THE OTHER WOMAN OF THE CEO Chapter 5

"Sorry, Alona," bulong ni Neil habang malumanay siyang gumagalaw. "Masakit pa rin ba?"

Tumigil si Alona ng ilang saglit, pilit na pinapakalma ang sarili. Ang kanyang paghinga ay mabilis at mabigat, ngunit sa isang malalim na hinga, sinubukan niyang ibalik ang kanyang mga iniisip.

"Oo," sagot niya ng mahina, hindi lang dahil sa pisikal na sakit kundi dahil sa damdaming hindi niya matakasan. "First time ko ito."

"Alam ko Alona ,ako ang unang lalaki sa buhay mo"hinalikan ang noo niya.

Bawat galaw ni Neil ay mabagal at maingat, tila pinag-aaralan ang bawat reaksyon ni Alona. Sa bawat sandaling dumadaan, naramdaman ni Alona ang hindi maiiwasan ang pagbabago sa kanyang sarili—hindi lamang pisikal kundi emosyonal. Ramdam niya ang init ng katawan ni Neil, ngunit ang bigat ng sitwasyon ay hindi maitatanggi. Alam niyang ito ay hindi pangmatagalan—walang kasiguruhan kung ano ang magiging kahihinatnan ng kanilang relasyon. At iyon ang pinakamasakit.

Habang tumatagal ang kanilang sandali, naramdaman ni Alona ang hirap ng pagdadala ng sarili. Bagama't naroon ang matinding init sa pagitan nila, may malamlam na pagdududa sa kanyang puso. Ang emosyonal na bigat ng kanilang pagkakaugnay ay tila nagiging mas mabigat kaysa sa pisikal na nararamdaman niya. Pilit niyang hinahanap ang comfort sa bawat yakap ni Neil, ngunit ang kanyang isip ay patuloy na lumilipad sa katanungan kung ano ang ibig sabihin nito para sa kanilang dalawa.

"Alona," muling bulong ni Neil matapos ang ilang minutong katahimikan. "Hindi ko gustong saktan ka."

Ngumiti si Alona, ngunit ang kanyang mga mata ay puno ng kalungkutan. Alam niya na bagama't walang kasinungalingan sa mga salita ni Neil, hindi rin iyon nangangahulugang may katiyakan sa kanilang hinaharap. "Alam ko," sagot niya, pilit na pinipilit ang sarili na tanggapin ang sitwasyon.

Sa mga susunod na sandali, naramdaman ni Alona ang unti-unting pagdapo ng kalungkutan habang ang init ng kanilang gabi ay napapalitan ng mga tanong at pangamba. Alam niyang ito ay simula pa lamang ng masalimuot na relasyon na maaaring magdala ng sakit sa kanya sa hinaharap. Ngunit hindi niya kayang umatras. Mahal niya si Neil, at kahit na alam niyang walang tiyak na kinabukasan, hindi niya kayang iwan ang pagkakataong ito—ang pagkakataong maranasan ang pagmamahal, kahit panandalian.

Ang bawat haplos ni Neil, bawat pagdampi ng kanyang mga labi sa balat ni Alona, ay tila nagbibigay ng katiwasayan na hindi niya lubos na maintindihan. Ngunit sa likod ng bawat yakap, naroon ang hindi matatakasan na katotohanan na hindi sila pantay sa kanilang nararamdaman. Para kay Alona, ito ay higit pa sa pisikal. Ito ay isang damdaming nagpapalalim sa bawat oras na magkasama sila. Para kay Neil, ito ay isang masalimuot na paghahanap ng companionship at comfort na walang pangako ng hinaharap.

"Neil," mahina ngunit puno ng emosyon ang boses ni Alona, pilit na itinatago ang kalungkutan sa kanyang mga mata. "Alam kong walang kasiguruhan... pero..."

