Share

Episode 16

last update Last Updated: 2024-12-02 22:20:23

สรุปผู้ชายสองคนนั้นก็มานั่งโต๊ะเดียวกับฉันนี่แหละ คนที่พูดถามพวกฉันชื่อเซ็น อีกคนที่ขี้เก๊กหน่อยชื่อเจ้าป่า พวกเขาอายุยี่สิบสี่ปี เรียนที่มหาลัยชื่อดังติดอันดับหนึ่งของประเทศ

ไม่ต้องสงสัยค่ะว่าทำไมฉันถึงรู้ ฉันได้ยินที่แอมมันถามพี่เซ็น พี่เซ็นตอนนี้กำลังเต้นรูดกับแอมอยู่ ส่วนพี่เจ้าป่าเอาแต่นั่งกินเหล้าไม่ได้สนใจอะไร

"แอม เดี๋ยวฉันมานะไปเข้าห้องน้ำก่อน" แอมหันมาพยักหน้าให้ฉันแล้วหันไปเต้นรูดกับพี่เซ็นต่อ

ฉันแหวกฝูงผู้คนเดินไปเข้าห้องน้ำ หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จฉันก็ออกมานั่งดูดบุหรี่ที่หน้าห้องน้ำ ผู้ชายที่เดินผ่านไปมาพากันหันมามองฉันตาเป็นมันกันทุกคน ถ้าให้เดาเขาคง รู้ๆ กันนั่นเเหละว่าฉันขายตัว

"บ้านก็รวย เธอจะมาขายตัวทำไม.."

จู่ๆ ก็มีเสียงคนพูดขึ้น ฉันเงยหน้าขึ้นไปดูคนที่พูดประโยคที่ฟังไม่ค่อยจะรื่นหูเมื่อกี้ เขาคือพี่เจ้าป่า

พี่เจ่าป่าหยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าแล้วก็จุดดูด ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ฉัน

"รู้ได้ยังไงว่าบ้านรวย"

"ถ้าฉันจำไม่ผิดเธอคือ ภวริน ลูกสาวของอาดนัย กับน้าปานวาด เธอคือทายาทคนเดียวของเจ้าของบริษัทส่งออกรายใหญ่ รวยอันดับต้นๆ ของประเทศ...ฉันพูดไม่ผิดใช่ไหมล่ะ"

คำพูดของพี่เจ้
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 17

    หลังจากพี่ป่าพูดปลอบฉันจนหยุดร้องไห้แล้ว พี่ป่าก็เข้าครัวไปต้มข้าวต้มให้ฉันกิน"ไม่กินเหรอคะ""ไม่อะฉันไม่หิว เธอกินไปเหอะ ดูดิ ผอมแห้งจนเหลือแต่กระดูกแล้ว"ฉันตักข้าวต้มเข้าปาก ไม่น่าเชื่อว่าพี่ป่าจะทำอะไรแบบนี้เป็นด้วย คือพี่ป่าหน้าตาออกแนวเถื่อนๆอะ ฉันเลยไม่คิดว่าพี่ป่าจะมีมุมแบบนี้"แล้วพี่กลับไทยมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?" ฉันเงยหน้าขึ้นถามพี่ป่า"เพิ่งกลับมาเดือนที่แล้ว""เดือนที่แล้วแต่...เพิ่งมาหาริน?""ฉันก็เพิ่งว่างเนี่ย วันนี้ฉันไม่คิดว่าจะเจอเธอด้วยซ้ำ""อื้อๆ""เธอเปลี่ยนไปเยอะเลยนะริน...ไม่ค่อยยิ้มเหมือนเมื่อก่อนเลย""เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน...ธรรมดาค่ะ""เธอเลิกขายตัวเหอะริน" พี่ป่าพูดสีหน้าจริงจังฉันเงียบไม่ตอบ...เพราะฉันกลัวคำตอบของฉันมันทำให้พี่ป่าเสียความรู้สึก"ฉันจริงจังนะริน...เธอควรเลิกทำอาชีพนี้แล้วกลับบ้าน""รินไม่อยากกลับค่ะ ส่วนพวกหลักฐานที่อีแม่เลี้ยงมันโกง รินให้แม่บ้านสืบอยู่""มีอย่างนึงที่เธอไม่เคยเปลี่ยนไปเลยนะริน""อะไรคะ?""เธอยังดื้อเหมือนเดิม""เธอฟังฉันเหอะ...ถ้ายังเห็นฉันเป็นพี่เธอ เลิกขายตัวซะ" พูดจบแล้วพี่ป่าก็เดินเข้าไปในห้องนอนฉันไม่รู้ ไม่รู้ว่า

