คำสัญญา1

หยางหนิงเฉิงกอดคนตัวเล็กอย่างรักใคร่ เขาเกลียดสตรี พวกนางชอบวุ่นวายเรือนเสด็จพ่อมีสนมมากมายที่เสด็จปู่ประทานมาให้ ตบตีแย่งความโปรดปรานกันจนน่ารำคาญ

เสด็จพ่อไม่ได้มีเสด็จแม่คนเดียว เขารู้ดีว่าเสด็จพ่อมิไยดีเสด็จแม่เท่าไหร่นัก เขารักใคร่อยู่กับหลิงเซียงอดีตฮูหยินของใต้เท้าสุย หลังจากสูยกว่างผิงตายเสด็จพ่อก็ไม่สนใจคำวิจารณ์ กลับรับนางเข้าตำหนักแต่งตั้งเป็นชายารอง ไทเอาเองก็เอ่ยไม่ได้เพราะคนที่แต่งเสด็จแม่มาให้เสด็จพ่อของเขาก็คือไทเฮาเอง เสด็จย่าเป็นคนพรากคู่รักของเขา จนพอสามีนางตายลงเสด็จพ่อก็กลับไปหารักแรกทันที เสด็จแม่ทุกข์ใจจนล้มป่วย ฮ่องเต้รู้ว่าเขาเกลียดบิดาจึงแต่งตั้งเป็นอ๋องตั้งแต่อายุสิบห้า พระราชทานตำหนักคังหมิงให้ เขาปลูกไผ่ปล้องม่วงเต็มไปหมด จึงตั้งชื่อว่าตำหนักไผ่ อยู่ห่างจากเมืองหลวงสิบลี้ตอนนี้ให้เสด็จแม่ประทับอยู่กับแม่นม หยางหญิงเฉิงเสนอตัวเป็นแม่ทัพไปชายแดน ชายารองคนนั้นของบิดาเร่งเร้าอยากหากพระชายาให้เขา นางเอาหลานสาวตนเองมาเสนอ เขาส่งหลานสาวนางไปค่ายทหารเป็นนางบำเรอของกองทัพตั้งแต่วันแรก ทำให้ทะเลาะกันกับหยางเยี่ยนอ๋องยกใหญ่ จนถึงขั้นไม่เหยียบเมืองหลวง

ไป๋ซู่ฮวาหลับอยู