Hi.. May reader ba napadpad dito? hehe
“Alis!” Pagtataboy ni Juancho kay Pan at muntik pang madapa si Pan sa pagtabig ni Juancho sa kaniya. Mabuti at agad siyang nakabawi at nagmamadaling lumapit kay Juancho at hawakan ito sa braso. “Saan ka? Sama ako.. Hindi ka ba naaawa sa akin?” “No. So let go of me.” “Pero Juancho, namiss kita e. Hindi mo na ako pinapansin. Saka gusto ko rin magsorry sa ginawa ko doon sa resto.” Hindi napansin ni Pan ang pagtaas ng sulok ng labi ni Juancho habang nakatingin sa kaniya na nasa sapatos naman ang tingin. But Juancho greeted his teeth nang maalala kung nasaan sila. “Umalis ka na. May ginagawa akong importante,” pagtataboy niya. Umiling si Pan at kumapit pa ng husto. Para na siyang linta kung makahawak sa braso ng binata. “Nagugutom ako, pwede mo ba akong pakainin?” Nakagat ni Juancho ang labi niya at kita sa mukhang nagpipigil nalang siya lalo’t nauubusan na siya ng pasensya kay Pan. “Nasaan ba ang kinikita mo? Pati pagkain mo wala kang pambili?” “May utang kasi ako e. Kaya nga ‘di
Kapag titingin si Juancho sa kaniya, napipilitan si Pan na maging poker face pero pag nasa harapan ang tingin ni Juancho, ngingiti siya ng pagkalaki-laki. Gusto niyang itanong kung bakit nagbago ang isipan nito kanina no'ng dumating si Ark, pero di nalang niya ginawa at baka magalit na naman. Huminto sila sa isang food court sa tabi ng Plaza na kanilang nadaanan. "Dito tayo kakain." "Dito? Hindi sa mayamang resto?" "Why would I bring you there? Bumaba ka na!" Nagmamadaling bumaba si Pan dahil nagsisimula na namang sumigaw si Juancho. "Dito tayo kakain. Bagay ka naman sa pangkalye lang." Nagbaba ng tingin si Pan. Masakit yun pero kailangan niyang e set aside lahat ng feelings niya para makuha ang loob ni Juancho. Nagpunta sila sa isang stall para kumain ng kwek kwek. Nakanguso lang si Pan habang nakaupo, at si Juancho ay nakatingin lang sa kaniya. Naiilang na tuloy siya. Pagkatapos maluto ng pagkain nila, agad na silang kumain. But Juancho didn't touch his food. Naka
"Juancho... more..." Ang sabi ni Pan habang nakatingala at nakabukakang nakaharap kay Juancho. Nasa isang hotel sila, malapit kung saan sila huminto kanina. Ngumisi si Juancho at mas lalo pa niyang pinag-igihan ang paglabas-masok ng dila niya sa pagkababae ni Pan. Kapwa na silang dalawa walang saplot, at hindi ito ang unang beses na gagawin nila ito dahil doon pa lang sa kotse, may ginawa na silang milagro. Pagcheck in nila sa hotel kanina, halos hindi pa sila nakapasok, sinunggaban na nila ang isa't-isa. At ngayon, matapos nilang magpahinga, nagsasalpukan na naman sila ng laman. Mas lalong tumitindi ang paghawak ni Pan sa buhok ni Juancho tanda na malapit na siyang labasan. "Dapa, I'll take you from behind." Tumayo si Pan, at mapupungay ang matang tinignan si Juancho. Sa mukha niya, para bang wala na siya sa sarili niya. She looks lewd, and it's turning him on. "Stop!" Sabi ni Juancho na nang-iinit sa mga titig ni Pan sa kaniya. "Open your mouth Pan." Ibinuka ni Pan ang labi
