Semua Bab ผู้หญิงขายตัว: Bab 21 - Bab 30

ฉันพยายามแกะมือไวท์ที่กำลังกอดฉันออก ดูเหมือนตอนนี้ไวท์จะเมาอยู่ด้วยกลิ่นเหล้านี่ติดตัวเขาหึ่งเลย"ไวท์ ปล่อย!!""ใจร้าย...พี่มันใจร้าย""รู้แบบนี้แล้วนายยังมามาวุ่นวายอะไรกับฉันอีก ต่างคนต่างอยู่ก็ดีอยู่แล้ว ฉันเคยบอกไปแล้วไงว่าฉันไม่มีทางชอบนาย ฉันขายตัว ฉันรักอิสระ ฉันไม่ต้องการความรักจากใครทั้งนั้น!!"จบคำพูดของฉันไว้ก็ค่อยๆปล่อยมือที่กอดฉันออกช้าๆ...ฉันรีบเดินกลับไปที่โต๊ะทันทีไม่ได้สนใจหันหลังกลับไปมองหน้าไวท์เลย ให้มันจบไปแค่นี้มันดีที่สุดแล้วพอกลับมาถึงโต๊ะฉันก็เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จายกเหล้าดื่มอย่างเดียว"ทำไมหน้าทำหน้าแบบั้นริน เหล้าอะจะรีบยกไปไหนเดี๋ยวก็เมาหรอก แกอย่าลืมดิเราต้องไปผับต่อนะ""ไม่มีอะไร" พูดจบฉันก็ยกเหล้าเข้าปากรวดเดียวหมดแก้วฉันกับแอมนั่งดื่มสักพัก สายตาฉันก็มองไปเห็นไวท์เดินกลับมาที่โต๊ะ ซึ่งโต๊ะของไวท์ก็ไม่ได้ไกลจากโต๊ะของฉันมาก ไวท์มากับเพื่อนสามคน ก่อนจะนั่งลงเขาหันมามองฉันด้วย ฉันรีบเบี่ยงหน้าหนีไปมองทางอื่นทันที"ริน นั้นมันน้องไวท์ใช่มะ โลกกลมมากอะ...หรือว่า...นี่อย่าบอกนะว่าเมื่อกี้แกไปเจอกับน้องมันมาที่ห้องน้ำ""เปล่า ไม่ได้เจอ""แน่ใจ?""เออ

รถหรูของแอมค่อยๆขับเคลื่อนเข้าไปในตัวบ้าน ไม่สิ ต้องเรียกว่าคฤหาสน์ถึงจะถูกณ คฤหาสน์หลังใหญ่...ฉันกับแอมลงจากรถแล้วเดินไปหน้าประตูบานใหญ่ ฉันมองไปรอบๆ ภาพวันเก่าๆสมัยที่ฉันยังเป็นเด็กน้อยไร้เดียงสามันผุดเข้ามาในหัวภาพที่ฉันเคยวิ่งเล่นกับพ่อกับแม่ที่ตรงสนามหญ้าหน้าบ้าน ภาพที่พ่อกับแม่ยิ้มให้ฉัน ทุกภาพฉันไม่เคยลืมมันฉันหายใจเข้าออกช้าๆพยายามข่มใจตัวเองไว้ไม่ให้ร้องไห้ออกมา...ฉันจะอ่อนแอให้อีสองแม่ลูกนั่นเห็นไม่ได้"แกโอเคไหมริน" แอมเอามือมาลูบหลังฉันเบาๆ"อื้ม...ฉันโอเค เข้าไปด้านในกันเถอะ"ฉันกับแอมเดินเข้าไปด้านในตัวบ้าน ของทุกอย่างถูกจัดใหม่หมด เมื่อก่อนจะมีรูปฉันกับพ่อแม่ แขวนอยู่ตรงบันไดทางขึ้นชั้นสองแต่ตอนนี้ไม่มีแล้วภาพพวกนั้นไม่หลงเหลืออยู่เลย มีแต่ภาพของอีแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยงสองคนนั้นมาแทนที่ ฉันมองไปรอบๆบ้านแล้วกำหมัดแน่น...พยายามระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง"คุณหนู...คุณหนูริน ใช่คุณหนูจริงๆด้วย คุณหนูกลับมาหาป้าแล้ว" นี่คือเสียงของแม่บ้านที่เลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่เด็ก ฉันเรียกว่าป้านม ป้านมคือคนที่พยายามคอยช่วยฉันหาหลักฐาน แต่มันไม่มีอะไรคืบหน้า เพราะอีแม่ลูกสองคนนั่นมันระวัง

"พี่จะอะไรมากมาย พี่อยากได้ รินก็อยากได้เหมือนกันนั่นแหละ""พี่กลับไปได้แล้ว""ฉันไม่กลับ""ทำไมคะ...หรือว่าอยู่รอจิน งั้นก็เชิญออกไปนอนรอที่ห้องจินค่ะ"พรึ่บ~พี่ซันดึงฉันไปกอด"ฉันเลิกกันแล้วริน""ทำไมละคะ จะหมั้นกันอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง""ก็ฉันเคยบอกเธอแล้วไง ว่าฉันไม่ได้อยากจะหมั้น อีกอย่างฉันก็คบจินเล่นๆไม่ได้จริงจังอะไร""พูดง่ายดีนะคะ""คบกับฉันไหมริน..."พี่ซันมองหน้าฉันสีหน้าและแววตาบ่งบอกว่าพี่ซันไม่ได้ล้อเล่นฉันหลบสายตาของพี่ซัน...เมื่อกี้ที่ฉันมองตาของพี่ซัน มันเหมือนกับว่าฉันกำลังใจสั่น เพราะแววตาของพี่ซันที่มองฉัน....ไม่ฉันจะไม่มีทางหวั่นไหวกับคนแบบพี่ซันเด็ดขาด"ฉันเพิ่งรู้ใจตัวเอง...ฉันคิดทบทวนมาสักพักแล้วแหละ ว่าทำไมเวลาที่ฉันเห็นเธอไปกับคนอื่นฉันถึงหงุดหงิดอารมณ์เสีย ฉันไม่อยากให้เธอไปเอากับใคร ฉันอาจจะปากหมาใส่เธอ ฉันเป็นพวกแสดงออกไปเก่งเธอก็รู้""อย่ามาทำแบบนี้เลยค่ะ พี่กลับไปเถอะ""เธอทำไมต้องเย็นชาขนาดนี้วะริน ฉันรู้จักเธอมากี่ปี แต่ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเธอคิดหรือเธอรู้สึกอะไร ฉันไม่เคยรู้เลยว่าทำไมเธอต้องไปขายตัวทั้งๆที่เธอมีทุกอย่าง ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องเกลียด

