Sinundan ng tingin ni Troy sina Clavier at Zsammsey na lumabas ng pinto. Bumuga siya ng malalim na hininga at tumingala sa kesama upang pakalmahin ang sarili. Kung wala lang sana si Zsammsey sa kuwartong ito ay malamang lumipad na ang kamao niya sa mukha ni Clavier. Hindi niya nagustuhan ang mga sinabi nito. Kahit pa makikiusap siya't magmamakaawa sa harap ng lalaki ay tila walang balak itong layuan ang kaniyang girlfriend. Bagay na pinakaayaw niya sa lahat ay iyong dinidikitan ng ibang lalaki ang babaeng lahat para sa kaniya at kabilang na roon si Clavier.
Hinintay niyang maisara ni Zsammsey ang pinto kaya ibinaling niya sa kabuuan ng unit ang kaniyang paningin.Maganda at napakahusay ng pagka-design. Malawak ang living room at nasa gitna ang malalambot na set ng kremang sofa at sa ibabaw ay mamahaling chandelier. Sa pader ay nakadikit ang malaking picture frame ng mala-Diyosang litrato ni Zsammsey.Umupo sa kabilang sofa si Zsammsey katapat sa inuupuan niya at tahimik lang ito."Madalas bang nagpupunta dito si Clavier?" diretso niyang tanong sa babae."Oo," sagot ni Zsammsey. Kinuha nito ang remote at hininaan ang volume ng TV dahil sinadya iyong palakasan ni Clavier kanina noong nag-uusap sila."Bakit mo hinahayaan?" tanong niya ulit, “I mean…”"Bakit? Ano'ng masama ro'n?" balik-tanong ng babae sa kaniya."Masamang tingnan, Sam. May boyfriend ka tapos may ibang lalaki na pumapasok dito sa unit mo," malumanay niyang sabi at pinigilan hindi magtaas ng boses."Troy, matagal ko nang kaibigan si Clavier, kaya alam kong walang masama roon," paliwanag nito.Napabuntong-hininga siya at napailing. "Masama ang kutob ko sa lalaking 'yon. Gusto ko lang protektahan kung ano man ang akin," panggigiit niya."Hindi masamang tao si Clavier, Troy! Ako ang mas nakakilala sa kaniya kaya huwag mo siyang husgahan nang ganiyan!" Tumaas ang boses ni Zsammsey na ikinagulat niya. Unang pagkakataon ito na tinaasan siya ng boses dahil lamang kay Clavier.Lumipat siya sa inupuan ni Zsammsey at tinitigan ito habang seryosong nakatingin sa ibang direksyon ang babae.“Lalaki siya, at kaya niyang gawin kung ano man ang gusto niya. Lalaki rin ako, Sam, at nababasa ko ang takbo ng utak niya. Maaari ka niyang gawan ng masama at saktan sa huli!” pangungumbinse niya rito. Hindi nakasagot si Zsammsey at nakatitig lang ito sa kaniya. "Gusto ko lang masiguro na hindi ka niya aagawin mula sa akin, Sam. Mag-step-cousin lang kami, kaya hindi ko siya sasantuhin!" banta niya at bahagyang nanlaki ang mga mata ni Zsammsey.“You can't do such a thing, Troy!” Tumingin ito sa kung saan habang sapo ang noo.“I can, if needed.” Lumapit siya rito at hinawakan ang kamay ng babae. “Can't you see, Sam? Wala siyang pormal na karelasyon dahil sa trip niya lang paglaruan ang mga babae. Not to mention his ex-wife.” Agad tumingin sa kaniya si Zsammsey no'ng sabihin niya iyon. “Even I didn't know about her, but I heard what they've been. Pinaasa niya lang iyong babae kaya nasaktan. I salute her decision to leave him bec---”“Enough, Troy!” pigil ni Zsammsey sa kaniyang sinabi. Nakita niya ang pamumula ng mga mata nito at nanginginig ang mga labi. “Enough.” Nag-iwas ito ng tingin habang lapat ang mga labi."Sam, mahal