Nang matapos maglinis si Pan, saka niya napansin ang cellphone na naiwan ni Logan. “Bakit niya iniwan to dito?”“Oh? Pizza. Nagpadeliver ka?” tanong ni Bobby na kakarating lang.“Huh? H-Hindi..” Sabi ni Pan. “Kay Logan yan galing. Dala niya.”“Oh. Wala ka naman sigurong balak isuli ito hindi ba? Kainin na natin at baka masayang.”“Sige lang.. Pero aalis muna ako. Isusuli ko itong phone na naiwan niya.”“Naiwan niya o iniwan ng sadya?” nakangising sabi ni Bobby na ngayon ay kumakain na ng pizza. “Nagkabalikan na ba kayo? Ayaw mo na kay Juancho? Hindi ba hindi na siya nagpakita ulit?”“Ano ba naman yan, Bobs. Hindi ganoon yun.” Ang sabi niya. “Si Juancho pa rin ang pipiliin ko. Siya ang kailangan ko.”“Naku! Mapapahamak ka talaga sa gagawin mo. O sige na, umalis ka na.” Sabi ni Bobby.Umalis na si Pan at nagpahatid sa kumpanya ni Logan. Balak niya sanang ibilin sa guard ang phone ngunit lumitaw si Gidette bago pa siya makarating sa guard."Ano na namang ginagawa mo ditong babae ka?"Napa
“Alis!” Pagtataboy ni Juancho kay Pan at muntik pang madapa si Pan sa pagtabig ni Juancho sa kaniya. Mabuti at agad siyang nakabawi at nagmamadaling lumapit kay Juancho at hawakan ito sa braso. “Saan ka? Sama ako.. Hindi ka ba naaawa sa akin?” “No. So let go of me.” “Pero Juancho, namiss kita e. Hindi mo na ako pinapansin. Saka gusto ko rin magsorry sa ginawa ko doon sa resto.” Hindi napansin ni Pan ang pagtaas ng sulok ng labi ni Juancho habang nakatingin sa kaniya na nasa sapatos naman ang tingin. But Juancho greeted his teeth nang maalala kung nasaan sila. “Umalis ka na. May ginagawa akong importante,” pagtataboy niya. Umiling si Pan at kumapit pa ng husto. Para na siyang linta kung makahawak sa braso ng binata. “Nagugutom ako, pwede mo ba akong pakainin?” Nakagat ni Juancho ang labi niya at kita sa mukhang nagpipigil nalang siya lalo’t nauubusan na siya ng pasensya kay Pan. “Nasaan ba ang kinikita mo? Pati pagkain mo wala kang pambili?” “May utang kasi ako e. Kaya nga ‘di
Kapag titingin si Juancho sa kaniya, napipilitan si Pan na maging poker face pero pag nasa harapan ang tingin ni Juancho, ngingiti siya ng pagkalaki-laki. Gusto niyang itanong kung bakit nagbago ang isipan nito kanina no'ng dumating si Ark, pero di nalang niya ginawa at baka magalit na naman. Huminto sila sa isang food court sa tabi ng Plaza na kanilang nadaanan. "Dito tayo kakain." "Dito? Hindi sa mayamang resto?" "Why would I bring you there? Bumaba ka na!" Nagmamadaling bumaba si Pan dahil nagsisimula na namang sumigaw si Juancho. "Dito tayo kakain. Bagay ka naman sa pangkalye lang." Nagbaba ng tingin si Pan. Masakit yun pero kailangan niyang e set aside lahat ng feelings niya para makuha ang loob ni Juancho. Nagpunta sila sa isang stall para kumain ng kwek kwek. Nakanguso lang si Pan habang nakaupo, at si Juancho ay nakatingin lang sa kaniya. Naiilang na tuloy siya. Pagkatapos maluto ng pagkain nila, agad na silang kumain. But Juancho didn't touch his food. Naka
