THE OTHER WOMAN OF THE CEO Chapter 4

Mula sa gabing iyon, nagpasya silang maging mas tapat at bukas sa isa’t isa. Nakita ni Alona na hindi siya nag-iisa sa kanyang mga pangarap, at ang kanilang relasyon ay nagsimula nang umunlad sa isang mas malalim na antas.

Habang sila’y nagtutulungan, madalas silang nag-usap tungkol sa mga proyekto na maaari nilang ipagsama. Minsang nagdaos sila ng meeting sa isang tahimik na café sa Makati, nakaupo sila sa isang sulok, nakatago mula sa mga mata ng publiko.

"Alona," panimula ni Neil habang hawak ang isang tasa ng kape, "isipin natin ang isang campaign na magpapakita ng tunay na halaga ng Tropical Air. Gusto kong makita ang iyong creativity sa mga ideyang ito."

Tumango si Alona, ang kanyang mga mata ay nagniningning sa posibilidad. "Pwede tayong mag-organisa ng fashion show na tumutok sa sustainable fashion. Makakakuha tayo ng mga models at designers na nakatuon sa eco-friendly na mga materyales."

"Magandang ideya 'yan," sagot ni Neil, ang kanyang boses ay puno ng paghanga. "I like your vision. Isang paraan ito upang maipakita ang mga oportunidad sa mga kababaihan sa ating industriya."

Sa kabila ng kanilang mga masayang sandali, hindi maikakaila ang takot ni Alona. Kahit gaano pa sila ka-close, ang mga salitang "gusto kita" ni Neil ay may kasamang pag-aalinlangan. Hindi siya makapaghintay na marinig ang salitang "mahal kita," subalit parang hindi pa ito ang tamang oras para sa kanya.

Pagkalipas ng ilang araw, nagpasya silang mag-usap muli sa isang tahimik na lugar at si Neil ang nagpasya saan sila magkikita at ito ay Marriot Hotel.May kaba at takot siya naramdaman parang iba ipahiwatig ni Neil ,dahil sa kabaliwan sa pagmamahal pumayag siya kahit sa komplikadong sitwasyon na tulad nito.

Ang unang gabi nina Alona at Neil ay nagsimula sa isang marahang pag-usbong ng tensyon—hindi lamang pisikal, kundi pati na rin emosyonal. Si Alona, na noon ay lumalaban sa kanyang sariling damdamin, ay muling kinukumbinsi ang sarili na tama ang kanyang mga desisyon. Alam niyang isang mapanganib na landas ang kanyang tinatahak, subalit dala ng kanyang matinding damdamin para kay Neil, nahulog siya sa patibong ng sarili niyang puso.

Nang gabing iyon, nagkita sila sa isang hotel malapit sa gitna ng siyudad. Tahimik ang paligid, ngunit sa loob ng silid ay damang-dama ni Alona ang tensiyon. Si Neil, na palaging tila malayo at malalim ang iniisip, ay umupo sa gilid ng kama, malumanay na nakatingin sa kanya. Ang kanyang mga mata ay tila may hinahanap, ngunit walang ipinapakita ng damdamin.

"Alona," simula ni Neil, halos pabulong. "Alam mo kung anong pinapasok natin, hindi ba?"

Tumango si Alona, pilit na pinapakalma ang pintig ng kanyang puso. Alam niyang mali, ngunit sa mga oras na iyon, ang kanyang nararamdaman ay tila higit pa sa tama. Mahal na mahal niya si Neil, kahit pa alam niyang hindi siya kailanman magiging higit sa isang "sikreto" sa buhay ng bilyonaryo.

"Mahalaga ka sa akin," sabi ni Neil, ngunit halatang alanganin ang kanyang tono. "Pero hindi ko maipapangako sa'yo ang anumang higit pa rito."

Tumayo si Alona sa tapat ni Neil, tumitig sa mga matang minsang nagbigay sa kanya ng kakaibang kilig. "Alam ko," mahina niyang tugon, ngunit sa kaloob-looban niya, umaasa siyang may kakaibang mangyayari—na maramdaman ni Neil ang nararamdaman niya.

