LOGINShare
Episode 05แค่กอด
Last Updated:
2024-11-23 22:04:39ฉันมองหน้าผู้ชายที่ชวนฉันไปคอนโดอย่างแปลกใจ
"นายอายุเท่าไหร่?" "16 ครับ " เขายิ้มจางๆให้ฉัน มันก็คงจะไม่แปลกหรอกมั่งที่เด็กผู้ชายอายุ16ปี จะมาซื้อบริการฉัน "ไว้ผับปิดค่อยเจอกัน" "ผมขอไลน์พี่ไว้ได้ไหม?" "โทรศัพท์มาสิ" เขายื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันก็กดๆไลน์ของฉันให้เขาไป เสร็จแล้วก็ยื่นโทรศัพท์คืน "ผมชื่อไวท์นะครับ" "อื้ม" ฉันตอบสั้นๆ "พี่ชื่อ...?" ฉันไม่ตอบ...ฉันหันหลังให้เขาแล้วเดินเข้าผับ "เฮ้...พี่ยังไม่บอกผมเลยนะว่าพี่ชื่ออะไร" เขาตะโกนตามหลังฉันแต่ฉันไม่ได้สนใจ ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะ เห็นพี่ซันกำลังนั่งนัวเนียกับผู้หญิงอยู่ ผู้ชายคนนี้มักมากในกามจริงๆ แต่ก็ดี...ดูๆไปแล้วก็เหมาะสมกับจินดี รายนั้นก็มั่วใช่ย่อย แอบไปมีอะไรกับพี่กายเพื่อนของแฟนตัวเองแต่พี่ซันคงไม่รู้ ที่ฉันรู้เรื่องนี้เพราะพี่กายเล่าให้ฟัง "ทำไมนานมาจัง" พี่กายดึงเอวฉันไปกอด "พอดีเจอคนรู้จักค่ะเลยคุยกันนิดหน่อย" "คืนนี้ นอนกับพี่ไหม?" พี่กายกระซิบถามฉัน "คืนนี้รินไม่ว่างค่ะ...ไว้โอกาสหน้านะคะ" "เอางั้นก็ได้...แต่ครั้งหน้าต้องไปนอนกับพี่นะห้ามปฏิเสธ" "ค่ะ...รินสัญญา" "ไอ้ซันมึงสนใจเพื่อนบาง" พี่เฌอพูดท้วงพี่ซัน เพราะตอนนี้พี่ซันเอาแต่นัวเนียกับผู้หญิงไม่สนใจใครเลย "เออ!! พวกมึงเดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" พูดจบพี่ซันกับผู้หญิงคนนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำ คงไม่ต้องถามหรอกมั่งว่าไปทำไม...คงจะไม่พ้นเรื่องอย่างว่านั้นแหละ จากนั้นพวกเราก็ดื่มกันต่อ สักพักพี่เฌอกับพี่กายก็ขอตัวออกไปดูดบุหรี่ด้านนอก "ริน กูสังเกตมาสักพักละ" "อะไรของมึง สะกิดอยู่นั่น!!" "มึงดูผู้ชายโต๊ะนั้นสิกูเห็นเขามองมึงตลอดเลย" แอมเอามือมาสะกิดให้ฉันดูคนที่มองฉัน ฉันมองไปตรงโต๊ะที่แอมมันบอกว่ามีคนมองฉัน พอฉันหันไปมองผู้ชายโต๊ะนั้นก็ชูแก้วเหล้าขึ้นแล้วก็ส่งสายตาหวานให้ฉัน เขาคือคนที่ชวนฉันไปคอนโดตอนที่อยู่ห้องน้ำ เด็กคนนั้นที่ชื่อไวท์ "หล่อวะรินกูอยากได้เขาจัง แต่ดูเหมือนเขาจะสนใจมึงมาก ไม่มองกูเลยสักนิด" แอมทำหน้าเฟลนิดๆ "มึงเดินไปถามเขาให้กูหน่อยสิว่าชื่ออะไร ขอไลน์ให้กูด้วย" "ชื่อไวท์ อายุ16 ไลน์น้องมันเดี๋ยวกูส่งให้" "หื้ม..มึงรู้..อีรินมึงไฟแรงมากคะ กูว่าละทำไมเขามองมึงจัง" แอมยู่ปากใส่ฉัน "เป็นไง เด็ดไหมมึง?" "กูยังไม่ได้มีอะไรกับน้องมันเลย ผับปิดน้องมันชวนกูไปต่อที่คอนโด" "หื้ม...ทำไมผู้มึงมีแต่หล่อๆเด็ดๆวะ" "มึงพูดเหมือนป๋าของมึงไม่หล่อเลยนะแอม" ป๋าที่ฉันพูดถึงก็คือเจ้าของมหาลัยที่แอมมันแอบกิ๊กอยู่นั่นแหละ ถึงอายุจะเข้าเลขสามแล้วแต่ยังหล่ออยู่เลย หุ่นนี่ล่ำมาก ซิ๊กแพ็คแน่นๆ "จุ๊ๆ อย่าพูดดังเดี๋ยวป๋าก็โผล่มาหรอก วันนี้กูแอบหนีมาเที่ยวสะด้วย" "ขอให้ป๋ามาเจอมึง" "ริน..มึงตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้เห็นไหมพูดถึงป๋าแล้วกูขนลุกเลย" แอมลูบแขนตัวเองไปมา ฉันกับแอมนั่งดื่มกันต่อ เด็กที่ชื่อไวท์เขาก็มองฉันอยู่นะ มองแบบไม่ระสายตาไปทางอื่นเลย ฉันก็ทำเป็นไม่สนใจ...สักพักพวก พี่ซัน พี่กาย พี่เฌอ ก็เดินกลับมาที่โต๊ะ ผู้หญิงคนที่นัวกับพี่ซันไม่รู้เธอไปไหนแล้วเธอไม่ได้กลับมาด้วย จากนั้นเราก็พากันดื่มต่อจนผับใกล้จะปิด ติ่ง แชทไลน์ฉันเข้า ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครกันทักมาป่านนี้ พอกดเข้าไปดูก็รู้ทันทีว่าใครทักมา จะใครละก็เด็กคนที่ชื่อไวท์นั้นแหละ ( ไวท์ "ผมรออยู่ที่รถนะครับรถ รุ่น***ทะเบียน***" ฉันเปิดอ่านแต่ไม่ได้ตอบกลับไป ) "แอม มึงจะกลับตอนไหน?" ฉันหันไปถามแอม "อื้อ..