หลังจากที่ซาเอบะและหลินหลินได้รับข้อมูลจากอาร์มเกี่ยวกับโปรเจกต์วิจัย พวกเขารู้สึกว่ากำลังเข้าใกล้ความจริงมากขึ้น แต่ข้อมูลที่อาร์มให้มายังไม่เพียงพอ ซาเอบะจึงตัดสินใจที่จะตรวจสอบเบื้องหลังของโปรเจกต์นี้ให้ลึกลงไปกว่านี้
ทั้งคู่มานั่งที่คาเฟ่เล็กๆ ในย่านเงียบสงบ เพื่อรอการติดต่อจากคนที่ซาเอบะเคยทำงานด้วยมาก่อน คนนี้คือ แทน สายลับที่เชี่ยวชาญด้านการสืบข้อมูลลับ ซาเอบะรู้ดีว่าแทนจะสามารถช่วยหาข้อมูลที่พวกเขาต้องการได้อย่างแน่นอน
"แทนคือสายลับที่เก่งที่สุดที่ฉันเคยร่วมงานด้วย" ซาเอบะบอกหลินหลิน ขณะจิบกาแฟร้อนเพื่อระงับความเครียด "เขาเคยช่วยฉันไขคดีใหญ่หลายคดี และถ้าใครจะช่วยเราได้ตอนนี้ ก็คงเป็นเขา"
หลินหลินได้แต่นั่งเงียบๆ และพยักหน้ารับรู้ เธอรู้สึกประหลาดใจที่คนแบบซาเอบะ ซึ่งปกติแล้วมักจะทำงานคนเดียว ยังมีเพื่อนร่วมงานที่เชื่อใจได้ขนาดนี้
เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาที ชายหนุ่มในเสื้อแจ็กเก็ตหนังสีดำก็ก้าวเข้ามาในคาเฟ่โดยไม่พูดอะไร เขานั่งลงตรงข้ามซาเอบะและหลินหลินพร้อมกับหันมองไปรอบๆ ราวกับสำรวจสิ่งต่างๆ ในร้านอย่างละเอียด
ซาเอบะยิ้มก่อนจะแนะนำ "นี่คือแทน สายลับที่ฉันไว้ใจมากที่สุด แทน นี่คือหลินหลิน เพื่อนของเมย์ที่เรากำลังตามหาอยู่"
แทนพยักหน้าให้หลินหลินพร้อมกับเริ่มเปิดเผยข้อมูลที่เขาได้รับมา "ฉันได้ข้อมูลเกี่ยวกับโปรเจกต์ที่พวกนายต้องการแล้ว มันเรียกว่า 'โพรเจกต์ฟีนิกซ์' มันไม่ได้เป็นแค่โปรเจกต์วิจัยธรรมดาๆ อย่างที่นายอาจคิด แต่มันเกี่ยวข้องกับการพัฒนาเทคโนโลยีการเปลี่ยนแปลงข้อมูลดิจิทัลแบบไร้ร่องรอย"
"เปลี่ยนแปลงข้อมูลดิจิทัล?" หลินหลินถามด้วยความสงสัย
แทนพยักหน้า "ใช่ ข้อมูลทุกอย่างที่เราเห็นหรือได้ยินบนโลกดิจิทัลอาจถูกเปลี่ยนแปลงโดยไม่ทิ้งหลักฐานใดๆ พวกเขากำลังสร้างเทคโนโลยีที่สามารถควบคุมข้อมูลเหล่านี้ได้ตามที่ต้องการ ถ้ามันตกไปอยู่ในมือของคนผิด มันอาจถูกใช้เป็นอาวุธในการสร้างความสับสน เปลี่ยนแปลงความจริง และส่งผลกระทบอย่างมหาศาล"
"แล้วใครคือคนที่อยู่เบื้องหลังโปรเจกต์นี้?" ซาเอบะถามต่อด้วยความสงสัย
"กลุ่มที่อยู่เบื้องหลังเป็นองค์กรลับที่เรียกตัวเองว่า 'ออร์บิท' พวกเขาควบคุมการวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีนี้เพื่อเป้าหมายที่ยังไม่ชัดเจน แต่ฉันแน่ใจว่ามันไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ" แทนตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"แล้วเมย์จะตกอยู่ในอันตรายไหม?" หลินหลินถามด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล
แทนหันมามองหลินหลินก่อนตอบ "ถ้าเธอยังไม่ถูกจับตัวไปเสียก่อน เธอก็อาจมีชีวิตอยู่ แต่เราต้องรีบหาตัวเธอให้เจอก่อนที่ 'ออร์บิท' จะทำอะไรกับเธอ"