Hindi niya natapos ang kanyang pangungusap. Pinigilan siya ni Neil ng isang marahang halik, tila sinasabing sapat na ang sandaling iyon—huwag na nilang sirain ang init ng gabi sa pamamagitan ng mga salita at naulit na naman ang kapusukan ni Neil.

Matapos ang gabing iyon, hindi nagbago ang relasyon nila. Sa tuwing magkasama sila, naroon ang parehong tensiyon, parehong init, ngunit naroon din ang parehong kalungkutan sa puso ni Alona. Alam niyang hindi siya ang hinahanap ni Neil. Alam niyang sa bawat yakap at halik, ang pagka kaugnayan nila ay pansamantala lamang. Ngunit tinatanggap niya iyon, dahil sa bawat sandaling magkasama sila, dama niya ang init ng pagmamahal—kahit panandalian, kahit walang pangako.

Sa bawat pagdaan ng mga linggo at buwan, unti-unti ring nabubuo ang mas malalim na emosyon kay Alona. Alam niyang mahirap itong labanan, ngunit hindi niya kayang itago ang katotohanang mahal na niya si Neil. At sa kabila ng kanilang "no strings attached" na kasunduan, hindi niya maiwasang maghangad ng higit pa.

Ngunit si Neil, bagama't naroon ang init at pagnanasa, ay tila malamig pagdating sa usapang emosyon. Lagi niyang nililinaw na ang kanilang relasyon ay walang patutunguhan—isang pansamantalang kasunduan para sa pisikal na pangangailangan at companionship. Ang bawat yakap ni Neil, kahit punung-puno ng init, ay tila ba may hangganan, at iyon ang nagiging sanhi ng labis na sakit sa kalooban ni Alona.

Ang relasyon nina Alona at Neil ay tila isang maapoy na apoy na nagbibigay ng matinding init, ngunit sa kabila ng bawat yakap at halik, naroon ang malamig na reyalidad na hindi nila kayang takasan. Sa mga mata ng iba, mukhang perpekto ang kanilang pagsasama—isang nakakapasong atraksyon, puno ng walang kapantay na pisikal na koneksyon. Ngunit sa likod ng mga maiinit na sandali, mayroong isang katotohanan na paulit-ulit na sumasagi sa isip ni Alona: walang patutunguhan ang kanilang relasyon.

Sa tuwing magkasama sila, ramdam ni Alona ang pagnanasa ni Neil—ang init ng bawat haplos at ang kagustuhang tila walang hanggan. Ngunit sa bawat pagtatapos ng kanilang gabi, parang may hangin ng lamig na bumabalot kay Neil. Sa mga oras ng katahimikan matapos ang kanilang pisikal na pagsasama, naroon ang malinaw na pader na hindi nila kayang basagin. Alam ni Alona na kahit gaano siya kahigpit na kumapit sa bawat sandali kasama si Neil, may mga bahagi ng puso at isipan nito na hindi niya kayang abutin.

Ang relasyon nina Alona at Neil ay naging isang mapait na siklo ng init at lamig—isang koneksyong puno ng pisikal na atraksyon, ngunit nakatali sa isang malamig na reyalidad na hindi nila kayang takasan. Sa tuwing magkasama sila, laging ramdam ni Alona ang tindi ng kanilang pagnanasa. Subalit, kasabay ng bawat halik, yakap, at gabi ng pisikal na kaligayahan, laging may kapalit na materyal na bagay—mga perang ibinibigay ni Neil, mamahaling gamit, at mga tulong sa kanyang mga modelling gigs.

Parang isang misteryosong kontrata ang kanilang relasyon, hindi malinaw ngunit palaging naroon: si Neil, bilang financier, at si Alona, bilang tagatanggap ng kanyang mga pabor kapalit ng mga gabing punong-puno ng init. Bagama’t alam ni Alona ang kabayaran ng kanilang mga pinagsasaluhan, hindi niya maiwasang makaramdam ng matinding pangungulila sa mga oras na mag-isa na siya—kapag wala na si Neil at naiwan siyang nag-iisip kung ano ba talaga ang ibig sabihin ng kanilang pagsasama.

