หน้าหลัก / โรแมนติก / ผู้หญิงขายตัว / Episode 41ความรู้สึกแบบนี้มัน...

แชร์

Episode 41ความรู้สึกแบบนี้มัน...

ผู้เขียน: ลำเจียก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-02 22:50:38

ลุงยอมรับกับพวกฉันจนหมดเปลือก เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังว่าลุงบอกอะไรบ้าง

ลุงบอกว่าวันที่อีแม่เลี้ยงมันว่าจ้างลุงด้วยเงินห้าหมื่นให้ไปตัดสายเบรกของรถพ่อฉัน ตอนแรกลุงปฏิเสธบอกว่าลุงไม่กล้าทำ แต่อีแม่เลี้ยงมันขู่ว่าจะฆ่าลุงถ้าลุงไม่ยอมทำตามที่มันสั่ง ลุงเลยยอมทำโดยได้เงินค่าจ้องก่อนล่วงหน้าสองหมื่นห้า

หลังจากที่ลุงยอมทำตามที่อีแม่เลี้ยงสั่งแล้วลุงก็ไม่รอเอาเงินก้อนที่เหลือ เพราะลุงคิดว่ายังไงลุงก็ต้องเจออีแม่เลี้ยงฆ่าปิดปากอยู่ดี ลุงตัดสินใจหนีไปเลยลุงหนีไปหลายที่หลายจังหวัดเพราะกลัวว่าอีแม่เลี้ยงมันจะตามตัวลุงเจอ สุดท้ายผ่านไปหลายปีลุงเลยตัดสินใจมาลงหลักปักฐานอยู่ที่นี่เพราะคิดว่าอีแม่เลี้ยงมันคงไม่ตามหาตัวลุงแล้ว

ตอนนี้เราสามคนกำลังมุ่งหน้ากลับกรุงเทพ ส่วนลุงตอนนี้พี่ป่าให้ลูกน้องจัดการพากลับมาที่กรุงเทพด้วย เพราะยังไงลุงก็คือพยานปากสำคัญ เราต้องเอาลุงซ่อนไว้ก่อน

"แกโกรธไหมที่ลุงทำแบบนั้นริน" แอมถามฉัน

"ถ้าฉันต้องโกรธ ฉันก็คงจะโกรธอีแม่เลี้ยง เพราะมันคือคนที่สั่งให้ลุงทำ" ฉันพูดพร้อมมือที่ค่อยๆกำหมัดแน่น ความแค้นมันระอุอยู่ในใจนับวันความเกลียดชังที่ฉันมีต่ออีแม่เลี้ยงมันยิ่งเพิ่มทวีคูณขึ้น
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 42 แปลกไป

    ฉันพยายามข่มตานอนไม่อยากให้ตัวเองคิดถึงเรื่องเขาอีก แต่ฉันก็ยังคิดถึงเขาอยู่ดีคนเราไม่สามารถควบคุมความรู้สึกของตัวเองได้เลยจริงๆ เฮ้อ..."..."เช้าวันใหม่...กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นแต่เช้า ฉันงัวเงียเอามือปัดป่ายไปทั่วโต๊ะบนหัวนอน อ่ะ เจอเเล้วฉัน "ฮัลโหลค่ะ" ฉันกรอกน้ำเสียงงัวเงียๆเข้าไปใน โทรศัพท์ปลายสายเงียบไม่พูดอะไร เอ้าใครวะเนี่ย จะโทรมากวนประสาทหรือไง ฉันเอาโทรศัพท์มาดูเบอร์ว่าใครโทรมา คือมันไม่ขึ้นรายชื่อใครในเครื่องของฉัน ตอนกดรับสายมันเป็นช่วงที่ฉันกำลังสะลึมสะลือเลยไม่ทันมอง ปกติฉันไม่รับเบอร์แปลกฉัน "ถ้าไม่พูดงั้นขอวางสายนะ จะนอน""มาหาฉันได้ไหม" ปลายสายตอบกลับมา"..."จากนั้นก็ตัดสายไป ทั้งๆ ที่ฉันยังไม่ตอบอะไรเลยสักคำ...พี่ซันก็ยังคงเป็นพี่ซันเหมือนเดิม คนเมื่อกี้ที่โทรมาคือพี่ซัน ฉันจำเสียงพี่ซันได้...ฉันจำทุกอย่างที่เป็นเขาได้ฉันชั่งใจอยู่นานนั่งคิดนอนคิดเกือบครึ่งค่อนวันว่าจะไปหาพี่ซันดีไหม...สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจได้...ตอนนี้ฉันกำลังยืนอยู่ที่หน้าห้องของพี่ซัน รอพี่ซันมาเปิดประตูให้แกร่ก! เสียงเปิดประตูฉันเดินแทรกตัวเข้าไปในห้อง พี่ซันเดินกลับไปนั่งที่โซฟา สา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 43

