แชร์

Episode 12

ผู้เขียน: ลำเจียก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-02 22:18:12

พี่ซันดันตัวฉันออก แล้วก็ลุกขึ้นเดินไปอีกมุมของห้องที่มีขวดเหล้าวางอยู่ ก็เหล้าของพี่ซันนั่นแหละ เขาซื้อมาไว้ พี่ซันค่อนข้างที่จะมาหาฉันบ่อย บ่อยมากๆ

"เธอก็รู้ว่ามันไม่ดี แล้วเธอจะดูดทำไม" พี่ซันหันมาพูดกับฉันแล้วก็เทเหล้าลงแก้ว

"มันไม่ดีแล้วพี่ดูดทำไม" ฉันย้อนถามกลับเพราะเขาก็สูบเหมือนกัน มีสิทธิ์มาสอนฉันด้วยเหรอ

"ฉันเป็นผู้ชายไงริน"

"แล้วผู้หญิงสูบไม่ได้ว่างั้น"

"เธอมันดื้อ...!!" พี่ซันมองค้อนฉัน แล้วก็ยกเหล้าดื่มจนหมดแก้ว พี่ซันเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น

"เรื่องไอ้กายฉันบอกเธอว่าไง เธอเคยคิดจะฟังที่ฉันพูดบ้างไหมวะริน!!"

ปัก

พี่ซันวางแก้วกระแทกลงโต๊ะแรงๆ แล้วก็มองหน้าฉันตาเขม็ง

"พี่จะมาหวงผู้หญิงขายตัวแบบรินทำไม พี่มีแฟนอยู่แล้ว อีกอย่างเรียนจบพี่ก็จะหมั้นกันแล้วไม่ใช่เหรอ" ฉันพูดหน้าตาย หน้าแบบคนไร้ความรู้สึก ใครก็ว่าฉันมันเป็นคนไม่มีหัวใจ

"เธอรู้?" พี่ซันท่าทางดูรนๆไปเลย

"ใครบ้างจะไม่รู้...ข่าวออกจะดังเขารู้กันทั้งมหาวิทยาลัย"

"ฉันไม่ได้อยากหมั้น" พูดจบพี่ซันก็ยกเหล้าดื่มติดกันสามสี่แก้ว โดยไม่กลัวว่าตัวเองจะเมาเลยสักนิด

"พี่จะอยากหมั้นหรือไม่อยากหมั้นรินก็ไม่อยากรู้ค่ะ"

"เรื่องเธ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 13

    ฉันเงียบไม่ตอบอะไร ส่วนพี่ซันก็ไม่ถามอะไรฉันต่อ พี่ซันขับรถออกจากคอนโดของฉันด้วยความเร็วสูง คือมันเร็วมาก"ขับช้าๆได้ไหม..พี่ซัน!!" ฉันหันไปบอกพี่ซัน แต่เหมือนพี่ซันจะไม่ได้ยินที่ฉันพูดเลยณ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง..."ริน พี่ซันมาส่งเธอเหรอ?""อื้ม..เธอรู้ได้ไง" ฉันหันไปมองหน้าแอมแบบสงสัย"จะไม่ให้ฉันรู้ได้ไง...เขาเมาท์กันทั้งมหาลัยแล้วตอนนี้""ก็ดี..." ฉันตอบสั้นๆเเล้วก้มหน้าทำการบ้านต่อ เพราะเมื่อคืนฉันไม่ได้ทำการบ้านเลย"ระวังเถอะอีจินจะมาแหกอกเธอ" แอมพูดติดตลก"ฉันเคยกลัวมันหรือไง...""จ้า แม่คนเก่ง การบ้านอะรีบๆทำ จะเอาของฉันไปลอกไหมจะได้เสร็จเร็วๆ""ไม่ ฉันมีสมอง""โห...คนอุตส่าห์หวังดี!!" แอมเบ้ปากใส่ฉัน ส่วนฉันก็นั่งทำการบ้านต่อจนเสร็จติ๊ง~ แชทไลน์ฉันเข้า พี่ธามทักมาหาฉัน บอกให้ฉันไปหาที่ห้องน้ำร้างทางหลังมหาลัย พี่ธามคือคนที่เคยออฟฉันนี่แหละแต่ไม่บ่อย หน้าตาก็โอเคใช้ได้ ขาวตี๋ บ้านรวยพ่อเป็น ส.ส."ฉันฝากส่งงานด้วยนะ" ฉันกดตอบแชทพี่ธามเสร็จแล้วก็หันไปบอกแอม กำลังจะลุกขึ้นเดิน แต่แอมมันรั้งแขนฉันไว้ก่อน"เธอจะไปไหนริน""ห้องน้ำร้าง" แอมมันพยักหน้าเข้าใจที่ฉันพูด แล้วมันก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 14