    Last Updated : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 18

    ไวท์หันหน้ามามองฉันแววตาดู เศร้าๆ ฉันทิ้งบุหรี่แล้วเดินเข้ามาในห้อง แล้วก็มานั่งดูทีวีตรงโซฟาตัวใหญ่ไม่นานไวท์ก็เดินตามฉันเข้ามาในห้อง พรึ่บ~ จู่ๆไวท์ก็ทิ้งตัวลงนอนแล้วเอาหัวมาหนุนตักฉัน"นี่...!!" ฉันดันตัวไวท์ออก คนอะไรไม่รู้ตัวหนักชะมัดเลย"ขอนอนหน่อยไม่ได้หรือไง อย่าขี้งกดิ" ไวท์รวบมือฉันไว้"เดี๋ยวผมโอนเงินให้พี่เพิ่มก็ได้""โอนมาสิ" ฉันพูดหน้านิ่งๆไวท์ปล่อยมือฉันแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วกดโอนเงินมาให้ฉันติ๊ง~เสียงข้อความโทรศัพท์ฉันเข้า คงจะเป็นข้อความที่ไวท์โอนเงินมานั่นแหละ ฉันปล่อยให้ไวท์นอนหนุนตักฉัน เพราะเขาโอนเงินมาแล้วถ้าเป็นแบบนี้ฉันคงขัดอะไรไม่ได้ คนอะไรไม่รู้ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ"พี่เลิกไล่ผมได้ไหมพี่ริน..." ไวท์เงยหน้าขึ้นมามองฉันฉันเงียบไม่ตอบอะไร...ฉันมองดูโทรทัศน์ทำเหมือนไม่ได้ยินคำที่ไวท์พูด"พี่ริน ฟังผมหน่อย ผมพูดกับพี่อยู่นะ" ไวท์ซะกิดแขนฉันเบาๆ"อื้ม...!!""พี่เลิกไล่ผมได้ไหม...?" ฉันก้มหน้ามองไวท์"ฉันไม่มีทางรักนาย" พูดจบฉันก็เงยหน้าขึ้นไปดูทีวีต่อถึงสายตาฉันจะดูทีวี แต่ใจฉันตอนนี้มันกระวนกระวายมาก...เหมือนความรู้สึกมันกำลังตีกันในหัวไปหมดกริ๊

    Last Updated : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 19

    ฉันไม่ตอบแล้วลุกขึ้นออกจากตักของพี่ซัน ก่อนจะเดินไปหาพี่ป่า พี่ซันกับไวท์มองตามฉันตาไม่กะพริบ"เดี๋ยวรินช่วยถือของค่ะ" ฉันเอาของออกมาจากพี่ป่าแล้วเอาไปเก็บในห้องครัว พี่ป่าเดินตามฉันเข้ามาในห้องครัวด้วย"ฉันจำได้ว่าตอนฉันมาส่งเธอฉันย้ำกับเธอแล้วนะรินว่า...!!""รินรู้...แต่รินทำให้พี่ไม่ได้" ฉันพูดขัดขึ้น"เธอกลับไปบ้านเธอซะริน....!!""รินไม่อยากกลับไปตกนรกอีกแล้วพี่ป่า""ฉันอุตส่าห์จะช่วยเธอหาหลักฐานนะริน...แล้วดูเธอทำตัว...มันน่าช่วยไหมวะ""รินก็มีเหตุผลของรินนะที่ทำแบบนี้""งั้นก็ตามใจเธอแล้วกัน ฉันจะไม่ยุ่ง"พูดจบพี่ป่าก็เดินออกจากห้องครัว....พอฉันเอาของเก็บเสร็จเดินออกมาก็ไม่เจอพี่ป่าแล้ว"พี่ป่าละ" ฉันถามพี่ซันกับไวท์พี่ซันเงียบไม่ตอบฉันแถมยังทำหน้าเคืองๆ"กลับไปแล้วครับ" ไวท์บอกฉันฉันถอนหายใจออกมายาวๆฉันเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วก็กำลังจะเดินออกจากห้อง"เธอจะไปไหนริน""พี่จะไปไหนพี่ริน" สองคนนี้พูดพร้อมกัน"ไปไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่นี่...น่าเบื่อ" พูดจบฉันก็เปิดประตูห้องเดินออกมาเลย ได้ยินเสียงของไวท์กับพี่ซันทะเลาะกันตามหลังด้วย แต่ฉันไม่สนใจ ถ้าอยากอยู่ห้องฉันมากก็อยู่ไปเลยพี่ป่าค

