All Chapters of ซ่อนสายใยนายซาตาน: Chapter 11 - Chapter 20

"ฉันต้องรู้ให้ได้ว่ามันอุบัติเหตุหรือมีคนจงใจกันแน่"ข้ามภพนั่งกุมขมับอยู่ปลายเตียงพักใหญ่การเจ็บตัวครั้งนี้ทำให้เขาเริ่มจำอะไรได้ว่าตอนที่เกิดอุบัติเหตุเมื่อสองปีก่อนมันอาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุที่เขาขับรถเร็วจนเกิดเรื่องขึ้นเป็นเพราะรู้สึกว่ามีคนตามประกบไม่ห่างต่างหากร่างบางเดินเข้ามาในห้องทำงานในช่วงเย็นเธอแอบเกร็งเล็กน้อยเมื่อเห็นเจ้านายตนนั่งนิ่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน"บัวกลับแล้วนะคะคุณภพสวัสดีค่ะ"หญิงสาวเก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้วจึงเอ่ยลาพร้อมยกมือไหว้คนเป็นเจ้านายขณะที่เขาไม่คิดแม้นแต่จะชายตามองเธอ“มีอะไร”กอบัวยืนนิ่งคิดอยู่ครู่ใหญ่จนข้ามภพต้องเอ่ยทักเพราะไม่เห็นเธอนั้นออกไปเสียที"บัวแค่จะบอกว่าคุณภพคุยเรื่องอึดอัดใจกับบัวได้นะคะคิดซะว่าบัวเป็นต้นไม้ใบหญ้าคุณภพระบายกับบัวได้ตามสบายเลย...จะได้ลดอาการหงุดหงิดลงได้บ้างรับรองบัวไม่เล่าต่อแน่นอนค่ะ"สาวเจ้าคิดอยู่นานว่าจะพูดกับเจ้านายเช่นนี้ดีหรือไม่แต่ก็จึงตัดสินใจพูดออกมาได้ด้วยคิดว่าหากเจ้านายเธอได้ระบายอะไรออกมาบ้างคงจะทำให้เขาไม่โมโหง่ายแถมเธอยังจะทำงานด้วยความสบายใจด้วยข้ามภพเอาแต่จ้องหน้าหญิงสาวด้วยแววตาที่เรียบเฉยไม่รู้ว่าหญิงสาว

“หยุดค่ะ...อย่าตีกันค่ะ”กอบัวที่วิ่งเข้าไปห้ามทั้งสองที่ชุลมนตีกันไม่หยุดเธอก็ถูกลูกหลงจากทีน่าจนกระเด็นไปล้มใส่โขดหินฟึ่บบ..ปึก.“โอ้ยย..”ร่างบางนอนฟุบโอดโอยอยู่กับพื้นแว่นที่สวมใส่หล่นหายหาไม่เจอสายตาของเธอตอนนี้พร่ามัวอย่างมากแต่รู้ว่าหัวเธอน่าจะแตกเพราะมีหยดเลือดไหลออกมาจนถึงหางคิ้ว“อะไรกัน!!”ข้ามภพและพิมลดาต่างก็วิ่งกรูกันมาที่เกิดเหตุคนที่กำลังอารมณ์ดีเพราะงานไปได้สวยกลับเริ่มมีโทสะเมื่อพนักงานของตัวเองดันมาตีกับนางแบบเสียได้“อืม..”พิมลดารีบพยุงร่างของเลขาสาวลุกขึ้นหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับเลือดเธอเอาไว้ก่อนจะก้มหยิบแว่นตาที่หล่นให้กับกอบัวเธอคิดว่าวันนี้นนนี่จะควบคุมอารมณ์ได้เสียอีกแต่เปล่าเลยมีปัญหาอีกจนได้ข้ามภพเรียกนนนที่และทีน่าเข้ามาคุยกันในห้องเพื่อเคลียร์เรื่องให้จบทีน่าตอนนี้สภาพหน้ายับเยินไปด้วยรอยเล็บของนนนี่เธอเอาแต่นั่งออดอ้อนออเซาะทำหน้าตาน่าสงสารให้ข้ามภพนั้นเห็นใจ“คนของคุณภพทำทีน่าเจ็บทีน่าไม่ยอมนะคะดูสิหน้าทีน่าเมื่อไรจะหายก็ไม่รู้”“โทษทีลงไปเต็มแรงคิดว่าหน้าหนา”กิริยาท่าทีของทีน่าทำนนนี่แทบอยากจะไปขย้ำอีกรอบแต่ก็ทำได้เพียงแค่พูดจาถากถางออกไปด้วยน้ำเสีย