มึงจะไปแล้วหรอ ไปก่อนเลยเดี๋ยวกูกลับพร้อมพี่เฌอ" แอมยิ้มให้ฉันแบบรู้กัน "พี่กาย เดี๋ยวรินขอตัวกลับตอนนะคะ" "ผับยังไม่ปิดเลย ทำไมรีบกลับล่ะ" "พอดีมีนัดอะคะ ขอตัวนะคะ" "ครับ อย่าลืมนะครั้งหน้ารินต้องไปนอนกับพี่นะ" "ค่ะ ไม่ลืม" "แอม อย่าเมามากละมึง" ฉันหันไปบอกแอม แอมมันพยักหน้าแล้วก็ทำมือโอเคให้ฉัน จากนั้นฉันก็เดินออกมาจากผับแล้วก็ตรงไปที่รถของเด็กที่ชื่อไวท์ ติ่ง ติ่ง ติ่ง เสียงแชทฉันเข้ารัวๆ แต่ฉันไม่ได้เปิดอ่าน เพราะกำลังพยายามมองอยู่ว่ารถของไวท์คือคันไหน เดินหาสักพักฉันก็เจอรถของไวท์ ฉันเปิดประตูแล้วเข้าไปนั่งข้างในรถ ภายในรถ... "ไปเลยนะครับ" "อื้ม" จากนั้นไวท์ก็ขับรถออกไปจากผับ "พี่ยังไม่บอกผมเลยว่าพี่ชื่ออะไร?" ไวท์เอียงคอมาถามฉัน "ฉันจำเป็นต้องบอกนายด้วยหรอ" ฉันพูดเสียงเรียบบวกกับทำหน้านิ่งๆ หรือเรียกอีกอย่างก็คือทำหน้าตายด้าน พอฉันพูดจบประโยคไวท์ดูเหวอนิดๆที่ฉันตอบแบบนั้น "นะ บอกชื่อผมหน่อย ผมอยากรู้ชื่อพี่จริงๆ" "ไม่จำเป็น" "ทำไมพี่เย็นชาจัง" "ยิ้มให้ผมดูหน่อยดิ...นะๆ ผมว่าถ้าพี่ยิ้มต้องสวยมากแน่เลย" เด็กคนนี้ทำไมพูดมากจัง ฉันชักจะรำคาญแล้วนะเนี่ย ฉันเงียบไม่ตอบอะไรแล้วหันหน้าเบี่ยงหนีไปทางอื่น "พี่เย็นชาชะมัดยาดเลยวะ...ชิ!!" ไวท์จิ๊ปากใส่ฉันแล้วหันหน้าไปขับรถต่อ ติ่ง ติ่ง ติ่ง เสียงแชทโทรศัพท์ฉันเข้ามารัวๆอีกครั้ง ฉันกดเข้าไปดูว่าใครเป็นคนส่งข้อความมา ทำไมถึงสงมารัวขนาดนี้ 02:15ซัน (ทำไมรีบกลับ) 02:15ซัน (รออยู่หน้าผับเดี๋ยวกูไปส่ง ) 02:20ซัน (มึงขึ้นรถไปกับใครริน) 02:40ซัน (อยู่ไหน) 02:45ซัน (ทำไมไม่ตอบวะ) ฉันไม่ตอบอ่านเสร็จฉันก็กดปิดหน้าจอโทรศัพท์เลย "แฟนพี่ทักมาหรอ?" "ไม่ใช่ แล้วก็ไม่ต้องมายุ่ง"ณ คอนโด...
พอมาถึงไวท์ก็พาฉันขึ้นมาที่ห้องของเขา ห้องหรูมาก คงจะเป็นลูกคนรวยสินะ "ขอเลขบัญชีพี่หน่อยผมไม่มีเงินสด เดี๋ยวผมโอนให้" ไวท์ยื่นโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันก็กดๆเลขบัญชีให้ สักพักก็มีเสียงข้อความเข้า แต่ฉันไม่ได้ดูว่าโอนมาเท่าไหร่ "จะเอาในห้องหรือตรงนี้?" ฉันชี้ไปที่โซฟาตัวใหญ่ "ใครบอกว่าผมจะทำแบบนั้นกับพี่" ไวท์ยิ้มหวานให้ฉัน "หมายความว่าไง?" "ผมแค่อยากนอนกอดพี่เฉยๆ ผมไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นสักหน่อย"#ไรทตามแก้ไขคำผิดเรื่อยๆนะคะ และกำลังเปลี่ยนบทอายุของนางเอก
Related chapters
ผู้หญิงขายตัว Episode 06เมื่อไหร่จะเลิกขายตัววะริน
หลังจากไวท์บอกว่าไม่ได้ต้องการที่จะมีเซ็กส์กับฉันแค่อยากจะนอนกอดฉันเฉยๆ ฉันเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าไวท์โอนเงินมาเท่าไหร่ พอเห็นยอดเงินที่ไวท์โอนมาก็ต้องตกใจเพราะเงินมันค่อนข้างที่จะเยอะ"แล้วทำไมโอนเงินมาตั้งห้าหมื่น" "ก็ผมอยากโอน...ไปนอนกันเถอะ" ไวท์ยิ้มหวานให้ฉัน แล้วก็จูงมือฉันเดินเข้าห้องนอน ภายในห้องนอน ฉันนอนหันหลังให้ไวท์ส่วนไวท์ก็กอดฉันจากด้านหลัง"พี่...พี่...พี่หลับแล้วหรอ"ฉันเงียบไม่ตอบ"งั้น ฝันดีนะครับ" พูดจบไวท์ก็ก้มมาจูบตรงไหล่ฉันหนึ่งที ตลอดทั้งคืนไวท์ทำอย่างที่เขาบอกจริงๆตอนแรกฉันไม่ค่อยจะเชื่อว่าไวท์จะไม่ทำอะไรฉัน แต่พอเข้าห้องนอนไปแล้วไวท์แค่นอนกอดฉันจริงๆไม่ได้มีอะไรไปมากกว่านั้นเลย ฉันว่าเด็กคนนี้ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย โอนเงินมาให้ฉันตั้งห้าหมื่น แต่ไม่ได้ทำอะไรฉันเลยสักนิดเช้า...วันนี้เป็นวันเสาร์ฉันไม่ต้องไปเรียน ฉันเห็นว่ามันสายแล้วเลยลุกขึ้นเตรียมตัวจะกลับคอนโดตัวเอง ส่วนไวท์ตอนนี้ยังนอนหลับอยู่"จะกลับแล้วหรอครับ" ไวท์ลืมตาขึ้นแล้วก็ถามฉัน"อื้อ" ฉันตอบสั้นๆ"เดี๋ยวผมไปส่ง" ไวท์ดีดตัวขึ้นจากที่นอนแล้วลุกขึ้น"ไม่เป็นไร" "ไม่ๆ ผมพาพี่มาผมจะให้พี่กลับเอ
Last Updated : 2024-11-23ผู้หญิงขายตัว Episode 07ความสุขคืออะไร?
