Lahat ng Kabanata ng MY BOSS IS MY EX-BOYFRIEND: Kabanata 41 - Kabanata 50

Nagsimula ang kanilang araw na puno ng masayang alaala at mga pangako. Sa mga susunod na linggo, nagpatuloy ang kanilang pagtutulungan sa mga hamon ng buhay at unti-unting lumalim ang kanilang samahan. Ang mga simpleng bagay, tulad ng pag-uusap habang umiinom ng kape o pag-picnic sa mga park, ay naging bahagi ng kanilang pang-araw-araw na rutina.Isang araw, nagdesisyon si Cearina na dalawin si Ezekiel sa kanyang opisina. Excited siya sa kanyang plano na magdala ng homemade lunch para sa kanila. Habang naglalakad siya patungo sa building, pinapangarap niyang makita ang ngiti sa mukha ni Ezekiel kapag nakita siya. “Maganda ang araw ngayon,” bulong niya sa sarili habang nilalakbay ang makulay na kalye. “Sana magustuhan niya ang lunch na inihanda ko!”Nang makapasok siya sa opisina, nakita niya ang mga tao na abala sa kanilang gawain, pero tila nagdilim ang kanyang paligid nang makita ang malaking balita sa bulletin board—isang malaking proyekto na kailangang ipasa sa loob ng dalawang l

Patuloy ang pag-ikot ng oras sa kanilang buhay. Ang mga araw ay puno ng mga proyekto at gawain, at tila walang hanggan ang kanilang mga responsibilidad. Ngunit sa kabila ng mga hamon, ang kanilang pag-ibig ni Ezekiel ay lalo pang tumitibay. Sa bawat oras na magkasama sila, nagiging mas malinaw ang kanilang mga pangarap at ambisyon, hindi lamang para sa kanilang mga sarili kundi para sa mga batang kanilang tinutulungan.Isang umaga, nagpasya si Cearina na dumaan sa paaralan ng mga bata. Alam niyang kinakailangan ng mga estudyante ang inspirasyon at atensyon. Nang makarating siya, tumambad sa kanya ang mga bata na naglalaro sa playground. Ang kanilang mga tawanan at sigawan ay tila himig na bumabalot sa kanyang puso. “Magandang umaga, mga bata!” bati ni Cearina, na sinusundan ng ngiti.“Good morning, Ate Cearina!” sabay-sabay na sagot ng mga bata, puno ng sigla at saya.Nakita ni Cearina ang isang grupo ng mga bata na nakaupo sa ilalim ng puno, tila nag-uusap. Lumapit siya sa kanila. “

Sa kabila ng mga naganap na pagtanggap mula sa kanilang pamilya, hindi maikakaila na nagdala ito ng bagong responsibilidad kay Ezekiel at Cearina. Ngayon, hindi lamang sila nagplano para sa kanilang sarili, kundi para rin sa kanilang pamilya. Ang bawat pag-uusap ay nagiging mas seryoso, puno ng mga detalye at mga ideya tungkol sa kanilang hinaharap. Habang patuloy na lumalalim ang kanilang relasyon, unti-unti rin nilang napagtanto ang halaga ng komunikasyon at pag-unawa.Minsan, nagkasama silang umupo sa kanilang paboritong kapehan sa bayan. Ang araw ay maliwanag at mainit, at tila bawat sip ng kanilang kape ay puno ng pangako. “Ano na ang mga susunod na hakbang natin, Ezekiel?” tanong ni Cearina habang pinagmamasdan ang mga tao sa paligid na tila abala sa kanilang buhay.“Sa tingin ko, magandang simulan natin ang mga preparasyon para sa kasal,” sagot ni Ezekiel. “Nais kong makilala mo pa ang mga tao sa paligid natin, at gusto kong makita mong paano mo maipapakita ang iyong mga ideya

Matapos ang masayang kasal, nagsimula na ang bagong kabanata sa buhay nina Ezekiel at Cearina. Ang kanilang mga bisita ay nag-uwian, nagbigay ng huling pagbati at mga regalo, habang ang mag-asawa ay nanatiling nakatayo sa venue, pinagmamasdan ang kanilang bagong simula. Nais ni Ezekiel na suriin ang bawat detalye ng kanilang araw, pero ang puso niya ay puno ng saya. “Minsan, parang hindi ko maubos maisip na kasal na tayo. Ang saya saya ko, Ezekiel!” ani Cearina, na masayang nakangiti sa kanya. Nakita ni Ezekiel ang mga ngiti sa mukha ng kanyang asawa, at tila ang lahat ng pagod at alalahanin ay nawala.“Talagang totoo ang lahat. Ngayon, mas magiging abala tayo sa mga susunod na araw. Ano sa tingin mo?” tanong ni Ezekiel habang mahigpit ang pagkakahawak sa kamay ni Cearina. “Marami tayong dapat asikasuhin. Kailangan natin ng plano.”“Alam ko. Pero masaya ako dahil tayo ang magkasama sa lahat ng ito,” sagot ni Cearina, na tila napaka-puno ng pag-asa. “Kaya naman hindi ko alintana ang l

Nang dumating ang araw ng kanilang kasal, ang paligid ay puno ng mga bulaklak, at ang simoy ng hangin ay tila nagdadala ng mga dalang ligaya. Ang simbahan ay nag-uumapaw ng mga kaibigan at pamilya na naghintay sa malaking okasyong ito. Si Cearina, nakasuot ng isang napakagandang puting gown, ay tila isang prinsesa habang lumalakad siya patungo kay Ezekiel, na nag-aantay sa altar. Ang kanyang puso ay tumitibok ng mabilis, puno ng pag-asa at saya.Ang mga mata ni Ezekiel ay punung-puno ng pagmamahal habang tinitingnan niya si Cearina. Minsan, ang mga simpleng bagay ay nagiging pinaka-mahalaga, at sa oras na iyon, naramdaman niya ang hirap at ligaya na nagdala sa kanila sa araw na ito. Ang kanilang mga mata ay nagtagpo, at sa bawat hakbang ni Cearina, ang damdamin sa hangin ay tila nagiging mas matindi.“Cearina, handa ka na ba?” tanong ni Ezekiel habang kinukuha ang kanyang kamay.“Handa na akong magsimula ng bagong buhay kasama ka,” sagot ni Cearina, ang ngiti ay nagliliwanag sa kanyan