พี่ซันดูดบุหรี่แล้วพ่นควันออกมาแรงๆ ฉันกำลังจะเดินผ่านหน้าพี่ซันไปแต่โดนพี่ซันรั้งแขนไว้สะก่อน
"คะ?" ฉันเลิกคิ้วถามพี่ซัน พี่ซันดูดบุหรี่แล้วพ่นควันออกมาใส่หน้าฉัน แล้วก็มองหน้าฉัน พี่ซันลากฉันเข้าไปในห้องน้ำห้องเดิมห้องที่ฉันพึ่งออกมาเมื่อกี้ "สองหมื่น ขึ้นให้กูจนกว่ากูจะเสร็จ" "หื้อ..วันนี้ก็พึ่งเอาไปหนิ ยังจะเอาอีกหรอ?" "กูจะเอา" พี่ซันถอดกางเกงออกแล้วนั่งตรงชักโครก แล้วก็รูดท่อนเอ็นขึ้นลง ฉันถอด กกน ออก แล้วขึ้นค่อมพี่ซันจากนั้นก็ขย่ม ตรับ ตรับ ตรับ~ "อ๊า อ๊า อ๊าง อ๊ะ ซี๊ด" ฉันร้องครางออกมาเสียงดัง พี่ซันเอามือมาถกเสื้อฉันขึ้นแล้วก็ขยำหน้าอกฉันแล้วก็ใช้ปลายลิ้นเลีย ทั้งเลียทั้งขยำจนฉันร้องครางออกมาเสียงดังลั่น สักพักพี่ซันก็อุ้มฉันขึ้นแล้วก็กระแทกเอวรัวๆ มันเสียวมากจริง "อ๊า..ไงกูกับไอ้กาย..ใครเด็ดกว่ากัน ซี๊ด~" ฉันเงียบไม่ตอบ พี่ซันยิ่งกระเเทกเอวเข้ามาแรงกว่าเดิม "อ๊ะ..อื้อ..มะ..มันจุกนะ" ตรับ~ตรับ~ตรับ~ตรับ~ตรับ~ "อ๊า..กูถามว่า..กูกับไอ้กาย..ใครเด็ดกว่ากัน" "อื้อ .ซี๊ด..มะ..ไม่รู้..อ๊า..อ๊าง" "หึ..!!" พี่ซันหัวเราะในลำคอเบาๆ จากนั้นพี่ซันก็กระแทกรัวๆ มดลูกแทบพังบอกเลย หลังจากมีอะไรกันเสร็จ พี่ซันก็โอนเงินมาให้ฉันสองหมื่น ใช้บริการบ่อยแค่ไหนคิดเอาสิ ถึงขั้นมีเลขบัญชีฉัน พี่ซันเดินกลับโต๊ะก่อน ส่วนฉันนั่งสูบบุหรี่อยู่หน้าห้องน้ำ จู่ๆ ก็มีผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มานั่ง ข้างๆ ฉัน หน้าตาหล่อ ผิวขาวมาก หน้านี่เนียนยังกับผู้หญิง แต่ถึงจะหล่อยังไงมันก็ไม่ทำให้ฉันรู้สึกหวั่นไหวเลยสักนิด ก็เหมือนที่แอมมันเคยพูดกับฉัน ว่าฉันหน่ะ ตายด้านไปแล้ว ไร้ความรู้สึกรักใครไม่เป็น "ขายหรอ?" จู่ๆ ผู้ชายที่นั่งข้างๆฉันก็พูดขึ้น "อะไร?" ฉันหันไปมองหน้าเขา "พี่ขายตัวหรอ?" "อื้ม...ทำไม จะซื้อหรอถ้าไม่ซื้อก็อย่าถาม" เขาเงียบแล้วดูดบุหรี่ต่อ ส่วนฉันก็ดูดบุหรี่ต่อจนหมด ฉันโยนบุหรี่ทิ้งแล้วลุกขึ้นกำลังจะเดินกลับโต๊ะ แต่ผู้ชายคนนั้นดึงแขนฉันไว้ก่อน "ไปต่อที่คอนโดผมไหม?"ฉันมองหน้าผู้ชายที่ชวนฉันไปคอนโดอย่างแปลกใจ"นายอายุเท่าไหร่?""16 ครับ " เขายิ้มจางๆให้ฉันมันก็คงจะไม่แปลกหรอกมั่งที่เด็กผู้ชายอายุ16ปี จะมาซื้อบริการฉัน"ไว้ผับปิดค่อยเจอกัน" "ผมขอไลน์พี่ไว้ได้ไหม?""โทรศัพท์มาสิ" เขายื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันก็กดๆไลน์ของฉันให้เขาไป เสร็จแล้วก็ยื่นโทรศัพท์คืน"ผมชื่อไวท์นะครับ""อื้ม" ฉันตอบสั้นๆ "พี่ชื่อ...?"ฉันไม่ตอบ...ฉันหันหลังให้เขาแล้วเดินเข้าผับ"เฮ้...พี่ยังไม่บอกผมเลยนะว่าพี่ชื่ออะไร" เขาตะโกนตามหลังฉันแต่ฉันไม่ได้สนใจ ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะ เห็นพี่ซันกำลังนั่งนัวเนียกับผู้หญิงอยู่ ผู้ชายคนนี้มักมากในกามจริงๆ แต่ก็ดี...ดูๆไปแล้วก็เหมาะสมกับจินดี รายนั้นก็มั่วใช่ย่อย แอบไปมีอะไรกับพี่กายเพื่อนของแฟนตัวเองแต่พี่ซันคงไม่รู้ ที่ฉันรู้เรื่องนี้เพราะพี่กายเล่าให้ฟัง"ทำไมนานมาจัง" พี่กายดึงเอวฉันไปกอด"พอดีเจอคนรู้จักค่ะเลยคุยกันนิดหน่อย""คืนนี้ นอนกับพี่ไหม?" พี่กายกระซิบถามฉัน"คืนนี้รินไม่ว่างค่ะ...ไว้โอกาสหน้านะคะ" "เอางั้นก็ได้...แต่ครั้งหน้าต้องไปนอนกับพี่นะห้ามปฏิเสธ" "ค่ะ...รินสัญญา" "ไอ้ซันมึงสนใจเพื่อนบาง" พี่เฌอพูดท้วงพี่ซัน เพรา