    Last Updated : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 20

    "คุยอะไรกัน..." อาจารย์อาร์ทพูดเสียงดัง"ภวริน เธอไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว ถ้ามาช้าไม่ทันสอบจะมาโทษอาจารย์ไม่ได้นะ""แหม...อาจารย์ขา" ฉันพูดเสียงอ่อยๆ แล้วก็ทำหน้าอ้อนๆ"อะไรของเธอภวริน""หนูว่าเราไปหาที่เงียบๆคุยกันจะดีกว่าไหมคะ...ตรงนี้คนเยอะ"อาจารย์อาร์ทท่าทางเลิ่กลั่กมากพอสมควรเมื่อฉันพูดคำนี้ออกไป"นี่เธอ...""นะคะ ไปหาที่เงียบๆคุยกันดีกว่า"อาจารย์อาร์ทชั่งใจคิดอยู่สักพักแล้วก็เดินนำฉันไป ส่วนฉันหันไปยักคิ้วให้แอมเสร็จแล้วก็รีบเดินตามอาจารย์อาร์ทไปภายในห้องฝ่ายปกครอง....อาจารย์อาร์ทพาฉันเดินเข้าไปที่ห้องส่วนตัวของตัวเอง พอฉันเดินเข้ามาในห้องอาจารย์อาร์ทก็จัดการล็อกประตู"เธอมีอะไรจะคุยกับอาจารย์""แหม..ถึงขั้นล็อกห้องขนาดนี้ยังจะต้องคุยอีกเหรอคะ" ฉันเอามือลูบแผงอกของอาจารย์อาร์ทไปมา"อาจารย์ให้เธอแค่วันนี้วันเดียวนะภวริน...พรุ่งนี้เธอต้องใส่ชุดของตัวเองมา""ค่ะ..."ฉันพูดจบอาจารย์อาร์ทก็พุ่งเข้ามาจูบแล้วดันตัวฉันไปติดกำแพง อาจารย์อาร์ททั้งจูบทั้งเคล้นหน้าอกฉัน ไม่รู้ไปอดอยากมาจากไหน จากนั้นก็เอามือถอดกางเกงในของฉันออก ดึงกางเกงของตัวเองลง ยกขาฉันขึ้น ก่อนจะเสียบท่อนเอ็นเข้ามาตรับ

    Last Updated : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 21

    ฉันพยายามแกะมือไวท์ที่กำลังกอดฉันออก ดูเหมือนตอนนี้ไวท์จะเมาอยู่ด้วยกลิ่นเหล้านี่ติดตัวเขาหึ่งเลย"ไวท์ ปล่อย!!""ใจร้าย...พี่มันใจร้าย""รู้แบบนี้แล้วนายยังมามาวุ่นวายอะไรกับฉันอีก ต่างคนต่างอยู่ก็ดีอยู่แล้ว ฉันเคยบอกไปแล้วไงว่าฉันไม่มีทางชอบนาย ฉันขายตัว ฉันรักอิสระ ฉันไม่ต้องการความรักจากใครทั้งนั้น!!"จบคำพูดของฉันไว้ก็ค่อยๆปล่อยมือที่กอดฉันออกช้าๆ...ฉันรีบเดินกลับไปที่โต๊ะทันทีไม่ได้สนใจหันหลังกลับไปมองหน้าไวท์เลย ให้มันจบไปแค่นี้มันดีที่สุดแล้วพอกลับมาถึงโต๊ะฉันก็เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จายกเหล้าดื่มอย่างเดียว"ทำไมหน้าทำหน้าแบบั้นริน เหล้าอะจะรีบยกไปไหนเดี๋ยวก็เมาหรอก แกอย่าลืมดิเราต้องไปผับต่อนะ""ไม่มีอะไร" พูดจบฉันก็ยกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมดแก้วฉันกับแอมนั่งดื่มสักพัก สายตาฉันก็มองไปเห็นไวท์เดินกลับมาที่โต๊ะ ซึ่งโต๊ะของไวท์ก็ไม่ได้ไกลจากโต๊ะของฉันมาก ไวท์มากับเพื่อนสามคน ก่อนจะนั่งลงเขาหันมามองฉันด้วย ฉันรีบเบี่ยงหน้าหนีไปมองทางอื่นทันที"ริน นั้นมันน้องไวท์ใช่มะ โลกกลมมากอะ...หรือว่า...นี่อย่าบอกนะว่าเมื่อกี้แกไปเจอกับน้องมันมาที่ห้องน้ำ""เปล่า ไม่ได้เจอ""แน่ใจ?""เออ

    Last Updated : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 22

    สิ้นสุดคำพูดของฉัน ก็มีเสียงชะนีร้องโหยหวนออกมาดังลั่นไปทั่วลานจอดรถ ใช่มันคือเสียงของอีคุณพี่จิน ที่เอาแต่แหกปากร้องกรี๊ด เสียงเหมือนหมากำลังโดนน้ำร้อนลวก แถมยังด่าฉันด้วยคำหยาบคาย คิดว่าฉันแคร์ไหม...ไม่ค่ะ สมเพชซะด้วยซ้ำ ส่วนพี่ซันเอาแต่มองฉันไม่พูดไม่จาอะไรสักคำฉันไม่สนใจ ฉันหันหลังแล้วเดินเข้าไปในผับทันที ตอนแรกฉันว่าฉันจะไม่พูดเรื่องที่ฉันมีอะไรกับพี่ซันให้จินมันรู้แล้วนะ แต่มันมาตบฉันก่อนเองแล้วฉันก็ไม่ใช่คนดีอะไร เพราะครั้งที่แล้วฉันก็ปล่อยผ่านไปแล้ว...ตอนนี้ปล่อยให้มันสองคนไปเคลียร์กันเองเถอะ..."ริน หน้าแกไปโดนอะไรมา นี่ผู้ชายที่แกควงไปรุนแรงขนาดนั้นเลยเหรอวะ" พอฉันเดินเข้ามาในผับยังไม่มันที่จะนั่ง แอมมันก็ดึงตัวฉันไปถาม"ผู้ชายคนนั้นไม่ได้ทำอะไรฉันหรอก...รอยนี้อีจินมันตบฉัน""เฮ้ย มันตบแกทำไม""เรื่องมันยาว ดื่มต่อเหอะกลับห้องเดี๋ยวฉันเล่าให้ฟัง"แอมพยักหน้า จากนั้นฉันกับแอมก็พากันดื่มเหล้าต่อจนผับปิดเช้าวันใหม่....เมื่อคืนแอมมันค้างที่คอนโดฉันเพราะมันเมาขับรถกลับไม่ไหว"ริน แกจะกลับไปอยู่บ้านวันไหน ฉันจะได้เก็บของไว้รอ""พรุ่งนี้""อื้อ...ฮะ!! แล้วทำไมเธอไม่บอกฉันให้เร็ว

