All Chapters of ฮูหยินคนงามของคุณชายอยาง: Chapter 71 - Chapter 80

ไป๋ซู่ฮวาพยักหน้า ไป๋เข่อซินรีบวิ่งไปถึงประตูรั้วก็ชนเข้ากับใครครหนึ่ง เขามองหน้านางไป๋เข่อซินยืนงงจกระทั่งเขาเอ่ยเสียงทุ้ม"ที่นี่ใช่บ้านคุณชายหยางหรือไม่แม่นาง""อื้อ ท่านเป็นใครมีธุระอะไรคือข้ารีบน่ะ""ข้าเป็นญาติของเขาน่ะ เป็นอาสามของเขาน่ะ""ท่านอาท่านนี้ถ้าเช่นนั้นข้าไหว้วานสักหน่อยได้หรือไม่เจ้าคะ ท่านช่วยไปที่เรือนที่คนอยู่เยอะทางด้านนั้นให้หน่อยได้หรือไม่เจ้าคะ"ดวงตากลมโตจ้องมองเขาด้วยสายตาอ้อนวอน คนตัวสูงพยักหน้าก่อนจะถามว่าให้ตามใคร"ใครก็ได้ ท่านบอกพวกเขาทีน้องสาวข้าเจ็บท้องนางจะคลอดแล้ว ท่านอาของน้องเขยหากท่านตามหมอตำแยให้ด้วยขอบคุณมากเจ้าค่ะ"ไป๋เข่อซินกำลังจะหันหลังกลับไป เพราะนางไม่อยากทิ้งไป๋ซู่ฮวาไว้คนเดียว แต่ก็เห็นร่างสูงอีกร่างมาถึงพอดี นางร้องไห้ออกมาก่อนจะเอ่ยปากสั่น"น้องเขย เป็นเจ้าจริงๆหยางหนิงเฉิงเจ้ามาแล้วเร็วเถอะเสี่ยวฮวานางเจ็บท้องใกล้คลอดแล้ว ที่บ้านไม่มีใครอยู่เลยพวกเขาไปฉลองบ้านหลังใหม่ ข้าจะไปตามหมอตำแย ไม่ๆๆๆเจ้าไปดีกว่าเจ้าน่าจะวิ่งไวกว่าข้า "ยังไม่ทันสิ้นคำของไป๋เข่อซินหหยางหนิงเฉิงก็ดีดตัวที่เดียวมาถึงไป๋ซู่ฮว่าที่นั่งกุมท้องตอนเองอยู่ นางหน้าซี

ไป๋เข่อซินเห็นเช่นนั้นก็เป็นลมทันที ดีที่หยางตงอวี้รับนางเอาไว้ทัน หยางหนิงเฉิงเดินย่างสามขุมเข้าหา หญิงชราทั้งสองพยายามกระเถิบถอยหนี เอ่ยปากละล่ำละลัก คนบ้านไป๋ไม่กล้าเข้ามาที่ให้สตรีออกหน้าหากมีเรื่องราวบานปลายพวกเขาจะได้บอกว่าเป็นเรื่องของผู้หญิง แม่เฒ่าไป๋ชี้หน้าหยางหนิงเฉิงเอ่ยปากข่มขู่"จ เจ้า จะ ท ทำอะไร ข้าเป็นย่านางแพศยาไป๋ซู่ฮวานั่นนะ ข้าเป็นผู้อาวุโสนะไอ้สารเลว""เมียข้าบอกว่าหนวกหูข้าเลยอยากหุบปากคนที่มาโวยวาย"หยางหนิงเฉิงกำลังจะลงมืออีกรอบแต่ไป๋จิงถิงที่มีคนไปตามรีบมาทันก็ขอร้องเขาไว้"ท่านอ๋องอย่าทำนางเลยพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมขอร้องนางแก่แล้ว""นางแก่แล้วก็เอ่ยวาจาชั่วร้ายได้หรือ ไป๋จิงถิงไป๋ซูหยางเป็นบุตรชายของข้า ที่ผ่านมาหญิงชราผู้นี้ทรมานบุตรชายข้ามานานเท่าใดกัน"ไป๋จิงถิง โจวซิ่วเหม่ยและไป๋จ้านมองหน้าหยางตงอวี้เป็นตาเดียวกัน แต่แม่เฒ่าไป๋กับถ่มน้ำลายที่เป็นก้อนเลือดออกมา ด่าทอไม่หยุด"ถุย นังแพศยาแซ่โจวที่แท้เจ้ามันก็สวมหมวกเขียวให้ไอ้โง่นี่ เจ้าสามไล่มันไปมันไม่ใช่หลานข้า เอาที่ดินบ้านเราคืนมานั่นมันของข้า อีพวกลูกชู้ไล่ไปให้พ้น พี่ใหญ่พวกมันต่างหากที่ควรถูกขับไล่ สมค

