บททั้งหมดของ ฮูหยินคนงามของคุณชายอยาง: บทที่ 11 - บทที่ 16

ไป๋ซู่ฮวาเดือนออกมาก็เห็นน้องขายกำลังผสมน้ำอุ่นให้เด็กทั่งสองล้างหน้าอยู่ ตอนกลางคืนอากาศจะเย็น ทำไมเลือกบ้านติดป่าติดเขาแบบนี้นะ ยังดีที่ล้อมรั้วอิฐแข็งแรง ไม่งั้นหากสัตว์ป่าหลุดลงมาเจ้ากับน้องไม่กลายเป็นอาหารจานโปรดหรือ"กินข้าวแล้วพี่จะไปบ้านท่านน้าฮวนสักหน่อย มะรืนจะเก็บเกี่ยวแล้วพี่จะไปหากระสอบมาใส่เสบียง น้องเล็กเจ้าอยู่บ้านดูแลหนิงจินกับหนิงหรงนะ ห้องใหญ่ที่ติดกับห้องที่เจ้านอนช่วยกันเก็บกวาดหน่อย พี่จะใช้เก็บเสบียงน่ะ"เด็กๆรับปากก่อนจะกินโจ๊กกับหมั่นโถว ไป๋ซู่ฮวาตักโจ๊กใส่ชามจากนั่นก็ใส่ตระกร้าคลุมผ้าเดินไปทางบ้านใหญ่"อาเล็กๆ ข้าเองเจ้าสามท่านอยู่หรือไม่""อยู่ๆ เสี่ยวฮวาหรือเจ้ามาหาอาทำไมกันเดี๋ยวติดโรคจากอาหรอก" ไป๋ลู่เอ่ยแก่หลานสาว นางมีตุ่มขึ้นตามใบหน้า บางครั้งก็เจ็บมาก ไป๋ซู่ฮวาเห็นใบหน้าอาสาวก็ไม่ได้ตกใจ นางเป็นสิวอักเสบสินะ ต้องทำให้หน้าตาสะอาดเกลี้ยงเกลา ไม่สะสมฝุ่นละออง"อาเล็ก ท่านไม่ได้ป่วยหรอกมันเป็นอาการของคนที่ผิวแพ้ง่ายนะ ท่านอย่ากินพวกผักดองมากล่ะ ล้างหน้าบ่อยๆเดี๋ยวก็ดีขึ้น น้ำซาวข้าวเก็บเอาไว้รินแต่ที่ใสๆเอาไว้ล้างหน้าอดทนหน่อยไม่นานก็ดีขึ้น แต่มีเรื่องหนึ

ไป๋ซู่ฮวาค่อยๆขับเกวียนวัวไปยังทางหมู่บ้านฝั่งตะวันตก ชาวบ้านที่เห็นนางขับเกวียนผ่านไปก็ตะลึง เด็กคนนี้เมื่อก่อนทำไร่ไถนาเก็บผักป่าให้หมู เสื้อผ้าไม่เคยได้ใส่ดีๆรองเท้ายังแทบจะไม่มีใส่ แล้วตอนนี้เล่าชุดกระโปรงสีเขียวตัดกับเสื้อแขนยาวสีขาว ใบหน้าเนียนละเอียดศรีษะเกล้ามวยต่ำทรงสตรีออกเรือนแล้ว ยังมีดอกไม้ป่าดอกเล็กๆแล้วแซมตามร่องมวยผม ดูแล้วเหมือนเทพธิดาก็ไม่ปานช่างงดงามนัก"เสี่ยวฮวา จะไปไหนหรือวันนี้แต่งตัวงามเชียว""อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะท่านป้า อรุณสวัสดิ์ทุกคนข้าจะไปบ้านท่านน้าฮวนเจ้าค่ะ พอดีจะเก็บเกี่ยวแล้วจะขอซื้อกระสอบเจ้าค่ะ""เฮ้อ ระวังหน่อยนะแม่หนู ได้ข่าวว่าย่าเจ้าน่ะตามพี่ชายเจ้ากลับมา ให้พาลูกน้องที่ร้านเมียเขากับร้านเถ้าแก่เขามาด้วย คงตั้งใจมาแย่งเจ้านั่นแหละ" ชาวบ้านที่นี่ไม่ได้เลวร้ายทุกคนคนส่วนมากจิตใจดี"เฮ้อ พูดก็พูดเถอะนะ ไม่รู้จางชุนคนนั้นเหตุใดถึงตาต่ำนักเจ้างามถึงก็เพียงนี้ยังไม่พอใจอีกถอนหมั้นดีๆก็ได้ไยต้องสร้างเรื่องให้คนเขาเสียหาย""ทุกท่านอย่ากล่าวอีกเลย ข้ากับเขาไร้วาสนา ตอนนี้ข้ามีชีวิตที่ดีแล้ว สามีข้าท่านหมอบอกว่าปีหน้าก็เดินได้คล่องถึงเวลานั้นก็สามารถลงสอบไ

อาหลี่เอ่ยชมนาง ตอนที่นอนในห้องอยากจะโบกไอ้เด็กบ้านี่สักฝ่ามือ นั่นเมียข้านะอยากไปชายแดนใช่ไหมเดี๋ยวน่าดูแน่"ข้าขอตัวไปดูพี่ชายเจ้าก่อน เที่ยงแล้วได้เวลากินยาแล้ว" ไป๋ซู่ฮวาเดินเข้าไปในห้องเห็นคนตัวโตนอนหลับอยู่ นางอังหน้าผากเขาก่อนจะรู้ตัวก็อยู่ใต้ร่างเขาเรียบร้อยแล้ว"ทำไมรู้สึกเหมือนท่านไม่ได้ป่วยเลยนะตา เอ่อท่านพี่""เมียจ๋า คิดถึงเจ้าจังข้าหิวแล้ว""เดี๋ยวก่อน ข้าลืมไปว่าท่านยังไม่ได้กินข้าว รอเดี๋ยวนะอื้อๆๆ" ไป๋ซุ่ฮวากำลังจะลุกแต่ถูกเขาจุมพิตเว้าวอนเรียกร้อง ไม่นานก็เรื่อยลงมาจนครอบครองทรวงอกแสนหวานนั้น"ทะท่านพี่ พอ พอก่อน อื้อ ท่านพี่ท่านบาดเจ็บอยู่นะอยากให้แผลที่หลังฉีกหรือไง ข้ายินดีเป็นหม้ายนะถ้าท่านไม่รักตัวเอง" ได้ผลคนตัวโตหยุดทันทีมองนางตาละห้อย"อยากรักเจ้า อยากกลืนกินเจ้าคนดีสงสารข้าหน่อยไม่ได้หรือ""ท่านบาดเจ็บอยู่ อีกอย่างเรื่องของเราเริ่มแรกก็ถูกคนวางแผน ให้เวลาข้าหน่อยได้หรือไม่ขอข้าปรับตัวสักหน่อยนะ""นานแค่ไหน ข้าจะลงแดงแล้วเมียจ๋า""ให้แผลท่านหายก่อน ว่าแต่ท่านเป็นบัณฑิตเหตุใดถึงถูกธนูยิงได้ไปทำอะไรมา หรือแอบปีนเข้าหาลูกสาวบ้านไหนกัน" หยางหนิงเฉิงบีบจมูกนางก่อน