    Last Updated : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 23

    รถหรูของแอมค่อยๆขับเคลื่อนเข้าไปในตัวบ้าน ไม่สิ ต้องเรียกว่าคฤหาสน์ถึงจะถูกณ คฤหาสน์หลังใหญ่...ฉันกับแอมลงจากรถแล้วเดินไปหน้าประตูบานใหญ่ ฉันมองไปรอบๆ ภาพวันเก่าๆสมัยที่ฉันยังเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสามันผุดเข้ามาในหัวภาพที่ฉันเคยวิ่งเล่นกับพ่อกับแม่ที่ตรงสนามหญ้าหน้าบ้าน ภาพที่พ่อกับแม่ยิ้มให้ฉัน ทุกภาพฉันไม่เคยลืมมันฉันหายใจเข้าออกช้าๆพยายามข่มใจตัวเองไว้ไม่ให้ร้องไห้ออกมา...ฉันจะอ่อนแอให้อีสองแม่ลูกนั่นเห็นไม่ได้"แกโอเคไหมริน" แอมเอามือมาลูบหลังฉันเบาๆ"อื้ม...ฉันโอเค เข้าไปด้านในกันเถอะ"ฉันกับแอมเดินเข้าไปด้านในตัวบ้าน ของทุกอย่างถูกจัดใหม่หมด เมื่อก่อนจะมีรูปฉันกับพ่อแม่ แขวนอยู่ตรงบันไดทางขึ้นชั้นสองแต่ตอนนี้ไม่มีแล้วภาพพวกนั้นไม่หลงเหลืออยู่เลย มีแต่ภาพของอีแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงสองคนนั้นมาแทนที่ ฉันมองไปรอบๆบ้านแล้วกำหมัดแน่น...พยายามระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง"คุณหนู...คุณหนูริน ใช่คุณหนูจริงๆด้วย คุณหนูกลับมาหาป้าแล้ว" นี่คือเสียงของแม่บ้านที่เลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่เด็ก ฉันเรียกว่าป้านม ป้านมคือคนที่พยายามคอยช่วยฉันหาหลักฐาน แต่มันไม่มีอะไรคืบหน้า เพราะอีแม่ลูกสองคนนั่นมันระวัง

    Last Updated : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 24

    หลังจากพี่ป่าส่งข้อความมาบอกว่าถึงแล้ว ฉันลงไปรับพี่ป่าแล้วก็พาขึ้นมาบนห้อง ตอนลงไปไม่เจออีจินแล้ว ไม่รู้มันไปไหนภายในห้อง..."ทำไมไม่คุยข้างล่างจะพาขึ้นมาบนห้องทำไม""คุยในนี้ซะดวกกว่าค่ะ"พี่ป่าพยักหน้าแล้วก็เดินไปนั่งที่ปลายเตียง"แล้วจะเอาไงต่อ?" พี่ป่าถามฉัน"คงต้องแอบเข้าห้องนอนของอีแม่เลี้ยงก่อน แต่พวกคนในบริษัทรินไม่รู้จักใครที่พอจะถามอะไรได้เลย มันน่าหนักใจตรงนี้แหละ""เรื่องนั้นเดี๋ยวฉันสืบให้เอง""อ้อ แต่มีอย่างนึงที่รินมั่นใจ""อะไร"พี่ป่ามองหน้าฉันแบบสงสัย"พินัยกรรมยังไม่มีใครเคยเห็น เพราะฉะนั้นที่อีแม่เลี้ยงมันพูดทั้งหมดมันโกหก""งั้นเธอก็ต้องหาพินัยกรรมให้เจอ""ใช่ค่ะ รินว่าจะไปหาที่ห้องนอนพ่อ ตอนจะลงไปรับพี่ป่ารินลองเปิดห้องดู แต่ห้องมันล็อก".....อ๊า อ๊ะ ซี๊ด ระ แรงๆ อื้มม~ระหว่างที่ฉันคุยกับพี่ป่าอยู่ จู่ๆเสียงครางที่แสนจะเร่าร้อนก็ดังขึ้น มันดังมาจากห้องของแอมพี่ป่ารีบหันมามองหน้าฉันทันที"เสียงใคร...?""แอมมันพาผู้ชายมาค่ะ ห้องมันอยู่ห้องข้างๆนี่แหละ"พี่ป่าถอนหายใจออกมายาวๆ...แล้วก็ส่ายหัวไปมา"ที่ฉันบอกให้เธอเลิกขายตัวเธอฟังฉันบ้างไหมริน""ค่ะ ฟัง" ฉันตอบพี่