หยางตงอวี้ไม่สนใจเสียงประท้วงจับนางพลิกคว่ำแล้วกดลำแข็งขึงเข้าไปทันที ไป๋เข่อซินทำได้เพียงแต่ครางออกมาเสียงครางแสนหวานดังไปทั้งห้องท ท่านอาอวี้ ล ลึกไปแล้วนะเจ้าค่ะ เสียว แรงกว่านี้เถอะอาซินจะไม่ไหวแล้ว อื้อ ท่านอาเจ้าขอรักอาซินรักท่านอื้ออออ""ข้าก็รักเจ้าอ่าห์ ตอดดีจังเมียจ๋า เจ้าเป็นสตรีคนแรกที่ทำข้าคลั่งได้ขนาดนี้ เมียจ๋าข้าจะแตกใส่เจ้าอีกแล้ว พร้อมกับอานะคนดี""อื้อ ปล่อยมาเจ้าค่ะอาซินอยากได้อีก อ๊ายยย"มีแต่เสียงเนื้อกระทบกันแข่งกับเสียงครางของทั้งคู่ ไม่นานหยางตงอวี้ก็กัดฟันก่อนจะปลดปล่อยธารารักใส่ไป๋เข่อซินจขนล้นออกมา ไป๋เข่อซินรู้สึกถึงแรงฉีดรุนแรงที่เข้ามาภายในกายนาง เสียวท้องน้อยจนนางกระตุกเกร็งอีกรอบทั้งที่เพิ่งถึงสวรรค์ไป"หืม เสียวขนาดนี้เลยเมียจ๋า ตอดไม่หยุดเชียวอีกสักรอบนะดูเหมือนเมียข้าจะยังไม่อิ่ม""ท่าอาอวี้คนบ้าพอแล้ว อื้อ อูย มะ ไม่ไหวแล้ว อื้อ อย่าพาข้าเดินสิเดี๋ยวข้าตกนะ""ไม่ตกหรอกกอดคออาไว้ทูนหัว"มือหนาจับสะโพกไว้มั่นขยับเสือกเข้าเสือกออกกับแก่นกายร้อนผ่าวของตน ไป๋เข่อซินกอดคอเขาเอาไว้ หน้าผากของทั้งคู่ชนกันจนสบตาระยะใกล้ชิด หยางตงอวี้อุ้มนางพาเดินรอบห้องก่อ

