Semua Bab ฮูหยินคนงามของคุณชายอยาง: Bab 41 - Bab 50

หยางหนิงเฉิงอุ้มไป๋ซู่ฮวาออกมา ก่อนจะวางนางลง ด้านหน้ามีอะไรบางอย่างมีผ้าคลุมอยู่ หยางหนิงเฉิงกำลังจะเปิดก็มีเสียงเล็กๆดังมาก่อน"เสี่ยวฮวาๆ ข้ามาแล้วโอ๊ยเหนื่อยมากเลย ข้าไปต่อแถวร้านจี้หรงมาซื้อบ้วยดอง เอ่อพุทราเชื่อม ถังหูหลู่แล้วก็เอ่อ อะไรนะอ้อแตงหวาน มีแตงหวานด้วยข้าไม่รู้ว่าแตงอะไรลูกละตั้งห้าตำลึง ถ้าไม่รักเจ้าไม่ยอมจ่ายหรอกนะ"ไป๋ซู่ฮวายิ้มให้กับเซียวผิงผิง เด็กคนนี้มีน้ำใจกับนางเสมอ แบ่งขนมแบ่งของกินให้ตลอด แบ่งให้กระทั่งอาเล็กของนางลู่เปียวจำเสียงยายเด็กปากเสียเมื่อวานได้ ก็หันมาทันที แต่ไม่ใช่สิเด็กคนเมื่อวานมอมแมมเหมือนลูกหมาคลุกฝุ่น แต่สตรีตรงหน้างามนัก แม้ไม่งามเทียบเท่าพี่สะใภ้แต่ดวงตาคู่นั้น ปากเล็กๆนั่นชวนให้รั้งเข้ามาหาแล้วจับนาง อืมมมแต่ดูเหมือนเซียวผิงผิงจะไม่คิดเหมือนเขา เห็นหน้า เอ่ยปากก็กระแนะกระแหนบรรพบุรุษเขาทันที"อ้าวนึกว่าใครที่แท้ไอ้หน้าขาวคนเมื่อวานนี่นา ที่บ้านจัดงานเรียบร้อยแล้วหรือ ฝังไวจังเห็นเพิ่งจะรีบร้อนไว้ทุกข์อยู่เมื่อวาน เหอะ""บิดาเจ้าสิตาย นังเด็กบ้าข้าเป็นผู้ตรวจการนะ อยากถูกขังคุกหรือ""โอ้ ไอ้หน้าขาวอย่างเจ้า ท่าทางหยิบโหย่งมือเรียวอย่างก

บ้านเชิงเขาไป๋ซู่ฮวาดีใจมากที่ได้ลูกแมว ที่จริงนางอยากแบ่งให้เซียวผิงผิงเช่นกัน แต่ดูแล้วเจ้าสี่ตัวไม่ยอม ขู่ฟ่อๆแถมยังพองขนใส่อีก จึงยกเอาห้องนึงในบ้านตีลูกกรงถี่ๆ ให้เป็นห้องของเจ้าเหมียวเหล่านี้"ท่านอาเล็ก ท่านตื่นแต่เช้าเชียวอีกสองวันก็ถึงพิธียกน้ำชาท่านกับอาหลี่แล้ว เฮ้อ อาเล็กข้าอยากจัดงานแต่งให้ท่านสองคนจริงๆนะ เหตุใดท่านไม่ต้องการกันเล่าเจ้าคะ"ไป๋ซู่ฮวาถามอาสาวที่กำลังหั่นผักเตรียมมื้อเช้าอยู่ ไป๋ลู่ยิ้มให้ ก่อนจะลุกไปพยุงหลานสาวที่กำลังตั้งครรภ์ให้นั่งลง"ไม่จำเป็นต้องสิ้นเปลืองหรอกเสี่ยวฮวา อาเล็กรักพี่อาหลี่งานแต่งงานแค่มีสินสอดให้พี่สามนิดหน่อยพอเป็นพิธีก็พอ วันนี้เป็นอย่างไรบ้าง หายแพ้ท้องหรือยัง""อืม ต้องขอบใจเซียวผิงผิง เมื่อวานแตงหวานที่นางเอามารสชาติหวานยิ่งนัก แต่ข้ากำลังท้องกินมากไม่ดี เออจริงสิตกลงทางด้านสกุลเซียวเลือกใครเป็นบุตรเขยหรือ ข้าอยากให้ผิงผิงนางมีความสุข ไม่รู้ว่าทางด้านลุงเซียวจะเลือกคนไหน อย่างน้อยควรให้ผิงผิงนางได้คบหาสักนิด""อืม ไม่รู้เหมือนกัน วันนี้นางไม่อยู่เห็นรถม้าคุณชายคนเมื่อวานรับแต่เช้า ไม่รู้ว่าไปไหนกันเห็นผิงผิงบอกว่าเขาให้นางไปเลือกล

