All Chapters of One night stand!!: Chapter 11 - Chapter 20

“งั้นไปเจอกันที่บ้านนะแก ตอนนี้ฉันง๊วงง่วง ขอกลับก่อนแล้วกันเนอะ”“ยัยดา นี่จะทิ้งฉันไว้เลยเหรอ” ฉันหันมามองกรดา ที่ทำหน้าทะเล้นใส่จนน่าตี“ไม่ได้ทิ้ง แค่ให้แกไปกับพี่ตรัย ส่วนฉันก็กลับก่อนไง ไปล่ะ” เอ่ยจบกรดาก็กลับเข้าไปในรถ สตาร์ทเสร็จก็ขับออกไปทันที ปล่อยให้ฉันยืนมองตามตาปริบๆ กระเป๋าก็ยังอยู่ในรถ ตอนนี้ในมือมีแค่ผ้าเช็ดหน้าผืนเดียว ไม่มีเงินสักบาทด้วย “พี่ว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน”“แต่สรว่า…” ฉันอึกๆ อักๆ นั่นเพราะยังลังเลที่จะคุยอะไรๆ กับตรัยในตอนนี้ ต่อให้คุยกัน อะไรๆ มันก็คงไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมนักหรอก สู้ยังคงหลบหน้าแล้วปล่อยให้มันผ่านไปจะดีกว่า “ถ้าสรอยากรู้ว่าทำไมพี่ถึงทำแบบนั้น เราต้องคุยกัน”“โอเคค่ะ” ไหนๆ มันก็มาถึงขั้นนี้แล้ว คุยกันไปเลยก็ดี จะได้เข้าใจและจะได้จบ ตรัยพาฉันไปที่รถ จากนั้นเขาก็ขับออกไปจากปั๊มน้ำมัน“พี่ตรัยจะพาสรไปไหนคะ”“บ้านพี่”“สรไม่ไปบ้านพี่” ฉันรีบค้าน นั่นทำให้เขาหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ “ทำไม กลัวพี่ปล้ำเหรอ”“กลัวสิ”“ครั้งแรกมันน่ากลัวกว่ากันตั้งเยอะ” คำพูดของตรัย ทำให้ฉันหน้าแดงก่ำ ตัวร้อนๆ หนาวๆ ยังกับคนเป็นไข้ แต่ภายในร่างกายกลับวูบๆ วาบๆ

“อะไร” น้ำเสียงของคนข้างๆ เริ่มยืดๆ บ่งบอกว่าเมาเข้าแล้ว “เอ็งรับปากข้ามาก่อน ว่าจะไม่โกรธ”“เออ…จะพูดอะไรก็พูดมา” ผมสูดอากาศเข้าปอดลึกๆ สองสามครั้งเพื่อรวบรวมความกล้าแล้วจึงสารภาพออกไป “ข้าชอบน้องสาวเอ็งจริงๆ นะเพื่อน ชอบมานานหลายปีแล้ว แต่ที่ไม่กล้าบอกเอ็งเพราะเอ็งขอข้าไว้ว่าห้ามคิดอะไรกับสรเด็ดขาด แต่ความรู้สึกคนเรามันห้ามกันไม่ได้ ข้าขอคบกับน้องเอ็งได้ไหม”“ไม่ได้” คำตอบของไอ้นิก มันทำให้ผมเหมือนถูกค้อนตีหัว“ทำไมไม่ได้วะ”“สรมีแฟนแล้ว ส่วนเอ็งก็มีแฟนแล้ว จะมาคบกันได้ยังไง ไอ้นี่” พูดจบพี่ชายของคนที่ผมรักก็หยิบแก้วเหล้าขึ้นดื่มแบบรวดเดียวหมด ผมจึงทำหน้าที่ชงให้อีกแก้ว จะได้ไม่ขาดความต่อเนื่อง “สรเลิกกับแฟนแล้ว ส่วนข้าก็ไม่เคยมีแฟน”“เอ็งรู้ได้ไง ว่าสรเลิกกับแมนแล้ว” ไอ้นิกมันเริ่มมองผมตาเขียวปัดเข้าให้แล้ว ส่วนผมก็ขึ้นขี่หลังเสือแล้วนี่ เรื่องอะไรจะลงง่ายๆ “สรบอกข้าเอง”“แล้วที่บอกว่าเอ็งไม่เคยมีแฟนคืออะไร น้องน้ำหวานคนที่แกควงมาให้ข้าเห็นบ่อยๆ นั่นใคร แม่ซื้อแกเหรอ...ห๊ะ!”“น้ำหวานเป็นลูกพี่ลูกน้องข้าไม่ใช่แฟน ข้าก็แค่ควงมาบังหน้าให้เอ็งสบายใจว่าข้ามีแฟนก็เท่านั้นเอง”“นี่เอ็