    ภายในห้องนอน...ร่างแกร่งของพี่ซันกระแทกถาโถมเข้ามาในร่างบางของฉันอย่างหนักหน่วง จนฉันต้องจิกผ้าปูที่นอนแน่น รู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว ร่างกายเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ"อ๊า พะ พี่ซัน ระ ริน เสียวอ๊าง"ตรับ ตรับ ตรับๆๆๆ พี่ซันเริ่มกระแทกเอวเข้ามารัวๆ"อ๊า ริน ฉันจะเสร็จแล้ว ซี๊ด"พี่ซันเกร็งกระตุก..สองสามทีแล้วก็ทิ้งตัวลงมาทับร่างฉันตกดึก...กว่าพี่ซันจะยอมปล่อยให้ฉันเป็นอิสระก็ปาไปเกือบสองทุ่มเลยทีเดียว ตอนแรกก็นุ่มนวลกับฉันอยู่หรอกแต่หลังๆเนี่ยมันเริ่มซาดิสม์นิดๆ..."ริน...อยู่ต่ออีกไม่ได้เหรอ" พี่ซันทำหน้าอ้อนวอนขอให้ฉันอยู่ต่อ"คงไม่ได้" ฉันตอบพี่ซัน"อย่าใจร้ายไปหน่อยเลยริน ฉันแค่อยากอยู่กับเธอนานๆก่อนที่ฉันจะไปเมืองนอก" พี่ซันพูดเสียวเศร้าๆ"พูดอย่างกับจะไปตาย" ฉันพูดเสียงเรียบเหมือนคนที่ไม่รู้สึกอะไร"ริน !!""ขอตัวนะคะ"ฉันลุกขึ้นก้าวเดินออกมาจากห้องนอนของพี่ซัน พรึ่บ! เดินออกมาได้ไม่กี่ก้าวร่างของฉันก็ถูกคนในห้องดึงไว้แล้วก็กอดฉันแน่น"ขอกอดก่อนก็ได้ แค่ห้านาที"พี่ซันเอาหน้าซุกตรงต้นคอฉันแล้วพูดอู้อี้ในลำคอ แต่ฉันก็พอจับใจความได้"พะ..พี่ซัน" ฉันเรียกชื่อพี่ซัน เบาๆความรู้สึ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 44บอกไป

    ฉันนั่งเหม่อลอยเอานิ้วจุ่มลงไปในแก้วเหล้าแล้ววนนิ้วรอบแก้วอยู่อย่างนั้นรอพี่ซันกลับมาที่โต๊ะสักพักใหญ่ๆพี่ซันก็เดินกลับมา กลิ่นน้ำหอมบวกกับกลิ่นบุหรี่ที่ติดตัวเขาจางๆ คงจะไปสูบบุหรี่มาสินะพอมาถึงโต๊ะพี่ซันก็เอาแต่นั่งดื่มไม่พูดไม่จา นี่พี่ซันเขาไม่คิดจะพูดอะไรเลยหรือไงกัน เขาไม่พูดแล้วฉันจะกล้าเอ่ยปากพูดได้ไงว่าตอนนี้ฉันพร้อมที่จะคบกับเขาแล้ว"ไปส่งฉันที่สนามบินได้ไหม" พี่ซันพูดขึ้น สายตาจับจ้องไปที่แก้วเหล้าไม่ได้มองหน้าฉันเลย"คะ ?""วันที่ฉันจะไป เธอไปส่งฉันได้ไหม" พี่ซันเงยหน้าขึ้นมามองฉัน"..."คำพูดของพี่ซันทำเอาใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ...ไม่ ฉันไม่อยากให้เขาไป แต่มันก็อนาคตของเขานะ ฉันจะเห็นแก่ตัวได้ไง...หรือว่าฉันจะทบทวนใหม่อีกครั้ง ว่าฉันควรจะบอกกับพี่ซันเรื่องความรู้สึกของฉัน หรือว่าจะเก็บมันไว้ลึกสุดก้นบึ้งของหัวใจฉันเงียบไม่ตอบอะไรพี่ซัน จากนั้นเราทั้งคู่ก็ดื่มต่อ สักพักพี่ซันก็ชวนฉันกลับภายในรถ..."รินยังไม่อยากกลับบ้าน" ฉันเอ่ยปากบอกพี่ซันที่กำลังขับรถอยู่พี่ซันหันขวับมามองฉันอย่างแปลกใจ ก็แหงสิ ตลอดเวลาที่อยู่กับพี่ซัน ฉันมีแต่บ่นให้เขาไปส่ง แต่ครั้งนี้ฉันเป็นคนเอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 45

