Home / Romance / MY BOSS IS MY EX-BOYFRIEND / Chapter 21 - Chapter 30

All Chapters of MY BOSS IS MY EX-BOYFRIEND: Chapter 21 - Chapter 30

50 Chapters

Chapter 21

Minsan sa isang maliwanag na umaga, nagpasya si Cearina at Ezekiel na maglakad-lakad sa paligid ng kanilang campsite. Ang mga ulap ay tila pumuputi sa langit, at ang mga ibon ay masayang nag-aawitan. Habang naglalakad, nagbigay ng pagkakataon ang tahimik na kapaligiran para sa mas malalim na pag-uusap, kahit na ang kanilang interaksyon ay nananatiling malamig."Maganda ang panahon, 'di ba?" ani Cearina habang nakatingin sa mga puno sa paligid. "Oo, parang masarap magpahinga at magrelax dito," sagot ni Ezekiel na may kaunting ngiti, ngunit makikita sa kanyang mata ang pag-iwas na talakayin ang anuman na mas personal."Alam mo, nakakainip din minsan ang mga ganitong trips. Parang walang masyadong ginagawa," patuloy ni Cearina, umaasang makabuo ng masayang pag-uusap. "Ganun talaga minsan," tugon ni Ezekiel, medyo malayo ang kanyang tingin. "Minsan kailangan lang nating tanggapin ang mga sitwasyon."Ngunit tila walang gaanong epekto ang mga sinasabi ni Cearina. May mga sandaling tila na
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Chapter 22

Dahil sa malamig na hangin at tahimik na paligid, si Cearina at Ezekiel ay nagpatuloy sa kanilang pag-uusap. Ang mga ilaw mula sa bonfire ay nagbigay ng kaunting liwanag sa kanilang mga mukha, habang naglalakad sila sa paligid ng campsite. Maririnig mo ang mga tawanan ng ibang mga tao, pero sila ay tila nasa isang mundo lamang para sa isa’t isa.“Isa sa mga bagay na talagang nagugustuhan ko ay ang mga outdoor activities. Anong paborito mong gawin sa mga ganitong pagkakataon?” tanong ni Cearina, umaasang mas mapapalalim ang kanilang pag-uusap.“Mahilig akong maglakad-lakad sa mga bundok. Ang pakiramdam ng malinis na hangin at ang mga tanawin ay nakakabawi ng pagod. Minsan, nagdadala ako ng camera para kuhanan ang mga magagandang tanawin,” sagot ni Ezekiel, tumitingin sa mga bituin na tila nag-aanyaya ng mga alaala.“Wow, gusto ko ang ideya na iyon! Magandang makakuha ng mga litrato sa mga natural na tanawin. May mga pagkakataon ba na may mga espesyal na kuha kang nakuha?” tanong ni Cea
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Chapter 23

Habang bumabalik sila sa kanilang mga kaibigan, ang mga ilaw mula sa bonfire ay nagbibigay ng init sa malamig na hangin. Kahit na napapalibutan ng saya at tawanan, nararamdaman ni Cearina ang nananatiling distansya sa pagitan nila ni Ezekiel. Ang mga pakiramdam ng pagkabigla at pag-aalinlangan ay hindi pa rin nawawala, ngunit umaasa siya na sa mga susunod na araw, makakahanap sila ng paraan upang mas maging kumportable sa isa’t isa.Habang lumapit sila sa grupo, napansin ni Cearina na naglalaro na ang iba ng charades. Mukhang masaya ito, kaya't napagpasyahan niyang sumali. "Tara, join tayo!" anyaya niya kay Ezekiel, na tila nag-aalangan pa rin. "Okay, pero baka ako ang pinakahuli," sagot ni Ezekiel, na may ngiti ngunit halatang kinakabahan. “Wala 'yan, mas masaya kapag hindi mo alam ang mga sagot!” sagot ni Cearina habang umupo sa tabi ni Anne, ang isa sa kanilang mga kaibigan.Nagsimula ang laro, at bawat tao ay may pagkakataon na ipakita ang kanilang iniisip na salita o parirala s
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Chapter 24

