Semua Bab เกิดใหม่อีกครา บรรพบุรุษสั่งให้ข้าหาสามี: Bab 11 - Bab 20

ไอ้ใบ้ในความทรงจำเป็นชายหนุ่มร่างกายกำยำ ท่าทางเซื่องซึมเชื่องช้า ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง มอมแมม เขารับมันมาเลี้ยงด้วยความสงสาร เห็นว่าสติไม่ดีและไม่มีที่ไป หลังจากรักษาให้อาการดีขึ้นก็นำตัวไปฝากให้พ่อบ้าน มอบหมายงานเป็นบ่าวในจวน ไอ้ใบ้นั้นไร้ชื่อแซ่ ไร้ที่มาที่ไป พวกเขาจึงเรียกมันแค่ชื่อว่าไอ้ใบ้อย่างไม่ใส่ใจนัก หน้าที่ประจำของมันก็ดูแลคอกม้าและช่วยบ่าวชายแบกหามเป็นครั้งคราว เพราะแม้สติปัญญาจะด้อย แต่ร่างกายของมันกลับแข็งแรงบึกบึนเหนือมนุษย์เวลานี้ไอ้ใบ้ต่างออกไป มันดูสะอาดสะอ้าน แววตาฉลาดเฉลียว กิริยาท่าทางสง่างาม ต่างจากบ่าวชายไร้การศึกษาทั่วไป ที่สำคัญคือ มันไม่ได้เป็นใบ้แล้ว มันพูดได้“ข้าก็คือบ่าวของท่านอย่างไรเล่า”“แต่เจ้าพูดได้แล้ว”“ย่อมเป็นเช่นนั้น ตอนที่ข้าต่อสู้กับคนของคุณหนูเซี่ย ข้าโดนพวกมันเอาไม้ฟาดเข้าที่หัว จู่ๆ ความทรงจำที่เคยลืมเลือนไปก็กลับคืนมา”“เจ้าจำได้แล้วหรือว่าตนเองเป็นใคร ดียิ่ง ต่อไปเจ้าก็จะได้กลับไปหาครอบครัว ลูกเมียคงรอเจ้าอยู่นานแล้ว” เหอซีซวนเอ่ยด้วยสีหน้ายินดี ทว่าไอ้ใบ้กลับยกยิ้มอ่อนราวกับบัณฑิต ก่อนจะเอ่ยตอบกลับมา“ข้าไม่มีลูกเมีย อยู่ตัวคนเดียว บัดน

ท่านหมอเจียงผู้นี้นับว่าเป็นคนเก่งกาจ เขาทำการฝังเข็มไม่นาน อาการปวดท้องของเหอซีซวนก็ดีขึ้น ความเจ็บปวดทรมานมลายหายไป ก่อนจะเขียนใบสั่งยาให้กับคนในบ้าน นำไปต้มให้กับคุณชายของบ้านดื่ม“ท่านหมอ คุณชายเป็นอะไรหรือ”ท่านหมอมีสีหน้าหนักใจไม่น้อย ก่อนจะเอ่ย“เฮ้อ ข้าก็พูดยากนะ ดูเหมือนว่าร่างกายของคุณชายผู้นี้จะมีหยินมากเกินไป ร่างกายไร้สมดุลราวกับพลังปราณถูกสูบออกไปหมด ถึงจะหายปวดแล้วแต่อาการที่แท้จริงก็ยังไม่สู้ดี ข้าขอถามอะไรบางอย่างกับคุณชายได้หรือไม่”“ได้ท่านหมอ”“ท่านเคยถูกวางยาพิษที่ทำให้เป็นหมันใช่หรือไม่”!!!คราวนี้ทุกคนในเรือนต่างตกตะลึงจนอ้าปากค้าง ไม่อยากจะคิดเลยว่าคุณชายเหอผู้นี้พบเจออะไรมาบ้างที่เมืองหลวง ก่อนที่จะเดินทางมาที่นี่ การลงมือฆ่าฟันนับว่าร้ายแรง แต่การวางยาให้เป็นหมันนับว่าอำมหิตไม่น้อยส่วนเหอซีซวนนั้น วิญญาณหลุดจากร่างไปแล้วตายห่า ที่เขามาเกิดที่นี่ก็เพื่อมาทำภารกิจผลิตทายาท แต่ตอนนี้เขาเป็นหมันแล้วจะให้ทำยังไงหรือว่าเขาจะต้องไปจิ้มผู้หญิงที่ไหน ไม่เอานะ เขาขอกัดลิ้นกลั้นใจตายดีกว่าเปลี่ยนขั้ว“ร่างกายของท่านตอนนี้ ยังไม่ได้เป็นหมันหรอกคุณชาย เพียงแต่ตอนนี้มด

