เข้าสู่ระบบแชร์
Episode 09พูดไม่รู้เรื่อง
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-02 22:16:27บทที่เกี่ยวข้อง
ผู้หญิงขายตัว Episode 10
ฉันมองหน้าไวท์แล้วส่ายหน้าไปมา ก่อนจะเบี่ยงหน้าหนีไปทางอื่น"มือก็มีนายก็ทำเองสิ จะให้ฉันทำให้ทำไม""โธ่...พี่ริน อย่าเย็นชานักสิ สนใจผมหน่อยก็ได้""มีเสื้อผ้าให้ฉันเปลี่ยนไหม ฉันจะไปอาบน้ำ" ฉันลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินเข้าห้องแต่ไวท์ดึงแขนฉันไว้ก่อน"ไม่เอาเช็ดผมให้ผมก่อน นะๆ" ไวท์ทำหน้าอ้อนฉัน คิดว่าทำหน้าแบบนี้มันน่ารักมากเลยหรือไงกันฉันถอนหายใจออกมายาวๆแล้วนั่งลงที่เดิม ฉันดึงผ้าขนหนูที่พาดคอไวท์ออกมาแล้วก็จัดการเช็ดผมให้เขา ฉันไม่ได้อยากจะทำนะแต่ดูท่าไวท์คงจะไม่ปล่อยฉันให้ไปอาบน้ำง่ายๆฉันเลยตัดสินใจเช็ดผมให้เขาตามที่เขาขอ"พี่สวยจัง""ผมอยากเห็นพี่ยิ้ม""ยิ้มให้ผมดูหน่อย นิดนึงก็ได้ นะๆพี่ริน" ฉันเงียบเช็ดผมต่อไปแบบไม่สนใจคำที่่ไวท์พูดเมื่อกี้ ไวท์ก็เอาแต่มองหน้าฉัน แล้วก็ยิ้ม เกิดมาฉันก็เพิ่งเคยเจอคนที่ยิ้มได้ตลอดเวลาแบบเขานี่แหละ"อยู่ใกล้ๆพี่ทีไรเหมือนอุณหภูมิในร่างกายผมมันลดลงทุกทีเลย...พี่เย็นชาชะมัด""ก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันสิ ฉันไม่ได้ขอให้นายมาอยู่ใกล้ฉันสักหน่อย""วันนี้พี่ไล่ผมกี่ครั้งแล้วพี่ริน พี่ไม่เหนื่อยบ้างเหรอไล่ผมอยู่ได้ทั้งวัน ถึงพี่จะไล่ผมยังไงผมก็จะจีบพี่อยู่ดี"ฉ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 11
ตอนเย็น...ไวท์แชทมาบอกว่ารอหน้ามหาวิทยาลัย"แอมฉันกลับก่อนนะ" ฉันหันไปบอกแอม"อ้าว ไม่ให้ฉันไปส่งเหรอวันนี้?""ไวท์มารับ รออยู่หน้ามหาลัยแล้ว""หื้ม...อะไรยังไง ไม่ได้มีอะไรกันแต่ทำไมน้องมันถึงตามเทคแคร์เธอดีขนาดนี้คะ ??”"ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขา""แต่น้องมันคิด...ฉันพูดถูกใช่ไหม" แอมจ้องหน้าฉันแล้วก็ยิ้มกรุ้มกริ่ม"อื้อ" ฉันตอบสั้นๆ"ฉันว่าน้อง....""ฉันไปก่อนนะ...พรุ่งนี้เจอกัน" พูดจบฉันก็เดินออกมาจากห้องเรียน หน้ามหาลัยมีรถสปอร์ตคันหรูของไวท์จอดอยู่ ฉันรีบเดินไปขึ้นรถเพราะไม่อยากเป็นจุดสนใจของคนอื่นภายในรถ...ไวท์กำลังก้มหน้าก้มตา กดๆ โทรศัพท์อยู่"สรุปนายจะไปส่งฉันไหม" ไวท์เงยหน้าขึ้นมามองฉันแล้วก็ ยิ้มๆ ไม่ได้พูดอะไรตอบฉัน แล้วก็ขับรถออกไปจากหน้ามหาลัย"หาอะไรกินก่อนไหม?" ในขณะที่ขับรถอยู่ไวท์หันหน้ามาถามฉัน"ไม่หิว" ฉันตอบน้ำเสียงเย็นชา"วันๆ พี่กินอะไรบ้างไหมเนี่ย...ดูสิ ผอมมากเลยนะพี่อะ""มันก็ตัวฉันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนาย" ฉันถลึงตาใส่ไวท์เพราะเขายุ่งเรื่องฉันมากไปแล้ว"เหอะ พี่ก็เป็นซะแบบนี้เย็นชาตลอด"ฉันไม่ตอบอะไร จากนั้นบรรยากาศในรถก็เงียบสนิท จริงๆฉันทักไปบอกพี่กายแล้วว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 12