"อื้อ ใช่" ฉันตอบสั้นๆ สายตาจ้องมองไปยังผู้ชายที่กำลังวิ่งหน้าตั้งมาทางฉันกับแอม พอมาถึงก็ยืนหอบหายใจแรงๆ"เมื่อเช้าผมบอกให้พี่รอผม แล้วทำไมพี่ไม่รอ" พอมาถึงยังไม่ทันจะหายหอบไวท์ก็ยิงคำถามถามฉัน"ก็ไม่อยากรอ" ฉันตอบสั้นๆ"ไปกันเถอะแอม" ฉันหันไปพูดกับแอมเเล้วก็เดินออกมาจากตรงนั้น แอมก็เดินตามฉันมาติดๆ"เฮ้!! พี่รอผมด้วยสิ" ไวท์รีบวิ่งตามฉัน"พี่ๆ ทำไมเพื่อนพี่ถึงเย็นชาจัง" ไวท์ซะกิดแอมแล้วถาม"รินมันก็เป็นของมันแบบนี้แหละเดี๋ยวน้องก็ชิน""พี่ชื่อรินเหรอ ?""อื้ม""สุดท้ายผมก็รู้ชื่อพี่แล้ว ดีใจจัง" ไวท์ยิ้มหวานให้ฉัน"พี่สองคนกินอะไรไหมครับ ผมเลี้ยงเอง""กิน!!" แอมรีบตอบ ฉันหันไปทำตาขวางใส่แอมทันที นี่มันจะเห็นแก่ของฟรีอะไรขนาดนั้น"ไม่กิน" ฉันพูดตอบ"ริน แต่วันนี้ทั้งวันเธอกับฉันยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ""แล้วไง...เงินก็มีเธอจะให้คนอื่นเลี้ยงทำไม""แต่ผมเต็มใจเลี้ยงนะ""เก็บเงินนายไว้ใช้เวลาจำเป็นเหอะ""นี่ไง...เลี้ยงข้าวพี่นี่ไงจำเป็นมาก" ไวท์พูดพร้อมทำหน้ากวนๆใส่ฉัน"เอาน่าริน..น้องมันอยากเลี้ยงก็ให้น้องมันเลี้ยงเถอะ""ไปกินข้าวกันนะ นะครับพี่ริน" ไวท์จับมือฉันแล้วทำหน้าอ้อนๆแต่ฉันชักม
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 08ผมชอบพี่
ณ คอนโดของฉัน"ขับรถดีๆนะเธอ" ฉันโบกมือบ๊ายบายแอม"โอเคร พรุ่งนี้เดี๋ยวฉันมาหาใหม่"หลังจากที่แอมขับรถออกไปฉันก็เดินขึ้นห้องพอมาถึงห้องฉันก็อาบน้ำแต่งตัว เตรียมตัวจะนอน แต่ก่อนจะนอนก็ต้องเข้าไปเช็กเฟซเช็กไลน์ก่อนซะหน่อยฉันเลื่อนๆดูหน้าไทม์ไลน์ของเฟสไปเรื่อย จนสายตาฉันดันไปซะดุดกับภาพๆหนึ่งเข้า มันคือภาพของพี่ซันกับจินถ่ายด้วยกันอยู่ที่ไหนสักที่ แคปชั่นที่ใช้โพสต์ลงก็แสนจะเลี่ยนซะอิดซะเอียนสิ้นดี รักกันจริงๆเบื้องหน้าแสนจะดีแต่เบื้องหลังเละทั้งคู่ เหมาะสมกันยิ่งกว่ากิ่งทองใบหยกซะอีกว่าไหมติ๊ง แชทไลน์เข้า แค่มองดูโปรไฟล์รูปที่ส่งข้อความมาก็รู้แล้วว่าคือใคร ฉันกดเข้าไปอ่านข้อความไวท์ "นอนยังครับ...พี่รินคนสวย"ฉัน "กำลังจะนอน"ไวท์ "เดี๋ยว..อย่าเพิ่งนอนดิคุยกับผมก่อน"ฉัน "คุยอะไร?"ไวท์ "ก็คุยเรื่องอนาคตของเราไงครับ"ฉันถอนหายใจออกมายาวๆกับความไร้สาระของผู้ชายคนนี้ หยอดเก่งจริงๆ แต่จะบอกให้คำพูดพวกนี้มันไม่ได้ทำให้ใจฉันเต้นรัวเลยสักนิด ฉันกดปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วเอาโทรศัพท์วางไว้ตรงโต๊ะบนหัวนเตียง จากนั้นก็ลุกขึ้นไปเปิดไฟเตรียมตัวจะนอนติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง เสียงแชทเข้ารัวๆ ไม่ต้องเปิด
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 09พูดไม่รู้เรื่อง
ฉันไม่ได้สนใจคำที่ไวท์พูด ฉันลุกขึ้นแล้วเดินกลับไปที่รถ ไวท์เดินตามหลังฉันมาติดๆ"เฮ้...พี่ ผมจะจีบพี่ พี่ได้ยินไหมเนี่ย !!""กลับกันเถอะ" พูดจบฉันก็เปิดประตูเข้าไปนั่งในรถ"ใจร้าย" ไวท์เข้ามาในรถนั่งตรงคนขับแล้วหันมาพูดพร้อมกับทำหน้างอนๆแก้มป่องๆใส่ฉันฉันไม่ได้ตอบอะไร ระหว่างทางกลับคอนโดฉันก็เงียบตลอดทาง"นอนกับผมนะ...คืนนี้" ไวท์พูดโดยที่ไม่ได้หันหน้ามามองฉัน"ให้ไปนอนเฉยๆแบบเมื่อวานหน่ะเหรอ?" ฉันมองหน้าไวท์แบบไม่ค่อยเข้าใจสักเท่าไหร่"ครับ เดี๋ยวผมโอนเงินค่าเวลาคืนนี้ไปให้" ไวท์หันหน้ามายิ้มหวานให้ฉัน"ฉันบอกไปแล้วไง...ว่าอย่ามายุ่งกับฉัน" ฉันพูดแบบเหนื่อยๆน้ำเสียงออกไปทางรำคาญนิดๆไม่รู้ทำไมเด็กคนนี้ถึงไม่รู้จักฟังคำที่ฉันพูดบ้าง ฉันไม่อยากให้คนดีๆแบบไวท์ต้องมาแปดเปื้อนเพราะฉัน...แต่ไวท์นี่สิช่างดื้อด้านซะจริงๆไวท์เงียบไม่ได้พูดอะไรตอบฉันสักคำ เขาคงจะเข้าใจคำที่ฉันพูดแล้วละมั้ง ฉันก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยเปื่อย พอเงยหน้ามาอีกทีถึงได้รู้ว่านี่มันไม่ใช่ทางไปคอนโดของฉัน"นายจะพาฉันไปไหน" ฉันหันหน้าไปถามไวท์ แต่ไวท์ไม่ตอบแถมยังตีมึนผิวปากเล่นอย่างมีความสุขมาก"ไวท์" ฉันเรียกชื่อไ
