0003: Ang nawawalang anak ni Don Jacinto

Aika’s POV

Habang nagtatrabaho ako sa opisina ng Herrera Sovereign Defense, naririnig ko ang karaniwang ingay ng mga tauhan na abala sa kani-kaniyang mga gawain.Umagang-umaga, pinagtimpla agad ako ni Dolores ng kape niya. Minsan nakakabagot na talaga ang ganito, pero kabisado ko na ang takbo ng araw ko—mga papeles, email, ilang meeting at pagtitimpla ng kape ng mga boss-boss-an ko rito. Isang araw na naman na parang cinderella lang ang peg ko.

Pero hindi ko inasahan ang kakaibang pangyayari ngayong umaga.

Habang nag-aayos ako ng mga dokumento sa mesa ni Dolores, narinig ko ang boses ni Don Jacinto Herrera, ang may-ari ng kumpanya. Kilala siyang seryoso at minsan masungit, pero sa likod ng lahat, siya ay isa sa pinakamayamang tao dito sa Pilipinas. Tahimik akong nakikinig habang kausap niya ang bisita niya, isang matandang lalaki na mukhang matagal na niyang kaibigan. Nakaupo sila sa meeting room na ilang metro lang ang layo sa mesang kinaroroonan ko. Hindi ko sinasadyang mapakinggan ang pinag-uusapan nila dahil bukas ang pinto ng silid.

“Matagal na namin siyang hinahanap, alam mo naman ‘yan,” sabi ni Don Jacinto na may halong lungkot sa boses niya.

“Hirap ba talagang hanapin si Isaid? Napakatagal na nga simula nang huling may balita tungkol sa kanya,” tanong ng kaibigan niya.

Agad akong napaisip. Sino si Isaid? Hindi ko pa narinig ang pangalang iyon mula sa mga empleyado dito sa kumpanya. Pero tila napakaimportante nito kay Don Jacinto.

“Hindi namin siya puwedeng pabayaan. Siya lang ang tanging tagapagmana ng Herrera Sovereign Defense. Kung hindi namin siya mahahanap, ewan ko na lang kung ano ang mangyayari sa lahat ng ito,” dagdag ni Don Jacinto.

Nagpatuloy silang mag-usap pero ang pangalan ni Isaid ay patuloy na naglalaro sa isip ko. Anak ni Don Jacinto? Tagapagmana ng isang multi-billionaire company? Pakiramdam ko ay may napakahalagang sikreto silang tinatalakay at hindi ko alam kung bakit ako naaapektuhan sa narinig ko.

Hindi ako nakapagpigil. Nilapitan ko ang pinto ng meeting room, tahimik akong pumuwesto malapit sa pintuan. Bahagya kong iniunat ang leeg ko para mas makita ang loob. Kita ko si Don Jacinto na inilalabas ang wallet niya, at may dinukot siyang luma at kupas na litrato. Ipinakita niya iyon sa kaibigan niya.

“Heto si Isaid noong bata pa siya,” sabi ni Don Jacinto habang iniabot ang litrato.

Nanlaki ang mga mata ko. Mula sa kinatatayuan ko kitang-kita ko ang litrato ng batang lalaki na nasa mga pitong taong gulang. Malakas ang tibok ng puso ko nang makilala ko ang batang iyon. Hindi ako puwedeng magkamali.

Siya ‘yon.

Kilala ko si Isaid.

Minsan ko nang nakita ang litratong iyon sa social media, pero hindi ko naisip na konektado siya sa pamilya Herrera. Akala ko noon, simpleng tao lang siya na napadaan sa feed ko. Parang biglang naging malinaw ang lahat. Ang batang iyon sa litrato, ang Isaid na hinahanap nila, ay ang Isaid na minsan ko nang naging kaklase noong college ko. Nag-post siya noon ng litrato ng bata pa siya sa tabi ng isang puno. Naalala ko pang nagkomento ako sa post na iyon, nagtatanong kung siya ba ‘yong nasa litrato. Nag-reply pa siya noon, pabiro niyang sinagot na, “Oo, ‘yan ako nung inosente pa ako.” Hindi ko inisip na seryoso siya.

