Mula sa isang sulok ay napangisi ang isang tao na kanina pa nakasunod kay Lovina. Agad na tinawagan ang kaniyang boss.
"Sigurado ka na ba riyan sa balita mo?" "Yes, boss, confirm na wala na si Tibor. Pero base sa aking narinig ay mukhang mas malakas itong pumalit." Sagot ng lalaki habang naglalakad palayo kay Lovina. "Kilalanin ninyo at gusto kong mawala siya sa ating landas sa lalong madaling panahon." "Sa ngayon, boss, hindi pa kami makalapit kay Alexander dahil lalong humigpit ang bantay. "Kumusta na pala ang nurse?" "Nadispatsa na po namin, boss. Bukas ay baka makita na ang kaniyang bangkay na palutang-lutang sa ilog." Napangisi ang lalaking nasa kabilang linya. "Very good! Ayaw kong maulit ang nangyaring kapalpakan tulad sa babaeng iyon!" "Areglado po, boss!" Nang maibaba na ng lalaki ang tawagan ay agad na umalis at bumalik sa pagmatyag sa paligid ng hospital. Sa opisina, napabuntonghininga si Laurenzo habang nakatanaw sa labas ng bintana. Mula sa 10th floor ay tanaw niya ang maliliit na building nakapaligid. Matagumpay nga niyang napalago ang negosyong naitayo, pero ayaw namang pamahalaan ng anak. Siguro nga ay oras na upang gamitan niya ito ng dahas. Natigil siya sa pag-iisip ng malalim nang tumunog ng intercom. "Mr. Chairman, narito po si Mrs. Carneval." Inform ni Lucian sa ginoo mula sa kabilang linya. Napakunot ang noo ni Laurenzo pagkarinig sa pangalan ng taong gusto siyang makausap. Maraming taon na rin mula nang huli silang mag-usap ng babae. "Patuluyin mo." "Kuya!" Sabik na nilapitan ni Romana ang kapatid nang makapasok sa opisina nito. "Bakit ka narito?" Hindi natuloy ang pagyakap ni Romana sa kapatid at malungkot na tumingin dito. "Kuya, hindi mo ba ako na miss?" "Alam mo ang sagot sa tanong mong iyan, Romana." Malamig na tugon ni Laurenzo sa nag-iisang kapatid. Lalong nalungkot ang mukha ni Romana at umiwas ng tingin sa kapatid. Hanggang ngayon ay pinagdududahan pa rin siya ng kapatid na may kinalaman sa pagkamatay ng asawa nito. Isa ang asawa niya sa bumuo sa grupo noon ng mga mafia. Layunin nila ang magkaroon ng malakas na hukbo at maaring gamitin laban sa gobyernong mapagsamantala sa posisyon. Ngunit naging sakim ang ilan sa kasapi at gustong maging pinuno. "Nasa asawa mo na ang pamumuno, ano pa ang kailangan ninyo?" tanong muli ni Laurenzo. "Kuya, alam mong napilitan lamang ang aking asawa na kunin ang posisyong iyong iniwan upang hindi ka mapahamak." "Pero pinagtatangkaan pa rin ang buhay ng aking anak hanggang ngayon!" "Kuya, ginagawa ni Conrad ang lahat upang matukoy ang mga taong may gustong manakit kay Alexander. Pero ang anak mo mismo ang naghahanap ng gulo, kuya. Alam mo ang lakaran sa organization kahit noong ikaw pa ang namumuno." Naging matalim ang tinging ipinukol ni Laurenzo sa kapatid. Alam naman niyang walang kinalaman ang mga ito ngayon sa mga nangyayari sa kaniyang buhay. Pero naging pabaya si Conrad at balita niya ay humihina ang kapit nito sa gobyerno. At siya? Hanggang ngayon ay kinikilala ng karamihan kahit tumiwalag na at lalong nakikilala dahil sa maayos niyang negosyo. "Ayaw mong maniwala, baka naman tama ang hula ng aking asawa?" "Ano ang ibig mong sabihin?" Nanliit ang mga mata ni Laurenzo na nakatitig sa kapatid. "Hindi kaya tama ang sinasabi nila na may balak kang buwagin ang grupo sa pamamagitan ng iyong anak?" nang-aakusa na wika ni Romana. "Are you stupid?! dumagundong ang boses ni Laurenzo dahil sa galit. "Hindi ko iiwan ang organization at ipasa sa asawa mo ang pamumuno kung