หลังจากไวท์บอกว่าไม่ได้ต้องการที่จะมีเซ็กส์กับฉันแค่อยากจะนอนกอดฉันเฉยๆ ฉันเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าไวท์โอนเงินมาเท่าไหร่ พอเห็นยอดเงินที่ไวท์โอนมาก็ต้องตกใจเพราะเงินมันค่อนข้างที่จะเยอะ"แล้วทำไมโอนเงินมาตั้งห้าหมื่น" "ก็ผมอยากโอน...ไปนอนกันเถอะ" ไวท์ยิ้มหวานให้ฉัน แล้วก็จูงมือฉันเดินเข้าห้องนอน ภายในห้องนอน ฉันนอนหันหลังให้ไวท์ส่วนไวท์ก็กอดฉันจากด้านหลัง"พี่...พี่...พี่หลับแล้วหรอ"ฉันเงียบไม่ตอบ"งั้น ฝันดีนะครับ" พูดจบไวท์ก็ก้มมาจูบตรงไหล่ฉันหนึ่งที ตลอดทั้งคืนไวท์ทำอย่างที่เขาบอกจริงๆตอนแรกฉันไม่ค่อยจะเชื่อว่าไวท์จะไม่ทำอะไรฉัน แต่พอเข้าห้องนอนไปแล้วไวท์แค่นอนกอดฉันจริงๆไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้นเลย ฉันว่าเด็กคนนี้ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย โอนเงินมาให้ฉันตั้งห้าหมื่น แต่ไม่ได้ทำอะไรฉันเลยสักนิดเช้า...วันนี้เป็นวันเสาร์ฉันไม่ต้องไปเรียน ฉันเห็นว่ามันสายแล้วเลยลุกขึ้นเตรียมตัวจะกลับคอนโดตัวเอง ส่วนไวท์ตอนนี้ยังนอนหลับอยู่"จะกลับแล้วหรอครับ" ไวท์ลืมตาขึ้นแล้วก็ถามฉัน"อื้อ" ฉันตอบสั้นๆ"เดี๋ยวผมไปส่ง" ไวท์ดีดตัวขึ้นจากที่นอนแล้วลุกขึ้น"ไม่เป็นไร" "ไม่ๆ ผมพาพี่มาผมจะให้พี่กลับเอ
"อื้อ ใช่" ฉันตอบสั้นๆ สายตาจ้องมองไปยังผู้ชายที่กำลังวิ่งหน้าตั้งมาทางฉันกับแอม พอมาถึงก็ยืนหอบหายใจแรงๆ"เมื่อเช้าผมบอกให้พี่รอผม แล้วทำไมพี่ไม่รอ" พอมาถึงยังไม่ทันจะหายหอบไวท์ก็ยิงคำถามถามฉัน"ก็ไม่อยากรอ" ฉันตอบสั้นๆ"ไปกันเถอะแอม" ฉันหันไปพูดกับแอมเเล้วก็เดินออกมาจากตรงนั้น แอมก็เดินตามฉันมาติดๆ"เฮ้!! พี่รอผมด้วยสิ" ไวท์รีบวิ่งตามฉัน"พี่ๆ ทำไมเพื่อนพี่ถึงเย็นชาจัง" ไวท์ซะกิดแอมแล้วถาม"รินมันก็เป็นของมันแบบนี้แหละเดี๋ยวน้องก็ชิน""พี่ชื่อรินเหรอ ?""อื้ม""สุดท้ายผมก็รู้ชื่อพี่แล้ว ดีใจจัง" ไวท์ยิ้มหวานให้ฉัน"พี่สองคนกินอะไรไหมครับ ผมเลี้ยงเอง""กิน!!" แอมรีบตอบ ฉันหันไปทำตาขวางใส่แอมทันที นี่มันจะเห็นแก่ของฟรีอะไรขนาดนั้น"ไม่กิน" ฉันพูดตอบ"ริน แต่วันนี้ทั้งวันเธอกับฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ""แล้วไง...เงินก็มีเธอจะให้คนอื่นเลี้ยงทำไม""แต่ผมเต็มใจเลี้ยงนะ""เก็บเงินนายไว้ใช้เวลาจำเป็นเหอะ""นี่ไง...เลี้ยงข้าวพี่นี่ไงจำเป็นมาก" ไวท์พูดพร้อมทำหน้ากวนๆใส่ฉัน"เอาน่าริน..น้องมันอยากเลี้ยงก็ให้น้องมันเลี้ยงเถอะ""ไปกินข้าวกันนะ นะครับพี่ริน" ไวท์จับมือฉันแล้วทำหน้าอ้อนๆแต่ฉันชักม
