บททั้งหมดของ นักสืบจากต่างแดน: บทที่ 11 - บทที่ 20

ซาเอบะและหลินหลินนั่งที่โต๊ะทำงานในสำนักงานของพวกเขา รายละเอียดของการประชุมลับที่เมย์เคยเข้าร่วมยังคงวนเวียนอยู่ในความคิดของซาเอบะ นี่อาจเป็นกุญแจสำคัญในการไขปริศนาการหายตัวไปของเมย์"เราต้องหาให้ได้ว่าการประชุมนี้เกี่ยวข้องกับอะไร และใครเข้าร่วมบ้าง" ซาเอบะพูดขณะมองดูเอกสารที่มีข้อมูลเล็กน้อยเกี่ยวกับการประชุมหลินหลินพยักหน้าและเริ่มค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมผ่านฐานข้อมูลของมหาวิทยาลัย เธอพบข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับกลุ่มนักศึกษาที่มักจะจัดการประชุมลับเกี่ยวกับโปรเจกต์วิจัยที่สำคัญในห้องประชุมแห่งหนึ่งในมหาวิทยาลัย"ซาเอบะ ฉันพบข้อมูลเกี่ยวกับกลุ่มนักศึกษาที่จัดการประชุมลับนี้แล้วค่ะ" หลินหลินพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "มันเป็นกลุ่มนักศึกษาที่ทำโปรเจกต์วิจัยเกี่ยวกับเทคโนโลยีใหม่ๆ และเมย์ก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มนี้""น่าสนใจมาก" ซาเอบะกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก "เราควรไปที่มหาวิทยาลัยเพื่อตรวจสอบห้องประชุมและดูว่าเราสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ไหม"ทั้งสองเดินทางไปยังมหาวิทยาลัยและมุ่งหน้าไปยังห้องประชุมที่ใช้ในการจัดการประชุมลับ เมื่อพวกเขาเข้าไปในห้องประชุม ความรู้สึกหนักอึ้งของความลับที่

หลังจากที่ซาเอบะและหลินหลินได้รับข้อมูลจากอาร์มเกี่ยวกับโปรเจกต์วิจัย พวกเขารู้สึกว่ากำลังเข้าใกล้ความจริงมากขึ้น แต่ข้อมูลที่อาร์มให้มายังไม่เพียงพอ ซาเอบะจึงตัดสินใจที่จะตรวจสอบเบื้องหลังของโปรเจกต์นี้ให้ลึกลงไปกว่านี้ทั้งคู่มานั่งที่คาเฟ่เล็กๆ ในย่านเงียบสงบ เพื่อรอการติดต่อจากคนที่ซาเอบะเคยทำงานด้วยมาก่อน คนนี้คือ แทน สายลับที่เชี่ยวชาญด้านการสืบข้อมูลลับ ซาเอบะรู้ดีว่าแทนจะสามารถช่วยหาข้อมูลที่พวกเขาต้องการได้อย่างแน่นอน"แทนคือสายลับที่เก่งที่สุดที่ฉันเคยร่วมงานด้วย" ซาเอบะบอกหลินหลิน ขณะจิบกาแฟร้อนเพื่อระงับความเครียด "เขาเคยช่วยฉันไขคดีใหญ่หลายคดี และถ้าใครจะช่วยเราได้ตอนนี้ ก็คงเป็นเขา"หลินหลินได้แต่นั่งเงียบๆ และพยักหน้ารับรู้ เธอรู้สึกประหลาดใจที่คนแบบซาเอบะ ซึ่งปกติแล้วมักจะทำงานคนเดียว ยังมีเพื่อนร่วมงานที่เชื่อใจได้ขนาดนี้เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาที ชายหนุ่มในเสื้อแจ็กเก็ตหนังสีดำก็ก้าวเข้ามาในคาเฟ่โดยไม่พูดอะไร เขานั่งลงตรงข้ามซาเอบะและหลินหลินพร้อมกับหันมองไปรอบๆ ราวกับสำรวจสิ่งต่างๆ ในร้านอย่างละเอียดซาเอบะยิ้มก่อนจะแนะนำ "นี่คือแทน สายลับที่ฉันไว้ใจมากที่สุด แทน นี่ค

