All Chapters of คุณหนูผู้นี้มีงานลับ: Chapter 61 - Chapter 70

สองวันต่อมาหลังจากชิวเพ่ยเพ่ยได้รับคำขอบคุณจากสามีนางจนเหนื่อยอ่อน นางรีบชวนเขากลับเมืองหลวงเพื่อไม่ให้ครอบครัวเป็นห่วงทันที คราวนี้พวกเขาใช้รถม้าเดินทางท่องเที่ยวไปด้วยอย่างช้า ๆ ไหนจะคอยซื้อของฝากจนเต็มไปหมดอีก ชิวเพ่ยเพ่ยยังต้องซื้อรถม้าเพิ่มอีกคันเพื่อใส่ของฝากโดยเฉพาะ ก็นะ คนในบ้านนางมีน้อยเสียที่ไหนเล่า กว่าสองสามีภรรยาจะกลับมาถึงเมืองหลวงก็เกือบเดือนครึ่งเลยทีเดียว ระหว่างทางชิวเพ่ยเพ่ยรู้สึกไม่ค่อยสบายอยู่ตลอด จนเฟยหยุนเป็นห่วงอยากให้นางพบหมอ เพียงแต่ชิวเพ่ยเพ่ยดื้อรั้นอยากกลับบ้านท่าเดียว เขาจึงได้แต่พักเป็นระยะแทน นางกินอะไรก็เอาแต่อ้วกจนร่างกายอ่อนเพลีย เขาจนใจที่ไม่รู้จะทำเช่นไรจึงได้แต่พยายามให้องครักษ์เงาของนางไปหาซื้อของแปลก ๆ มา เผื่อนางจะกินได้บ้าง จนสุดท้ายชิวเพ่ยเพ่ยได้กินมะม่วงเปรี้ยวกับมะยมเข้าไปจนกลายเป็นอาหารติดปาก บางครานางก็อยากกินขนมหวานเสียอีก อาหารจำพวกปลาอย่าได้มาใกล้นางเชียว นางเป็นต้องอ้วกเสียทุกที เขาจึงได้แต่สั่งซื้อซาลาเปาไส้หวานบ้าง ไส้เนื้อบ้างมาให้นางกินพร้อมน้ำเต้าหู้ เขาเองก็ไม่รู้ว่าภรรยาเป็นอะไร ทั้งที่เมื่อก่อนนางไม่

ตั้งแต่งานเป็นเหยื่อครั้งก่อน เฟยหยุนก็ไม่ได้เข้าไปที่ค่ายอีกเลย เขาบอกรองแม่ทัพเอาไว้แล้วว่าให้มารายงานเขาที่จวน ช่วงนี้ภรรยาเขาท้องจึงต้องการคนดูแล เขาที่เป็นสามีย่อมต้องอยู่ที่บ้าน องค์ชายสามแสนจะเอือมระอาสหายสนิท แต่เขาเองก็รู้สึกผิดกับเรื่องคราก่อนไม่น้อยเช่นกัน เขามารู้ทีหลังว่าเฟยหยุนเกือบตายพร้อมองครักษ์ทั้งสี่ ยังดีที่เขารอดมาได้ทั้งหมด ขนาดหนึ่งเดือนหลังเกิดเรื่อง องครักษ์ของเฟยหยุนทั้งสี่คนยังไม่หายดีเลย เขาสามารถเดาได้ว่าพวกเขาบาดเจ็บสาหัสกันขนาดไหน แต่ที่สหายเขาหายเร็วกว่าใครเพื่อน คงเป็นเพราะภรรยาผู้เก่งกาจนั่นแหละ เขารู้อยู่แล้วว่านางเก่งทั้งการปรุงยาและใช้ยาพิษ แต่ไม่คิดว่าจะเก่งถึงขนาดนี้จริง ๆ เขายังอยากได้ยาของนางมาเอาไว้ใช้ยามฉุกเฉินบ้าง คงต้องรอให้นางคลอดบุตรครั้งนี้เสียก่อนเขาค่อยขอซื้อจากนางก็แล้วกัน ฮ่องเต้เองก็ได้รับรายงานเรื่องของเฟยหยุนเช่นกัน เขาไม่สนใจว่าเฟยหยุนจะเข้าไปดูแลค่ายนอกเมืองหรือไม่ ถึงอย่างไรเพื่อนเขาที่เป็นแม่ทัพใหญ่ก็ช่วยเขาดูแลอยู่ดี เรื่องนี้เลยทำให้เฟยหยุนนั่ง ๆ นอน ๆ เลี้ยงดูบุตรชายที่จวนอย่างสบายใจ กระท