ซาเอบะรู้ว่าพวกเขาไม่มีเวลามากนัก สถานการณ์นี้กำลังกลายเป็นการเผชิญหน้ากับองค์กรลับที่ทรงพลัง และพวกเขาจะต้องเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการต่อสู้ที่ท้าทายนี้
"แทน เราจะหาข้อมูลเพิ่มเติมได้จากไหน? พวกเขาต้องมีสถานที่เก็บข้อมูลสำคัญหรือศูนย์บัญชาการบางแห่งแน่ๆ" ซาเอบะถามแทน
"ฉันได้ข่าวมาว่าพวกเขามีที่ตั้งแห่งหนึ่งอยู่ที่ชายแดนประเทศเพื่อนบ้าน มันเป็นที่ที่มีการเคลื่อนย้ายข้อมูลและทดลองวิจัยอยู่ตลอดเวลา ถ้าเราต้องการจะจัดการกับพวกเขา เราจะต้องบุกไปที่นั่น" แทนตอบ
ซาเอบะมองหน้าหลินหลินด้วยความตั้งใจ เขารู้ว่านี่เป็นโอกาสเดียวที่จะหาตัวเมย์ให้เจอ "ถ้าเราจะบุกไปที่นั่น เราต้องวางแผนให้รอบคอบ และเตรียมตัวสำหรับทุกสถานการณ์"
หลินหลินพยักหน้าอย่างตั้งใจ เธอรู้ดีว่าตอนนี้พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากจะเผชิญหน้ากับความจริงและความอันตรายที่อยู่ตรงหน้า
หลังจากที่ได้ข้อมูลสำคัญจากแทนเกี่ยวกับที่ตั้งของศูนย์วิจัยลับ ซาเอบะและหลินหลินตัดสินใจที่จะเดินทางไปยังชายแดนประเทศเพื่อนบ้าน ที่ซึ่งออร์บิทใช้เป็นฐานปฏิบัติการลับ ทั้งสองรู้ว่าภารกิจนี้มีความเสี่ยงสูง แต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการเดินหน้าต่อการเดินทางเริ่มต้นจากกรุงเทพฯ โดยซาเอบะติดต่อแหล่งข้อมูลใต้ดินเพื่อจัดหารถที่ไม่มีใครติดตามได้ พวกเขาออกเดินทางในช่วงกลางคืนเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกตรวจสอบ ซาเอบะขับรถอย่างระมัดระวัง ท่ามกลางแสงไฟถนนที่ส่องเป็นทางยาวผ่านเขตชานเมือง หลินหลินนั่งเงียบๆ อยู่ข้างๆ เขา ความคิดของเธอเต็มไปด้วยความกังวลเกี่ยวกับเมย์ เพื่อนรักที่ยังคงหายตัวไป"นายคิดว่าเมย์จะเป็นยังไงบ้าง?" หลินหลินถามขึ้นมาในที่สุด หลังจากเงียบไปนาน"ฉันเชื่อว่าเธอยังปลอดภัย" ซาเอบะตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ "แต่เราต้องหาเธอให้เจอก่อนที่มันจะสายเกินไป"ระหว่างทาง ซาเอบะและหลินหลินแลกเปลี่ยนความคิดและวางแผนอย่างละเอียดเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาจะทำเมื่อไปถึงที่ตั้งของศูนย์วิจัย ทั้งสองรู้ดีว่าพวกเขาต้องเจอกับความท้าทายครั้งใหญ่ และการเผชิญหน้ากับองค์กรอย่างออร์บิทไม่ใช่เรื่องง่ายเมื่อมาถึงใ
ซาเอบะและหลินหลินมุ่งหน้าผ่านเส้นทางลับในป่า ท่ามกลางความมืดและเสียงกระซิบของธรรมชาติ เส้นทางที่แทนบอกมานั้นค่อนข้างยากลำบาก ต้นไม้สูงใหญ่บดบังแสงจันทร์จนแทบไม่มีแสงส่องเข้ามา พื้นที่พวกเขาเดินผ่านนั้นชื้นและลื่นจากฝนที่ตกเมื่อไม่กี่วันก่อน ความเย็นของคืนแทรกซึมเข้าผิวหนังจนหลินหลินรู้สึกหนาว"เราจะต้องเจออะไรอีกไหมเนี่ย" หลินหลินพูดเบาๆ ขณะที่เธอพยายามไม่ให้ลื่นล้มบนพื้นโคลน"ต้องใจเย็นๆ ทุกอย่างจะดี" ซาเอบะตอบพร้อมส่งสายตาสำรวจรอบข้างไปด้วย เขารู้ว่าพวกเขากำลังเข้าใกล้เขตของศูนย์วิจัยออร์บิททุกทีเสียงกิ่งไม้หักดังขึ้นในระยะใกล้ หลินหลินหยุดชะงักและจับแขนซาเอบะด้วยความหวาดกลัว "นายได้ยินไหม?"