Longing For The Billionaire's Affection

Pagewang-gewang sa paglalakad si Pan tangay ang isang gin na hawak niya. Hindi maawat ang pagtulo ng luha sa kaniyang mga mata.Ilang beses na niyang nahuli si Logan na may inaatupag na ibang babae. Ilang ulit na siyang nagpatawad, ilang ulit na siyang niloko. Sawa na siya, pagod na siya. At ngayon, sa kaarawan niya, susurpresahin niya sana ito, pero siya ang nasurpresa.Pagkaalis niya sa bar, pumasok siya sa isang sasakyan na hindi niya alam kanino.Sa unahan, may isang lalaki doon na walang buhay na nakatingin sa kaniya mula sa salamin. Maputi ang balat at matangos ang ilong. Ngunit kahit gaano pa kagwapo ang binata, ito’y nakakatakot dahil sa mga mata niyang kung titigan ka ay para bang hinuhusgahan na ang pagkatao mo.Nang mapatingin si Pan sa kaniya, agad na ngumiti si Pan kahit na patuloy na umiiyak."Logan! There you are!" Lasing na aniya at humagikgik. “Bakit nakipaghaIikan ka doon sa sinabi mong kaibigan mo lang? Akala ko ba babe ay kaibigan mo lang? Bakit nakalabas na ang di

Sumakay si Pan sa kotse ni Juancho. Agad na pinaandar ni Juancho ang sasakyan paalis kaya napatingin si Pan sa kaniya.“Saan tayo pupunta?”“Scared?”Tumikhim si Pan at umiling. “Nagtatanong lang.”Tumingin si Pan sa labas ng bintana. Hindi lang halata ngunit sobrang lakas ng kabog ng dibdib niya. Maya-maya pa, nakita niyang dinala siya ni Juancho sa condo nito. Nanlaki ang mata niya at napatingin sa gawi ng binata.Kinakabahan siyang nagtanong. “Bakit tayo nandito?”“Nagpunta ka rin naman dito kahapon, Limot mo na?”“Oo pero alam mo na may nangyari sa atin.”Tumitig si Juancho sa mga mata niya dahilan kung bakit natigilan si Pan. Nagtaas baba na rin ang dibdib niya, tanda na kabado siya.Nang itigil ni Juancho ang sasakyan, hinubad niya ang kaniyang seatbelt at agad na lumapit kay Pan kaya si Pan ay napasandal sa kaniyang inupuan, nanlalaki ang mata at magkasunod na lumunok.Hinawakan ni Juancho ang pisngi niya at ngumisi. “Bakit parang takot ka ngayon samantalang ang lakas ng loob m

Agad na hinablot ni Juancho ang kamay niya at kinaladkad ito papuntang empty room na siyang naging tambayan nila pansamantala.Agad na nilock ni Juancho ang pinto ng classroom at agad na hinawakan ang panga ni Pan habang isinandal ito sa pader. Sinagad ang pasensya niya at sagad na sagad na talaga siya."Talaga bang hindi ka titigil?"Ang totoo ay kinakabahan si Pan pero pilit niyang pinapakita na hindi siya kinakabahan."Seryoso ako sa offer ko sa'yo Juancho. Katawan ko, kapalit ang pera mo."Puno ng pagnanasa ang mga mata ni Juancho habang nakatingin sa kaniya. Ngunit maliban sa pagnanasa na yun, naroon rin ang dismaya at galit.Hindi maintindihan ni Pan kung bakit galit si Juancho sa kaniya. Wala naman siyang ibang ginawang mali kun'di ang pumayag lang na may mangyari sa kanilang dalawa."Bakit sa akin? Bakit hindi kay Logan? Anong gusto mong mangyari? Pag-awayin kami?"Kahit hindi tunay na magkapatid si Logan at Juancho, tinuring nila ang isa't-isa na magkapatid dahil magkaibigan

Pagdating ni Pan sa Shantara Resto, nagmamadali siyang pumasok. Kung bagong babae ang kasama ni Juancho, talagang aagawin niya ito. Gagawin niya ang lahat maagaw niya lang ito.“Pan!” tinawag siya ni Bobby pero hindi niya ito narinig. Nagtuloy tuloy ito sa paglalakad lalo na nang makita niya si Juancho na nakaupo habang may kausap na babae.Napahinto siya nang makita kung gaano kaaliwalas ang mukha ng binata habang nakikipag-usap sa iba. Samantalang siya ay halos isumpa siya nito.Kumuyom ang kamay niya. ‘Ano bang pinagkaiba namin?’ natanong niya sa sarili niya. ‘Bakit ganyan siya makipag-usap sa bagong kafubu niya? Bakit sa akin hindi?’“Pan!” Tawag ulit ni Bobby na gusto sanang tumayo pero hindi niya magawa dahil sa mga kliyente niya na nasa harapan.Taas noong naglakad si Pan papunta sa gawi ni Juancho.“Juancho!” Tawag niya kaya lahat nang naroon sa table ay napalingon sa kaniya. Ngumiti si Pan ng pagkalaki laki na para bang alam niya ang ginagawa niya.Kita niya ang panlalaki ng m

Maagang maaga pa lang, aalis na si Pan sa bahay nila para pumunta ng school. She cannot be distress to what happened yesterday. For her, life must have to go on for Zahara.Kung papaapekto siya, maaapektuhan lang ang anak niya.“Mama, wait..” Tumigil si Pan at nilingon ang anak niya na may dalang wallet. “Mama, ito po ipon ko. You can use this para po may pera ka sa work mo.” Nakangiting tugon ni Zahara.Napatingin si Pan sa pitaka ng anak niya at mga coins na naroon. Parang may kumurot sa puso niya sa ginawa ng anak niya sa kaniya. “Awee. Thank you anak ko.. Pero you know what, itong ipon mo dapat e keep mo ito para may pambili ka ng gusto mong laruan or dress.”Umiling si Zahara at ngumiti. “Mama, I don’t need toys or new clothes. Kaya sa inyo nalang po itong money ko mama.”Zahara is a sweet child. Kahit na nakakarinig si Pan ng mga salita na ibalik nalang si Zahara sa totoong magulang nito, hindi niya gagawin.Kahit pa magkasakit siya, itataguyod niya ang anak niya.“Hindi anak, m