Lahat ng Kabanata ng How To Catch A Billionare: Kabanata 1 - Kabanata 10

Aika’s POVAko si Aika Esteban, isang office runner sa Herrera Soverign Defense. Simpleng empleyado lang, tagatakbo ng mga papeles at kung ano-anong utos sa office namin. Sa madaling salita, tagasunod o mas madaling intindihin kung sabihin na lang natin na utusan na lang. Ang trabaho ko ay madalas magpabalik-balik sa iba’t ibang departments para maghatid ng mga dokumento, utos doon at utos dito.Sa trabaho, madalas akong gawing katatawanan at apihin, lalo na ni Dolores, ang Operations Manager namin. Wala siyang pinapalampas na araw na hindi ako sinisigawan o pinapagalitan kahit wala namang mali sa ginagawa ko. Kaya kapag pumapasok ako sa opisina, parang binabato ko na lang ang sarili ko sa apoy.Pagod na ako, pero wala akong magawa. Kailangan kong kumita. Kung hindi, paano na kami sa bahay?Simula nang mamatay sina Mama at Papa sa isang aksidente apat na taon na ang nakalipas, kinupkop ako ng tita kong si Teofila, pero sa totoo lang, hindi naman niya ako tinuturing na para akong pamil

Aika’s POVHabang nagtatrabaho ako sa opisina ng Herrera Sovereign Defense, naririnig ko ang karaniwang ingay ng mga tauhan na abala sa kani-kaniyang mga gawain.Umagang-umaga, pinagtimpla agad ako ni Dolores ng kape niya. Minsan nakakabagot na talaga ang ganito, pero kabisado ko na ang takbo ng araw ko—mga papeles, email, ilang meeting at pagtitimpla ng kape ng mga boss-boss-an ko rito. Isang araw na naman na parang cinderella lang ang peg ko.Pero hindi ko inasahan ang kakaibang pangyayari ngayong umaga.Habang nag-aayos ako ng mga dokumento sa mesa ni Dolores, narinig ko ang boses ni Don Jacinto Herrera, ang may-ari ng kumpanya. Kilala siyang seryoso at minsan masungit, pero sa likod ng lahat, siya ay isa sa pinakamayamang tao dito sa Pilipinas. Tahimik akong nakikinig habang kausap niya ang bisita niya, isang matandang lalaki na mukhang matagal na niyang kaibigan. Nakaupo sila sa meeting room na ilang metro lang ang layo sa mesang kinaroroonan ko. Hindi ko sinasadyang mapakinggan a

Aika’s POVSa ilalim ng mainit na sikat ng araw, hindi ko maiwasang mapaisip kung ano bang pumasok sa utak ko para hindi pumasok sa trabaho ngayong araw. Pero inisip ko na makikita ko naman na ngayon si Isaid. Nakita ko siya sa social media, nagtatrabaho sa isang flower shop at ‘yon ang naisip kong hanapin para ma-meet ko na ulit siya sa personal. Hindi na ako nakapagpigil, kaya heto ako, naglalakad sa bayan.“Paano ba to? Paano ba to?” Tanong ko sa sarili habang binabagtas ang makulay na kalye ng bayan na puno ng mga flower shop. Seryoso, parang naglalakad ako sa isang petisyon ng bulaklak—lahat ng mga shop na nadaanan ko ay puro bulaklak ang binebenta. Ang problema, wala ni isa sa mga ito ang flower shop ni Isaid.Sa bawat flower shop na pinapasok ko ay tila kinakalabit ako ng mga bouquet na nagsasabing, “Hindi ito ‘yon!”Ang mga florists ay mababait naman at tumutulong sa akin, ngunit malaki ang posibilidad na tinatawanan nila ako sa likod ng kanilang mga ngiti.“Sigurado ka bang d

Aika’s POV“Naku, baka naman kaya ka manlilibre ng pagkain sa labas e, gusto mo lang din malibre ng bulaklak,” biro na naman niya kaya natawa ako.“Hindi naman... okay, fine, oo na. Pero sa totoo lang, hindi ko talaga alam paano bumuo ng bouquet. Tsaka, magbabayad ako, hindi libre, alam ko naman na mahal ang mga bulaklak ngayon. Saka, kanina, habang pinapanuod kita sa pag-aayos ng mga bulaklak, hangang-hanga ako. Ang galing mo, Isaid.”“Flattery won’t get you anywhere,” sabay tawa niya.Pagdating namin sa resto, agad kaming umupo sa isang magandang spot—malapit sa bintana, kung saan makikita mo yung mga tao sa labas. Iba ang pakiramdam ng ganito, parang bumalik kami sa dati naming samahan. Pero, promise, hindi kami nagkasama ng madalas, siguro mga ilang beses lang. Kaya siguro takang-taka itong si Isaid na bigla akong sumulpot.“Okay ka lang ba sa mga ganitong kainan, baka naman hindi mo trip?” sabi ni Isaid nang dumating ang waiter.“Hoy, hindi ako maarte. Saka, ano ka ba, kung alam

Aika’s POVNang makita ko si Isaid sa flower shop at makasama ko siyang kumain sa isang restaurant , alam kong may pag-asang magkagusto siya sa akin. At grabe, kahapon nagulat ako sa bagong looks niya. Ang laki nang pinagbago niya. May pagkamatikas na talaga ang tindig niya at kahit tahimik siya at hindi palakaibigan, alam kong may kabutihan sa loob niya. At parang…parang masarap kasama sa harutan.Oo, hindi ako mukhang naughty, pero siyempre, ang nabu-bully na gaya ko, may tinatago ring kaharutan. At kapag nagharot ako sa kama, iba na ang usapan. Nag-iiba ang galawan, salita at pag-uugali ko. Lumalabas ang pagiging gaga ko.Joke lang, hindi pa talaga ako nakakatikim ng kahit isang lalaki sa kama. Hanggang panuod lang ako sa mga ano, website na pinagbabawal. Hanggang mariang palad palang ang nagagawa ko. Hanggang imagination palang ang nagagawa ko na habang nagma-mariang palad ako, iniisip ko na may lalaki akong kasama sa kama.Si Isaid, hindi siya tulad ng mga ito—hindi siya tulad ng