Nasa isang tahimik na cafe sa gitna ng lungsod sina Cearina at Ezekiel. Ang mga ilaw ay dim, nag-aambag sa malamig na atmospera na bumabalot sa kanilang mga pag-uusap. Bagamat madalas silang magkasama, palagi pa ring may distansya sa kanilang mga puso. Hindi nila mabura ang mga anino ng kanilang nakaraan, ngunit pareho silang nagpasya na hindi ito talakayin—ngunit, ang pagsisikap na magpatuloy sa kasalukuyan ay hindi naging madali.“Anong gusto mong orderin?” tanong ni Cearina habang hawak ang menu. Alam niyang kailangan nilang mag-usap, pero natatakot siyang lumampas sa mga hangganan.“Siguro, kape. Ikaw?” sagot ni Ezekiel, ang boses niya ay tila may halong pag-aalinlangan. “Pareho na lang tayo. Kape na lang,” sagot niya. Minsang nag-iisip siya kung paano pa nila maibabalik ang dating saya na nagbuhat ng mga pagkakaibigan.Habang naghihintay sila ng kanilang order, ang tahimik na ambiance ay nagbibigay-diin sa malamig na pakiramdam sa pagitan nila. Ang kanilang mga mata ay bumubulon
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Chapter 25

Sa isang masikip na elevator, si Cearina at Ezekiel ay magkasama, ang tanging tunog ay ang tahimik na boses ng makina na nagdadala sa kanila patungo sa kanilang bagong opisina. Ang hangin ay tila nag-uumapaw ng tensyon, kahit na ang kanilang mga mata ay nakatuon sa mga pagbabago sa kanilang paligid. “Anong palagay mo sa bagong opisina?” tanong ni Cearina, sinusubukang gawing mas magaan ang sitwasyon.“Parang mas malaki, pero mas masikip sa pakiramdam,” sagot ni Ezekiel, ang tono niya ay matigas, na parang may mga bagay siyang hindi mabanggit.“Siguro, makakasanayan din natin,” sagot ni Cearina, subalit sa loob niya, nararamdaman ang malamig na distansya sa pagitan nila. “Sana maging masaya tayo dito.”“Kung ganoon, sana maging maganda ang araw natin,” sagot ni Ezekiel, ngunit walang ngiti sa kanyang mga labi. Pagdating sa kanilang bagong cubicle, unti-unti silang umupo sa kanilang mga upuan. Ang mga palamuti sa opisina ay bagong-bago, ngunit tila hindi ito makabawi sa malamig na sit
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Chapter 26

Makalipas ang ilang linggong masiglang pag-uusap, unti-unting naging mas malalim ang koneksyon nila Cearina at Ezekiel. Sa kabila ng kanilang pagsisikap na gawing normal ang lahat, nananatili pa ring malamig ang kanilang interaksyon. Naramdaman ni Cearina na may mga bagay pa silang kailangang pag-usapan, at isa na rito ang masakit na nakaraan. Isang hapon, habang nagkakape sila sa paborito nilang coffee shop, napansin ni Cearina na tila nag-aalangan si Ezekiel. Pinili niyang ilabas ang isang mabigat na tanong. “Ezekiel, may gusto sana akong pag-usapan. Tungkol sa atin... sa mga nangyari noon,” nagsimula si Cearina, ang kanyang boses ay puno ng pag-aalinlangan.Tumigil si Ezekiel sa kanyang pag-inom at tumingin sa kanya, ang kanyang mga mata ay puno ng kuryusidad. “Anong tungkol dito?” tanong niya, ang kanyang tono ay naglalaman ng pag-aalangan.“Alam mo, iniisip ko na dapat tayong maging tapat sa isa’t isa. Kung hindi ko nasabi noon, gusto ko sanang maipaliwanag ang dahilan kung bak
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Chapter 27

Dahil sa mga naganap na pag-uusap at pagkakaunawaan, nagbago ang pakikitungo ni Ezekiel kay Cearina. Sa kabila ng kanilang nakaraan, unti-unting nagiging mabait at maaalalahanin si Ezekiel. Ang mga dating galit at hinanakit ay tila nawala, at sa halip, lumutang ang mga alaala ng kanilang magandang samahan.Isang umaga, habang nagkikita sila sa pantry, si Ezekiel ay nakangiti na nag-aalok sa kanya ng kape. “Cearina, gusto mo ba ng espresso? Gusto ko sanang ibigay sa iyo ito bilang pasasalamat sa lahat,” sabi niya. Nang makita ang ngiti sa kanyang mga labi, parang isang kidlat ang tumama sa puso ni Cearina. “Salamat, Ezekiel! Napaka-sweet mo naman,” sagot niya na may ngiti sa kanyang mga mata. Habang umiinom sila ng kape, hindi maiiwasang bumalik ang mga tawanan at kwentuhan na nagbigay buhay sa kanilang nakaraan. “Alam mo, parang ang saya na nandito tayo ulit. Iba na ang pakiramdam ko ngayon,” aniya ni Ezekiel, ang mga mata niya ay puno ng ngiti. “Agree! Nakaka-excite na parang buma
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Chapter 28