Ngayon, hindi ko alam kung ano ang gagawin ko sa nalaman ko. Parang lumakas ang tunog ng bawat pintig ng puso ko habang patuloy kong pinagmamasdan ang litrato. Paano kung malaman ni Don Jacinto na alam ko kung nasaan si Isaid? Dapat ko ba itong sabihin? Pero hindi ako sigurado kung ano ba talaga ang nangyari sa kanya. At higit sa lahat, paano ako makikipag-usap sa isang bilyonaryo tungkol sa bagay na ito?

Napabuntong-hininga ako. Bumalik ako sa mesa ni Dolores, kunwari abala ulit sa mga papeles. Pero sa isip ko, hindi ko mapigilan ang muling pagbabalik-tanaw sa mukha ni Isaid—ang batang nasa litrato at ang lalaking minsan kong nakausap online. Isang malaking lihim ang naungkat ko at hindi ko alam kung anong hakbang ang susunod kong gagawin.

Nagtapos ang pag-uusap nina Don Jacinto at ng kaibigan niya. Nakita kong naglakad palabas si Don Jacinto dala ang litrato ni Isaid sa bulsa ng kaniyang jacket. Sumunod ang kaibigan niya at nagpaalam na rin. Ako naman ay nanatiling nag-aayos, naguguluhan at hindi makapaniwala sa mga narinig ko.

Pagkatapos nilang umalis, iniangat ko ang cellphone ko at nagbukas ng social media. Tiningnan ko ang account ni Isaid. Hindi ko mapigilang mag-scroll sa mga post niya, hinahanap ang litratong iyon na dati kong nakita. Ilang saglit lang ay natagpuan ko na ang hinahanap ko—ang parehong larawan ng batang lalaki na nakita ko kanina. Siya nga.

Hindi ako puwedeng magkamali.

Si Isaid ay hindi basta-bastang tao lang. Anak siya ng isang bilyonaryo. Ang buong buhay ko, akala ko mga simpleng tao lang ang nakikilala ko. Pero ngayon, para akong naligaw sa mundo ng mga mayayaman at makapangyarihan.

Nakatitig ako sa screen ng phone ko, habang muling tumatama sa akin ang bigat ng nalaman ko. Si Isaid Herrera. Ang batang nakita ko sa litrato at ang lalaking minsan kong nakausap online ay iisa. Anak ng isang bilyonaryo,at siya ang tagapagmana ng isa sa pinakamalaking kumpanya ng armas sa bansa.

Anong gagawin ko ngayon?

Napaisip ako nang malalim. Alam ko na kailangan kong maging maingat. Hindi basta-basta ang pamilya ni Don Jacinto at mukhang may mabigat na dahilan kung bakit nila hinahanap si Isaid.

Natatandaan ko, minsan na akong biniro ni Isaid. Sinabi niya sa akin na bagay kami at trip niya akong ligawan. Hindi ko naman pinansin ‘yon kasi umiiyak ako dahil sinabunutan ako ng tita kong walangya.

Biglang may namuong plano sa isip ko. What if maging asawa ko si Isaid? What if mabuntis niya ako? Kung sakaling babalik siya sa pamilya niya, at mag-asawa na kami at may sarili ng pamilya, instant billionaire ang eksena ko.

Oh, shit! Bakit bigla kong naisip ‘to? D-dapat na ba akong kumilos ngayon palang? I-ito na ba ang paraan para maging mayaman na ako? Para mapunta naman ako sa itaas?

Oh, my God. Naguguluhan ako na medyo na-e-excite. Kasi kung papatulan ako ni Isaid at kung mabubuntis niya ako, pak! Bingo! Magiging reyna ako ng Herrera Soverign Defense. Sina Dolores naman ang maaapi ko kapag nangyari ‘yon. Hindi ko na rin kailangan pang sumiksik sa tiyahin kong bruha at sa pinsan kong princesa sa bahay namin.

Bahala na, sige, game! Hahanapin ko na si Isaid.