Semua Bab ฮูหยินคนงามของคุณชายอยาง: Bab 51 - Bab 60

หยางหนิงเฉิงกลับมาถึงบ้านก็เห็นไป๋ซู่ฮวานั่งกำกับเฉาปี้เหลียนกับเถียนไฉ่หลินให้ช่วยกันทำผักดองอยู่ ไป๋ซูหยางกำลังนั่งอ่านตำราอยู่บนม้านั่งกลิ่นอายไม่ธรรมดาจริงๆสังเกตเขามานานแล้วว่าเหตุใดคุ้นหน้านัก ที่แท้ก็เหมือนเสด็จอาแปลว่าตอนนี้ไป๋ซูหยางน่าจะอายุสิบสามแล้วสิหยุนซานคงปรุงยาถอนพิษให้เขา ช่วงนี้เขาสูงไวมากจนเกือบเท่าเด็กสิบขวบแล้ว ก่อนหน้ายังเหมือนเด็กเจ็ดขวบอยู่เลยลู่เปียวที่เพิ่งเดินมาถึงก็มองตามก่อนจะถอนหายใจ"เสด็จพี่ ไทเฮานางร้ายเหลือเกิน ตอนนั้นรัชทายาทเพิ่งจะสองขวบกว่าเองก็ถูกวางยา คงคิดว่าจะทำให้เขาพิการมากกว่า แต่ฝ่าบาทรู้ทันจึงซ้อนแผนให้องค์ชายตงชิงแกล้งตายเสียแล้วส่งออกนอกวัง""อืม ข้ากำลังสงสัยว่าคนของฉินกุ้ยเฟยที่ติดต่อข้ามาตลอดนั้น ก่อนจะมาหาข้าติดต่อเสด็จแม่ก่อนหรือไม่ ลู่เปียว เจ้าว่าพ่อแม่พี่สะใภ้เจ้าตายแล้วหรือยัง""กระหม่อมไม่ทราบพ่ะย่ะค่ะ แต่ว่าบางทีอาจยังไม่ตายก็ได้ ขนาดองค์ชายตงชิงยังอยู่ตรงหน้าพวกเรานี่เลย""แล้วถ้าเช่นนั้นอยู่ไหนกันเล่า เฮ้อ ข้าไม่อยากให้ฮวาเอ๋อร์ต้องมารับรู้เรื่องการแก่งแย่งในราชวงศ์แบบนี้ นางจิตใจงดงามเกินไป"ที่คู่เดินเข้าไปหากลุ่มสาวๆที่

จิ้งหยวนเองก็มีเรื่องต้องคิดอีกแล้ว สนมฉินออกบวชหรือ นางคงคิดว่าองค์ชายตงชิงตายแล้วจริงๆ พรุ่งนี้ค่อยรายงานเรื่องนี้กับพระชายาแล้วกัน คืนนี้ขอรักคนในอ้อมกอดก่อนเถอะทุกคนกินข้าวเสร็จก็ต่างคนต่างเข้านอน เซียวผิงผิงรอพี่สาวก็ไม่มาสักที จนลู่เปียวแน่ใจแล้วว่าจิ้งหยวนคงกักนางไว้บนเตียงเสียแล้ว สายตาผู้ชายด้วยกันเขาดูออก จึงนอนเป็นเพื่อนนาง แต่คืนนี้เขาแค่นอนกอดเฉยๆเท่านั้นหยางหนิงเฉิงเองก็มีเรื่องในใจ ต้องหาเบาะแสไป๋จิงถิงกับภรรยาให้เจอว่าตายจริงไหม ถูกโจรปล้นที่ใด ไป๋ซูฮว่าหลับไปแล้วนางหนุนแขนเขาอยู่ หยางหนิงเฉิงลูบปอยผมอย่างเบามือก่อนจะจูบหน้าผากนาง แล้วข่มตาหลับตามไปปลายยามเฉินอาหารพร้อมแล้ว ทุกคนนั่งกินกันเงียบๆ หยางหนิงเฉิงคีบอาหารให้ไป๋ซู่ฮวา แต่นางกินได้น้อยนัก เขาจึงถามว่าอยากกินอะไรหรือไม่"อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรือไม่ เดี๋ยวข้าไปหาให้เจ้าคนดี กำลังตั้งครรภ์อยู่หยุนซานบอกว่าในครรภ์เจ้าเป็นฝาแฝด ต้องกินเยอะหน่อยนะ""ท่านพี่ ข้าไม่หิวจริงๆ แต่ข้าก็กินทั้งวันนะเจ้าคะ ไม่ได้ปล่อยตนเองหิวหรือให้ท้องว่าง ว่าแต่ท่านเถอะเมื่อคืนนอนไม่หลับมีเรื่องให้คิดมากหรือเจ้าคะ""ไม่มีอะไรมากหรอก แค