    พี่ซันยิ้มให้ฉันเหมือนดีใจมากที่ไม่ได้ไปเรียนต่อที่เมืองนอก...แต่ฉันนี่สิ มันเป็นเพราะฉัน"ทำไมทำหน้าแบบนั้นริน เธอไม่ดีใจหรอ""คะ ดีใจ...แต่เพราะริน"พรึ่บ! พี่ซันดึงฉันเข้าไปกอด"อย่าโทษตัวเองดิ ที่ฉันไม่ไปเรียนต่อเพราะฉันไม่อยากไปตั้งแต่แรกอยู่แล้ว...ฉันอยากอยู่กับเธอ"พี่ซันผละกอดออกแล้วก็มองหน้าฉัน พี่ซันโน้มใบหน้าลงมาจูบที่ริมฝีปากฉันเบาๆ..."เลิกขายตัวนะริน"ฉันเงียบ...ใช่ฉันต้องเลิกขายตัวได้แล้ว เพราะตอนนี้ฉันเป็นของพี่ซันแค่คนเดียว"ทำไมวะ ทำไมเธอเงียบ นี่เธอจะคบกับฉันแล้วยังจะขายตัวอยู่หรือไงวะ" พี่ซันดูท่าจะอารมณ์เสียมากที่ฉันฉันเงียบไป"ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ" ฉันรีบพูดปฏิเสธ"แล้วมันแบบไหนวะริน ทำไมเธอถึงเงียบ""ค่ะ รินจะเลิกขายตัว"พูดจบฉันก็ยิ้มให้พี่ซัน นี่คือครั้งแรกที่ฉันยิ้มให้เขาอย่างจริงใจ พี่ซันพอได้ยินว่าฉันจะเลิกขายตัวก็คลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันที"สัญญาแล้วนะ""ค่ะ รินสัญญา"พี่ซันโน้มตัวลงมานอนบนต้นขาฉัน...แล้วก็เอามือฉันไปพรมจูบ"อื้อ พอแล้วพี่ซัน"ฉันจะชักมือออกแต่ถูกพี่ซันรั้งไว้"เธอรู้ไหมว่าเธอจีบยากมากริน ฉันไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะได้ยินเธอบอกว่ารักฉัน ฉันโคตรท้อเล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว    Episode 46

    ฉันเบิกตากว้างทันทีที่เห็นว่าสิ่งที่อยู่ในมือแอมมันคือพินัยกรรม มันคือพินัยกรรมของพ่อฉันจริงๆ"หาแทบตาย เวลาจะเจอกลับมาเจอง่ายๆแบบนี้เนี่ยนะ" แอมเอ่ยขึ้นฉันค่อยๆยื่นมือไปหยิบพินัยกรรมออกจากมือแอมด้วยมือที่สั่นเทา น้ำตาเอ่อล้นเต็มสองตา ดีใจจนพูดไม่ออกเลยจริงๆฉันค่อยๆคลี่กระดาษออกอย่างทะนุถนอมราวกับกลัวว่ามันจะขาดฉันบันจงอ่านข้อความที่อยู่ในพินัยกรรม น้ำตาที่เอ่อล้นตอนนี้มันไหลลงมาอาบแก้มทั้งสองข้างเรียบร้อยแล้ว"ข้าพเจ้านายดนัย หากข้าพเจ้าเป็นอะไรไปสมบัติของข้าพเจ้าทั้งหมด รวมทั้งบริษัท ข้าพเจ้าขอยกให้ ภวริน ลูกสาวเพียงคนเดียวของข้าพเจ้าแต่เพียงผู้เดียว" นี่คือข้อความที่อยู่ในแผ่นพินัยกรรม ฉันอ่านไปสะอื้นร้องไห้ไป"ริน ไม่เอาไม่ร้องเราหาเจอแล้วนี่ไง" แอมเอามือมาลูบหลังฉันเบาๆ"แอม พาฉันไปหาพี่ป่าหน่อย""อื้อ โอเค"ณ คอนโดพี่ป่าตอนนี้ฉันกับแอมยืนอยู่ที่หน้าห้องของพี่ป่าแกร่ก! เสียงเปิดประตูห้องออกมาฉันกำลังจะอ้าปากทักแต่...คนที่เปิดประตูออกมาไม่ใช่พี่ป่า เป็นผู้หญิง หน้าตาน่ารักเป็นคนเปิดประตู เธอเอาแต่ก้มหน้าก้มตาไม่มองใครเลย แล้วก็รีบเดินออกจากห้องฉันกับแอมมองหน้ากันแบบงงๆก่อน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 47หึงNc18+

    พี่ซันยืนกอดอกจ้องหน้าฉันตาเขม็ง...ฉันเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเลยกับสายตาที่พี่ซันมองฉันแบบนี้"ฉันเคยห้ามเธอแล้วใช่ไหมริน""แต่รินก็สูบของรินมาตั้งนานแล้วนะ จู่ๆพี่จะมาห้ามมันก็...ไม่ใช่นะพี่ซัน" ฉันกลั้นใจพูดเถียงพี่ซันออกไปพอฉันพูดไปแบบนี้ พี่ซันยิ่งมองฉันแทบจะบีบคอให้ฉันตายไปตรงนี้เลย"แทนที่จะสำนึก ยังจะเถียง""พี่ก็สูบเหมือนกันอะ ทำไมพี่ไม่เลิกสูบละ""ก็ฉันห้ามไม่ให้เธอสูบไงริน เธอจะมาย้อนถามฉันทำไม""...""มีอะไรกัน เสียงดังเข้าไปถึงในห้องน้ำเลย" แอมเดินออกมาจากห้องน้ำพอดี ฉันอยากจะกราบมันงามๆแอมผู้ช่วยชีวิต"ไม่มีอะไร เข้าไปด้านในกันเถอะ"ฉันเดินไปกอดแขนพี่ซัน"เธอมันดื้อริน" พี่ซันทำตาดุใส่ฉัน แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ พี่ซันก็ยอมให้ฉันกอดแขนเข้าไปในผับอยู่ดีขอบอกว่าทางเดินเข้ามาที่โต๊ะ มีแต่ผู้หญิงมองพี่ซัน ไม่ได้มองธรรมดานะ มองแบบสายตาแทบจะกลืนกินพี่ซันเข้าไปทั้งตัวเลยก็ว่าได้ ฉันหันไปทำตาดุใส่อีผู้หญิงพวกนั้นแล้วก็รีบพาพี่ซันเดินกลับโต๊ะที่โต๊ะพี่ป่ามามาถึงแล้วกำลังนั่งดื่มอยู่ พอพี่ป่าเห็นฉันเดินกอดแขนพี่ซันไปนั่งพี่ป่าก็มองหน้าฉันแบบแปลกใจ ยิ่งพี่ซันคือมองฉันแบบไม่พอใจ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 48มันจบแล้ว

