All Chapters of ผู้หญิงขายตัว: Chapter 41 - Chapter 50

ลุงยอมรับกับพวกฉันจนหมดเปลือก เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังว่าลุงบอกอะไรบ้างลุงบอกว่าวันที่อีแม่เลี้ยงมันว่าจ้างลุงด้วยเงินห้าหมื่นให้ไปตัดสายเบรกของรถพ่อฉัน ตอนแรกลุงปฏิเสธบอกว่าลุงไม่กล้าทำ แต่อีแม่เลี้ยงมันขู่ว่าจะฆ่าลุงถ้าลุงไม่ยอมทำตามที่มันสั่ง ลุงเลยยอมทำโดยได้เงินค่าจ้องก่อนล่วงหน้าสองหมื่นห้าหลังจากที่ลุงยอมทำตามที่อีแม่เลี้ยงสั่งแล้วลุงก็ไม่รอเอาเงินก้อนที่เหลือ เพราะลุงคิดว่ายังไงลุงก็ต้องเจออีแม่เลี้ยงฆ่าปิดปากอยู่ดี ลุงตัดสินใจหนีไปเลยลุงหนีไปหลายที่หลายจังหวัดเพราะกลัวว่าอีแม่เลี้ยงมันจะตามตัวลุงเจอ สุดท้ายผ่านไปหลายปีลุงเลยตัดสินใจมาลงหลักปักฐานอยู่ที่นี่เพราะคิดว่าอีแม่เลี้ยงมันคงไม่ตามหาตัวลุงแล้วตอนนี้เราสามคนกำลังมุ่งหน้ากลับกรุงเทพ ส่วนลุงตอนนี้พี่ป่าให้ลูกน้องจัดการพากลับมาที่กรุงเทพด้วย เพราะยังไงลุงก็คือพยานปากสำคัญ เราต้องเอาลุงซ่อนไว้ก่อน"แกโกรธไหมที่ลุงทำแบบนั้นริน" แอมถามฉัน"ถ้าฉันต้องโกรธ ฉันก็คงจะโกรธอีแม่เลี้ยง เพราะมันคือคนที่สั่งให้ลุงทำ" ฉันพูดพร้อมมือที่ค่อยๆกำหมัดแน่น ความแค้นมันระอุอยู่ในใจนับวันความเกลียดชังที่ฉันมีต่ออีแม่เลี้ยงมันยิ่งเพิ่มทวีคูณขึ้น

ภายในห้องนอน...ร่างแกร่งของพี่ซันกระแทกถาโถมเข้ามาในร่างบางของฉันอย่างหนักหน่วง จนฉันต้องจิกผ้าปูที่นอนแน่น รู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว ร่างกายเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ"อ๊า พะ พี่ซัน ระ ริน เสียวอ๊าง"ตรับ ตรับ ตรับๆๆๆ พี่ซันเริ่มกระแทกเอวเข้ามารัวๆ"อ๊า ริน ฉันจะเสร็จแล้ว ซี๊ด"พี่ซันเกร็งกระตุก..สองสามทีแล้วก็ทิ้งตัวลงมาทับร่างฉันตกดึก...กว่าพี่ซันจะยอมปล่อยให้ฉันเป็นอิสระก็ปาไปเกือบสองทุ่มเลยทีเดียว ตอนแรกก็นุ่มนวลกับฉันอยู่หรอกแต่หลังๆเนี่ยมันเริ่มซาดิสม์นิดๆ..."ริน...อยู่ต่ออีกไม่ได้เหรอ" พี่ซันทำหน้าอ้อนวอนขอให้ฉันอยู่ต่อ"คงไม่ได้" ฉันตอบพี่ซัน"อย่าใจร้ายไปหน่อยเลยริน ฉันแค่อยากอยู่กับเธอนานๆก่อนที่ฉันจะไปเมืองนอก" พี่ซันพูดเสียวเศร้าๆ"พูดอย่างกับจะไปตาย" ฉันพูดเสียงเรียบเหมือนคนที่ไม่รู้สึกอะไร"ริน !!""ขอตัวนะคะ"ฉันลุกขึ้นก้าวเดินออกมาจากห้องนอนของพี่ซัน พรึ่บ! เดินออกมาได้ไม่กี่ก้าวร่างของฉันก็ถูกคนในห้องดึงไว้แล้วก็กอดฉันแน่น"ขอกอดก่อนก็ได้ แค่ห้านาที"พี่ซันเอาหน้าซุกตรงต้นคอฉันแล้วพูดอู้อี้ในลำคอ แต่ฉันก็พอจับใจความได้"พะ..พี่ซัน" ฉันเรียกชื่อพี่ซัน เบาๆความรู้สึ