"Juancho... more..." Ang sabi ni Pan habang nakatingala at nakabukakang nakaharap kay Juancho. Nasa isang hotel sila, malapit kung saan sila huminto kanina. Ngumisi si Juancho at mas lalo pa niyang pinag-igihan ang paglabas-masok ng dila niya sa pagkababae ni Pan. Kapwa na silang dalawa walang saplot, at hindi ito ang unang beses na gagawin nila ito dahil doon pa lang sa kotse, may ginawa na silang milagro. Pagcheck in nila sa hotel kanina, halos hindi pa sila nakapasok, sinunggaban na nila ang isa't-isa. At ngayon, matapos nilang magpahinga, nagsasalpukan na naman sila ng laman. Mas lalong tumitindi ang paghawak ni Pan sa buhok ni Juancho tanda na malapit na siyang labasan. "Dapa, I'll take you from behind." Tumayo si Pan, at mapupungay ang matang tinignan si Juancho. Sa mukha niya, para bang wala na siya sa sarili niya. She looks lewd, and it's turning him on. "Stop!" Sabi ni Juancho na nang-iinit sa mga titig ni Pan sa kaniya. "Open your mouth Pan." Ibinuka ni Pan ang labi
"Juancho, wait! Let me explain." Kinakabahang sabi niya. Hinawakan ni Juancho ang kamay niya ng mahigpit. "Ito ang tandaan mo Pan. I don't care if he's your boyfriend. But whenever you're with me, ayoko ng may kahati sa oras mo. Ayoko ng may Logan. Kung oras ko, oras ko. I don't give a damn kahit pa pagmamay-ari ka niya." Nakagat ni Pan ang labi niya. It would be great kung alam niyang nagsi-selos si Juancho, pero sa mata nito, she's nothing but a prosti. Babaeng bayaran. Babaeng pagmamay-ari ng iba, ngunit binabayaran niya bilang parausan. "Tandaan mo, binabayaran kita. Kaya dapat ibalik mo ang serbisyo mo na ikakasaya ko." Matapos yung sabihin ni Juancho, tumayo ito, dumukot ng pera sa wallet at hinagis sa kama. Iniwan niya ang pagkain na binili niya sa lamesa. "Rest and leave." Tumalikod na siya para handa ng umalis. "Iiwan mo 'ko dito, Juancho?" kinakabahang tanong ni Pan. "Don't worry, bayad na ang kwartong ito. Umalis ka matapos mong magpahinga. And may I remi
Isang magandang umaga ang sumalubong kay Pan at Bobby. Isang client ang tumawag sa kaniya para sa isang event. Pero problemado si Bobby dahil uuwi ang mommy ni Josh kaya hindi siya makakasama. "Pan, anong gagawin natin?" kinakabang tanong ni Bobby. "Sumama ka na kay Josh. Ako nalang ang pupunta sa location no'ng event." "Pero wala kang assistant." "Ano ka ba. Ayos lang yun. Kaya ko naman ang sarili ko. Photo shoot lang naman hindi ba?" "Oo. Iyon lang ang request nila." "Kaya ko yun ng mag-isa Bob. Sige na, umalis ka na." Saad ni Pan sabay sulyap sa phone niya. Dalawang linggo na mula ng pumayag si Juancho na maging fvck buddy sila. Pero nagtataka siya dahil walang Juancho ang tumatawag sa kaniya. "May hinihintay ka bang tawag? Si Logan ba?" "Wala na kami ni Logan. Hindi kami nag balikan. Kaya walang dahilan para hintayin ko ang tawag niya." Tumango si Bobby. "Naniniwala ako sa'yo Pan na wala ng kayo. Pero itong si Logan, ayaw ka ata tantanan. May pinadala na nama
"I don't have a girlfriend Logan!" Sabi ni Juancho at iniwan si Logan sa villa niya. "It's hard for me to believe." Natatawang sabi nito habang nakatingin sa papalayong likuran ni Juancho. Umupo si Logan sa couch at sinubukang tawagan si Pan, pero hindi niya macontact. Napapansin niyang napapadalas ang pag-iwas ni Pan sa kaniya. 'Kailan ka ba titigil sa pagpapakipot mo, Pan?' Meanwhile, kabado si Pan sapagka't wala siyang makitang kahit na ano sa loob ng abandonadong bahay. "Kain ka muna," pag-aya ni Jake. "Hindi na. Salamat." "Natatakot ka ba sa akin?" "Hindi naman. Bakit naman ako matatakot sa'yo?" ngumisi si Jake sa kaniya. "Tama. Bakit ka naman matatakot sa akin? Anyway, mamaya lang darating na yung mga kasamahan ko." Tumango si Pan at nagtingin-tingin sa buong lugar. "May boyfriend ka na ba?" Tumingin muli si Pan kay Jake. Hindi niya alam bakit pero, iba ang pakiramdam niya sa mga titig ni Jake sa kaniya. Gwapo ito, at maganda ang pangangatawan pero naba