    พี่ซันทำเรื่องอย่างว่ากับฉันในรถเสร็จไปหนึ่งรอบ พอกลับมาที่บ้านพี่ซันก็ทำเรื่องอย่างว่ากับฉันอีกสามรอบ พี่ซันจะทำอีกแต่ฉันร้องห้ามเอาไว้เพราะฉันไม่ไหวแล้วขาสั่นหมดแล้ว พี่ซันหื่นมากจริงๆตอนนี้พี่ซันกำลังพรมจูบฉันไปทั่ว ร่างกายฉันมีแต่รอยแดงที่พี่ซันทำเอาไว้เต็มไปหมด"อื้อ พอแล้วพี่ซันดูสิตัวรินแดงหมดแล้วเนี่ย"พี่ซันเงยหน้าขึ้นมามองฉันเหมือนจะเคืองนิดๆที่ถูกฉันขัดใจ พี่ซันโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ อีกครั้งลมหายใจที่ร้อนผ่าวเป่ารดข้างแก้ม มือใหญ่ของพี่ซันลากไปตามไหล่เปล่าเปลือย สายตาของพี่ซันยังจับจ้องที่ใบหน้าไม่ห่างไปไหน"พี่ซัน พอแล้ว" ฉันร้องท้วงบอกพี่ซันอีกครั้ง"เออพอก็ได้วะ" พี่ซันผละตัวออกแล้วลงไปนอนข้างๆฉัน ท่าทางเหมือนเด็กโดนขัดใจ"ริน เธอบอกฉันได้ไหมว่าเธอมีเรื่องอะไรที่จะต้องให้ไอ้นั่นช่วย"ไอ้นั่นที่พี่ซันหมายถึงคงจะเป็นพี่ป่า"ฉันไม่สบายใจเลยว่ะริน ฉันรักเธอ ฉันโคตรหวงเธอเลย ฉันไม่อยากให้เธอยุ่งกับมัน"..."ฉันเงียบชั่งใจว่าจะบอกพี่ซันดีไหมเรื่องที่ฉันกำลังทำอยู่ตอนนี้...แต่เขาเป็นแฟนฉันนิ พี่ซันจะได้รู้ว่าทำไมฉันถึงต้องมาขายตัวฉันพลิกตัวหันหน้าไปมองพี่ซัน"ถ้ารินเล่าไปแล้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02
  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 49

    หนึ่งเดือนผ่านไป หลังจบเรื่องบ้านั่น อีแม่เลี้ยงตอนนี้อยู่ในคุกส่วนลูกมันฉันไล่ออกไปจากบ้านแล้ว มันสองคนเคยทำกับฉันไว้ยังไง ฉันก็ทำกับพวกมันอย่างนั้นแหละของทุกอย่างที่เป็นของอีแม่ลูกสองคนนั้นฉันสั่งให้คนขนไปทิ้งและเอาไปบริจาคหมดแล้ว ส่วนเรื่องบริษัทฉันจัดการถอดชื่อมันออกจากประธานเรียบร้อย แล้วฉันก็ขึ้นไปเป็นประทานบริษัทแทน โดยมีพี่ซันกับพี่ป่าคอยช่วยแนะนำเรื่องอะไรหลายๆอย่างที่ฉันไม่เข้าใจวันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของการเปิดภาคเรียนเรื่องที่ฉันเคยขายตัวก็มีผู้ชายทักมาโทรมาหาฉันเยอะพอสมควร แต่ฉันก็ปฏิเสธทุกคน แล้วบอกว่าฉันเลิกขายตัวแล้ว ส่วนแอมมันก็ยังขายอยู่"ริน แกรีบไปเลย ผัวแกโดนรุมอยู่หน้ามหาลัยนู้น" แอมหันมาบอกฉัน"รุม?""ก็พวกรุ่นน้องปีหนึ่งไง แล้วก็พวกที่คลั่งไคล้พี่ซัน แกก็รู้ว่าตอนเรียนอยู่พี่ซันฮ็อตขนาดไหน นี่ยิ่งอยู่ในชุดเครื่องแบบของมหาลัยนะอย่างเท่อะ"ฉันก้าวเท้าเร็วออกไปด้านหน้ามหาลัยเห็นกลุ่มนักศึกษากำลังยืนมุงดูอะไรกันสักอย่าง ฉันแหวกผู้คนรอบตัวออกแล้วเดินผาดผายเข้าไปประชันหน้ากับคนที่พวกนักศึกษาหญิงพากันรุมดู"พี่ซัน"ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ จริงๆรู้อยู่แล้วว่าต้องเป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-02

