Kabanata 4

Saka lamang napagtanto ni Ynnah na matagal nang alam ng kaniyang ama na hindi siya mahal ni Adrien. Gayunpaman, pinirmahan pa rin nito ang kontrata ng business marriage para sa kaniyang kaligayahan, upang maikasal siya kay Adrien gaya ng kaniyang kagustuhan.

Walang nag-akala na bago pa siya maikasal kay Adrien ay magkakaroon ng aksidente ang kaniyang ama.

Kung hindi lang sana namatay ang kaniyang ama… hindi sana napilitang tuparin ng kaniyang kapatid at ina ang nakapaloob sa kontratang ‘yon.

Pagkatapos ibigay ni Ynnah sa kaniyang abogado ang lahat ng dokumentong kailangan para sa paglilipat ng ari-arian, napansin niya ang malaking billboard ni Monique sa tabi ng kalsada habang pauwi. Napakaganda ng babae sa billboard na ‘yon, nagniningning ang mga mata sa kasiyahan.

Alam ni Ynnah sa sarili niya na panahon na para magpalaya… palayain si Adrien at ang sarili niya sa malungkot niyang sitwasyon.

Pagdating sa mansyon ay agad siyang nag-impake. Sa loob ng tatlong taon, ang tanging pag-aari niya sa mansyong ‘yon ay isang maleta lamang.

Ang divorce papers na pinroseso ng kaniyang abogado noong nakaraang taon ay handa na. Hindi na siya uurong pa dahil alam niyang hindi na masasalba pa ang relasyon nila ni Adrien.

Nang gabi ring ‘yon ay pinadalhan niya ng text message ang asawa. Kinapalan niya ang kaniyang mukha.

Ynnah:

Libre ka ba ngayong gabi? May gusto sana akong sabihin sa ‘yo.

Ngunit wala siyang natanggap na sagot mula sa lalaki. Nanglumo ang mga mata ni Ynnah. Alam niyang ayaw na siyang kausapin pa ni Adrien.

Wala siyang magawa kundi hintayin na lamang itong bumalik sa umaga.

Sa kabila banda, sa opisina ng presidente ng Alleje Group of Companies, tinignan lamang ni Adrien ang text message mula sa asawa at ibinaba ang kanyang phone sa desk. Napansin naman ng kaibigan niyang si Benjamin na nakaupo sa sofa ang kaniyang hindi mabasang emosyon.

“Is it Ynnah?”

Hindi sumagot si Adrien.

“That low-life deaf really thinks she can become your wife. She doesn’t know her place at all and keeps sticking with you, man.” Tinagilid ni Benjamin ang ulo at kuryosong tiningnan siya. “Hindi mo naman siguro planong magtagal pa bilang asawa ng babaeng ‘yon, ‘di ba? Hindi na maganda ang lagay ng negosyo ng pamilya niya. Masyadong tanga sa negosyo ang kapatid niya. It won’t be long before their company goes bankrupt.”

“I know,” ani Adrien sa kalmadong boses.

"Kung ganoon, bakit hindi mo pa siya i-divorce? Monique is only waiting for you," pahayag pa ni Benjamin.

Monique… sa puso niya ay alam mas angat ito kaysa sa mapanlinlang niyang asawa. Ngunit tahimik siya nang banggitin ng kaibigan ang patungkol sa divorce.

Nagtaas naman ng kilay si Benjamin.

“Don’t tell me that deaf affects you already?”

Affects him? Napangiti si Adrien. Ngiting puno ng pangungutya.

“She’s not even worth it,” aniya.

Pagkasabi nito ay inabot niya ang isang dokumento sa kaibigan. It was a contract of purchase. Nang tingnan ‘yon ni Benjamin ay nanlaki ang mga mata nito at marahil ay naisip na wala siyang puso dahil gusto niyang upusin ang ari-arian ng mga Cervantes hanggang sa wala nang matira sa mga ito.

But he didn’t care at all. He wouldn’t even consider those three years of being married to that deaf of a woman.

……

Buong akala ni Ynnah ay hindi na uuwi pa sa mansyon si Adrien. Pero bandang alas-dose ng madaling araw ay narinig niya ang pagdating nito. Hindi pa siya natutulog sa mga oras na ‘to at mabilis na kinuha ang coat at briefcase ng asawa na para bang isa silang normal na mag-asawa.

“I don’t like you texting me. Stop doing that,” ani Adrien sa malamig na tono, na nagbasag sa katahimikan sa pagitan nilang dalawa. Para sa lalaki, anong silbi ng text mula sa isang taong wala namang trabaho at nasa bahay lang palagi?

Nanginig ang kamay ni Ynnah habang hawak ang coat at mahina siyang sumagot, “Sige, hindi na kita ite-text muli.”

Hindi na pinansin pa ni Adrien ang sinabi niya at dumiretso sa study. Sa mga nagdaang taon, halos lahat ng oras ng lalaki ay ginugugol niya sa kanyang study.