"Juancho, wait! Let me explain." Kinakabahang sabi niya. Hinawakan ni Juancho ang kamay niya ng mahigpit. "Ito ang tandaan mo Pan. I don't care if he's your boyfriend. But whenever you're with me, ayoko ng may kahati sa oras mo. Ayoko ng may Logan. Kung oras ko, oras ko. I don't give a damn kahit pa pagmamay-ari ka niya." Nakagat ni Pan ang labi niya. It would be great kung alam niyang nagsi-selos si Juancho, pero sa mata nito, she's nothing but a prosti. Babaeng bayaran. Babaeng pagmamay-ari ng iba, ngunit binabayaran niya bilang parausan. "Tandaan mo, binabayaran kita. Kaya dapat ibalik mo ang serbisyo mo na ikakasaya ko." Matapos yung sabihin ni Juancho, tumayo ito, dumukot ng pera sa wallet at hinagis sa kama. Iniwan niya ang pagkain na binili niya sa lamesa. "Rest and leave." Tumalikod na siya para handa ng umalis. "Iiwan mo 'ko dito, Juancho?" kinakabahang tanong ni Pan. "Don't worry, bayad na ang kwartong ito. Umalis ka matapos mong magpahinga. And may I remi
Isang magandang umaga ang sumalubong kay Pan at Bobby. Isang client ang tumawag sa kaniya para sa isang event. Pero problemado si Bobby dahil uuwi ang mommy ni Josh kaya hindi siya makakasama. "Pan, anong gagawin natin?" kinakabang tanong ni Bobby. "Sumama ka na kay Josh. Ako nalang ang pupunta sa location no'ng event." "Pero wala kang assistant." "Ano ka ba. Ayos lang yun. Kaya ko naman ang sarili ko. Photo shoot lang naman hindi ba?" "Oo. Iyon lang ang request nila." "Kaya ko yun ng mag-isa Bob. Sige na, umalis ka na." Saad ni Pan sabay sulyap sa phone niya. Dalawang linggo na mula ng pumayag si Juancho na maging fvck buddy sila. Pero nagtataka siya dahil walang Juancho ang tumatawag sa kaniya. "May hinihintay ka bang tawag? Si Logan ba?" "Wala na kami ni Logan. Hindi kami nag balikan. Kaya walang dahilan para hintayin ko ang tawag niya." Tumango si Bobby. "Naniniwala ako sa'yo Pan na wala ng kayo. Pero itong si Logan, ayaw ka ata tantanan. May pinadala na nama
"I don't have a girlfriend Logan!" Sabi ni Juancho at iniwan si Logan sa villa niya. "It's hard for me to believe." Natatawang sabi nito habang nakatingin sa papalayong likuran ni Juancho. Umupo si Logan sa couch at sinubukang tawagan si Pan, pero hindi niya macontact. Napapansin niyang napapadalas ang pag-iwas ni Pan sa kaniya. 'Kailan ka ba titigil sa pagpapakipot mo, Pan?' Meanwhile, kabado si Pan sapagka't wala siyang makitang kahit na ano sa loob ng abandonadong bahay. "Kain ka muna," pag-aya ni Jake. "Hindi na. Salamat." "Natatakot ka ba sa akin?" "Hindi naman. Bakit naman ako matatakot sa'yo?" ngumisi si Jake sa kaniya. "Tama. Bakit ka naman matatakot sa akin? Anyway, mamaya lang darating na yung mga kasamahan ko." Tumango si Pan at nagtingin-tingin sa buong lugar. "May boyfriend ka na ba?" Tumingin muli si Pan kay Jake. Hindi niya alam bakit pero, iba ang pakiramdam niya sa mga titig ni Jake sa kaniya. Gwapo ito, at maganda ang pangangatawan pero naba
Dinala si Pan sa hospital, at si Jake pati na ang mga kasamahan niya ay dinampot ng mga pulis. Basag ang mukha ng lahat dahil sa ginawa ni Juancho sa kanila. At si Juancho naman ay bagama't duguan, hindi siya nagpagamot. Nasa tabi lang siya ni Pan at binantayan ito hanggang sa magising. Dali dali namang pumasok si Bobby at Josh. Kapwa ang dalawa ay kinakabahan at klaro iyon sa mukha nila. "Oh God, Paaaan!" Agad na pinuntahan ng dalawa si Pan na ngayon ay nasa hospital bed at wala pa ring malay. She has no injuries. Hintayin lang na mawala ang epekto ng droga na ininom niya. Tumingin si Bobby kay Juancho, at galit na galit siyang tinignan ni Juancho. "Partner kayo diba? The next time may gagawin ka, cancel the client. Hindi yung siya lang ang ipapadala mo sa lokasyon no'ng kliyente." Hindi nakapagsalita si Bobby. Napayuko siya at umiyak sa harapan. Si Josh naman ay nilapitan ang girlfriend niya. "Walang kasalanan si Bobby dito. Hindi niya ginusto ang nangyari, Juancho."
