All Chapters of ผู้หญิงขายตัว: Chapter 1 - Chapter 10

แนะนำตัวสวัสดีคะ ฉัน "ภวริน"หรือจะเรียกสั้นๆว่า"ริน"ก็ได้ ฉันอายุ 20 ปี เรียนอยู่ เรียนอยู่ที่มหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง หน้าตาคม ตาโต ผิวสีแทนไม่ขาวมากแต่ก็ไม่ดำ ฉันขอพูดแบบไม่อายปากเลยละกันว่าฉันขายตัวบ้านฉันทำธุรกิจส่งออกรายใหญ่ ฐานะทางบ้านคือรวยระดับมหาเศรษฐี ฉันใช้ชีวิตแบบสุขสบายมาตั้งแต่เด็ก แม่ฉันเสียไปตั้งแต่ฉันเด็ก หลังจากแม่เสียไปได้แค่ปีเดียว พ่อก็พาผู้หญิงเข้ามาในบ้านและบอกกับฉันว่าเธอคือภรรยาใหม่ของพ่อ เธอชื่อ"เอมอร"เธอมีลูกติดมาด้วยคนนึงชื่อ"จินดารัตน์"หรือ"จิน" จินเธออายุมากกว่าฉันเพียงแค่ปีเดียว ตอนแรกฉันก็ไม่ได้รู้สึกโกรธที่พ่อพาผู้หญิงคนอื่นเข้ามาแทนที่แม่ ฉันเข้าใจพ่อ พ่อคงเหงาคงอยากจะมีใครสักคนอีกอย่างแม่เลี้ยงก็ดีกับฉันรวมถึงจินก็ดีกับฉันเหมือนกัน ทุกอย่างดูเหมือนจะไปได้ดี...จนกระทั้ง พ่อของฉันได้ประสบอุบัติเหตุรถชนเสียชีวิต หลังจากงานศพของพ่อ แม่เลี้ยงของฉันก็เผยตัวจริงออกมา สิ่งที่เธอทำมาทั้งหมดตอนพ่อยังมีชีวิตอยู่ มันเป็นแค่การแสดง เธอไม่ได้เป็นคนดีแบบที่ฉันคิด หลังจากพ้นงานศพพ่อไปได้ไม่กี่วันแม่เลี้ยงของฉันก็ได้ขึ้นเป็นประทานบริษัท หุ้นทั้งหมดของพ่อตกมาเป็นของ

เวลา22:00 แอมมารับฉันที่คอนโดเรากำลังจะไปผับกัน "แรดค่า ทำไมวันนี้แต่งตัวแรดกว่าทุกวัน" แอมเอียงคอมาถามฉัน"มีนัด""หื้ม...ใครวะ?""พี่กาย""เพื่อนพี่ซันอ่ะนะ?""อื้อ..ใช่""แบบนี้เขาจะไม่มีปัญหากันหรอวะ""จะมีปัญหาอะไร เขาจะมามีปัญหากันเพราะผู้หญิงขายตัวแบบกูรึไง""เออ มันก็จริงแหะ""วันนี้พี่กายเลี้ยงนะ""โอเครเลย ของฟรีเนี่ยกูชอบมาก"ณ ผับy พวกพี่กายมาถึงแล้วสั่งของรอเรียบร้อย ฉันกับแอมพากันเดินเข้าไปหาพี่กายที่โต๊ะ ที่โต๊ะมีพี่กาย พี่เฌอ แล้วก็พี่ซัน พี่ซันมองฉันเหมือนจะตกใจนิดหน่อยที่เห็นฉัน "นี่หรอวะสาวที่มึงบอกไอ้กาย" พี่ซันหันไปถามพี่กาย"เออ..รินมานั่งนี่มา" พี่กายเรียกฉันให้ไปนั่งข้างๆส่วนแอมก็นั่งข้างๆพี่เณอ จากนั้นเด็กเสริฟก็เดินมาชงเหล้าให้ นั่งดื่มไปได้สักพักพี่กายก็เอามือมาสะกิดแขนฉัน "ไปห้องน้ำกัน" พี่กายก้มหน้ามากระซิบบอกฉัน"รีบหรอคะ?"พี่กายยักคิ้วให้ฉันแล้วลุกขึ้นเดินไปทางห้องน้ำ"เดี๋ยวกูมานะแอม" ฉันหันไปพูดกับแอมแล้วก็ลุกขึ้นตามพี่กายไป พอมาถึงห้องน้ำพี่กายก็ลากฉันเข้าไปในห้องน้ำห้องสุดท้าย แล้วก็ไซร้คอก็ฉัน"อื้อ...ใจเย็นสิคะยังไงก็ได้อยู่แล้ว" ฉันดันพี่กา