จี้ฮุ่ยซินที่เพิ่งเดินมาเห็นบุตรชายกับสะใภ้ยืนกอดกันอยู่ก็เดินมาหา"เฉิงเอ๋อร์ ฮวาเอ๋อร์ไม่สบายอีกหรือ เหตุใดออกมาถูกลมหนาว เข้าบ้านเถอะ เอ่อ เฉิงเอ๋อร์ พรุ่งนี้แม่จะไปอารามที่ตำบลข้างๆเพื่อไหว้พระ" จี้ฮุ่ยซินเอ่ยแก่บุตรชาย"ท่านป้าหยางสวัสดีเจ้าค่ะ ข้าไปหาเด็กๆก่อนนะเสี่ยวฮวา" เซียวผิงผิงไปแล้วลู่เปียวจึงเอ่ย""เสด็จป้า เสด็จลุงออกจากเมืองหลวงไปหาท่านที่วัดหานสุ่ย แต่เสด็จอามีราชโองการให้เขาไปดูแลเรื่องภัยแล้งที่หางโจวพ่ะย่ะค่ะ ได้ยินว่าท่านฟ้องหย่าเขา เรื่องนี้ทะเลาะกับฝ่าบาทในห้องหนังสือใหญ่โตเลย พ่ะย่ะค่ะ"จี้ฮุ่ยซินถอนหายใจก่อนจะพยักหน้า "แม่จะเตรียมตัวแล้ว พรุ่งนี้ยามเฉินแม่จะออกเดินทาง แม่ขอยืมตัวจิ้งหยวนหน่อยลูกคงไม่ว่านะเฉิงเอ๋อร์ พวกเจ้าพี่น้องคุยกันไปเถอะ"หยางหนิงเฉิงมองตามมารดาที่เดินไป สายตาท้อแท้จนไป๋ซู่ฮวารู้สึกได้ จึงเอ่ยขำๆกับลู่เปียวทำงานบรรยากาศตึงเครียดใน"ใต้เท้าลู่ ข้าสงสัยว่าท่านกับผิงผิงไปรักกันตอนไหน เจอหน้าก็ด่ากันตลอด""พี่สะใภ้ ท่านรอรับขวัญและก็เลี้ยงหลานลูกของพวกเราด้วยล่ะ "เซียวผิงผิวที่เพิ่งจะมาถึง ได้ยินคำพูดของลู่เปียวก็รีบเดินมาทันที"ใต้เท้าลู่ อะ