ณ คอนโดของฉัน"ขับรถดีๆนะเธอ" ฉันโบกมือบ๊ายบายแอม"โอเคร พรุ่งนี้เดี๋ยวฉันมาหาใหม่"หลังจากที่แอมขับรถออกไปฉันก็เดินขึ้นห้องพอมาถึงห้องฉันก็อาบน้ำแต่งตัว เตรียมตัวจะนอน แต่ก่อนจะนอนก็ต้องเข้าไปเช็กเฟซเช็กไลน์ก่อนซะหน่อยฉันเลื่อนๆดูหน้าไทม์ไลน์ของเฟสไปเรื่อย จนสายตาฉันดันไปซะดุดกับภาพๆหนึ่งเข้า มันคือภาพของพี่ซันกับจินถ่ายด้วยกันอยู่ที่ไหนสักที่ แคปชั่นที่ใช้โพสต์ลงก็แสนจะเลี่ยนซะอิดซะเอียนสิ้นดี รักกันจริงๆเบื้องหน้าแสนจะดีแต่เบื้องหลังเละทั้งคู่ เหมาะสมกันยิ่งกว่ากิ่งทองใบหยกซะอีกว่าไหมติ๊ง แชทไลน์เข้า แค่มองดูโปรไฟล์รูปที่ส่งข้อความมาก็รู้แล้วว่าคือใคร ฉันกดเข้าไปอ่านข้อความไวท์ "นอนยังครับ...พี่รินคนสวย"ฉัน "กำลังจะนอน"ไวท์ "เดี๋ยว..อย่าเพิ่งนอนดิคุยกับผมก่อน"ฉัน "คุยอะไร?"ไวท์ "ก็คุยเรื่องอนาคตของเราไงครับ"ฉันถอนหายใจออกมายาวๆกับความไร้สาระของผู้ชายคนนี้ หยอดเก่งจริงๆ แต่จะบอกให้คำพูดพวกนี้มันไม่ได้ทำให้ใจฉันเต้นรัวเลยสักนิด ฉันกดปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วเอาโทรศัพท์วางไว้ตรงโต๊ะบนหัวนเตียง จากนั้นก็ลุกขึ้นไปเปิดไฟเตรียมตัวจะนอนติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง เสียงแชทเข้ารัวๆ ไม่ต้องเปิด
ฉันไม่ได้สนใจคำที่ไวท์พูด ฉันลุกขึ้นแล้วเดินกลับไปที่รถ ไวท์เดินตามหลังฉันมาติดๆ"เฮ้...พี่ ผมจะจีบพี่ พี่ได้ยินไหมเนี่ย !!""กลับกันเถอะ" พูดจบฉันก็เปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ"ใจร้าย" ไวท์เข้ามาในรถนั่งตรงคนขับแล้วหันมาพูดพร้อมกับทำหน้างอนๆแก้มป่องๆใส่ฉันฉันไม่ได้ตอบอะไร ระหว่างทางกลับคอนโดฉันก็เงียบตลอดทาง"นอนกับผมนะ...คืนนี้" ไวท์พูดโดยที่ไม่ได้หันหน้ามามองฉัน"ให้ไปนอนเฉยๆแบบเมื่อวานหน่ะเหรอ?" ฉันมองหน้าไวท์แบบไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่"ครับ เดี๋ยวผมโอนเงินค่าเวลาคืนนี้ไปให้" ไวท์หันหน้ามายิ้มหวานให้ฉัน"ฉันบอกไปแล้วไง...ว่าอย่ามายุ่งกับฉัน" ฉันพูดแบบเหนื่อยๆน้ำเสียงออกไปทางรำคาญนิดๆไม่รู้ทำไมเด็กคนนี้ถึงไม่รู้จักฟังคำที่ฉันพูดบ้าง ฉันไม่อยากให้คนดีๆแบบไวท์ต้องมาแปดเปื้อนเพราะฉัน...แต่ไวท์นี่สิช่างดื้อด้านซะจริงๆไวท์เงียบไม่ได้พูดอะไรตอบฉันสักคำ เขาคงจะเข้าใจคำที่ฉันพูดแล้วละมั้ง ฉันก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยเปื่อย พอเงยหน้ามาอีกทีถึงได้รู้ว่านี่มันไม่ใช่ทางไปคอนโดของฉัน"นายจะพาฉันไปไหน" ฉันหันหน้าไปถามไวท์ แต่ไวท์ไม่ตอบแถมยังตีมึนผิวปากเล่นอย่างมีความสุขมาก"ไวท์" ฉันเรียกชื่อไ
ฉันมองหน้าไวท์แล้วส่ายหน้าไปมา ก่อนจะเบี่ยงหน้าหนีไปทางอื่น"มือก็มีนายก็ทำเองสิ จะให้ฉันทำให้ทำไม""โธ่...