Lahat ng Kabanata ng RUTHLESS SEDUCTION (Tagalog): Kabanata 1 - Kabanata 10

"YOUNG MASTER, dumating na po ang inyong ama."Lalong nagusot ang matangos na ilong ni Alexander sa ibinalita ng kaniyang personal bodyguard. Naiinis siya dito ngayon at lahat ng taong nakapaligid sa kaniyang ama ay kinaiinisan niya. Gusto niyang tumayo mula sa kinahigaan upang makaiwas sa ama ngunit hindi niya magawa. "Young Master, please huwag niyo na pong piliting kumilos at lalo lamang nagdudurugo ang inyong sugat." Pakiusap ni Tibor sa binata. Kahit may malubha itong sugat na natamo mula sa kaaway nito ay ang lakas pa rin ng lalaki. "Tsss, you're worthless! mangani-nganing batuhin ni Alexander si Tibor at dito ibinunton ang inis na nadarama."I'm sorry, Young Master!" Nakayuko ang ulo at kulang na lang ay lumuhod si Tibor sa harapan ni Alexander upang patawarin na siya.Alam ni Tibor na ang pinakaayaw ng binata ay ang makita ito ng ama nito sa ganoong kalagayan. Lagi na lang siyang naiipit sa mag-amang amo dahil parehong ma-pride at ayaw magpatalo sa isa't isa. Kulang na lang

NAPANGITI si Laurenzo sa kaniyang sarili habang sinusundan ng tingin ang pagtalikod ni Dylan. Tama lang ang naging desisyon niya. Tanging ang lalaking ito ang katapat ng kaniyang anak."Young Master, pagpasensyahan niyo na po ang kagaspangan ng ugali na ipinakita sa iyo ni Dylan. "Sino ang may gawa nito sa iyo?" pag-iiba ni Alexander sa paksa."I'm sorry, Young Master, kumilos ako nang hindi ninyo alam. Siguro nga ay matanda na ako sa ganitong trabaho at hindi na kita kayang ipagtangol," malungkot na turan ni Tibor."Huwag mong sabihin iyan dahil kalabaw lang ang tumatanda. Isa pa ay kahit mahina ka na, walang ibang maaring pumalit sa iyong puwesto. Kaya ko na ang sarili ko at hindi kailangan ang iyong lakas upang-""Nakikita mo ba ang iyong sarili para sabihing hindi mo na kailangan ng isang malakas na tao na magbabantay sa iyo?" sarkastikong putol ni Laurenzo sa litanya ng anak."Its none of your business!" angil niya sa kaniyang ama."Ama mo pa rin ako at kung nabubuhay pa ang iyo

"NABALITAAN mo na ba?" "Kung bad news lang ang ibabalita mo sa akin ay huwag mo nang ituloy!" mataray na sagot ni Lovina sa baklang kaibigan."Tungkol lang naman sa anak ng lalaking gusto mong mapangasawa." Maarteng umupo si Jacob sa harapan ng kaibigang ambisyosa. Tumuwid ng upo si Lovina at biglang naging interesado. Nagsasama sila madalas ni Laurenzo pero hindi ito nagkukuwento tungkol sa kalagayan ng anak nito ngayon. Alam niyang nasa hospital si Alexander pero wala siyang alam kung kumusta na ito. Isa pa ay hindi rin siya pinapayagan ng nobyo na dumalaw sa anak nito dahil nga ayaw sa kaniya ng aroganteng binata. Inilahad ng bakla ang palad sa harapan ni Rose habang nakatikwas ang kaliwang kilay.Padabog na binuksan ni Rose ang hand bag at dumukot ng lilibohing pera bilang kapalit sa chismiss na dala ng bakla. Malapad ang ngiting nakapaskil sa labi ni Jacob habang binibilang ang limang libong pera. "Well," nambibitin nitong turan habang inilalagay sa sariling bag ang pera. "

ILANG araw pa ang lumipas at lalabas na si Alexander ng hospital. Ayaw niyang umuwi sa kanilang bahay na ikinagalit lalo ng ama. "Mula sa araw na ito ay kailangan mong magtrabaho sa kompanya upang magkapera. Maging ang iyong condominium ay binabawi ko na. Ngayon, kung ayaw mong umuwi sa bahay ay hindi ko na problema kung saan ka matutulog!" Pagmamatigas ni Laurenzo sa anak."Damn you!" nangangalit ang ngipin na bulyaw ni Alexander sa ama.Napailing si Dylan sa nakikitang ugali ni Alexander sa ama nito. Deserve nito ang pagdamutan ng ama dahil sa hindi magandang ugali nito. "Thank you!" nakangiti pang sagot ni Laurenzo sa anak. "Now, its up to you kung saan ka uuwi. Hindi naman ako ganoon kasamang ama kaya nag-iwan ako ng fifty thousand sa iyong creidt card. At ang kotse ay tanging si Dylan lang ang maaring magmaneho. Kapag nalaman kong umalis ka at hindi kasama si Dylan, asahan mo kung ano ang sunod kong gagawin."Ilang beses pa nagmura ng malulutong si Alexander dahil sa galit sa a

HINDI agad nagmulat ng mga mata si Dylan nang magising. Pinakiramdaman niya ang sarili lalo na at parang may kakaiba. Ang alam niya ay wala siyang extra unan na maaring yakapin. Isa pa ay hindi ganoon kalambot ang pinagdadantayan ng kaniyang mga paa. Agad siyang nagmulat ng mga mata nang gumalaw ang bagay na niyayakap."Damn, bakit ako narito?" naibulalas niya nang makita sa kaniyang tabi si Alexander. Agad na nagising ang katabi at halatang hindi maganda ang gising nito pagkakita sa kaniya."Ako ang dapat magtanong niyan sa iyo, bakit ka narito at nakayakap pa sa akin?" nakaangil na tanong ni Alexander kay Dylan.Mabilis na inalis ni Dylan ang kamay na nakapulupot sa baywang ni Alexander at ang paa na nakadantay pa sa hita nito ay maliksing naibaba."Ouch! Daing ni Alexander habang sapo ang tagilirang may sugat. Kahit naghilom na iyon ay masakit pa rin kapag nadadangil."Napasabunot si Dylan sa sariling buhok bago dali-daling dinaluhan si Alexander. Inangat niya ang damit nito upang