Dinala si Pan sa hospital, at si Jake pati na ang mga kasamahan niya ay dinampot ng mga pulis. Basag ang mukha ng lahat dahil sa ginawa ni Juancho sa kanila. At si Juancho naman ay bagama't duguan, hindi siya nagpagamot. Nasa tabi lang siya ni Pan at binantayan ito hanggang sa magising. Dali dali namang pumasok si Bobby at Josh. Kapwa ang dalawa ay kinakabahan at klaro iyon sa mukha nila. "Oh God, Paaaan!" Agad na pinuntahan ng dalawa si Pan na ngayon ay nasa hospital bed at wala pa ring malay. She has no injuries. Hintayin lang na mawala ang epekto ng droga na ininom niya. Tumingin si Bobby kay Juancho, at galit na galit siyang tinignan ni Juancho. "Partner kayo diba? The next time may gagawin ka, cancel the client. Hindi yung siya lang ang ipapadala mo sa lokasyon no'ng kliyente." Hindi nakapagsalita si Bobby. Napayuko siya at umiyak sa harapan. Si Josh naman ay nilapitan ang girlfriend niya. "Walang kasalanan si Bobby dito. Hindi niya ginusto ang nangyari, Juancho."
Agad sumugod sina Pan sa hospital kasama niya si Leila at dalawang mga anak niya na sina Dahlia at Wil.Kasama rin niya si Marie.Pagdating nila doon, ang umiiyak na si Juancho at Logan ang nakita niya.At sa tabi, naroon si Symon katabi ni Zahara na nakilala niya bilang Zara.Napahinto sandali si Pan bago siya bumaling kay lola Susana.“Ma…” agad lumapit si Leila kay lola Susana at niyakap niya ito agad.Si Pan ang sumunod na agad umiyak habang niyayakap ngayon si lola Susana.Ang dalawang bata sa tabi e agad na yumakap kay Marie dahil wala naman silang kilala doon bukod sa mama at lola nilang nakayakap kay lola Susana.Napansin sila ng mga kalalakihan sa loob.Si Logan, agad nanlaki ang mata niya nang mapatingin siya kay Wil.Si Juancho naman, natuon ang mata niya kay Dahlia.Marahil totoo ang lukso ng dugo dahil kahit wala pa mang kumpirmasyon kung sino ang mga anak nila sa dalawa ay alam na nila kung sino.Agad na lumapit si Juancho kay Dahlia pero mas mabilis si Wil na humarang a
“Kuya, bakit busy si mama?” ang tanong ni Dahlia kay Wil matapos niyang makita ang mama niya na nakikipag-coordinate sa mga bodyguards ilang araw na ang nakararaan.Halos hindi na rin nila ito lubusang nakakasama dahil lagi itong wala.Mga maid lang ang kasama nila lagi at nagpapakain sa kanila.Wala sila sa condo ngayon, nasa isang bahay sila na pagmamay-ari ni Pan.At mas dumami pa ang bodyguards nila ngayon kumpara noong mga naunang araw na nakauwi sila.“I don’t know Dahlia,” sabi ni Wil.“Kuya, I’m bored here.”“Gusto mo bang magplay tayo sa labas?”“Yes please…”Kinuha ni Wil ang laruan ni Dahlia at laruan niya saka pumuslit sila sa labas.Lumabas sila ng bahay, ligtas pa rin naman dahil halos pinapalibutan ang buong mansion ng security.Habang naglalaro sila, biglang napatingin si Marie sa dalawang bata.Inimbitahan siya ni Pan sa bahay niya dahil gusto nilang malaman ang details ng lugar ni Lorciano sa China.They need Marie para sa impormasyon na kailangan nila.Kanina pa siya
