ห้ามรับงาน

       ครั้งนี้ชิวเพ่ยเพ่ยยังคงอยู่ในห้องไม่ต้องลมเป็นเวลาหนึ่งเดือนเช่นเคย  ส่วนชื่อของเด็กทั้งสองเป็นท่านตาที่ทุกคนลงความเห็นว่าควรเป็นท่านที่ตั้งชื่อเพราะ ๆ ให้เหลนน้อยทั้งสอง

       เตียวหย่งไจ้ให้ชื่อหลานชายคนรองว่าเฟยหยางกวงที่แปลว่าตะวันฉาย  ส่วนหลานสาวคนเดียวของพวกเขาให้ชื่อว่าเฟยเหวินหน่วนซึ่งหมายถึงความอบอุ่น  ในเมื่อเด็กหญิงตัวน้อยเป็นลูกคนเล็ก  นางย่อมต้องได้รับความอบอุ่นจากพี่ชายทั้งสองตลอดไป  ท่านจึงให้ชื่อนางเช่นนี้

       ทุกคนพอฟังความหมายที่ดีของชื่อเด็ก ๆ พวกเขาต่างปรบมือและชมท่านตาที่ช่างคิดเป็นที่สุด  หากให้พวกเขาคิดชื่อคงหาชื่อที่ดีและมีความหมายขนาดนี้ไม่ได้จริง ๆ  เตียวหย่งไจ้กระหยิ่มยิ้มย่องที่ทุกคนชอบในชื่อเหลนทั้งสองที่เขาตั้งเองอีกครั้ง  คนพวกนี้ไม่รู้หรอกว่าเขาแอบคิดชื่อเอาไว้มานานแล้ว  ไม่ว่าเหลนจะเกิดยามใดเขาจะมีชื่อที่ตั้งเอาไว้ทุกยามนั่นแหละ ฮิฮิ  เขาเรียกว่าคนรู้จักเตรียมการเป็นคนฉลาด ใช่ไหม?

       เมื่อชิวเพ่ยเพ่ยครบกำหนดออกจากห้องได้แล้ว  เฟยหยุนรีบพูดเรื่องสำคัญที่เขาคิดมากช่วงก่อนหน้านี้กับภรรยา

“อืม เพ่ยเพ่ย เจ้าจะยังคงรับงานของตำหนักเมฆาดับเหมือนเดิมหรือไม่ ในเมื่อตอนนี้เจ้ามีบุตรถึงสามคนแล้วนะ” เฟยหยุนกระพริบตาปริบ ๆ เขาอยากขอร้องนาง แต่กลัวนางโกรธ

“ท่านหมายความว่าอย่างไร” ชิวเพ่ยเพ่ยงงงันกับคำถามของสามี หากนางไม่ทำงานของตำหนักเมฆาดับแล้วใครจะทำเล่า  ในเมื่อท่านตาอายุมากแล้วแบบนี้

“ข้าหมายถึงรับงานฆ่าน่ะเพ่ยเพ่ย  ไม่ใช่อย่างอื่นที่เจ้ากำลังทำ ข้าแค่เป็นห่วงเจ้าเวลารับงานแบบนั้นต่างหาก” เฟยหยุนไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกของเขาอย่างไร จึงได้แต่บอกตามที่คิดออกตอนนี้เท่านั้น

“อ๋อ ข้าเข้าใจแล้ว เอาล่ะ ข้าจะไม่รับงานฆ่าก็ได้  แต่ถ้ามีงานที่คนอื่นรับได้ข้าจะมอบหมายให้คนในตำหนักจัดการก็แล้วกัน ข้าจะไม่รับงานเอง เจ้าสบายใจหรือยัง”

       เฟยหยุนกอดชิวเพ่ยเพ่ยเสียเต็มรักแล้วหอมแก้มนางไปมาพร้อมพูดว่าขอบคุณนางซ้ำ ๆ จนนางชักรำคาญกับความเล่นใหญ่ของสามี  ใครว่านางชอบงานฆ่าพวกนั้นกันเล่า  ตอนนี้ที่นางเปิดโรงน้ำชาจนเกือบทั่วแคว้นหนานและกำลังจะขยับขยายไปทั่วห้าแคว้นก็เพราะจะลดงานฆ่าพวกนั้นนั่นแหละ  หากคนไม่ดีมาว่าจ้างแน่นอนว่านางจะไม่ให้คนในตำหนักรับงาน ใครฝ่าฝืนจะถูกลงโทษตามกฎที่นางให้ไปในตอนรับตำแหน่งเจ้าตำหนัก

       สองสามีภรรยาหลังจากตกลงกันได้อย่างปรองดอง เฟยหยุนที่เคร่งเครียดมาหลายวันก็กลับมาทำตัวปกติได้เสียที  คนอื่น ๆ รับรู้ว่าเขามีเรื่องในใจแต่ไม่กล้าถาม  รอให้เขาอยากบอกพวกเขาก็จะรู้กันเองนั่นแหละ  แต่นี่แสดงว่าปัญหาของเขาคงคลี่คลายแล้ว  ถึงได้กลับมาร่าเริงแบบนี้

       หลังจากวันนั้นชิวเพ่ยเพ่ยมุ่งเน้นงานทางด้านการค้าเป็นส่วนใหญ่  ส่วนงานรับจ้างฆ่าก็อย่างที่นางบอกกฎเกณฑ์ไปนั่นแล  ทำให้สัดส่วนของงานฆ่าลดน้อยลงไม่ถึงสองส่วนที่เคยมีงาน  แต่คนของตำหนักเมฆาดับกลับบริหารงานโรงน้ำชาและร้านแลกเงินจนทำกำไรได้มากกว่าที่เคยเป็นมาเสียอีก  นับว่าชิวเพ่ยเพ่ยคิดไม่ผิดที่สนับสนุนพวกเขาจริง ๆ

       ด้านเตียวหย่งไจ้ที่คอยให้คำปรึกษาหลานสาว  เขาเห็นด้วยกับนางที่เปลี่ยนแปลงการทำงานเช่นนี้  การทำบาปน้อยลงก็ดีกับทุกคนมากกว่า  ในอดีตเพราะพวกเขามีทางเลือกไม่มากนักจึงจำเป็นต้องรับงานเช่นนั้น  แต่คนที่ตายไปก็มีจำนวนไม่น้อยเช่นกัน  เขาคิดว่ามันไม่คุ้มเลยกับชีวิตของคนของเขาที่ต้องเสียไปแลกกับเงินค่าจ้างจำนวนเท่านั้น  ไม่ว่าเงินจะมากหรือจะน้อย แต่มีหรือจะสู้การที่ยังมีชีวิตอยู่

       ส่วนจ้วงจื่อของครอบครัวพวกเขากำลังอยู่ในระหว่างก่อสร้าง  เตียวหย่งไจ้เห็นด้วยที่ชิวเพ่ยเพ่ยจะแบ่งพื้นที่ทำเป็นที่พักให้แขกมาสัมผัสบรรยากาศบ่อน้ำร้อนที่พวกเขากำลังทำทางน้ำให้ไหลไปโดยรอบพื้นที่  แต่ละเรือนที่กำลังจะสร้างนั้นจะมีบ่อน้ำร้อนส่วนตัวให้เรือนทุกหลัง  พวกเขาไม่คิดจะสร้างเรือนหลายหลังนัก แต่เน้นครอบครัวร่ำรวยที่สามารถจ่ายได้เท่านั้น  ถึงอย่างไรจ้วงจื่อนี้พวกเขาตั้งใจจะเอาไว้พักผ่อนส่วนตัว  การรับแขกจึงเป็นเพียงแค่การรับค่าขนมเล็กน้อยเท่านั้น