พี่ซันดันตัวฉันออก แล้วก็ลุกขึ้นเดินไปอีกมุมของห้องที่มีขวดเหล้าวางอยู่ ก็เหล้าของพี่ซันนั่นแหละ เขาซื้อมาไว้ พี่ซันค่อนข้างที่จะมาหาฉันบ่อย บ่อยมากๆ"เธอก็รู้ว่ามันไม่ดี แล้วเธอจะดูดทำไม" พี่ซันหันมาพูดกับฉันแล้วก็เทเหล้าลงแก้ว"มันไม่ดีแล้วพี่ดูดทำไม" ฉันย้อนถามกลับเพราะเขาก็สูบเหมือนกัน มีสิทธิ์มาสอนฉันด้วยเหรอ"ฉันเป็นผู้ชายไงริน""แล้วผู้หญิงสูบไม่ได้ว่างั้น""เธอมันดื้อ...!!" พี่ซันมองค้อนฉัน แล้วก็ยกเหล้าดื่มจนหมดแก้ว พี่ซันเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น"เรื่องไอ้กายฉันบอกเธอว่าไง เธอเคยคิดจะฟังที่ฉันพูดบ้างไหมวะริน!!"ปักพี่ซันวางแก้วกระแทกลงโต๊ะแรงๆ แล้วก็มองหน้าฉันตาเขม็ง"พี่จะมาหวงผู้หญิงขายตัวแบบรินทำไม พี่มีแฟนอยู่แล้ว อีกอย่างเรียนจบพี่ก็จะหมั้นกันแล้วไม่ใช่เหรอ" ฉันพูดหน้าตาย หน้าแบบคนไร้ความรู้สึก ใครก็ว่าฉันมันเป็นคนไม่มีหัวใจ"เธอรู้?" พี่ซันท่าทางดูรนๆไปเลย"ใครบ้างจะไม่รู้...ข่าวออกจะดังเขารู้กันทั้งมหาวิทยาลัย""ฉันไม่ได้อยากหมั้น" พูดจบพี่ซันก็ยกเหล้าดื่มติดกันสามสี่แก้ว โดยไม่กลัวว่าตัวเองจะเมาเลยสักนิด"พี่จะอยากหมั้นหรือไม่อยากหมั้นรินก็ไม่อยากรู้ค่ะ""เรื่องเธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 13
ฉันเงียบไม่ตอบอะไร ส่วนพี่ซันก็ไม่ถามอะไรฉันต่อ พี่ซันขับรถออกจากคอนโดของฉันด้วยความเร็วสูง คือมันเร็วมาก"ขับช้าๆได้ไหม..พี่ซัน!!" ฉันหันไปบอกพี่ซัน แต่เหมือนพี่ซันจะไม่ได้ยินที่ฉันพูดเลยณ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง..."ริน พี่ซันมาส่งเธอเหรอ?""อื้ม..เธอรู้ได้ไง" ฉันหันไปมองหน้าแอมแบบสงสัย"จะไม่ให้ฉันรู้ได้ไง...เขาเมาท์กันทั้งมหาลัยแล้วตอนนี้""ก็ดี..." ฉันตอบสั้นๆเเล้วก้มหน้าทำการบ้านต่อ เพราะเมื่อคืนฉันไม่ได้ทำการบ้านเลย"ระวังเถอะอีจินจะมาแหกอกเธอ" แอมพูดติดตลก"ฉันเคยกลัวมันหรือไง...""จ้า แม่คนเก่ง การบ้านอะรีบๆทำ จะเอาของฉันไปลอกไหมจะได้เสร็จเร็วๆ""ไม่ ฉันมีสมอง""โห...คนอุตส่าห์หวังดี!!" แอมเบ้ปากใส่ฉัน ส่วนฉันก็นั่งทำการบ้านต่อจนเสร็จติ๊ง~ แชทไลน์ฉันเข้า พี่ธามทักมาหาฉัน บอกให้ฉันไปหาที่ห้องน้ำร้างทางหลังมหาลัย พี่ธามคือคนที่เคยออฟฉันนี่แหละแต่ไม่บ่อย หน้าตาก็โอเคใช้ได้ ขาวตี๋ บ้านรวยพ่อเป็น ส.ส."ฉันฝากส่งงานด้วยนะ" ฉันกดตอบแชทพี่ธามเสร็จแล้วก็หันไปบอกแอม กำลังจะลุกขึ้นเดิน แต่แอมมันรั้งแขนฉันไว้ก่อน"เธอจะไปไหนริน""ห้องน้ำร้าง" แอมมันพยักหน้าเข้าใจที่ฉันพูด แล้วมันก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 14