“Louella? My cousin? Hawak ni Lorciano?” tanong ni Pan, tila naningurado.Tumango si Marie. “Opo ate…”Tumingin si Pan kay Juancho. “Paano naman mapupunta ang pinsan ko sa walanghiya mong ama, Marie?”Umiiyak pa rin si Marie. “Ate, hindi ko po alam.. Ang alam ko lang ay kinuha siya ni dad, dinala sa ibang bansa at kinulong. Siya po ang dahilan bakit ako nakatakas. Tinulungan niya ako ate.”Napalayo si Pan kay Marie. Bumaling siya kay Juancho at pagkatapos ay umiling.Hindi niya alam kung ano ang dapat na paniniwalaan niya. Hindi niya alam kung paano niya pagkakatiwalaan si Marie na anak ng hayop na pumatay kay Zahara.“Sabihin mo nga ang totoo, ikaw ba ay inutusan ng ama mo para linlangin ako?”“Pan, hindi sinungaling ang kapatid ko!” Agap ni Juancho.“Hindi ako basta-basta maniniwala Juancho. Anak ni Lorciano yan. Kung ano ang puno, siya rin ang bunga.”“PANASREE!” Juancho shouted.Tumayo si Marie. Walang pagdadalawang isip na hinubad niya ang pang-itaas na damit niya, tanging tube a
“Her name is Zara.” Sabi ni Juancho na hindi man lang kumurap kahit isang beses habang nakatingin sa mukha ni Pan.He wanted to see Pan’s reaction. At nakita niya nga ang sakit at pangungulila nito para sa kanilang anak.Pero si Pan, agad niyang inalis ang anumang emotion na nasa mukha niya at lumapit kay lola Susana.“Is that her real name? Or palayaw niyo lang ni Logan sa kaniya?”“That’s her real name.”Nakagat ni Pan ang labi niya. ‘Bakit magkatunog sa pangalan ng anak ko?’In her heart, namiss na niya sobra ang anak niya. Ang anak na inalagaan niya ng maraming taon.“Bakit ka tumahimik?” tanong ni Juancho ng hindi na sumagot si Pan.“Ano namang sasabihin ko Juancho?”“Na naalala mo si Zahara. Na namiss mo ang anak natin!”Sinamaan siya ni Pan ng tingin. “Ano bang gusto mong mangyari? Alangan namang iiyak ako ngayon.”Huminga ng malalim si Juancho at kinuha ang upuan saka tumabi kay Pan. “You’re so hard to please now. Para bang naging bato ka na lang bigla.”Ngumisi si Pan. “Kaila
Agad nanginig si Zahara nang hawakan siya ng mama niya. Hindi niya inaasahan na makikita niya si Pan ngayon.Buong akala niya ay papa Juancho lang niya at daddy Logan ang magbabantay kay lola Susana.“SUMAGOT KA!” Pan shouted, nanginginig na rin sa galit. Hindi niya mapapalagpas kung may sino pa mang magpahamak sa mga anak niya. She won’t stay still kahit pa isang dalagita ang nasa harapan niya ngayon at mukhang hindi delikado.Hindi na siya magpapaloko pang muli. Nilagay niya sa isipan niya na kahit inosente ay pwedeng gumawa ng kahindik-hindik na krimen.“PAN!” Logan came at binawi sa kaniya si Zahara. “What are you doing?”Nagulat si Pan sa presensya ni Logan. Agad niyang tinignan si Zahara na hindi makatingin sa kaniya.“That girl! Bakit nandito yan?” turo niya kay Zahara na umiiyak at takot na takot.“Ano naman kung nandito siya?”“Hindi ako nakikipagbiruan Logan. Who the fvck is she?”“Why are you cursing?” kumunot na ang noo ni Logan, hindi na rin siya natutuwa sa mga sinasabi n
Nagmamadali si Pan na umalis ng hospital pero alam niyang nakasunod si Juancho sa kaniya.Huminto siya at huminga ng malalim bago niya ito nilingon. “Kailan mo ba ako titigilan?” kunot noong tanong niya.“Wala ka bang balak tanungin ako kung bakit hindi ko madalaw ang anak natin sa puntod niya?”Agad na nalukot ang mukha ni Pan. “Tinatanong pa ba yan? Noon pa lang, alam ko ng wala ka ng pakialam sa anak ko kaya bakit pa ba ako magtataka sayo ngayon?”Umigting ang panga ni Juancho. Lumapit siya kay Pan. “Nagkamali ako Pan pero hindi ibig sabihin no’n ay wala na akong pakiramdam. Mali ako ng inakala noon, inaamin kong maling mali ako pero tama bang husgahan mo ang buong pagkatao ko? Ni minsan ba hindi mo nakita kung paano ko minahal si Zahara? Kung paano ko pinahalagahan ang anak natin? Nasaktan ako no’ng nalaman ko na hindi siya sa akin. Ang mali ko lang, hindi ko muna inalam ang kwento. Hindi kita pinakinggan.”Namumuo na ang luha sa mata ni Pan. Kapag usapang Zahara, madali siyang bu