hindi mahalaga ang buhay ng aking anak!" Nakaramdam ng kunsesnya si Romana dahil sa akusasyong walang sapat na ebedensya, pero wala siyang balak na bawiin iyon. "Sana nga, kuya, dahil iyan ang kumakalat ngayon sa organization dahil sa gulong ginagawa ni Alexander." "Umalis ka na at sabihin mo sa iyong asawa na kapag hindi niya pa rin matukoy ang traidor sa samahan ay baka magkatotoo iyang binibentang ninyo sa akin!" Nakaramdam ng pangamba si Romana at alam niyang hindi nagbibiro ang kapatid. Walang salitang tumalikod na siya at lumabas ng opisina.ILANG araw pa ang lumipas at lalabas na si Alexander ng hospital. Ayaw niyang umuwi sa kanilang bahay na ikinagalit lalo ng ama. "Mula sa araw na ito ay kailangan mong magtrabaho sa kompanya upang magkapera. Maging ang iyong condominium ay binabawi ko na. Ngayon, kung ayaw mong umuwi sa bahay ay hindi ko na problema kung saan ka matutulog!" Pagmamatigas ni Laurenzo sa anak."Damn you!" nangangalit ang ngipin na bulyaw ni Alexander sa ama.Napailing si Dylan sa nakikitang ugali ni Alexander sa ama nito. Deserve nito ang pagdamutan ng ama dahil sa hindi magandang ugali nito. "Thank you!" nakangiti pang sagot ni Laurenzo sa anak. "Now, its up to you kung saan ka uuwi. Hindi naman ako ganoon kasamang ama kaya nag-iwan ako ng fifty thousand sa iyong creidt card. At ang kotse ay tanging si Dylan lang ang maaring magmaneho. Kapag nalaman kong umalis ka at hindi kasama si Dylan, asahan mo kung ano ang sunod kong gagawin."Ilang beses pa nagmura ng malulutong si Alexander dahil sa galit sa a
Naging alerto si Alexander at agad na umurong sa kinahigaan. Ngunit dahil maliit lang ang kama, hindi siya ganoon makalayo kay Dylan. Hindi pa niya gustong makita itong nakangiti. Natutunaw kasi ang pader na inihaharang niya sa kaniyang puso kapag ganito ang mood ng lalaki."Huwag kang mag-alala, Young Master, hindi rin ang tipo mo ang gusto kong ka-romance. Isa pa ay hindi ako pumapatol sa kabaro ko."Nainsulto si Alexander sa sinabi ni Dylan, pero hindi niya ipinakita iyon sa lalaki. Sa halip ay ngumiti siya at bumangon. Siya naman ang napangisi nang bahagyang inilayo ni Dylan ang mukha mula sa kaniya. Sinundan niya iyon at palanghap na sinamyo ang scent ng binata, habang hindi hinihiwalay ang mga mata sa malamig nitong mga titig. "Really?" nanghahamon niyang tanong kay Dylan.Mabilis na itinuwid ni Dylan ang katawan at inilayo ang sarili kay Alexander nang ilapit pa nito ang mukha sa kaniya. "Magpahinga ka na at kailangan mong bumawi ng lakas." Tumalikod si Dylan pagakasabi niyon
HINDI agad nagmulat ng mga mata si Dylan nang magising. Pinakiramdaman niya ang sarili lalo na at parang may kakaiba. Ang alam niya ay wala siyang extra unan na maaring yakapin. Isa pa ay hindi ganoon kalambot ang pinagdadantayan ng kaniyang mga paa. Agad siyang nagmulat ng mga mata nang gumalaw ang bagay na niyayakap."Damn, bakit ako narito?" naibulalas niya nang makita sa kaniyang tabi si Alexander. Agad na nagising ang katabi at halatang hindi maganda ang gising nito pagkakita sa kaniya."Ako ang dapat magtanong niyan sa iyo, bakit ka narito at nakayakap pa sa akin?" nakaangil na tanong ni Alexander kay Dylan.Mabilis na inalis ni Dylan ang kamay na nakapulupot sa baywang ni Alexander at ang paa na nakadantay pa sa hita nito ay maliksing naibaba."Ouch! Daing ni Alexander habang sapo ang tagilirang may sugat. Kahit naghilom na iyon ay masakit pa rin kapag nadadangil."Napasabunot si Dylan sa sariling buhok bago dali-daling dinaluhan si Alexander. Inangat niya ang damit nito upang