เลิกเรียน..แอมเป็นคนมาส่งฉันที่คอนโด"อย่าลืมเก็บคำที่ฉันบอกเธอไปคิดด้วยละ""อื้อ"ฉันแยกกันกับแอมขึ้นมาบนห้องแล้วทิ้งตัวนั่งลงตรงโซฟาตัวใหญ่แบบเหนื่อยๆ พลางคิดทบทวนคำที่แอมพูดกับฉัน เรื่องที่จะให้ฉันย้ายกลับไปที่บ้านหลังนั้น บ้านที่เป็นเหมือนนรกอ๊อดเสียงออดหน้าห้องดังขึ้น ฉันลุกขึ้นแบบเหนื่อยๆเดินไปเปิดประตูห้อง คนที่ยืนอยู่หน้าห้องของฉันคือไวท์ พอฉันเห็นว่าเป็นไวท์ ฉันก็กำลังจะปิดประตูหนี แต่ถูกไวท์ดันประตูแล้วแทรกตัวเข้ามาในห้องนี่ก็อีกคนฉันพยายามจะไม่ยุ่งแล้วยังจะมายุ่งกับฉันอยู่ได้"นายรู้ได้ยังไงว่านี่เป็นห้องฉัน""ผมก็เดินเคาะทุกห้องนั่นแหละ" ไวท์พูดติดตลก"นั่น...หน้าพี่ไปโดนอะไรมาพี่ริน" ไวท์เอามือมาจับปลายคางฉันให้หันหน้าไปหาเขา ฉันรีบเบี่ยงหน้าหนี"อย่ายุ่ง""พี่ไปมีเรื่องกับใครมา!!""ตอบมาดิ พี่จะเงียบทำไม" ไวท์ดึงแขนฉันจนฉันเซไปชนกับแผงอกเขา ฉันผลักไวท์ออกแล้วมองหน้าเขานิ่งๆ"บอกว่าอย่ายุ่งไง กลับไปเลยนะแล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก" พูดจบฉันก็เดินไปนั่งตรงโซฟาไวท์มองหน้าฉันเหมือนกำลังตัดพ้ออะไรอยู่สักอย่าง แล้วก็ถอนหายใจออกมายาวๆ"ยาอยู่ไหน?" ไวท์ถามฉัน"ยาอะไร ?”"ก็
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 15
พี่ซันกับไวท์รีบวิ่งมาดูฉันที่กำลังนอนเอามือกุมท้องตัวเองอยู่ มันจุกจนแทบจะพูดไม่ออกเลย"มึงอย่ามายุ่ง" พี่ซันผลักไวท์ออกไปจากตัวฉัน แล้วพี่ซันก็พยุงตัวฉันขึ้น"พี่เป็นคนทำพี่รินเจ็บ พี่นั่นแหละอย่ายุ่ง ผมจะพาพี่รินไปหาหมอเอง" ไวท์ดึงฉันออกจากตัวพี่ซันเขาสองคนดึงตัวฉันไปมา ฉันทั้งเจ็บทั้งจุก ไหนยังจะมาเวียนหัวเพราะสองคนนี้เอาแต่ดึงฉันผลัดกันไปผลัดกันมา"หยุด...ออกไป ออกไปทั้งสองคนนั่นแหละ""ไม่" สองคนนั้นพูดพร้อมกันฉันถอนหายใจออกมายาวๆ แล้วค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้น พี่ซันกับไวท์จะช่วย แต่ฉันปัดมือเขาออก"หลบไป" ฉันเดินแทรกระหว่างพี่ซันกับไวท์"พี่จะไปไหนพี่ริน""ไปมหาวิทยาลัย" ฉันตอบสั้นๆ แล้วเดินไปหน้าประตูห้อง กำลังจะเปิดแต่ถูกพี่ซันดึงไว้ซะก่อน"เธอเจ็บท้องอยู่ไม่ใช่หรือไง เดี๋ยวฉันพาไปโรงบาล" ฉันถอนหายใจออกมายาวๆอีกครั้ง ฉันคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้วแหละ ฉันหันหน้าไปมองไวท์"ไวท์ กลับไปก่อนเถอะ" ฉันบอกให้ไวท์กลับ ที่ฉันพูดแบบนี้เพราะถึงยังไงฉันก็คิดว่าเราไม่ควรข้องเกี่ยวกันอีกแล้ว ตัดซะตอนนี้มันดีที่สุด"พี่ริน มันเป็นคนทำพี่เจ็บนะ" ไวท์มองฉันด้วยแววตาผิดหวัง"ฉันบอกให้นายกลับไปไง...