    เลิกเรียน..แอมเป็นคนมาส่งฉันที่คอนโด"อย่าลืมเก็บคำที่ฉันบอกเธอไปคิดด้วยละ""อื้อ"ฉันแยกกันกับแอมขึ้นมาบนห้องแล้วทิ้งตัวนั่งลงตรงโซฟาตัวใหญ่แบบเหนื่อยๆ พลางคิดทบทวนคำที่แอมพูดกับฉัน เรื่องที่จะให้ฉันย้ายกลับไปที่บ้านหลังนั้น บ้านที่เป็นเหมือนนรกอ๊อดเสียงออดหน้าห้องดังขึ้น ฉันลุกขึ้นแบบเหนื่อยๆเดินไปเปิดประตูห้อง คนที่ยืนอยู่หน้าห้องของฉันคือไวท์ พอฉันเห็นว่าเป็นไวท์ ฉันก็กำลังจะปิดประตูหนี แต่ถูกไวท์ดันประตูแล้วแทรกตัวเข้ามาในห้องนี่ก็อีกคนฉันพยายามจะไม่ยุ่งแล้วยังจะมายุ่งกับฉันอยู่ได้"นายรู้ได้ยังไงว่านี่เป็นห้องฉัน""ผมก็เดินเคาะทุกห้องนั่นแหละ" ไวท์พูดติดตลก"นั่น...หน้าพี่ไปโดนอะไรมาพี่ริน" ไวท์เอามือมาจับปลายคางฉันให้หันหน้าไปหาเขา ฉันรีบเบี่ยงหน้าหนี"อย่ายุ่ง""พี่ไปมีเรื่องกับใครมา!!""ตอบมาดิ พี่จะเงียบทำไม" ไวท์ดึงแขนฉันจนฉันเซไปชนกับแผงอกเขา ฉันผลักไวท์ออกแล้วมองหน้าเขานิ่งๆ"บอกว่าอย่ายุ่งไง กลับไปเลยนะแล้วก็ไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก" พูดจบฉันก็เดินไปนั่งตรงโซฟาไวท์มองหน้าฉันเหมือนกำลังตัดพ้ออะไรอยู่สักอย่าง แล้วก็ถอนหายใจออกมายาวๆ"ยาอยู่ไหน?" ไวท์ถามฉัน"ยาอะไร ?”"ก็

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 15

    พี่ซันกับไวท์รีบวิ่งมาดูฉันที่กำลังนอนเอามือกุมท้องตัวเองอยู่ มันจุกจนแทบจะพูดไม่ออกเลย"มึงอย่ามายุ่ง" พี่ซันผลักไวท์ออกไปจากตัวฉัน แล้วพี่ซันก็พยุงตัวฉันขึ้น"พี่เป็นคนทำพี่รินเจ็บ พี่นั่นแหละอย่ายุ่ง ผมจะพาพี่รินไปหาหมอเอง" ไวท์ดึงฉันออกจากตัวพี่ซันเขาสองคนดึงตัวฉันไปมา ฉันทั้งเจ็บทั้งจุก ไหนยังจะมาเวียนหัวเพราะสองคนนี้เอาแต่ดึงฉันผลัดกันไปผลัดกันมา"หยุด...ออกไป ออกไปทั้งสองคนนั่นแหละ""ไม่" สองคนนั้นพูดพร้อมกันฉันถอนหายใจออกมายาวๆ แล้วค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้น พี่ซันกับไวท์จะช่วย แต่ฉันปัดมือเขาออก"หลบไป" ฉันเดินแทรกระหว่างพี่ซันกับไวท์"พี่จะไปไหนพี่ริน""ไปมหาวิทยาลัย" ฉันตอบสั้นๆ แล้วเดินไปหน้าประตูห้อง กำลังจะเปิดแต่ถูกพี่ซันดึงไว้ซะก่อน"เธอเจ็บท้องอยู่ไม่ใช่หรือไง เดี๋ยวฉันพาไปโรงบาล" ฉันถอนหายใจออกมายาวๆอีกครั้ง ฉันคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้วแหละ ฉันหันหน้าไปมองไวท์"ไวท์ กลับไปก่อนเถอะ" ฉันบอกให้ไวท์กลับ ที่ฉันพูดแบบนี้เพราะถึงยังไงฉันก็คิดว่าเราไม่ควรข้องเกี่ยวกันอีกแล้ว ตัดซะตอนนี้มันดีที่สุด"พี่ริน มันเป็นคนทำพี่เจ็บนะ" ไวท์มองฉันด้วยแววตาผิดหวัง"ฉันบอกให้นายกลับไปไง...