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 10
ฉันมองหน้าไวท์แล้วส่ายหน้าไปมา ก่อนจะเบี่ยงหน้าหนีไปทางอื่น"มือก็มีนายก็ทำเองสิ จะให้ฉันทำให้ทำไม""โธ่...พี่ริน อย่าเย็นชานักสิ สนใจผมหน่อยก็ได้""มีเสื้อผ้าให้ฉันเปลี่ยนไหม ฉันจะไปอาบน้ำ" ฉันลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินเข้าห้องแต่ไวท์ดึงแขนฉันไว้ก่อน"ไม่เอาเช็ดผมให้ผมก่อน นะๆ" ไวท์ทำหน้าอ้อนฉัน คิดว่าทำหน้าแบบนี้มันน่ารักมากเลยหรือไงกันฉันถอนหายใจออกมายาวๆแล้วนั่งลงที่เดิม ฉันดึงผ้าขนหนูที่พาดคอไวท์ออกมาแล้วก็จัดการเช็ดผมให้เขา ฉันไม่ได้อยากจะทำนะแต่ดูท่าไวท์คงจะไม่ปล่อยฉันให้ไปอาบน้ำง่ายๆฉันเลยตัดสินใจเช็ดผมให้เขาตามที่เขาขอ"พี่สวยจัง""ผมอยากเห็นพี่ยิ้ม""ยิ้มให้ผมดูหน่อย นิดนึงก็ได้ นะๆพี่ริน" ฉันเงียบเช็ดผมต่อไปแบบไม่สนใจคำที่่ไวท์พูดเมื่อกี้ ไวท์ก็เอาแต่มองหน้าฉัน แล้วก็ยิ้ม เกิดมาฉันก็เพิ่งเคยเจอคนที่ยิ้มได้ตลอดเวลาแบบเขานี่แหละ"อยู่ใกล้ๆพี่ทีไรเหมือนอุณหภูมิในร่างกายผมมันลดลงทุกทีเลย...พี่เย็นชาชะมัด""ก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันสิ ฉันไม่ได้ขอให้นายมาอยู่ใกล้ฉันสักหน่อย""วันนี้พี่ไล่ผมกี่ครั้งแล้วพี่ริน พี่ไม่เหนื่อยบ้างเหรอไล่ผมอยู่ได้ทั้งวัน ถึงพี่จะไล่ผมยังไงผมก็จะจีบพี่อยู่ดี"ฉ
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 11
ตอนเย็น...ไวท์แชทมาบอกว่ารอหน้ามหาวิทยาลัย"แอมฉันกลับก่อนนะ" ฉันหันไปบอกแอม"อ้าว ไม่ให้ฉันไปส่งเหรอวันนี้?""ไวท์มารับ รออยู่หน้ามหาลัยแล้ว""หื้ม...อะไรยังไง ไม่ได้มีอะไรกันแต่ทำไมน้องมันถึงตามเทคแคร์เธอดีขนาดนี้คะ ??”"ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขา""แต่น้องมันคิด...ฉันพูดถูกใช่ไหม" แอมจ้องหน้าฉันแล้วก็ยิ้มกรุ้มกริ่ม"อื้อ" ฉันตอบสั้นๆ"ฉันว่าน้อง....""ฉันไปก่อนนะ...พรุ่งนี้เจอกัน" พูดจบฉันก็เดินออกมาจากห้องเรียน หน้ามหาลัยมีรถสปอร์ตคันหรูของไวท์จอดอยู่ ฉันรีบเดินไปขึ้นรถเพราะไม่อยากเป็นจุดสนใจของคนอื่นภายในรถ...ไวท์กำลังก้มหน้าก้มตา กดๆ โทรศัพท์อยู่"สรุปนายจะไปส่งฉันไหม" ไวท์เงยหน้าขึ้นมามองฉันแล้วก็ ยิ้มๆ ไม่ได้พูดอะไรตอบฉัน แล้วก็ขับรถออกไปจากหน้ามหาลัย"หาอะไรกินก่อนไหม?" ในขณะที่ขับรถอยู่ไวท์หันหน้ามาถามฉัน"ไม่หิว" ฉันตอบน้ำเสียงเย็นชา"วันๆ พี่กินอะไรบ้างไหมเนี่ย...ดูสิ ผอมมากเลยนะพี่อะ""มันก็ตัวฉันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนาย" ฉันถลึงตาใส่ไวท์เพราะเขายุ่งเรื่องฉันมากไปแล้ว"เหอะ พี่ก็เป็นซะแบบนี้เย็นชาตลอด"ฉันไม่ตอบอะไร จากนั้นบรรยากาศในรถก็เงียบสนิท จริงๆฉันทักไปบอกพี่กายแล้วว่
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 12
พี่ซันดันตัวฉันออก แล้วก็ลุกขึ้นเดินไปอีกมุมของห้องที่มีขวดเหล้าวางอยู่ ก็เหล้าของพี่ซันนั่นแหละ เขาซื้อมาไว้ พี่ซันค่อนข้างที่จะมาหาฉันบ่อย บ่อยมากๆ"เธอก็รู้ว่ามันไม่ดี แล้วเธอจะดูดทำไม" พี่ซันหันมาพูดกับฉันแล้วก็เทเหล้าลงแก้ว"มันไม่ดีแล้วพี่ดูดทำไม" ฉันย้อนถามกลับเพราะเขาก็สูบเหมือนกัน มีสิทธิ์มาสอนฉันด้วยเหรอ"ฉันเป็นผู้ชายไงริน""แล้วผู้หญิงสูบไม่ได้ว่างั้น""เธอมันดื้อ...!!" พี่ซันมองค้อนฉัน แล้วก็ยกเหล้าดื่มจนหมดแก้ว พี่ซันเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น"เรื่องไอ้กายฉันบอกเธอว่าไง เธอเคยคิดจะฟังที่ฉันพูดบ้างไหมวะริน!!"