บทล่าสุด

  • ผู้หญิงขายตัว   ตอนพิเศษ1 ย้อนวันวาน(ไอ้คนขี้หวง)

    เรื่องเล่าจากภวริน....ย้อนกลับไปสามปีที่แล้ว ตอนที่มหาวิทยาลัยเปิดเทอมได้อาทิตย์แรก ฉันเรียนปีสองนะเพราะปีหนึ่งฉันเรียนที่อังกฤษแล้วก็ย้ายมาที่ไทย ส่วนพี่ซันอยู่ปีสามขอบอกว่าพี่ซันตามติดฉันยิ่งกว่าอะไร คือถ้าว่างต้องมาหาฉัน ไม่ไปอยู่กับเพื่อน แต่มันก็เป็นเรื่องปกติของเขานั่นแหละ เรามีลูกด้วยกันแล้วนิมันก็ไม่แปลกที่เราจะตัวติดกันอยู่มหาวิทยาลัยขอบอกว่าพี่ซันฮอตมาก ฮอตยิ่งกว่าตอนเรียน ม.ปลายซะอีก ขนาดพวกชะนีรู้ว่าพี่ซันมีลูกแล้วพวกนางยังโนสนโนแคร์ จ้องจะงาบอย่างเดียวสักวันฉันจะจิกหัวพวกมันมาตบรายบุคคล ยุ่งกับใครไม่ยุ่งมายุ่งกับผัวของอีริน ถึงพี่ซันจะไม่สนใจพวกนางก็เถอะ แต่ฉันไม่ชอบให้มาอ่อย ผัวใครๆก็รักฉันถูกพี่ซันสั่งห้ามไม่ให้ใส่กระโปรงสั้นห้ามใส่เสื้อรัดหน้าอก คือฉันใส่ชุดนักศึกษากระโปรงยาวถึงตาตุ่ม แถมเสื้อไซซ์เอ็กซ์แอล อยากร้องไห้มาก แต่ก็ขัดไม่ได้"ริน กินข้าวไหมเดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้""ไม่เอารินไม่หิว""กินพี่ไหม ^_^"ไม่พูดเปล่าค่ะ มือหน้าของพี่ซันวางตรงขาฉันแล้วก็ลูบไปมา"บ้า นี่มันมหาลัยนะ" ฉันมองหน้าพี่ซันแบบดุๆ"งั้นไปโรงแรมกัน^_^""พี่ซัน..." ฉันเรียกชื่อพี่ซันเสียงแข็ง

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 92 The End

    ณ ประเทศไทยพอมาถึงไทยมีคนขับรถของที่บ้านฉันมารอรับอยู่แล้ว พ่อกับแม่ของพี่ซันก็รออยู่ที่บ้านของฉันแล้วตอนนี้"หม่ำ หม่ำๆ" นักรบควานมือมาจับที่น่าอกของฉันแล้วก็ซบหน้าลงมา"เดี๋ยวขึ้นรถก่อนนะครับ เดี๋ยวแม่เอานมให้กินน่า""แมะ หม่ำๆ~" ดูท่าคงจะหิวจริงๆ"รีบไปรถเถอะ"พี่ซันหันมาบอกฉัน ฉันพยักหน้าตอบพอขึ้นมาบนรถฉันก็เอานมให้นักรบกิน จากนั้นเด็กอ้วนก็หลับคาอกฉันไปเลย"ปวดแขนไหม เดี๋ยวพี่อุ้มลูกให้""ไม่เป็นไรค่ะ^_^"ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ บ้านของฉัน...พ่อกับแม่ของพี่ซันแล้วก็ป้านมยืนรอรับอยู่หน้าบ้านจากนั้นเราก็เดินไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น นักรบตื่นแล้ว แถมยังมองไปรอบๆบ้านตาแป๋วเลยคงจะแปลกตา"ไหนๆ ปู่ขออุ้มหน่อย"พ่อพี่ซันอ้ามือมาอุ้มนักรบ"เอ่อ หน้าเหมือนปู่มันเลยเว้ย""เหมือนผมดิพ่อ" พี่ซันทำหน้างอคือไม่ได้เลยนะ ถ้าใครพูดว่าลูกหน้าเหมือนคนอื่น พี่ซันไม่ยอมฉันกับแม่มองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ ฉันละสายตาออกจากแม่ของพี่ซันแล้วก็หันไปหาป้านม"รินคิดถึงป้านมจังเลยค่ะ^_^" ฉันเดินไปสวมกอดป้านม"ป้าก็คิดถึงคุณหนูเหมือนกันค่ะ""ลูกรินหล่อไหมคะ^_^" ฉันผละกอดออกแล้วถามป้านม"น่ารักน่าชังมากเลยค่ะคุณหน

