Semua Bab เกิดใหม่อีกครา บรรพบุรุษสั่งให้ข้าหาสามี: Bab 21 - Bab 30

ทางด้านบุรุษวัยกลางคนที่อยู่ในห้องรับรอง บรรยากาศกลับเงียบสงบแตกต่างจากด้านล่างราวกับหน้ามือเป็นหลังมือ ชายผู้มากบารมีมองไปยังเวทีด้วยสายตาลึกล้ำ ความคิดเขานั้นหาได้ตื้นเขินเหมือนกับพวกคนหนุ่มหรือบุรุษไร้หัวคิดที่หลงใหลกับเกอรูปงาม“นายท่าน ดูเหมือนว่าโรงเตี๊ยมแห่งนี้จะฟื้นตัวในไม่ช้าเป็นแน่ หากได้เกอผู้นั้นมาร่ายรำทุกวัน” ชายที่ถูกเรียกว่านายท่านยกจอกสุราขึ้นดื่ม ก่อนจะส่ายหน้าช้าๆ“เกอผู้นั้นร่างกายอ่อนแอยิ่งนัก หลังการแสดง หอบหายใจหนัก ลมหายใจติดขัด พลังปราณมีปัญหา หยินหยางไม่สมดุล การแสดงที่ใช้พละกำลังเช่นนั้นจะทำได้เท่าไหร่กันเชียว อีกหน่อยที่นี่คงวุ่นวายไม่น้อย เพราะชาวบ้านที่ไร้สติปัญญาคงพากันยื้อแย่งเกอรูปงามกันไม่เว้นวัน”“โอ้ นายท่านช่างมีสติปัญญาเฉียบแหลมยิ่งนัก”“ข้าก็แค่พูดไปเรื่อย วันนี้ข้าก็แค่อยากมาดูหน้าทายาทตระกูลหลิวก็เท่านั้น ถึงแม้พวกมันจะทำข้าเจ็บแสบไม่น้อย แต่ดูจากสภาพแล้ว ทายาทคนนี้คงอายุไม่ยืนสักเท่าไหร่ ข้าไม่อยากเสียเวลากับเกออ่อนแอ ที่มีดีแค่ยั่วยวนบุรุษ”“จริงขอรับ นายท่าน”“คิดเสียว่าวันนี้ ข้าพาเจ้ามาผ่อนคลายก็แล้วกัน ยังมีงานใหญ่รอเราอยู่ในวันหน้า” นา

“เจ้าคงไม่เห็นท่านอ๋องหรอก ท่านหัวหน้าหน่วยตงฉาง เพราะวันนี้สายตาทั้งหมดจับจ้องอยู่ที่ฮูหยินคนงามเพียงผู้เดียว” คุณชายหลี่เอ่ยพร้อมกับยักคิ้วล้อเลียนสหาย“หลิวซีซวนมิใช่ฮูหยินของข้า” ชายหนุ่มเอ่ยปฏิเสธทันที“นั่น ข้ายังไม่ทันได้บอกเลยว่าเขาคือใคร เจ้าพูดออกมาเองเลยนะว่าคนผู้นั้นคือฮูหยิน ข้าไม่เชื่อหรอกว่าเจ้าอยู่กับคนงามมาตั้งนานจะไม่รู้สึกหวั่นไหว รู้ตัวบ้างมั้ยว่าเจ้า หลงเกอแซ่หลิวคนงามในชุดสีแดงร้อนแรงจนไม่ชายตาแลผู้ใดแล้ว” หลี่เฉียงฮุยยังไม่วายวกกลับมาล้อเลียนเซวียนจางหย่งอีกครั้ง“แต่เดิม เขาผู้นั้นมิใช่คนแซ่หลิว เขาแซ่เหอ”คุณชายหลี่นิ่งคิดไปพักใหญ่ ก่อนจะเบิกตากว้าง“แซ่เหอ ชื่อซีซวน หา!!! เจ้ากำลังจะบอกข้าว่าคนผู้นี้คือเหอซีซวน บุตรเกอของคหบดีเหอชาง เกอผู้มีความงามอันดับหนึ่งของเมืองหลวงหรือ ข้าได้ยินว่าเขาเพิ่งถูกถานตงหยางสูบเลือดสูบเนื้อจนหมดตัว แล้วขับไล่ออกมาเพราะคบชู้ เจ้าอย่าบอกนะว่า เจ้าเป็นชู้คนนั้น”เซวียนจางหย่งนึกเสียดายที่ตนไม่ได้พกกระบี่ข้างกาย ไม่เช่นนั้นคงได้จ้วงแทงสหายให้หลาบจำเสียที“ข้าดูเหมือนคนต่ำช้าขนาดนั้นเหรอ”“แต่ท่านเคยชอบคุณชายเหอ”“ข้าไม่ได้ชอบ”