"Mangako ka munang tutulungan mo akong mahanap ang mga taong pumatay sa aking ina."Hindi agad nakasagot si Dylan sa binata. Mukhang alam ng lalaki kung ano ang kaniyang kahinaan. Lihim na napangiti si Alexander habang nang-aarok ang tingin kay Dylan. Kung matalino ang binata, mautak naman siya. Alam niyang may isang salita si Dylan kapag pangako na ang pag-uusapan."Kung hindi mo kaya at mapagbigyan ang kundisyon ko, kalimutan mo na lang iyang suggestions mo.""Pumapayag na ako!" Agad niyang bawi bago pa makatalikod si Alexander.""Great!" Pasakal ang akbay ni Alexander kay Dylan dahil sa tuwa."Argh, hindi mo na ako kailangang yakapin!" Patulak niyang inilayo si Alexander sa kaniyang katawan. Hindi sa nandidiri siya na mapadaiti ang balat sa katawan ng binata. Kundi dahil nakaramdam siya ng alinsangan sa tuwing mapadikit siya sa balat nito.Hindi pinansin ni Alexander ang pagsusungit ng binata, muli niya itong nilapitan at inakbayan. "Kailangan nating mag-celebrate bago sumabak sa
"HEY, ayaw ko pang umuwi!" Pagpupumiglas ni Alexander mula sa mahigpit na hawak ni Dylan sa kaniyang braso.Hindi pinakinggan ni Dylan ang reklamo ng binata. Napapatingin na sa kanila ang mga taong nadadaanan nila dahil sa ingay ng bibig ni Alexander. Nagmumukha tuloy siyang tatay ngayon at may hilang bata na ayaw pang umuwi."Ang cute nila!"Rinig ni Dylan na wika ng isang babaeng nakasalubong nila."Oo nga, bagay sila. Sino kaya ang top sa kanilamg dalawa?"Naudlot ang muling paghila ni Dylan sa braso ni Alexander nang marining ang sagot ng isang babae sa unang nagsalita. "Sa tingin ko ay ang hinihila ang top." Sagot muli ng isang babae sa kasama.Salubong ang mga kilay na tinitigan ni Dylan ang mukha ni Alexander. Nagtataka siya kung bakit nasabi ng babae na ang binata ang top?"Hey, he's mine and—" hindi na naituloy ni Alexander ang iba pang nais sabihin sa mga babae nang bigla siyang buhatin ni Dylan.Parehong awang ang bibig ng dalawang babaeng nakasunod ang tingin kina Dylan.
"Argh, Alexander, stop it!" pagpapatuloy na saway ni Dylan sa binata dahil unti-unti nang nabubuhay ang libido sa kaniyang katawan. At ang kaniyang shaft ay nag-react na rin nang sumagi doon ang tuhod nito."Say please—""Please!" wala sa sariling pagsunod niya sa utos ni Alexander. Nakangising yumuko ng ulo si Alexander kasabay ng paggapang ng isang palad pababa sa tiyan nito. Please, what?" pabulong niyang tanong habang sinasamyo ang amoy sa leeg nito.Kusang pumaling ang kaniyang ulo nang maramdaman ang mainit na hininga ni Alexander na dumampi sa kaniyang balat. Maging siya ay hindi alam kung para saan at nakikiusap siya sa binata. Napahawak ang isa niyang kamay sa braso ng binata nang mahawakan na nito ang kaniyang suot na pantalon. Nag-angat ng mukha si Alexander at sinalubong ang nangungusap na mga mata ng binata. Ang akala niya ay pipigilan nito ang naglilikot niyang kamay. Muli siyang ngumiti nang halos bumaon na ang daliri nito sa kaniyang braso. Alam niyang pilit nitong n