kita, at alam mo iyan. Ayaw kong mawala ka sa akin. Ayaw kong dumating ang araw na magiging pula na ang paningin ko," sabi niya at tinitigan sa mata si Zsammsey. Nababasa niya ang takot sa mga mata nito."Nag-o-overthink ka na naman," sabi nito."Basta, ayaw kong dumidikit sa 'yo, si Clavier. Iyon na ang huling pagtapak niya rito, dahil kung hindi…" Tiimbagang siyang umiwas ng tingin habang nakakuyom ang kamao.Bumuntong-hininga si Zsammsey at tumayo saka tumalikod sa kaniya. "Gusto ko na magpahinga."Saglit siyang napatitig sa likuran ni Zsammsey bago tumayo. "Okay, uuwi na ako. Goodnight." Niyakap niya sa likod ang babae at hinalikan sa buhok. Kumalas siya't naglakad papunta sa pinto at hinawakan ang door knob."Ingat ka," sabi ni Zsammsey.Nilingon niya ito at nakatalikod pa rin sa kaniya. Humugot siya ng malalim na hininga bago tuluyang lumabas. Batid niyang nagdadalawang isip si Zsammsey pero alam niyang hindi siya bibiguin nito.Kinabukasan ay maaga siyang umalis ng bahay hindi para magtungo sa opisina kundi sa Southville Tambayan. Nakarating siya roon at wala pang tao. Umakyat siya sa taas at tumayo sa likurang parte ng tambayan at lumanghap ng sariwa at malamig na hangin. Masyado pang maaga kaya nahiga siya sa sofa ni Winston at pumikit. Halos kalahating oras siyang naroon kaya nakatulog siya sa kahihintay na dumating ang tatlo."Hey! What's up?"Nagising siya nang marinig ang boses ni Winston. Nakatayo ito sa harapan niya habang may dalang mga pagkain. Nakaitim ito ng short at t-shirt."Ang aga mo, ah. Saan ang lakad?" dagdag natong nito matapos ilapag sa mesa ang mga dala. Tiningnan pa nito ang kabuuan niya.Bumangon siya't sumandal saka pumikit habang hinihilot ang sentido. Pakiramdam niya'y sumakit ang ulo niya dahil nabitin ang tulog. Kagabi pa siyang hindi gaanong makatulog dulot ng mga iniisip. Narinig niya ang ingay nina Micmac at Rey sa baba hanggang sa nakarating ang mga ito sa taas. Pare-pareho itong naka-short at sando at may dala ring pagkain. Natigilan ang dalawa nang makita siya at sinenyasan niyang magpatuloy.Nagtinginan ang dalawa bago lumapit sa kanila."May gusto lang akong itanong sa inyo," seryoso niyang sabi at nagkatinginan silang tatlo."Tungkol saan at ganito kaaga?" tanong ni Rey."Tungkol kay Clavier at Sam," sagot niya.“Mamaya na iyan, kumain muna tayo,” saad ni Micmac.“Gusto ko ngayon na!” giit niya."Bakit? Ano ang tungkol sa kanila?" tanong ulit ni Rey."May gusto ba siya kay Sam?" Diretso niyang tanong na ikinatigil ng mga ito at sabay-sabay na tumingin sa kaniya.Hindi natuloy ang pagsubo ni Micmac sa sandwich at nabitin ang kamay nito malapit sa bibig. Si Rey ay napaso dahil pati mga daliri ay nailublob sa mainit na kape kasama sa tinapay. Habang si Winston ay nabitin sa pagkuha ng sandwich.“Aroy, aroy, aroy!” Inihipan nang inihipan ni Rey ang kamay na napaso at pinahid sa suot na short. “Wooh! Init!”“Bakit mo naman naisipang itanong ang ganiyang bagay, Troy?” kalmadong tanong ni Winston. Kumuha ito ng sandwich at kinagat."Malaki!" biglang sagot ni Micmac na kinagulat ni Troy. "Aray!" D***g nito nang batukan ni Winston at sinamaan ng tingin.