"Masakit," iyon ang sabi ni Pan. "Anong masakit? Bakit ka nasasaktan?" seryosong tanong ni Juancho, may partikular na sagot na gustong marinig. Gusto niyang malaman kung anong masakit. Kanina, alam niyang hindi makatingin si Pan sa kaniya habang katabi niya si Lianne. Alam niya kung anong emotion ang nakita niya kanina. Hindi siya maaaring magkamali dahil kilalang kilala niya si Pan. "Juancho, masakit." Tumalim ang mga mata niya. 'Saang masakit? Yung nangyari sa'yo? O yung nakita mo sa condo.' Ang gusto niyang itanong. Pero kahit na anong gawin niya, alam niyang hindi aamin si Pan. Kaya pinakawalan na lang niya ito. Pan is hard to read. "Bakit ka nandito? Yung girlfriend mo?" Kumunot ang noo niya. "Why do you care?" "Nagalit ba siya kasi nakita niya ako? Pwede akong mag explain sa kaniya." "No need." Puno ng tabang na sabi ni Juancho. "She knows you're my childhood friend." Nanlaki ang mata ni Pan. "Huh?" "Hindi mo naman inaasahan di ba na sabihin kong fubu kita?" "H-Hind
Umuwi si Pan ng namumutla. Hindi na nga niya pinansin ang mga taong nag-aalala sa kaniya at nagtatanong kung anong nangyari. Basta na lang siyang pumasok ng kwarto niya.Nagkatinginan si lola Susana at Leila at sabay na napatayo. Nagmamadali silang sumunod sa kwarto ni Pan.“Pan, apo!” Si Lola Susana ang kumatok sa pinto pero hindi sumasagot si Pan.“Ako ma,” sabi ni Leila at pinalitan si lola Susana sa pagtawag niya kay Pan.“Anak, anong nangyari? Saan ka galing? Bakit namumutla ka?” nag-aalalang tanong niya.“Gusto kong mapag-isa. Ayos lang ako.” Sigaw ni Pan pabalik.Nagkatinginan si Leila at lola Susana at kapwa sa mukha nila makikita na nag-aalala sila ng husto kay Pan.Dumaan na ang dalawang araw pero nasa kwarto pa rin si Pan. Nagkukulong at hindi lumalabas kaya binalikan na siya ni Leila. Determinadong palalabasin ito kahit na ito pa ang umayaw. “Pan, anak! Buksan mo itong pinto! Mag-uusap tayo!” Sigaw ni Leila.Pero walang sagot..., “Hindi ka kumakain. Ano bang nangyayari s
“Nasaan ang gamot, anak?” tanong ni Leila dahil umuwi si Pan na walang dala. Tapos halos tatlong oras din itong nawala na ikinataka niya.“Sarado na lahat ng tindahan, ma.” Sabi ni Pan at agad na dumiretso ng kwarto nila ni Zahara.“Mataas pa ba ang lagnat ni Zahara?” tanong niya bago niya isara ng tuluyan ang pinto.“Hindi na. Bumaba na ang lagnat niya.” Sagot ni Leila habang nakakunot ang noo pagka’t may napansin siyang dugo sa damit ni Pan.“Anak, anong nangyari?” tanong niya.“W-Wala naman. Sige, magpapahinga na ako. B-Bukas na lang ako bibili ng gamot ni Zahara.” Sabi ni Pan at agad na sinirado ang pinto.Hindi pa rin humuhupa ang kaba niya. Agad siyang naghubad ng damit at nagsimulang tumulo ang luha sa mga mata niya.Hindi niya alam kung guni-guni lang ba yung kanina o hindi. Kung hindi lang niya nakita ang dugo sa katawan niya ay baka isipin niyang nanaginip lang siya ng gising.O di kaya ay stress lang siya sa nangyayari sa kanila ni Juancho.Pero hindi, dahil yung dugong nas