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 16
สรุปผู้ชายสองคนนั้นก็มานั่งโต๊ะเดียวกับฉันนี่แหละ คนที่พูดถามพวกฉันชื่อเซ็น อีกคนที่ขี้เก๊กหน่อยชื่อเจ้าป่า พวกเขาอายุยี่สิบสี่ปี เรียนที่มหาลัยชื่อดังติดอันดับหนึ่งของประเทศไม่ต้องสงสัยค่ะว่าทำไมฉันถึงรู้ ฉันได้ยินที่แอมมันถามพี่เซ็น พี่เซ็นตอนนี้กำลังเต้นรูดกับแอมอยู่ ส่วนพี่เจ้าป่าเอาแต่นั่งกินเหล้าไม่ได้สนใจอะไร"แอม เดี๋ยวฉันมานะไปเข้าห้องน้ำก่อน" แอมหันมาพยักหน้าให้ฉันแล้วหันไปเต้นรูดกับพี่เซ็นต่อฉันแหวกฝูงผู้คนเดินไปเข้าห้องน้ำ หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จฉันก็ออกมานั่งดูดบุหรี่ที่หน้าห้องน้ำ ผู้ชายที่เดินผ่านไปมาพากันหันมามองฉันตาเป็นมันกันทุกคน ถ้าให้เดาเขาคง รู้ๆ กันนั่นเเหละว่าฉันขายตัว"บ้านก็รวย เธอจะมาขายตัวทำไม.."จู่ๆ ก็มีเสียงคนพูดขึ้น ฉันเงยหน้าขึ้นไปดูคนที่พูดประโยคที่ฟังไม่ค่อยจะรื่นหูเมื่อกี้ เขาคือพี่เจ้าป่าพี่เจ่าป่าหยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าแล้วก็จุดดูด ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ฉัน"รู้ได้ยังไงว่าบ้านรวย""ถ้าฉันจำไม่ผิดเธอคือ ภวริน ลูกสาวของอาดนัย กับน้าปานวาด เธอคือทายาทคนเดียวของเจ้าของบริษัทส่งออกรายใหญ่ รวยอันดับต้นๆ ของประเทศ...ฉันพูดไม่ผิดใช่ไหมล่ะ"คำพูดของพี่เจ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02ผู้หญิงขายตัว Episode 17
หลังจากพี่ป่าพูดปลอบฉันจนหยุดร้องไห้แล้ว พี่ป่าก็เข้าครัวไปต้มข้าวต้มให้ฉันกิน"ไม่กินเหรอคะ""ไม่อะฉันไม่หิว เธอกินไปเหอะ ดูดิ ผอมแห้งจนเหลือแต่กระดูกแล้ว"ฉันตักข้าวต้มเข้าปาก ไม่น่าเชื่อว่าพี่ป่าจะทำอะไรแบบนี้เป็นด้วย คือพี่ป่าหน้าตาออกแนวเถื่อนๆอะ ฉันเลยไม่คิดว่าพี่ป่าจะมีมุมแบบนี้"แล้วพี่กลับไทยมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?" ฉันเงยหน้าขึ้นถามพี่ป่า"เพิ่งกลับมาเดือนที่แล้ว""เดือนที่แล้วแต่...เพิ่งมาหาริน?""ฉันก็เพิ่งว่างเนี่ย วันนี้ฉันไม่คิดว่าจะเจอเธอด้วยซ้ำ""อื้อๆ""เธอเปลี่ยนไปเยอะเลยนะริน...ไม่ค่อยยิ้มเหมือนเมื่อก่อนเลย""เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน...ธรรมดาค่ะ""เธอเลิกขายตัวเหอะริน" พี่ป่าพูดสีหน้าจริงจังฉันเงียบไม่ตอบ...เพราะฉันกลัวคำตอบของฉันมันทำให้พี่ป่าเสียความรู้สึก"ฉันจริงจังนะริน...เธอควรเลิกทำอาชีพนี้แล้วกลับบ้าน""รินไม่อยากกลับค่ะ ส่วนพวกหลักฐานที่อีแม่เลี้ยงมันโกง รินให้แม่บ้านสืบอยู่""มีอย่างนึงที่เธอไม่เคยเปลี่ยนไปเลยนะริน""อะไรคะ?""เธอยังดื้อเหมือนเดิม""เธอฟังฉันเหอะ...ถ้ายังเห็นฉันเป็นพี่เธอ เลิกขายตัวซะ" พูดจบแล้วพี่ป่าก็เดินเข้าไปในห้องนอนฉันไม่รู้ ไม่รู้ว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
บทล่าสุด
ผู้หญิงขายตัว ตอนพิเศษ1 ย้อนวันวาน(ไอ้คนขี้หวง)