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 16

    สรุปผู้ชายสองคนนั้นก็มานั่งโต๊ะเดียวกับฉันนี่แหละ คนที่พูดถามพวกฉันชื่อเซ็น อีกคนที่ขี้เก๊กหน่อยชื่อเจ้าป่า พวกเขาอายุยี่สิบสี่ปี เรียนที่มหาลัยชื่อดังติดอันดับหนึ่งของประเทศไม่ต้องสงสัยค่ะว่าทำไมฉันถึงรู้ ฉันได้ยินที่แอมมันถามพี่เซ็น พี่เซ็นตอนนี้กำลังเต้นรูดกับแอมอยู่ ส่วนพี่เจ้าป่าเอาแต่นั่งกินเหล้าไม่ได้สนใจอะไร"แอม เดี๋ยวฉันมานะไปเข้าห้องน้ำก่อน" แอมหันมาพยักหน้าให้ฉันแล้วหันไปเต้นรูดกับพี่เซ็นต่อฉันแหวกฝูงผู้คนเดินไปเข้าห้องน้ำ หลังจากเข้าห้องน้ำเสร็จฉันก็ออกมานั่งดูดบุหรี่ที่หน้าห้องน้ำ ผู้ชายที่เดินผ่านไปมาพากันหันมามองฉันตาเป็นมันกันทุกคน ถ้าให้เดาเขาคง รู้ๆ กันนั่นเเหละว่าฉันขายตัว"บ้านก็รวย เธอจะมาขายตัวทำไม.."จู่ๆ ก็มีเสียงคนพูดขึ้น ฉันเงยหน้าขึ้นไปดูคนที่พูดประโยคที่ฟังไม่ค่อยจะรื่นหูเมื่อกี้ เขาคือพี่เจ้าป่าพี่เจ่าป่าหยิบบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าแล้วก็จุดดูด ก่อนจะนั่งลงข้างๆ ฉัน"รู้ได้ยังไงว่าบ้านรวย""ถ้าฉันจำไม่ผิดเธอคือ ภวริน ลูกสาวของอาดนัย กับน้าปานวาด เธอคือทายาทคนเดียวของเจ้าของบริษัทส่งออกรายใหญ่ รวยอันดับต้นๆ ของประเทศ...ฉันพูดไม่ผิดใช่ไหมล่ะ"คำพูดของพี่เจ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 17

    หลังจากพี่ป่าพูดปลอบฉันจนหยุดร้องไห้แล้ว พี่ป่าก็เข้าครัวไปต้มข้าวต้มให้ฉันกิน"ไม่กินเหรอคะ""ไม่อะฉันไม่หิว เธอกินไปเหอะ ดูดิ ผอมแห้งจนเหลือแต่กระดูกแล้ว"ฉันตักข้าวต้มเข้าปาก ไม่น่าเชื่อว่าพี่ป่าจะทำอะไรแบบนี้เป็นด้วย คือพี่ป่าหน้าตาออกแนวเถื่อนๆอะ ฉันเลยไม่คิดว่าพี่ป่าจะมีมุมแบบนี้"แล้วพี่กลับไทยมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ?" ฉันเงยหน้าขึ้นถามพี่ป่า"เพิ่งกลับมาเดือนที่แล้ว""เดือนที่แล้วแต่...เพิ่งมาหาริน?""ฉันก็เพิ่งว่างเนี่ย วันนี้ฉันไม่คิดว่าจะเจอเธอด้วยซ้ำ""อื้อๆ""เธอเปลี่ยนไปเยอะเลยนะริน...ไม่ค่อยยิ้มเหมือนเมื่อก่อนเลย""เวลาเปลี่ยนคนก็เปลี่ยน...ธรรมดาค่ะ""เธอเลิกขายตัวเหอะริน" พี่ป่าพูดสีหน้าจริงจังฉันเงียบไม่ตอบ...เพราะฉันกลัวคำตอบของฉันมันทำให้พี่ป่าเสียความรู้สึก"ฉันจริงจังนะริน...เธอควรเลิกทำอาชีพนี้แล้วกลับบ้าน""รินไม่อยากกลับค่ะ ส่วนพวกหลักฐานที่อีแม่เลี้ยงมันโกง รินให้แม่บ้านสืบอยู่""มีอย่างนึงที่เธอไม่เคยเปลี่ยนไปเลยนะริน""อะไรคะ?""เธอยังดื้อเหมือนเดิม""เธอฟังฉันเหอะ...ถ้ายังเห็นฉันเป็นพี่เธอ เลิกขายตัวซะ" พูดจบแล้วพี่ป่าก็เดินเข้าไปในห้องนอนฉันไม่รู้ ไม่รู้ว่า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 18