Walang humpay na pang aalipusta at pang-aabuso ang sinapit ni Gidette sa kamay ni Lorciano no’ng gabing iyon.Umiiyak ang anak niya sa sofa habang ginagamit ni Lorciano ang katawan niya.Binaboy siya ng husto nito mula pa no’ng pumayag siyang magpagalaw huwag lang nitong saktan ang anak niya.Nang makatulog si Lorciano dahil sa kapaguran, sinikap ni Gidette na tumayo.Nilapitan niya ang anak niya at kinuha ito sa sofa.“Wil, tahan na anak… Nandito lang si mama.” Sabi ni Gidette. Agad niyang pinadede ang anak niya sa dibdib niya matapos nitong punasan lalo’t nilawayan ito ng animal na si Lorciano.“Mama will protect you.. P-Pangako yan ni m-mama sayo.” Bulong niya.Nang natulog na ulit si Wil, ang anak ni Gidette at Logan, dahan-dahang nilagay ni Gidette ang anak niya pabalik sa sofa.At pagkatapos ay naghanap siya ng kahit na anong bagay na pwede niyang magamit para mapatay si Lorciano.Wala siyang nakita sa kwarto na kahit ano maliban hairpin niyang tinanggal ni Lorciano at lampshade
(8 months ago)Matapos malaman ni Gidette na buntis siya, sobrang saya niya no’ng araw na yun. Wala siyang ibang ginusto kun’di ang mapasakaniya si Logan.She’s rejoicing at halos tumalon pa siya sa tuwa dahil positive ang resulta ng pregnancy test. “Ano ka ngayon, Pan! Akin na si Logan!” Aniya.Pero ang kasiyahang iyon ay agad na napawi nang marinig niya na gustong ipakasal ni Lorciano si Logan kay Lara—ang kapatid ni Ark.“No. Hindi pwede. Magkaka-baby na kami ni Logan. Dapat ako ang maging asawa niya.” Ang sabi niya sa sarili niya.Agad siyang umalis sa bahay nila para puntahan si Lorciano sa kumpanya nito. She’s desperate para maikasal siya kay Logan.Kaya gagamitin niya ang anak niya para mapapayag si Lorciano sa gusto niya.Pagdating niya sa Gamesoft, tuloy tuloy siyang nagtungo sa office ni Lorciano at nagulat siya nang pagpasok niya doon ay naabutan niyang may ginagalaw itong babae sa table nito.Iyong babae ay umiiyak habang may takip ang bibig na panyo, nakatingin ito sa kani
Matapos ang ilang araw, nakauwi si Leila ng bansa at agad na dumiretso kay Pan.Pagpasok niya sa bahay ni lola Susana, nakita niyang karga karga ni Pan si Zahara.“Anong nangyari sa apo ko?” “B-Bakit nandito kayo?” gulat na tanong ni Pan.“May pinagdadaanan ang anak ko. Ayoko ng maulit yung nangyari noon na wala ako no'ng kailangan mo.”Nagulat si Pan sa narinig. Tumingin siya kay Zahara na may lagnat.Mula ng pumunta si Symon sa kanila, nagkakasakit na muli si Zahara.Alam niyang dahil iyon sa labis na kalungkutan na ang papa at lolo na kinilala nito ay pinagtatabuyan na siya.“L-Lolo…” Ang paulit-ulit na pagbanggit ni Zahara.Nag-alala si Pan. Ilang araw ng hinahanap ng anak niya si Symon at Juancho, at wala siyang maisagot dito.Mula doon sa bar, hindi na sila nagkita pa ni Juancho muli.“Anak, hinahanap ni Zahara si Symon. Papuntahin natin siya dito. Kawawa ang bata.”“Papuntahin?” si lola Susana ang sumagot. “Alam mo ba kung paano pinagtabuyan ng asawa mo si Zahara?”Nagulat si L
“Anong nangyari?” kunot noong tanong ni Symon matapos dalhin ni Dom at Ark si Juancho sa bahay niya.“N-Nag-away po sila ni Pan, t-tito.”“I-Is it because of me?” medyo kinakabahan na sabi ni Symon. Hindi pa niya alam ang lahat.Umiling si Dom. “N-Nalaman po ni Juancho na iba p-pala ang ama ni Zahara.”Kumunot ang noo ni Symon. “What do you mean?” Agad na ipinaliwanag ni Ark ang lahat ng nangyari doon sa bar. At halos hindi mailarawan ang itsura ni Symon pagkatapos.Mahal niya si Zahara and knowing na wala siyang bakas ng dugo sa bata, parang nablanko ang utak niya.Bigla niyang naalala ang pangalan ni Pan sa waiting list na gustong magpa-appoint sa kaniya.Biglang nag-align lahat at ngayon, pati siya ay galit na galit na.Dahil nauunawaan na niya lahat….“Kung ganoon, niloko niya ang anak ko. Pinaako niya kay Juancho si Zahara para mapalapit sa akin. Grabe, hindi ako makapaniwala na napaikot kami ng babaeng yun!” Nanggigil na sabi ni Symon.Agad na nagring ang phone niya at nakita ni
