Lahat ng Kabanata ng RUTHLESS SEDUCTION (Tagalog): Kabanata 31 - Kabanata 40

DAHAN-DAHANG pinakawalan ni Dylan ang palad ni Alexander nang mapansin na doon na nakatuun ang tingin ng kaniyang ama. "Kanina pa po ba kayo riyan?""Tanging tauhan lang ni Racar ang naabutan namin dito." Malayo sa tanong ni Dylan ang isinagot ni Laurenzo. "At hahayaan mong makatakas ang hayop na iyon?" Parang Lion na inangilan ni Alexander ang ama."Ipaubaya mo na sa amin ni Tibor ang buhay niya." Mahinahon na kausap ni Laurenzo sa anak."The hell with—"Nagtaasan ang kilay ni Laurenzo nang biglang natahimik ang anak. Hindi nakaligtas sa mapanuri niyang tingin ang matalim na tingin ni Dylan sa anak kaya hindi nito itinuloy ang pagmumura sa kaniya."Darn, gusto ko nang umuwi!" paanas na dugtong ni Alexander at naging mabuway ang tayo. Lihim siyang natuwa nang maagap siyang naalalayan ni Dylan."Iuwi mo na ang young master, Dylan. Kami na ang bahalang maglinis sa kalat dito," utos ni Tibor sa binata.Tinanguan ni Laurenzo si Dylan bago tumalikod kasunod si Tibor.Sa halip na sa cond

NAPATIKHIM ang doctor na siyang titingin kay Alexander nang matahimik ang paligid."F*ck!" naibulong ni Alexander nang makita sa loob ng silid ang tatlong tao at walang kurap na nakatitig sa kanila ni Dylan.Hindi malaman ni Dylan kung ano ang gagawin nang masalubong ang nagtatanong tingin ng ama."Kanina pa naghihintay sa sala si Doctor Ken kaya pinapasok ko na rito," ani Laurenzo habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang binata."Sa labas na muna ako!" Nagmamadaling tumalikod si Tibor at hindi na hinintay magsalita ang anak.Lapat ang labi at pumaikot ang sariling dila sa loob ng bibig ni Dylan habang nakayuko ang ulo. Hindi niya magawang salubungin ang tingin ng chairman."Ahm, dito ko na po ba titingnan ang sugat ng Young Master?" nagdadalawang isip na tanong ng doctor sa nanahimik na chairman."Yes," maiksing sagot ni Laurenzo bago umupo sa isang sofa na naroon lang din sa silid ng anak.Tumaas ang kilay ni Alexander nang makitang kalmado lang ang ama at mukhang hindi manlang n

"Maimpluwensyang tao si Racar at hindi basta mahuhuli. Isa sa dahilan kung bakit ako nagpapalakas ngayon ay dahil sa kaniya. Alam niyang dehado siya ngayon kaya agad na lumayo pansamantala." Paliwanag ni Laurenzo."How about, Denise? Magagamit natin siya laban sa lalaking iyon bilang tistigo," biglang naalalang itanong ni Dylan."Nawawala rin siya, mukhang alam na agad ni Racar na mahahanap namin kayo kaya nilinis niya ang naiwang kalat upang walang magamit na ebedensya. Ang mga lalaking napatumba mo ay hindi rin namin nailigatas ang kanilang buhay. Tinambangan ang sasakyang magdadala sana sa kanila sa hospital."Galit na napatayo si Alexander at nasipa ang paa ng mini table na nasa kanilang sala. Gusto niyang magwala dahil nasayang ang lahat. Ang akala niya ay makakaganti na siya sa taong pumatay sa kaniyang ina.Mabilis na kinabig ni Dylan ang katawan ng binata at niyakap ito upang pakalmahin. Napabuntonghininga si Laurenzo at maging siya ay nanghinayang. "Nangako ang Tito Conrad m

NAPAUPO si Dylan sa kama habang sapu ang ulo. Gusto niyang maalala ang nakaraan bago siya napunta sa pangangalaga ni Tibor. Ngunit sumasakit lamang ang kaniyang ulo. Inaalala niya ang araw na nakilala ang kinikilalang ama ngayon . Mula nang magising siya noon sa hospital ay wala siyang maalala kahit pangalan. Nagisnan niya ay isang lalaking tinawag siya sa pangalang Dylan.Marami siyang katanungan ngunit hindi masagot ng lalaki. Ito umano ang nakabangga sa kaniya gamit ang minamanehong taxi kaya naging responsibilidad siya nito. Ayaw niyang magpaiwan sa hospital kaya nakiusap siya sa lalaki na isama siya pauwi. Kahit bata pa siya noon ay alam niyang may itinatago sa kaniya ang lalaki. Inalagaan siya at ayaw palabasin ng bahay. Isang buwan ang lumipas, sa gitna ng mahimbing na pagtulog ng tanghaling tapat ay ginising siya ng lalaki na ayaw pa rin magpakilala sa kaniya. "Kailangan mong umalis at huwag nang bumalik dito. Pumunta ka sa mataong lugar at huwag basta magtiwala sa mga taong

PAGKABABA ng sasakyan ay nagmamadaling pumasok si Laurenzo sa kanilang bahay. Nang mabalitaan kanina na pumunta ang kapatid sa kaniyang bahay ay agad siyang umuwi. Naabutan pa niya si Tibor na mukhang natuod na sa kinatayuan. Dali-dali niyang nilapitan at binulungan. "Ano pa ang hinihintay mo? Dalhin mo na si Dylan sa kaniyang silid." Nangunot ang noo ni Alexander sa inaakto ng mga magulang nila ni Dylan. Bakas sa mukha ng mga ito ang labis na pag-alala gayong wala namang kalaban sa paligid.Parang natauhan si Tibor nang marinig ang tinig ng chairman. Dali-dali niyang sinunod ang utos nito. "Dylan, may kailangan tayong pag-usapan.Mariing ipinikit ni Dylan ang mga mata at hindi pinansin ang ama. Pilit na inaalala ang mukha ng kanilang bisita, kung saan nga ba niya una itong nakilala. Alam niyang madalas sa ibang bansa namamalagi ang kapatid ni Chairman kaya ngayon niya lang ito nakaharap. Pero hindi iyon ang nagpapagulo sa kaniyang isipan ngayon. Ang boses ng babae ay pamilyar sa kan