“เจ้าคิดว่าเราควรทำเช่นไรดี” ตู้ลี่จูเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงห้วน ทายาทตระกูลหลิวนิ่งคิดไปพักใหญ่ ใบหน้างดงามนั้นเคร่งขรึมลงไป แต่กลับเผยเสน่ห์อีกด้านที่ทำเอาบ่าวข้างกายลอบมองด้วยสายตาล้ำลึก“เงียบไปแบบนี้ คงคิดอะไรดีๆ ได้แล้วใช่หรือไม่”“ใช่ ข้ากำลังคิดว่าข้าจะทำในสิ่งที่ถนัดที่สุด”“สิ่งนั้นคืออะไร”“ข้าจะทำการแสดงที่ห้องอาหารของโรงเตี๊ยมเพื่อเรียกลูกค้ากลับคืนมา” อย่าดูถูกอดีตซุปตาร์อันดับหนึ่ง เขานั้นผ่านการแสดงมาทุกบทบาท ยังไม่รวมการแสดงละครเวทีที่ต้องมีการขับร้องและร่ายรำ หากเป็นฝีมือการแสดงบนเวที เขาย่อมไม่แพ้ผู้ใด“ท่านน่ะหรือ ท่านเป็นเกอผู้อยู่ในห้องหอมาทั้งชีวิต ท่านจะแสดงสิ่งใด” จางหย่งเอ่ยถามอย่างสนใจ“โคโยตี้เป็นไง” “คือสิ่งใด”“ก็เต้นโยกซ้ายโยกขวา แต่งตัวน้อยชิ้น ยั่วยวนแขกในร้าน ดีไม่ดี ข้าอาจจะได้สามีหลังจบการแสดงเลยก็ได้” เกอรูปงามเอ่ยด้วยน้ำเสียงซุกซน ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาเมื่อเห็นว่าบ่าวข้างกายที่คอยทำหน้านิ่งอยู่เสมอมา กำลังทำท่าราวกับพร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ“หลิวซีซวน!! ท่านโดนปีศาจราคะเข้าสิงรึ วันๆ คิดแต่จะหาสามีกับมีบุตร เหตุใดถึงได้คิดจะเปลื้องผ้าต่อหน้าผ

หลังจากที่วางแผนทุกอย่างเรียบร้อย หลิวซีซวนก็สั่งให้ตู้เจาไปติดต่อช่างไม้มาปรับปรุงห้องอาหารของโรงเตี๊ยมให้โล่งขึ้น ในเมื่อเขาจะทำการแสดงแล้ว เขาก็ตั้งใจว่าจะทำห้องรับรองส่วนตัวที่สามารถมองลงมายังเวทีได้ชัดเจนมากขึ้น จากนั้นหลิวซีซวนก็ควงแขนสหายคนใหม่อย่างตู้ลี่จูไปซื้ออุปกรณ์สำหรับทำการแสดงที่ตลาด โดยมีจางหย่งตามติดไม่ห่างตั้งแต่รักษาตัวมา เขาก็ไม่เคยออกไปไหนเลยสักที่ หลิวซีซวนตื่นเต้นไม่น้อยที่จะได้เที่ยวเล่นออกนอกเรือนตระกูลหลิว การมาตลาดในวันนี้จึงเป็นการมาชอปปิงครั้งแรกในโลกใหม่อย่างแท้จริง จากที่ตั้งใจในคราแรกว่าจะมุ่งตรงไปยังร้านขายผ้าและร้านขายอุปกรณ์แต่งกาย ทว่าเมื่อเห็นข้าวของละลานตา ผู้คนเดินขวักไขว่โห่ร้องเรียกลูกค้าก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น จนเขาวิ่งเข้าวิ่งออกหลายร้าน หากมีเรื่องสงสัยก็ไม่รีรอที่จะสอบถามพ่อค้าแม่ขาย ด้วยท่าทางสดใสเป็นธรรมชาตินานเท่าไหร่แล้วนะที่เขาไม่ได้ออกมาเดินเล่นตลาดอย่างสนุกสนานเช่นนี้ โดยไม่มีซาแซงคอยเดินตามทุกที่ คงจะเป็นตั้งแต่ที่เขาได้เข้าวงการบันเทิงและโด่งดังมีชื่อเสียงกระมัง ชีวิตก่อนยอมแลกชื่อเสียงเงินทองกับความสุขใจที่เรียบง่ายเช่นนี้ เมื่อ

เจ็ดวันต่อมา โรงเตี๊ยมตระกูลหลิวก็ปรับโฉมใหม่ให้ดูสดใสสว่างไสว สมกับที่ซุปตาร์คนดังทะลุมิติมาเข้าร่างนักแสดงในวันนี้ โรงเตี๊ยมแห่งนี้ที่เคยดูเงียบเหงากลับเปลี่ยนเป็นคึกคักได้ในพริบตา ชื่อเสียงคนงามตระกูลหลิวขจรขจาย หากผู้ใดได้ยลโฉมเพียงครั้งย่อมเก็บไปฝันถึง หากไม่เคยพบก็ย่อมหาทางมาที่โรงเตี๊ยมตระกูลหลิวเพื่อได้ยลความงามกับตา บรรยากาศโรงเตี๊ยมคึกคัก คนงานทุกคนต่างเร่งมือกันทำงานกันอย่างขยันขันแข็ง ตู้ลี่จูที่รับหน้าที่ดูแลในครัวนั้นยุ่งจนหัวหมุน ตู้เจาคอยต้อนรับแขกที่หลั่งไหลมาไม่ขาดสาย ส่วนตู้เฉิงทำหน้าที่ดูแลกระเป๋าเงินและความเรียบร้อยทั้งหมด ส่วนดาวเด่นในวันนี้ที่ไปสร้างเรื่องในตลาดจนคนโจษจันนั้นกำลังเตรียมตัวทำการแสดงอยู่หลังม่านวันนี้ หลิวซีซวนอยู่ในชุดสีแดงสดขับผิวขาวให้เปล่งประกาย ผ้ารัดเอวสีแดงถูกดึงให้แน่นขึ้นราวกับคอร์เซ็ทจนคนงามที่เอวบางอยู่แล้ว ยิ่งเอวคอดน่าสัมผัสขึ้นไปอีก ลำคอเปิดกว้างเผยให้เห็นไหปลาร้าขาวสะท้อนแสงยั่วยวนจิตใจ ชุดสวยถูกดัดแปลงให้ดูทะมัดทะแมงทว่าแฝงไว้ด้วยความยั่วเย้าอันน่าหลงใหล ปลายชุดมีกระดิ่งติดเอาไว้ เมื่อเดินกรุยกรายไปทางไหนก็มีเสียงกรุ๊งกริ๊งดังเสนา