พี่ริน อย่าเย็นชานักสิ สนใจผมหน่อยก็ได้""มีเสื้อผ้าให้ฉันเปลี่ยนไหม ฉันจะไปอาบน้ำ" ฉันลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินเข้าห้องแต่ไวท์ดึงแขนฉันไว้ก่อน"ไม่เอาเช็ดผมให้ผมก่อน นะๆ" ไวท์ทำหน้าอ้อนฉัน คิดว่าทำหน้าแบบนี้มันน่ารักมากเลยหรือไงกันฉันถอนหายใจออกมายาวๆแล้วนั่งลงที่เดิม ฉันดึงผ้าขนหนูที่พาดคอไวท์ออกมาแล้วก็จัดการเช็ดผมให้เขา ฉันไม่ได้อยากจะทำนะแต่ดูท่าไวท์คงจะไม่ปล่อยฉันให้ไปอาบน้ำง่ายๆฉันเลยตัดสินใจเช็ดผมให้เขาตามที่เขาขอ"พี่สวยจัง""ผมอยากเห็นพี่ยิ้ม""ยิ้มให้ผมดูหน่อย นิดนึงก็ได้ นะๆพี่ริน" ฉันเงียบเช็ดผมต่อไปแบบไม่สนใจคำที่่ไวท์พูดเมื่อกี้ ไวท์ก็เอาแต่มองหน้าฉัน แล้วก็ยิ้ม เกิดมาฉันก็เพิ่งเคยเจอคนที่ยิ้มได้ตลอดเวลาแบบเขานี่แหละ"อยู่ใกล้ๆพี่ทีไรเหมือนอุณหภูมิในร่างกายผมมันลดลงทุกทีเลย...พี่เย็นชาชะมัด""ก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันสิ ฉันไม่ได้ขอให้นายมาอยู่ใกล้ฉันสักหน่อย""วันนี้พี่ไล่ผมกี่ครั้งแล้วพี่ริน พี่ไม่เหนื่อยบ้างเหรอไล่ผมอยู่ได้ทั้งวัน ถึงพี่จะไล่ผมยังไงผมก็จะจีบพี่อยู่ดี"ฉ
ตอนเย็น...ไวท์แชทมาบอกว่ารอหน้ามหาวิทยาลัย"แอมฉันกลับก่อนนะ" ฉันหันไปบอกแอม"อ้าว ไม่ให้ฉันไปส่งเหรอวันนี้?""ไวท์มารับ รออยู่หน้ามหาลัยแล้ว""หื้ม...อะไรยังไง ไม่ได้มีอะไรกันแต่ทำไมน้องมันถึงตามเทคแคร์เธอดีขนาดนี้คะ ??”"ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขา""แต่น้องมันคิด...ฉันพูดถูกใช่ไหม" แอมจ้องหน้าฉันแล้วก็ยิ้มกรุ้มกริ่ม"อื้อ" ฉันตอบสั้นๆ"ฉันว่าน้อง....""ฉันไปก่อนนะ...พรุ่งนี้เจอกัน" พูดจบฉันก็เดินออกมาจากห้องเรียน หน้ามหาลัยมีรถสปอร์ตคันหรูของไวท์จอดอยู่ ฉันรีบเดินไปขึ้นรถเพราะไม่อยากเป็นจุดสนใจของคนอื่นภายในรถ...ไวท์กำลังก้มหน้าก้มตา กดๆ โทรศัพท์อยู่"สรุปนายจะไปส่งฉันไหม" ไวท์เงยหน้าขึ้นมามองฉันแล้วก็ ยิ้มๆ ไม่ได้พูดอะไรตอบฉัน แล้วก็ขับรถออกไปจากหน้ามหาลัย"หาอะไรกินก่อนไหม?" ในขณะที่ขับรถอยู่ไวท์หันหน้ามาถามฉัน"ไม่หิว" ฉันตอบน้ำเสียงเย็นชา"วันๆ พี่กินอะไรบ้างไหมเนี่ย...ดูสิ ผอมมากเลยนะพี่อะ""มันก็ตัวฉันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนาย" ฉันถลึงตาใส่ไวท์เพราะเขายุ่งเรื่องฉันมากไปแล้ว"เหอะ พี่ก็เป็นซะแบบนี้เย็นชาตลอด"ฉันไม่ตอบอะไร จากนั้นบรรยากาศในรถก็เงียบสนิท จริงๆฉันทักไปบอกพี่กายแล้วว่
พี่ซันดันตัวฉันออก แล้วก็ลุกขึ้นเดินไปอีกมุมของห้องที่มีขวดเหล้าวางอยู่ ก็เหล้าของพี่ซันนั่นแหละ เขาซื้อมาไว้ พี่ซันค่อนข้างที่จะมาหาฉันบ่อย บ่อยมากๆ"เธอก็รู้ว่ามันไม่ดี แล้วเธอจะดูดทำไม" พี่ซันหันมาพูดกับฉันแล้วก็เทเหล้าลงแก้ว"มันไม่ดีแล้วพี่ดูดทำไม" ฉันย้อนถามกลับเพราะเขาก็สูบเหมือนกัน มีสิทธิ์มาสอนฉันด้วยเหรอ"ฉันเป็นผู้ชายไงริน""แล้วผู้หญิงสูบไม่ได้ว่างั้น""เธอมันดื้อ...!!" พี่ซันมองค้อนฉัน แล้วก็ยกเหล้าดื่มจนหมดแก้ว พี่ซันเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น"เรื่องไอ้กายฉันบอกเธอว่าไง เธอเคยคิดจะฟังที่ฉันพูดบ้างไหมวะริน!!"ปักพี่ซันวางแก้วกระแทกลงโต๊ะแรงๆ แล้วก็มองหน้าฉันตาเขม็ง"พี่จะมาหวงผู้หญิงขายตัวแบบรินทำไม พี่มีแฟนอยู่แล้ว อีกอย่างเรียนจบพี่ก็จะหมั้นกันแล้วไม่ใช่เหรอ" ฉันพูดหน้าตาย หน้าแบบคนไร้ความรู้สึก ใครก็ว่าฉันมันเป็นคนไม่มีหัวใจ"เธอรู้?" พี่ซันท่าทางดูรนๆไปเลย"ใครบ้างจะไม่รู้...ข่าวออกจะดังเขารู้กันทั้งมหาวิทยาลัย""ฉันไม่ได้อยากหมั้น" พูดจบพี่ซันก็ยกเหล้าดื่มติดกันสามสี่แก้ว โดยไม่กลัวว่าตัวเองจะเมาเลยสักนิด"พี่จะอยากหมั้นหรือไม่อยากหมั้นรินก็ไม่อยากรู้ค่ะ""เรื่องเธ