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 91Nc18+

    มือหน้าของพี่ซันลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของฉัน มันทำให้ฉันอดที่จะมีอารมณ์ร่วมกับพี่ซันไม่ได้จริงๆเสื้อผ้าของเราทั้งคู่ถูกถอดออกแล้วโยนทิ้งข้างเตียงอย่างไม่ใยดี นิ้วเรียวของพี่ซันกำลังชักเข้าออกตรงน้องสาวฉันรัวๆ ฉันต้องเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองไว้เพราะกลัวว่าจะร้องครางเสียงดังแล้วลูกจะตื่น"รัดนิ้วพี่แน่นมากริน" พี่ซันโน้มใบหน้ามากระซิบที่หูฉันเสียงกระเซ่า"ระ รินเสียว อ๊า~" พี่ซันชักนิ้วเข้าออกรูเสียวของฉันรัวๆ"ถึงตาพี่แล้วนะ"พี่ซันชักนิ้วออกแล้วก็จับขาฉันแยกออกจากกัน พี่ซันเอาท่อนเอ็นถูๆตรงร่องเสียว ก่อนจะค่อยๆกดท่อนเอ็นดันเข้ามา"อื้อ ระ รินเจ็บพี่ซัน"ฉันจิกแขนพี่ซันจนเป็นรอย เพราะมันรู้สึกเจ็บแล้วก็แสบตรงน้องสาวมากๆกึด! กึด! พรวด! ท่อนเอ็นอันใหญ่ของพี่ซันถูกยัดเข้ามาจนมิด"อ๊า แน่นฉิบ~"ฉันกำผ้าปูที่นอนแล้วเม้มปากแน่น เพราะมันเจ็บมากจริงๆ ฉันไม่ได้มีอะไรกับพี่ซันเกือบปีนึงได้มั่งตรับ ตรับ ตรับ~ พี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกเสียวๆปนกับเจ็บนิดๆ"บะ เบา ดะ เดี๋ยวลูกตื่น อ๊ะ อ๊าง~""อื้ม ซี๊ด~"ยิ่งเหมือนห้ามยิ่งยุพี่ซันกระแทกท่อนเอ็นเข้ามารัวกว่าเดิม เสียงเนื้อกระทบ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 90 ออกจากโรงพยาบาล

    "ค่ะ รินจะแต่งงานกับพี่^_^"พี่ซันคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ แล้วก็ประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากของฉันอีกครั้งเช้าวันใหม่...."อยู่ต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอริน"ตอนนี้พี่ซันกำลังนั่งหน้าบึ้งหน้างอ ไม่อยากให้ฉันกลับบ้าน"ไม่ได้ค่ะ รินต้องกลับไปปั้มนมให้ลูกนะพี่ซัน""แล้วจะมาโรงพยาบาลอีกตอนไหน""รินคงต้องอยู่กับลูกก่อน เดี๋ยวแม่มาเฝ้านะคะ""พี่อยากให้รินอยู่กับพี่""แล้วลูกละพี่ซัน พี่เป็นพ่อคนแล้วนะ จะมามัวเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ไม่ได้" ฉันมองพี่ซันสายตาดุๆ"ครับ ก็ได้" พี่ซันก้มหน้าตอบ"งั้นรินกลับบ้านก่อนนะคะ""มากอดก่อน" พี่ซันอ้าแขนให้ฉันเข้าไปสวมกอดฉันยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา นิสัยเหมือนเด็กจริงๆ"อย่าไปนานนะ พี่คิดถึง ใจจะขาดถ้าไม่เห็นหน้าริน""เวอร์ !!"พี่ซันกอดฉันแน่น"ปล่อยได้แล้ว รินจะกลับบ้าน"พี่ซันปล่อยกอดออกแล้วก็มองหน้าฉันแบบไม่อยากให้ฉันไปเลยจริงๆ ฉันก็อยากจะเฝ้าพี่ซัน แต่ทำไงได้ ลูกยังเล็กอยู่ณ บ้านของฉันที่กรุงลอนดอน...ตอนนี้ฉันกำลังนั่งให้ลูกอยู่ ส่วนแม่ออกไปเฝ้าพี่ซันที่โรงพยาบาลแล้ว"ริน เดี๋ยวเดือนหน้าฉันต้องกลับไทยนะ" แอมหันมาบอกฉัน"อื้อ แล้วกลับไปทำไมอะ?" ฉันถามกลับอย่างสงส

