Hi.. May reader ba napadpad dito? hehe
“Alis!” Pagtataboy ni Juancho kay Pan at muntik pang madapa si Pan sa pagtabig ni Juancho sa kaniya. Mabuti at agad siyang nakabawi at nagmamadaling lumapit kay Juancho at hawakan ito sa braso. “Saan ka? Sama ako.. Hindi ka ba naaawa sa akin?” “No. So let go of me.” “Pero Juancho, namiss kita e. Hindi mo na ako pinapansin. Saka gusto ko rin magsorry sa ginawa ko doon sa resto.” Hindi napansin ni Pan ang pagtaas ng sulok ng labi ni Juancho habang nakatingin sa kaniya na nasa sapatos naman ang tingin. But Juancho greeted his teeth nang maalala kung nasaan sila. “Umalis ka na. May ginagawa akong importante,” pagtataboy niya. Umiling si Pan at kumapit pa ng husto. Para na siyang linta kung makahawak sa braso ng binata. “Nagugutom ako, pwede mo ba akong pakainin?” Nakagat ni Juancho ang labi niya at kita sa mukhang nagpipigil nalang siya lalo’t nauubusan na siya ng pasensya kay Pan. “Nasaan ba ang kinikita mo? Pati pagkain mo wala kang pambili?” “May utang kasi ako e. Kaya nga ‘di
Kapag titingin si Juancho sa kaniya, napipilitan si Pan na maging poker face pero pag nasa harapan ang tingin ni Juancho, ngingiti siya ng pagkalaki-laki. Gusto niyang itanong kung bakit nagbago ang isipan nito kanina no'ng dumating si Ark, pero di nalang niya ginawa at baka magalit na naman. Huminto sila sa isang food court sa tabi ng Plaza na kanilang nadaanan. "Dito tayo kakain." "Dito? Hindi sa mayamang resto?" "Why would I bring you there? Bumaba ka na!" Nagmamadaling bumaba si Pan dahil nagsisimula na namang sumigaw si Juancho. "Dito tayo kakain. Bagay ka naman sa pangkalye lang." Nagbaba ng tingin si Pan. Masakit yun pero kailangan niyang e set aside lahat ng feelings niya para makuha ang loob ni Juancho. Nagpunta sila sa isang stall para kumain ng kwek kwek. Nakanguso lang si Pan habang nakaupo, at si Juancho ay nakatingin lang sa kaniya. Naiilang na tuloy siya. Pagkatapos maluto ng pagkain nila, agad na silang kumain. But Juancho didn't touch his food. Naka
"Juancho... more..." Ang sabi ni Pan habang nakatingala at nakabukakang nakaharap kay Juancho. Nasa isang hotel sila, malapit kung saan sila huminto kanina. Ngumisi si Juancho at mas lalo pa niyang pinag-igihan ang paglabas-masok ng dila niya sa pagkababae ni Pan. Kapwa na silang dalawa walang saplot, at hindi ito ang unang beses na gagawin nila ito dahil doon pa lang sa kotse, may ginawa na silang milagro. Pagcheck in nila sa hotel kanina, halos hindi pa sila nakapasok, sinunggaban na nila ang isa't-isa. At ngayon, matapos nilang magpahinga, nagsasalpukan na naman sila ng laman. Mas lalong tumitindi ang paghawak ni Pan sa buhok ni Juancho tanda na malapit na siyang labasan. "Dapa, I'll take you from behind." Tumayo si Pan, at mapupungay ang matang tinignan si Juancho. Sa mukha niya, para bang wala na siya sa sarili niya. She looks lewd, and it's turning him on. "Stop!" Sabi ni Juancho na nang-iinit sa mga titig ni Pan sa kaniya. "Open your mouth Pan." Ibinuka ni Pan ang labi
"Juancho, wait! Let me explain." Kinakabahang sabi niya. Hinawakan ni Juancho ang kamay niya ng mahigpit. "Ito ang tandaan mo Pan. I don't care if he's your boyfriend. But whenever you're with me, ayoko ng may kahati sa oras mo. Ayoko ng may Logan. Kung oras ko, oras ko. I don't give a damn kahit pa pagmamay-ari ka niya." Nakagat ni Pan ang labi niya. It would be great kung alam niyang nagsi-selos si Juancho, pero sa mata nito, she's nothing but a prosti. Babaeng bayaran. Babaeng pagmamay-ari ng iba, ngunit binabayaran niya bilang parausan. "Tandaan mo, binabayaran kita. Kaya dapat ibalik mo ang serbisyo mo na ikakasaya ko." Matapos yung sabihin ni Juancho, tumayo ito, dumukot ng pera sa wallet at hinagis sa kama. Iniwan niya ang pagkain na binili niya sa lamesa. "Rest and leave." Tumalikod na siya para handa ng umalis. "Iiwan mo 'ko dito, Juancho?" kinakabahang tanong ni Pan. "Don't worry, bayad na ang kwartong ito. Umalis ka matapos mong magpahinga. And may I remi
