ซาเอบะและหลินหลินนั่งที่โต๊ะทำงานในสำนักงานของพวกเขา รายละเอียดของการประชุมลับที่เมย์เคยเข้าร่วมยังคงวนเวียนอยู่ในความคิดของซาเอบะ นี่อาจเป็นกุญแจสำคัญในการไขปริศนาการหายตัวไปของเมย์
"เราต้องหาให้ได้ว่าการประชุมนี้เกี่ยวข้องกับอะไร และใครเข้าร่วมบ้าง" ซาเอบะพูดขณะมองดูเอกสารที่มีข้อมูลเล็กน้อยเกี่ยวกับการประชุม
หลินหลินพยักหน้าและเริ่มค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมผ่านฐานข้อมูลของมหาวิทยาลัย เธอพบข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับกลุ่มนักศึกษาที่มักจะจัดการประชุมลับเกี่ยวกับโปรเจกต์วิจัยที่สำคัญในห้องประชุมแห่งหนึ่งในมหาวิทยาลัย
"ซาเอบะ ฉันพบข้อมูลเกี่ยวกับกลุ่มนักศึกษาที่จัดการประชุมลับนี้แล้วค่ะ" หลินหลินพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น "มันเป็นกลุ่มนักศึกษาที่ทำโปรเจกต์วิจัยเกี่ยวกับเทคโนโลยีใหม่ๆ และเมย์ก็เป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มนี้"
"น่าสนใจมาก" ซาเอบะกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปาก "เราควรไปที่มหาวิทยาลัยเพื่อตรวจสอบห้องประชุมและดูว่าเราสามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ไหม"
ทั้งสองเดินทางไปยังมหาวิทยาลัยและมุ่งหน้าไปยังห้องประชุมที่ใช้ในการจัดการประชุมลับ เมื่อพวกเขาเข้าไปในห้องประชุม ความรู้สึกหนักอึ้งของความลับที่ปกปิดอยู่ก็เข้ามาทันที
ซาเอบะเดินสำรวจห้องประชุม และพบว่ามีบางสิ่งที่ไม่ปกติ เขาพบป้ายเล็กๆ ที่ซ่อนอยู่ในมุมหนึ่งของห้อง เป็นป้ายที่มีชื่อของสมาชิกกลุ่มวิจัยทั้งหมด รวมถึงเมย์ อาร์ม และภูมิด้วย
"ดูนี่สิหลินหลิน" ซาเอบะเรียกเธอให้มาดูป้ายที่เขาพบ "นี่คือสมาชิกทั้งหมดของกลุ่มวิจัย และพวกเขาทั้งหมดมีส่วนเกี่ยวข้องกับโปรเจกต์ที่สำคัญ"
หลินหลินมองดูป้ายแล้วกล่าว "นี่อาจเป็นสิ่งที่ทำให้เมย์หายตัวไป บางทีโปรเจกต์นี้อาจเกี่ยวข้องกับบางสิ่งที่ใหญ่กว่าที่เราคิด"
ซาเอบะเห็นด้วยและตัดสินใจที่จะสืบสวนต่อไป พวกเขากลับมาที่สำนักงานพร้อมกับข้อมูลใหม่ที่อาจเป็นจุดเปลี่ยนในคดีนี้
ในคืนนั้น ซาเอบะนั่งทบทวนข้อมูลทั้งหมดที่พวกเขามี เขารู้สึกได้ว่าคดีนี้กำลังจะเข้าถึงจุดสำคัญ และมีบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ใต้ผิวน้ำที่พวกเขายังไม่ค้นพบ
“เราต้องเดินหน้าไปต่อในทิศทางนี้” ซาเอบะพูดกับหลินหลิน “สิ่งที่เราพบวันนี้อาจเป็นกุญแจสำคัญที่จะไขความจริงทั้งหมด”