ฉันมองหน้าผู้ชายที่ชวนฉันไปคอนโดอย่างแปลกใจ"นายอายุเท่าไหร่?""16 ครับ " เขายิ้มจางๆให้ฉันมันก็คงจะไม่แปลกหรอกมั่งที่เด็กผู้ชายอายุ16ปี จะมาซื้อบริการฉัน"ไว้ผับปิดค่อยเจอกัน" "ผมขอไลน์พี่ไว้ได้ไหม?""โทรศัพท์มาสิ" เขายื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันก็กดๆไลน์ของฉันให้เขาไป เสร็จแล้วก็ยื่นโทรศัพท์คืน"ผมชื่อไวท์นะครับ""อื้ม" ฉันตอบสั้นๆ "พี่ชื่อ...?"ฉันไม่ตอบ...ฉันหันหลังให้เขาแล้วเดินเข้าผับ"เฮ้...พี่ยังไม่บอกผมเลยนะว่าพี่ชื่ออะไร" เขาตะโกนตามหลังฉันแต่ฉันไม่ได้สนใจ ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะ เห็นพี่ซันกำลังนั่งนัวเนียกับผู้หญิงอยู่ ผู้ชายคนนี้มักมากในกามจริงๆ แต่ก็ดี...ดูๆไปแล้วก็เหมาะสมกับจินดี รายนั้นก็มั่วใช่ย่อย แอบไปมีอะไรกับพี่กายเพื่อนของแฟนตัวเองแต่พี่ซันคงไม่รู้ ที่ฉันรู้เรื่องนี้เพราะพี่กายเล่าให้ฟัง"ทำไมนานมาจัง" พี่กายดึงเอวฉันไปกอด"พอดีเจอคนรู้จักค่ะเลยคุยกันนิดหน่อย""คืนนี้ นอนกับพี่ไหม?" พี่กายกระซิบถามฉัน"คืนนี้รินไม่ว่างค่ะ...ไว้โอกาสหน้านะคะ" "เอางั้นก็ได้...แต่ครั้งหน้าต้องไปนอนกับพี่นะห้ามปฏิเสธ" "ค่ะ...รินสัญญา" "ไอ้ซันมึงสนใจเพื่อนบาง" พี่เฌอพูดท้วงพี่ซัน เพรา