    Last Updated : 2024-12-02

Latest chapter

  • ผู้หญิงขายตัว   ตอนพิเศษ1 ย้อนวันวาน(ไอ้คนขี้หวง)

    เรื่องเล่าจากภวริน....ย้อนกลับไปสามปีที่แล้ว ตอนที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมได้อาทิตย์แรก ฉันเรียนปีสองนะเพราะปีหนึ่งฉันเรียนที่อังกฤษแล้วก็ย้ายมาที่ไทย ส่วนพี่ซันอยู่ปีสามขอบอกว่าพี่ซันตามติดฉันยิ่งกว่าอะไร คือถ้าว่างต้องมาหาฉัน ไม่ไปอยู่กับเพื่อน แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของเขานั่นแหละ เรามีลูกด้วยกันแล้วนิมันก็ไม่แปลกที่เราจะตัวติดกันอยู่มหาวิทยาลัยขอบอกว่าพี่ซันฮอตมาก ฮอตยิ่งกว่าตอนเรียน ม.ปลายซะอีก ขนาดพวกชะนีรู้ว่าพี่ซันมีลูกแล้วพวกนางยังโนสนโนแคร์ จ้องจะงาบอย่างเดียวสักวันฉันจะจิกหัวพวกมันมาตบรายบุคคล ยุ่งกับใครไม่ยุ่งมายุ่งกับผัวของอีริน ถึงพี่ซันจะไม่สนใจพวกนางก็เถอะ แต่ฉันไม่ชอบให้มาอ่อย ผัวใครๆก็รักฉันถูกพี่ซันสั่งห้ามไม่ให้ใส่กระโปรงสั้นห้ามใส่เสื้อรัดหน้าอก คือฉันใส่ชุดนักศึกษากระโปรงยาวถึงตาตุ่ม แถมเสื้อไซซ์เอ็กซ์แอล อยากร้องไห้มาก แต่ก็ขัดไม่ได้"ริน กินข้าวไหมเดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้""ไม่เอารินไม่หิว""กินพี่ไหม ^_^"ไม่พูดเปล่าค่ะ มือหน้าของพี่ซันวางตรงขาฉันแล้วก็ลูบไปมา"บ้า นี่มันมหาลัยนะ" ฉันมองหน้าพี่ซันแบบดุๆ"งั้นไปโรงแรมกัน^_^""พี่ซัน..." ฉันเรียกชื่อพี่ซันเสียงแข็ง

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 92 The End

    ณ ประเทศไทยพอมาถึงไทยมีคนขับรถของที่บ้านฉันมารอรับอยู่แล้ว พ่อกับแม่ของพี่ซันก็รออยู่ที่บ้านของฉันแล้วตอนนี้"หม่ำ หม่ำๆ" นักรบควานมือมาจับที่น่าอกของฉันแล้วก็ซบหน้าลงมา"เดี๋ยวขึ้นรถก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่เอานมให้กินน่า""แมะ หม่ำๆ~" ดูท่าคงจะหิวจริงๆ"รีบไปรถเถอะ"พี่ซันหันมาบอกฉัน ฉันพยักหน้าตอบพอขึ้นมาบนรถฉันก็เอานมให้นักรบกิน จากนั้นเด็กอ้วนก็หลับคาอกฉันไปเลย"ปวดแขนไหม เดี๋ยวพี่อุ้มลูกให้""ไม่เป็นไรค่ะ^_^"ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของฉัน...พ่อกับแม่ของพี่ซันแล้วก็ป้านมยืนรอรับอยู่หน้าบ้านจากนั้นเราก็เดินไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น นักรบตื่นแล้ว แถมยังมองไปรอบๆบ้านตาแป๋วเลยคงจะแปลกตา"ไหนๆ ปู่ขออุ้มหน่อย"พ่อพี่ซันอ้ามือมาอุ้มนักรบ"เอ่อ หน้าเหมือนปู่มันเลยเว้ย""เหมือนผมดิพ่อ" พี่ซันทำหน้างอคือไม่ได้เลยนะ ถ้าใครพูดว่าลูกหน้าเหมือนคนอื่น พี่ซันไม่ยอมฉันกับแม่มองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ ฉันละสายตาออกจากแม่ของพี่ซันแล้วก็หันไปหาป้านม"รินคิดถึงป้านมจังเลยค่ะ^_^" ฉันเดินไปสวมกอดป้านม"ป้าก็คิดถึงคุณหนูเหมือนกันค่ะ""ลูกรินหล่อไหมคะ^_^" ฉันผละกอดออกแล้วถามป้านม"น่ารักน่าชังมากเลยค่ะคุณหน

