Nahiya si Pan. Madami ngang nagsasabi na nakakagutom raw ang pangalan niya. Pero wala na dito ang pokus niya. Nasa kay Juancho na, na galit na nakatingin sa kaniya.
"J-Juancho, pwedeng makisabay sa pag-uwi?" ngumiti siya at ginamit pa niya ang mapang-akit na boses niya. Dumaan ang katahimikan sa pagitan nila. Kahit si Dom na panay ang tawa ay natahimik. Napatingin siya kay Juancho na walang buhay na nakatingin kay Pan. Kahit sinong makakita sa expression ng binata, ay siguradong kikilabutan. "Ah, b-babe.. Kilala mo ba siya?" ang tanong ni Lianne. Nakatitig lang si Pan sa mukha ni Juancho. Wala na siyang pakialam kung anong iniisip ng iba sa kaniya. Desidido na siya na gagawin niya ang lahat para lang lumambot ang puso ni Juancho sa kaniya. "Juancho and I are-" "Isa lamang siya sa mga babaeng naghahabol sa akin dahil sa pera." Nanlaki ang mata ni Pan nang marinig yun. Alam niyang totoo yun, pero hindi niya aakalain na sasabihin ni Juancho yun sa kaniya na may ibang taong nakarinig. Aaminin niya, nasaktan siya ng husto. "Juancho," banggit ni Dom sa pangalan ng kaibigan para patigilin ito. Nagbaba na lang ng tingin si Pan. "Ah sige, nakalimutan ko may gagawin pa pala ako." Nagmamadali siyang umalis pero hinarangan siya ni Ark. "We're not friends but if wala kang pamasahe, I think it's fine if you ride with me. Dala ko naman ang sasakyan ko."Kumuyom ang kamao ni Juancho na nasa loob ng bulsa niya.
"I'm sure Juancho wouldn't mind that." Dagdag ni Ark sabay sulyap kay Juancho.Nakita ni Pan na mas lalong umigting ang panga ni Juancho. Ayaw niyang mas galitin ito at baka ay lumayo pa ng husto ang loob ni Juancho sa kaniya.
Marahan siyang ngumiti kay Ark. “Ano.. m-may bibilhin pa pala ako. Mamaya nalang pala ako uuwi.” Ang sabi niya at nagmamadaling lumabas.
Naglakad siya pabalik sa lalabasan nina Juancho, nang marealize na hindi siya sa gate tutungo, nahihiya siyang tumalikod para bumalik sa nilakaran niya.
Ngunit mukhang minamalas siya ngayong araw dahil walang taxi ang dumaan sa harapan niya hanggang sa nakita niya ulit ang sasakyan ni Juancho na padaan sa harapan niya.
Nagmamadali niyang kinuha ang phone niya at nagkukunwaring may ginagawa dito para lang kunwari hindi niya nakita ang binata na dadaan sa harapan niya.
Nang makalagpas si Juancho, saka pa siya nakahinga ng maluwag. Para siyang aatakihin sa puso dahil napahiya talaga siya ng husto kanina.
Malakas ang loob niya pa gang binata ang kaharap pero ibang usapan pag may ibang tao na.
Napatingin nalang siya sa kabilang daan para mag-abang muli ng taxi, nang biglang may busina sa likuran niya.
“Get in!”
Nanlalaki ang mata ni Pan nang makita ang mukha ni Juancho na bagama’t nakasimangot e gwapo pa rin. Nagmamadali siyang pumasok.
“Juancho-" muntik na siyang masubsob ng biglang paandarin ni Juancho ang sasakyan. Nagmamadali tuloy siya sa pagsuot ng seatbelt niya.
“I’ll drop you sa kanto malapit sa inyo and please stop bothering me. Ayoko ng mag-abot ng pera sayo. Magtrabaho ka.”
“Pero bakit mo ‘ko binalikan?” puno ng lambing ang boses niya, tila inaakit si Juancho. “Natatakot ka ba na sumabay ako sa kaibigan mong si Ark?”
“Wala akong pakialam kung kanino ka magpagalaw. Sa mga mata ko, isa ka nalang babaeng kaladkarin ngayon. Kung binalikan man kita, yun ay dahil girlfriend ka ni Logan. Para sa kaniya itong ginagawa ko.”
