All Chapters of MY BOSS IS MY EX-BOYFRIEND: Chapter 1 - Chapter 10

KINAUMAGAHAN, isang tawag ang gumising kay Cearina. Galing iyon sa personal assistant ni Ezekiel. “Cearina, good news! Natanggap ka na bilang secretary dito sa Summit. Magsisimula ka na today!” Hindi niya napigilan ang mabilis na tibok ng puso niya sa excitement. Sa wakas, ang pangarap niyang trabaho, nasa kanya na. Pero kasabay ng saya, may kaba siyang nararamdaman.Now that she got the job, she can say that her boss is her ex-boyfriend!Nang matapos mag-almusal, nag-ayos si Cearina nang mabuti. Pinili niya ang simpleng blouse at slacks, pero elegante pa rin ang dating. Gusto niyang ipakita na handa siya sa anumang pagsubok na haharapin sa unang araw niya. Inayos niya ang buhok, huminga nang malalim, at umalis na para harapin ang bagong yugto ng buhay niya.Pagdating niya sa building ng Summit, napahanga siya agad. Malaki, moderno, at elegante—parang sumasalamin sa mga pangarap niya. Napatigil siya saglit sa labas, tinitingnan ang mga salamin na tila nagpapakita ng mas mataas na bers

Kinabukasan, dumating si Cearina sa opisina nang mas maaga kaysa dati. Gusto niyang tapusin agad ang lahat ng papeles, kung maaari'y matapos bago pa siya tawagin ni Ezekiel sa kanyang opisina. Ayaw niyang makihalubilo o mapansin ito nang personal; nais niyang manatili sa gilid at maging isang anino sa gitna ng lahat ng nagkakagulong empleyado. Pagkaupo niya, mabilis niyang sinimulan ang mga papeles. Mula sa mga dokumentong pinirmahan hanggang sa mga record na inayos, ang bawat galaw niya’y may kasamang determinasyon na pigilan ang anumang damdaming gumugulo sa kanyang isip. Gusto niyang makalimot kahit pansamantala, kahit ilang oras lang na wala siyang iniisip na hindi nauukol sa trabaho.Bigla niyang narinig ang pagbukas ng pinto sa kabilang opisina. Dumating na si Ezekiel, at kahit na hindi niya sinulyapan ang direksyon nito, ramdam niya ang presensya nitong puno ng awtoridad at karisma. Sa kanyang pagpasok, tila tahimik ang paligid; lahat ng empleyado ay nagbigay-galang at nagpaki

Nagpatuloy si Cearina sa kanyang trabaho, nagtuon ng pansin sa mga gawain at sinubukan niyang iwasan ang mga alaala ng kanilang nakaraan. Sa kabila ng kanyang mga pagsisikap, hindi niya maikakaila na may mga pagkakataong nag-aalab ang kanyang damdamin sa bawat pagtingin niya kay Ezekiel. Nakita niya ang malamig na pag-uugali nito na tila nagiging mas malamig sa paglipas ng panahon, at bawat pagkikita nila ay nagdudulot sa kanya ng sakit.Isang umaga, habang abala si Cearina sa kanyang mga dokumento, napansin niyang pumasok si Ezekiel sa opisina. Hindi ito nagsalita at diretso lamang na pumunta sa kanyang mesa. Parang may dalang bigat sa kanyang mga balikat na bumabalot sa kanyang aura. Nanatiling tahimik si Cearina, nakatingin sa kanya ngunit nag-aalangan na magsalita."Sir, may kailangan po ba kayo?" tanong niya, sinusubukang maging propesyonal sa kabila ng nararamdaman niyang panghihinayang.Tumingin si Ezekiel sa kanya, ngunit sa kanyang mga mata ay hindi niya nakitang sagot, kundi

Habang lumilipas ang mga araw, patuloy na nag-uusap sina Cearina at Ezekiel sa kanilang mga meeting, ngunit tila ang malamig na hangin ay hindi nawawala sa pagitan nila. Kahit na may mga pagkakataong kinakailangan nilang makipagtulungan, ang tono ni Ezekiel ay nananatiling walang emosyon, na nag-iiwan kay Cearina na naguguluhan at nagdadalawang-isip.“Cearina, kailangan natin i-update ang proposal para sa client. May mga bago tayong impormasyon na dapat isama,” sabi ni Ezekiel, ang kanyang boses ay matigas at walang labis na damdamin.“Opo, Sir. Sisikapin kong maisama ang lahat ng impormasyon na kailangan,” sagot ni Cearina, sinisikap na maging propesyonal kahit na may bahid ng panghihinayang sa kanyang tono. Habang nag-uusap sila, nag-aalangan siya na lumapit nang mas malapit. Tila ba may namumuo na hadlang sa kanilang komunikasyon na hindi niya maipaliwanag. “May mga feedback ka ba sa huling report?” tanong niya, umaasang makakakuha ng mas personal na tugon. “Walang problema sa r

Patuloy na nagpatuloy si Cearina sa kanyang trabaho, palaging may mga tanong at mga gawain na kailangan niyang tapusin. Ang araw ay tila nagiging mahirap, lalo na sa malamig na interaksyon nila ni Ezekiel. Kahit na may mga pagkakataon ng pagsasalita, ang hangin sa paligid nila ay puno ng pagkabahala. Nasa isang meeting ang kanilang team, pinaplanong ang isang malaking proyekto. Habang nakikinig si Cearina sa mga pinag-uusapan ng kanyang mga kasamahan, hindi niya maiwasang mapansin si Ezekiel sa kanyang tabi. Nakatuon ito sa kanyang notebook, tahimik at tila wala sa mood. Bawat tanong na bumangon mula sa kanilang manager ay sinasagot ni Ezekiel ng mga maikli at malamig na sagot. “Ezekiel, may input ka ba dito?” tanong ng kanilang manager, na tila umaasa na makakakuha ng mas masiglang sagot. “Mukhang okay lang,” sagot ni Ezekiel, walang emosyon. Nakatayo sa kanyang tabi, si Cearina ay nag-aalala. “Bakit ganito ang pakikitungo niya?” nagtanong siya sa sarili. Nagdesisyon siyang subuk