“Anong malaki ang pinagsasabi mo?” Asik ni Winston sa katabi. "Bibig mo kasi nakakain na naman ng patay na daga!" Muli sanang batukan nito si Micmac pero nakaiwas ang kaibigan."Ano ba talaga ha?" Agaw pansin ni Troy."Ibig kong sabihin, ay malaki! Kasi magkaibigan ang dalawang 'yon eh!" sagot ni Micmac at siniringan si Winston.“Bakit hindi n'yo sinabi sa akin na long time best friends pala silang dalawa?” tanong niya sa tatlo.“Kasi hindi mo naman itinatanong.” inosenteng sagot ni Micmac habang nakatingin sa kinakaing sandwich at enjoy na enjoy sa pag-kain."Ano pa ba maliban sa pagiging magkaibigan nila?""W-Wala na," sagot ni Rey nang nakatungo sa napasong daliri."Bakit sa amin mo itinatanong, dude? Bakit hindi sa kanilang dalawa?" tanong ni Winston."Kasi alam ko na may nalalaman kayo. Magkaibigan din kayo 'di ba?""Oo nga, pero sa mga sinasabi mo ay parang wala kang tiwala sa kanila, lalo na kay Sam," sabi ni Winston at natahimik.“May tiwala ako kay Sam, pero kay Clavier, wala!” prangka niyang sabi.“May storya akong nabasa na ganiyan sa online platform, eh. The Possesive Boyfriend, ang title!” Natatawang sabat ni Rey.Seryoso ang mukha ni Troy habang nakatungo sa magkadaup niyang mga kamay. Masama ba ang maniguro? Gusto niya lang naman makasiguro na walang ibang ugnayan ang dalawa maliban sa pagkakaibigan. Nahilamos niya ang palad sa mukha at nanatiling ganoon. Nagiging possesive na talaga siya.“Magkape ka na lang kaya.” Inilapag ni Winston sa harapan niya ang bagong timplang brown coffee.May narinig silang mga yabag kaya sabay silang tumingin sa hagdanan at inaabangan kung sino itong bagong dumating.“Sino kaya iyan? Tunog takong, eh,” ani Rey.Maagang pumunta si Ashley sa Fiasco Residence pero napag-alaman niyang maagang umalis si Troy. Pinuntahan niya sa opisina ngunit hindi pa pumaroon ang binata ayon sa bodyguard at sekretarya nito. Naiinis siya at hindi alam kung saan pupuntahan si Troy. Tinawagan niya pero hindi sumasagot.Buntonghininga siya't muling nagmaneho. Kailangan niyang makausap si Troy patungkol kay Zsammsey at nang hindi ito maging hadlang sa mga pinaplano niya.Nagpunta siya sa Southville para doon magtanong sa tatlong magkaibigan. Pagkarating niya sa tambayan ay natuwa siya nang makita ang sasakyan ni Troy sa labas. Nagmadali siyang bumaba ng sasakyan at naglakad papasok sa tambayan. Libre siyang nakapasok dahil iniwang nakabukas ang pinto.Dumiretso siya sa hagdan dahil posibleng nasa itaas ang mga ito at hindi siya nagkamali. Tila ba alam ng mga ito na parating siya dahil pare-parehong nakatingin sa gawi niya ang apat."Hi boys!" bati niya sa apat. Kumakain ang mga ito at para bang bigla na lang nawala s
Walang emosyon na tinitigan ni Zsammsey ang brown envelope na naglalaman sa dukumentong ipinapalakad niya sa kaniyang abogado. Napalunok siya ng laway bago binuksan iyon at binunot ang papel. Isang annulment paper. Tinitigan niya iyon at tinatanong ang isip kung talaga bang kailangan niyang gawin ito. Ngunit kalaunan ay nabuo na ang desisyon niya.Tumayo siya sa pagkakaupo mula sa kama at binuksan ang aparador. Isang white sleeveless dress na hindi aabot sa tuhod ang napili niyang damit. Kagagaling niyang naligo at roba lamang ang suot pagkalabas ng banyo habang may towalya pa sa ulo.Matapos niyang magbihis ay naupo siya sa harap ng salamin at tinanggal ang towalya saka pinatuyo ang buhok na lampas balikat. Sinuklay niya iyon nang sa wakas ay natuyo saka naglagay ng kaunting lipstick sa labi. Sakto sa korte at kapal ang kilay niya kaya wala na siyang problema roon. Bahagya siyang ngumiti habang tinititigan ang sarili sa salamin bago tumayo. Suot ang cotton fish slipper ay lumapit siy