ปักพี่ซันวางแก้วกระแทกลงโต๊ะแรงๆ แล้วก็มองหน้าฉันตาเขม็ง"พี่จะมาหวงผู้หญิงขายตัวแบบรินทำไม พี่มีแฟนอยู่แล้ว อีกอย่างเรียนจบพี่ก็จะหมั้นกันแล้วไม่ใช่เหรอ" ฉันพูดหน้าตาย หน้าแบบคนไร้ความรู้สึก ใครก็ว่าฉันมันเป็นคนไม่มีหัวใจ"เธอรู้?" พี่ซันท่าทางดูรนๆไปเลย"ใครบ้างจะไม่รู้...ข่าวออกจะดังเขารู้กันทั้งมหาวิทยาลัย""ฉันไม่ได้อยากหมั้น" พูดจบพี่ซันก็ยกเหล้าดื่มติดกันสามสี่แก้ว โดยไม่กลัวว่าตัวเองจะเมาเลยสักนิด"พี่จะอยากหมั้นหรือไม่อยากหมั้นรินก็ไม่อยากรู้ค่ะ""เรื่องเธ
Last Updated : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 13
ฉันเงียบไม่ตอบอะไร ส่วนพี่ซันก็ไม่ถามอะไรฉันต่อ พี่ซันขับรถออกจากคอนโดของฉันด้วยความเร็วสูง คือมันเร็วมาก"ขับช้าๆได้ไหม..พี่ซัน!!" ฉันหันไปบอกพี่ซัน แต่เหมือนพี่ซันจะไม่ได้ยินที่ฉันพูดเลยณ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง..."ริน พี่ซันมาส่งเธอเหรอ?""อื้ม..เธอรู้ได้ไง" ฉันหันไปมองหน้าแอมแบบสงสัย"จะไม่ให้ฉันรู้ได้ไง...เขาเมาท์กันทั้งมหาลัยแล้วตอนนี้""ก็ดี..." ฉันตอบสั้นๆเเล้วก้มหน้าทำการบ้านต่อ เพราะเมื่อคืนฉันไม่ได้ทำการบ้านเลย"ระวังเถอะอีจินจะมาแหกอกเธอ" แอมพูดติดตลก"ฉันเคยกลัวมันหรือไง...""จ้า แม่คนเก่ง การบ้านอะรีบๆทำ จะเอาของฉันไปลอกไหมจะได้เสร็จเร็วๆ""ไม่ ฉันมีสมอง""โห...คนอุตส่าห์หวังดี!!" แอมเบ้ปากใส่ฉัน ส่วนฉันก็นั่งทำการบ้านต่อจนเสร็จติ๊ง~ แชทไลน์ฉันเข้า พี่ธามทักมาหาฉัน บอกให้ฉันไปหาที่ห้องน้ำร้างทางหลังมหาลัย พี่ธามคือคนที่เคยออฟฉันนี่แหละแต่ไม่บ่อย หน้าตาก็โอเคใช้ได้ ขาวตี๋ บ้านรวยพ่อเป็น ส.ส."ฉันฝากส่งงานด้วยนะ" ฉันกดตอบแชทพี่ธามเสร็จแล้วก็หันไปบอกแอม กำลังจะลุกขึ้นเดิน แต่แอมมันรั้งแขนฉันไว้ก่อน"เธอจะไปไหนริน""ห้องน้ำร้าง" แอมมันพยักหน้าเข้าใจที่ฉันพูด แล้วมันก็
Last Updated : 2024-12-02
Latest chapter
ผู้หญิงขายตัว ตอนพิเศษ1 ย้อนวันวาน(ไอ้คนขี้หวง)
เรื่องเล่าจากภวริน....ย้อนกลับไปสามปีที่แล้ว ตอนที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมได้อาทิตย์แรก ฉันเรียนปีสองนะเพราะปีหนึ่งฉันเรียนที่อังกฤษแล้วก็ย้ายมาที่ไทย ส่วนพี่ซันอยู่ปีสามขอบอกว่าพี่ซันตามติดฉันยิ่งกว่าอะไร คือถ้าว่างต้องมาหาฉัน ไม่ไปอยู่กับเพื่อน แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของเขานั่นแหละ เรามีลูกด้วยกันแล้วนิมันก็ไม่แปลกที่เราจะตัวติดกันอยู่มหาวิทยาลัยขอบอกว่าพี่ซันฮอตมาก ฮอตยิ่งกว่าตอนเรียน ม.ปลายซะอีก ขนาดพวกชะนีรู้ว่าพี่ซันมีลูกแล้วพวกนางยังโนสนโนแคร์ จ้องจะงาบอย่างเดียวสักวันฉันจะจิกหัวพวกมันมาตบรายบุคคล ยุ่งกับใครไม่ยุ่งมายุ่งกับผัวของอีริน ถึงพี่ซันจะไม่สนใจพวกนางก็เถอะ แต่ฉันไม่ชอบให้มาอ่อย ผัวใครๆก็รักฉันถูกพี่ซันสั่งห้ามไม่ให้ใส่กระโปรงสั้นห้ามใส่เสื้อรัดหน้าอก คือฉันใส่ชุดนักศึกษากระโปรงยาวถึงตาตุ่ม แถมเสื้อไซซ์เอ็กซ์แอล อยากร้องไห้มาก แต่ก็ขัดไม่ได้"ริน กินข้าวไหมเดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้""ไม่เอารินไม่หิว""กินพี่ไหม ^_^"ไม่พูดเปล่าค่ะ มือหน้าของพี่ซันวางตรงขาฉันแล้วก็ลูบไปมา"บ้า นี่มันมหาลัยนะ" ฉันมองหน้าพี่ซันแบบดุๆ"งั้นไปโรงแรมกัน^_^""พี่ซัน..." ฉันเรียกชื่อพี่ซันเสียงแข็ง
ผู้หญิงขายตัว Episode 92 The End