Habang umuusad ang panahon, unti-unting nagbago ang pakikitungo ni Ezekiel kay Cearina. Mula sa malamig at tahimik na interaksyon, napansin ni Cearina ang unti-unting pag-init ng kanilang relasyon. Minsan ay nakikipagbiruan na siya rito, at ang mga simpleng tanong tungkol sa araw-araw na buhay ay nagiging mas makulay. Parang ang lahat ng dating hadlang ay unti-unting nawasak.“Cearina, anong balita sa mga proyekto mo sa school?” tanong ni Ezekiel isang umaga habang nagkakasalubong sila sa campus. Ang kanyang mga mata ay puno ng interes at pag-aalala, hindi na tulad ng dati na parang wala siyang pakialam. “Okay naman! Nagsimula na kami ng bagong proyekto tungkol sa mga lokal na tradisyon. Ikaw, anong bago sa iyo?” sagot ni Cearina, na may kasamang ngiti. “Wala masyado, nag-aalala lang ako sa finals. Gusto ko sanang makakuha ng mataas na marka,” tugon ni Ezekiel, ngunit hindi niya maiwasang ngumiti nang makita ang saya sa mukha ni Cearina. Sa mga susunod na araw, patuloy ang kanilang
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Chapter 29

Nang magpatuloy ang kanilang araw, unti-unting nagbago ang pakikitungo ni Ezekiel kay Cearina. Mula sa mga malamig na sulyap at tahimik na usapan, naging mas magaan ang kanilang interaksyon. Ang dati nilang pag-uusap ay napuno na ng tawanan at mga simpleng galak na tila nagbabalik sila sa mga panahong sila’y magkasintahan. “Cearina, anong balak mo bukas?” tanong ni Ezekiel habang naglalakad sila pauwi mula sa paaralan. Ang araw ay nagtatakip-silim, at ang malamig na hangin ay humahaplos sa kanilang mga pisngi. “Wala naman. Bakit?” sagot ni Cearina, nahuhuli ang kanyang ngiti sa mga mata ni Ezekiel. “Bakit hindi tayo mag-bowling? Hindi pa tayo nakakapag-bonding ng ganyan mula noong mga college days,” mungkahi ni Ezekiel, ang kanyang tono ay puno ng kasiyahan.“Sounds fun! Pero hindi ako magaling mag-bowling,” sagot ni Cearina, na tila nag-aalinlangan. “Okay lang ‘yan! Ang importante, magkakasama tayo. Tanggapin mo na lang ‘yung pagkatalo ko,” biro ni Ezekiel, ang kanyang mga mata a
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more

Chapter 30

Unti-unti ring nagbabalik ang mga ngiti at tawanan na dati nilang ipinagsaluhan. Ang dating masakit na alaala ay unti-unting napapalitan ng mga bagong alaala ng kasiyahan.Sa isang maaliwalas na umaga, nagpasya si Ezekiel na mag-imbita ng mga kaibigan para sa isang simpleng salu-salo sa kanilang tahanan. Nais niyang makabawi sa mga sandaling nawala at ang pagkakataong ito ay tila perpektong pagkakataon para makasama si Cearina. “Cearina, gusto mo bang sumama sa akin sa salu-salo mamaya?” tanong niya habang naglalakad sila papasok sa paaralan.“Sure, anong oras?” sagot ni Cearina, ang kanyang boses ay puno ng excitement.“Alas-syete. Maraming tao, at sana maging masaya tayo,” ani Ezekiel na may ngiti sa kanyang mga labi.“Okay! Anong dadalhin ko?” tanong niya.“Wala na, basta nandiyan ka. Ang mahalaga ay kasama kita,” sagot ni Ezekiel, na nagbigay ng ngiti kay Cearina. Parang bumalik ang mga alaala ng mga nakaraang taon, nang sila’y magkasintahan at punung-puno ng saya ang bawat sandal
last updateLast Updated : 2024-11-01
Read more
PREV
12345
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status