หลังจากที่พิมลดาลงมาพร้อมรามินได้เธอก็นั่งจมอยู่ในอ้อมกอดของรามินเพราะขาสั่นไม่มีแรงเดินหน้าตาซีดเซียวไม่มีเลือดฝาดให้เห็นแม้แต่น้อย"คุณไหวหรือเปล่า..."ข้ามภพรีบเดินดุ่มมาดูพิมลดาเขาไม่ค่อยมั่นใจเท่าไรว่าพิมลดานั้นจะถ่ายฉากนี้ผ่านเพราะดูท่าหญิงสาวจะกลัวน่าดู"ไหวค่ะ..แต่ฉันขอทำใจอีกสักสิบนาทีนะคะบอส"“ได้..”พิมลดาตอบเสียงอ่อนเธอจะพยายามทำให้ได้เพราะอยากให้งานมันจบโดยเร็ว“หายใจเข้าลึกๆนะคะพี่พิม”นนนี่สิ่งกรูมาพร้อมกับกอบัวตามข้ามภพมาติดๆเมื่อมาถึงนนนที่ก็รับพัดให้กับพิมลดาส่วนกอบัวก็รีบเปิดยาดมยื่นให้คนที่ดูท่าจะเป็นลมทันที"ยาดมค่ะพี่พิม..""เดี๋ยวผมถือให้ครับ"เป็นรามินที่รับยาดมจากมือกอบัวเขายื่นจ่อยาดมใกล้กับจมูกของพิมลดาก้มมองเธอด้วยสีหน้าเป็นห่วงเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะเป็นลมไป“ซับเหงื่อก่อนค่ะคุณรามิน”“ขอบคุณครับ”กอบัวยื่นทิชชู่ให้รามินเพื่อให้เขาซับเหงื่อส่วนเธอก็ก้มลงซับเหงื่อให้กับพิมลดาที่ดูจะหยดลงมาไม่ขาดสายข้ามภพยังคงยืนดูสถานการณ์ไม่ห่างด้วยคิดเหมือนคนอื่นที่กลัวว่าพิมลดาจะไม่ไหวตอนนี้จึงค่อนข้างตรึงเครียดพอสมควรเวลาผ่านไปไม่นานนักพิมลดาก็เริ่มมีสีหน้าที่ดีขึ้นทุกค