เรื่องเล่าจากภวริน....ย้อนกลับไปสามปีที่แล้ว ตอนที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมได้อาทิตย์แรก ฉันเรียนปีสองนะเพราะปีหนึ่งฉันเรียนที่อังกฤษแล้วก็ย้ายมาที่ไทย ส่วนพี่ซันอยู่ปีสามขอบอกว่าพี่ซันตามติดฉันยิ่งกว่าอะไร คือถ้าว่างต้องมาหาฉัน ไม่ไปอยู่กับเพื่อน แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของเขานั่นแหละ เรามีลูกด้วยกันแล้วนิมันก็ไม่แปลกที่เราจะตัวติดกันอยู่มหาวิทยาลัยขอบอกว่าพี่ซันฮอตมาก ฮอตยิ่งกว่าตอนเรียน ม.ปลายซะอีก ขนาดพวกชะนีรู้ว่าพี่ซันมีลูกแล้วพวกนางยังโนสนโนแคร์ จ้องจะงาบอย่างเดียวสักวันฉันจะจิกหัวพวกมันมาตบรายบุคคล ยุ่งกับใครไม่ยุ่งมายุ่งกับผัวของอีริน ถึงพี่ซันจะไม่สนใจพวกนางก็เถอะ แต่ฉันไม่ชอบให้มาอ่อย ผัวใครๆก็รักฉันถูกพี่ซันสั่งห้ามไม่ให้ใส่กระโปรงสั้นห้ามใส่เสื้อรัดหน้าอก คือฉันใส่ชุดนักศึกษากระโปรงยาวถึงตาตุ่ม แถมเสื้อไซซ์เอ็กซ์แอล อยากร้องไห้มาก แต่ก็ขัดไม่ได้"ริน กินข้าวไหมเดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้""ไม่เอารินไม่หิว""กินพี่ไหม ^_^"ไม่พูดเปล่าค่ะ มือหน้าของพี่ซันวางตรงขาฉันแล้วก็ลูบไปมา"บ้า นี่มันมหาลัยนะ" ฉันมองหน้าพี่ซันแบบดุๆ"งั้นไปโรงแรมกัน^_^""พี่ซัน..." ฉันเรียกชื่อพี่ซันเสียงแข็ง
ผู้หญิงขายตัว Episode 92 The End
ณ ประเทศไทยพอมาถึงไทยมีคนขับรถของที่บ้านฉันมารอรับอยู่แล้ว พ่อกับแม่ของพี่ซันก็รออยู่ที่บ้านของฉันแล้วตอนนี้"หม่ำ หม่ำๆ" นักรบควานมือมาจับที่น่าอกของฉันแล้วก็ซบหน้าลงมา"เดี๋ยวขึ้นรถก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่เอานมให้กินน่า""แมะ หม่ำๆ~" ดูท่าคงจะหิวจริงๆ"รีบไปรถเถอะ"พี่ซันหันมาบอกฉัน ฉันพยักหน้าตอบพอขึ้นมาบนรถฉันก็เอานมให้นักรบกิน จากนั้นเด็กอ้วนก็หลับคาอกฉันไปเลย"ปวดแขนไหม เดี๋ยวพี่อุ้มลูกให้""ไม่เป็นไรค่ะ^_^"ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของฉัน...พ่อกับแม่ของพี่ซันแล้วก็ป้านมยืนรอรับอยู่หน้าบ้านจากนั้นเราก็เดินไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น นักรบตื่นแล้ว แถมยังมองไปรอบๆบ้านตาแป๋วเลยคงจะแปลกตา"ไหนๆ ปู่ขออุ้มหน่อย"พ่อพี่ซันอ้ามือมาอุ้มนักรบ"เอ่อ หน้าเหมือนปู่มันเลยเว้ย""เหมือนผมดิพ่อ" พี่ซันทำหน้างอคือไม่ได้เลยนะ ถ้าใครพูดว่าลูกหน้าเหมือนคนอื่น พี่ซันไม่ยอมฉันกับแม่มองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ ฉันละสายตาออกจากแม่ของพี่ซันแล้วก็หันไปหาป้านม"รินคิดถึงป้านมจังเลยค่ะ^_^" ฉันเดินไปสวมกอดป้านม"ป้าก็คิดถึงคุณหนูเหมือนกันค่ะ""ลูกรินหล่อไหมคะ^_^" ฉันผละกอดออกแล้วถามป้านม"น่ารักน่าชังมากเลยค่ะคุณหน
ผู้หญิงขายตัว Episode 91Nc18+
มือหน้าของพี่ซันลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน มันทำให้ฉันอดที่จะมีอารมณ์ร่วมกับพี่ซันไม่ได้จริงๆเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ถูกถอดออกแล้วโยนทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใยดี นิ้วเรียวของพี่ซันกำลังชักเข้าออกตรงน้องสาวฉันรัวๆ ฉันต้องเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวว่าจะร้องครางเสียงดังแล้วลูกจะตื่น"รัดนิ้วพี่แน่นมากริน" พี่ซันโน้มใบหน้ามากระซิบที่หูฉันเสียงกระเซ่า"ระ รินเสียว