    ไวท์หันหน้ามามองฉันแววตาดู เศร้าๆ ฉันทิ้งบุหรี่แล้วเดินเข้ามาในห้อง แล้วก็มานั่งดูทีวีตรงโซฟาตัวใหญ่ไม่นานไวท์ก็เดินตามฉันเข้ามาในห้อง พรึ่บ~ จู่ๆไวท์ก็ทิ้งตัวลงนอนแล้วเอาหัวมาหนุนตักฉัน"นี่...!!" ฉันดันตัวไวท์ออก คนอะไรไม่รู้ตัวหนักชะมัดเลย"ขอนอนหน่อยไม่ได้หรือไง อย่าขี้งกดิ" ไวท์รวบมือฉันไว้"เดี๋ยวผมโอนเงินให้พี่เพิ่มก็ได้""โอนมาสิ" ฉันพูดหน้านิ่งๆไวท์ปล่อยมือฉันแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วกดโอนเงินมาให้ฉันติ๊ง~เสียงข้อความโทรศัพท์ฉันเข้า คงจะเป็นข้อความที่ไวท์โอนเงินมานั่นแหละ ฉันปล่อยให้ไวท์นอนหนุนตักฉัน เพราะเขาโอนเงินมาแล้วถ้าเป็นแบบนี้ฉันคงขัดอะไรไม่ได้ คนอะไรไม่รู้ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ"พี่เลิกไล่ผมได้ไหมพี่ริน..." ไวท์เงยหน้าขึ้นมามองฉันฉันเงียบไม่ตอบอะไร...ฉันมองดูโทรทัศน์ทำเหมือนไม่ได้ยินคำที่ไวท์พูด"พี่ริน ฟังผมหน่อย ผมพูดกับพี่อยู่นะ" ไวท์ซะกิดแขนฉันเบาๆ"อื้ม...!!""พี่เลิกไล่ผมได้ไหม...?" ฉันก้มหน้ามองไวท์"ฉันไม่มีทางรักนาย" พูดจบฉันก็เงยหน้าขึ้นไปดูทีวีต่อถึงสายตาฉันจะดูทีวี แต่ใจฉันตอนนี้มันกระวนกระวายมาก...เหมือนความรู้สึกมันกำลังตีกันในหัวไปหมดกริ๊

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 19

    ฉันไม่ตอบแล้วลุกขึ้นออกจากตักของพี่ซัน ก่อนจะเดินไปหาพี่ป่า พี่ซันกับไวท์มองตามฉันตาไม่กะพริบ"เดี๋ยวรินช่วยถือของค่ะ" ฉันเอาของออกมาจากพี่ป่าแล้วเอาไปเก็บในห้องครัว พี่ป่าเดินตามฉันเข้ามาในห้องครัวด้วย"ฉันจำได้ว่าตอนฉันมาส่งเธอฉันย้ำกับเธอแล้วนะรินว่า...!!""รินรู้...แต่รินทำให้พี่ไม่ได้" ฉันพูดขัดขึ้น"เธอกลับไปบ้านเธอซะริน....!!""รินไม่อยากกลับไปตกนรกอีกแล้วพี่ป่า""ฉันอุตส่าห์จะช่วยเธอหาหลักฐานนะริน...แล้วดูเธอทำตัว...มันน่าช่วยไหมวะ""รินก็มีเหตุผลของรินนะที่ทำแบบนี้""งั้นก็ตามใจเธอแล้วกัน ฉันจะไม่ยุ่ง"พูดจบพี่ป่าก็เดินออกจากห้องครัว....พอฉันเอาของเก็บเสร็จเดินออกมาก็ไม่เจอพี่ป่าแล้ว"พี่ป่าละ" ฉันถามพี่ซันกับไวท์พี่ซันเงียบไม่ตอบฉันแถมยังทำหน้าเคืองๆ"กลับไปแล้วครับ" ไวท์บอกฉันฉันถอนหายใจออกมายาวๆฉันเดินไปหยิบกระเป๋าแล้วก็กำลังจะเดินออกจากห้อง"เธอจะไปไหนริน""พี่จะไปไหนพี่ริน" สองคนนี้พูดพร้อมกัน"ไปไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่นี่...น่าเบื่อ" พูดจบฉันก็เปิดประตูห้องเดินออกมาเลย ได้ยินเสียงของไวท์กับพี่ซันทะเลาะกันตามหลังด้วย แต่ฉันไม่สนใจ ถ้าอยากอยู่ห้องฉันมากก็อยู่ไปเลยพี่ป่าค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 20

    "คุยอะไรกัน..." อาจารย์อาร์ทพูดเสียงดัง"ภวริน เธอไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว ถ้ามาช้าไม่ทันสอบจะมาโทษอาจารย์ไม่ได้นะ""แหม...อาจารย์ขา" ฉันพูดเสียงอ่อยๆ แล้วก็ทำหน้าอ้อนๆ"อะไรของเธอภวริน""หนูว่าเราไปหาที่เงียบๆคุยกันจะดีกว่าไหมคะ...ตรงนี้คนเยอะ"อาจารย์อาร์ทท่าทางเลิ่กลั่กมากพอสมควรเมื่อฉันพูดคำนี้ออกไป"นี่เธอ...""นะคะ ไปหาที่เงียบๆคุยกันดีกว่า"อาจารย์อาร์ทชั่งใจคิดอยู่สักพักแล้วก็เดินนำฉันไป ส่วนฉันหันไปยักคิ้วให้แอมเสร็จแล้วก็รีบเดินตามอาจารย์อาร์ทไปภายในห้องฝ่ายปกครอง....อาจารย์อาร์ทพาฉันเดินเข้าไปที่ห้องส่วนตัวของตัวเอง พอฉันเดินเข้ามาในห้องอาจารย์อาร์ทก็จัดการล็อกประตู"เธอมีอะไรจะคุยกับอาจารย์""แหม..ถึงขั้นล็อกห้องขนาดนี้ยังจะต้องคุยอีกเหรอคะ" ฉันเอามือลูบแผงอกของอาจารย์อาร์ทไปมา"อาจารย์ให้เธอแค่วันนี้วันเดียวนะภวริน...พรุ่งนี้เธอต้องใส่ชุดของตัวเองมา""ค่ะ..."ฉันพูดจบอาจารย์อาร์ทก็พุ่งเข้ามาจูบแล้วดันตัวฉันไปติดกำแพง อาจารย์อาร์ททั้งจูบทั้งเคล้นหน้าอกฉัน ไม่รู้ไปอดอยากมาจากไหน จากนั้นก็เอามือถอดกางเกงในของฉันออก ดึงกางเกงของตัวเองลง ยกขาฉันขึ้น ก่อนจะเสียบท่อนเอ็นเข้ามาตรับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02