ซาเอบะพยักหน้า เขาก้มตัวลงเพื่อฟังเสียงรอบตัว "เสียงมาจากข้างหน้า เราต้องระวังให้มากขึ้นแล้ว"ทั้งคู่เริ่มเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังขึ้น ซาเอบะนำทางอย่างเงียบกริบ ความสงสัยว่ามีใครบางคนอยู่ใกล้ๆ ทำให้เขาต้องเพิ่มความระมัดระวังเป็นพิเศษ เสียงกิ่งไม้หักยังคงดังเป็นระยะ ทำให้ทั้งสองมั่นใจว่าไม่ได้อยู่คนเดียวในป่านี้ไม่นานนัก ซาเอบะหยุดทันทีเมื่อเห็นแสงไฟวับแวมอยู่ไกลๆ "นั่นแหละ ศูนย์วิจัยอยู่ตรงนั
ซาเอบะและหลินหลินแอบเข้าไปในอาคารศูนย์วิจัยออร์บิทผ่านประตูหลังที่ไม่ค่อยมีคนใช้ ภายในมืดสนิท เสียงการทำงานในห้องทดลองดังคลอไปกับเสียงลมหายใจที่ร้อนแรงของพวกเขา หลินหลินรู้สึกตื่นเต้นผสมกับความกลัวเมื่อเห็นเครื่องมือและอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้ในการวิจัยลับ"ดูเหมือนที่นี่จะมีการวิจัยเกี่ยวกับอะไรบางอย่างที่อันตราย" หลินหลินกระซิบ ขณะมองไปที่เครื่องจักรที่มีความซับซ้อน"เราต้องหาห้องควบคุมหลักให้เจอ" ซาเอบะตอบ ขณะเดินไปตามทางเดินอย่างระมัดระวัง "มันจะเป็นที่ที่เราสามารถค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเมย์ได้"ทั้งคู่เดินไปตามทางเดินแคบๆ ที่มีไฟส่องสว่างเป็นระยะ จนกระทั่งเจอประตูห้องขนาดใหญ่ที่มีป้ายเขียนว่า "ห้องควบคุมหลัก""เรามาที่นี่แล้ว" ซาเอบะกล่าวอย่างตื่นเต้น ขณะเปิดประตูด้วยความระมัดระวังเมื่อเปิดประตูเข้าไป ภาพที่เห็นทำให้หลินหลินต้องหายใจไม่ออก ห้องควบคุมถูกประดับไปด้วยจอคอมพิวเตอร์จำนวนมากที่แสดงข้อมูลต่างๆ มีเจ้าหน้าที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ดูเหมือนพวกเขากำลังทำงานอย่างขะมักเขม้น"เราต้องหาวิธีที่จะไม่ให้พวกเขาสังเกตเห็นเรา" ซาเอบะกล่าว พร้อมมองหาทางออกอื่น ๆ"ถ้าเราทำให้พวกเขาเกิดความสับสน
ซาเอบะและหลินหลินรีบออกจากศูนย์วิจัยออร์บิททันทีหลังจากได้ข้อมูลลับเกี่ยวกับโครงการ "Project Shadow" ทั้งสองคนตื่นเต้นกับข้อมูลที่พวกเขาพบ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าความกลัวกำลังคืบคลานเข้ามาในใจ การมีข้อมูลนี้อาจหมายถึงความอันตรายที่เข้ามาใกล้ตัวมากขึ้นทุกทีเมื่อทั้งสองก้าวพ้นประตูหลังของศูนย์วิจัย ลมเย็น ๆ ของยามค่ำคืนปะทะใบหน้าของพวกเขา ซาเอบะหันมองหลินหลินเพื่อเช็คว่าเธอไม่เป็นอะไร เขารู้ว่าเธออาจจะเครียดและกังวล แต่หลินหลินกลับมีสีหน้ามุ่งมั่น ตาของเธอเป็นประกายด้วยความแน่วแน่“เราไม่ปลอดภัยแล้วตอนนี้ พวกมันรู้แน่ว่ามีคนเข้ามาขโมยข้อมูล” ซาเอบะพูดเบา ๆ แต่ชัดเจนหลินหลินพยักหน้ารับ “เราต้องหาที่ที่ปลอดภัยก่อน แล้วค่อยคิดกันอีกทีว่าจะทำยังไงกับข้อมูลนี้”พวกเขารีบเดินไปตามตรอกแคบ ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ ศูนย์วิจัย และหลบเข้าไปในซอยเงียบ ๆ แห่งหนึ่ง ซาเอบะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างไม่ชอบมาพากล แต่เขาไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นอะไร เขาก้มหน้าลง มองสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างรอบคอบ"ทางนี้" ซาเอบะพาหลินหลินไปยังรถมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ในซอกเล็ก ๆ ระหว่างอาคารสองหลัง เขาสตาร์ทรถและบอกให้เธอขึ้นซ้อนท้ายพวกเข
ซาเอบะยืนนิ่งอยู่ที่ประตู หัวใจเต้นแรงเมื่อเห็นเงาของคนที่คุ้นเคยผ่านช่องตาแมว มันคือผู้หญิงในชุดดำที่เขาเคยเจอเมื่อต้นเดือนที่แล้ว ระหว่างการสืบสวนคดีการค้ายาเสพติดในโตเกียว ตอนนั้นเธอทำให้เขาเกือบจะเสียแผนการไป แต่เธอก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ทำไมเธอถึงโผล่มาที่นี่?"ใคร?" หลินหลินถามเสียงเบา ขณะที่มือของเธอจับแขนซาเอบะอย่างแน่นซาเอบะสูดหายใจลึกก่อนที่จะตอบ "เป็นคนที่ฉันไม่คาดคิดว่าจะเจอ... แต่เราอาจจะไม่มีทางเลือกอื่น"เขาเปิดประตูออกช้า ๆ เสียงประตูที่เปิดเบา ๆ นั้นทำให้ความตึงเครียดในห้องเพิ่มขึ้นหลายเท่า ผู้หญิงคนนั้นก้าวเข้ามาด้วยท่าทางสง่างามเหมือนเธอไม่เคยหวาดกลัวอะไร เธอสวมเสื้อโค้ทหนังสีดำและแว่นตากันแดดที่บดบังดวงตาของเธอ แม้ว่าจะเป็นเวลากลางคืน"ฉันขอเข้ามาข้างในได้ไหม?" เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ทว่ามีอำนาจซาเอบะไม่ตอบ เขาเพียงแค่พยักหน้าให้และเปิดทางให้เธอเข้ามา เธอก้าวเข้ามาอย่างระวังและเหลือบมองหลินหลินที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา"หลินหลิน นี่คือ 'คิร่า' หนึ่งในสายลับที่ฉันเคยเจอมาก่อนหน้านี้ เธอทำงานให้กับหน่วยงานลับที่ไม่เปิดเผยตัว" ซาเอบะแนะนำ ขณะที่คิร่าปลดแว่นตากันแดดอ
คืนนั้นอากาศหนาวเย็นและมีฝนตกปรอยๆ ซาเอบะยืนอยู่ข้างหน้าต่างมองออกไปยังท้องถนนที่ว่างเปล่า เขากำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่คิร่าบอกเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน เสียงฝีเท้าของหลินหลินที่เดินเข้ามาข้างหลังทำให้เขาหลุดจากภวังค์"เธอคิดว่าเราจะทำตามแผนของคิร่าได้ไหม?" หลินหลินถามเบาๆ ขณะมองหน้าซาเอบะ เธอยังรู้สึกสับสนและไม่มั่นใจในสถานการณ์นี้"ฉันไม่แน่ใจ" ซาเอบะตอบ "แต่ตอนนี้เราก็ไม่มีทางเลือกมากนัก ถ้าเราต้องการให้รอด เราอาจต้องเชื่อใจเธอ"หลินหลินพยักหน้าเบาๆ เธอยังคงรู้สึกไม่สบายใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด ตั้งแต่เธอเข้ามาเกี่ยวข้องกับซาเอบะ การสืบสวนคดีที่เธอคิดว่าเป็นเรื่องง่ายกลับกลายเป็นเรื่องซับซ้อนและอันตรายเกินกว่าที่เธอคาดคิด"แล้วแผนต่อไปล่ะ?" หลินหลินถาม "เราจะทำอย่างไร?"ซาเอบะหันกลับมามองเธอด้วยสายตาจริงจัง "พรุ่งนี้ เราจะต้องไปเจอกับผู้ติดต่อของคิร่า เธอบอกว่าคนของเธอจะช่วยเราในการลบหลักฐาน แต่เราต้องทำมันให้เรียบร้อยภายในคืนนี้""มันอันตรายมากเลยนะ" หลินหลินพูดด้วยน้ำเสียงแฝงความกังวล "เราไม่รู้เลยว่าคิร่าไว้ใจได้แค่ไหน หรือคนของเธอจะไม่หักหลังเรา"ซาเอบะเดินเข้ามาใกล้และวางมือเบาๆ
การเจรจาดำเนินไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่ผู้ติดต่อของคิร่าเข้ามา เขาเริ่มอธิบายแผนการลบหลักฐานและทำให้ดูเหมือนว่าการรั่วไหลเกิดจากภายในองค์กร พวกเขาจำเป็นต้องบุกเข้าไปในเครือข่ายของศูนย์วิจัยออร์บิทเพื่อปลอมแปลงข้อมูล และทำลายหลักฐานทั้งหมดที่เชื่อมโยงกับซาเอบะและหลินหลิน“แผนนี้มีความเสี่ยงสูง แต่ถ้าทำได้สำเร็จ คุณทั้งสองจะเป็นอิสระจากการตามล่า” ผู้ติดต่ออธิบายพร้อมกับเปิดแล็ปท็อปแสดงแผนการโจมตีทางไซเบอร์“มันจะใช้เวลานานแค่ไหน?” ซาเอบะถามพลางมองหน้าจอที่เต็มไปด้วยโค้ดซับซ้อน“ไม่เกินสามชั่วโมง แต่ระหว่างนั้นคุณทั้งสองต้องเข้าไปที่ศูนย์วิจัยเพื่อดึงข้อมูลบางส่วนออกมาด้วยตัวเอง การบุกทางไซเบอร์จะไม่สมบูรณ์หากเราไม่มีข้อมูลที่เก็บไว้ในเซิร์ฟเวอร์นั้น”หลินหลินหันมามองซาเอบะด้วยความกังวล “เราจะทำแบบนั้นได้ยังไง? ระบบรักษาความปลอดภัยที่นั่นเข้มงวดมาก”ผู้ติดต่อพยักหน้า “ใช่ นั่นเป็นเหตุผลที่คุณจะต้องใช้สิ่งนี้” เขายื่นอุปกรณ์ขนาดเล็กให้ซาเอบะ “มันเป็นตัวเจาะระบบรักษาความปลอดภัย ถ้าคุณใช้มันกับคอมพิวเตอร์หลักของศูนย์วิจัย มันจะช่วยเปิดช่องให้เราบุกเข้าไปได้โดยไม่ถูกตรวจจับ”“ฟังดูเหมือนแผนที
เสียงสัญญาณเตือนดังขึ้นพร้อมกับไฟสีแดงกะพริบเป็นสัญญาณอันตราย ทุกอย่างในศูนย์วิจัยเข้าสู่โหมดฉุกเฉินทันที ซาเอบะหันมามองหลินหลินด้วยสีหน้าเคร่งเครียด"ต้องรีบออกไปจากที่นี่ก่อนที่พวกเขาจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น!" ซาเอบะตะโกนพลางดึงสายเชื่อมต่ออุปกรณ์ออกจากคอมพิวเตอร์หลินหลินพยักหน้ารับอย่างรวดเร็ว แม้หัวใจจะเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา เธอหันหลังรีบวิ่งตามซาเอบะไปที่ทางออก แต่เสียงฝีเท้าของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่เริ่มวิ่งเข้ามาใกล้ทำให้เธอรู้ว่าการหลบหนีครั้งนี้จะไม่ง่ายเลย"เร็วเข้า! เราต้องไปทางนี้!" ซาเอบะพยายามหาทางหนีไปยังช่องทางเล็กๆ ที่เขาเคยสำรวจไว้ก่อนหน้านี้ เป็นทางที่ไม่มีใครรู้จักและไม่มีทางให้เจ้าหน้าที่ตามมาได้ง่ายๆทั้งสองคนวิ่งผ่านทางเดินแคบๆ ไปยังบันไดที่นำไปสู่ทางออกฉุกเฉิน แต่เมื่อพวกเขาเปิดประตูออกมาก็พบว่ามีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอีกกลุ่มหนึ่งดักรออยู่แล้ว"โดนล้อมแล้ว!" หลินหลินร้องออกมาซาเอบะกวาดสายตาไปรอบๆ อย่างรวดเร็ว เขาไม่รอช้าก่อนจะคว้ามือหลินหลินแล้วกระโดดลงจากบันไดชั้นล่างไปยังทางเดินใต้ดิน ความสูงที่น่าหวาดเสียวทำให้หลินหลินร้องออกมาเบาๆ แต่โชคดีที่ทั