ภายในห้องน้ำ...พี่ป่าวางฉันลงอย่างเบามือในอ่างน้ำจากุชชี่ที่มีน้ำเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว "ไม่ลงมาอาบด้วยกันหรอ...." ฉันถามที่ป่าที่เอาแต่ถูตัวให้ฉัน "ถ้าให้กูลงไปในอ่างด้วย คงไม่ได้อาบ" พี่ป่ายักคิ้วให้ฉันมือหนาถูวนรอบหน้าอกของฉันเหมือนตั้งใจจะถูแค่ตรงนั้นแค่ตรงเดียว"พี่ป่า" ฉันทำตาดุใส่พี่ป่า เมื่อเห็นว่าพี่ป่าเอาแต่ถูอยู่อย่างนั้น "เออๆ จะดุกูทำไม" พี่ป่าพยักหน้าตอบ มือหนาของพี่ป่าจากที่ถูวนรอบหน้าอกของฉัน ตอนนี้มันได้เลื่อนลงต่ำลงไปเรื่อยๆ จนถึงกลีบแคมคู่นั้นของฉัน "พะ พี่ป่า ยะ อย่านะ" ฉันรีบรั้งมือของพี่ป่าเอาไว้ "ก็มึงให้กูถูตรงอื่น" พี่ป่ายักคิ้วใส่ฉันแบบกวนๆ "แต่ไม่ใชตรงนี้" เมื่อกี้ก็พึ่งมีอะไรกัน ถ้าถูตรงนี้มีหวังได้มีอีกรอบแน่ ลูกฉันจะรอดมั้ย "ก็ทำความสะอาดให้ไง เมื่อกี้น้ำกูเยิ้มเต็มรูมึงเลย...." พี่ป่าพูดมันออกมาหน้าตาเฉย ซึ่งถ้าคำๆนี้มันไม่ได้หลุดออกมาจากปากของผู้ชายที่ฉันรัก ฉันจะไม่รู้สึกอะไรเลยแต่ตอนนี้นี่สิ หน้าฉันมันร้อนผ่าวไปหมดแล้ว พี่ป่าเอามือของฉันที่จับมือเขาออก ก่อนที่จะล้วงลงไปถูแหวกกรีบแคมของฉัน เขาทำแบบนั้นจริงๆ แถมยังยิ้มทะเล้นให้อีกด้วย "อ๊ะ พ
พี่ป่าพาฉันเข้าไปในบ้าน ตอนนี้ฉันหยุดร้องแล้ว ภายในบ้านมีแม่บ้านอยู่สามคน พี่ป่าจ้างมาทำความสะอาดบ้าน และคอยดูแลเรื่องอาหาร ก็ทำทุกอย่างในบ้านนั่นแหละ ภายในบ้านทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว แทบจะไม่มีอะไรเหมือนเดิมแล้ว ไม่มีรูปครอบครัว ไม่มีห้องทำงานของคุณพ่อตรงนั้น ภายในบ้านไม่มีอะไรเหมือนเดิม มันก็คงต้องเป็นแบบนั้น จะให้ทุกอย่างอยู่เหมือนตอนที่ฉันอยู่ตอนเด็กมันก็คงจะไม่ได้ เพราะเวลามันก็ผ่านมานานมากแล้ว ฉันแอบเสียใจนิดๆนะ ที่ความทรงจำของฉันตอนเด็กมันหายไปแล้ว แต่มันก็ดี ถ้าบ้านยังคงสภาพเหมือนเดิม ฉันคงจำเรื่องราวที่เลวร้ายไม่ลืม "ห้ามร้อง" พี่ป่าหันหน้ามาบอกฉัน เมื่อเห็นว่าฉันทำท่าจะร้องไห้อีกครั้ง "อื้อ รู้แล้ว" ฉัรมองไปรอบๆบ้านอีกครั้ง "พี่ป่ารู้ได้ไงคะว่าบ้านหลังนี้แอมเคยอยู่ตอนเด็ก" ฉันหันไปถามพี่ป่าหลังจากที่เราเดินเข้ามาในบ้านกันแล้ว "กูถามริน" "แล้วซื้อบ้านได้ไง ราคา ?" พี่ป่าถอนหายออกมาเบาๆ ก่อนจะเอามือขึ้นมาลูบหัวฉันอย่างเบามือ "บ้านหลังนี้เขากำลังจะปล่อยพอดี จังหวะมันพอเหมาะพอดีทุกอย่าง กูตั้งใจจะซื้ออยู่แล้วด้วย ส่วนเรื่องราคา ก็ไม่เท่าไหร่" พี่ป่าไหวไหล่ให้ฉันทีหนึ่ง