ณ ประเทศไทยพอมาถึงไทยมีคนขับรถของที่บ้านฉันมารอรับอยู่แล้ว พ่อกับแม่ของพี่ซันก็รออยู่ที่บ้านของฉันแล้วตอนนี้"หม่ำ หม่ำๆ" นักรบควานมือมาจับที่น่าอกของฉันแล้วก็ซบหน้าลงมา"เดี๋ยวขึ้นรถก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่เอานมให้กินน่า""แมะ หม่ำๆ~" ดูท่าคงจะหิวจริงๆ"รีบไปรถเถอะ"พี่ซันหันมาบอกฉัน ฉันพยักหน้าตอบพอขึ้นมาบนรถฉันก็เอานมให้นักรบกิน จากนั้นเด็กอ้วนก็หลับคาอกฉันไปเลย"ปวดแขนไหม เดี๋ยวพี่อุ้มลูกให้""ไม่เป็นไรค่ะ^_^"ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของฉัน...พ่อกับแม่ของพี่ซันแล้วก็ป้านมยืนรอรับอยู่หน้าบ้านจากนั้นเราก็เดินไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น นักรบตื่นแล้ว แถมยังมองไปรอบๆบ้านตาแป๋วเลยคงจะแปลกตา"ไหนๆ ปู่ขออุ้มหน่อย"พ่อพี่ซันอ้ามือมาอุ้มนักรบ"เอ่อ หน้าเหมือนปู่มันเลยเว้ย""เหมือนผมดิพ่อ" พี่ซันทำหน้างอคือไม่ได้เลยนะ ถ้าใครพูดว่าลูกหน้าเหมือนคนอื่น พี่ซันไม่ยอมฉันกับแม่มองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ ฉันละสายตาออกจากแม่ของพี่ซันแล้วก็หันไปหาป้านม"รินคิดถึงป้านมจังเลยค่ะ^_^" ฉันเดินไปสวมกอดป้านม"ป้าก็คิดถึงคุณหนูเหมือนกันค่ะ""ลูกรินหล่อไหมคะ^_^" ฉันผละกอดออกแล้วถามป้านม"น่ารักน่าชังมากเลยค่ะคุณหน
ผู้หญิงขายตัว Episode 91Nc18+
มือหน้าของพี่ซันลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน มันทำให้ฉันอดที่จะมีอารมณ์ร่วมกับพี่ซันไม่ได้จริงๆเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ถูกถอดออกแล้วโยนทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใยดี นิ้วเรียวของพี่ซันกำลังชักเข้าออกตรงน้องสาวฉันรัวๆ ฉันต้องเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวว่าจะร้องครางเสียงดังแล้วลูกจะตื่น"รัดนิ้วพี่แน่นมากริน" พี่ซันโน้มใบหน้ามากระซิบที่หูฉันเสียงกระเซ่า"ระ รินเสียว อ๊า~" พี่ซันชักนิ้วเข้าออกรูเสียวของฉันรัวๆ"ถึงตาพี่แล้วนะ"พี่ซันชักนิ้วออกแล้วก็จับขาฉันแยกออกจากกัน พี่ซันเอาท่อนเอ็นถูๆตรงร่องเสียว ก่อนจะค่อยๆกดท่อนเอ็นดันเข้ามา"อื้อ ระ รินเจ็บพี่ซัน"ฉันจิกแขนพี่ซันจนเป็นรอย เพราะมันรู้สึกเจ็บแล้วก็แสบตรงน้องสาวมากๆกึด! กึด! พรวด! ท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ซันถูกยัดเข้ามาจนมิด"อ๊า แน่นฉิบ~"ฉันกำผ้าปูที่นอนแล้วเม้มปากแน่น เพราะมันเจ็บมากจริงๆ ฉันไม่ได้มีอะไรกับพี่ซันเกือบปีนึงได้มั่งตรับ ตรับ ตรับ~ พี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวๆปนกับเจ็บนิดๆ"บะ เบา ดะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊ะ อ๊าง~""อื้ม ซี๊ด~"ยิ่งเหมือนห้ามยิ่งยุพี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม เสียงเนื้อกระทบ
ผู้หญิงขายตัว Episode 90 ออกจากโรงพยาบาล
"ค่ะ รินจะแต่งงานกับพี่^_^"พี่ซันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ แล้วก็ประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้งเช้าวันใหม่...."อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอริน"ตอนนี้พี่ซันกำลังนั่งหน้าบึ้งหน้างอ ไม่อยากให้ฉันกลับบ้าน"ไม่ได้ค่ะ รินต้องกลับไปปั้มนมให้ลูกนะพี่ซัน""แล้วจะมาโรงพยาบาลอีกตอนไหน""รินคงต้องอยู่กับลูกก่อน เดี๋ยวแม่มาเฝ้านะคะ""พี่อยากให้รินอยู่กับพี่""แล้วลูกละพี่ซัน พี่เป็นพ่อคนแล้วนะ จะมามัวเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้" ฉันมองพี่ซันสายตาดุๆ"ครับ ก็ได้" พี่ซันก้มหน้าตอบ"งั้นรินกลับบ้านก่อนนะคะ""มากอดก่อน" พี่ซันอ้าแขนให้ฉันเข้าไปสวมกอดฉันยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา นิสัยเหมือนเด็กจริงๆ"อย่าไปนานนะ พี่คิดถึง ใจจะขาดถ้าไม่เห็นหน้าริน""เวอร์ !!"พี่ซันกอดฉันแน่น"ปล่อยได้แล้ว รินจะกลับบ้าน"พี่ซันปล่อยกอดออกแล้วก็มองหน้าฉันแบบไม่อยากให้ฉันไปเลยจริงๆ ฉันก็อยากจะเฝ้าพี่ซัน แต่ทำไงได้ ลูกยังเล็กอยู่ณ บ้านของฉันที่กรุงลอนดอน...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งให้ลูกอยู่ ส่วนแม่ออกไปเฝ้าพี่ซันที่โรงพยาบาลแล้ว"ริน เดี๋ยวเดือนหน้าฉันต้องกลับไทยนะ" แอมหันมาบอกฉัน"อื้อ แล้วกลับไปทำไมอะ?" ฉันถามกลับอย่างสงส
