Maagang pumunta si Ashley sa Fiasco Residence pero napag-alaman niyang maagang umalis si Troy. Pinuntahan niya sa opisina ngunit hindi pa pumaroon ang binata ayon sa bodyguard at sekretarya nito. Naiinis siya at hindi alam kung saan pupuntahan si Troy. Tinawagan niya pero hindi sumasagot.
Buntonghininga siya't muling nagmaneho. Kailangan niyang makausap si Troy patungkol kay Zsammsey at nang hindi ito maging hadlang sa mga pinaplano niya.Nagpunta siya sa Southville para doon magtanong sa tatlong magkaibigan. Pagkarating niya sa tambayan ay natuwa siya nang makita ang sasakyan ni Troy sa labas. Nagmadali siyang bumaba ng sasakyan at naglakad papasok sa tambayan. Libre siyang nakapasok dahil iniwang nakabukas ang pinto.Dumiretso siya sa hagdan dahil posibleng nasa itaas ang mga ito at hindi siya nagkamali. Tila ba alam ng mga ito na parating siya dahil pare-parehong nakatingin sa gawi niya ang apat."Hi boys!" bati niya sa apat. Kumakain ang mga ito at para bang bigla na lang nawala sa mga ito ang kaniyang presensya."Ano at naparito ka?" tanong ni Micmac."Masama ba?" Maarte niyang tanong sabay ikot ng mga mata.Huminto siya sa mismong harap ni Troy at humalukipkip. Nagkatitigan sila pero unang umiwas ang lalaki. Guwapo pa rin ito kagaya noon at hindi nagbabago ang pangangatawan. Halatang alagang-alaga nito ang kalusugan upang mapanatili ang macho at malusog na katawan."Hindi na nagpupunta si Clavier, dito," sabi ni Rey habang humihigop ng kape. Ni isa sa mga ito ay walang tumingin sa kaniya at parehong nakatuon sa kanilang kape."Alam ko!" Mataray niyang sagot dito. "Si Troy ang ipinunta ko rito at hindi siya," dagdag niya at sumeryosong nakatingin kay Troy.Nag-angat ng tingin si Troy sa kaniya. "Bakit, ano ang kailangan mo sa akin?" tanong nito."Gusto ko lang sabihin sa iyo, na bantayan mo 'yong girlfriend mo, para hindi niya landiin si Clavier!" sabi niya."Ano'ng sinabi mo?" Naningkit ang mga mata ni Troy bago tumayo."Ang sabi ko, bantayan mo si Zsammsey para hindi niya landi--- ah! Ano ba!" Asik niya nang mahigpit na hinawakan ni Troy ang kaniyang braso."Hindi malandi si Sam!" Giit ni Troy at hinigpitan ang paghawak sa braso niya."Ano ba! Nasasaktan ako!" Pagpupumiglas niya dahil sa sakit ng pagkakahawak nito. Halos abot sa buto ang sakit."Huwag na huwag mong sabihin ang salitang iyan dahil kung meron mang malandi sa inyong dalawa, ikaw 'yon!" Singhal ng lalaki at patapon siyang binitiwan. Napaatras siya at muntik na matapilok sa suot na 4 inches na takong."Pati ba naman ikaw, kumakampi sa babaeng 'yon? Pare-pareho lang kayo ni Clavier!" Singhal niya at kislot noo na hinipo ang kaniyang namumulang braso."At kanino ako dapat kumampi? Sa iyo? Bakit, ikaw ba ang girlfriend ko?" Nakangising tanong ni Troy.“May pinagsamahan din naman tayo, Troy. Bakit ka ganiyan!”Umalis siya na may masamang tingin sa lalaki at muntik nang mahulog sa hagdan dahil sa pagmamadaling bumaba. Bumuga siya ng hangin at umupo sa hagdan habang hinihilot ang joint sa kaliwang paa."Hindi na ba siya magbabago?" boses ni Rey."Mahirap paamuhin ang isang Tigre," boses ni Winston.“Walang tatagal sa kaniya dahil sa kaniyang masamang ugali,” boses ni Troy.“Kung nagpakabait lang sana siya, siguro nagkatuluyan sila ni Clavier,” boses ni Micmac.“Panira ka, dude! Kahit magpakabait iyon, useless lang dahil walang gusto sa kaniya si Clavier!”Mga salitang narinig ni Ashley mula sa taas at nagtawanan ang mga ito. Nagtangis ang kaniyang paningin dahil sa mga sinabi nila."I need to go. May meeting pa ako," dinig niyang paalam ni Troy.Agad tumayo si Ashley at nagmadaling lumabas ng tambayan. Sumakay siya sa kaniyang kotse bago pa man nakalabas si Troy. Pinukulan niya ng masamang tingin ang lalaki habang naglakad ito papunta sa kotse. Huminto ito saglit at nilingon ang kinaroroonan niya bago binuksan ang pinto at pumasok.