บทล่าสุด

  • ผู้หญิงขายตัว   ตอนพิเศษ1 ย้อนวันวาน(ไอ้คนขี้หวง)

    เรื่องเล่าจากภวริน....ย้อนกลับไปสามปีที่แล้ว ตอนที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมได้อาทิตย์แรก ฉันเรียนปีสองนะเพราะปีหนึ่งฉันเรียนที่อังกฤษแล้วก็ย้ายมาที่ไทย ส่วนพี่ซันอยู่ปีสามขอบอกว่าพี่ซันตามติดฉันยิ่งกว่าอะไร คือถ้าว่างต้องมาหาฉัน ไม่ไปอยู่กับเพื่อน แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของเขานั่นแหละ เรามีลูกด้วยกันแล้วนิมันก็ไม่แปลกที่เราจะตัวติดกันอยู่มหาวิทยาลัยขอบอกว่าพี่ซันฮอตมาก ฮอตยิ่งกว่าตอนเรียน ม.ปลายซะอีก ขนาดพวกชะนีรู้ว่าพี่ซันมีลูกแล้วพวกนางยังโนสนโนแคร์ จ้องจะงาบอย่างเดียวสักวันฉันจะจิกหัวพวกมันมาตบรายบุคคล ยุ่งกับใครไม่ยุ่งมายุ่งกับผัวของอีริน ถึงพี่ซันจะไม่สนใจพวกนางก็เถอะ แต่ฉันไม่ชอบให้มาอ่อย ผัวใครๆก็รักฉันถูกพี่ซันสั่งห้ามไม่ให้ใส่กระโปรงสั้นห้ามใส่เสื้อรัดหน้าอก คือฉันใส่ชุดนักศึกษากระโปรงยาวถึงตาตุ่ม แถมเสื้อไซซ์เอ็กซ์แอล อยากร้องไห้มาก แต่ก็ขัดไม่ได้"ริน กินข้าวไหมเดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้""ไม่เอารินไม่หิว""กินพี่ไหม ^_^"ไม่พูดเปล่าค่ะ มือหน้าของพี่ซันวางตรงขาฉันแล้วก็ลูบไปมา"บ้า นี่มันมหาลัยนะ" ฉันมองหน้าพี่ซันแบบดุๆ"งั้นไปโรงแรมกัน^_^""พี่ซัน..." ฉันเรียกชื่อพี่ซันเสียงแข็ง

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 92 The End

    ณ ประเทศไทยพอมาถึงไทยมีคนขับรถของที่บ้านฉันมารอรับอยู่แล้ว พ่อกับแม่ของพี่ซันก็รออยู่ที่บ้านของฉันแล้วตอนนี้"หม่ำ หม่ำๆ" นักรบควานมือมาจับที่น่าอกของฉันแล้วก็ซบหน้าลงมา"เดี๋ยวขึ้นรถก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่เอานมให้กินน่า""แมะ หม่ำๆ~" ดูท่าคงจะหิวจริงๆ"รีบไปรถเถอะ"พี่ซันหันมาบอกฉัน ฉันพยักหน้าตอบพอขึ้นมาบนรถฉันก็เอานมให้นักรบกิน จากนั้นเด็กอ้วนก็หลับคาอกฉันไปเลย"ปวดแขนไหม เดี๋ยวพี่อุ้มลูกให้""ไม่เป็นไรค่ะ^_^"ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของฉัน...พ่อกับแม่ของพี่ซันแล้วก็ป้านมยืนรอรับอยู่หน้าบ้านจากนั้นเราก็เดินไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น นักรบตื่นแล้ว แถมยังมองไปรอบๆบ้านตาแป๋วเลยคงจะแปลกตา"ไหนๆ ปู่ขออุ้มหน่อย"พ่อพี่ซันอ้ามือมาอุ้มนักรบ"เอ่อ หน้าเหมือนปู่มันเลยเว้ย""เหมือนผมดิพ่อ" พี่ซันทำหน้างอคือไม่ได้เลยนะ ถ้าใครพูดว่าลูกหน้าเหมือนคนอื่น พี่ซันไม่ยอมฉันกับแม่มองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ ฉันละสายตาออกจากแม่ของพี่ซันแล้วก็หันไปหาป้านม"รินคิดถึงป้านมจังเลยค่ะ^_^" ฉันเดินไปสวมกอดป้านม"ป้าก็คิดถึงคุณหนูเหมือนกันค่ะ""ลูกรินหล่อไหมคะ^_^" ฉันผละกอดออกแล้วถามป้านม"น่ารักน่าชังมากเลยค่ะคุณหน