หลังจากคุยกับพ่อแม่ของพี่ป่าเสร็จ ท่านทั้งสองก็ออกไปพักที่โรงแรม และ เตรียมตัวกลับออสเตรเลียในวันพรุ่งนี้ คือ!! มาแค่นี้ แค่นี้จริงๆ แค่มาดูตัวฉัน เมื่อฉันยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานท่านก็กลับ 1 อาทิตย์ผ่านไป เชื่อมั้ยว่าพี่ป่ายังงอนฉันอยู่ เรื่องที่ฉันไม่ยอมแต่งงานกับเขา พี่ป่างอนเป็นจริงเป็นจังมาก "พี่ป่าเอาน้ำให้แอมกินหน่อย" ฉันหันไปบอกพี่ป่าที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่"ลุกขึ้นไปหยิบเองดิ" พี่ป่าตอบโดยที่ไม่มองหน้าฉัน เขายังคงก้มหน้าก้มตาเล่นโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าคุยกับใคร "แอมท้องอยู่พี่ก็รู้ มันลุกยากท้องโต'' "....." พี่ป่าเงียบไม่ตอบอะไร "พี่ป่าแอมหิวน้ำ ไปเอาน้ำให้หน่อย !!" พี่ป่ายังทำเป็นหูทวนลม จนฉันต้องนับหนึ่งถึงสิบในใจก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหยิบน้ำกินเอง คือพี่ป่าไม่ยอมมาหยิบน้ำให้จริงๆ ก็แค่ไม่แต่งงานด้วยตอนนี้ ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่แต่งด้วยเลยสักหน่อย ไม่รู้จะงอนทำไมขนาดนั้น พอฉันเดินกลับมานั่งที่เดิม ตอนแรกพี่ป่าคุยโทรศัพท์อยู่ พอเขาเห็นว่าฉันเดินมา พี่ป่ารีบเอาโทรศัพท์ลง แล้วก็ลุกขึ้นเดินสวนฉันออกไปจากห้องเลย "พี่ป่า พี่ป่าหยุด พี่คุยกับใคร !!" ฉันตะโกนพูดตามแผ่นหลังของพ
"เจ้าป่า นั่งลงไป ฉันจะคุยกับเธอ ไม่ใช่แก" พี่ป่าดูจะหัวเสียมากตอนนี้ เขาไม่ยอมนั่งลงตามที่แม่สั่ง จนฉันต้องจับมือให้พี่ป่านั่งเขาถึงยอมนั่งลง"เธอมีอะไรจะพูดรึเปล่า ?" แม่พี่ป่าเอ่ยถามฉันเสียงเรียบๆ ฉันกลั้นหายใจประมาณสามสี่วิ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ พรางพยักหน้าตอบคุณแม่ของพี่ป่า "พูดมาสิ ฉันรอฟังอยู่" ตอนนี้บรรยากาศภายในห้องรับแขกเสียงสนิท เงียบซะจนฉันได้ยินเสียงของหัวใจตัวเองที่มันกำลังเต้นรัวเพราะความประหม่าอยู่ตอนนี้"หนูเคยขายตัวจริงๆค่ะ" "เธอรู้รึเปล่าว่าพูดออกมาแบบนี้ ฉันจะไม่รับเธอเป็นลูกสะใภ้" "แม่ !!" "เจ้าป่าแกหุบปากไปเลยนะ !!"ฉันเอื้อมมือไปจับมือของพี่ป่าแล้วออกแรงบีบเบาๆ พี่ป่าหันหน้ามามองฉัน สีหน้าพี่ป่าดูจะเป็นกังวลมาก ฉันก็ไม่ต่างกันหรอก แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้มจางๆให้พี่ป่าไป "จากชีวิตที่เคยสุขสบาย มีเงินใช้ไม่เคยขาด ทุกๆครั้งที่ปิดเทอมพ่อกับแม่จะพาไปเที่ยวต่างประเทศ""มันเพอร์เฟคมากๆเลยใช่มั้ยคะ""แต่พอมาวันหนึ่ง บ้านล้มละลาย ทรัพย์สินทุกอย่างกำลังจะถูกยึด พ่อกับแม่หนูจบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย ทิ้งให้หนูจมอยู่กับบ้านที่กำลังจะถูกยึด ญาติพี่น้องไม่มีใครเอื้อมมือมาช