“Nakakainis! Bakit ba ayaw niyang maniwala? Totoo naman na nilalandi ng Zsamssey na 'yon si Clavier!” Sinapak niya ng tatlong beses ang manibela dahil sa inis. “Akin lang si Clavier! Akin lang! Gagawin ko ang lahat para bumalik siya sa 'kin!”Naalala niya noong kolehiyo pa lamang siya. Malaki ang pagkagusto niya kay Clavier noon kaya kahit nagmukha siyang tanga ay hinahabol niya palagi ang lalaki. Para lang siyang palamuti sa paningin nito na basta lang may matatawag na girlfriend sa harap ng mga tao lalo na sa mga kaibigan nito. Hindi dumaan sa pangliligaw sa kaniya si Clavier dahil noong nalaman ng mga kaibigan ng lalaki na crush niya si Clavier ay binubuyo lang sila at ngingiti lang ito tuwing tatanungin kung anong mayro'n sa kanilang dalawa. Nag-assume siya na okay na sila lalo't hindi naman siya ipinagtabuyan ni Clavier tuwing didikit siya rito pero hindi rin pinapansin. Masakit sa pakiramdam na hindi pinapansin ang kaniyang presensya lalo na sa tuwing kasama ni Clavier si Zsamssey noon. Malaki ang mga ngiti nito na kailan man ay hindi naibigay sa kaniya kahit kaunting ngiti man lang. Naiinggit siya kay Zsamssey dahil ito lang ang laging kasama ni Clavier kahit saang lakad. Daig pa nila ang magkasintahan noon. Hindi siya nakikita ni Clavier kapag silang dalawa lang at mas na-out of place siya tuwing nasa paligid si Zsammsey dahil halos naroon ang atensiyon ng lalaki sa babae.Kaya noong nagpunta siya sa States ay nakilala niya si Troy. Kahit badboy ito ay nahulog siya sa binata dahil pinaramdam sa kaniya na nariyan ang lalaki para sa kaniya. Napapansin siya palagi nito. Noong nanligaw sa kaniya si Troy ay sinagot niya kaagad pero hindi nagtagal ang kanilang relasyon. Isa at kalahating taon lang sila, pero kahit naghiwalay ay nanatili ang kanilang pagkakaibigan. Pero ngayon ay tila nagbago na ang pakikitungo ng lalaki sa kaniya at alam niyang dahil iyon kay Zsammsey. Nagulat nga siya no'ng nalaman niyang girlfriend ni Troy si Zsammsey.“Ano ba kasi ang karisma ng babaeng 'yon at nakukuha niya ang atensyon ng mga lalaki? Ugh! Malandi talaga!” Nagpapadyak siya dahil sa sobrang pagkainis.“Hindi ko hahayaan na mapunta lahat sila sa iyo, Zsamssey! Sa iyo na si Troy pero sa akin si Clavier! Hindi mo puwedeng sirain ang mga plano ko!”Pero kinaiinis niya ay hindi pa rin siya mapansin-pansin ni Clavier. Ano ba'ng dapat niyang gawin upang pansinin siya nito? Ano ang dapat niyang gawin para bigyan rin siya ng halaga at matatamis na ngiti tulad ng ibinibigay nito kay Zsamssey?"Aaahh!" Histerya niya. "Kung kaya ko lang sana buhatin itong sasakyan ay matagal ko nang ginawa para itapon sa mukha ng babaeng iyon!"Tumunog ang cellphone niya kaya natigilan siya't sinipat ang bag sa kabilang upuan. Ikinalma niya ang sarili at kinuha ang bag at binuksan."Hello?""Magkita tayo.""Sobrang init ng ulo ko ngayon.""Eh 'di palamigin natin!""Wala ako sa mood okay?""Sige na, honey...""Okay, papunta na ako riyan." Ibinaba niya ang cellphone at pinaandar ang kotse. Minaniobra niya ito paliko at nang makalabas sa highway saka ito pinaharurot.Walang emosyon na tinitigan ni Zsammsey ang brown envelope na naglalaman sa dukumentong ipinapalakad niya sa kaniyang abogado. Napalunok siya ng laway bago binuksan iyon at binunot ang papel. Isang annulment paper. Tinitigan niya iyon at tinatanong ang isip kung talaga bang kailangan niyang gawin ito. Ngunit kalaunan ay nabuo na ang desisyon niya.Tumayo siya sa pagkakaupo mula sa kama at binuksan ang aparador. Isang white sleeveless dress na hindi aabot sa tuhod ang napili niyang damit. Kagagaling niyang naligo at roba lamang ang suot pagkalabas ng banyo habang may towalya pa sa ulo.Matapos niyang magbihis ay naupo siya sa harap ng salamin at tinanggal ang towalya saka pinatuyo ang buhok na lampas balikat. Sinuklay niya iyon nang sa wakas ay natuyo saka naglagay ng kaunting lipstick sa labi. Sakto sa korte at kapal ang kilay niya kaya wala na siyang problema roon. Bahagya siyang ngumiti habang tinititigan ang sarili sa salamin bago tumayo. Suot ang cotton fish slipper ay lumapit siy