หยางหนิงเฉิงไม่อยู่สามวันทางด้านไป๋ซู่ฮวาก็พากันทำผักดอก หมักเหล้าเอาไว้หยางหนิงเฉิงเป็นแม่ทัพใหญ่อีกทั้งตระกูลท่านตามีทรัพย์สินไม่น้อย มิน่าเขาถึงบอกว่าไม่ต้องทำงานเขาเลี้ยงนางได้เถียนไฉ่หลินกำลังจะมาหาไป๋ซู่ฮวา อยู่ๆก็มีลำแขนแข็งแกร่งมารัดนางไว้ ก่อนจะอุ้มนางขึ้นพาเข้าไปในบ้าน ทันทีที่เห็นหน้าเถียนไฉ่หลินก็ดีใจกอดเขาแน่น"เด็กดีคิดถึงพี่หรือเปล่าหื้ม"ไป๋เจินลูบใบหน้าคนที่เขาคิดถึงตลอดเวลาตอนอยู่ที่กองทัพ พอดีมีข่าวว่าต้องเดินทางเข้าเมืองหลวง ต้องมารวมพลที่นี่ก่อนเขาดีใจและแทบคลั่ง คิดถึงนางใจจะขาด"ท่านพี่ไป๋เจิน ท่านดูคล้ำไปฝึกทหารลำบากมากหรือเจ้าคะ ได้กินอิ่มไหม นอนพอหรือเปล่า แล้วก็ อื้อ "ไป๋เจินจูบคนตัวเล็กด้วยความคิดถึง ลิ้นร้อนไล้วนเกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นอ่อนนุ่ม จนเถียนไฉ่หลินต้องโอบคอเขาไว้ ไป่เจินวางนางบนที่นอนก่อนจะนอนเคียงข้างกอดนางเอาไว้หลวมๆ เขาคิดถึงนางจริงๆ แต่บิดานางเป็นบัณฑิตเขาควรให้เกียรตินาง เถียนไฉ่หลินลูบใบหน้าคมก่อนจะรั้งมาจูบเอง"พี่ไป๋เจิน ข้าคิดถึงท่านนัก เห็นว่าไปครั้งนี้ไปปราบกบฏ หรือเจ้าคะ ท่านต้องดูแลตัวเองนะ ข้าอยู่ทางนี้จะรอท่านกลับมา""หลินเอ๋อร์