Nalukot ang mukha ni Pan. “Tapos na ang sa amin ni Logan!”
“Wala kang mapapala sa pagsisinungaling mo and besides, gusto ka pa rin ni Logan. Magkakabalikan pa rin kayo.”
Agad na ipinatong ni Pan ang kamay niya sa hita ni Juancho. Kung may gusto man siyang kunin, hindi si Logan kun’di si Juancho.
“Kaya ba ayaw mo sa akin dahil akala mo may namamagitan pa sa amin ni Logan?”
Biglang tumalim ang mata ni Juancho dahil sa kapangahasan niya.
“Kunin mo ang kamay mo sa hita ko.”
“Paano kung ayoko?” mapang-asar na tanong ni Pan at hinimas himas pa niya ang hita ni Juancho, pataas… nang pataas.
“Fvck! I’m driving!” Nawawalan na siya ng pasensya.
Mas lalo pang nangahas ang kamay ni Pan. Dinakma niya ang bukol ni Juancho na ngayon ay tigas na tigas dahil sa ginagawa niya.
“PANASREE!” Naisigaw na ni Juancho ang pangalan niya.
Pero nagmatigas pa rin si Pan. Gusto niyang mahulog ng husto si Juancho sa kaniya. Kung katawan niya ang pambayad, gagawin niya. Kahit magmukha siyang p0kpok sa harapan nito.
Agad niyang ipinasok ang kamay niya sa loob ng pantalon na suot ni Juancho. Kita rin niyang nagbabago na ang timbre sa paghinga nito. “Sabihin mo lang, at dadapa ako.” Puno ng pang-aakit ang boses niya.
Hindi na makapagfocus si Juancho sa pagmamaneho, agad niyang iginilid ang manubela. “Svck me!” Utos niya.
Pero nginitian siya ni Pan. “Alam mo ang kapalit Juancho. Maging sayo ang katawan ko kapalit ng pera.” Idinampi ni Pan ang labi niya sa kamay niyang kakahawak lang ng sandata ni Juancho.
At mapang-akit niya itong nginitian matapos niya itong amuyin. Mas lalong tumigas at nagalit ang kahabaan ni Juancho.
Binuksan ni Pan ang sasakyan at lumabas. “Thank you for the ride, Mr. Bec!” Aniya at naglakad papunta sa taxi na nakaparada sa unahan.
Ngumiti ng pagkalaki si Pan. Gusto niyang manabik si Juancho sa kaniya. Tipong hahanap-hanapin na ng katawan nito ang katawan niya.
Ngunit buong akala niya ay susundan ni Juancho ang taxi na sinasakyan niya. Nagkamali siya dahil walang Juancho ang sumunod sa kaniya.
Hanggang sa nakarating nalang siya sa bahay nila. Kinagabihan, habang inaayos ni Pan ang mga booking niya for photography, biglang nagring ang phone niya. Tumatawag si Bobby.
Agad niya yung sinagot. “Bob!”
“Pan, nasa Shantara Resto ako.”
“Oh? Tapos?”
“May kameeting akong client at alam mo ba, may nakita akong ikakatuwa mo.”
“Sino?”
“Si Juancho. Nandito si Juancho at mukhang may kadate siya dito.”
Agad na napatayo si Pan. “Sinong kasama niya? Iyong girlfriend ba niyang architect?”
“Hindi ata. Hind ko kilala ang babaeng kasama niya. Mukhang bagong girlfriend. Or baka kafvck buddy niya.”
Naalala ni Pan ang mga sinabi ni Juancho sa kaniya no’ng mga nagdaan at kanina. ‘Kaya ba ayaw niya sa akin dahil marami siyang reserba?’
Bigla siyang natakot. Tumayo siya agad at kinuha ang gamit niya. “Saan nga yan Bob?”
“Sa Shantara Resto. Bakit?”
“Pupunta ako,”
“Huh? Hoy babae, sandali-" pinatay na ni Pan ang tawag at lumabas na ng bahay. Hindi pwedeng makawala si Juancho sa mga kamay niya.