ซาเอบะและหลินหลินมุ่งหน้าผ่านเส้นทางลับในป่า ท่ามกลางความมืดและเสียงกระซิบของธรรมชาติ เส้นทางที่แทนบอกมานั้นค่อนข้างยากลำบาก ต้นไม้สูงใหญ่บดบังแสงจันทร์จนแทบไม่มีแสงส่องเข้ามา พื้นที่พวกเขาเดินผ่านนั้นชื้นและลื่นจากฝนที่ตกเมื่อไม่กี่วันก่อน ความเย็นของคืนแทรกซึมเข้าผิวหนังจนหลินหลินรู้สึกหนาว"เราจะต้องเจออะไรอีกไหมเนี่ย" หลินหลินพูดเบาๆ ขณะที่เธอพยายามไม่ให้ลื่นล้มบนพื้นโคลน"ต้องใจเย็นๆ ทุกอย่างจะดี" ซาเอบะตอบพร้อมส่งสายตาสำรวจรอบข้างไปด้วย เขารู้ว่าพวกเขากำลังเข้าใกล้เขตของศูนย์วิจัยออร์บิททุกทีเสียงกิ่งไม้หักดังขึ้นในระยะใกล้ หลินหลินหยุดชะงักและจับแขนซาเอบะด้วยความหวาดกลัว "นายได้ยินไหม?"ซาเอบะพยักหน้า เขาก้มตัวลงเพื่อฟังเสียงรอบตัว "เสียงมาจากข้างหน้า เราต้องระวังให้มากขึ้นแล้ว"ทั้งคู่เริ่มเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังขึ้น ซาเอบะนำทางอย่างเงียบกริบ ความสงสัยว่ามีใครบางคนอยู่ใกล้ๆ ทำให้เขาต้องเพิ่มความระมัดระวังเป็นพิเศษ เสียงกิ่งไม้หักยังคงดังเป็นระยะ ทำให้ทั้งสองมั่นใจว่าไม่ได้อยู่คนเดียวในป่านี้ไม่นานนัก ซาเอบะหยุดทันทีเมื่อเห็นแสงไฟวับแวมอยู่ไกลๆ "นั่นแหละ ศูนย์วิจัยอยู่ตรงนั

ซาเอบะและหลินหลินรีบออกจากศูนย์วิจัยออร์บิททันทีหลังจากได้ข้อมูลลับเกี่ยวกับโครงการ "Project Shadow" ทั้งสองคนตื่นเต้นกับข้อมูลที่พวกเขาพบ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าความกลัวกำลังคืบคลานเข้ามาในใจ การมีข้อมูลนี้อาจหมายถึงความอันตรายที่เข้ามาใกล้ตัวมากขึ้นทุกทีเมื่อทั้งสองก้าวพ้นประตูหลังของศูนย์วิจัย ลมเย็น ๆ ของยามค่ำคืนปะทะใบหน้าของพวกเขา ซาเอบะหันมองหลินหลินเพื่อเช็คว่าเธอไม่เป็นอะไร เขารู้ว่าเธออาจจะเครียดและกังวล แต่หลินหลินกลับมีสีหน้ามุ่งมั่น ตาของเธอเป็นประกายด้วยความแน่วแน่“เราไม่ปลอดภัยแล้วตอนนี้ พวกมันรู้แน่ว่ามีคนเข้ามาขโมยข้อมูล” ซาเอบะพูดเบา ๆ แต่ชัดเจนหลินหลินพยักหน้ารับ “เราต้องหาที่ที่ปลอดภัยก่อน แล้วค่อยคิดกันอีกทีว่าจะทำยังไงกับข้อมูลนี้”พวกเขารีบเดินไปตามตรอกแคบ ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ ศูนย์วิจัย และหลบเข้าไปในซอยเงียบ ๆ แห่งหนึ่ง ซาเอบะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างไม่ชอบมาพากล แต่เขาไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นอะไร เขาก้มหน้าลง มองสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างรอบคอบ"ทางนี้" ซาเอบะพาหลินหลินไปยังรถมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ในซอกเล็ก ๆ ระหว่างอาคารสองหลัง เขาสตาร์ทรถและบอกให้เธอขึ้นซ้อนท้ายพวกเข

คืนนั้นอากาศหนาวเย็นและมีฝนตกปรอยๆ ซาเอบะยืนอยู่ข้างหน้าต่างมองออกไปยังท้องถนนที่ว่างเปล่า เขากำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่คิร่าบอกเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน เสียงฝีเท้าของหลินหลินที่เดินเข้ามาข้างหลังทำให้เขาหลุดจากภวังค์"เธอคิดว่าเราจะทำตามแผนของคิร่าได้ไหม?" หลินหลินถามเบาๆ ขณะมองหน้าซาเอบะ เธอยังรู้สึกสับสนและไม่มั่นใจในสถานการณ์นี้"ฉันไม่แน่ใจ" ซาเอบะตอบ "แต่ตอนนี้เราก็ไม่มีทางเลือกมากนัก ถ้าเราต้องการให้รอด เราอาจต้องเชื่อใจเธอ"หลินหลินพยักหน้าเบาๆ เธอยังคงรู้สึกไม่สบายใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด ตั้งแต่เธอเข้ามาเกี่ยวข้องกับซาเอบะ การสืบสวนคดีที่เธอคิดว่าเป็นเรื่องง่ายกลับกลายเป็นเรื่องซับซ้อนและอันตรายเกินกว่าที่เธอคาดคิด"แล้วแผนต่อไปล่ะ?" หลินหลินถาม "เราจะทำอย่างไร?"ซาเอบะหันกลับมามองเธอด้วยสายตาจริงจัง "พรุ่งนี้ เราจะต้องไปเจอกับผู้ติดต่อของคิร่า เธอบอกว่าคนของเธอจะช่วยเราในการลบหลักฐาน แต่เราต้องทำมันให้เรียบร้อยภายในคืนนี้""มันอันตรายมากเลยนะ" หลินหลินพูดด้วยน้ำเสียงแฝงความกังวล "เราไม่รู้เลยว่าคิร่าไว้ใจได้แค่ไหน หรือคนของเธอจะไม่หักหลังเรา"ซาเอบะเดินเข้ามาใกล้และวางมือเบาๆ