"MR. CARNIVAL, dumating na po si Mr. Racar."Nilingon ni Conrad ang kaniyang assistant bago muling isinubo ang tabaco na hawak. "Nakita mo na ba ang asawa ko?""Pabalik na po siya rito, sir, galing sa opisina ng kaniyang kapatid," sagot ni Lendon sa ginoo."Huwag mo muna siyang patuluyin dito hangga't hindi pa kami tapos mag-usap ni Mr. Racar.""Masusunod po, Sir." Yumukod ng ulo si Lendon bago tumalikod at lumabas na ng opisina.Isinandal ni Conrad ang likod sa sandalan ng kinaupuan at hinintay ang pagpasok ng matalik niyang kaibigan. Isa rin ito sa kasapi ng organization nila at pumapangalawang malakas at may malaking investment sa kanilang negosyo. Noong si Laurenzo pa ang namumuno ay laging nagkakabanggaan ang dalawa at hindi nagkakasundo. Natahimik lamang ang dalawa nang bumitaw ang kaniyang bayaw na si Leonardo."Long time no see," ani Conrad nang makapasok na ang kaibigan. Tumayo siya at sinalubong ito."Hindi ka nagpasabing babalik ka na." Bati ni Racar kay Conrad habang nakip
"Salamat at naunawaan mo ako, gusto ko rin sanang bisitahin si Alexander ngunit wala siya sa mansion.""Mukhang inumpisahan na ng iyong kapatid ang pagbigay disiplina sa kaniyang anak." Matipid na ngiti ang sumilay sa labi ni Conrad."Naniniwala ka talaga na hindi kinukunsinti ni Laurenzo ang ginagawang hindi maganda ng kaniyang anak?" nang-uuyam na tanong ni Racar kay Conrad nang hindi makatiis."At bakit hindi?" Maagap na salo ni Romana sa patutsadang tanong ni Racar."Romana, lumabas ka muna at hindi pa kami tapos mag-usap ni Racar." Mahinahon na saway ni Conrad sa kaniyang asawa.Mabilis na tumayo si Racar bago pa makapagsalita si Romana. "Wala na tayong dapat na pag-usapan. Aalis na ako para makapag-usap kayo ng maayos ng iyong asawa."Nakataas ang isang kilay na sinundan ng tingin ni Romana ang pagtalikod ni Racar. Hindi sa ayaw niya sa lalaki bilang kaibigan ng kaniyang asawa. Hindi niya lang gusto ang ginagawa nitong parang pinag-aaway ang kaniyang kapatid at asawa.Sa hotel,
"Next time na ginawa mo pa iyan habang nagmamaneho ako ay hindi lang iyan ang gagawin ko sa iyo." Sa halip na matakot sa banta ni Dante ay nag init pa ang kaniyang pakiramdam. "Wipes your mouth." Humugot si Dante ng tissue at iniabot kay Troy.Nakasimangot na tinanggap iyon ni Troy. Matapos linisin ang sarili ay ang binata naman. Pinunasan niya ang tila buhay pa rin nitong pagkalalaki saka isinara ang pantalon nito.Mabilis na kinabig ni Dante sa batok ang kaibigan at kinintalan ng halik ito sa noo. "Rest."Nakangiting pumikit si Troy. Wala man sinasabi sa kaniya ang kaibigan ay pinararamdam naman na special siya rito. Pagdating nila sa kompanya ay nauna na sina Dylan na pumasok."Hey saan ka pupunta?" tawag ni Dante sa kaibigan pagkalabas nila ng elevator. Nilingon ni Troy ang kaibigan at nagtatanong ang tingin dito."Akala ko ba ay gusto mong malaman ang estado mo sa buhay ko?" Pormal na tanong ni Dante.Bubuka na sana ang bibig ni Troy ngunit tumalikod na si Dante at ibang daan
Mabilis na kinuhanan ni Alexander ng larawan. Halos magkayakap na kasi ang mga ito at nakasandal sa isa't isa ang ulo."Mukhang parehong napagod kagabi." Nakangising anas ni Dylan at inakay na ang asawa papuntang dinning room. Mag aalmusal sila bago papasok sa trabaho. Ang anak nila ay nasilip na nila kanina at tulog pa.Nagising si Dante nang makarinig ng iyak ng bata. Dahan dahan niya isinandal ang ang ulo ni Troy sa upuan saka sinalubong ang yaya ng bata na pababa sa hagdan. "Naku, Dante, ayaw na naman tumahimik ng iyak ni Baby." Namomroblemang reklamo ng yaya.Mabilis na binuhat ni Dante ang bata ngunit ayaw pa ring tumahan. Ito ang bisyo ng bata tuwing umaga. Kung hindi si Troy ay si Alexander lang ang nakapagpatahan dito. Napilitan na siyang gisingin ang kaibigan at kumakain pa ang mag asawa. Natawa siya nang maalimpungatan pero agad na kinuha ang bata."Argh, bakit ang cute mong bata ka?" Pinanggigilan ni Troy ng halik sa pisngi ang bata."Akala siguro ni baby ay ikaw ang nan