Pagdating ni Pan sa Shantara Resto, nagmamadali siyang pumasok. Kung bagong babae ang kasama ni Juancho, talagang aagawin niya ito. Gagawin niya ang lahat maagaw niya lang ito.“Pan!” tinawag siya ni Bobby pero hindi niya ito narinig. Nagtuloy tuloy ito sa paglalakad lalo na nang makita niya si Juancho na nakaupo habang may kausap na babae.Napahinto siya nang makita kung gaano kaaliwalas ang mukha ng binata habang nakikipag-usap sa iba. Samantalang siya ay halos isumpa siya nito.Kumuyom ang kamay niya. ‘Ano bang pinagkaiba namin?’ natanong niya sa sarili niya. ‘Bakit ganyan siya makipag-usap sa bagong kafubu niya? Bakit sa akin hindi?’“Pan!” Tawag ulit ni Bobby na gusto sanang tumayo pero hindi niya magawa dahil sa mga kliyente niya na nasa harapan.Taas noong naglakad si Pan papunta sa gawi ni Juancho.“Juancho!” Tawag niya kaya lahat nang naroon sa table ay napalingon sa kaniya. Ngumiti si Pan ng pagkalaki laki na para bang alam niya ang ginagawa niya.Kita niya ang panlalaki ng m
“Kawawa naman siya. Gusto niya siguro talaga yung lalaki para ipahiya niya ang sarili niya ng ganyan.” Ang sabi ng kliyente ni Bobby.Kanina pa niya gustong tumayo at lapitan si Pan pero hindi niya magawa dahil natulala na silang lahat kanina nang magkagulo na.Tatayo na sana siya ngayon para lapitan ang nakakaawang kaibigan nang makita niya si Logan na naglalakad papunta sa gawi ni Pan. Nanigas na naman siya sa kinauupuan niya at napainom ng tubig.‘Bakit narito ang ex niya?’ napapatanong nalang talaga si Bobby sa sarili niya. Hindi niya maintindihan kung kamusta ang takbo ng mundo.Ang kaibigan niyang loyal noon kay Logan, hinahabol ang lalaking step-brother ng ex nito. Ngayon, ang ex naman niya, ay narito at patungo sa kaniya.“Sino na naman yang binatang yan?” tanong no’ng kliyente ni Bobby na ngayon ay nakamasid kina Logan na tinatayo si Pan mula sa sahig.“Grabe. Ang dami naman niyang lalaki. Sabagay, maganda siya.”Napangiti nalang si Bobby at napainom nalang ulit ng tubig haba
Maagang maaga pa lang, aalis na si Pan sa bahay nila para pumunta ng school. She cannot be distress to what happened yesterday. For her, life must have to go on for Zahara.Kung papaapekto siya, maaapektuhan lang ang anak niya.“Mama, wait..” Tumigil si Pan at nilingon ang anak niya na may dalang wallet. “Mama, ito po ipon ko. You can use this para po may pera ka sa work mo.” Nakangiting tugon ni Zahara.Napatingin si Pan sa pitaka ng anak niya at mga coins na naroon. Parang may kumurot sa puso niya sa ginawa ng anak niya sa kaniya. “Awee. Thank you anak ko.. Pero you know what, itong ipon mo dapat e keep mo ito para may pambili ka ng gusto mong laruan or dress.”Umiling si Zahara at ngumiti. “Mama, I don’t need toys or new clothes. Kaya sa inyo nalang po itong money ko mama.”Zahara is a sweet child. Kahit na nakakarinig si Pan ng mga salita na ibalik nalang si Zahara sa totoong magulang nito, hindi niya gagawin.Kahit pa magkasakit siya, itataguyod niya ang anak niya.“Hindi anak, m
