Nang umalis si Neil, naiwan si Alona sa malamig na kama, tinitingnan ang sobre na iniwan nito sa kanyang mga kamay. Sa loob ng sobreng iyon ay hindi mga salitang magpapakalma sa kanyang puso, kundi pera—pera na magagamit para sa patuloy na therapy ng kanyang ina na may lupus sa Australia. Napabuntong-hininga siya, pinilit hindi umiyak. Ngunit habang mas matagal niyang iniisip ang kalagayan nila ni Neil, hindi niya napigilan ang pagpatak ng kanyang mga luha."Mahal kita, Neil... pero kailan mo ba ako mamahalin?"Hinaplos niya ang malamig na kama, kung saan ilang minuto lamang ang nakalipas, naroon ang katawan ni Neil. Mga gabing puno ng init, ngunit pagkatapos, wala siyang natitira kundi lamig. Paulit-ulit ang takbo ng kanilang relasyon—tuwing si Neil ay pagod, stress, o gusto ng kasamang makakalimot, tatawag ito sa kanya. Hahalik ito, yayakap, at pagkatapos ay aalis na parang walang nangyari. At ang pinakamasakit? Hindi niya kayang tanggihan ito, kahit alam niyang hindi siya ang babae
Read more