Labag sa kalooban ni Assy ang pag-iimpaki ng kaniyang mga gamit pero kailangan makaalis na siya sa mas lalong madaling panahon. Nang matapos ay naupo siya sa kama at muling tumulo ang mga luha sa mata. Napatingin siya sa malaking picture frame sa mesa na nasa gilid ng kama niya. Kinuha niya ito at tinititigan.Ang saya nilang tingnan sa picture wedding—parang totoo. Pero kabaliktaran sa totoong buhay.Paano niya nga ba natagalan ng mahigit isang taon ang kasal nila? Ginawa niya lahat ang tungkulin ng isang asawa maliban lang sa iisang bagay; ang magsama sila sa iisang kuwarto at ang magbigay ligaya bilang asawa.Kailan man ay hindi talaga iyon nangyari dahil mismong si Clavier ay walang pakialam sa lahat ng bagay na nangyayari sa kanila—iyon ang masaklap. Siya lang yata ang nagmahal. Lihim na pagmamahal na kailan man ay hindi pinapansin.Hindi niya namalayan na nakatulog pala siya habang yakap ang litrato nila. Pagkagising niya ay ala-singko y medya na ng umaga kaya bumangon siya at n
Mula sa opisina ay nagmaneho papuntang Southville si Clavier. Kani-kanina lang ay tumawag ang barkada niya't inimbitahan siya roon upang magkikita-kita. Simula no'ng naging CEO siya ay madalang na lamang silang nagkikita. Mas iginugol niya roon ang buong atensiyon pero gayo'n pa man ay hindi maiiwasan isipin ang mga bagay-bagay.Lumiko siya sa iskina at tinahak ang maliit na kalsada. Sa unahan ay matatanaw ang dalawang malalaking puno ng acacia at sa gitna niyon nakatayo ang dalawang palapag nilang tambayan na gawa lamang sa kahoy at kawayan. Open air iyon kaya mahangin at magandang tambayan lalo na kung mainit ang panahon. Pag-aari nilang magkakaibigan iyon. Joined account sila noong high school pa lamang upang mabili ang lupa at maipatayo ang tambayan.Huminto siya sa harap ng tambayan at tumingin sa itaas nang dumungaw roon ang lalaking mala-Wawi De Guzman ang buhok. Guwapo at nakasuot ng itim na t-shirt.“Hey! You're finally here!” kaway ng lalaki.Bumaba sa kotse si Clavier at bi
Nakangiti habang nakapikit na nilalanghap ni Zsammsey ang sariwang hangin mula sa dagat. It's been a long time since she was there and she really missed this place! Four years siyang nawala sa lugar na ito kaya sobra niyang na-miss. May dagat din naman sa Canada pero iba ang klima roon. Iba sa nakasanayan na niya rito sa Pinas.Kararating niya lang kanina sa bahay ng kaniyang parents pero mas pinili niyang magpunta rito imbes na magpahinga.Na-re-relax siya tuwing pupunta rito dahil sariwa ang hangin at malayang makapag-isip sa mga bagay na gusto niyang balikan at napangiti ako.Naalala niya iyong unang araw na tumapak siya sa lugar na ito eleven years ago when she was a fourth year high school.Naglayas siya sa bahay nila dahil sa sama ng loob. Ayaw niyang makita ang makapal na pagmumukha no'ng babaeng dating nobya ng daddy niya na sumama sa bahay nila. Porket wala noon ang mommy niya dahil nasa Australia. Walang ginawa ang Daddy para mapaalis ang babaeng iyon kaya nabuwiset siya!Um
