All Chapters of The Other Woman of the CEO: Chapter 41 - Chapter 50

Samantala, sa kabilang bahagi ng mundo, abala si Neil sa pagpapatakbo ng Tropical Air. Ang minsang sweet na pagsasama nila ni Wilma ay unti- unting napapalitan ng lamig. Kaya nakapagdesisyon si Wilma na bumawi kay Neil sa pagiging mainitin ng ulo nito lately. Sa gabing iyon, alam ni Wilma na may espesyal na pagkakataon siyang muling mapalapit kay Neil. Iyon ang araw na sinabi ng kanyang OB na siya'y fertile, at alam niyang ito ang tamang oras para muling pagsikapan ang pagbuo ng kanilang pamilya. Sa kabila ng tila lumalawak na agwat sa pagitan nila, umaasa si Wilma na maibabalik ng isang gabi ng init ang dating tamis at lambing ng kanilang relasyon.Matagal niyang pinaghandaan ang gabing iyon. Pagkatapos ng isang mahabang araw, inayos niya ang kanilang kwarto nang may buong dedikasyon. Naglagay siya ng mga sariwang bulaklak sa gilid ng kama, mga rosas na nagbibigay ng eleganteng kulay sa paligid. Pinalibutan din niya ang silid ng mga scented candles, na nagbibigay ng mabining liwanag

Pagkatapos ng gabing iyon, nagpasiya si Alona na lumayo muna kay Ethan. Kahit gaano pa siya kabait at kahanda na mahalin si Alona, alam niyang mas lalong magiging komplikado ang lahat kung papayagan niya ang sarili na muling magmahal ngayon.Kinabukasan, umaga pa lang ay tumawag na si Ethan sa cellphone ni Alona, ngunit hindi ito sinagot ni Alona. Iniwan niya ang telepono sa mesa at pinili munang hindi harapin si Ethan sa mga oras na iyon. Hindi niya kayang makipag-usap, lalo na’t alam niyang masasaktan si Ethan sa desisyong ginawa niya.Sa kanyang opisina, abala si Alona sa kanyang mga trabaho, ngunit hindi niya maiwasang isipin si Ethan. Naiipit siya sa pagitan ng kanyang emosyon at katotohanan. Sa isang banda, alam niyang may nararamdaman na siya para kay Ethan, ngunit sa kabilang banda, alam din niyang hindi ito patas para kay Ethan kung patuloy niyang binibigyan ito ng pag-asa habang hindi pa siya handang magmahal muli.“Mahal ko ang mga anak ko. Sila lang,” pabulong niyang sinab

Makalipas ang ilang buwan ng pagsubok, hindi pa rin nagkaka-anak sina Neil at Wilma. Sa bawat buwan ng kanilang pagsisikap, palaging may kaba at pag-asa si Wilma, ngunit laging nauuwi sa pagkabigo. Sa simula, hindi naging malaking isyu ito sa kanilang relasyon. Pareho nilang iniisip na darating din ang tamang panahon. Ngunit habang tumatagal, unti-unting naging mabigat ang sitwasyon para kay Wilma, lalo na’t siya ang madalas magdala ng emosyonal na bigat ng kanilang mga pagkabigo.Isang gabi, matapos muling maranasan ang pangakong nasayang, tahimik na nakaupo si Wilma sa gilid ng kama, malayo ang tingin. Hindi niya maiwasang magtanong sa sarili, "Hanggang kailan kami maghihintay? Bakit hindi pa kami binibigyan ng pagkakataon na magkaroon ng sariling anak?"Narinig niyang bumukas ang pintuan at pumasok si Neil, pagod mula sa trabaho ngunit nag-aalala sa ekspresyon ng kanyang asawa. Hindi na niya mabilang kung ilang beses na niya itong nakita sa ganitong kalagayan—puno ng lungkot at kaw

Ang mga alaala ng kanilang masasayang sandali ni Neil ay bumalik sa kanyang isipan—ang kanilang mga tawa, ang mga pangarap na magkasama nilang binalak, ang bawat yakap na nagbigay sa kanya ng lakas. Ngunit ngayon, lahat ng iyon ay tila nagiging malalayong pangarap na lang.Nagsimula siyang magpasya. Kailangan niyang makipag-usap kay Neil. Kailangan niyang malaman kung may pag-asa pa ba ang kanilang pagsasama o kung panahon na para bumitaw. Dala ng matinding takot at pag-aalinlangan, naghintay siya ng tamang sandali.Kinagabihan, habang nag-iisa sa kanilang sala, malalim ang iniisip ni Wilma. Tahimik ang paligid, maliban sa mahinang tunog ng orasan sa dingding. Ang bawat tik-tak ay parang nagpapalala sa bigat ng kanyang nararamdaman—parang pinapaalala sa kanya na tumatakbo ang oras, ngunit tila hindi na umaandar ang relasyon nila ni Neil.Napaungol si Wilma sa sakit ng mga alaala na bumabalik sa kanya. Naaalala niya ang mga panahong masaya silang magkasama ni Neil—ang kanilang mga tawa

Kinabukasan, bumalik sa isip ni Wilma ang tawag ni Joshua. Hindi niya maintindihan kung bakit siya pumayag sa imbitasyon nito, pero hindi na rin niya napigilan ang sarili. Matagal na siyang nakakulong sa isang relasyong tila nawalan na ng kulay. Isang matinding kalungkutan ang naramdaman niya mula nang lumayo ang loob nila ni Neil sa isa't isa. Siguro, sa pagkakataong ito, kailangan niya ng makikinig sa kanya, at si Joshua, ang kanyang unang pag-ibig, ang siyang naroroon para punan ang kakulangan na matagal na niyang nadarama.Maliit lang ang café na kanilang pinag-usapan. Wala masyadong tao, at mukhang hindi rin gaanong kapansin-pansin ang kanilang pagdating. Parang sinadya ng pagkakataon na magtagpo sila sa isang lugar na malayo sa ingay ng mundo, isang lugar kung saan pwedeng tahimik na mag-usap ang kanilang mga puso. Tahimik na tinutunton ni Wilma ang daan patungo sa kanilang mesa. Kitang-kita niya agad si Joshua na nakaupo, nakatingin sa labas ng bintana habang hinihintay siya.N