Labag sa kalooban ni Assy ang pag-iimpaki ng kaniyang mga gamit pero kailangan makaalis na siya sa mas lalong madaling panahon. Nang matapos ay naupo siya sa kama at muling tumulo ang mga luha sa mata. Napatingin siya sa malaking picture frame sa mesa na nasa gilid ng kama niya. Kinuha niya ito at tinititigan.Ang saya nilang tingnan sa picture wedding—parang totoo. Pero kabaliktaran sa totoong buhay.Paano niya nga ba natagalan ng mahigit isang taon ang kasal nila? Ginawa niya lahat ang tungkulin ng isang asawa maliban lang sa iisang bagay; ang magsama sila sa iisang kuwarto at ang magbigay ligaya bilang asawa.Kailan man ay hindi talaga iyon nangyari dahil mismong si Clavier ay walang pakialam sa lahat ng bagay na nangyayari sa kanila—iyon ang masaklap. Siya lang yata ang nagmahal. Lihim na pagmamahal na kailan man ay hindi pinapansin.Hindi niya namalayan na nakatulog pala siya habang yakap ang litrato nila. Pagkagising niya ay ala-singko y medya na ng umaga kaya bumangon siya at n
Mula sa opisina ay nagmaneho papuntang Southville si Clavier. Kani-kanina lang ay tumawag ang barkada niya't inimbitahan siya roon upang magkikita-kita. Simula no'ng naging CEO siya ay madalang na lamang silang nagkikita. Mas iginugol niya roon ang buong atensiyon pero gayo'n pa man ay hindi maiiwasan isipin ang mga bagay-bagay.Lumiko siya sa iskina at tinahak ang maliit na kalsada. Sa unahan ay matatanaw ang dalawang malalaking puno ng acacia at sa gitna niyon nakatayo ang dalawang palapag nilang tambayan na gawa lamang sa kahoy at kawayan. Open air iyon kaya mahangin at magandang tambayan lalo na kung mainit ang panahon. Pag-aari nilang magkakaibigan iyon. Joined account sila noong high school pa lamang upang mabili ang lupa at maipatayo ang tambayan.Huminto siya sa harap ng tambayan at tumingin sa itaas nang dumungaw roon ang lalaking mala-Wawi De Guzman ang buhok. Guwapo at nakasuot ng itim na t-shirt.“Hey! You're finally here!” kaway ng lalaki.Bumaba sa kotse si Clavier at bi
Nakangiti habang nakapikit na nilalanghap ni Zsammsey ang sariwang hangin mula sa dagat. It's been a long time since she was there and she really missed this place! Four years siyang nawala sa lugar na ito kaya sobra niyang na-miss. May dagat din naman sa Canada pero iba ang klima roon. Iba sa nakasanayan na niya rito sa Pinas.Kararating niya lang kanina sa bahay ng kaniyang parents pero mas pinili niyang magpunta rito imbes na magpahinga.Na-re-relax siya tuwing pupunta rito dahil sariwa ang hangin at malayang makapag-isip sa mga bagay na gusto niyang balikan at napangiti ako.Naalala niya iyong unang araw na tumapak siya sa lugar na ito eleven years ago when she was a fourth year high school.Naglayas siya sa bahay nila dahil sa sama ng loob. Ayaw niyang makita ang makapal na pagmumukha no'ng babaeng dating nobya ng daddy niya na sumama sa bahay nila. Porket wala noon ang mommy niya dahil nasa Australia. Walang ginawa ang Daddy para mapaalis ang babaeng iyon kaya nabuwiset siya!Um
Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ni Clavier hanggang nakauwi. Sa wakas ay nakita niya rin muli ang dating asawa at nakasama kahit sa maikli lang na sandali. Hindi lang iyon dahil may unlimited yakap pa. Masayang-masaya siya. Hindi man lang siya nakaramdam ng gutom dahil sa kaganapan kanina lang ay parang nabusog na siya—sa saya. Matapos niyang kumain ay umakyat na siya sa kaniyang kuwarto at dumiretso sa banyo para mag-toothbrush. Nakasanayan na niyang maligo bago matulog pero sa pagkakataong ito ay hindi siya maliligo. Ayaw niyang mawala ang mabangong amoy ni Assy na halos dumikit sa kaniya. Kahit saang parte niya amuyin ang polo ay naroon ang pabangong laging ginagamit ni Assy noon at hanggang ngayon. Para siyang timang na ngumingiti habang palabas ng banyo. Nagtungo siya sa kaniyang closet at kumuha ng puting sando saka nagpalit ng damit. Hinubad din niya ang pantalon at inilagay sa basket na nasa likod ng pinto sa banyo. Naka-boxer na lamang siya, tutal ganito naman siya tuwing
Nang mag-alas-dos y medya ay bumaba na ng building si Clavier. Saglit siyang dumaan sa flower shop upang bumili ng isang bouquet ng white roses. Nakasanayan na niya ito noon pa man na sa tuwing may personal meeting siya kay Mrs. Zafra ay binibigyan niya ang Ginang ng bulaklak. Dumiretso siya sa sinabing lokasyon ni Rowena, sa third cottage ng Amarelia Garden. Saktong 2:50 ay nakarating siya sa lugar. Pagka-park ng sasakyan ay kaagad siyang bumaba bitbit ang bulaklak. Pumasok siya sa gate at tinahak ang maliit na pathway sa kanang bahagi. Nadaanan niya ang magkasintahan na nag-date sa unang cottage habang sa pangalawang cottage naman ay grupo ng mga estudyante na halatang may ginagawang project. Tinanaw niya ang third cottage at nakita niya ang Ginang na suot ay ternong dark green polo at square pants. Nakita ng Ginang ang kaniyang pagdating kaya ngumiti ito at tumayo. “Good afternoon, Hijo!” “Good afternoon, Mom---ah, Tita!” Agaran niyang bawi nang muntikang madulas ang dila. B****o
Nagulat si Assy nang biglang baliktarin ni Clavier ang kanilang puwesto. Siya na ngayon ang nasa ilalim nito at hindi niya magawang bumangon dahil hawak ni Clavier ang kaniyang dalawang kamay sa itaas. Halos matunaw siya sa mga titig nito na para bang pinasok pati ang kaniyang puso. Pigil hininga siya habang pilit nilalabanan ang mga titig nitong nakakailang."Beb, alis!" asik niya pero ngumisi lang ito. "Aalis ka o hindi?!" nagbabanta niyang tanong at pinanlakihan ng mata ang lalaki."I-kiss mo muna ako," anito sabay ngumuso.Nanlaki ang mga mata ni Assy sa tinuran nito. "Psh! Inataki ka na naman ng kakulitan mo, ano?" pang-asar niya rito."Sige, mang-asar ka pa at hahalikan na talaga kita! Kanina mo pa ako inaasar ha!" banta rin nito kaya napairap siya."Kanina ka lang din naman banta nang banta eh, wala naman sa gaw---" Hindi natuloy ang sasabihin niya dahil agad dinampi ni Clavier ang mga labi sa kaniyang labi. Hindi siya makagalaw at hindi alam kung ano ang ipapakitang reaksiyon.
Abala si Clavier sa pagbabasa ng report na binigay ni Rowena kanina lang at hindi hadlang ang kumatok upang matigil ang ginagawa niya."Come in!" sagot niya at binuklat ang sunod na pahina. Bumukas ang pinto at hindi man lang niya nilingon ang taong pumasok."Beb…"Napahinto siya sa pagbabasa nang marinig ang boses ni Assy. Na-miss niya ito kahit na nagkakasabay sila mula sa condo papunta rito sa office. Hindi na siya nagsalita pa kanina dahil ayaw niyang makarinig ng negative words from her."May kailangan ka?" tanong niyang nanatili sa binabasa ang paningin. Pansin niyang lumapit ito sa mesa niya at naglapag ng plastic. “Ano iyan?” "Pagkain. Mag-lunch muna tayo," sagot nito.Tumingin siya sa wristwatch at lampas na 12nn. Hindi niya napansin ang oras dahil sa kagustuhang tapusin muna ang binabasang report. Bumuntonghininga siya bago tiniklop ang white folder at pinasok sa drawer."Galit ka pa ba?" mahinang tanong ni Assy. “Sorry kanina,” dagdag nito.Hindi agad siya sumagot at tini