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 91Nc18+

    มือหน้าของพี่ซันลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน มันทำให้ฉันอดที่จะมีอารมณ์ร่วมกับพี่ซันไม่ได้จริงๆเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ถูกถอดออกแล้วโยนทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใยดี นิ้วเรียวของพี่ซันกำลังชักเข้าออกตรงน้องสาวฉันรัวๆ ฉันต้องเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวว่าจะร้องครางเสียงดังแล้วลูกจะตื่น"รัดนิ้วพี่แน่นมากริน" พี่ซันโน้มใบหน้ามากระซิบที่หูฉันเสียงกระเซ่า"ระ รินเสียว อ๊า~" พี่ซันชักนิ้วเข้าออกรูเสียวของฉันรัวๆ"ถึงตาพี่แล้วนะ"พี่ซันชักนิ้วออกแล้วก็จับขาฉันแยกออกจากกัน พี่ซันเอาท่อนเอ็นถูๆตรงร่องเสียว ก่อนจะค่อยๆกดท่อนเอ็นดันเข้ามา"อื้อ ระ รินเจ็บพี่ซัน"ฉันจิกแขนพี่ซันจนเป็นรอย เพราะมันรู้สึกเจ็บแล้วก็แสบตรงน้องสาวมากๆกึด! กึด! พรวด! ท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ซันถูกยัดเข้ามาจนมิด"อ๊า แน่นฉิบ~"ฉันกำผ้าปูที่นอนแล้วเม้มปากแน่น เพราะมันเจ็บมากจริงๆ ฉันไม่ได้มีอะไรกับพี่ซันเกือบปีนึงได้มั่งตรับ ตรับ ตรับ~ พี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวๆปนกับเจ็บนิดๆ"บะ เบา ดะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊ะ อ๊าง~""อื้ม ซี๊ด~"ยิ่งเหมือนห้ามยิ่งยุพี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม เสียงเนื้อกระทบ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 90 ออกจากโรงพยาบาล

    "ค่ะ รินจะแต่งงานกับพี่^_^"พี่ซันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ แล้วก็ประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้งเช้าวันใหม่...."อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอริน"ตอนนี้พี่ซันกำลังนั่งหน้าบึ้งหน้างอ ไม่อยากให้ฉันกลับบ้าน"ไม่ได้ค่ะ รินต้องกลับไปปั้มนมให้ลูกนะพี่ซัน""แล้วจะมาโรงพยาบาลอีกตอนไหน""รินคงต้องอยู่กับลูกก่อน เดี๋ยวแม่มาเฝ้านะคะ""พี่อยากให้รินอยู่กับพี่""แล้วลูกละพี่ซัน พี่เป็นพ่อคนแล้วนะ จะมามัวเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้" ฉันมองพี่ซันสายตาดุๆ"ครับ ก็ได้" พี่ซันก้มหน้าตอบ"งั้นรินกลับบ้านก่อนนะคะ""มากอดก่อน" พี่ซันอ้าแขนให้ฉันเข้าไปสวมกอดฉันยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา นิสัยเหมือนเด็กจริงๆ"อย่าไปนานนะ พี่คิดถึง ใจจะขาดถ้าไม่เห็นหน้าริน""เวอร์ !!"พี่ซันกอดฉันแน่น"ปล่อยได้แล้ว รินจะกลับบ้าน"พี่ซันปล่อยกอดออกแล้วก็มองหน้าฉันแบบไม่อยากให้ฉันไปเลยจริงๆ ฉันก็อยากจะเฝ้าพี่ซัน แต่ทำไงได้ ลูกยังเล็กอยู่ณ บ้านของฉันที่กรุงลอนดอน...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งให้ลูกอยู่ ส่วนแม่ออกไปเฝ้าพี่ซันที่โรงพยาบาลแล้ว"ริน เดี๋ยวเดือนหน้าฉันต้องกลับไทยนะ" แอมหันมาบอกฉัน"อื้อ แล้วกลับไปทำไมอะ?" ฉันถามกลับอย่างสงส

