สอนบทเรียนเซียวผิงผิง

ลู่เปียวโอบไหล่นางรั้งเข้าหา มองหน้าเซียวผิงผิงใช้หัวแม่โป้งไล้ริมฝีปากนางเบาๆ

"มาข้าจะสอนบทละครให้นี่เป็นบทแรกนะ ต้องทำให้พวกเขาเห็นว่าเรารักกันแค่ไหน ผิงผิงเผยอปากสิ"

เซียวผิงผิงทำหน้างงแต่ก็ยอมเปิดปากให้เขา ลู่เปียวแนบริมฝีปากลงไปทาบก่อนจะสอดลิ้นอุ่นร้อนของตนไล้เรียวลิ้นอ่อนนุ่มของนางก่อนจะกระหวัดเอาไว้ด้วยลิ้นร้อนชื้นของตน

เซียวผิงผิงเกาะบ่าเขาไว้ยอมรับบทละครที่เขาสอนนาง ไม่นานนางก็อยู่บนตักลู่เปียว สาบเสื้อถูกเขาล้วงมือเข้าไปเคล้นคลึงความหยุ่นสู้มือ จนยอดอกแข็งชัน สาวน้อยถูกคนตัวโตหยอกเย้าจนมีเสียงครางเบาๆ

"อื้อ ใต้เท้าพอเถอะ ข้าว่าไม่ต้องแสดงขนาดนี้ก็ได้อื้อใต้เท้าลู่ ท่านพอเถอะนะอย่าเคล้นหน้าอกข้าสิ อึ๊ย ตะ ใต้เท้า ข้าอยากกลับบ้านแล้ว"

ลู่เปียวเสียดายความหวานตรงหน้า ถ้าไม่กลัวว่านางจะปฏิเสธข้อเสนอเขาคงดูดดื่มไปแล้ว ทั้งนุ่มทั้งหยุ่นอวบอิ่มนัก ไม่คิดว่าตัวเล็กๆจะซ่อนรูปถึงเพียงนี้

"กลับกันเถอะ ข้าไปส่งจะบอกแก่พวกเขาว่าข้ากับเจ้ารักกัน ตอนลงจากรถข้าจะอุ้มเจ้าให้พวกเขาและชาวบ้านเห็น เด็กดีเจ้าคิดไว้ด้วยนะว่าอยากตอบแทนอะไรข้า"

จากนั้นลู่เปียวก็พานางกลับหมู่บ้าน ตลอดทางที่กลับนางอยู