บททั้งหมดของ ผู้หญิงขายตัว: บทที่ 51 - บทที่ 60

เช้าวันเสาร์...วันนี้ฉันต้องเข้าไปที่บริษัท คิดดูสิฉันอายุแค่ยี่สิบแต่ต้องไปนั่งแท่นเป็นผู้บริหารของบริษัทยักษ์ใหญ่ ฉันเพิ่งมารู้เมื่อไม่นานมานี้เองว่ามันไม่ง่ายเลยที่ฉันจะทำทุกอย่างให้ดีเหมือนที่พ่อเคยทำไว้ได้ ช่วงนี้ฉันต้องอ่านหนังสือพวกเกี่ยวกับนักธุรกิจเป็นกองๆ สนใจพวกตลาดหุ้น มันคงไม่มีอะไรยากไปเกินความสามารถของคนหรอกเนอะ"พี่ซัน วันนี้พี่ซันจะเข้าบริษัทกับรินไหม..?" ฉันหันไปถามพี่ซันที่กำลังนอนเล่นโทรศัพท์อยู่"ไป ฉันคงไม่ปล่อยให้เธอไปกับไอ้นั่นสองต่อสองหรอกนะริน"ไอ้นั้นที่พี่ซันหมายถึงก็คือพี่ป่า สองคนนี้เจอหน้ากันทีไรชอบกัดกันทุกที เหมือนเด็กเลย"จะไปด้วยก็ลุกขึ้นอาบน้ำสิ นอนเล่นโทรศัพท์อยู่ได้" ฉันทำตาเขียวใส่พี่ซัน"ค้าบ แม่"ณ บริษัทของฉัน...พอมาถึงฉันกับพี่ซันก็เดินดิ่งไปยังห้องผู้บริหารเลย พี่ป่ามาถึงแล้วรออยู่ในห้องภายในห้องผู้บริหาร...เอกสารเป็นปึกถูกวางไว้บนโต๊ะโดยมีพี่ป่ากำลังนั่งและเปิดเอกสารอ่านอย่างขะมักเขม้น แลดูจะตั้งใจอ่านมาก ที่พี่ป่าต้องยกกองเอกสารมาอ่านเยอะขนาดนี้เพราะเรากำลังหาหลักฐานที่อีแม่เลี้ยงมันโกงบริษัทอยู่ ต้องรื้อเอกสารย้อนหลังมาไล่ดูตั้งแต่สี่

"งั้นคลาร่าไปบ้านรินกับพี่ซันด้วยได้ไหมคะ พี่ซันจะได้ไม่ต้องวนรถไปมาหลายรอบ""..." ฉันกับพี่ซันเงียบมองหน้ากัน"อีกอย่างคลาร่าอยากทำความรู้จักกับรินไว้ เรียนมหาลัยเดียวกันแท้ๆยังไม่เคยคุยกันเลย""ตอแหล"ฉันพูดออกมาเบาๆแล้วก็เบ้ปาก พี่ซันหันมาทำตาดุใสฉันแต่ฉันไม่ได้สนใจฉันเกลียดที่สุดก็อีพวกแรดเงียบนี่แหละณ คฤหาสน์หลังใหญ่ดูท่าคลาร่าเธอจะตะลึงไม่น้อยที่เห็นบ้านฉัน คงไม่คิดละสิว่าฉันจะมีฐานะ เหอะ! พวกดูคนแค่เปลือกนอก"บ้านสวยดีนะ อยู่คนเดียวเหรอ" คลาร่าหันมาถามฉันแต่ฉันเงียบไม่ตอบ"....""ริน!" พี่ซันเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง"ก็ดูเอาสิว่าอยู่คนเดียวหรือเปล่า มีตาไม่ใช่หรือไง" พี่ซันกับคลาร่าหันขวับมามองหน้าฉันทันทีสายตาที่คลาร่ามองฉันถ้าหล่อนจิกหัวฉันตบตรงนี้ได้หล่อนคงทำไปแล้วฉันพูดผิดอะไรโทษที พอดีฉันเป็นประเภทที่ตอแหลไม่เป็น"ริน พูดดีๆหน่อยคลาร่าถามเธอดีๆนะ""ก็พูดดีแล้วนี่ไงคะ รินก็ไม่ได้ด่าอะไรนิ"พี่ซันถอนหายใจออกมายาวๆ"งั้นก็กลับก่อนละกัน เดี๋ยวถึงบ้านฉันจะโทรหา"ฉันรีบหันขวับไปมองพี่ซันแบบแปลกใจ อะไรกันปกติพี่ซันไม่เคยคิดอยากจะกลับเร็วขนาดนั้น"ทำไมรีบกลับ?""ก็คลาร่ามาด้วย เ