Nang maging tahimik na ang lahat, dahan-dahang lumabas si Marie sa kwarto niya para silipin muli ang babae na narinig niyang ang pangalan ay Lou.Nakita niya ito sa sofa na umiiyak kaya dahan-dahan niya itong nilapitan.“Ate,” halos manginig ang labi niya nang tawagin niya ito.Tumingin sa kaniya si Lou at mapait na ngumiti.Lumapit si Marie sa kaniya. “T-Totoo ba yung narinig ko, ate? Na kinidnap ka ni dad at tinago ka niya dito?”Sandaling natigilan si Lou saka niya hinarap ulit si Marie.“Tabi ka,” mahinang sabi niya at pinatabi niya si Marie sa kaniya.“Talaga bang anak ka ni Lorciano?”Tumango si Marie.“Napakabait mo namang bata. Hindi ka bagay maging anak niya. Siya demonyo, ikaw hindi.”Kitang kita ang galit sa mukha ni Lou.“Hindi ka ba galit sa akin ate? A-Anak ako ng demonyo.”Hinawakan ni Lou ang mukha niya. “Pero sinasaktan ka rin niya kahit anak ka niya. Paano ako magagalit sayo?”“Ano pong nangyari ate? B-Bakit ka narito?”“D-Dahil kinuha niya ako. Kinidnap niya ako at
Ngumiti si Pan at bumaling kay Logan. “I’m sorry Logan, mukhang may hindi yata ako naintindihan sa sinabi mo.”Umiling si Logan, hindi siya makapaniwala sa pagmaang-maangan ni Pan.“I’m not here to argue with you. Magkikita pa naman tayo next time.”Sabi ni Logan at umalis. Kumuyom ang kamao ni Pan. Nakatitig lang siya kay Logan habang sumasakay ito sa kaniyang sasakyan.“Paano niya nalaman?” kinakabahan at nagtatakang tanong ni Pan sa sarili niya.Nanatili lang siya sa ganoong position hanggang sa nagpasya na siyang tumalikod para pumasok ng hospital.Pagpasok niya, naabutan niya ang mama niya na pinupunasan si lola Susana.“Ma!” Napatingin si Leila sa kaniya at agad na nanlaki ang mata nito. Lumapit si Pan sa kaniya at agad siyang niyakap ng mahigpit.“Anak, finally…” mahinang sabi ni Leila.“Ma, kamusta si lola?” tanong ni Pan nang makalayo siya sa yakap. Tumingin siya kay lola Susana at nakita niya itong nakahiga sa kama at walang malay.“She’s not getting better. Nag-aalala na nga
“Anong plano mo ngayon?” tanong ni Logan habang nakatingin sa kawawang si Zahara. Nakatulog ito sa labis na pag-iyak.“I need to see her. I need to see Pan.” Sagot ni Juancho.“Lalapitan ka pa kaya niya? Kakausapin ka pa kaya niya?”“Babawiin ko siya Logan. Wala siyang choice kun’di kausapin ako dahil may anak kami at nasa akin si Zahara.”“Sa galit niya sayo, parang malabo na kausapin ka niya.”“You’ll help me para kausapin niya ako. And besides, hindi lang ako ang may pakay sa kaniya.” Ngumisi si Juancho. “Ikaw rin naman.”Napainom si Logan ng wine. Nasabi nga ni Zahara sa kanila na may dalawang bata kanina, isang babae, isang lalaki.“I only have a child.” Sabi ni Juancho na sinigurado sa doctor na tumingin noon kay Pan kung kambal ba ang anak niya.When the doctor said earlier, isa lang ang fetus ang nakita niya noon sa tiyan ni Pan, alam na agad ni Juancho na hindi kambal ang anak niya at ang isang bata na nakita ni Zahara kanina ay maaaring anak ni Logan.“Zahara said may dalawan