Nasimot ni Pan ang lahat ng kape ni Josh at late na niyang narealize yun. Naubo pa siya dahil sunod sunod ang paglagok niya kaya para siyang nasamid.Napatayo si Josh at pumunta sa likuran niya na para bang normal na niyang yung ginagawa. “Ayan! Hindi ka kasi nagdahan-dahan.” Sabi nito at hinimas himas pa ang likod niya.“Sorry.. Naubos ko ang kape mo.”“Ayos lang pero dap-" pinutol ni Juancho si Josh. “Aren’t we going to talk about our deal?”Natahimik si Pan at Josh at tumingin sa gawi ni Juancho. Kinilabutan ng husto si Pan nang makitang ngumisi si Juancho sa kaniya.“Balik ka na. Ehem!” Bulong ni Pan sa kaibigan.Bumalik si Josh sa inuupuan niya kanina.“I sent you a gift. Where’s my thank you?” tanong ni Juancho na sa kape ang tingin.“Gift?” takang tanong ni Pan. Maliban doon, iniisip rin niya kung hindi na ba ito galit sa kaniya.“Yeah. Nagpadala ako ng set of lingerie and sexy panties para may magamit ka kapag may meeting tayo.”Naubo si Josh habang si Pan naman ay namilog ang
Saturday, nasa studio si Pan kasama ni Bobby, nago-organize ng gagamitin nila para sa isang birthday photo shoot na request ng client.“Bes, iwan na muna kita. Pupuntahan ko lang muna yung lugar na gaganapin sa photo shoot.”“Okay. Ano bang theme gusto niya Bobs?” tanong niya na nililinisan ang lente ng camera.“Gusto niya ng retro style. May nirecommend siyang place, puntahan ko lang para alam natin anong set up gagawin.”Tumango si Pan at pumayag na iwan siya ni Bobby mag-isa sa studio. May raket sila, at nasa mini studio sila na pinagtyagaan lang nila. Pinaganda ng konti para naman maging presentable.Si Bobby ang taga-tanggap at nakikipag-usap sa mga client. Duo sila ni Pan, pero minsan may mga solo raket rin sila. Both of them love photography, yun nga lang mas may latest na gamit si Bobby kesa kay Pan. Mabuti na lang rin si Pan ay magaling na make-up artist kaya nagsasama sila ni Bobby sa kahit na anu-anong klaseng event at hindi nakikipagkompetensya sa isa’t-isa.Nang matapos
Nang matapos maglinis si Pan, saka niya napansin ang cellphone na naiwan ni Logan. “Bakit niya iniwan to dito?”“Oh? Pizza. Nagpadeliver ka?” tanong ni Bobby na kakarating lang.“Huh? H-Hindi..” Sabi ni Pan. “Kay Logan yan galing. Dala niya.”“Oh. Wala ka naman sigurong balak isuli ito hindi ba? Kainin na natin at baka masayang.”“Sige lang.. Pero aalis muna ako. Isusuli ko itong phone na naiwan niya.”“Naiwan niya o iniwan ng sadya?” nakangising sabi ni Bobby na ngayon ay kumakain na ng pizza. “Nagkabalikan na ba kayo? Ayaw mo na kay Juancho? Hindi ba hindi na siya nagpakita ulit?”“Ano ba naman yan, Bobs. Hindi ganoon yun.” Ang sabi niya. “Si Juancho pa rin ang pipiliin ko. Siya ang kailangan ko.”“Naku! Mapapahamak ka talaga sa gagawin mo. O sige na, umalis ka na.” Sabi ni Bobby.Umalis na si Pan at nagpahatid sa kumpanya ni Logan. Balak niya sanang ibilin sa guard ang phone ngunit lumitaw si Gidette bago pa siya makarating sa guard."Ano na namang ginagawa mo ditong babae ka?"Napa
“Alis!” Pagtataboy ni Juancho kay Pan at muntik pang madapa si Pan sa pagtabig ni Juancho sa kaniya. Mabuti at agad siyang nakabawi at nagmamadaling lumapit kay Juancho at hawakan ito sa braso. “Saan ka? Sama ako.. Hindi ka ba naaawa sa akin?” “No. So let go of me.” “Pero Juancho, namiss kita e. Hindi mo na ako pinapansin. Saka gusto ko rin magsorry sa ginawa ko doon sa resto.” Hindi napansin ni Pan ang pagtaas ng sulok ng labi ni Juancho habang nakatingin sa kaniya na nasa sapatos naman ang tingin. But Juancho greeted his teeth nang maalala kung nasaan sila. “Umalis ka na. May ginagawa akong importante,” pagtataboy niya. Umiling si Pan at kumapit pa ng husto. Para na siyang linta kung makahawak sa braso ng binata. “Nagugutom ako, pwede mo ba akong pakainin?” Nakagat ni Juancho ang labi niya at kita sa mukhang nagpipigil nalang siya lalo’t nauubusan na siya ng pasensya kay Pan. “Nasaan ba ang kinikita mo? Pati pagkain mo wala kang pambili?” “May utang kasi ako e. Kaya nga ‘di