"Ahhh, darn ang galing mo!" Hinahapong anas ni Dante matapos makaraos. Hinila niya sa braso Si Troy at pinahiga sa tabi niya. "Thank you!"."Thank you lang?" nairitang tanong ni Troy. "Matapos mo akong tirahin at pahirapan kanina?"Nakangiting hinalikan ni Dante sa ituktok ng ulo ang kaibigan. Galit ito pero hindi siya magawang itulak o saktan. "Ano ang gusto mong gawin ko?" Malunanay niyang tanong dito."Ayaw ko nang may kahati." Aroganteng sagot ni Troy."Sa puso ko o sa katawan?" nanunukso niyang tanong kay Troy habang hinahawi ang ilang hibla sa noo nito. "Tsk, kailangan pa bang itanong iyan?" Nairita pa ring tanong ni Troy."Ang sungit mo naman, naglilihi ka na agad?"Galit na sinuntok niya sa dibdib ng binata at bumangon. "Seryuso ako, Dante!"Naitaas ni Dante ang mga kamay na parang sumusuko. "Alright, huwag ka nang magalit at ang hot mo tingnan."Nanlaki ang mga mata ni Troy nang makita kung paano gumala ang tingin ng kaibigan sa katawan niya. Ang gago at mukhang horny na
Nagulat at halos pigil hininga si Troy nang maramdaman ang mainit na palad ng kaibigan na lumapat sa kaniyang balikat. Ang akala niya ay hanggang doon lang. Laking gulat niya nang gumapang iyon sa leeg niya hanggang dibdib. Tuluyan na siyang napamulat nang maging ang labi ni Dante ay sumasabay na sa palad nito.Ramdam niyang gising na si Troy pero hindi siya tumigil sa ginagawa. Habang nilalaro ng dila ang nipple nito ay gumapang ang kanang kamay niya at pumasok sa ilalim ng kumot. Napasinghap si Troy nang nasa puson na niya ang malikot na kamay ng kaibigan. Mabilis niyang hinuli iyon at mahipit na hinahawakan. "What are you doing?" Kulang sa lakas niyang tanong dito.Nag angat ng ulo si Dante at nakangising sinalubong ang tingin ng kaibigan. "E check ko lang.""Gago ka, gusto mong mabaril?" Gustong batukan ni Troy ang sarili at parang sa halip na matakot ang kaibigan ay lalo lamang ito nalibugan. Alam niyang ibang barilan ang nasa isipan na nito.Tumaas si Dante at hinaplos ang pisng
Nagising si Troy na masakit ang ulo. Pikit pa rin ang mga mata nang tangkang babangon ngunit natigilan nang maramdamang mainit ang pinagtukuran ng palad. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya at kinabahan nang mahinuhang may katabi siyang tao. Ayaw pa rin niyang magmulat ng mga mata at nakiramdam.Inalala ni Troy ang nangyari kahapon. Maaga kasi siyang naglasing. At ngayon, hindi niya alam kung anong oras na. Napagtanto niyang nakaunan siya sa matigas na braso ng lalaki. Ang sakit ng katawan niya at ang tanda niya ay kamukha ni Dante ang—"fuck!" Napamura siya sa isipan nang mapagtanto na hindi na siya virgin.Naikuyom ni Troy ang kamay na nakapatong sa sa dibdib ng katabi. Handa na sana siyang magmulat ng mga mata at suntukin ito nang kumilos ang lalaki. Kinabig ang batok niya kaya napasubsob ang mukha niya sa kilikili nito. Muli siyang natigilan at pamilyar sa kaniya ang amoy ng mapagsamtalang lalaki."Darn, hindi lang ba ilusyon ang nakikita ko kanina?" Kausap ni Troy sa sarili at
