All Chapters of The Other Woman of the CEO: Chapter 31 - Chapter 40

Isang tahimik na gabi sa kanilang malawak na silid, nagmulat si Wilma habang nakikinig sa marahang paghinga ng kanyang asawang si Neil. Ilang buwan na ang nakalipas mula nang magsimula ang mga gusot sa kanilang pagsasama, at sa pagkakataong iyon, si Wilma ang higit na nasasaktan. Pitong buwan na silang kasal ngunit tila walang malinaw na direksyon ang kanilang relasyon. Sa tuwing umuuwi si Neil mula sa trabaho, halos hatinggabi na. Minsan ay natutulog na si Wilma nang makarating ito.Ilang ulit nang iniyakan ni Wilma ang sitwasyon. Hindi lamang ang kawalan ng anak ang bumabagabag sa kanya kundi pati na rin ang tila nawawalang panahon at atensyon ni Neil. Sapat ba ang pagmamahal ni Neil? Baka naman, unti-unti na itong lumalamlam.“Ito ba ang pinili kong buhay?” bulong ni Wilma sa sarili habang tinititigan ang kisame. Nasa punto na siya ng kanyang buhay na gusto niyang magka-anak, magkaroon ng buo at masayang pamilya. Pero bakit parang napakahirap para sa kanila ni Neil na magka-anak? S

Sumikdo ang dibdib ni Neil. Hindi niya alam kung paano ipapaliwanag ang kanyang nararamdaman. Paano niya sasabihin na kahit nasa tabi siya ni Wilma, may bahagi ng puso niya na nakatingin sa isang taong matagal nang nawala—si Alona?“Wala, Wilma,” mahinang tugon ni Neil, pinipilit na ngumiti. “I’m just stressed with work, that’s all.”Hindi muling nagtanong si Wilma. Sa halip, iniwas nito ang mga mata at tahimik na umupo sa gilid ng kama. Walang salitang lumabas mula sa kanyang mga labi, ngunit ramdam ni Neil ang lamig ng katahimikan. Isang tahimik na pag-aalinlangan na bumabalot sa pagitan nila. Alam niya—unti-unti na siyang nawawala sa kanya. Lahat ng effort na ibinubuhos niya para maging mabuting asawa kay Wilma ay tila nawawala ng bisa. Parang nagiging mas mabigat ang mga oras na magkasama sila, at ang dating init ng pagmamahalan ay napapalitan ng alanganin at pagkakaila.Pagod si Neil. Pagod sa pagtatangkang maging perpekto sa mata ni Wilma habang pilit na hinahanap ang kapayapaan

Sa gitna ng malamig na umaga, nagising si Wilma na may ngiti sa kanyang mga labi. Ang araw ay tila nagbibigay ng pag-asa sa kanyang puso, lalo na’t may bagong buhay na nagmumula sa kanya. Tumayo siya sa harap ng salamin at hinawakan ang kanyang tiyan; ang mga pangarap at inaasahan ay lumalabas sa kanyang isip.“Neil!” tawag niya sa kanyang asawa habang bumababa sa hagdang bakal. “Kumusta ang mga plano natin sa nursery?”Pagdating ni Neil mula sa kusina, nakita niya ang kanyang asawa na may ngiti. “Good morning, mahal! Excited na akong makita ang ating baby. Paano na ang mga pangalan? Ano sa tingin mo ang bagay na pangalan sa kanya?”“Kung lalaki, gusto ko si Ethan, at kung babae, gusto ko si Ella,” sagot ni Wilma, puno ng kasiyahan. “Tama na ba ang mga pangalan na ito?”“Ang ganda! Sige, itutuloy natin ang pag-iisip tungkol dito. Pero ang mahalaga, makabawi tayo sa lahat ng dapat nating gawin,” sagot ni Neil, sabay yakap sa kanya.Ngunit ang kasiyahang iyon ay naputol nang bigla. Ito

Dumating na ang araw ng panganganak ni Alona. Ang kanyang buong katawan ay puno ng kaba at excitement. Sa loob ng ospital, kasama ang kanyang ina, si Ethan, at ilang malalapit na kaibigan, naghahanda na siya sa kanyang cesarean operation.“Mama, kinakabahan ako. Paano kung may mangyari sa akin?” tanong ni Alona habang hinihigpitan ang hawak sa kamay ng ina.“Alona, magtiwala ka. Lahat ay magiging maayos. Ang mga doktor dito ay magagaling. Nandito kami para sa iyo,” sagot ng kanyang ina, puno ng pag-asa.Habang pinapasok si Alona sa operating room, hinatid siya ng mga tingin ng mga taong mahalaga sa kanya. Isang oras ang lumipas, at sa wakas, narinig na ang unang iyak ng kanyang kambal.“It’s a boy!” sabi ng doktor. “And a girl!”Hindi mapigilan ni Alona ang pagpatak ng luha. Sa kabila ng lahat ng hirap at sakit, narito na ang mga anak niya. "Aniego… Emerald…" bulong niya habang hawak ang mga kamay ng kanyang mga anak sa unang pagkakataon.Pagkatapos ng ilang oras ng paghihintay, sa wa

Kahit na napuno ng pag-asa at determinasyon ang buhay mag-asawa nina Neil at Wilma matapos nilang magdesisyon na muling subukang magkaroon ng anak, hindi pa rin naging madali ang kanilang landas. Sa kabila ng lahat ng pagdarasal at pagsusumikap, tila pinagkakait pa rin ng tadhana ang kanilang hiling na magkaanak.Isang umaga, habang nakaupo si Wilma sa kanilang hardin, naramdaman niya ang bigat ng lahat ng kanilang pinagdadaanan. Habang pinagmamasdan niya ang mga bulaklak na namumukadkad, napabuntong-hininga siya. Bakit hindi pa rin dumarating? Palaging ganito ang takbo ng kanyang mga iniisip, at tuwing magkakaroon siya ng pagkakataong mag-isa, sumasagi sa kanyang isipan ang tanong na walang kasagutan.Lumapit si Neil sa kanya, bitbit ang kanyang laptop at cellphone, mukhang abala. “Wilma, pasensya na at hindi kita masasamahan ngayong tanghali. May emergency meeting ako sa opisina. Alam mo naman na maraming inaasikaso sa kumpanya,” paliwanag niya habang nagsusuot ng kanyang suit.Pini