พี่ซันยิ้มให้ฉันเหมือนดีใจมากที่ไม่ได้ไปเรียนต่อที่เมืองนอก...แต่ฉันนี่สิ มันเป็นเพราะฉัน"ทำไมทำหน้าแบบนั้นริน เธอไม่ดีใจหรอ""คะ ดีใจ...แต่เพราะริน"พรึ่บ! พี่ซันดึงฉันเข้าไปกอด"อย่าโทษตัวเองดิ ที่ฉันไม่ไปเรียนต่อเพราะฉันไม่อยากไปตั้งแต่แรกอยู่แล้ว...ฉันอยากอยู่กับเธอ"พี่ซันผละกอดออกแล้วก็มองหน้าฉัน พี่ซันโน้มใบหน้าลงมาจูบที่ริมฝีปากฉันเบาๆ..."เลิกขายตัวนะริน"ฉันเงียบ...ใช่ฉันต้องเลิกขายตัวได้แล้ว เพราะตอนนี้ฉันเป็นของพี่ซันแค่คนเดียว"ทำไมวะ ทำไมเธอเงียบ นี่เธอจะคบกับฉันแล้วยังจะขายตัวอยู่หรือไงวะ" พี่ซันดูท่าจะอารมณ์เสียมากที่ฉันฉันเงียบไป"ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ" ฉันรีบพูดปฏิเสธ"แล้วมันแบบไหนวะริน ทำไมเธอถึงเงียบ""ค่ะ รินจะเลิกขายตัว"พูดจบฉันก็ยิ้มให้พี่ซัน นี่คือครั้งแรกที่ฉันยิ้มให้เขาอย่างจริงใจ พี่ซันพอได้ยินว่าฉันจะเลิกขายตัวก็คลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันที"สัญญาแล้วนะ""ค่ะ รินสัญญา"พี่ซันโน้มตัวลงมานอนบนต้นขาฉัน...แล้วก็เอามือฉันไปพรมจูบ"อื้อ พอแล้วพี่ซัน"ฉันจะชักมือออกแต่ถูกพี่ซันรั้งไว้"เธอรู้ไหมว่าเธอจีบยากมากริน ฉันไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะได้ยินเธอบอกว่ารักฉัน ฉันโคตรท้อเล

พี่ซันยืนกอดอกจ้องหน้าฉันตาเขม็ง...ฉันเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเลยกับสายตาที่พี่ซันมองฉันแบบนี้"ฉันเคยห้ามเธอแล้วใช่ไหมริน""แต่รินก็สูบของรินมาตั้งนานแล้วนะ จู่ๆพี่จะมาห้ามมันก็...ไม่ใช่นะพี่ซัน" ฉันกลั้นใจพูดเถียงพี่ซันออกไปพอฉันพูดไปแบบนี้ พี่ซันยิ่งมองฉันแทบจะบีบคอให้ฉันตายไปตรงนี้เลย"แทนที่จะสำนึก ยังจะเถียง""พี่ก็สูบเหมือนกันอะ ทำไมพี่ไม่เลิกสูบละ""ก็ฉันห้ามไม่ให้เธอสูบไงริน เธอจะมาย้อนถามฉันทำไม""...""มีอะไรกัน เสียงดังเข้าไปถึงในห้องน้ำเลย" แอมเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี ฉันอยากจะกราบมันงามๆแอมผู้ช่วยชีวิต"ไม่มีอะไร เข้าไปด้านในกันเถอะ"ฉันเดินไปกอดแขนพี่ซัน"เธอมันดื้อริน" พี่ซันทำตาดุใส่ฉัน แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ พี่ซันก็ยอมให้ฉันกอดแขนเข้าไปในผับอยู่ดีขอบอกว่าทางเดินเข้ามาที่โต๊ะ มีแต่ผู้หญิงมองพี่ซัน ไม่ได้มองธรรมดานะ มองแบบสายตาแทบจะกลืนกินพี่ซันเข้าไปทั้งตัวเลยก็ว่าได้ ฉันหันไปทำตาดุใส่อีผู้หญิงพวกนั้นแล้วก็รีบพาพี่ซันเดินกลับโต๊ะที่โต๊ะพี่ป่ามามาถึงแล้วกำลังนั่งดื่มอยู่ พอพี่ป่าเห็นฉันเดินกอดแขนพี่ซันไปนั่งพี่ป่าก็มองหน้าฉันแบบแปลกใจ ยิ่งพี่ซันคือมองฉันแบบไม่พอใจ

หนึ่งเดือนผ่านไป หลังจบเรื่องบ้านั่น อีแม่เลี้ยงตอนนี้อยู่ในคุกส่วนลูกมันฉันไล่ออกไปจากบ้านแล้ว มันสองคนเคยทำกับฉันไว้ยังไง ฉันก็ทำกับพวกมันอย่างนั้นแหละของทุกอย่างที่เป็นของอีแม่ลูกสองคนนั้นฉันสั่งให้คนขนไปทิ้งและเอาไปบริจาคหมดแล้ว ส่วนเรื่องบริษัทฉันจัดการถอดชื่อมันออกจากประธานเรียบร้อย แล้วฉันก็ขึ้นไปเป็นประทานบริษัทแทน โดยมีพี่ซันกับพี่ป่าคอยช่วยแนะนำเรื่องอะไรหลายๆอย่างที่ฉันไม่เข้าใจวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของการเปิดภาคเรียนเรื่องที่ฉันเคยขายตัวก็มีผู้ชายทักมาโทรมาหาฉันเยอะพอสมควร แต่ฉันก็ปฏิเสธทุกคน แล้วบอกว่าฉันเลิกขายตัวแล้ว ส่วนแอมมันก็ยังขายอยู่"ริน แกรีบไปเลย ผัวแกโดนรุมอยู่หน้ามหาลัยนู้น" แอมหันมาบอกฉัน"รุม?""ก็พวกรุ่นน้องปีหนึ่งไง แล้วก็พวกที่คลั่งไคล้พี่ซัน แกก็รู้ว่าตอนเรียนอยู่พี่ซันฮ็อตขนาดไหน นี่ยิ่งอยู่ในชุดเครื่องแบบของมหาลัยนะอย่างเท่อะ"ฉันก้าวเท้าเร็วออกไปด้านหน้ามหาลัยเห็นกลุ่มนักศึกษากำลังยืนมุงดูอะไรกันสักอย่าง ฉันแหวกผู้คนรอบตัวออกแล้วเดินผาดผายเข้าไปประชันหน้ากับคนที่พวกนักศึกษาหญิงพากันรุมดู"พี่ซัน"ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ จริงๆรู้อยู่แล้วว่าต้องเป