อ๊า~" พี่ซันชักนิ้วเข้าออกรูเสียวของฉันรัวๆ"ถึงตาพี่แล้วนะ"พี่ซันชักนิ้วออกแล้วก็จับขาฉันแยกออกจากกัน พี่ซันเอาท่อนเอ็นถูๆตรงร่องเสียว ก่อนจะค่อยๆกดท่อนเอ็นดันเข้ามา"อื้อ ระ รินเจ็บพี่ซัน"ฉันจิกแขนพี่ซันจนเป็นรอย เพราะมันรู้สึกเจ็บแล้วก็แสบตรงน้องสาวมากๆกึด! กึด! พรวด! ท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ซันถูกยัดเข้ามาจนมิด"อ๊า แน่นฉิบ~"ฉันกำผ้าปูที่นอนแล้วเม้มปากแน่น เพราะมันเจ็บมากจริงๆ ฉันไม่ได้มีอะไรกับพี่ซันเกือบปีนึงได้มั่งตรับ ตรับ ตรับ~ พี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวๆปนกับเจ็บนิดๆ"บะ เบา ดะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊ะ อ๊าง~""อื้ม ซี๊ด~"ยิ่งเหมือนห้ามยิ่งยุพี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม เสียงเนื้อกระทบ
ผู้หญิงขายตัว Episode 90 ออกจากโรงพยาบาล
"ค่ะ รินจะแต่งงานกับพี่^_^"พี่ซันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ แล้วก็ประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้งเช้าวันใหม่...."อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอริน"ตอนนี้พี่ซันกำลังนั่งหน้าบึ้งหน้างอ ไม่อยากให้ฉันกลับบ้าน"ไม่ได้ค่ะ รินต้องกลับไปปั้มนมให้ลูกนะพี่ซัน""แล้วจะมาโรงพยาบาลอีกตอนไหน""รินคงต้องอยู่กับลูกก่อน เดี๋ยวแม่มาเฝ้านะคะ""พี่อยากให้รินอยู่กับพี่""แล้วลูกละพี่ซัน พี่เป็นพ่อคนแล้วนะ จะมามัวเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้" ฉันมองพี่ซันสายตาดุๆ"ครับ ก็ได้" พี่ซันก้มหน้าตอบ"งั้นรินกลับบ้านก่อนนะคะ""มากอดก่อน" พี่ซันอ้าแขนให้ฉันเข้าไปสวมกอดฉันยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา นิสัยเหมือนเด็กจริงๆ"อย่าไปนานนะ พี่คิดถึง ใจจะขาดถ้าไม่เห็นหน้าริน""เวอร์ !!"พี่ซันกอดฉันแน่น"ปล่อยได้แล้ว รินจะกลับบ้าน"พี่ซันปล่อยกอดออกแล้วก็มองหน้าฉันแบบไม่อยากให้ฉันไปเลยจริงๆ ฉันก็อยากจะเฝ้าพี่ซัน แต่ทำไงได้ ลูกยังเล็กอยู่ณ บ้านของฉันที่กรุงลอนดอน...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งให้ลูกอยู่ ส่วนแม่ออกไปเฝ้าพี่ซันที่โรงพยาบาลแล้ว"ริน เดี๋ยวเดือนหน้าฉันต้องกลับไทยนะ" แอมหันมาบอกฉัน"อื้อ แล้วกลับไปทำไมอะ?" ฉันถามกลับอย่างสงส
ผู้หญิงขายตัว Episode 89 นอยด์
นี่ฉันกลายเป็นคนกลัวพี่ซันตั้งแต่เมื่อไหร่กันฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ยืนขึ้นเต็มตัวแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆพี่ซัน ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับพี่ซันอยู่ในระดับเดียวกัน"ชักช้า !!"หมับ! ยังไม่ทันที่ฉันจะทำอะไร พี่ซันก็เอามือขึ้นมากดศีรษะของฉันลง ทำให้ปากของเราประกบกันพี่ซันบดขยี้จูบฉันอย่างหื่นกระหาย ลมหายใจที่ติดขัดของพี่ซันรดมาที่ใบหน้าฉันกำลังทำให้ใบหน้าฉันร้อนผ่าวสติหลุดไปชั่วขณะ"อื้ม..."