ตอนเย็น...วันนี้พี่ซันมีธุระที่บริษัทไม่ได้มารับฉัน ฉันเลยต้องกลับพร้อมแอมณ คฤหาสน์หลังใหญ่"ริน แกได้ข่าวอีจินบ้างไหมวะ""ไม่นะ""แปลก ทำไมมันเงียบไปเลย มันไม่ดูง่ายไปหน่อยเหรอ มันไม่แค้นแกหรือไง""คนที่แค้นคือฉันค่ะ ไม่ใช่มัน" ฉันตอบเสียงเรียบ"เออ แกก็ระวังตัวหน่อยแล้วกัน""อื้ม"ฉันนั่งคุยกับแอมสักพักก็แยกย้ายกันเข้าห้อง พอเข้ามาในห้องฉันก็ทิ้งตัวลงบนที่นอนเงยหน้ามองเพดานชีวิตฉันเกิดมาบนกองเงินกองทอง มีทุกอย่างแบบที่หลายคนไม่มี แต่ไม่รู้ชาติที่แล้วฉันไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้ เกิดมาชาตินี้ถึงจะเกิดมาสบาย แต่กว่าจะมาเป็น 'ภวริน' คนปัจจุบันนี้ได้มันไม่ง่ายเลยฉันผ่านอะไรมาเยอะ เยอะมากจริงๆ ฉันเคยดิ่งลงไปอยู่ในจุดต่ำสุดของชีวิตมาแล้ว ต่อไปไม่ว่าฉันจะลำบากกว่านี้อีกร้อยเท่าพันเท่าฉันก็ไม่หวั่นแล้วฉันก็ต้องขอบคุณพี่ซัน ที่ทำให้ฉันยิ้มมีความสุขได้แบบทุกวันนี้ ส่วนนึงก็เป็นเพราะเขาก๊อกๆ ก๊อกๆ เสียงเคาะห้องดังขึ้นทำให้ฉันหลุดออกจากภวังค์"ริน เปิดประตูให้ฉันหน่อย" เสียงพี่ซันเรียกให้ฉันไปเปิดประตูแกร่ก! พอประตูเปิดออก พี่ซันเดินเข้ามาในห้องท่าทางดูเหนื่อยๆ แล้วทิ้งตัวนั่งลงตรงปลายเตียง"

เช้า....แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องรบกวนเวลานอนของฉันซะจริงๆ ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นอื้อ! หนักหัวชะมัดเมื่อคืนไม่รู้ว่าไปทำอะไรแปลกๆไว้บ้างจำอะไรไม่ได้เลย จำได้แค่ว่าฉันเจอพี่ซัน แล้วฉันก็ดื่มหนักมาก จากนั้นภาพก็ตัดไปเลยฉันค่อยๆยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง แล้วก้มหน้าแล้วเอามือสองข้างปิดหน้าแล้วหายใจออกมายาวๆ เห็นทีว่าวันนี้ฉันคงต้องขาดเรียนแล้วแหละ"ตื่นแล้วเหรอ" เสียงพูดดังมาจากด้านหลังฉันใคร! สะ เสียงใคร!ไม่ใช่ว่าเมื่อคืนฉันลากผู้ชายกลับมากินที่ห้องด้วยนะ ถ้าพี่ซันรู้ฉันตายแน่ๆ โอ๊ยไม่น่าเลยรินเอ๊ยฉันค่อยๆหันกลับไปดูด้านหลังของตัวเอง ถ้าเป็นคนอื่นแบบที่ฉันคิดไว้ ฉันจะร้องไห้ให้ดูตรงนี้เลยจริง! ที่เมื่อก่อนฉันขายตัว ไอ้พวกเรื่องพันนี้ใครจะสนใจกันละจริงไหม แต่ตอนนี้ฉันมีพี่ซันแล้วถึงเราจะทะเลาะกัน แต่ยังไงฉันก็ไม่กล้าที่จะแอบไปมีอะไรกับใครหรอก ฉันน่ะรักเขาจะตายฉันหันไปมองด้านหลังของตัวเองช้าๆ"พะ...พี่ซัน!"ฉันเรียกชื่อพี่ซันออกมาเบาๆ แล้วก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อรู้ว่าพี่ซันคือคนที่นอนกับฉัน ว่าแต่ ทำไมถึงเป็นพี่ซันได้ละฉันมองร่างพี่ซันที่นอนมองฉันอยู่ท่อนบนเปลือยเปล่า ฉั

หนึ่งปีผ่านไปไวเหมือนโกหกฉันเตรียมตัวจะขึ้นปีสามแล้วนะ เป็นสาวเต็มตัวแล้วววตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาที่ซันทำให้ฉันมั่นใจอะไรหลายๆอย่าง เรื่องผู้หญิงไม่เคยมีมาให้หนักใจเลย พี่ซันดูแลฉันอย่างดีมาตลอดอ้อ แล้วฉันก็มีข่าวดีอะไรจะมาบอกทุกคนด้วยแหละข่าวดีที่ฉันจะบอกก็คือ....คือ...คือว่า..คือ...แบบว่า...ฉันกับพี่ซันกำลังจะหมั้นกันเร็วๆนี้ค่ะทุกคน กรี๊ด!!!จริงๆพี่ซันพาฉันไปเปิดตัวที่บ้านนานแล้วแหละ ประมาณกลางปีที่แล้ว ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี พ่อแม่พี่ซันน่ารักมาก ใจดีกับฉันมาก ท่านรักและเอ็นดูฉันเหมือนลูกสาวของท่านคนนึงชีวิตที่ผ่านมาของฉันมันมีความสุขมากพี่ซันทำให้ฉันเกือบจะลืมไปเลยว่าฉันเคยเป็นอะไรมาก่อนเรื่องคลาร่าเธอไม่อะไรกับพี่ซันแล้ว ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะมีแฟนเป็นหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าว แถมแฟนเธอยังหล่อมากความรวยนี่ติดอันดับเลยทีเดียวตอนนี้ฉันคือผู้หญิงที่อายุยังน้อย แต่ประสบความสำเร็จในหน้าทีการงาน ฉันคือหนึ่งในผู้หญิงที่ทรงอิทธิพลที่สุดในเอเชีย ที่อายุเพียงยี่สิบเอ็ดปี มันดูเวอร์ไปใช่ไหม แต่มันคือความจริง ต้องขอบคุณตัวเองด้วยที่พยายามเรียนรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับธุรกิจ ถ้ามีเวลาว่า