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 91Nc18+

    มือหน้าของพี่ซันลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน มันทำให้ฉันอดที่จะมีอารมณ์ร่วมกับพี่ซันไม่ได้จริงๆเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ถูกถอดออกแล้วโยนทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใยดี นิ้วเรียวของพี่ซันกำลังชักเข้าออกตรงน้องสาวฉันรัวๆ ฉันต้องเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวว่าจะร้องครางเสียงดังแล้วลูกจะตื่น"รัดนิ้วพี่แน่นมากริน" พี่ซันโน้มใบหน้ามากระซิบที่หูฉันเสียงกระเซ่า"ระ รินเสียว อ๊า~" พี่ซันชักนิ้วเข้าออกรูเสียวของฉันรัวๆ"ถึงตาพี่แล้วนะ"พี่ซันชักนิ้วออกแล้วก็จับขาฉันแยกออกจากกัน พี่ซันเอาท่อนเอ็นถูๆตรงร่องเสียว ก่อนจะค่อยๆกดท่อนเอ็นดันเข้ามา"อื้อ ระ รินเจ็บพี่ซัน"ฉันจิกแขนพี่ซันจนเป็นรอย เพราะมันรู้สึกเจ็บแล้วก็แสบตรงน้องสาวมากๆกึด! กึด! พรวด! ท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ซันถูกยัดเข้ามาจนมิด"อ๊า แน่นฉิบ~"ฉันกำผ้าปูที่นอนแล้วเม้มปากแน่น เพราะมันเจ็บมากจริงๆ ฉันไม่ได้มีอะไรกับพี่ซันเกือบปีนึงได้มั่งตรับ ตรับ ตรับ~ พี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวๆปนกับเจ็บนิดๆ"บะ เบา ดะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊ะ อ๊าง~""อื้ม ซี๊ด~"ยิ่งเหมือนห้ามยิ่งยุพี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม เสียงเนื้อกระทบ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 90 ออกจากโรงพยาบาล

    "ค่ะ รินจะแต่งงานกับพี่^_^"พี่ซันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ แล้วก็ประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้งเช้าวันใหม่...."อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอริน"ตอนนี้พี่ซันกำลังนั่งหน้าบึ้งหน้างอ ไม่อยากให้ฉันกลับบ้าน"ไม่ได้ค่ะ รินต้องกลับไปปั้มนมให้ลูกนะพี่ซัน""แล้วจะมาโรงพยาบาลอีกตอนไหน""รินคงต้องอยู่กับลูกก่อน เดี๋ยวแม่มาเฝ้านะคะ""พี่อยากให้รินอยู่กับพี่""แล้วลูกละพี่ซัน พี่เป็นพ่อคนแล้วนะ จะมามัวเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้" ฉันมองพี่ซันสายตาดุๆ"ครับ ก็ได้" พี่ซันก้มหน้าตอบ"งั้นรินกลับบ้านก่อนนะคะ""มากอดก่อน" พี่ซันอ้าแขนให้ฉันเข้าไปสวมกอดฉันยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา นิสัยเหมือนเด็กจริงๆ"อย่าไปนานนะ พี่คิดถึง ใจจะขาดถ้าไม่เห็นหน้าริน""เวอร์ !!"พี่ซันกอดฉันแน่น"ปล่อยได้แล้ว รินจะกลับบ้าน"พี่ซันปล่อยกอดออกแล้วก็มองหน้าฉันแบบไม่อยากให้ฉันไปเลยจริงๆ ฉันก็อยากจะเฝ้าพี่ซัน แต่ทำไงได้ ลูกยังเล็กอยู่ณ บ้านของฉันที่กรุงลอนดอน...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งให้ลูกอยู่ ส่วนแม่ออกไปเฝ้าพี่ซันที่โรงพยาบาลแล้ว"ริน เดี๋ยวเดือนหน้าฉันต้องกลับไทยนะ" แอมหันมาบอกฉัน"อื้อ แล้วกลับไปทำไมอะ?" ฉันถามกลับอย่างสงส