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 89 นอยด์

    นี่ฉันกลายเป็นคนกลัวพี่ซันตั้งแต่เมื่อไหร่กันฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ยืนขึ้นเต็มตัวแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆพี่ซัน ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับพี่ซันอยู่ในระดับเดียวกัน"ชักช้า !!"หมับ! ยังไม่ทันที่ฉันจะทำอะไร พี่ซันก็เอามือขึ้นมากดศีรษะของฉันลง ทำให้ปากของเราประกบกันพี่ซันบดขยี้จูบฉันอย่างหื่นกระหาย ลมหายใจที่ติดขัดของพี่ซันรดมาที่ใบหน้าฉันกำลังทำให้ใบหน้าฉันร้อนผ่าวสติหลุดไปชั่วขณะ"อื้ม..."พี่ซันครางออกมาในลำคอเบาๆเมื่อเขารู้สึกพอใจกับรสจูบในตอนนี้พรึ่บ! ฉันเรียกสติกลับมาแล้วดันพี่ซันออก ฉันหอบหายใจแรง จูบเมื่อกี้ของพี่ซันมันเป็นจูบกระชากวิญญาณจริงๆ"ทำไม...!!" พี่ซันถามเสียงเเข็ง"พี่ป่วยอยู่ไม่ใช่หรือไง""พี่ป่วย แต่ไอ้นี่มันไม่ได้ป่วย" พี่ซันชี้ไปที่เป้าของตัวเอง ตอนนี้มันพองตัวจนแทบจะแทงทะลุผ้าห่มของโรงพยาบาลอยู่แล้ว"แต่รินเพิ่งคลอด หมองดมีให้เพศสัมพันธ์""โกหก..." พี่ซันมองฉันแบบไม่เชื่อในคำพูดของฉัน"รินไม่ได้โกหกถ้าพี่ไม่เชื่อพี่ก็ถามหมอดูสิ"พี่ซันทำหน้างอใส่ฉัน"พี่ซันเอาไว้เราหายดีกันทั้งคู่แล้วค่อยมีอะไรกันดีกว่าเนอะ^_^""มันนาน เอาวันนี้ไม่ได้เหรอริน พี่ทนมาเกือบปีแล้วนะ" พี

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 88 อยากเจอหน้าลูก

    พี่ซันยกมือขึ้นมาลูบหัวฉัน มันรู้สึกอบอุ่นแบบบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาทั้งฉันและพี่ซันห่วงแต่ยึดติดกับทิฐิของตัวเองมากจนเกินไป"อย่านอนนานแบบนี้อีกนะรินคิดถึง...ฮึก""พี่ก็คิดถึงรินเหมือนกัน"ฉันผละกอดออก พี่ซันเอื้มมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบา"หะ ให้อภัยพี่แล้ว รินพูดจริงนะ" พี่ซันน้ำตาคลอ"ถ้าไม่หายโกรธรินจะมาเฝ้าพี่รินจะมาร้องไห้แบบนี้ทำไม"".....""ป่านนี้รินคงหาผัวใหม่ไปแล้วแหละ""ก็ลองดูสิ จะสั่งฆ่าแม่งให้หมด" พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็ง"ทำเป็นเก่ง""ก็เอาดิ แล้วจะรู้ว่าพี่พูดจริงหรือพูดเล่น""พี่ให้รินมีผัวเพิ่มจริงๆเหรอ ใจดีจัง^_^""ริน...!!" พี่ซันเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง"โอ๋ รินพูดเล่น""เหอะ....รู้ไหมว่าพี่คิดมากจริงๆ""มีลูกขนาดนี้แล้ว ยังจะให้รินมีคนใหม่อีกหรือไง พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ทั้งคน"พี่ซันคลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันทีที่ฉันพูดจบ ความรู้สึกตอนนี้มันมีความสุขมาก ฉันไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ"เดี๋ยวรินตามหมอมาตรวจพี่ก่อนนะ""พี่อยากเห็นหน้าลูกจัง...""เดี๋ยวก็ได้เจอค่ะ^_^"ฉันยิ้มหวานให้พี่ซัน แล้วเอื้อมมือไปกดปุ่มบ่นหัวเตียงเรียกหมอพี่ซันถูกพยาบาลพาตัวไปตรวจเช

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 87ทำไมไม่บอกกันสักคำ

    แม่พี่ซันเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน"สะ สวัสดีค่ะคุณแม่""ไหน แม่อยากเห็นหน้าหลานพาแม่เข้าไปดูหน่อยลูก" แม่ยิ้มกว้างให้ฉัน"อะ ค่ะๆ"ฉันเดินนำแม่พี่ซันเข้ามาในบ้านแบบงงๆ หรือว่าพี่ซันจะส่งให้แม่มาดูลูกหึ! คงจะไม่กล้ามาเองละสิถ้าพี่ซันมาด้วยตัวเองนะ ฉันสาบานว่าฉันจะเอาน้ำสาดไล่เขาจริงๆภายในบ้านทุกคนมองแม่พี่ซันด้วยความสงสัยเหมือนกันหมด ฉันเองก็ไม่ต่างกันแม่พี่ซันชะโงกหน้าไปมองในเปล แล้วก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ"เหมือนตาซันตอนเด็กๆไม่มีผิด...""....""ตั้งชื่อว่าอะไรลูก""นักรบค่ะ""อื้อ ชื่อนี้ตาซันก็บอกให้แม่มาบอกหนูก่อนที่ตาซันจะผ่าตัด""แต่แม่ไม่มีเวลาเลย แม่ยุ่งๆกับเรื่องผ่าตัดของตาซัน""ผะ ผ่าตัด ผ่าตัดอะไรคะ?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าแม่พี่ซันอย่างแปลกใจที่คุณแม่พี่ซันพูดมันหมายความว่ายังไง!"เฮ้อ..." แม่ถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังกังวลอะไรอยู่สักอย่างยิ่งอาการแม่พี่ซันเป็นแบบนี้ฉันยิ่งรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาซะอย่างนั้น พี่ซันเป็นอะไร ทะ ทำไมต้องผ่าตัด"เกิดอะไรขึ้นคะ...พี่ซัน พะ พี่ซันเป็นอะไรคะแม่"ฉันพูดถามแม่ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ"เมื่อเดือนก่อ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 86 มาทำไม