3อาทิตย์ผ่านไป.... ยิ่งใกล้วันจะถึงกำหนดที่พ่อกับแม่พี่ป่าจะมาไทยเมืีอไหร่ ฉันยิ่งรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกประหม่า ฉันกลัว กลัวว่าพ่อแม่พี่ป่าจะรับฉันไม่ได้ ถึงแม่ว่าฉันกำลังจะตั้งท้องลูกของพี่ป่าหลานของท่านก็ตาม เรื่องเส้นด้าย ช่วงนี้เธอเงียบๆไป ขุนเขาคงไม่ปล่อยให้เธอออกมา เพราะอาทิตย์ที่แล้วเธอก็มากดกริ่งที่หน้าบ้าน แต่ฉันไม่ได้ออกไปเปิด แต่ดูท่าแล้วคงจะอีกนานกว่าเธอจะเลิกยุ่ง ฉันก็เข้าใจเธอนะ ที่เธอเป็นแบบนี้เธอรักพี่ป่ามาก แต่ตอนนี้พี่ป่าเป็นของฉัน และฉันก็รักเขามากไม่ต่างจากเธอ อ้อ วีนัสกลับโคราชไปแล้วนะ ไม่รู้ว่ามีเรื่องด่วนอะไรรึเปล่า กลับไปไม่บอกฉันเลย แถมยังแอบกลับตั้งแต่ตอนเช้าตรู่ ไม่รู้ว่าไปยังไง แต่พอไปถึงเธอก็ข้อความมาบอกฉัน ช่วงดึกๆ..."แอม ทำอะไรทำไมไม่ขึ้นมานอน" พี่ป่าพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าฉันเอาแต่นั่งหน้าโต๊ะกระจกไม่ยอมขึ้นเตียงไปนอนสักที "พี่ป่า แอมกลัวว่าทางพ่อแม่ของพี่..." "แอม ไม่มีใครบังคับอะไรกูได้" พี่ป่าพูดสวนขึ้นก่อนที่ฉันจะพูดจบ "พี่ป่าเคยบอกว่าคุณแม่ของพี่ชอบเส้นด้ายมาก" "อื้ม" "แล้วแบบนี้...""อย่าคิดมากแอม ด้ายก็อยู่กับไอ้ขุนไง" "....""ขึ้นมาบนเตี
หลังจากที่ฉันกับวีนัสเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำเสร็จ ฉันใส่เป็นบิกินี่สีน้ำเงิน ขัดกับสีผิว ทำให้ดูขาวมีออร่า ส่วนวีนัสรายนั้นปิดมิดชิดทุกสัดส่วน เหมาะสมกับวัย "โห เจ้ ขนาดเจ้ท้องหุ่นเจ้ดีมาก" วีนัสมองฉันตาไม่กระพริบ "ลงไปเล่นน้ำเถอะห่วงแต่ชมอยู่ได้ ^_^" ฉันหยิบผ้าผืนบางมาคลุมตัวเอาไว้ จากนั้นฉันจูงมือวีนัสลงไปยังชั้นล่าง พี่ป่ากำลังนั่งคุยอะไรกับทันก็ไม่รู้ แล้วก็มีลูกน้องเขาอีกสองคนอยู่ด้วย ปัก! ทันทีที่ฉันลงไปชั้นล่างแล้วพี่ป่าเห็นฉัน เขาวางมือกระแทกกับโต๊ะเสียงดังทันที จากนั้นพี่ป่าก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะขบกรามแน่น "พวกมึงมองเมียกูทำไม !!" พี่ป่าตะคอกใส่หน้าลูกน้องของเขา เพราะตอนนี้ลูกน้องของพี่ป่ากำลังมองฉันตาค้างเลย"ปะ เปล่ามองนะครับนาย'' ลูกน้องของพี่ป่าท่าทางเลิกลักกันมากพอได้ยินเสียงพี่ป่าตะคอกใส่"พวกมึงออกไปเลยนะ ออกไปให้หมด !!" น้ำเสียงอันทรงพลังของพี่ป่า ทำให้พวกลูกน้องรีบพากันวิ่งกรูออกจากบ้านทันแทบไม่ทัน "วีนัส ไปเล่นน้ำรอพี่ก่อนเลยนะเดี๋ยวตามไป" ฉันหันไปบอกวีนัส เพราะไม่อยากให้วีนัสเห็นตอนที่พี่ป่าของขึ้น เดี๋ยวพลานจะกลัวเอา"พี่ป่าคะ อย่าดุเจ้นะคะ ^_^" ว
"เลือกมา ถ้าไปก็ไม่ต้องกลับมา" ฉันยื่นคำขาดฉันยกมือขึ้นมากอดอกและรอฟังว่าพี่ป่าจะตอบว่าอะไร แต่สิ่งที่ได้แทนคำตอบคือความเงียบของคนตรงหน้า "แอมไม่ควรถามแบบนี้ใช่มั้ย""....." "ถ้าจะคิดนานขนาดนี้ก็ไปเถอะค่ะ" ฉันตัดบทพูดขึ้น เมื่อพี่ป่าไม่ยอมตอบสักที มันรู้สึกเจ็บดีจริงๆ ที่เห็นพี่ป่าลังเลแบบนี้ สำหรับเขา มันคงจะเลือกยากมากเลยสินะ พูดจบฉันก็ลุกขึ้น เตรียมจะเดินออกไปจากห้องนั่งเล่น หมั่บ! มือหนาของพี่ป่าขว้ามาจับแขนฉันไว้ "ไปสิ อย่ามายุ่งกับแอม !!" ฉันสะบัดมือพี่ป่าออกอย่างแรง ก่อนจะรีบเดินออกจากตรงนั้นทันที ภายในห้อง....ไอ้ป่าบ้า! ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมไม่คิดถึงฉันกับลูกก่อนล่ะ ฉันเอาเเต่กล่นด่าพี่ป่าพึมพำเบาๆในห้องคนเดียว ก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังของ พร้อมกับเสียงของพี่ป่าที่พูดบอกให้ฉันไปเปิดประตูให้เขาเข้ามาในห้อง "แอม เปิดประตูให้กูดิ" "ไม่ จะไปหาเมียเก่าก็ไป""โธ่แอม กูไม่ได้จะไป กูไม่ไป มาเปิดประตูให้กูก่อนได้มั้ย" ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆ "แอม เมียจ๋า เปิดประตูให้ผัวเข้าไปหน่อย" "แอม อย่าเงียบดิวะ" "แอม แอมแปร์ แอมๆๆๆๆๆๆ" พี่ป่าเคาะห้องรัวๆ แล้วก็เรียกชื่อฉันอยู่อย
ตอนนี้พี่ป่ามาถึงบ้านแล้ว พึ่งมาถึงเมื่อกี้ รินมันก็มาด้วย "วีนัส ออกไปรอข้างนอก" รินหันไปสั่งวีนัส วีนัสพยักหน้าตอบก่อนจะเดินออกไป"ด้าย มาทำไมอีกเราคุยกันหลายครั้งแล้วนะ" พี่ป่าพูดขึ้น "พี่ป่า ทำไมทิ้งกันง่ายๆแบบนี้เลยละคะ" พูดจบน้ำตาก็ไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ "คุณก็แอบมีอะไรกับน้องชายผม มันจบแล้วด้าย ผมกับแอมกำลังจะมีลูกด้วยกัน เราจะแต่งงานกันแล้วด้าย" "มั่นใจได้ยังไงว่าเป็นลูกของพี่ มันขายตัวพี่ป่าก็รู้" "อ้าว อีนี่ วอนนักนะ !!" รินทำท่าจะพุ่งไปหาเส้นด้ายแต่ถูกพี่ป่ากันไว้ ขุนเขาก็ยืนบังหน้าเส้นด้ายเธอไว้เหมือนกัน เออ! ให้มันได้แบบนี้ ทั้งเพื่อนทั้งผัว "อย่าใช้กำลังริน กูขอ" พี่ป่าหันมาบอกรินก่อนจะหันหน้ากลับไปมองเส้นด้าย"ใช่! ผมรู้ว่าแอมเคยขายตัว ผมรู้ดีด้าย แต่ผมก็มั่นใจว่าลูกในท้องเป็นลูกของผมเหมือนกัน" "พี่ป่า....""แอมไม่ได้ขายตัวแล้ว คุณเลิกเอาเรื่องพวกนี้มาพูดได้แล้วด้าย" "ผมกับคุณไม่มีทางรักกันได้อีกแล้ว ตอนนี้ผมรักแอม""ไม่!! พี่ป่ารักด้าย ทำไมคะ ด้ายเคยให้อภัยพี่ป่าตั้งกี่ครั้ง เรารักกันมากขนาดไหน พี่ป่าลืมได้ยังไง" "ตอนนี้คนที่คุณควรจะแคร์ คือไอ้ขุนเขา
"ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่ทำฉันก่อน" "ด้ายไม่เคยทำร้ายใคร เธอทำด้ายก่อนนะแอม" "ใช่!! ฉันทำเธอก่อน มันเป็นเพราะฉันไม่รู้ ฉันก็ยอมถอยแล้วไง แต่พี่ป่าไม่ยอมปล่อยมือฉันเอง เพราะฉะนั้นถือว่าเขาเป็นของฉันแล้ว" ".....""นายรับได้ยังไง ที่คนที่นายรัก เขายังรักพี่ชายนายอยู่ นายโอเคจริงๆงั้นหรอขุนเขา" ".....""นายทนได้จริงๆงั้นหรอ กับอะไรแบบนี้""สักวันเส้นดายจะรักฉันแอม" "เอาเถอะ งั้นมันก็แล้วแต่นายก็แล้วกัน" "อื้ม" ขุนเขาลุกขึ้น แล้วเดินเข้าห้องนอนไปเลย ดูท่าเขาคงจะไม่ค่อยพอใจฉันหรอก ที่ฉันพูดไปแบบนี้ ฉันก็แค่อยากเตือนสติเขา เส้นด้ายไม่ได้ดีแบบที่เขาคิดหรอก ถ้าเธอดีจริง เธอจะไม่บอกให้ฉันเอาเด็กออก ทั้งๆที่ฉันยอมถอยและไม่ไปวุ่นวายอะไรกับเธอเลย เช้าวันใหม่...วันนี้แล้วที่ฉันต้องกลับกรุงเทพ วีนัสมาก่อนเวลานัดครึ่งชั่วโมง ดูท่าทางเธอจะตื่นเต้นไม่น้อยเลยจริงๆ วีนัสเอาแต่ถามฉัน ว่ากรุงเทพเป็นยังไง เหมือนโคราชหรือเปล่า "ทำไมให้เด็กนี่ไปด้วย เธอไม่เรียนหนังสือรึไง ?" ขุนเขาเดินออกมาจากบ้าน เขาทักขึ้นเมื่อเห็นวีนัสนั่งอยู่หน้าบ้านพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ "หนูปิดเทอมแล้วค่ะ ^_^" ฉันกำลังจะอ้า