พี่ซันครางออกมาในลำคอเบาๆเมื่อเขารู้สึกพอใจกับรสจูบในตอนนี้พรึ่บ! ฉันเรียกสติกลับมาแล้วดันพี่ซันออก ฉันหอบหายใจแรง จูบเมื่อกี้ของพี่ซันมันเป็นจูบกระชากวิญญาณจริงๆ"ทำไม...!!" พี่ซันถามเสียงเเข็ง"พี่ป่วยอยู่ไม่ใช่หรือไง""พี่ป่วย แต่ไอ้นี่มันไม่ได้ป่วย" พี่ซันชี้ไปที่เป้าของตัวเอง ตอนนี้มันพองตัวจนแทบจะแทงทะลุผ้าห่มของโรงพยาบาลอยู่แล้ว"แต่รินเพิ่งคลอด หมองดมีให้เพศสัมพันธ์""โกหก..." พี่ซันมองฉันแบบไม่เชื่อในคำพูดของฉัน"รินไม่ได้โกหกถ้าพี่ไม่เชื่อพี่ก็ถามหมอดูสิ"พี่ซันทำหน้างอใส่ฉัน"พี่ซันเอาไว้เราหายดีกันทั้งคู่แล้วค่อยมีอะไรกันดีกว่าเนอะ^_^""มันนาน เอาวันนี้ไม่ได้เหรอริน พี่ทนมาเกือบปีแล้วนะ" พี
ผู้หญิงขายตัว Episode 88 อยากเจอหน้าลูก
พี่ซันยกมือขึ้นมาลูบหัวฉัน มันรู้สึกอบอุ่นแบบบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาทั้งฉันและพี่ซันห่วงแต่ยึดติดกับทิฐิของตัวเองมากจนเกินไป"อย่านอนนานแบบนี้อีกนะรินคิดถึง...ฮึก""พี่ก็คิดถึงรินเหมือนกัน"ฉันผละกอดออก พี่ซันเอื้มมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบา"หะ ให้อภัยพี่แล้ว รินพูดจริงนะ" พี่ซันน้ำตาคลอ"ถ้าไม่หายโกรธรินจะมาเฝ้าพี่รินจะมาร้องไห้แบบนี้ทำไม"".....""ป่านนี้รินคงหาผัวใหม่ไปแล้วแหละ""ก็ลองดูสิ จะสั่งฆ่าแม่งให้หมด" พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็ง"ทำเป็นเก่ง""ก็เอาดิ แล้วจะรู้ว่าพี่พูดจริงหรือพูดเล่น""พี่ให้รินมีผัวเพิ่มจริงๆเหรอ ใจดีจัง^_^""ริน...!!" พี่ซันเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง"โอ๋ รินพูดเล่น""เหอะ....รู้ไหมว่าพี่คิดมากจริงๆ""มีลูกขนาดนี้แล้ว ยังจะให้รินมีคนใหม่อีกหรือไง พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ทั้งคน"พี่ซันคลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันทีที่ฉันพูดจบ ความรู้สึกตอนนี้มันมีความสุขมาก ฉันไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ"เดี๋ยวรินตามหมอมาตรวจพี่ก่อนนะ""พี่อยากเห็นหน้าลูกจัง...""เดี๋ยวก็ได้เจอค่ะ^_^"ฉันยิ้มหวานให้พี่ซัน แล้วเอื้อมมือไปกดปุ่มบ่นหัวเตียงเรียกหมอพี่ซันถูกพยาบาลพาตัวไปตรวจเช
ผู้หญิงขายตัว Episode 87ทำไมไม่บอกกันสักคำ
แม่พี่ซันเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน"สะ สวัสดีค่ะคุณแม่""ไหน แม่อยากเห็นหน้าหลานพาแม่เข้าไปดูหน่อยลูก" แม่ยิ้มกว้างให้ฉัน"อะ ค่ะๆ"ฉันเดินนำแม่พี่ซันเข้ามาในบ้านแบบงงๆ หรือว่าพี่ซันจะส่งให้แม่มาดูลูกหึ! คงจะไม่กล้ามาเองละสิถ้าพี่ซันมาด้วยตัวเองนะ ฉันสาบานว่าฉันจะเอาน้ำสาดไล่เขาจริงๆภายในบ้านทุกคนมองแม่พี่ซันด้วยความสงสัยเหมือนกันหมด ฉันเองก็ไม่ต่างกันแม่พี่ซันชะโงกหน้าไปมองในเปล แล้วก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ"เหมือนตาซันตอนเด็กๆไม่มีผิด...""....""ตั้งชื่อว่าอะไรลูก""นักรบค่ะ""อื้อ ชื่อนี้ตาซันก็บอกให้แม่มาบอกหนูก่อนที่ตาซันจะผ่าตัด""แต่แม่ไม่มีเวลาเลย แม่ยุ่งๆกับเรื่องผ่าตัดของตาซัน""ผะ ผ่าตัด ผ่าตัดอะไรคะ?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าแม่พี่ซันอย่างแปลกใจที่คุณแม่พี่ซันพูดมันหมายความว่ายังไง!"เฮ้อ..." แม่ถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังกังวลอะไรอยู่สักอย่างยิ่งอาการแม่พี่ซันเป็นแบบนี้ฉันยิ่งรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาซะอย่างนั้น พี่ซันเป็นอะไร ทะ ทำไมต้องผ่าตัด"เกิดอะไรขึ้นคะ...พี่ซัน พะ พี่ซันเป็นอะไรคะแม่"ฉันพูดถามแม่ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ"เมื่อเดือนก่อ