    "เฮ้อ..." แอมถอนหายใจออกมายาวๆ สายตายังคงจับจ้องที่ลูกชายตัวน้อยของฉันอยู่"แกจะตั้งชื่อว่าอะไรริน""นักรบ ฉันจะตั้งชื่อลูกว่านักรบ" พูดจบฉันก็ก้มมองหน้าลูกชายของฉันที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ชื่อนี้พี่ซันเป็นคนตั้งให้ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะให้ลูกจดจำเขา ลูกจะรู้แค่พ่อของเขาเป็นคนตั้งชื่อให้แค่นั้นตอนนี้ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว ออกมาได้1อาทิตย์แล้ว"แง๊ แง๊ ~" ตอนนี้เสียงลูกชายตัวนอยของฉันดังลั่นไปทั่วบ้านคงจะหิวนมอีกแล้วละสิถึงร้องดังขนาดนี้"โอ๋ๆ หิวนมเหรอครับลูกแม่"ฉันค่อยๆช้อนมือสองมืออุ้มลูกขึ้นมาไว้ที่อก แล้วก็เอานมให้กินครั้งแรกของการให้นมลูกมันจะรู้สึกเจ็บแปลบๆปวดที่ทรวงอกจากแรงดูดของลูก แต่พอผ่านไปสักพักร่างกายฉันมันก็เริ่มคุ้นชินฉันมองดูลูกน้อยกินนมด้วยหัวใจที่พองโต ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูก ได้มองลูกกินนมแบบนี้ มันทำให้ฉันลืมอะไรไปหลายอย่างเลย ตอนนี้ฉันมีแต่ลูก ฉันก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว"กินเก่งจริงๆเลยนะเรา" ฉันเอามือเขี่ยแก้มที่ขาวเนียนแถมยังนุ่มมากๆของลูกน้อยไปมา แล้วฉันก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข"ริน..."ฉันมองแอมด้วยสายตาดุๆ เพราะจู่ๆมันก็โผล่พรวดเข้

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 85 เงียบหาย(คลอด)

    [Talk Rin]พอมาถึงบ้านเห็นประตูหน้าบ้านเปิดไว้อยู่ นี่เปิดไว้รอโจรมาปล้นหรือไงกัน คอยดูเถอะเห็นหน้าพี่ซันจะบ่นให้ฉันเดินเข้ามาด้านในบ้านไม่เจอพี่ซัน ปกติพี่ซันจะนั่งดูทีวีอยู่ชั้นล่างของบ้าน สงสัยจะอยู่บนห้อง"ริน หิวไหม" แอมหันหน้ามาถามฉัน"ยังไม่หิว เดี๋ยวฉันขึ้นห้องก่อนนะ""แหมๆ ปากบอกไม่สนใจ แล้วจะขึ้นไปหาเขาทำไมคะ?" แอมหันมาพูดแล้วก็ยิ้มๆ"ฉันง่วง !! ""จ้า ง่วงก็ง่วง"ฉันเบื่อที่จะต่อปากต่อคำกับแอม เลยตัดบทด้วยการเดินขึ้นมาบนห้องภายในห้องนอน....ไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย ข้างล่างก็ไม่อยู่ ในห้องก็ไม่อยู่ ไปไหนของเขากันตอนเย็น...ตอนนี้ฉันกับแอมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ นี่ก็ใกล้ค่ำแล้วไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย"ริน ไม่บอกพี่ซันลงมากินข้าวด้วยละ แกใจร้ายอีกแล้วนะ""พี่ซันไปไหนก็ไม่รู้" ฉันพูดพร้อมกับเขี่ยข้าวในจานไปมา"อ้าว แล้วพี่ซันไปไหน ฉันก็นั่งอยู่ข้างล่างตลอดไม่เห็นว่าพี่ซันจะเดินลงมาจากบนบ้านเลย""พอกลับมาฉันก็ไม่เจอพี่ซันแล้วไม่รู้ว่าไปไหน""คงไปธุระแหละเดี๋ยวก็มา กินๆข้าวต่อเถอะ"ธุระอะไรกัน พี่ซันมีเพื่อนที่นี่หรือไง ก็ไม่มีนิ นี่มันอังกฤษนะไม่ใช่ไทยสักหน่อยเฮ้อ ทำไมมันรู

DMCA.com Protection Status