ผู้หญิงขายตัว Episode 89 นอยด์
นี่ฉันกลายเป็นคนกลัวพี่ซันตั้งแต่เมื่อไหร่กันฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ยืนขึ้นเต็มตัวแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆพี่ซัน ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับพี่ซันอยู่ในระดับเดียวกัน"ชักช้า !!"หมับ! ยังไม่ทันที่ฉันจะทำอะไร พี่ซันก็เอามือขึ้นมากดศีรษะของฉันลง ทำให้ปากของเราประกบกันพี่ซันบดขยี้จูบฉันอย่างหื่นกระหาย ลมหายใจที่ติดขัดของพี่ซันรดมาที่ใบหน้าฉันกำลังทำให้ใบหน้าฉันร้อนผ่าวสติหลุดไปชั่วขณะ"อื้ม..."พี่ซันครางออกมาในลำคอเบาๆเมื่อเขารู้สึกพอใจกับรสจูบในตอนนี้พรึ่บ! ฉันเรียกสติกลับมาแล้วดันพี่ซันออก ฉันหอบหายใจแรง จูบเมื่อกี้ของพี่ซันมันเป็นจูบกระชากวิญญาณจริงๆ"ทำไม...!!" พี่ซันถามเสียงเเข็ง"พี่ป่วยอยู่ไม่ใช่หรือไง""พี่ป่วย แต่ไอ้นี่มันไม่ได้ป่วย" พี่ซันชี้ไปที่เป้าของตัวเอง ตอนนี้มันพองตัวจนแทบจะแทงทะลุผ้าห่มของโรงพยาบาลอยู่แล้ว"แต่รินเพิ่งคลอด หมองดมีให้เพศสัมพันธ์""โกหก..." พี่ซันมองฉันแบบไม่เชื่อในคำพูดของฉัน"รินไม่ได้โกหกถ้าพี่ไม่เชื่อพี่ก็ถามหมอดูสิ"พี่ซันทำหน้างอใส่ฉัน"พี่ซันเอาไว้เราหายดีกันทั้งคู่แล้วค่อยมีอะไรกันดีกว่าเนอะ^_^""มันนาน เอาวันนี้ไม่ได้เหรอริน พี่ทนมาเกือบปีแล้วนะ" พี
ผู้หญิงขายตัว Episode 88 อยากเจอหน้าลูก
พี่ซันยกมือขึ้นมาลูบหัวฉัน มันรู้สึกอบอุ่นแบบบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาทั้งฉันและพี่ซันห่วงแต่ยึดติดกับทิฐิของตัวเองมากจนเกินไป"อย่านอนนานแบบนี้อีกนะรินคิดถึง...ฮึก""พี่ก็คิดถึงรินเหมือนกัน"ฉันผละกอดออก พี่ซันเอื้มมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบา"หะ ให้อภัยพี่แล้ว รินพูดจริงนะ" พี่ซันน้ำตาคลอ"ถ้าไม่หายโกรธรินจะมาเฝ้าพี่รินจะมาร้องไห้แบบนี้ทำไม"".....""ป่านนี้รินคงหาผัวใหม่ไปแล้วแหละ""ก็ลองดูสิ จะสั่งฆ่าแม่งให้หมด" พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็ง"ทำเป็นเก่ง""ก็เอาดิ แล้วจะรู้ว่าพี่พูดจริงหรือพูดเล่น""พี่ให้รินมีผัวเพิ่มจริงๆเหรอ ใจดีจัง^_^""ริน...!!" พี่ซันเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง"โอ๋ รินพูดเล่น""เหอะ....รู้ไหมว่าพี่คิดมากจริงๆ""มีลูกขนาดนี้แล้ว ยังจะให้รินมีคนใหม่อีกหรือไง พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ทั้งคน"พี่ซันคลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันทีที่ฉันพูดจบ ความรู้สึกตอนนี้มันมีความสุขมาก ฉันไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ"เดี๋ยวรินตามหมอมาตรวจพี่ก่อนนะ""พี่อยากเห็นหน้าลูกจัง...""เดี๋ยวก็ได้เจอค่ะ^_^"ฉันยิ้มหวานให้พี่ซัน แล้วเอื้อมมือไปกดปุ่มบ่นหัวเตียงเรียกหมอพี่ซันถูกพยาบาลพาตัวไปตรวจเช
ผู้หญิงขายตัว Episode 87ทำไมไม่บอกกันสักคำ