ชิวเพ่ยเพ่ยที่กำลังขยายกิจการโรงน้ำชาเปิดใหม่ของตำหนักเมฆาดับ นางอยากไปดูงานที่ต่างเมืองด้วยตัวเองเพื่อศึกษาตลาดว่ากิจการน่าจะพอไปได้หรือไม่ ในระหว่างมื้ออาหารวันหนึ่ง นางจึงปรึกษาท่านพ่อท่านแม่สามีทันที สองสามีภรรยามองหน้ากันอย่างไม่ยินยอม ตอนนี้ลูกสะใภ้พวกเขาท้องได้ห้าเดือนแล้วนะ นางยังจะอยากเดินทางให้กระเทือนท้องอันใหญ่โตอีกหรือ เฟยหยุนผู้ตามใจภรรยา พวกเขาไม่จำเป็นต้องถามความเห็นบุตรชายอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้กลับผิดจากที่สองสามีภรรยาคาดเอาไว้ บุตรชายเขาเอ่ยปากห้ามสะใภ้สุดที่รักก่อนใครเพื่อน ชิวเพ่ยเพ่ยหงุดหงิดที่สามีตัวดีอยู่ ๆ ก็ขัดใจนาง แค่เดินทางไปตรวจงานมันจะอะไรกันนักหนา นางไม่ได้ออกไปสู้รบปรบมือกับใครเสียหน่อย เมื่อดูแล้วว่าไม่มีใครเห็นด้วยกับนาง ชิวเพ่ยเพ่ยจึงงอนตุ๊บป่องกลับเรือนไปหลังทานอาหาร นางไม่ยอมคุยกับสามีตัวดีแม้แต่คำเดียว เอาแต่ทำหน้าตาบูดบึ้งใส่เขาอยู่ตลอด ไม่ถึงหนึ่งชั่วยามเฟยหยุนก็ยอมแพ้ เขารีบกอดภรรยารักและบอกนางว่าจะไปเป็นเพื่อนนางด้วย ชิวเพ่ยเพ่ยพอได้ยินคำตอบรับจากเขาแล้ว นางก็แย้มรอยยิ้มหวานให้เขาทันที ฮิฮิ ดีที่ข้าจำ

ครอบครัวสามคนพักที่น้ำตกหนึ่งคืน หลังอาหารเช้าวันต่อมาชิวเพ่ยเพ่ยก็สั่งให้เดินทางตรงกลับเมืองหลวงทันที คราวนี้นางไม่ได้พาสองพ่อลูกพักในเมืองอีก นางอยากรีบกลับไปพักผ่อนมากกว่า ไหนจะต้องดูว่าท่านตากับท่านยายดูแลการออกแบบจ้วงจื่อและเริ่มการก่อสร้างหรือยังอีก จ้วงจื่อตรงนั้นมีบ่อน้ำพุร้อนอยู่อย่างไม่คาดคิด นางเพิ่งรู้หลังจากซื้อที่ดินมาได้สักพักแล้ว คนของนางที่เจาะหาน้ำพบเข้าจึงรีบแจ้งข่าวให้นางในตอนนั้น นับว่าจ้วงจื่อที่กำลังจะมีนี้เหมาะกับการให้เหล่าผู้อาวุโสของนางไปพักผ่อนช่วงหน้าหนาวเป็นที่สุด หากทำกิจการบ้านพักก็น่าจะได้เงินดีไม่น้อย นางค่อยพูดคุยปรึกษากับท่านตาอีกทีดีกว่า ขากลับครั้งนี้พวกเขาใช้เวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ก็ถึงจวนโหว ระหว่างทางเฟยซินเยว่เรียกพ่อกับแม่ได้แล้ว เฟยหยุนดีใจยกใหญ่ที่บุตรชายเขาฉลาดกว่าเด็กวัยเดียวกัน ตอนนี้เฟยซินเยว่อายุยังไม่ครบขวบปีเลยด้วยซ้ำ ชิวเพ่ยเพ่ยไม่แปลกใจนัก นางคิดว่าบุตรชายน่าจะฉลาดได้ท่านพ่อของนางที่ความจำดีจนสืบทอดมาถึงนางและบุตรชายแบบนี้ ส่วนสามีนางน่ะเหรอ เฮ้อ อย่าพูดถึงเลย ตั้งแต่อยู่กันมานางเห็นว่าเขามักอ่านแต่ตำราพิช

ครั้งนี้ชิวเพ่ยเพ่ยยังคงอยู่ในห้องไม่ต้องลมเป็นเวลาหนึ่งเดือนเช่นเคย ส่วนชื่อของเด็กทั้งสองเป็นท่านตาที่ทุกคนลงความเห็นว่าควรเป็นท่านที่ตั้งชื่อเพราะ ๆ ให้เหลนน้อยทั้งสอง เตียวหย่งไจ้ให้ชื่อหลานชายคนรองว่าเฟยหยางกวงที่แปลว่าตะวันฉาย ส่วนหลานสาวคนเดียวของพวกเขาให้ชื่อว่าเฟยเหวินหน่วนซึ่งหมายถึงความอบอุ่น ในเมื่อเด็กหญิงตัวน้อยเป็นลูกคนเล็ก นางย่อมต้องได้รับความอบอุ่นจากพี่ชายทั้งสองตลอดไป ท่านจึงให้ชื่อนางเช่นนี้ ทุกคนพอฟังความหมายที่ดีของชื่อเด็ก ๆ พวกเขาต่างปรบมือและชมท่านตาที่ช่างคิดเป็นที่สุด หากให้พวกเขาคิดชื่อคงหาชื่อที่ดีและมีความหมายขนาดนี้ไม่ได้จริง ๆ เตียวหย่งไจ้กระหยิ่มยิ้มย่องที่ทุกคนชอบในชื่อเหลนทั้งสองที่เขาตั้งเองอีกครั้ง คนพวกนี้ไม่รู้หรอกว่าเขาแอบคิดชื่อเอาไว้มานานแล้ว ไม่ว่าเหลนจะเกิดยามใดเขาจะมีชื่อที่ตั้งเอาไว้ทุกยามนั่นแหละ ฮิฮิ เขาเรียกว่าคนรู้จักเตรียมการเป็นคนฉลาด ใช่ไหม? เมื่อชิวเพ่ยเพ่ยครบกำหนดออกจากห้องได้แล้ว เฟยหยุนรีบพูดเรื่องสำคัญที่เขาคิดมากช่วงก่อนหน้านี้กับภรรยา“อืม เพ่ยเพ่ย เจ้าจะยังคงรับงานของตำหนักเมฆาดับเหมือ