Hindi mawala ang ngiti sa mga labi ni Clavier hanggang nakauwi. Sa wakas ay nakita niya rin muli ang dating asawa at nakasama kahit sa maikli lang na sandali. Hindi lang iyon dahil may unlimited yakap pa. Masayang-masaya siya. Hindi man lang siya nakaramdam ng gutom dahil sa kaganapan kanina lang ay parang nabusog na siya—sa saya. Matapos niyang kumain ay umakyat na siya sa kaniyang kuwarto at dumiretso sa banyo para mag-toothbrush. Nakasanayan na niyang maligo bago matulog pero sa pagkakataong ito ay hindi siya maliligo. Ayaw niyang mawala ang mabangong amoy ni Assy na halos dumikit sa kaniya. Kahit saang parte niya amuyin ang polo ay naroon ang pabangong laging ginagamit ni Assy noon at hanggang ngayon. Para siyang timang na ngumingiti habang palabas ng banyo. Nagtungo siya sa kaniyang closet at kumuha ng puting sando saka nagpalit ng damit. Hinubad din niya ang pantalon at inilagay sa basket na nasa likod ng pinto sa banyo. Naka-boxer na lamang siya, tutal ganito naman siya tuwing
Nang mag-alas-dos y medya ay bumaba na ng building si Clavier. Saglit siyang dumaan sa flower shop upang bumili ng isang bouquet ng white roses. Nakasanayan na niya ito noon pa man na sa tuwing may personal meeting siya kay Mrs. Zafra ay binibigyan niya ang Ginang ng bulaklak. Dumiretso siya sa sinabing lokasyon ni Rowena, sa third cottage ng Amarelia Garden. Saktong 2:50 ay nakarating siya sa lugar. Pagka-park ng sasakyan ay kaagad siyang bumaba bitbit ang bulaklak. Pumasok siya sa gate at tinahak ang maliit na pathway sa kanang bahagi. Nadaanan niya ang magkasintahan na nag-date sa unang cottage habang sa pangalawang cottage naman ay grupo ng mga estudyante na halatang may ginagawang project. Tinanaw niya ang third cottage at nakita niya ang Ginang na suot ay ternong dark green polo at square pants. Nakita ng Ginang ang kaniyang pagdating kaya ngumiti ito at tumayo. “Good afternoon, Hijo!” “Good afternoon, Mom---ah, Tita!” Agaran niyang bawi nang muntikang madulas ang dila. B****o
Nagulat si Assy nang biglang baliktarin ni Clavier ang kanilang puwesto. Siya na ngayon ang nasa ilalim nito at hindi niya magawang bumangon dahil hawak ni Clavier ang kaniyang dalawang kamay sa itaas. Halos matunaw siya sa mga titig nito na para bang pinasok pati ang kaniyang puso. Pigil hininga siya habang pilit nilalabanan ang mga titig nitong nakakailang."Beb, alis!" asik niya pero ngumisi lang ito. "Aalis ka o hindi?!" nagbabanta niyang tanong at pinanlakihan ng mata ang lalaki."I-kiss mo muna ako," anito sabay ngumuso.Nanlaki ang mga mata ni Assy sa tinuran nito. "Psh! Inataki ka na naman ng kakulitan mo, ano?" pang-asar niya rito."Sige, mang-asar ka pa at hahalikan na talaga kita! Kanina mo pa ako inaasar ha!" banta rin nito kaya napairap siya."Kanina ka lang din naman banta nang banta eh, wala naman sa gaw---" Hindi natuloy ang sasabihin niya dahil agad dinampi ni Clavier ang mga labi sa kaniyang labi. Hindi siya makagalaw at hindi alam kung ano ang ipapakitang reaksiyon.