การเปลี่ยนแปลง

       สี่เดือนต่อมา ชิวเพ่ยเพ่ยได้รับข่าวด่วนที่ส่งมาจากสาขาใหญ่ในภูเขาของท่านตาว่ามีคนกระด้างกระเดื่องจำนวนหนึ่ง  พวกเขาไม่พอใจที่นางไม่ยอมรับงานฆ่ามากมายเช่นในอดีต  แต่กลับมุ่งเน้นไปที่การสร้างโรงน้ำชาและร้านแลกเงินให้ครอบคลุมทั้งห้าแคว้นแทน  คนเหล่านี้เป็นคนที่มักใช้แรงกายมากกว่าสมอง  จึงได้ไม่พอใจ

       ชิวเพ่ยเพ่ยที่ถูกท่านตาเรียกไปคุยจึงบอกกล่าวท่านว่านางจะกลับไปจัดการเอง  ให้ท่านคอยดูแลเหลนไปดังเดิมอย่างสบายใจ  ท่านตาท่านยายรู้ว่าหลานสาวน่าจะจัดการเองได้  พวกเขาจึงรับปากว่าจะดูแลเด็ก ๆ และครอบครัวโหวให้นาง

       หลังลาท่านตา ท่านยายแล้ว ชิวเพ่ยเพ่ยรีบกลับไปเก็บของที่จวนโหว  นางฝากคนไปบอกสามีว่ามีเรื่องต้องกลับไปจัดการที่สาขาใหญ่กลางภูเขาก่อนออกเดินทาง

       เฟยหยุนที่มีคนมาบอกข่าวในค่ายทหารนอกเมือง  เขาคิดว่านางน่าจะมีปัญหาเรื่องที่เขาเคยขอร้องนางเอาไว้เป็นแน่  แต่ในเมื่อนางตัดสินใจจะไปจัดการเองก็ไม่น่าจะมีอะไร  เขารู้ดีว่าภรรยาเขาแข็งแกร่งแค่ไหน

       เฟยหยุนเลิกงานกลับไปทานข้าวกับพ่อแม่ เขาบอกข่าวของชิวเพ่ยเพ่ยให้พวกท่านทราบว่านางไปทำงานไม่นานก็กลับ  ช่วงนี้เด็ก ๆ มีท่านทวดทั้งสี่คอยดูแล  ท่านแม่เขาเองก็คอยไปเล่นด้วยอยู่บ่อย ๆ ความจริงนางอยากเลี้ยงหลานเองบ้าง  แต่ก็เข้าใจดีว่าเหล่าผู้อาวุโสอายุมากแล้ว พวกเขาคงอยากดูแลเด็ก ๆ ให้มากที่สุดก่อนที่ร่างกายจะไม่ไหว  นางจึงปล่อยพวกเขาเลี้ยงดูแทนนางไปก่อน  เอาไว้พวกเขาโตกว่านี้นางค่อยดูแลต่อก็ไม่สาย

       ชิวเพ่ยเพ่ยใช้เวลาสองวันก็ไปถึงตำหนักเมฆาดับในภูเขาของท่านตานาง  พ่อบ้านรีบมารายงานว่าคนมากกว่าร้อยคนที่ไม่เห็นด้วยกับกฎการรับงานของนาง  พวกเขาก่อเรื่องวุ่นวายไม่เว้นแต่ละวัน  บางคนยังแอบรับงานฆ่าโดยไม่รายงานส่วนกลางของตำหนักเมฆาดับซึ่งรับผิดชอบอีกด้วย

       ชิวเพ่ยเพ่ยฟังปัญหามากมายที่เกิดระหว่างที่นางกำลังท้องจนกระทั่งคลอดลูกได้ห้าเดือนอย่างสงบ  นางรู้แต่แรกว่าปัญหานี้จะต้องเกิดขึ้นในไม่ช้าก็เร็ว  ชิวเพ่ยเพ่ยให้คนส่งข่าวหาหัวหน้าสาขาทุกสาขาทั้งห้าแคว้นในทันใด  นางส่งเป็นคำสั่งลับให้ทั้งหมดเดินทางกลับมาที่นี่ภายในห้าวัน

        หลังสั่งการคำสั่งลับแล้ว ชิวเพ่ยเพ่ยก็ยังคงทำงานของนางอย่างสงบรอจนกว่าทุกคนจะมาถึง  นางจะได้จัดการทีเดียวให้เสร็จสิ้น  นางไม่อยากให้เรื่องนี้คาราคาซังอีกต่อไป  หากพวกเขาอยากจากไปนางจะปล่อยพวกเขาไปดี ๆ ถือว่านี่เป็นความเมตตาสุดท้ายที่นางให้พวกเขา  แต่หากพวกเขาต้องการก่อเรื่องมากกว่านี้ล่ะก็… นางที่ไม่ได้ออกกำลังกายมานานคงต้องแสดงฝีมือให้พวกเขาดูสักท่าสองท่ากระมัง

       หัวหน้าสาขาทั้งห้าแคว้นสะดุ้งกันเกือบตกเก้าอี้ หลังพวกเขาได้รับคำสั่งลับอีกแล้ว  แต่ครั้งนี้เป็นคำสั่งให้กลับไปแคว้นหนาน  พวกเขารู้ว่าช่วงเวลากว่าปีมานี้เจ้าตำหนักให้พวกเขาเปิดโรงน้ำชาเพิ่มจากที่เคยมีเพียงร้านแลกเงินเท่านั้น  พวกเขาก็จัดสรรคนไปดูแลจนตอนนี้กิจการมีกำไรมากมายทั้งสองกิจการแล้วนี่นา  ไม่รู้ว่าเจ้าตำหนักอยากให้พวกเขาทำอะไรอีกหนอจึงได้เรียกตัวด่วนแบบนี้

       ในเมื่อพวกเขาขัดคำสั่งไม่ได้ จึงได้แต่ฝากเรื่องงานเอาไว้กับลูกน้องแล้วเก็บของควบม้าเร็วอย่างไม่พักผ่อนเพื่อไปให้ถึงทันกำหนดเวลาที่เจ้าตำหนักบอกไว้  เวลาห้าวันที่นางกำหนดหากเป็นม้าเร็วแล้วเปลี่ยนม้าไปตลอดทาง สาขาที่ไกลที่สุดก็สามารถไปถึงได้  ด้วยเพราะตำแหน่งที่ตั้งของสาขาใหญ่เป็นดั่งศูนย์กลางของทั้งห้าแคว้นแต่แรก  ต้องขอบคุณเจ้าตำหนักคนก่อนที่มองการณ์ไกลหากมีเรื่องต้องมาที่สาขาใหญ่ในอนาคตดังเช่นตอนนี้

       เหล่าหัวหน้าสาขาทยอยเดินทางมาถึงสาขาใหญ่  ชิวเพ่ยเพ่ยให้พ่อบ้านจัดที่พักเอาไว้ให้พวกเขาแต่แรกแล้ว  เหล่าหัวหน้าสาขาต้องการมาคารวะท่านเจ้าตำหนักเพื่อเอาหน้าเสียหน่อย  แต่ชิวเพ่ยเพ่ยให้พวกเขารีบไปพักผ่อนเสียก่อน  รอคนมากันครบแล้วค่อยคุยกันครั้งเดียวเลย  นางขี้เกียจจะพูดเรื่องเดิมซ้ำ ๆ  แค่ตอนนี้นางก็มีงานล้นมือมากแล้ว