Kapag titingin si Juancho sa kaniya, napipilitan si Pan na maging poker face pero pag nasa harapan ang tingin ni Juancho, ngingiti siya ng pagkalaki-laki. Gusto niyang itanong kung bakit nagbago ang isipan nito kanina no'ng dumating si Ark, pero di nalang niya ginawa at baka magalit na naman. Huminto sila sa isang food court sa tabi ng Plaza na kanilang nadaanan. "Dito tayo kakain." "Dito? Hindi sa mayamang resto?" "Why would I bring you there? Bumaba ka na!" Nagmamadaling bumaba si Pan dahil nagsisimula na namang sumigaw si Juancho. "Dito tayo kakain. Bagay ka naman sa pangkalye lang." Nagbaba ng tingin si Pan. Masakit yun pero kailangan niyang e set aside lahat ng feelings niya para makuha ang loob ni Juancho. Nagpunta sila sa isang stall para kumain ng kwek kwek. Nakanguso lang si Pan habang nakaupo, at si Juancho ay nakatingin lang sa kaniya. Naiilang na tuloy siya. Pagkatapos maluto ng pagkain nila, agad na silang kumain. But Juancho didn't touch his food. Naka
“Juancho’s friend?” that statement echoed in Pan’s head. Hindi niya alam na may kaibigang babae pala si Juancho doon sa Sicily.“Oo. You’re Pan right at si Zahara, ang anak niyo?”Tumango si Pan. Tinitigan niya ang mukha ni Felicity at nakita niya kung gaano ito kaganda. Sa sobrang ganda, pakiramdam niya ay naiinsecure siya dahil may maganda palang babae na nakasama si Juancho doon sa Sicily.At wala man lang itong nabanggit sa kaniya.“W-Wala si Juancho ngayon. N-Nasa airport na yata siya papuntang Manhattan, nagta-trabaho.”“I know. He said to me na pumunta dito para samahan kayo hanggang wala pa siya.”Kumunot ang noo niya. “At bakit naman niya gagawin yun? Ganoon ba talaga kayo ka-close?”“Oo, close kami. But don’t worry, ikaw naman ang gusto niya. Are you jealous?”Agad na umiling si Pan. “P-Pasensya na. Hindi ko kasi alam na may kaibigan siya doon sa Sicily. T-Tatanungin ko na lang mamaya si Juancho kapag nakatawag na siya.”“Okay..”Napansin ni Felicity ang mga sugat ni Pan sa
“JULIA! NABABALIW KA NA BA?” Hindi na nakapagpigil si Symon. Sinigawan niya na si Julia, ang ex-wife niya. Hindi niya kayang pabayaan na pinagsasalitaan nito ng masasama si Pan.“Baliw? Ako pa ang nababaliw? Ang babaeng pinoprotektahan mo ang baliw. Bakit hinahayaan mo siyang makalapit kay Juancho? Gold digger ang babaeng yan!”Malalaki ang hakbang na lumapit siya kay Julia at agad niyang hinablot ang braso nito at kinaladkad palayo kay Pan. Pinagtitinginan tuloy sila ng maraming tao.Paglabas nila, agad niyang itinulak si Julia kaya muntik na itong matumba. Agad niya itong dinuro. “Hindi ko alam kung anong ginawa ni Pan sa anak-anakan mo, pero hindi ako makakapayag na saktan mo siya sa walang katuturang bagay!”“Walang katuturan? Hindi mo ba narinig ang sinabi ko? Ex-girlfriend siya ni Logan pero iniwan niya ang anak ko at si Juancho naman ngayon ang kinanti niya. Isa siyang gold digger!! Anong klase kang ama at hinahayaan mo ang linta na yun na huthutan si Juancho ng pera?”“JULIA!”