Bagaman magkasama sila sa iisang bubong, palaging nag-iisa si Ynnah.

Tulad ng dati ay nagdala si Ynnah ng mangkok ng sabaw sa study ni Adrien. Naririnig pa niya ang lalaki na nagbibigay ng utos sa tauhan nito habang nasa telepono. Hindi niya mapigilang makaramdam ng lungkot nang marinig ang mga sinabi nito sa kausap.

Alam niyang walang kakayahan ang kaniyang kapatid na lalaki sa pagnenegosyo. Papalubog na ang kumpanya ng pamilya nila, ngunit hindi niya lubos akalain na ang lalaking pinakasalan niya ang tatarak ng kutsilyo sa pamilya nila.

“A-Adrien…”

Napahinto sa pagsasalita si Adrien. Saglit itong nagulat nang makita siyang nasa pintuan, at saka mabilis na tinapos ang tawag na ‘yon at sinara ang laptop.

Nagkunwari si Ynnah na hindi niya narinig ang mga plano ni Adrien at pumasok sa study, inilagay ang mangkok ng sabaw sa harapan niya.

“Magpahinga ka na pagkatapos mong humigop ng sabaw, Adrien. K-Kailangan mo ring magpahinga…”

Naningkit ang mga mata ni Adrien, at saglit na kumalma sa pag-iisip na hindi narinig ni Ynnah ang mga napag-usapan nila ng kaniyang tauhan. Hindi dapat malaman ng babaeng ‘to ang plano niya!

Tumikhim si Adrien at matabang na tiningnan si Ynnah.

“You said you wanted to tell me something. What is it?”

Tumitig si Ynnah sa aasawa at saka lumunok nang malalim.

“A-Available ka ba bukas ng umaga? M-Maaari ba tayong magpasa ng mga papeles para sa… para sa divorce…?”

Pinilit ni Ynnah na pakalmahin ang boses niya, na para bang simpleng bagay lamang ang tinatanong niya sa lalaki ngunit bigla na lamang nanlaki ang mga mata ni Adrien, hindi makapaniwala sa narinig.

“What did you say?” malalim na tanong ni Adrien. Sa isip, kahit na gaano pa katindi ang galit niya sa babae ay hindi kailanman binanggit ni Ynnah pakikipag-diborsyo.

Sa totoo lang, alam ni Adrien na mahal siya ni Ynnah. Mula nang magkapitbahay pa lamang ang kanilang mga pamilya, alam na niya na gusto siya ng batang babaeng ito. He was fully aware that the deaf woman in front of him was madly in love with him for more than a decade.

Kaya anong sinasabi ng babaeng ‘to ngayon?

He couldn’t help but look straight into her eyes. Ang dating malamlam na mga mata ni Ynnah ay napakalinaw sa mga sandaling iyon.

“Mr. Alleje.” Tinatagan ni Ynnah ang kaniyang boses. “Alam kong matagal mo nang hinihintay ito. Mag-divorce na tayo.”

Nakuyom ni Adrien ang kaniyang palad. He remembered how Benjamin suggested to divorce Ynnah but he didn’t comment on it. Hindi siya pumayag.

Pero ngayon ay si Ynnah pa mismo ang nag-o-offer nito sa kaniya!

Why her?

“You heard it, right? Alam mong gusto kong gantihan ang pamilya mo ngayong nalulugi na ang kumpanya niyo,” malamig na sabi ni Adrien. “You want a divorce? Why? Para kaawaan kita at itigil na ang pakikialam ko sa negosyo ng pamilya mo? O dahil hindi kita mabigyan ng anak? O baka naman gusto mo ng pera?”

Tiningnan lamang siya sa mga mata ni Ynnah.

“Don’t forget that I don’t love you! If this is your way to threaten me then this won’t work, woman!”

Gustong matawa ni Adrien sa inaasal ni Ynnah. Alam niyang tinatakot lamang siya nito. Hinding-hindi siya nito iiwan dahil mawawalan ng kapangyarihan ang mga Cervantes kapag naghiwalay sila!

Tila ba nagbara ang lalamunan ni Ynnah. Hindi siya makapagsalita at ang nakaririnding tunog sa kaniyang tainga ay lubhang masakit, na kahit suot pa niya ang kaniyang hearing aids ay hindi niya masyadong marinig ang sinasabi ni Adrien.

Ang tanging nasabi niya lamang ay, “Wala akong ibang gusto…”

Bago pa makita ni Adrien ang kanyang kakaibang reaksyon, mabilis na umalis si Ynnah sa study.

Tinitigan ni Adrien ang likuran ni Ynnah at, sa di malamang dahilan ay napuno ng galit ang dibdib niya. He shoved all the things on his desk, including the soup his wife prepared.

Malakas na nabasag ang mangkok ng sabaw at kumalat ito sa sahig.