หยางเสวียนเยี่ยนกับหยางเสียนรุ่ยกับเมืองหลวงไปได้ครึ่งเดือนกว่าแล้ว ตอนนี้ฮ่องเต้เสด็จประพาสไปยังหมู่บ้านต่างๆที่ไป๋ซู่ฮวาได้ไปบุกเบิกเส้นทางการค้าและการเกษตรเอาไว้หยางตงอวี้เป็นอัจฉริยะไม่เกินจริง เพียงไม่นานก็เข้าใจโครงสร้างและปัญหาทั้งหมดของสภาพดิน ฟ้า อากาศและเริ่มแก้ปัญหาได้แล้ว สมแล้วที่ถูกเลือกให้เป็นฮ่องเต้ ราษฎรแคว้นอู่ไม่ต้องมาทนอดอยากอีกต่อไปวันนี้เขาเรียกบุตรชายมาด้วยเพื่อไปหมู่บ้านที่ทำสุราหมัก ส่วนหมู่บ้านข้างๆกันทำสุราขม(น้ำส้มสายชู) ถั่วเหลืองที่ผลผลิตเคยมีมากจนต้องมาเททิ้งกลับนำมาแปรรูปได้หลายอย่างนักไป๋ซูหยางนั่งอยู่บนรถม้า รอฟังคำสั่งบิดาอย่างเดียวเหมือนปกติ บางครั้งเสด็จพ่อก็ให้เขาเสนอความคิดเห็นบ้าง บรรยากาศในรถม้าเงียบเกินไปจนกระทั่งผู้เป็นบิดาเอ่ยขึ้นก่อน"ชิงเอ๋อร์ที่ผ่านมาพ่อทอดทิ้งเจ้า ไร้ความสามารถในการปกป้องเจ้าลูกโกรธพ่อหรือไม่""ไม่พ่ะย่ะค่ะ""มาสั่งข้างๆพ่อหน่อย วันนี้ไม่มีฮ่องเต้ ไม่มีรัชทายาทมีเพียงบิดากับบุตรชายที่กำลังคุยเรื่องครอบครัว"ไป๋ซูหยางที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นแซ่ราชวงศ์เรียบร้อยแล้ว องค์รัชทายาทหยางตงชิง เขาเขยิบมานั่งใกล้กับบิดา หยางตงอวี้โ

หยางหนิงเฉิงที่ตอนนี้กอดไป๋ซู่ฮวาอยู่บนเตียง คู่แฝดเป็นเด็กรู้ความยิ่งนัก กินเสร็จก็นอนไม่เคยงอแงสักนิด เมื่อวานรัชทายาทมาหาพี่สาวพี่น้องพูดคุยกันสักพัก เขาอยากให้ทั้งคู่มีเวลาส่วนตัวมากกว่านี้เพราะหยางหนิงเฉิงจะไม่กลับวังหลวง แต่จะเลยไปดินแดนทางใต้ทันที เขาเป็นห่วงภรรยาหากเดินทางไปๆมาๆนางอาจไม่ไหวอีกอย่างเขาทิ้งทัพใหญ่มาปีกว่าแล้วต้องกลับไปจัดการ จิ้งหยวนไปดูแลให้แล้วทิ้งเซียวอ้ายเย่วไว้ที่นี่ นางตั้งครรภ์อยู่เดินทางไม่ไหวอีกอย่างในกองทัพอาหารการกินสำหรับคนท้องย่อมลำบากก่อนไปไป๋ซู่อวา จัดการเสบียงให้พวกเขาหนึ่งต้าน นับว่าเยอะไม่น้อยในช่วงที่ไม่มีสงครามเช่นนี้ การเจรจาชายแดนเป็นไปได้ด้วยดี รับทายาทเสนอให้คุยกันเรื่องแลกเปลี่ยนอาหาร ราษฎรอยู่ดีมีสุขก็ไม่ต้องแย่งที่ทำมาหากินกันให้เดือดร้อน"วันนี้ไท่จื่อเก่งมากนัก สามารถแก้ปัญหาที่ดินเมืองกว่างสุยสำเร็จ อีกทั้งยังทรงจัดการทรัพยากรน้ำได้ดี จัดสรรพันธ์พืชให้เหมาะกับฤดูกาล ฝ่าบาททรงเอ่ยชมไม่น้อย""เสี่ยวหยางเป็นเด็กหัวดีเรียนรู้ได้ไวนักเจ้าค่ะ เมื่อวานเขามาปรึกษาเรื่องจะไปพบมารดาบังเกิดเกล้าดีหรือไม่ เขาไม่อยากให้ท่านพ่อท่านแม่รู้สึกเสี