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 89 นอยด์

    นี่ฉันกลายเป็นคนกลัวพี่ซันตั้งแต่เมื่อไหร่กันฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ยืนขึ้นเต็มตัวแล้วโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ๆพี่ซัน ตอนนี้ใบหน้าของฉันกับพี่ซันอยู่ในระดับเดียวกัน"ชักช้า !!"หมับ! ยังไม่ทันที่ฉันจะทำอะไร พี่ซันก็เอามือขึ้นมากดศีรษะของฉันลง ทำให้ปากของเราประกบกันพี่ซันบดขยี้จูบฉันอย่างหื่นกระหาย ลมหายใจที่ติดขัดของพี่ซันรดมาที่ใบหน้าฉันกำลังทำให้ใบหน้าฉันร้อนผ่าวสติหลุดไปชั่วขณะ"อื้ม..."พี่ซันครางออกมาในลำคอเบาๆเมื่อเขารู้สึกพอใจกับรสจูบในตอนนี้พรึ่บ! ฉันเรียกสติกลับมาแล้วดันพี่ซันออก ฉันหอบหายใจแรง จูบเมื่อกี้ของพี่ซันมันเป็นจูบกระชากวิญญาณจริงๆ"ทำไม...!!" พี่ซันถามเสียงเเข็ง"พี่ป่วยอยู่ไม่ใช่หรือไง""พี่ป่วย แต่ไอ้นี่มันไม่ได้ป่วย" พี่ซันชี้ไปที่เป้าของตัวเอง ตอนนี้มันพองตัวจนแทบจะแทงทะลุผ้าห่มของโรงพยาบาลอยู่แล้ว"แต่รินเพิ่งคลอด หมองดมีให้เพศสัมพันธ์""โกหก..." พี่ซันมองฉันแบบไม่เชื่อในคำพูดของฉัน"รินไม่ได้โกหกถ้าพี่ไม่เชื่อพี่ก็ถามหมอดูสิ"พี่ซันทำหน้างอใส่ฉัน"พี่ซันเอาไว้เราหายดีกันทั้งคู่แล้วค่อยมีอะไรกันดีกว่าเนอะ^_^""มันนาน เอาวันนี้ไม่ได้เหรอริน พี่ทนมาเกือบปีแล้วนะ" พี

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 88 อยากเจอหน้าลูก

    พี่ซันยกมือขึ้นมาลูบหัวฉัน มันรู้สึกอบอุ่นแบบบอกไม่ถูก ที่ผ่านมาทั้งฉันและพี่ซันห่วงแต่ยึดติดกับทิฐิของตัวเองมากจนเกินไป"อย่านอนนานแบบนี้อีกนะรินคิดถึง...ฮึก""พี่ก็คิดถึงรินเหมือนกัน"ฉันผละกอดออก พี่ซันเอื้มมือมาเช็ดน้ำตาให้ฉันอย่างแผ่วเบา"หะ ให้อภัยพี่แล้ว รินพูดจริงนะ" พี่ซันน้ำตาคลอ"ถ้าไม่หายโกรธรินจะมาเฝ้าพี่รินจะมาร้องไห้แบบนี้ทำไม"".....""ป่านนี้รินคงหาผัวใหม่ไปแล้วแหละ""ก็ลองดูสิ จะสั่งฆ่าแม่งให้หมด" พี่ซันจ้องหน้าฉันตาเขม็ง"ทำเป็นเก่ง""ก็เอาดิ แล้วจะรู้ว่าพี่พูดจริงหรือพูดเล่น""พี่ให้รินมีผัวเพิ่มจริงๆเหรอ ใจดีจัง^_^""ริน...!!" พี่ซันเรียกชื่อฉันเสียงแข็ง"โอ๋ รินพูดเล่น""เหอะ....รู้ไหมว่าพี่คิดมากจริงๆ""มีลูกขนาดนี้แล้ว ยังจะให้รินมีคนใหม่อีกหรือไง พ่อของลูกก็อยู่ตรงนี้ทั้งคน"พี่ซันคลี่ยิ้มหวานให้ฉันทันทีที่ฉันพูดจบ ความรู้สึกตอนนี้มันมีความสุขมาก ฉันไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ"เดี๋ยวรินตามหมอมาตรวจพี่ก่อนนะ""พี่อยากเห็นหน้าลูกจัง...""เดี๋ยวก็ได้เจอค่ะ^_^"ฉันยิ้มหวานให้พี่ซัน แล้วเอื้อมมือไปกดปุ่มบ่นหัวเตียงเรียกหมอพี่ซันถูกพยาบาลพาตัวไปตรวจเช

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 87ทำไมไม่บอกกันสักคำ

    แม่พี่ซันเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน"สะ สวัสดีค่ะคุณแม่""ไหน แม่อยากเห็นหน้าหลานพาแม่เข้าไปดูหน่อยลูก" แม่ยิ้มกว้างให้ฉัน"อะ ค่ะๆ"ฉันเดินนำแม่พี่ซันเข้ามาในบ้านแบบงงๆ หรือว่าพี่ซันจะส่งให้แม่มาดูลูกหึ! คงจะไม่กล้ามาเองละสิถ้าพี่ซันมาด้วยตัวเองนะ ฉันสาบานว่าฉันจะเอาน้ำสาดไล่เขาจริงๆภายในบ้านทุกคนมองแม่พี่ซันด้วยความสงสัยเหมือนกันหมด ฉันเองก็ไม่ต่างกันแม่พี่ซันชะโงกหน้าไปมองในเปล แล้วก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ"เหมือนตาซันตอนเด็กๆไม่มีผิด...""....""ตั้งชื่อว่าอะไรลูก""นักรบค่ะ""อื้อ ชื่อนี้ตาซันก็บอกให้แม่มาบอกหนูก่อนที่ตาซันจะผ่าตัด""แต่แม่ไม่มีเวลาเลย แม่ยุ่งๆกับเรื่องผ่าตัดของตาซัน""ผะ ผ่าตัด ผ่าตัดอะไรคะ?" ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันแล้วมองหน้าแม่พี่ซันอย่างแปลกใจที่คุณแม่พี่ซันพูดมันหมายความว่ายังไง!"เฮ้อ..." แม่ถอนหายใจออกมาเหมือนกำลังกังวลอะไรอยู่สักอย่างยิ่งอาการแม่พี่ซันเป็นแบบนี้ฉันยิ่งรู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาซะอย่างนั้น พี่ซันเป็นอะไร ทะ ทำไมต้องผ่าตัด"เกิดอะไรขึ้นคะ...พี่ซัน พะ พี่ซันเป็นอะไรคะแม่"ฉันพูดถามแม่ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ใจฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ"เมื่อเดือนก่อ