Isang gabi, matapos ang isang mainit na sandali sa isang mamahaling hotel, ibinigay muli ni Neil ang isang sobre kay Alona. Hindi ito bago para sa kanya—paulit-ulit na nangyayari ito tuwing matapos ang kanilang mga gabi. Pero sa gabing iyon, tila mas mabigat ang dala ng sobre, hindi dahil sa bigat ng pera, kundi dahil sa bigat ng damdaming bumabalot dito.

“Neil, hindi mo naman kailangang gawin ito,” sabi ni Alona habang tinutulak pabalik ang sobre.

Tiningnan siya ni Neil, ang mga mata'y kalmado at malamig, tulad ng dati. "Alona, alam mo ang sitwasyon natin. Ito ang paraan ko para matulungan ka. Para sa mga modeling gigs mo, para sa mga pangangailangan mo."

"Pero hindi ito ang gusto ko," mahinang sagot ni Alona, pilit na nilalabanan ang bigat ng kanyang emosyon. "Hindi ko hinahanap ang mga bagay na ito mula sa'yo. Gusto ko lang... ikaw."

Tila hindi naramdaman ni Neil ang sakit sa mga salita ni Alona, o baka sadyang hindi niya gustong ipakita. Umiling siya ng bahagya at tumayo mula sa kama. "Alona, sinabi ko naman sa'yo mula pa noong simula, di ba? Wala akong maibibigay sa'yo maliban sa ganito."

Ramdam ni Alona ang pagsikip ng kanyang dibdib. Alam niyang mula sa simula, malinaw kay Neil ang kanilang kasunduan—na walang puso o emosyon ang dapat na kasama. Ngunit sa kabila ng lahat ng kanyang pagtatangkang tanggapin ito, hindi niya kayang pigilan ang sariling mahulog ng mas malalim.

"At ano ako, Neil?" tanong niya, puno ng sakit at pag-aalinlangan. "Isang babae na pinipili mo tuwing gusto mo ng init? Kapalit ng pera ng binigay mo?"

Tumingin si Neil kay Alona, tila hindi siya makapaniwala sa sinasabi nito. "Hindi ganoon, Alona. Ayokong isipin mo na binibili kita. Ayokong magmukha na binibili ko ang mga oras natin."

Ngunit kahit pa anong mga salita ang gamitin ni Neil, alam nilang pareho na ang relasyon nila ay naging transaksyonal. Ang bawat gabing magkasama sila ay laging sinusundan ng pera, regalo, at tulong mula kay Neil. Kahit gaano kasakit para kay Alona ang katotohanang ito, hindi niya maitanggi na ito ang totoo—na si Neil, sa kabila ng lahat, ay tila isang financier sa kanyang buhay, hindi ang lalaking kayang ibigay ang tunay na pag-ibig na hinahanap niya.

Matapos ang ilang sandali ng katahimikan, hinayaan na lang ni Alona na manatiling tahimik ang gabi. Tinanggap niya ang sobre, bagama't mas mabigat kaysa dati. Ramdam niya na sa tuwing tinatanggap niya ang mga bagay na ito, mas lalo siyang bumabagsak sa isang sitwasyong alam niyang hindi niya kayang takasan.

Nang umalis si Neil, naiwan si Alona sa malamig na kama, tinitingnan ang sobre sa kanyang mga kamay. Hindi niya mapigilang mapaluha, dahil alam niya na kahit gaano man kainit ang kanilang mga sandali, sa likod nito ay naroon ang malamig na reyalidad—na hindi niya kayang makuha ang puso ni Neil, gaano man siya magsakripisyo.

Ito ang naging kalakaran ng kanilang relasyon: init na sinusundan ng lamig, kaligayahan na sinisira ng reyalidad, at mga gabi na punung-puno ng pisikal na pagsasama ngunit walang kasiguraduhan para sa hinaharap.