Dahan-dahang hinawakan ni Neil ang kanyang kamay. Mainit ang kanyang palad, ngunit malamig ang nararamdaman ni Alona mula sa loob. Alam niyang ang gabing ito ay magiging simula ng kanilang relasyon walang kasiguruhan, isang relasyon na nakabatay lamang sa pisikal na pagnanasa, hindi sa pagmamahal.

Sa unang pagkakataon, naramdaman ni Alona ang kakaibang init mula kay Neil. Nagsimula ito sa marahang mga haplos ng kanyang kamay sa kanyang pisngi, tila pinag-aaralan ang bawat sulok ng kanyang mukha. Sa bawat pagdampi ng mga daliri ni Neil sa kanyang balat, parang may nag-aalab na apoy sa loob ni Alona. Ngunit kasabay ng init na iyon ay ang matinding kalungkutan—alam niyang ito ay pansamantala lamang, at sa kabila ng lahat, walang kasiguraduhan kung magiging higit pa sa pisikal ang kanilang koneksyon.

Nang bumalik si Neil sa mga haplos kay Alona, ramdam niya ang bawat paghinga ng babae—hindi lang dahil sa pagnanasa, kundi dahil sa tensyon ng isang hindi maiiwasang kaganapan. Sa kabila ng init ng sandali, alam ni Alona na ang gabing ito ay hindi lamang tungkol sa katawan, kundi sa mas malalim na tanong ng mga damdamin na hindi niya masagot.

"Alona," marahang bulong ni Neil, halatang nag-aalangan. "Ayos ka lang ba?"

Tumango si Alona, kahit ang mga mata niya'y punung-puno ng emosyon—takot, pag-aalinlangan, at isang halo ng pagnanasa at kalungkutan. Sa kabila ng kanyang damdamin para kay Neil, hindi maitatanggi ng ito ang unang pagkakataon para sa kanya, at ang ideya ng pagiging ganap na vulnerable ay isang bagay na hindi niya lubos na napaghahandaan.

Nang magsimula ang kanilang sandali, naramdaman ni Alona ang marahan ngunit mabigat na presensya ni Neil sa kanyang katawan. "Sorry, Alona," bulong ni Neil, alam niyang may bigat ang ginagawa nila. "Masakit ba?"

Saglit na tumigil si Alona, pilit na kinakalma ang sarili. "Oo," sagot niya ng mahina, hindi lang dahil sa pisikal na sakit kundi dahil sa emosyonal na bigat ng kanilang sandali. "First time ko ito."

"Huwag kang mag-alala magiging gentle ako"sambit ni Neil at may pananabik na hinalikan si Alona at tunumbasan din niyang kasing pusok.. Unang bayo ni Neil sa kanyang katawan ay napasigaw si Alona ng "..Ahh Aray.." at hinalikan ni Neil mukha nito at sambit ng "Ahh, Alona.. Sa una lang masakit yan sa huli masasanay ka din" kalaunay nagsimula sa mahinhin ng labas pasok na naging palalim at pagbilis ng pagbayo.Napapikit si Alona sa matinding sensasyon na nararamdaman at napayakap ito ng mahigpit kay Neil.Sa una ay masakit at pagkalunan ay sarap na sensasyon na ang nararamdaman ni Alona.

Sa mga sumunod na segundo, naramdaman ni Alona ang hindi maiiwasan na pagbabago—isang sandali ng hindi niya malilimutan, isang karanasang magtatatak sa kanya ng mas malalim na emosyon kaysa sa pisikal na nararamdaman niya. Habang tumutuloy ang kanilang sandali, pinilit niyang makahanap ng comfort sa init ng yakap ni Neil, ngunit hindi niya mapigilang mag-isip kung ano ang ibig sabihin nito sa kanilang relasyon.