“อืมม์…” เสียงครางของเธอช่างน่าฟัง สีหน้าเหยเกทรมานของเธอตอนนี้ก็แสนจะเซ็กซี่ชวนมอง ผมจูบหนักๆ ลงไปบนเนินหน้าอก จูบซับต่ำลงไปกระทั่งรับเม็ดยอดสีสวยเข้าไปในปาก ตวัดหยอกเย้าด้วยลิ้นสลับการดูดดุนจนเธอบิดเกร็ง ครางจนฟังไม่ได้ศัพท์“สรของพี่หวานเหลือเกิน” ผมเอ่ยชม นั่นเพราะอัปสรหอมหวานไปทั้งตัวจริงๆ ผมกลืนกินหน้าอกทั้งสองข้างของเธอจนพอใจ ก่อนจะไซ้ใบหน้า ฝากรอยจูบหนักๆ ต่ำลงไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงหน้าท้องแบนราบ รับรู้ได้ว่าตอนนี้ร่างกายของเธอบิดเกร็ง เสียงหอบหายใจดังต่อเนื่อง“พี่ตรัยขา” เธอเอ่ยเรียกชื่อผมด้วยน้ำเสียงแหบพร่า บ่งบอกว่าอารมณ์ของเธอเวลานี้ก็คงกำลังโลดแล่นไม่แพ้ผมแน่นอนผมจูบหนักๆ ตรงท้องน้อยนั่น แล้วลากผ่านริมฝีปากร้อนๆ ลงไปบนเนินเนื้อซึ่งถ้าต่ำลงไปอีกนิดมันคือจุดที่อัปสรหวงมากที่สุด และผมก็ได้ครอบครองมันเป็นคนแรกแต่ผมกลับเปลี่ยนใจไม่สัมผัสตรงนั้นในเวลานี้ โดยเลือกฝังใบหน้าลงไปจูบหน้าขาที่บิดเกร็งจนสั่นเล็กๆ นั่นของเธอ จากนั้นก็ไล้จูบต่ำลงไปเรื่อยๆ กระทั่งถึงปลายเท้าขวา ก่อนจะจูบไซ้ขึ้นมาเรื่อยๆ จากปลายเท้าซ้ายที่ผมยังไม่ได้สัมผัส ซึ่งผมใช้จังหวะนี้แทรกตัวอยู่ระหว่างขาทั้งสองข้า