บ้านของเซียวผิงผิง ลู่เปียวกำลังดูดดื่มยอดถันสีชมพูหวานอย่างหลงไหล เซียวผิงผิงเสียซ่านจนต้องแอ่นอกขึ้นหา ให้เขาได้ครอบครองอย่างแนบชิด ไม่นานลู่เปียวก็ค้นเจอแหล่งน้ำหวาน ริมฝีปากหยักแนบลงไปทันที ลิ้นร้ายฉกเข้ากลางกลีบงามจนเซียวผิงผิงต้องกางขาออกให้เขาได้ฝังใบหน้าลงไป มือบางกดศีรษะของเขาให้แนบกับกายสาว"อื้ม พี่ลู่เปียวข้าเสียวเจ้าค่ะ เช้าแล้วพวกเราพอเถอะ อร๊าย อืมเสียวเหลือเกินคนดีของข้า ผิงผิงถึงแล้วอื้มถึงอีกแล้ว"ลู่เปียวดูดดื่มน้ำหวานนั้นไม่เหลือสักหยาดหยด เขากลืนกินไล้เลียจนหมด กลีบสาวสะอาดสะอ้านเพราะเขาใช้ลิ้นร้อนทำความสะอาดให้นาง ก่อนจะผละออกแล้วอุ้มนางมานั่งทับความแข็งแกร่งตนเอง แม่ไม่ได้สอดใส่เข้าไปด้านในแต่ก็แหวกกลีบดอก จับแก่นกายใหญ่โตให้พาดตรงกลางระหว่างกลีบอูม ลู่เปียวจับเซียวผิงผิงขยับให้ช่วงล่างได้ถูไถแก่นกายใหญ่โตของเขา ไม่นานทั้งคู่ก็กระตุกเกร็งพร้อมกัน"อืม มีความสุขเหลือเกินคนดีของข้า เมียจ๋ารักข้าหรือไม่หื้ม"ลู่เปียวที่อุ้มคนตัวเล็กไปห้องอาบน้ำเพื่อล้างตัวถามคนในอ้อมกอด"ท่านพี่ เรายังไม่ได้แต่งงานกันเลย ท่านเรียกข้าว่าเมียจ๋าได้อย่างไรกันเจ้าคะ""ขนาดนี้แล้ว ถึงยั

หลังจากที่ทุกคนปรึกษาหารือเรื่องกองกำลังเรียบร้อย ต่อมาพวกเขาก็เริ่มปรึกษากันเรื่องเส้นทาง หยางหนิงเฉิงจะเข้าวังไปก่อน เขาจะเข้าเมืองหลวงก่อนสักสิบวัน แอบไปพบฮ่องเต้แล้วค่อยให้คนแจ้งตามหลังว่าเขากลับมาแล้ว ทำทีว่าเขาเพิ่งกลับมา คนของไทเฮากับฮองเฮาจะหาทางกำจัดเขาแน่นอน องครักษ์ของสกุลกัวและสกุลซ่งจะเตรียมพร้อมรับขวัญเขาอย่างดีเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนเขาจะพาเสด็จอากับเสด็จพ่อไปซ่อนที่ปลอดภัยก่อนจะเปิดฉากกับทั้งสองตระกูล หยางหนิงเฉิงสรุปใจความสำคัญเรียบร้อยก็เลิกประชุม เดินออกมานอกบ้าน เห็นไป๋ซูหยางกำลังนั่งหลังตรง สายตามองไปยังแผ่นกระดาษเบื้องหน้า มือเรียวสวยถือพู่กัน ค่อยๆจรดอักษรลลงบนกระดาษเขามีกลิ่นอายลักษณะของฮ่องเต้องค์ต่อไปจริงๆ ฉินกุ้ยเฟยตายแล้ว เขาเพิ่งรู้ข่าวเมื่อวาน คนของไทเฮาตามหานางจนเจอและไปกำจัดนางอีกทั้งยังตามหาคู่แฝดอยู่ เด็กผู้หญิงคนนั้นที่วัดไท้ส่วยเขาให้จิ้งหยวนไปรับมาแล้วส่งคืนครอบครัวของนางแล้ว เนื่องจากจิ้งหยวนเป็นคนเดียวที่ไม่มีตัวตนในบรรดาองครักษ์ของเขา คนของกัวรุ่ยชางกับคนของไทเฮาจึงไม่รู้จัก ตอนนี้ไป๋ซู่หยางไม่มีใครแล้ว หากปราบสกุลกัวก็ต้องแต่งตั้งฮองเฮาองค์ใ