แม่พี่ซันเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน"สะ สวัสดีค่ะคุณแม่""ไหน แม่อยากเห็นหน้าหลานพาแม่เข้าไปดูหน่อยลูก" แม่ยิ้มกว้างให้ฉัน"อะ ค่ะๆ"ฉันเดินนำแม่พี่ซันเข้ามาในบ้านแบบงงๆ หรือว่าพี่ซันจะส่งให้แม่มาดูลูกหึ! คงจะไม่กล้ามาเองละสิถ้าพี่ซันมาด้วยตัวเองนะ ฉันสาบานว่าฉันจะเอาน้ำสาดไล่เขาจริงๆภายในบ้านทุกคนมองแม่พี่ซันด้วยความสงสัยเหมือนกันหมด ฉันเองก็ไม่ต่างกันแม่พี่ซันชะโงกหน้าไปมองในเปล แล้วก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ"เหมือนตาซันตอนเด็กๆไม่มีผิด...""....""ตั้งชื่อว่าอะไรลูก""นักรบค่ะ""อื้อ ชื่อนี้ตาซันก็บอกให้แม่มาบอกหนูก่อนที่ตาซันจะผ่าตัด""แต่แม่ไม่มีเวลาเลย แม่ยุ่งๆกับเรื่องผ่าตัดของตาซัน""ผะ ผ่าตัด ผ่าตัดอะไรคะ?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าแม่พี่ซันอย่างแปลกใจที่คุณแม่พี่ซันพูดมันหมายความว่ายังไง!"เฮ้อ..." แม่ถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังกังวลอะไรอยู่สักอย่างยิ่งอาการแม่พี่ซันเป็นแบบนี้ฉันยิ่งรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาซะอย่างนั้น พี่ซันเป็นอะไร ทะ ทำไมต้องผ่าตัด"เกิดอะไรขึ้นคะ...พี่ซัน พะ พี่ซันเป็นอะไรคะแม่"ฉันพูดถามแม่ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ"เมื่อเดือนก่อ
ผู้หญิงขายตัว Episode 86 มาทำไม
"เฮ้อ..." แอมถอนหายใจออกมายาวๆ สายตายังคงจับจ้องที่ลูกชายตัวน้อยของฉันอยู่"แกจะตั้งชื่อว่าอะไรริน""นักรบ ฉันจะตั้งชื่อลูกว่านักรบ" พูดจบฉันก็ก้มมองหน้าลูกชายของฉันที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ชื่อนี้พี่ซันเป็นคนตั้งให้ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะให้ลูกจดจำเขา ลูกจะรู้แค่พ่อของเขาเป็นคนตั้งชื่อให้แค่นั้นตอนนี้ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว ออกมาได้1อาทิตย์แล้ว"แง๊ แง๊ ~" ตอนนี้เสียงลูกชายตัวนอยของฉันดังลั่นไปทั่วบ้านคงจะหิวนมอีกแล้วละสิถึงร้องดังขนาดนี้"โอ๋ๆ หิวนมเหรอครับลูกแม่"ฉันค่อยๆช้อนมือสองมืออุ้มลูกขึ้นมาไว้ที่อก แล้วก็เอานมให้กินครั้งแรกของการให้นมลูกมันจะรู้สึกเจ็บแปลบๆปวดที่ทรวงอกจากแรงดูดของลูก แต่พอผ่านไปสักพักร่างกายฉันมันก็เริ่มคุ้นชินฉันมองดูลูกน้อยกินนมด้วยหัวใจที่พองโต ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูก ได้มองลูกกินนมแบบนี้ มันทำให้ฉันลืมอะไรไปหลายอย่างเลย ตอนนี้ฉันมีแต่ลูก ฉันก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว"กินเก่งจริงๆเลยนะเรา" ฉันเอามือเขี่ยแก้มที่ขาวเนียนแถมยังนุ่มมากๆของลูกน้อยไปมา แล้วฉันก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข"ริน..."ฉันมองแอมด้วยสายตาดุๆ เพราะจู่ๆมันก็โผล่พรวดเข้
ผู้หญิงขายตัว Episode 85 เงียบหาย(คลอด)
[Talk Rin]พอมาถึงบ้านเห็นประตูหน้าบ้านเปิดไว้อยู่ นี่เปิดไว้รอโจรมาปล้นหรือไงกัน คอยดูเถอะเห็นหน้าพี่ซันจะบ่นให้ฉันเดินเข้ามาด้านในบ้านไม่เจอพี่ซัน ปกติพี่ซันจะนั่งดูทีวีอยู่ชั้นล่างของบ้าน สงสัยจะอยู่บนห้อง"ริน หิวไหม" แอมหันหน้ามาถามฉัน"ยังไม่หิว เดี๋ยวฉันขึ้นห้องก่อนนะ""แหมๆ ปากบอกไม่สนใจ แล้วจะขึ้นไปหาเขาทำไมคะ?" แอมหันมาพูดแล้วก็ยิ้มๆ"ฉันง่วง !! ""จ้า ง่วงก็ง่วง"ฉันเบื่อที่จะต่อปากต่อคำกับแอม เลยตัดบทด้วยการเดินขึ้นมาบนห้องภายในห้องนอน....ไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย ข้างล่างก็ไม่อยู่ ในห้องก็ไม่อยู่ ไปไหนของเขากันตอนเย็น...ตอนนี้ฉันกับแอมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ นี่ก็ใกล้ค่ำแล้วไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย"ริน ไม่บอกพี่ซันลงมากินข้าวด้วยละ แกใจร้ายอีกแล้วนะ""พี่ซันไปไหนก็ไม่รู้" ฉันพูดพร้อมกับเขี่ยข้าวในจานไปมา"อ้าว แล้วพี่ซันไปไหน ฉันก็นั่งอยู่ข้างล่างตลอดไม่เห็นว่าพี่ซันจะเดินลงมาจากบนบ้านเลย""พอกลับมาฉันก็ไม่เจอพี่ซันแล้วไม่รู้ว่าไปไหน""คงไปธุระแหละเดี๋ยวก็มา กินๆข้าวต่อเถอะ"ธุระอะไรกัน พี่ซันมีเพื่อนที่นี่หรือไง ก็ไม่มีนิ นี่มันอังกฤษนะไม่ใช่ไทยสักหน่อยเฮ้อ ทำไมมันรู
