All Chapters of คุณหนูผู้นี้มีงานลับ: Chapter 51 - Chapter 60

หลังผ่านเรื่องราวของเตียวเตียว เฟยหยุนไม่ยอมนัดพบกับองค์ชายสามที่โรงน้ำชาอีก เขาให้เหตุผลว่าภรรยาท้องโตมากแล้ว เขาจำเป็นต้องอยู่ดูแลนางที่เรือน หากองค์ชายมีเรื่องสำคัญก็มาหาเขาที่จวน องค์ชายสามที่ก่อเรื่องคราก่อน เขามีหรือจะกล้าขัดใจสหายรัก เขายังอยากมีชีวิตอยู่หนา ภรรยาเขาก็ยังไม่มี ยังดีที่ท่านโหวพ่อของสหายคอยช่วยงานเสด็จพ่ออยู่ตลอด ช่วงนี้เขาจึงรอดพ้นงานยุ่ง ๆ ไปได้มาก ข่าวการตายของขุนนางหลายเมืองและพวกของแม่ทัพชายแดนตะวันออกมาไล่เลี่ยกันในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา ทางการส่งคนออกสืบข่าวแล้วแต่ไม่พบมือสังหารหรือสาเหตุการตาย เหมือนกับว่าคนพวกนั้นหลับไปแล้วไม่หายใจไปเสียเฉย ๆ ขนาดว่าหมอที่เรียกว่าเก่งกาจยังไม่อาจชันสูตรหาสาเหตุการตายได้แม้แต่น้อย จึงได้แต่สรุปว่าพวกเขาตายเพราะไม่หายใจนั่นแล ยิ่งเข้าเดือนที่เจ็ด สองครอบครัวยิ่งเทียวไปเทียวมาหากันบ่อยขึ้น พวกเขามักเปลี่ยนที่ทานอาหารหรือไม่ก็เปลี่ยนที่นอนสลับกันสองจวน นับว่าความกลมเกลียวของบ้านเขยกับสะใภ้ครอบครัวนี้ดีจนคนในเมืองหลวงอิจฉาตาร้อน อย่าพูดถึงจวนขุนนางที่มีสามภรรยาสี่อนุเลยเถอะ พวกนั้นแทบอย

ลูกคนแรกของชิวเพ่ยเพ่ย เป็นท่านตาที่ช่วยตั้งชื่อให้ ท่านบอกว่า ในเมื่อเด็กคนนี้เกิดคืนเดือนมืด ท่านจึงตั้งชื่อให้ว่าเฟยซินเยว่ ทางด้านเฟยโหวและภรรยาไม่คัดค้านชื่อนี้ พวกเขาคิดว่าชื่อนี้ไม่เลวเช่นกัน หากให้พวกเขาคิดเองคงไม่ดีขนาดนี้ ดูอย่างเจ้าลูกชายพวกเขาสิที่ได้ชื่อว่าเฟยหยุนนั่นน่ะ ช่วงเดือนแรกนี้ชิวเพ่ยเพ่ยไม่สามารถออกนอกห้องของนางได้ ด้วยตามธรรมเนียมปกติของคนที่คลอดลูก โบราณห้ามถูกลมภายนอก ชิวเพ่ยเพ่ยจึงทำตามอย่างเชื่อฟัง ลูกชายนางเองก็แสนรู้ไม่น้อย เขามักหิวนมเป็นเวลาโดยไม่กล้าก่อกวนนางมากเกินจำเป็น ส่วนเฟยหยุนที่รับบทพ่อลูกอ่อน ตอนนี้ตาเขาคล้ำเหมือนหมีแพนด้าเชียวล่ะ เวลาบุตรชายก่อกวนยามดึก เขาต้องเป็นคนไปที่ห้องด้านข้างเพื่อเกลี้ยกล่อมเจ้าตัวเล็กอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เด็กน้อยนี่ก็ช่างกระไร เขาไม่ได้หิวนมตอนดึก เพียงแต่คึกอยากร้องเรียกหาพ่อเท่านั้นเอง หลังผ่านเวลาไปหนึ่งเดือน ชิวเพ่ยเพ่ยพาเฟยซินเยว่ออกมาเดินเล่นหน้าเรือนอยู่บ่อย ๆ เด็กน้อยรู้ความ ไม่ก่อกวนนางแม้แต่น้อย ยิ่งเวลาที่เหล่าทวดมาเล่นด้วย เฟยซินเยว่จะร่าเริงจนทำให้พวกเขาระบายยิ้มเต