"Why?" Mukhang malapit nang maubusan ng pasensya si Dante."Hindi porke kamukha mo ang mahal ko ay puwede mo na akong angkinin."Nabawasan ang inis na nadarama ni Dante at napangiti. Sinapo niya sa magkabilang pisngi ang kaibigan at inilapit ang mukha dito. "Kasing guwapo ko ba?"Mukhang naduduling na tumango si Troy."Then love me." Nang aakit niyang bulong bago ginawaran ng mapusok na halik sa labi si Troy.Napaungol si Troy at sabay silang napahiga sa kama ng kahalikan. Nasa ibabaw niya ito at nagawang pumagitna sa pagitan kaniyang ng mga hita. Mabilis na nilagyan ni Dante ang daliri ng parang lotion na bigay pa ni Dylan, habang magkahinang ang labi nila ng kaniig. Sinunod niya ang procedure na turo sa kaniya ni Dante. Kailangan muna niyang pahiran ng pampadulas ang lagusan at unang ipasok ang daliri upang kahit papaano ay makapag adjust ito."Uhmmm... ano ang ginagawa mo?" Napaigtad si Troy nang maramdaman ang malamig na bagay sa kaniyang lagusan. Ang sarap sa pakiramdam noong una
"Sir, alis na ako." Paalam ni Troy sa amo."Good luck!" Nakangisi at makahulugang turan ni Alexander. Tinapik pa niya sa balikat ang kaibigan.Pumalatak lang si Dante saka lumabas ng bahay. Dumiritso siya sa night club kung nasaan sina Dylan ngayon. Ngunit pagdating niya sa opisina ay wala si Troy."Nasa third floor siya at nakakita ng bagong kaibigan." Tumingala pa si Dylan. Tatlong palapag kasi ang naturang gusali. Ang unang palapag ay dance floor. Ang ikalaw ay tanggapan ng bisita, opisina saka VIP guest area. Ang third floor ay mga silid na maaring mag check in ang sino mang gustong doon magpalipas ng gabi."Boss naman, bakit ninyo hinayaan?" Mukhang naiiritang turan ni Dante."Hindi ako ang torpe at manhid kaya huwag ako ang sisihin mo." Aroganteng tugon ni Dylan dito."Tsk, ang hirap ninyong kausap." Nagmadali nang tumalikod si Dante.Hindi makapaniwalang sinundan ng tingin ni Dylan ang kaibigan. Siya pa talaga ang nasabihang mahirap umitindi? Napamura si Dylan ngunit hindi na
Natawa si Dylan para sa dalawa. Mukhang masaya ito. "Bakit kasi nagpakalasing ka nang husto kagabi? Broken hearted ka ba?"Uminum ng kape si Troy at tumanaw sa malayo. "Walang dapat ikaselos!" naibulong niya.Umalis na si Dante sa pinagkublihan at nagpasyang maligo na. Aalis sila ngayon ni Alexander at may meeting ito njag maaga.Nagkatinginan sina Alexander at Dylan nang nasa loob ng sasakyan na sila. Driver si Dante at si Troy at nasa front seat. Parehong tahimik ang dalawa at mukhang masama ang gising pareho."Hayaan mo silang maresolba nang kusa ang problema nilang dalawa," bulong ni Dylan sa asawa at inihilig ang ulo nito sa balikat niya.Hanggang sa makarating sa opisina ay hindi pinapansin ni Dante si Troy. "Hello, babe!" Masiglang bati ni Jessa kay Dante pagkakita rito.Blangko ang tinging ipinukol ni Dante sa dalaga at tinanguan lang ito. Mabilis na nilapitan ni Dindin si Jessa at bumulong. "Umiipikto na yata ang plano natin na pagpaselos kay Troy."Kinikilig na ngumiti rin
"Babe, sigurado ka na ok lang sila?" nag aalalang tanong ni Alexander sa asawa nang biglang matahimik ang dalawa nilang kaibigan sa silid.Nakangising tumango si Dylan, "mukhang sa wakas ay bumigay ma rin si Dante kay Troy."Namilog ang mga mata ni Alexander, "ang ibig mong sabihin ay..." hindi niya matuloy ang sasabihin at nag aalinlangan. Kilala niya kasi si Dante at may girlfriend na nga ito. Nakangisi pa ring tumango si Dylan. "Mas matigas pride niyang tao mo kaysa kay Troy."Nakakaunawang tumango si Alexander at masaya para sa dalawa. Matagal na rin niyang napapansin ang kakaibang tingin ni Troy kay Dante. Pero dahil straight si Dante at mas mataas ang pride kaysa kaniya sa pagtanggap sa katotohanan ay inabot na ng taon. Kung totoo man ang hula ng asawa niya ay masaya siya para sa dalawa.Inakbayan ni Dylan ang asawa at inaya na bumalik na sa kanilang silid. Bago pa sila tuluyang makalayo ay narinig pa nila ang nasasaktang ungol ni Troy. Sa laking tao din ni Dante ay tiyak na hi