Sa bawat haplos, sa bawat kiliti ng kanilang pagkakaugnay, ramdam ni Alona na higit pa ito sa init ng gabing iyon. Bagama't pisikal ang kanilang sandali, ang totoo ay emosyonal din ang kanyang nararamdaman—isang kalungkutan na dala ng pagkaalam na ang relasyon nilang dalawa ay walang katiyakan. Sa bawat kilos ni Neil, tila paulit-ulit niyang pinapaalala sa sarili na ito lamang ang maibibigay niya—walang pangako, walang tiyak na hinaharap.

"Ahh..Alona ang sikip mo, mababaliw na ako...ahhh..masakit parin ba?ungol na sambit ni Neil.

"Ahh Neil 'di na masakit.."napayapos siya sa tindi ng nararamdaman na di niya maintindihan ,ang simpleng paliwanag ay nasasarapan siya sa ginawa ni Neil sa paglabas masok sa kanyang katawan. Init na init ang mga katawan na naging isa.

"Hmm..Alona ," muling bulong ni Neil matapos ang ilang minuto ng katahimikan. "Masarap ba?..Ahh."

Ngumiti si Alona, ngunit ang kanyang mga mata ay puno ng pagnanasa. "Oo, Neil masarap na siya 'di tulad dati na masakit," sagot niya na nahihiya, at may kalakip na lungkot dahil sa katotohanan na pagnanasa lang nakikita niya sa mga mata nito, pilit na pinipilit ang sarili na tanggapin ang sitwasyon na 'di siya kayang mahalin nito at napaluha na lang ito.

Sa kanilang unang gabi, hindi lamang pisikal ang tensyon kundi emosyonal din—isang sandali ng punung-puno ng pangarap at kasabay na takot. Alam ni Alona na ito ang simula ng isang komplikadong relasyon na hindi niya alam kung saan hahantong. Sa kabila ng lahat ng damdamin niya para kay Neil, alam niyang may mga hangganang hindi niya kayang tawirin.

Ang gabing iyon ay naging isang simbolo ng kanilang relasyon—puno ng init, ngunit malamig sa ilalim ng mga pangako na hindi mabibitiwan. Sa bawat sandaling magkasama sila, dama ni Alona ang matinding tensyon sa pagitan ng kanyang mga nararamdaman at ang katotohanan ng kanilang sitwasyon.

Sa kabila ng nakakapusok na init ng gabing iyon, hindi maitatanggi ni Alona ang mga bumabalot na emosyon—ang takot, ang pag-aalinlangan, at higit sa lahat, ang kalungkutan. Alam niyang walang katiyakan ang kanilang sitwasyon, ngunit sa bawat haplos ni Neil, para bang nawawala ang lahat ng pangamba, kahit panandalian.

Nang bumalik si Neil sa paghaplos sa kanya, marahan niyang dinadama ang bawat bahagi ng mukha ni Alona—ang malambot na balat, ang init na nagmumula rito. Ramdam niya ang bahagyang paghinga ni Alona, na tila nangangapa rin sa mga susunod na mangyayari.

"Alona," muling bulong ni Neil, tila nag-aalangan. "Ayos ka lang ba?"

Hindi na kailangan ng sagot. Sa kanyang pag tango, sumalubong ang mga mata ni Alona—punong-puno ng damdamin, isang halo ng takot at pagnanasa. Batid ni Neil na ito ang unang pagkakataon ni Alona, ngunit higit pa sa pagiging pisikal, alam niyang may mas mabigat na mga emosyon na nakaangkla sa bawat galaw nila.

Si Alona, sa kanyang kaloob-looban, ay naghahanda. Ito ang kanyang unang pagkakataon—hindi lamang sa pisikal na aspeto kundi sa pagiging ganap na vulnerable sa isang relasyon na walang malinaw na direksyon. Ramdam niya ang malamlam na bigat sa dibdib, kahit na bawat pagdampi ni Neil ay nagdadala ng kakaibang init na hindi niya kayang ipaliwanag.

Nang magsimula si Neil, marahang naramdaman ni Alona ang presensiya nito sa kanyang katawan. Dahan-dahang pinapalapit ni Neil ang sarili, puno ng pag-aalalang hindi niya gustong makapanakit.