"อื้อ ใช่" ฉันตอบสั้นๆ สายตาจ้องมองไปยังผู้ชายที่กำลังวิ่งหน้าตั้งมาทางฉันกับแอม พอมาถึงก็ยืนหอบหายใจแรงๆ"เมื่อเช้าผมบอกให้พี่รอผม แล้วทำไมพี่ไม่รอ" พอมาถึงยังไม่ทันจะหายหอบไวท์ก็ยิงคำถามถามฉัน"ก็ไม่อยากรอ" ฉันตอบสั้นๆ"ไปกันเถอะแอม" ฉันหันไปพูดกับแอมเเล้วก็เดินออกมาจากตรงนั้น แอมก็เดินตามฉันมาติดๆ"เฮ้!! พี่รอผมด้วยสิ" ไวท์รีบวิ่งตามฉัน"พี่ๆ ทำไมเพื่อนพี่ถึงเย็นชาจัง" ไวท์ซะกิดแอมแล้วถาม"รินมันก็เป็นของมันแบบนี้แหละเดี๋ยวน้องก็ชิน""พี่ชื่อรินเหรอ ?""อื้ม""สุดท้ายผมก็รู้ชื่อพี่แล้ว ดีใจจัง" ไวท์ยิ้มหวานให้ฉัน"พี่สองคนกินอะไรไหมครับ ผมเลี้ยงเอง""กิน!!" แอมรีบตอบ ฉันหันไปทำตาขวางใส่แอมทันที นี่มันจะเห็นแก่ของฟรีอะไรขนาดนั้น"ไม่กิน" ฉันพูดตอบ"ริน แต่วันนี้ทั้งวันเธอกับฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ""แล้วไง...เงินก็มีเธอจะให้คนอื่นเลี้ยงทำไม""แต่ผมเต็มใจเลี้ยงนะ""เก็บเงินนายไว้ใช้เวลาจำเป็นเหอะ""นี่ไง...เลี้ยงข้าวพี่นี่ไงจำเป็นมาก" ไวท์พูดพร้อมทำหน้ากวนๆใส่ฉัน"เอาน่าริน..น้องมันอยากเลี้ยงก็ให้น้องมันเลี้ยงเถอะ""ไปกินข้าวกันนะ นะครับพี่ริน" ไวท์จับมือฉันแล้วทำหน้าอ้อนๆแต่ฉันชักม

ฉันไม่ได้สนใจคำที่ไวท์พูด ฉันลุกขึ้นแล้วเดินกลับไปที่รถ ไวท์เดินตามหลังฉันมาติดๆ"เฮ้...พี่ ผมจะจีบพี่ พี่ได้ยินไหมเนี่ย !!""กลับกันเถอะ" พูดจบฉันก็เปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ"ใจร้าย" ไวท์เข้ามาในรถนั่งตรงคนขับแล้วหันมาพูดพร้อมกับทำหน้างอนๆแก้มป่องๆใส่ฉันฉันไม่ได้ตอบอะไร ระหว่างทางกลับคอนโดฉันก็เงียบตลอดทาง"นอนกับผมนะ...คืนนี้" ไวท์พูดโดยที่ไม่ได้หันหน้ามามองฉัน"ให้ไปนอนเฉยๆแบบเมื่อวานหน่ะเหรอ?" ฉันมองหน้าไวท์แบบไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่"ครับ เดี๋ยวผมโอนเงินค่าเวลาคืนนี้ไปให้" ไวท์หันหน้ามายิ้มหวานให้ฉัน"ฉันบอกไปแล้วไง...ว่าอย่ามายุ่งกับฉัน" ฉันพูดแบบเหนื่อยๆน้ำเสียงออกไปทางรำคาญนิดๆไม่รู้ทำไมเด็กคนนี้ถึงไม่รู้จักฟังคำที่ฉันพูดบ้าง ฉันไม่อยากให้คนดีๆแบบไวท์ต้องมาแปดเปื้อนเพราะฉัน...แต่ไวท์นี่สิช่างดื้อด้านซะจริงๆไวท์เงียบไม่ได้พูดอะไรตอบฉันสักคำ เขาคงจะเข้าใจคำที่ฉันพูดแล้วละมั้ง ฉันก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยเปื่อย พอเงยหน้ามาอีกทีถึงได้รู้ว่านี่มันไม่ใช่ทางไปคอนโดของฉัน"นายจะพาฉันไปไหน" ฉันหันหน้าไปถามไวท์ แต่ไวท์ไม่ตอบแถมยังตีมึนผิวปากเล่นอย่างมีความสุขมาก"ไวท์" ฉันเรียกชื่อไ