เสียงห้องข้างๆยังคุยกันอยู่ ได้ยินอีกเรื่องที่ไม่คาดฝันว่าจะได้ยินทำเอาทั้งสี่คนตะลึง จิ้งหยวนเองก็เพิ่งจะรู้วันนี้"เจ้าร่อนจดหมายฟ้องหย่าพี่ทั่วสามกรม อีกทั้งถวายฎีกาขอหย่าอีก เพื่อต้องการติดต่อฝ่าบาทใช่หรือไม่ฮุ่ยซิน""เพคะ หากฝ่าบาทรู้วิธีเปิดดูพู่หยกของอดีตฮ่องเต้ พระองค์ก็จะทรงรู้ว่าหม่อมฉันจะสื่ออะไร""คนของสกุลกัวเลิกตามหาลูกของเราแล้ว หมายถึงคู่แฝดแต่เหมือนจะตามหาอีกคน เจ้ารู้อะไรมากันแน่"จี้ฮุ่ซินถอนหายใจก่อนจะเอ่ย"องค์ชายตงชิงถูกพิษ ทำให้เขาตัวเล็กเติบโตช้า หากสกุลหยุนสองพ่อลูกสามารถถอนพิษได้ก็คงจะดี ท่านอ๋อง ไป๋ซูหยางน้องชายสะใภ้เรา คือเด็กที่ไป๋จิงถิงกับโจวซิ่วเหม่ยรับเลี้ยงไว้ คนสกุลไป๋ไม่มีใครรู้ ทั้งสองคนไปค้าขายครั้งหนึ่งเป็นปี อีกอย่างองค์ชายตัวเล็กตอนที่พากลับมาจึงบอกผู้อื่นว่าขวบกว่า แต่จริงๆเกือบสี่ขวบแล้วเพคะ""เฉิงเอ๋อร์ มีภรรยาแล้วหรือ น้องภรรยาของเขาก็คือองค์ชายตงชิงที่ยังไม่ตายหรือ เจ้าแน่ใจนะ""เพคะ ตอนนี้คนที่ควรซ่อนไม่ใช่คู่แฝดบุตรของเรา แต่เป็นไป๋ซู่หยางยิ่งโตยิ่งเหมือนฝ่าบาท หากให้ขุนนางมาเจอก็ต้องรู้ว่านี่คือสายพระโลหิต รอยสลักบนตัวเขาเป็นฝ่าบาทประทับ

ตำหนังเยี่ยนอ๋องหยางเสวียนเยี่ยนกลับมาแล้ว เขาอยู่แต่เรือนดอกบัวซึ่งเป็นเรือนที่เขากับจี้ฮุ่ยซินอาศัยอยู่ด้วยกันตอนที่นางยังไม่ไปอยู่กับบุตรชายที่ตำหนักไผ่ม่วง"ทูลท่านอ๋อง ชายารองกลับมาแล้วพ่ะย่ะค่ะ นางกลับจากวังไปเข้าเฝ้าไทเฮา คนของรารายงานว่านางถูกทุบตีมาจากที่นั่น"" รุ่ยอ๋องมาหรือยัง แจ้งในวังว่าข้าป่วยหนักไม่อาจถวายงานฝ่าบาทได้" มีเสียงมาจากด้านนอกทั้งคู่จึงหยุดคุย"ทูลท่านอ๋อง พระชายารองหลิงเซียงมาขอเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ" ลิ่วต่งเดินออกไปด้านนอกก่อนจะแจ้ง" ชายารองท่านอ๋องป่วยหนักพ่ะย่ะค่ะ ไม่รู้ว่าตอนเดินทางไปทำงานให้ฝ่าบาทติดเชื้อร้ายอันใดมากลับมา ตอนนี้พระวรกายอ่อนเพลีย เกรงว่าอาจเป็นโรคร้ายแรงมิอาจสะดวกให้ท่านเข้าพบ""อ้อ ลิ่วต่งท่านอ๋องไปทำงานที่ใดหรือ เหตุใดถึงป่วยได้ ข้าเป็นเมียสามีป่วยแต่กลับไม่รู้สาเหตุ"หลิงเซียงพูดไม่ทันขาดคำก็มีเสียงไอดังมาจากด้านหลัง จากนั้นก็มีเสียงบุรุษผู้หนึ่งดังมา"แค่กๆเจ้าจะหาสาเหตุไปทำไม เจ้าเป็นแค่สตรีแพศยาหน้าด้านคนหนึ่งไม่ใช่หมอสักหน่อย หึแค่กๆ "หยางเสียนรุ่ยไม่ไว้หน้าหลิงเซียงสักนิด จากนั้นพระชายาของเขาก็ประคองเข้าไปด้านใน"รุ่ยอ๋อง ทรงตรัสเช่