"ตัวเล็กกี่ขวบแล้วล่ะครับ"ข้ามภพหันมาถามสองสามีภรรยาด้วยสีหน้าสงสัยเขารู้เพียงแค่หญิงสาวมีลูกแล้วแต่ไม่รู้ว่าอายุเท่าไร"ขวบกว่าแล้วล่ะค่ะ.."มาลัยเอ่ยตอบก่อนจะหันไปมองกอบัวที่กำลังอุ้มเจ้าก้อนกลมที่พึ่งตื่นนอนลงมาข้างล่างฟอดด.. ฟอดด"คิดถึงขนุนน้อยของแม่ที่สุดเลยค่ะ"กอบัวยังคงกอดรัดฟัดเหวี่ยงยัยหนูในชุดโลมาสีฟ้าไม่หยุดขณะที่มือป้อมของเด็กหญิงยังคงยกขยี้หูขยี้ตาไม่วางฟอดดดข้ามภพอยู่ดีๆก็ตัวชาวาบจ้องมองไปที่เด็กหญิงในอ้อมอกของกอบัวไม่วางตายิ่งเวลาที่ดวงตากลมโตของเจ้าก้อนกลมสบตามาที่เขาเพียงชั่วระยะเวลาวินาทีเดียวก็ทำให้เขาเริ่มมีภาพจำอะไรบางอย่างขึ้นมาในหัว“คุณภพเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”กอบัวเห็นข้ามภพนั่งนิ่งขมวดคิ้วจึงรีบเข้าไปนั่งใกล้ๆชายหนุ่มดูว่าเขานั้นเป็นอะไรด้วยกลัวว่าเจ้านายของเธอจะเกิดปวดหัวกะทันหันขึ้นมาอีก“เอ่อ..เปล่า”ข้ามภพเริ่มเปลี่ยนจุดสนใจมาเป็นคนที่อยู่ในอ้อมอกกอบัวเพราะไม่อยากเค้นตัวเองให้นึกถึงสิ่งที่วนเวียนอยู่ในหัว"ป้อ.."และแล้วสิ่งที่เปลี่ยนให้เขานั้นสนใจได้เป็นอย่างดีคือเสียงเรียกของเด็กหญิงที่ถ้าฟังไม่ผิดคือเธอกำลังเรียกเขาว่าพ่อไม่ใช่เพียงข้ามภพที่ตกใจเท่

“เอ่อ..ก็..ใช่ค่ะร้ายแรงจริงๆค่ะ”"..อืม.. โอเคฉันกลับก็ได้"นิดาคิดๆดูแล้วเธอไม่เสี่ยงที่จะเข้าไปดีกว่าจึงรีบหันหลังกลับไปกดลิฟท์ลงไปชั้นล่างทันที“เฮ่อ..”กอบัวที่ยืนอยู่หน้าลิฟท์พักใหญ่ไม่เห็นว่านิดากลับมาแน่เธอจึงถอนหายใจโล่งอกก่อนจะเดินปรี่กลับเข้าไปในห้องประธานหนุ่มตรงไปรายงานความเรียบร้อยทันที"เรียบร้อยค่ะคุณภพเธอกลับไปแล้ว""ไวดีนี่...บอกเธอว่าอะไร"ข้ามภพเลิกคิ้วมองหญิงสาวด้วยสีหน้าแอบทึ่งที่เธอจัดการปัญหาได้ไวพอสมควร"ก็..บอกว่าคุณภพไม่สบาย""อืม..""อย่าลืมที่บอกบัวนะคะ""เดี๋ยวผมโอนให้เลย"มือหนายกหยิบมือถือที่วางข้างๆชูให้หญิงสาวได้ดูว่าเขากำลังจะโอนเงินเข้าบัญชีของเธอหลังจากที่เธอนั้นทำงานตามคำสั่งให้เขาได้สำเร็จ"ขอบคุณค่ะ"สาวเจ้ากลับไปนั่งเก้าอี้ทำงานด้วยใบหน้าระรื่นแม้นจะไม่ค่อยชอบหลอกลวงใครแต่นี่ก็เป็นการพูดปดที่ไม่ได้ทำร้ายใครเกินไปและก็เป็นงานที่เจ้านายสั่งอีกอย่างก็ได้เงินมาง่ายๆวินาทีนี้เธอต้องยอมเป็นคนบาปไปก่อนตกเย็นหลังจากที่กอแก้วเลิกงานที่บริษัทเธอก็ขับรถมาที่คอนโดหรูแห่งหนึ่งที่ไม่ได้อยู่ใจกลางเมืองมากเมื่อมาถึงล็อบบี้ของคอนโดเธอก็แชทหาลูกค้าที่สั่งขนมเธอ