“เพิ่งรู้ว่าสรเองก็ทะลึ่ง”“ก็ใช่ว่าสรจะเป็นแบบนี้กับทุกคนนะคะ” ฉันสบตาเขาไปตรงๆ พยายามไม่เขิน แต่สงสัยสีหน้ามันจะออกอาการแน่ๆ “เป็นกับพี่คนเดียวก็พอ...รู้ไหม” เขายื่นมือมาบีบจมูกฉันเบาๆ ก่อนจะถามขึ้น “วันนี้สรว่างไหม”“ว่างค่ะ”“งั้นกินข้าวเสร็จ ไปช่วยพี่ซื้อของหน่อยได้ไหมครับ”“ได้สิคะ” ฉันรับปาก นั่นเพราะวันนี้ฉันเองก็ไม่ได้มีแผนไปที่ไหน ออกไปซื้อของกับตรัยก็คงเพลินไปอีกแบบ เมื่อเรากินข้าวเช้าอิ่มก็พากันออกไปข้างนอก เขาขับรถพาฉันไปห้างสรรพสินค้าที่เน้นแต่ของตกแต่งบ้าน นั่นทำให้ฉันนึกขึ้นได้ว่าเขาเคยชวนฉันไปบ้านที่ฉันเดาเอาว่าเขาเพิ่งซื้อ เพราะเมื่อก่อนเขาอยู่คอนโดมิเนียม แต่ฉันปฏิเสธเขาจึงขับรถพาฉันไปนั่งคุยที่สโมสรในหมู่บ้านแทน แต่ความที่รอบข้างมันมืด ฉันจึงมองไม่เห็นบรรยากาศอะไรมากสักเท่าไหร่“พี่ตรัยอยากแต่งบ้านเหรอคะ”“ครับ…ซื้อของเสร็จ เดี๋ยวเราไปบ้านพี่กัน” “ค่ะ” ฉันรับปากแล้วเดินตามเขาไปยังแผนกเครื่องนอน จังหวะหนึ่งตรัยเดินเข้ามากุมมือฉันไว้ขณะที่พนักงานในแผนกก็เดินเข้ามาแนะนำนั่นนี่ตามหน้าที่“พี่เพิ่งซื้อบ้านใหม่ได้ราวๆ เดือนกว่า ยังไม่ได้ตกแต่งอะไรมาก โดยเฉพาะห้องนอน

“เอ็งมีอะไรกับสรแล้วใช่ไหม” คำถามของนิก ทำเอาผมสำลักเหล้าที่กำลังดื่มดังพรวด หน้าแดงก่ำ หันมามองมันอย่างสำนึกผิด “มีแล้วว่ะ”“ไอ้เพื่อนเลว” ไม่พูดเปล่า เนติธรยังยกเท้ามาถีบผมอีก ดีที่ผมอาศัยความไวหลบบาทาของมันได้ทัน ไม่อย่างนั้น อาจลงไปนั่งพับเพียบที่พื้นแล้วก็ได้“ข้าขอโทษ แต่ข้ารักของข้า นี่ก็กะจะให้ผู้ใหญ่ไปสู่ขอน้องเอ็งอย่างเป็นทางการอยู่”“อดเปรี้ยวไว้กินหวานหน่อยไม่ได้หรือไง...ห๊ะ!”“ไม่ได้” ผมตอบไปตามตรง นั่นเพราะผมอดเปรี้ยวมาพอแล้ว ถึงขนาดทำตามคำขอของว่าที่พี่เขยไปเสียทุกอย่างแบบนั้น“ข้าจะทำให้เอ็งดูเป็นตัวอย่าง รับรองว่าข้าจะไม่แตะต้องน้องดาจนถึง วันส่งตัวเข้าหอ”“ให้มันจริง”“มาพนันกันไหมล่ะ ว่าไง” เนติธรยักคิ้วท้าทายผม “เอาสิ เอ็งจะเอาอะไรมาพนันกับข้า”“เงินสดแสนนึงเป็นไง”“โอเค” ผมรับปากอย่างไม่ลังเล ซึ่งมั่นใจว่าผมต้องได้เงินสดหนึ่งแสนบาทนี้แน่นอน จากนั้นเราก็เปลี่ยนมาคุยเรื่องธุรกิจของเราที่กำลังไปได้สวยบ้าง คุยไปคุยมา คนข้างๆ ก็ชิ่งหลับไปก่อนผมเสียอีก ผมจึงนั่งกินเหล้าคนเดียวต่ออีกหน่อย พร้อมๆ กับคิดถึงเรื่องของผมกับอัปสรไปด้วย ตั้งแต่รู้ว่าชอบเธอ ผมก็มีเธอเป็น