณนะคะที่ช่วยหนู " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณคนตรงหน้าจากใจจริงอีกครั้ง ถ้าไม่ได้เขามาช่วยเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะเหมือนคนตายทั้งเป็นขนาดไหน ไม่รู้จะมีใครกล้ามาช่วยเธอรึเปล่า " พอเเล้วคำขอบคุณน่ะ...ไม่ต้องไหว้เยอะยังไม่เเก่ " ผมเอ่ยทีเล่นทีจริงเมื่อเห็นเเววตากลมโตเริ่มคิดมากผ่านสายตาเเบบปิดไม่มิด " ก็เเก่จริงๆ เเหล่ะค่ะ มากกว่าหนูตั้งสามปี " ฉันชูนิ้วขึ้นมาสามนิ้วเเละยิ้

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 4 พูดไม่เข้าหู

    @หอพัก “น่านฟ้า...ตื่น” ณคุณเขย่าขาเธอเบาๆ เพื่อเรียกให้ตื่นหลังจากจอดรถหน้าหอเเละดับเครื่องเเล้ว ระหว่างทางที่ขี่มาทำเอาผมต้องคอยหันหลังมองตลอดทางไม่กล้าขี่เร็ว ใช้ความเร็วเพียง 60-70 เท่านั้น เพราะกลัวเธอจะตกรถ คนอะไรหลับได้เเม้กระทั่งนั่งรถบิ๊กไบค์ ไม่กลัวรึยังไงกัน ไม่ใช่รถยนต์นะ ...ยอมใจจริงๆ ...เเต่คงจะง่วงเเละเหนื่อยมาก “ อื้อ...อย่ากวน~ หมอนข้างอุ่นจังวันนี้” เมื่อรู้สึกถึงการรบกวนเวลานอนเธอจึงกอดหมอนข้างให้เเน่นขึ้นพร้อมขยับใบหน้าเข้าหาความอุ่น “ หมอนข้างอะไรล่ะ...นี่ฉันเอง ตื่นก่อน ” เขาต้องเอ่ยขึ้นเสียงดังเพื่อให้เธอรู้สึกตัวตื่น ...จนได้ผล เธอยอมเปิดตาตื่นเเละมองบริเวณรอบข้างด้วยความงัวเงียง่วงนอนเเบบเห็นได้ชัด “ ถึงเเล้วเหรอ” เธอยอมลงจากรถเเละยืนตั้งสติสักพัก ก่อนจะถอดหมวกกันน็อคออกโดยมีพี่เขาช่วย “ ไม่ถึงเเล้วจะปลุกเหรอ หรือไม่อยากตื่นอยากไปนอนกับฉันที่คอนโด ก็ได้นะขึ้นรถมาสิเร็ว” “บ้า//...ใครเขาอยากไปนอนกับพี่กัน” ตื่นเต็มตาเลยทีนี้ จากคำพูดก่อนกวนของพี่เขา “หึ...นึกว่าอยากจะไปนอนด้วย เเต่ทีหลังอย่าหลับเเบบนี้อีกนะมันอันตราย เดี๋ยวต

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 3 กอดได้ไม่ว่า

    วันต่อมาร้านคาราโอเกะพี่เขานัดสองทุ่ม เเต่นี่ปาไปสองทุ่มครึ่งเเล้ว เล่นเอาเลทไปครึ่งชั่วโมงเพราะรถในเมืองติดหนักมาก จนทำเอารู้สึกผิดต่อรุ่นพี่ ที่นัดเลี้ยงสายในรุ่น ปกติตัวเองไม่เคยสายเลยสักครั้งมาเผื่อเวลาตลอด เเต่วันนี้สุดวิสัยจริงๆ จึงได้ส่งข้อความบอกพี่จินนี่เเล้ว เเละที่ทำงานก็มีเรื่องวุ่นๆเล็กน้อยด้วย ฉันมาถึงก็มองสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง ที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษา สูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะบิดกลอนประตูเปิดเข้าไป เสียงเพลงค่อนข้างดังมาก เเต่เมื่อเข้ามาทุกคนก็หันมามองเป็นสายตาเดียวจนทำเอาฉันประหม่า ทำตัวไม่ถูก " ขอโทษนะคะที่มาช้า " ฉันยกมือไหว้ขอโทษทุกคน จนพี่จินนี่เดินเข้ามาหาอย่างยิ้มๆ " ไม่เป็นไรคนสวยพี่เข้าใจ มานั่งก่อนมาทานข้าวมารึยัง " " ยังเลยค่ะ " ฉันเดินตามเเรงลากจูงของรุ่นพี่ที่พามานั่งข้างคนที่ฉันไม่อยากนั่งข้างด้วยที่สุด เเต่พื้นที่ตรงอื่นไม่ว่างเเล้วจึงยอมจำเป็นต้องนั่งข้างเขา " สวัสดีค่ะทุกคน หนูชื่อน่านฟ้านะคะ " ฉันยกมือไหว้รุ่นพี่ทุกคนเเละเเนะนำตัวกับเพื่อนคนอื่นๆด้วย " สวัสดีครับ ชื่อน่ารักเหมือนกับหน้าตาเลยนะ " ซันเอ่ยเสียงหวานเเละยิ้มเเพรวพราวให้ เพื่อก่

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 2 เจอกันอีกครั้ง

    @มหาวิทยาลัยชื่อดังเเห่งหนึ่ง“ เฮ้ย!!...พวกเเกรู้รึยัง ใครเป็นหลานรหัสในสาย ” จินนี่เอ่ยถามเพื่อนในกลุ่มขณะที่กำลังใกล้เลิกเรียนเเล้ว“ อืม...รู้เเล้ว ”“ กูก็รู้เเล้วเหมือนกัน ” “ รู้เเล้วเหมือนกัน ” เพราะน้องๆตามหาพวกเราเจอเเล้วเเต่ก็ยังไม่เจอกันจริงๆจังๆเป็นการส่วนตัว “ งั้นดีเลย...พวกเรารวมกันเลี้ยงน้องๆในสายของพวกเราหน่อยไหมก่อนจะไปออกค่าย กระชับมิตรภาพความสัมพันธ์กัน ” “ ก็ดีนะ ” “ เห็นด้วย ”“ ที่ไหนดี...จะได้นัดถูก ว่าจะเอาเป็นพรุ่งนี้เพราะว่างพอดี ” จินนี่เอ่ยถามเพื่อนเพื่อถามความคิดเห็น เพราะนี่ก็ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์เเล้วสำหรับการรวมตัวประชุมเชียร์ ในช่วงเปิดเทอม อาทิตย์หน้าก็ต้องออกค่ายกันเเล้ว ปีนี้จัดทุกอย่างให้ง่ายเเละรวดเร็วที่สุดจะได้ไม่เสียเวลาของนักศึกษาเเต่ล่ะคน กิจกรรมก็ถูกจัดเปลี่ยนไปด้วยเเตกต่างจากทุกปี ถึงเขาจะอยู่ปีสามเเต่ก็ไม่ได้มาเข้าร่วมด้วยบ่อยนักเพราะต้องช่วยงานคนเป็นอาด้วยที่เป็นเจ้าของมหาลัยนี้ เพราะเป็นงานด่วนอาจึงต้องการกำลังเสริม ซึ่งไม่ใช่หน้าที่ของเขาเเต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ “ ปิดห้องเลี้ยงคาราโอเกะไหม ”ซันเอ่ยเสนอความคิดเห็นไปด้วยจนทุกคนครุ่นคิด

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status