สองอาทิตย์ผ่านไป...ฉันยังหาหลักฐานเอาผิดอะไรอีแม่เลี้ยงไม่ได้เลย เพราะดูเหมือนพวกมันจะระวังตัวกันมากขึ้น ตั้งแต่ฉันมาอยู่ที่นี่"นี่พี่ป่าไม่มาหาแกเลยเหรอวะหายหน้าหายตาไปเลย""พี่ป่าติดกิจกรรมที่มหาลัย ช่วงนี้ไม่ค่อยว่าง"เอาจริงๆฉันก็แอบคิดนะว่าพี่ป่ากำลังพยายามที่จะหลบหน้าฉัน เพราะตั้งแต่วันนั้นที่ฉันกับพี่ป่าเกือบจะมีอะไรกันพี่ป่าก็หายไปเลย มีแค่ส่งไลน์มาคุย แต่ไม่ยอมมาเจอพี่ป่าเป็นแบบนี้ทำเอาฉันรู้สึกผิดไปเลยจริงๆ ฉันไม่น่าปล่อยตัวขนาดนั้นเลย ยังไงพี่ป่าเขาก็เป็นเหมือนพี่ชายแท้ๆของฉัน...เฮ้อรินเอ๊ย แกทำอะไรลงไปเนี่ย"ริน ฉันรู้ว่าแกกำลังเครียด ไปตี้กัน ผ่อนคลายหน่อย เราไม่ได้ไปเที่ยวกันสองอาทิตย์เเล้วนะริน"แอมหันหน้ามาพูดกับฉัน ฉันถอนหายใจออกมายาวๆ ฉันว่าฉันคงจะเครียดเกิดไปจริงๆนั่นแหละ"อื้อ ไปก็ได้""โอเค งั้นสี่ทุ่มนะ ฉันเข้าห้องไปอาบน้ำแต่งตัวก่อน"ฉันพยักหน้าให้แอม หลังจากแอมเดินออกไปจากห้อง ฉันก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว เพราะตอนนี้มันสามทุ่มแล้วณ ร้านนั่งชิล...ตอนแรกฉันกับแอมว่าจะไปผับกันนั่นแหละ แต่คิดไปคิดมา มานั่งร้านนั่งชิลแบบนี้จะดีกว่า เพลงเบาๆฟังสบายๆ"เออ รินเกรดอ

ตรับ ตรับ ตรับ~ พี่ซันปล่อยแขนทั้งของข้างของฉันให้เป็นอิสระ แล้วเริ่มขยับเอวช้าๆ"อื้ม..อ๊าซี๊ด~"พี่ซันกัดปากตัวเองปากเบาๆ มันยิ่งทำให้ใบหน้าของเขาดูเซ็กซี่ขึ้นไปอีก ตอนแรกฉันไม่มีอารมณ์ พอมองหน้าพี่ซันปุ๊บมันรู้สึกมีอารมณ์ขึ้นมาทันทีเลยตรับ ตรับ ตรับ ~พี่ซันเริ่มกระแทกเอวโถมเข้ามาแรงขึ้นเรื่อยๆ"อ๊ะ อ๊า อื้อ...ซี๊ด~"ฉันคางออกมาเสียงดังลั่นไปทั่วห้อง"อ๊า เธอโคตรน่าเอาเลยรู้ไหมริน ซี๊ด~""อื้อ...อ๊า อ๊ะ อื้มซี๊ด"พี่ซันเอาท่อนเอ็นออก แล้วพลิกร่างฉันให้นอนคว่ำหน้า ยกก้นฉันขึ้นจากนั้นก็เสียบท่อนเอ็นเข้ามาอีกครั้งพี่ซันกระเเทกเอวเข้ามารัวๆ แล้วพี่ซันก็ตีก้นฉันแรงๆสองทีฉันไม่รู้สึกเจ็บอะไรเลยสักนิด ตอนนี้รู้สึกว่ามันเสียวจนร่างกายแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆแล้ว"ของเธอ..อ๊า มันตอด ซี๊ด เสียวหัว...ฉิบ อ๊า""อื้อ...บะ...เบา..มันจุก..อ๊ะ อ๊าง~"ฉันต้องร้องท้วงพี่ซันเพราะตอนนี้พี่ซันกระแทกแรงเกินไปแล้ว"ฉัน..อ๊า...จะเสร็จ...""อ๊า~ ยะ...อย่าเพิ่ง อ๊ะ อ๊าง~""อ๊ะ...อ๊าอื้ม...อ๊าซี๊ด"พี่ซันเกร็งกระตุกสามสี่ที นี่เสร็จแล้วใช่ไหม ฉันอารมณ์เสียยิ่งกว่าเดิมอีก ตอนนี้ฉันยังไม่เสร็จเลยพี่ซันเอาท่อนเ