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 86 มาทำไม

    "เฮ้อ..." แอมถอนหายใจออกมายาวๆ สายตายังคงจับจ้องที่ลูกชายตัวน้อยของฉันอยู่"แกจะตั้งชื่อว่าอะไรริน""นักรบ ฉันจะตั้งชื่อลูกว่านักรบ" พูดจบฉันก็ก้มมองหน้าลูกชายของฉันที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ชื่อนี้พี่ซันเป็นคนตั้งให้ นี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันจะให้ลูกจดจำเขา ลูกจะรู้แค่พ่อของเขาเป็นคนตั้งชื่อให้แค่นั้นตอนนี้ฉันออกจากโรงพยาบาลแล้ว ออกมาได้1อาทิตย์แล้ว"แง๊ แง๊ ~" ตอนนี้เสียงลูกชายตัวนอยของฉันดังลั่นไปทั่วบ้านคงจะหิวนมอีกแล้วละสิถึงร้องดังขนาดนี้"โอ๋ๆ หิวนมเหรอครับลูกแม่"ฉันค่อยๆช้อนมือสองมืออุ้มลูกขึ้นมาไว้ที่อก แล้วก็เอานมให้กินครั้งแรกของการให้นมลูกมันจะรู้สึกเจ็บแปลบๆปวดที่ทรวงอกจากแรงดูดของลูก แต่พอผ่านไปสักพักร่างกายฉันมันก็เริ่มคุ้นชินฉันมองดูลูกน้อยกินนมด้วยหัวใจที่พองโต ฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูก ได้มองลูกกินนมแบบนี้ มันทำให้ฉันลืมอะไรไปหลายอย่างเลย ตอนนี้ฉันมีแต่ลูก ฉันก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว"กินเก่งจริงๆเลยนะเรา" ฉันเอามือเขี่ยแก้มที่ขาวเนียนแถมยังนุ่มมากๆของลูกน้อยไปมา แล้วฉันก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข"ริน..."ฉันมองแอมด้วยสายตาดุๆ เพราะจู่ๆมันก็โผล่พรวดเข้

  • ผู้หญิงขายตัว   Episode 85 เงียบหาย(คลอด)

    [Talk Rin]พอมาถึงบ้านเห็นประตูหน้าบ้านเปิดไว้อยู่ นี่เปิดไว้รอโจรมาปล้นหรือไงกัน คอยดูเถอะเห็นหน้าพี่ซันจะบ่นให้ฉันเดินเข้ามาด้านในบ้านไม่เจอพี่ซัน ปกติพี่ซันจะนั่งดูทีวีอยู่ชั้นล่างของบ้าน สงสัยจะอยู่บนห้อง"ริน หิวไหม" แอมหันหน้ามาถามฉัน"ยังไม่หิว เดี๋ยวฉันขึ้นห้องก่อนนะ""แหมๆ ปากบอกไม่สนใจ แล้วจะขึ้นไปหาเขาทำไมคะ?" แอมหันมาพูดแล้วก็ยิ้มๆ"ฉันง่วง !! ""จ้า ง่วงก็ง่วง"ฉันเบื่อที่จะต่อปากต่อคำกับแอม เลยตัดบทด้วยการเดินขึ้นมาบนห้องภายในห้องนอน....ไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย ข้างล่างก็ไม่อยู่ ในห้องก็ไม่อยู่ ไปไหนของเขากันตอนเย็น...ตอนนี้ฉันกับแอมกำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ นี่ก็ใกล้ค่ำแล้วไม่มีวี่แววของพี่ซันเลย"ริน ไม่บอกพี่ซันลงมากินข้าวด้วยละ แกใจร้ายอีกแล้วนะ""พี่ซันไปไหนก็ไม่รู้" ฉันพูดพร้อมกับเขี่ยข้าวในจานไปมา"อ้าว แล้วพี่ซันไปไหน ฉันก็นั่งอยู่ข้างล่างตลอดไม่เห็นว่าพี่ซันจะเดินลงมาจากบนบ้านเลย""พอกลับมาฉันก็ไม่เจอพี่ซันแล้วไม่รู้ว่าไปไหน""คงไปธุระแหละเดี๋ยวก็มา กินๆข้าวต่อเถอะ"ธุระอะไรกัน พี่ซันมีเพื่อนที่นี่หรือไง ก็ไม่มีนิ นี่มันอังกฤษนะไม่ใช่ไทยสักหน่อยเฮ้อ ทำไมมันรู

DMCA.com Protection Status