Napaupo si Leon matapos siyang itulak ni Juancho sa pader. Nasa labas sila ng hospital at paalis na sana siya para pumunta ng airport ng makasalubong niya ito.“Stop hoping na magkakaroon ng kayo. Wala ka ng pag-asa kay Pan. Bakit ka pa nagpunta dito?” Ang sabi ni Juancho. “Do you think hindi ko malalaman na naging accessory ka sa plano ni Leila para paghiwalayin kami?”Sinamaan niya ng tingin si Juancho. “Hindi ko gusto ang saktan si Pan. Totoo ang pinapakita ko sa kaniya.”“Totoong ano? Totoong may nararamdaman ka sa kaniya? Pwede ba gumising ka? Hindi mo siya makukuha sa akin.”“Hindi ikaw ang magdidisisyon diyan. Hindi pa kayo kasal-" kwinelyuhan siya ni Juancho.“Subukan mo kong gaguhin Leon at hindi ako mangingimi na gantihan ka. Pan is mine. May anak na kami kaya tigilan mo na siya.”Nagpunta si Leon ng hospital without any ill intention. Gusto lang niyang bisitahin si Pan at Zahara. Hindi niya inaasahan na makakasalubong niya pala si Juancho.“Hindi siya sayo. Binawi mo lang s
--After a month—Babalik si Juancho sa Manhattan para balikan ang trabaho na pansamantala niyang iniwan. Bahay at hospital lang ang naging buhay nila ni Pan sa isang buwan hanggang sa magising ang anak nila.“Babalik si papa dito, okay? Pero palaging tatawag si papa sa inyo ni mama kaya dapat kausapin mo si papa lagi ah?” madamdaming sabi ni Juancho kay Zahara.Ngumiti si Zahara sa kaniya. “Opo papa.. Balik po kayo agad ah?” bagama’t mahina ang boses ay klarong klaro pa rin naman ang kaniyang sinabi.“Oo naman. Babalik si papa agad. Malapit na rin naman matapos ang trabaho ko doon at hindi na muna ako kukuha ng work abroad. Dahil magaling ka na sa sakit mo, gawin natin ang mga gusto mong gawin pag-uwi ko.”Tumango si Zahara. HinaIikan ni Juancho ang noo niya. “Papa will miss you my princess. Kumain ka ng maraming gulay saka prutas ah? Tapos laging makikinig kay mama..” Klaro sa mukha ni Juancho na ayaw niya umalis.“Opo papa. Excited na rin po akong lumabas ng hospital. A-Ayoko na mag
Naging successful ang operation ni Zahara. Labis na nakahinga ng maluwag si Juancho at Pan dahil doon.Hindi na rin matapos-tapos ang pasasalamat ni Pan kay Symon Bec—ang ama ni Juancho.“Hindi ko kailangan ng pera bilang pambayad sa operasyon sa apo ko, hija.” Ang sabi ni Symon. “Ang gusto ko ay maging parte ng buhay niya. Gusto kong makilala niya ako bilang lolo niya at gusto ko siyang makasama kahit galit sa akin ang ama niya.”Naitikom ni Pan ang labi niya. Alam niyang wala siya sa position para humindi sa kagustuhan ni Symon dahil ito ang nagligtas ng buhay niya. Pero hindi pa niya nakakausap si Juancho tungkol sa request nito. “Pwede ko po bang makausap si Juancho tungkol dito?”“Sige… Sana ay may makuha akong sagot sa lalong madaling panahon. Magkikita pa naman tayo mamaya dahil kailangan kong tignan ang kalagayan ni Zahara from time to time.”Nang makaalis si Symon, agad na pumasok si Pan sa kwarto ni Zahara at nakita niya si Juancho doon na emotional habang nakatingin sa anak