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 89 นอยด์

    นี่ฉันกลายเป็นคนกลัวพี่ซันตั้งแต่เมื่อไหร่กันฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ยืนขึ้นเต็มตัวแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆพี่ซัน ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับพี่ซันอยู่ในระดับเดียวกัน"ชักช้า !!"หมับ! ยังไม่ทันที่ฉันจะทำอะไร พี่ซันก็เอามือขึ้นมากดศีรษะของฉันลง ทำให้ปากของเราประกบกันพี่ซันบดขยี้จูบฉันอย่างหื่นกระหาย ลมหายใจที่ติดขัดของพี่ซันรดมาที่ใบหน้าฉันกำลังทำให้ใบหน้าฉันร้อนผ่าวสติหลุดไปชั่วขณะ"อื้ม..."พี่ซันครางออกมาในลำคอเบาๆเมื่อเขารู้สึกพอใจกับรสจูบในตอนนี้พรึ่บ! ฉันเรียกสติกลับมาแล้วดันพี่ซันออก ฉันหอบหายใจแรง จูบเมื่อกี้ของพี่ซันมันเป็นจูบกระชากวิญญาณจริงๆ"ทำไม...!!" พี่ซันถามเสียงเเข็ง"พี่ป่วยอยู่ไม่ใช่หรือไง""พี่ป่วย แต่ไอ้นี่มันไม่ได้ป่วย" พี่ซันชี้ไปที่เป้าของตัวเอง ตอนนี้มันพองตัวจนแทบจะแทงทะลุผ้าห่มของโรงพยาบาลอยู่แล้ว"แต่รินเพิ่งคลอด หมองดมีให้เพศสัมพันธ์""โกหก..." พี่ซันมองฉันแบบไม่เชื่อในคำพูดของฉัน"รินไม่ได้โกหกถ้าพี่ไม่เชื่อพี่ก็ถามหมอดูสิ"พี่ซันทำหน้างอใส่ฉัน"พี่ซันเอาไว้เราหายดีกันทั้งคู่แล้วค่อยมีอะไรกันดีกว่าเนอะ^_^""มันนาน เอาวันนี้ไม่ได้เหรอริน พี่ทนมาเกือบปีแล้วนะ" พี

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 88 อยากเจอหน้าลูก

    พี่ซันยกมือขึ้นมาลูบหัวฉัน มันรู้สึกอบอุ่นแบบบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาทั้งฉันและพี่ซันห่วงแต่ยึดติดกับทิฐิของตัวเองมากจนเกินไป"อย่านอนนานแบบนี้อีกนะรินคิดถึง...ฮึก""พี่ก็คิดถึงรินเหมือนกัน"ฉันผละกอดออก พี่ซันเอื้มมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบา"หะ ให้อภัยพี่แล้ว รินพูดจริงนะ" พี่ซันน้ำตาคลอ"ถ้าไม่หายโกรธรินจะมาเฝ้าพี่รินจะมาร้องไห้แบบนี้ทำไม"".....""ป่านนี้รินคงหาผัวใหม่ไปแล้วแหละ""ก็ลองดูสิ จะสั่งฆ่าแม่งให้หมด" พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็ง"ทำเป็นเก่ง""ก็เอาดิ แล้วจะรู้ว่าพี่พูดจริงหรือพูดเล่น""พี่ให้รินมีผัวเพิ่มจริงๆเหรอ ใจดีจัง^_^""ริน...!!" พี่ซันเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง"โอ๋ รินพูดเล่น""เหอะ....รู้ไหมว่าพี่คิดมากจริงๆ""มีลูกขนาดนี้แล้ว ยังจะให้รินมีคนใหม่อีกหรือไง พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ทั้งคน"พี่ซันคลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันทีที่ฉันพูดจบ ความรู้สึกตอนนี้มันมีความสุขมาก ฉันไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ"เดี๋ยวรินตามหมอมาตรวจพี่ก่อนนะ""พี่อยากเห็นหน้าลูกจัง...""เดี๋ยวก็ได้เจอค่ะ^_^"ฉันยิ้มหวานให้พี่ซัน แล้วเอื้อมมือไปกดปุ่มบ่นหัวเตียงเรียกหมอพี่ซันถูกพยาบาลพาตัวไปตรวจเช

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 87ทำไมไม่บอกกันสักคำ

    แม่พี่ซันเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน"สะ สวัสดีค่ะคุณแม่""ไหน แม่อยากเห็นหน้าหลานพาแม่เข้าไปดูหน่อยลูก" แม่ยิ้มกว้างให้ฉัน"อะ ค่ะๆ"ฉันเดินนำแม่พี่ซันเข้ามาในบ้านแบบงงๆ หรือว่าพี่ซันจะส่งให้แม่มาดูลูกหึ! คงจะไม่กล้ามาเองละสิถ้าพี่ซันมาด้วยตัวเองนะ ฉันสาบานว่าฉันจะเอาน้ำสาดไล่เขาจริงๆภายในบ้านทุกคนมองแม่พี่ซันด้วยความสงสัยเหมือนกันหมด ฉันเองก็ไม่ต่างกันแม่พี่ซันชะโงกหน้าไปมองในเปล แล้วก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ"เหมือนตาซันตอนเด็กๆไม่มีผิด...""....""ตั้งชื่อว่าอะไรลูก""นักรบค่ะ""อื้อ ชื่อนี้ตาซันก็บอกให้แม่มาบอกหนูก่อนที่ตาซันจะผ่าตัด""แต่แม่ไม่มีเวลาเลย แม่ยุ่งๆกับเรื่องผ่าตัดของตาซัน""ผะ ผ่าตัด ผ่าตัดอะไรคะ?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าแม่พี่ซันอย่างแปลกใจที่คุณแม่พี่ซันพูดมันหมายความว่ายังไง!"เฮ้อ..." แม่ถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังกังวลอะไรอยู่สักอย่างยิ่งอาการแม่พี่ซันเป็นแบบนี้ฉันยิ่งรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาซะอย่างนั้น พี่ซันเป็นอะไร ทะ ทำไมต้องผ่าตัด"เกิดอะไรขึ้นคะ...พี่ซัน พะ พี่ซันเป็นอะไรคะแม่"ฉันพูดถามแม่ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ"เมื่อเดือนก่อ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 86 มาทำไม