Isang magandang umaga ang sumalubong kay Pan at Bobby. Isang client ang tumawag sa kaniya para sa isang event. Pero problemado si Bobby dahil uuwi ang mommy ni Josh kaya hindi siya makakasama. "Pan, anong gagawin natin?" kinakabang tanong ni Bobby. "Sumama ka na kay Josh. Ako nalang ang pupunta sa location no'ng event." "Pero wala kang assistant." "Ano ka ba. Ayos lang yun. Kaya ko naman ang sarili ko. Photo shoot lang naman hindi ba?" "Oo. Iyon lang ang request nila." "Kaya ko yun ng mag-isa Bob. Sige na, umalis ka na." Saad ni Pan sabay sulyap sa phone niya. Dalawang linggo na mula ng pumayag si Juancho na maging fvck buddy sila. Pero nagtataka siya dahil walang Juancho ang tumatawag sa kaniya. "May hinihintay ka bang tawag? Si Logan ba?" "Wala na kami ni Logan. Hindi kami nag balikan. Kaya walang dahilan para hintayin ko ang tawag niya." Tumango si Bobby. "Naniniwala ako sa'yo Pan na wala ng kayo. Pero itong si Logan, ayaw ka ata tantanan. May pinadala na nama
"I don't have a girlfriend Logan!" Sabi ni Juancho at iniwan si Logan sa villa niya. "It's hard for me to believe." Natatawang sabi nito habang nakatingin sa papalayong likuran ni Juancho. Umupo si Logan sa couch at sinubukang tawagan si Pan, pero hindi niya macontact. Napapansin niyang napapadalas ang pag-iwas ni Pan sa kaniya. 'Kailan ka ba titigil sa pagpapakipot mo, Pan?' Meanwhile, kabado si Pan sapagka't wala siyang makitang kahit na ano sa loob ng abandonadong bahay. "Kain ka muna," pag-aya ni Jake. "Hindi na. Salamat." "Natatakot ka ba sa akin?" "Hindi naman. Bakit naman ako matatakot sa'yo?" ngumisi si Jake sa kaniya. "Tama. Bakit ka naman matatakot sa akin? Anyway, mamaya lang darating na yung mga kasamahan ko." Tumango si Pan at nagtingin-tingin sa buong lugar. "May boyfriend ka na ba?" Tumingin muli si Pan kay Jake. Hindi niya alam bakit pero, iba ang pakiramdam niya sa mga titig ni Jake sa kaniya. Gwapo ito, at maganda ang pangangatawan pero naba
Dinala si Pan sa hospital, at si Jake pati na ang mga kasamahan niya ay dinampot ng mga pulis. Basag ang mukha ng lahat dahil sa ginawa ni Juancho sa kanila. At si Juancho naman ay bagama't duguan, hindi siya nagpagamot. Nasa tabi lang siya ni Pan at binantayan ito hanggang sa magising. Dali dali namang pumasok si Bobby at Josh. Kapwa ang dalawa ay kinakabahan at klaro iyon sa mukha nila. "Oh God, Paaaan!" Agad na pinuntahan ng dalawa si Pan na ngayon ay nasa hospital bed at wala pa ring malay. She has no injuries. Hintayin lang na mawala ang epekto ng droga na ininom niya. Tumingin si Bobby kay Juancho, at galit na galit siyang tinignan ni Juancho. "Partner kayo diba? The next time may gagawin ka, cancel the client. Hindi yung siya lang ang ipapadala mo sa lokasyon no'ng kliyente." Hindi nakapagsalita si Bobby. Napayuko siya at umiyak sa harapan. Si Josh naman ay nilapitan ang girlfriend niya. "Walang kasalanan si Bobby dito. Hindi niya ginusto ang nangyari, Juancho."
"Masakit," iyon ang sabi ni Pan. "Anong masakit? Bakit ka nasasaktan?" seryosong tanong ni Juancho, may partikular na sagot na gustong marinig. Gusto niyang malaman kung anong masakit. Kanina, alam niyang hindi makatingin si Pan sa kaniya habang katabi niya si Lianne. Alam niya kung anong emotion ang nakita niya kanina. Hindi siya maaaring magkamali dahil kilalang kilala niya si Pan. "Juancho, masakit." Tumalim ang mga mata niya. 'Saang masakit? Yung nangyari sa'yo? O yung nakita mo sa condo.' Ang gusto niyang itanong. Pero kahit na anong gawin niya, alam niyang hindi aamin si Pan. Kaya pinakawalan na lang niya ito. Pan is hard to read. "Bakit ka nandito? Yung girlfriend mo?" Kumunot ang noo niya. "Why do you care?" "Nagalit ba siya kasi nakita niya ako? Pwede akong mag explain sa kaniya." "No need." Puno ng tabang na sabi ni Juancho. "She knows you're my childhood friend." Nanlaki ang mata ni Pan. "Huh?" "Hindi mo naman inaasahan di ba na sabihin kong fubu kita?" "H-Hind