ก่อนที่เหล่านักฆ่าจะได้ทำตามที่หัวหน้าสั่ง พวกเขาต้องตกใจกับพลังกดดันที่เตียวหย่งไจ้ปล่อยออกมาด้วยความโกรธ“หึ พวกเจ้ากล้ามากที่เข้ามาฆ่าคนกลางวันแสก ๆ แถมฆ่าใครไม่ฆ่า กล้ามาฆ่าครอบครัวหลานเขยข้าเหรอ หาที่ตาย!”อั่ก! นักฆ่าปลายแถวบางคนทนแรงกดดันไม่ไหวกระอักเลือดออกมา ชิวเพ่ยเพ่ยเห็นท่านตาโกรธก็กลัวจะเสียสุขภาพ นางรีบยัดเจ้าตัวเล็กเข้าอ้อมกอดสามีแล้วลุกขึ้นจากเก้าอี้เดินไปหาท่านตา“ท่านตาเจ้าขา อย่าโกรธ เดี๋ยวจะเสียสุขภาพนะเจ้าคะ ยาบำรุงข้ายังไม่ได้ปรุงใหม่เลย” ชิวเพ่ยเพ่ยลูบแขนท่านตาของนางอย่างออดอ้อน“เฮ่อ เจ้าจะไม่ให้ตาโกรธได้อย่างไร เจ้าดูพวกมันพูดสิ มันพูดเหมือนกับว่าข้าตายไปแล้วเสียอย่างนั้น บัดซบจริง ๆ เลย” เตียวหย่งไจ้พูดด้วยใบหน้างอง้ำ เขาเองก็อยากหายโกรธอยู่หรอ แต่พอมองเห็นพวกโง่ที่รนหาที่ตายตรงหน้าก็อารมณ์ขึ้นมาอีกรอบ“โธ่ ท่านตา คนพวกนี้แค่อยากตายเท่านั้น ท่านจะโกรธเคืองเรื่องอันใดเล่า อย่างมากก็แค่หาคนมาเก็บศพไปทิ้งที่ป่าให้หมากินโน่น ข้าพูดถูกไหมเจ้าคะ?” ชิวเพ่ยเพ่ยยังมีรอยยิ้มให้ท่านตานางเสียอีก นี่ขนาดว่ากำลังพูดเรื่องฆ่าแกงกันนะ เสียงของนาง

ชิวเพ่ยเพ่ยไม่ใช่มองไม่เห็นว่ามีคนหนีไปได้ นางเพียงส่งสัญญาณให้คนตามไปห่าง ๆ แล้วจัดการเสียก็เท่านั้น เมื่อสถานการณ์กลับคืนสู่ความสงบดังเช่นก่อนหน้า ชิวเพ่ยเพ่ยสั่งคนของนางนำศพไปทิ้งป่าให้หมากินอย่างที่นางบอกเอาไว้แล้ว หึ คนอย่างนางพูดคำไหนคำนั้นนะ ขอบอก! แขกเหรื่อที่เหงื่อแตกกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า พวกเขาเข้าใจอย่างลึกซึ้งแล้วว่า อย่าได้กล้ายุ่งเกี่ยวเทียวหาเรื่องกับคนพวกนี้หากไม่อยากตาย คราแรกพวกเขาคิดว่าคนที่น่ากลัวจะเป็นซื่อจื่อใจโฉดเสียอีก ที่ไหนได้ภรรยาของเขาช่างน่ากลัวเสียยิ่งกว่า บรื๋อ พวกเขาไม่น่าหลงกลใบหน้าใสซื่อนั่นก่อนหน้านี้เลยจริง ๆ เกือบไปแล้วที่คิดจะแย่งชิงนางมาเป็นสะใภ้ ขุนนางทั้งหลายต่างมีความคิดคล้ายคลึงกันโดยไม่ได้นัดหมาย ชิวเพ่ยเพ่ยที่เห็นว่าแขกเหรื่อเริ่มจิตใจไม่ค่อยดี นางจึงลุกขึ้นกล่าวขอโทษพวกเขาตามแบบอย่างสตรีที่ได้รับการอบรมมาอย่างดีทำกัน“ข้าและครอบครัวต้องขออภัยทุกท่านที่มาร่วมแสดงความยินดีกับบุตรชายในวันนี้ด้วย ข้าไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องมากมายในวันนี้ หวังว่าทุกท่านจะไม่รังเกียจ และเชิญพวกท่านทานอาหารต่อได้เลยเจ้าค่ะ” ชิวเพ่ยเพ่

ชิวเพ่ยเพ่ยยังไม่รู้ว่าพวกมันจับสามีนางไปไว้ที่ไหน เพราะองครักษ์ที่นางให้ดูแลสามี บาดเจ็บสาหัสตอนเข้าไปปกป้องสามีนาง ดีที่เขายังสามารถส่งข่าวไหวก่อนจะสลบไป คนของตำหนักเมฆาดับเห็นพลุสัญญาณฉุกเฉินบริเวณใกล้เคียงจึงไปนำตัวเขามารักษาที่สาขาเมืองเจิ้งแล้ว ชิวเพ่ยเพ่ยแวะส่งข่าวที่สาขาเมืองไห่เฟิงเพื่อออกคำสั่งลับระดับสูงสุด ระดมคนของตำหนักเมฆาดับสืบหาที่อยู่ของสามีนางโดยด่วน หากรู้ที่อยู่แล้วอย่าเพิ่งทำสิ่งใดวู่วาม ให้รีบส่งข่าวให้นางทันที ตอนนี้นางกำลังรีบไปเมืองเจิ้ง คำสั่งลับที่ไม่ได้ใช้มาหลายสิบปี ตอนนี้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง คนในตำหนักเมฆาดับตั้งแต่บนลงล่าง รีบไปทำตามคำสั่งเจ้าตำหนักทันที เหล่าคนร้ายที่ยังไม่รู้ตัวว่าหาเรื่องคนที่ไม่ควรหาเรื่องเข้าแล้ว ยังคงพาตัวเฟยหยุนเดินทางเพื่อจะข้ามชายแดนไปแคว้นจ้าน อดีตองค์ชายมีศักดิ์เป็นหลานของฮ่องเต้แคว้นจ้านในตอนนี้ เขาจึงแอบสั่งให้คนของเขาไปลักพาตัวเฟยหยุนมาเพื่อแก้แค้น คราก่อนที่วังหลวง เป็นเพราะตระกูลเฟยที่ทำให้แผนการใหญ่ของเสด็จพี่ใหญ่ของเขาพังพินาศ เขาถูกปลดแล้วส่งตัวไปเป็นทาสที่ชายแดน ยังดีที่เสด็จลุงทราบข