    "เฮ้อ..." แอมถอนหายใจออกมายาวๆ สายตายังคงจับจ้องที่ลูกชายตัวน้อยของฉันอยู่"แกจะตั้งชื่อว่าอะไรริน""นักรบ ฉันจะตั้งชื่อลูกว่านักรบ" พูดจบฉันก็ก้มมองหน้าลูกชายของฉันที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ชื่อนี้พี่ซันเป็นคนตั้งให้ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะให้ลูกจดจำเขา ลูกจะรู้แค่พ่อของเขาเป็นคนตั้งชื่อให้แค่นั้นตอนนี้ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว ออกมาได้1อาทิตย์แล้ว"แง๊ แง๊ ~" ตอนนี้เสียงลูกชายตัวนอยของฉันดังลั่นไปทั่วบ้านคงจะหิวนมอีกแล้วละสิถึงร้องดังขนาดนี้"โอ๋ๆ หิวนมเหรอครับลูกแม่"ฉันค่อยๆช้อนมือสองมืออุ้มลูกขึ้นมาไว้ที่อก แล้วก็เอานมให้กินครั้งแรกของการให้นมลูกมันจะรู้สึกเจ็บแปลบๆปวดที่ทรวงอกจากแรงดูดของลูก แต่พอผ่านไปสักพักร่างกายฉันมันก็เริ่มคุ้นชินฉันมองดูลูกน้อยกินนมด้วยหัวใจที่พองโต ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูก ได้มองลูกกินนมแบบนี้ มันทำให้ฉันลืมอะไรไปหลายอย่างเลย ตอนนี้ฉันมีแต่ลูก ฉันก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว"กินเก่งจริงๆเลยนะเรา" ฉันเอามือเขี่ยแก้มที่ขาวเนียนแถมยังนุ่มมากๆของลูกน้อยไปมา แล้วฉันก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข"ริน..."ฉันมองแอมด้วยสายตาดุๆ เพราะจู่ๆมันก็โผล่พรวดเข้

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 85 เงียบหาย(คลอด)

    [Talk Rin]พอมาถึงบ้านเห็นประตูหน้าบ้านเปิดไว้อยู่ นี่เปิดไว้รอโจรมาปล้นหรือไงกัน คอยดูเถอะเห็นหน้าพี่ซันจะบ่นให้ฉันเดินเข้ามาด้านในบ้านไม่เจอพี่ซัน ปกติพี่ซันจะนั่งดูทีวีอยู่ชั้นล่างของบ้าน สงสัยจะอยู่บนห้อง"ริน หิวไหม" แอมหันหน้ามาถามฉัน"ยังไม่หิว เดี๋ยวฉันขึ้นห้องก่อนนะ""แหมๆ ปากบอกไม่สนใจ แล้วจะขึ้นไปหาเขาทำไมคะ?" แอมหันมาพูดแล้วก็ยิ้มๆ"ฉันง่วง !! ""จ้า ง่วงก็ง่วง"ฉันเบื่อที่จะต่อปากต่อคำกับแอม เลยตัดบทด้วยการเดินขึ้นมาบนห้องภายในห้องนอน....ไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย ข้างล่างก็ไม่อยู่ ในห้องก็ไม่อยู่ ไปไหนของเขากันตอนเย็น...ตอนนี้ฉันกับแอมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ นี่ก็ใกล้ค่ำแล้วไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย"ริน ไม่บอกพี่ซันลงมากินข้าวด้วยละ แกใจร้ายอีกแล้วนะ""พี่ซันไปไหนก็ไม่รู้" ฉันพูดพร้อมกับเขี่ยข้าวในจานไปมา"อ้าว แล้วพี่ซันไปไหน ฉันก็นั่งอยู่ข้างล่างตลอดไม่เห็นว่าพี่ซันจะเดินลงมาจากบนบ้านเลย""พอกลับมาฉันก็ไม่เจอพี่ซันแล้วไม่รู้ว่าไปไหน""คงไปธุระแหละเดี๋ยวก็มา กินๆข้าวต่อเถอะ"ธุระอะไรกัน พี่ซันมีเพื่อนที่นี่หรือไง ก็ไม่มีนิ นี่มันอังกฤษนะไม่ใช่ไทยสักหน่อยเฮ้อ ทำไมมันรู

DMCA.com Protection Status