หลังจากทำการแสดงเสร็จ หลิวซีซวนก็แทบจะลมจับ เขาเริ่มมีความคิดอยากจะทำยาดมขายเหลือเกินเพราะเวลานี้ มันเป็นสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุด ไม่น่าเชื่อว่าร่างนี้มีอายุน้อยกว่าร่างเดิมของเขาด้วยซ้ำ แต่กลับอ่อนแอบอบบางยิ่งนัก พอนักแสดงมืออาชีพใช้พลังขั้นสูงในการถ่ายทอดการร่ายรำบนเวที ก็เหนื่อยจนแทบจะหมดลมเฮ้อ เวียนหัวจริงๆคืนนั้น เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากลับมานอนที่ห้องได้อย่างไร คาดว่าคงเป็นบ่าวหน้าหล่อที่ชอบเล่นตัวผู้นั้นพาเขามานั่นแหละจะว่าไป พูดถึงเมื่อคืนก็ชวนให้แช่มชื่น เขาเห็นถุงเงินของโรงเตี๊ยมเต็มไปด้วยตำลึงเงินก็รู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก ดูเหมือนว่าวัตถุประสงค์หลักในการหาเงินเพื่อยังชีพจะสำเร็จไปด้วยดีถ้าหาเงินได้แบบนี้ทุกวัน ไม่นานตระกูลหลิวคงได้เป็นเศรษฐีอีกเรื่องหนึ่งก็คือ เขาได้เห็นหนุ่มหล่อมากมายที่ท่านตาส่งมาให้ดูตัว น่าเสียดายที่เขาไม่ได้มีโอกาสสนทนากับใครมากนัก แต่เขาก็พอใจไม่น้อยที่ได้มาเกิดใหม่ยังโลกที่เต็มไปด้วยคนหน้าตาดีแต่จะดีกว่านี้ ถ้าเจ้าบ่าวขี้เก๊กคนนี้จะยอมใจอ่อนให้เขาเสียบ้างหลิวซีซวนตื่นขึ้นมาร่วมรับประทานอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตากับทุกคน วันนี้คนในตระกูลหลิวนั้นมีส

จวนรองเจ้ากรมโยธา ณ เมืองหลวงเช้าตรู่ในวันหนึ่ง รองเจ้ากรมโยธาผู้ยังหนุ่มออกไปตรวจงานที่ต่างเมืองหลายวัน เขาจำเป็นต้องเร่งออกไปดูงาน เหตุเพราะอีกไม่นานเขาจะต้องเข้าพิธีสมรสกับบุตรเสนาบดีกรมพิธีการเซี่ย แท้จริงแล้วเขาไม่ได้มีความรู้มากมายเกี่ยวกับงานที่ทำ และเขาก็ไม่ได้คิดจะสนใจสร้างผลงานสักเท่าไหร่ เขามองว่าเรื่องพวกนั้นมันเสียเวลาเกินไป ที่ถานตงหยางไต่เต้าขึ้นมาสู่ตำแหน่งสูงระดับนี้ได้ก็ไม่ใช่ด้วยความสามารถ แต่เป็นเพราะเม็ดเงินของอดีตภรรยาทั้งสิ้น บัดนี้เขากำลังจะได้เป็นบุตรเขยของเสนาบดี เขากำลังจะมีอนาคตที่สดใส ต่อให้ขุนนางคนอื่นจะลอบดูแคลน แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจถานตงหยางออกเดินทางไปยังเมืองข้างเคียงหลายวัน ในจวนนี้จึงมีเพียงแค่มารดาอย่างถานซงอวิ้นที่กำลังนั่งชื่นชมเครื่องประดับและอัญมณีจากสินเดิมของเหอซีซวน ไปพร้อมๆ กับดุด่าบ่าวไพร่อย่างสนุกปาก“โอ๊ย เจ็บนะ เจ้าใช้มือหรือใช้เท้าบีบนวดข้ากันแน่ ทำไมถึงได้แรงขนาดนี้ พวกเจ้านี่มันใช้ไม่ได้จริงๆ แล้วดูสิ ข้าวของของข้าหม่นหมองสกปรกหมดแล้ว ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าสมบัติของข้าทุกชิ้น พวกเจ้าต้องหมั่นทำความสะอาด นี่อะไร ฝุ่นเกาะเต็ม แล้วอีกอย่

ทว่ายังไม่ทันได้ขยับตัว ชายทั้งสองคนที่กำลังตั้งท่าจะเกี้ยวเขาก็ถูกจางหย่งถีบจนกระเด็นออกไปชนผนังโอ๊ะ สุดหล่อ เบาๆ หน่อยสิ เดี๋ยวโรงเตี๊ยมข้าพัง“คุณชายหลิวไม่สะดวกสนทนากับพวกท่าน อย่าได้มาทำตัวรุ่มร่าม แตะเนื้อต้องตัวคุณชาย หรือใช้สายตาสามานย์มองคุณชายของข้าเช่นนั้น” จางหย่งเอ่ยเสียงเข้มอย่างไม่ไว้หน้าผู้ใดก็เป็นเสียอย่างนี้ พอเขาเข้าใกล้บุรุษก็คอยกันท่า วาสนาพญานกนั้นเป็นของข้าโดยแท้จริงคนในโรงเตี๊ยมนั้นเห็นภาพบุรุษถูกบ่าวคนงามเตะก้นออกมาเป็นภาพชินตา แต่สิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นคือ การที่สตรีบุกเข้ามาที่โรงเตี๊ยมแล้วหาเรื่องเขาต่อหน้าแขกทุกคน“นี่ มาดูนี่ นี่มันนางเกอแพศยา เปิดโรงเตี๊ยมแต่ทำตัวราวกับคณิกา ยั่วยวนสามีข้าให้หลงใหล” สตรีนางหนึ่งตรงมาที่เขาพร้อมกับเอ่ยวาจาเผ็ดร้อน ไร้มูลความจริง“ฮูหยินสงบสติอารมณ์หน่อยเถอะเจ้าค่ะ” บ่าวหญิงที่ติดตามมานั้นรองรับอารมณ์ร้อนของผู้เป็นนายมาตลอดทาง เตือนสติผู้เป็นนาย“หาใช่เรื่องของบ่าวเช่นเจ้า อาหลิน วันนี้ข้าจะกระชากหน้ากากนางจิ้งจอกที่ยั่วยวนบุรุษทั่วเมืองราวกับคณิกา เสียดายที่มีชาติกำเนิดสูงส่ง เป็นถึงทายาทตระกูลหลิวเลื่องชื่อ แต่กลับทำต