NEVER IN JUANCHO’S LIFE that he imagined na darating ang oras na siya mismo ang tatakbo sa opisina ng ama niya, umiiyak at magmakaawa na gamutin si Zahara.Ang pawis ay tumutulo mula sa kaniyang noo at halata sa mukha ang kaba at takot na kailanman ay hindi pa niya naranasan.He hated his father for killing his older brother, and yet, here he is, kneeling his knees while begging.“Pa… help my daughter… She’s in danger…” umiiyak na sabi niya.Gulat na gulat si Symon dahil hindi niya inakala na luluhod ang anak niya sa kaniya, umiiyak habang nakikiusap na tulungan ang anak niya.Nabitawan pa niya ang ballpen na hawak niya. Nakita niya ang kondisyon ni Zahara at alam niya oras ang kalaban nila.Wala na siyang sinayang na oras. Tumakbo na siya sa OR kung nasaan ang apo niya at naabutan niya doon si Pan na umiiyak.Natigilan na naman siya dahil hindi siya sanay makita ang mukha ng asawa niya sa batang si Pan.Lumuhod ito at umiiyak. “Doc, t-tulungan mo ang anak ko.. Kahit po magkano, magba
“H-Huh?” napaatras si Leila at biglang natakot sa narinig. “Anak? W-Wala akong an…”“May babae akong nakita na kasama ni Juancho kanina. Kamukha mo siya, kamukhang kamukha mo na unang tingin ko akala ko ay ikaw.”Namutla si Leila. Agad siyang kinabahan at parang nablanko na ang utak niya. “M-Magpapaliwanag ako Sy-"“Alam mong hindi kita papakasalan hindi ba kung may anak kayo ng dati mong asawa?”Naiyak siya at agad na napatakip sa bibig niya. “Kaya mo ba itinago ang anak mo dahil doon?”“Symon, I’m sorry…” umiiyak na sabi niya.Umatras si Symon kaya nabitawan ni Leila ang kamay niya. Betrayal, sadness and guilt ay makikita na sa mukha nito.“May sinira ba akong pamilya Leila?” hindi makapaniwalang tanong ni Symon.“Symon, no…” umiiyak na sabi niya. “Nagkakalabuan na kami ni Anton no’ng magkakilala tayo.”“So kayo pa nga no’ng naging tayo at may anak kayo? Iniwan mo ang anak mo at sumama sa akin?”Napaupo si Symon sa sofa at napahilamos ng mukha niya. “A-Alam mo ba kung bakit ayaw ko
“Kilala mo siya papa?” tanong ni Zahara.‘Papa?’ tanong ni Symon sa isipan niya. ‘Kung ganoon, ang batang yan ang apo ko?’ aniya at napatingin muli kay Zahara.“Juancho, I-"“Anong ginagawa mo? Nandito ka ba para sundan ako?” nalukot ang mukha ni Juancho, halatang iritado na nakita niya ang ama niya sa malayong hospital na pinuntahan nila.“What? No. Hindi ko alam na nandito ka. I’m here for work.”“Kung ganoon, huwag mo na lang kaming pansinin.” Binuhat ni Juancho si Zahara at handa ng umalis pero hindi sila kayang hayaan ni Symon na makaalis na hindi man lang nakikilala ang apo niya. After all, he was looking forward to meet his granddaughter.“Teka, siya ba ang anak mo? Apo ko ba siya?”Binalingan siya ng masamang tingin ni Juancho. “Huwag mo ng pakialaman ang pamilya ko. Bakit hindi ka magfocus sa asawa mo?”Dumaan ang sakit sa mata ni Symon. Hindi niya maintindihan ang saya na nararamdaman niya na nakita niya rin sa wakas ang apo na inaasam niyang makita. Ngunit malungkot din siy
“Bakit interesado ka kung anong koneksyon ng bata sa mga Salvi? Magagalit ka ba kung ang ina ng batang yun ay galing sa pamilya ng dati kong asawa?” curious na tanong ni Leila.Napahawak si Symon sa baba niya. “Hindi naman. Hindi naman nila tayo ginugulo saka galing na sayo mismo na trinato ka ng tama ng in laws mo so I guess, they were kind.”“Kung ganoon, ayos lang sayo na isang Salvi ang girlfriend ni Juancho?”“Siguro. Bakit? Kilala mo ba kung sino?”“H-Hindi pa pero itatanong ko k-kung makapunta ako ulit sa bahay ni mama.”“Huwag ka ng bumalik doon.” Ang sabi ni Symon. “I’m sure magkikita kami ni Juancho. Makikilala ko rin itong girlfriend niya at ang apo ko.”Nagbaba ng tingin si Leila. Alam na niyang oras makilala ni Symon si Pan, magbabago ang samahan nila. Or worst, baka mawalan ng tiwala ang asawa niya sa kaniya.2 days after….Nasa isang hospital na naman ngayon si Juancho at Pan para magtanong tanong sa possibleng maging doctor ni Zahara but this time, kasama nila si Zahar