YAKAP YAKAP NI PAN si Zahara habang nakatingin sila sa katawan ni Aaron na ngayon ay tinatabunan na ng tela.Nawalan si Aaron ng hininga habang yakap-yakap si Zahara.“Ms. Pan,” napatingin si Pan sa tumawag sa kaniya.“Ako si Gael, ang assistant ni sir Aaron.”Gaya niya, namamaga rin ang mata ni Gael. “Maraming hinabilin sa akin si sir Aaron tungkol sa inyo. Sabi niya huwag ko raw pabayaan ang anak niya at ikaw.”Ngumiti si Pan. “Bakit pati ako? Si Zahara lang naman ang kailangan niyang alalahanin.”“Maniwala po kayo Ms. Pan, pinapahalagahan po kayo ni sir dahil tumatanaw siya sa inyo ng utang na loob.”“Hindi pa rin ako makapaniwala na may taong kagaya niya. Hindi ko alam kung tanga ba siya o mabait lang talaga.” “Ganoon nga po talaga si sir, Ms. Pan. Kalahating mabait, kalahating tanga. Pero kahit na ganoon siya, malaki ang respeto ko sa kaniya.”Pinunasan ni Pan ang luha sa mata niya at tumingin kay Zahara na nakatulog na dahil sa walang humpay na pag-iyak.“Ms. Pan, marami pong a
Nanatili si Logan sa condo ni Juancho, habang siya ay binalikan si Pan sa bahay nito.Inalis na niya sa isipan niya na si Zahara ay hindi niya anak. Kung hindi niya nakausap si Marie ay baka nga naniwala na siya agad at baka maging isa pa yun sa mitya para mag-away sila ni Pan.Pagdating ni Juancho sa bahay ni lola Susana, nagulat siya nang makita niya ito kasama ni Zahara na pasakay ng taxi.Mugto pa rin ang mata ni Pan pero nagmamadali itong umalis.“Saan sila pupunta?”Kumunot ang noo niya. Hindi niya alam bakit pero kinabahan siya.Nagmamadali siyang bumalik ng sasakyan niya para sundan ang dalawa.Habang nagmamaneho siya, tumawag ang dad niya na agad niyang sinagot.“Juancho? Nasaan ka? Nalaman na ni Pan ang lahat.” Maririnig ang pag-aalala sa boses ni Symon. “Tumawag si Leila at sinabi na alam ni Pan ang katotohanan. W-Wala sila sa bahay, dinala niya ang apo ko. Galit ba siya sa akin? Can I go there to explain?”“Huwag na… I’ll handle this. Oras makita ka niya pa, baka e mas lalo
Ang ina ni Logan na si Arielle Marquis Seco ay nag-iwan ng isang diary na nasa pangangalaga ng kaniyang kapatid na si Aaron.Arielle was the diseased wife of Lorciano. Aaron found her diary and kept for life. Akala niya ay iyon ang tamang gawin para sa ikabubuti ni Logan.Malayo si Logan sa pamilyang Marquis, dahil iyon sa ayaw ng ama niya na atupagin niya ang ibang bagay maliban sa pagiging tagapagmana ng Gamesoft.And Aaron thought na gusto ni Logan ang buhay niya ngayon kung saan si Lorciano ang kinikilala niyang ama.Pero matapos niyang marinig na sinusuway na ni Logan si Lorciano, doon niya napagtanto na maaaring nasasakal na si Logan sa buhay niya.Kaya niya napagdesisyunan na sasabihin na niya ang totoo. Na ipagtatapat niya kung ano ang nabasa niya sa diary ng kapatid. Matapos niyang ibigay kay Logan ang diary, the satisfaction on his face was evident na nagawa na niya ang mga bagay na dapat niyang gawin bago pa matapos ang oras niya.He smiled habang patuloy na umaagos ang dug