ผู้หญิงขายตัว Episode 86 มาทำไม
"เฮ้อ..." แอมถอนหายใจออกมายาวๆ สายตายังคงจับจ้องที่ลูกชายตัวน้อยของฉันอยู่"แกจะตั้งชื่อว่าอะไรริน""นักรบ ฉันจะตั้งชื่อลูกว่านักรบ" พูดจบฉันก็ก้มมองหน้าลูกชายของฉันที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ชื่อนี้พี่ซันเป็นคนตั้งให้ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะให้ลูกจดจำเขา ลูกจะรู้แค่พ่อของเขาเป็นคนตั้งชื่อให้แค่นั้นตอนนี้ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว ออกมาได้1อาทิตย์แล้ว"แง๊ แง๊ ~" ตอนนี้เสียงลูกชายตัวนอยของฉันดังลั่นไปทั่วบ้านคงจะหิวนมอีกแล้วละสิถึงร้องดังขนาดนี้"โอ๋ๆ หิวนมเหรอครับลูกแม่"ฉันค่อยๆช้อนมือสองมืออุ้มลูกขึ้นมาไว้ที่อก แล้วก็เอานมให้กินครั้งแรกของการให้นมลูกมันจะรู้สึกเจ็บแปลบๆปวดที่ทรวงอกจากแรงดูดของลูก แต่พอผ่านไปสักพักร่างกายฉันมันก็เริ่มคุ้นชินฉันมองดูลูกน้อยกินนมด้วยหัวใจที่พองโต ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูก ได้มองลูกกินนมแบบนี้ มันทำให้ฉันลืมอะไรไปหลายอย่างเลย ตอนนี้ฉันมีแต่ลูก ฉันก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว"กินเก่งจริงๆเลยนะเรา" ฉันเอามือเขี่ยแก้มที่ขาวเนียนแถมยังนุ่มมากๆของลูกน้อยไปมา แล้วฉันก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข"ริน..."ฉันมองแอมด้วยสายตาดุๆ เพราะจู่ๆมันก็โผล่พรวดเข้
ผู้หญิงขายตัว Episode 85 เงียบหาย(คลอด)
[Talk Rin]พอมาถึงบ้านเห็นประตูหน้าบ้านเปิดไว้อยู่ นี่เปิดไว้รอโจรมาปล้นหรือไงกัน คอยดูเถอะเห็นหน้าพี่ซันจะบ่นให้ฉันเดินเข้ามาด้านในบ้านไม่เจอพี่ซัน ปกติพี่ซันจะนั่งดูทีวีอยู่ชั้นล่างของบ้าน สงสัยจะอยู่บนห้อง"ริน หิวไหม" แอมหันหน้ามาถามฉัน"ยังไม่หิว เดี๋ยวฉันขึ้นห้องก่อนนะ""แหมๆ ปากบอกไม่สนใจ แล้วจะขึ้นไปหาเขาทำไมคะ?" แอมหันมาพูดแล้วก็ยิ้มๆ"ฉันง่วง !! ""จ้า ง่วงก็ง่วง"ฉันเบื่อที่จะต่อปากต่อคำกับแอม เลยตัดบทด้วยการเดินขึ้นมาบนห้องภายในห้องนอน....ไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย ข้างล่างก็ไม่อยู่ ในห้องก็ไม่อยู่ ไปไหนของเขากันตอนเย็น...ตอนนี้ฉันกับแอมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ นี่ก็ใกล้ค่ำแล้วไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย"ริน ไม่บอกพี่ซันลงมากินข้าวด้วยละ แกใจร้ายอีกแล้วนะ""พี่ซันไปไหนก็ไม่รู้" ฉันพูดพร้อมกับเขี่ยข้าวในจานไปมา"อ้าว แล้วพี่ซันไปไหน ฉันก็นั่งอยู่ข้างล่างตลอดไม่เห็นว่าพี่ซันจะเดินลงมาจากบนบ้านเลย""พอกลับมาฉันก็ไม่เจอพี่ซันแล้วไม่รู้ว่าไปไหน""คงไปธุระแหละเดี๋ยวก็มา กินๆข้าวต่อเถอะ"ธุระอะไรกัน พี่ซันมีเพื่อนที่นี่หรือไง ก็ไม่มีนิ นี่มันอังกฤษนะไม่ใช่ไทยสักหน่อยเฮ้อ ทำไมมันรู