เช้าวันถัดมา ซาเอบะและหลินหลินกลับมาที่สำนักงานของพวกเขา หลังจากการค้นพบข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับกลุ่มวิจัย พวกเขารู้ว่าคดีนี้กำลังจะเริ่มคลี่คลาย แต่ยังคงมีหลายคำถามที่ยังไม่ได้คำตอบซาเอบะเริ่มต้นวันด้วยการโทรหาเพื่อนร่วมงานในหน่วยสืบสวนของเขาเพื่อขอความช่วยเหลือในการสืบค้นข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสมาชิกในกลุ่มวิจัย เขารู้สึกว่ามีบางอย่างที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังโปรเจกต์ที่พวกเขากำลังทำ"หลินหลิน, ฉันคิดว่าเราควรกลับไปพูดคุยกับอาร์มอีกครั้ง" ซาเอบะกล่าวขณะดูข้อมูลที่รวบรวมมา "เขาอาจจะรู้มากกว่าที่เขาให้ข้อมูลกับเรา"หลินหลินพยักหน้าและเตรียมตัวเพื่อออกไปเจออาร์มอีกครั้ง เมื่อพวกเขาไปถึงที่พักของอาร์ม พวกเขาพบว่าอาร์มดูเครียดและไม่สบายใจเมื่อเห็นซาเอบะและหลินหลิน"ซาเอบะ หลินหลิน พวกคุณกลับมาอีกแล้ว มีอะไรหรือ?" อาร์มถามด้วยน้ำเสียงที่กังวล"เรามีคำถามเพิ่มเติมเกี่ยวกับกลุ่มวิจัยที่คุณกับเมย์เป็นสมาชิก" ซาเอบะตอบด้วยท่าทีที่หนักแน่น "เราพบว่ามีบางอย่างที่ไม่ปกติในโปรเจกต์ของพวกคุณ และเราต้องการรู้ว่ามันเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของเมย์หรือไม่"อาร์มเงียบไปสักพัก ก่อนจะเริ่มพูด "โปรเจกต์ของพวกเรา
หลังจากที่ซาเอบะและหลินหลินได้รับข้อมูลจากอาร์มเกี่ยวกับโปรเจกต์วิจัย พวกเขารู้สึกว่ากำลังเข้าใกล้ความจริงมากขึ้น แต่ข้อมูลที่อาร์มให้มายังไม่เพียงพอ ซาเอบะจึงตัดสินใจที่จะตรวจสอบเบื้องหลังของโปรเจกต์นี้ให้ลึกลงไปกว่านี้ทั้งคู่มานั่งที่คาเฟ่เล็กๆ ในย่านเงียบสงบ เพื่อรอการติดต่อจากคนที่ซาเอบะเคยทำงานด้วยมาก่อน คนนี้คือ แทน สายลับที่เชี่ยวชาญด้านการสืบข้อมูลลับ ซาเอบะรู้ดีว่าแทนจะสามารถช่วยหาข้อมูลที่พวกเขาต้องการได้อย่างแน่นอน"แทนคือสายลับที่เก่งที่สุดที่ฉันเคยร่วมงานด้วย" ซาเอบะบอกหลินหลิน ขณะจิบกาแฟร้อนเพื่อระงับความเครียด "เขาเคยช่วยฉันไขคดีใหญ่หลายคดี และถ้าใครจะช่วยเราได้ตอนนี้ ก็คงเป็นเขา"หลินหลินได้แต่นั่งเงียบๆ และพยักหน้ารับรู้ เธอรู้สึกประหลาดใจที่คนแบบซาเอบะ ซึ่งปกติแล้วมักจะทำงานคนเดียว ยังมีเพื่อนร่วมงานที่เชื่อใจได้ขนาดนี้เวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาที ชายหนุ่มในเสื้อแจ็กเก็ตหนังสีดำก็ก้าวเข้ามาในคาเฟ่โดยไม่พูดอะไร เขานั่งลงตรงข้ามซาเอบะและหลินหลินพร้อมกับหันมองไปรอบๆ ราวกับสำรวจสิ่งต่างๆ ในร้านอย่างละเอียดซาเอบะยิ้มก่อนจะแนะนำ "นี่คือแทน สายลับที่ฉันไว้ใจมากที่สุด แทน นี่ค
หลังจากที่ได้ข้อมูลสำคัญจากแทนเกี่ยวกับที่ตั้งของศูนย์วิจัยลับ ซาเอบะและหลินหลินตัดสินใจที่จะเดินทางไปยังชายแดนประเทศเพื่อนบ้าน ที่ซึ่งออร์บิทใช้เป็นฐานปฏิบัติการลับ ทั้งสองรู้ว่าภารกิจนี้มีความเสี่ยงสูง แต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการเดินหน้าต่อการเดินทางเริ่มต้นจากกรุงเทพฯ โดยซาเอบะติดต่อแหล่งข้อมูลใต้ดินเพื่อจัดหารถที่ไม่มีใครติดตามได้ พวกเขาออกเดินทางในช่วงกลางคืนเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกตรวจสอบ ซาเอบะขับรถอย่างระมัดระวัง ท่ามกลางแสงไฟถนนที่ส่องเป็นทางยาวผ่านเขตชานเมือง หลินหลินนั่งเงียบๆ อยู่ข้างๆ เขา ความคิดของเธอเต็มไปด้วยความกังวลเกี่ยวกับเมย์ เพื่อนรักที่ยังคงหายตัวไป"นายคิดว่าเมย์จะเป็นยังไงบ้าง?" หลินหลินถามขึ้นมาในที่สุด หลังจากเงียบไปนาน"ฉันเชื่อว่าเธอยังปลอดภัย" ซาเอบะตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ "แต่เราต้องหาเธอให้เจอก่อนที่มันจะสายเกินไป"ระหว่างทาง ซาเอบะและหลินหลินแลกเปลี่ยนความคิดและวางแผนอย่างละเอียดเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาจะทำเมื่อไปถึงที่ตั้งของศูนย์วิจัย ทั้งสองรู้ดีว่าพวกเขาต้องเจอกับความท้าทายครั้งใหญ่ และการเผชิญหน้ากับองค์กรอย่างออร์บิทไม่ใช่เรื่องง่ายเมื่อมาถึงใ
ซาเอบะและหลินหลินมุ่งหน้าผ่านเส้นทางลับในป่า ท่ามกลางความมืดและเสียงกระซิบของธรรมชาติ เส้นทางที่แทนบอกมานั้นค่อนข้างยากลำบาก ต้นไม้สูงใหญ่บดบังแสงจันทร์จนแทบไม่มีแสงส่องเข้ามา พื้นที่พวกเขาเดินผ่านนั้นชื้นและลื่นจากฝนที่ตกเมื่อไม่กี่วันก่อน ความเย็นของคืนแทรกซึมเข้าผิวหนังจนหลินหลินรู้สึกหนาว"เราจะต้องเจออะไรอีกไหมเนี่ย" หลินหลินพูดเบาๆ ขณะที่เธอพยายามไม่ให้ลื่นล้มบนพื้นโคลน"ต้องใจเย็นๆ ทุกอย่างจะดี" ซาเอบะตอบพร้อมส่งสายตาสำรวจรอบข้างไปด้วย เขารู้ว่าพวกเขากำลังเข้าใกล้เขตของศูนย์วิจัยออร์บิททุกทีเสียงกิ่งไม้หักดังขึ้นในระยะใกล้ หลินหลินหยุดชะงักและจับแขนซาเอบะด้วยความหวาดกลัว "นายได้ยินไหม?"ซาเอบะพยักหน้า เขาก้มตัวลงเพื่อฟังเสียงรอบตัว "เสียงมาจากข้างหน้า เราต้องระวังให้มากขึ้นแล้ว"ทั้งคู่เริ่มเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังขึ้น ซาเอบะนำทางอย่างเงียบกริบ ความสงสัยว่ามีใครบางคนอยู่ใกล้ๆ ทำให้เขาต้องเพิ่มความระมัดระวังเป็นพิเศษ เสียงกิ่งไม้หักยังคงดังเป็นระยะ ทำให้ทั้งสองมั่นใจว่าไม่ได้อยู่คนเดียวในป่านี้ไม่นานนัก ซาเอบะหยุดทันทีเมื่อเห็นแสงไฟวับแวมอยู่ไกลๆ "นั่นแหละ ศูนย์วิจัยอยู่ตรงนั
ซาเอบะและหลินหลินแอบเข้าไปในอาคารศูนย์วิจัยออร์บิทผ่านประตูหลังที่ไม่ค่อยมีคนใช้ ภายในมืดสนิท เสียงการทำงานในห้องทดลองดังคลอไปกับเสียงลมหายใจที่ร้อนแรงของพวกเขา หลินหลินรู้สึกตื่นเต้นผสมกับความกลัวเมื่อเห็นเครื่องมือและอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้ในการวิจัยลับ"ดูเหมือนที่นี่จะมีการวิจัยเกี่ยวกับอะไรบางอย่างที่อันตราย" หลินหลินกระซิบ ขณะมองไปที่เครื่องจักรที่มีความซับซ้อน"เราต้องหาห้องควบคุมหลักให้เจอ" ซาเอบะตอบ ขณะเดินไปตามทางเดินอย่างระมัดระวัง "มันจะเป็นที่ที่เราสามารถค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเมย์ได้"ทั้งคู่เดินไปตามทางเดินแคบๆ ที่มีไฟส่องสว่างเป็นระยะ จนกระทั่งเจอประตูห้องขนาดใหญ่ที่มีป้ายเขียนว่า "ห้องควบคุมหลัก""เรามาที่นี่แล้ว" ซาเอบะกล่าวอย่างตื่นเต้น ขณะเปิดประตูด้วยความระมัดระวังเมื่อเปิดประตูเข้าไป ภาพที่เห็นทำให้หลินหลินต้องหายใจไม่ออก ห้องควบคุมถูกประดับไปด้วยจอคอมพิวเตอร์จำนวนมากที่แสดงข้อมูลต่างๆ มีเจ้าหน้าที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ดูเหมือนพวกเขากำลังทำงานอย่างขะมักเขม้น"เราต้องหาวิธีที่จะไม่ให้พวกเขาสังเกตเห็นเรา" ซาเอบะกล่าว พร้อมมองหาทางออกอื่น ๆ"ถ้าเราทำให้พวกเขาเกิดความสับสน
ซาเอบะและหลินหลินรีบออกจากศูนย์วิจัยออร์บิททันทีหลังจากได้ข้อมูลลับเกี่ยวกับโครงการ "Project Shadow" ทั้งสองคนตื่นเต้นกับข้อมูลที่พวกเขาพบ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าความกลัวกำลังคืบคลานเข้ามาในใจ การมีข้อมูลนี้อาจหมายถึงความอันตรายที่เข้ามาใกล้ตัวมากขึ้นทุกทีเมื่อทั้งสองก้าวพ้นประตูหลังของศูนย์วิจัย ลมเย็น ๆ ของยามค่ำคืนปะทะใบหน้าของพวกเขา ซาเอบะหันมองหลินหลินเพื่อเช็คว่าเธอไม่เป็นอะไร เขารู้ว่าเธออาจจะเครียดและกังวล แต่หลินหลินกลับมีสีหน้ามุ่งมั่น ตาของเธอเป็นประกายด้วยความแน่วแน่“เราไม่ปลอดภัยแล้วตอนนี้ พวกมันรู้แน่ว่ามีคนเข้ามาขโมยข้อมูล” ซาเอบะพูดเบา ๆ แต่ชัดเจนหลินหลินพยักหน้ารับ “เราต้องหาที่ที่ปลอดภัยก่อน แล้วค่อยคิดกันอีกทีว่าจะทำยังไงกับข้อมูลนี้”พวกเขารีบเดินไปตามตรอกแคบ ๆ ที่อยู่ข้าง ๆ ศูนย์วิจัย และหลบเข้าไปในซอยเงียบ ๆ แห่งหนึ่ง ซาเอบะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างไม่ชอบมาพากล แต่เขาไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นอะไร เขาก้มหน้าลง มองสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างรอบคอบ"ทางนี้" ซาเอบะพาหลินหลินไปยังรถมอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ในซอกเล็ก ๆ ระหว่างอาคารสองหลัง เขาสตาร์ทรถและบอกให้เธอขึ้นซ้อนท้ายพวกเข
ซาเอบะยืนนิ่งอยู่ที่ประตู หัวใจเต้นแรงเมื่อเห็นเงาของคนที่คุ้นเคยผ่านช่องตาแมว มันคือผู้หญิงในชุดดำที่เขาเคยเจอเมื่อต้นเดือนที่แล้ว ระหว่างการสืบสวนคดีการค้ายาเสพติดในโตเกียว ตอนนั้นเธอทำให้เขาเกือบจะเสียแผนการไป แต่เธอก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ทำไมเธอถึงโผล่มาที่นี่?"ใคร?" หลินหลินถามเสียงเบา ขณะที่มือของเธอจับแขนซาเอบะอย่างแน่นซาเอบะสูดหายใจลึกก่อนที่จะตอบ "เป็นคนที่ฉันไม่คาดคิดว่าจะเจอ... แต่เราอาจจะไม่มีทางเลือกอื่น"เขาเปิดประตูออกช้า ๆ เสียงประตูที่เปิดเบา ๆ นั้นทำให้ความตึงเครียดในห้องเพิ่มขึ้นหลายเท่า ผู้หญิงคนนั้นก้าวเข้ามาด้วยท่าทางสง่างามเหมือนเธอไม่เคยหวาดกลัวอะไร เธอสวมเสื้อโค้ทหนังสีดำและแว่นตากันแดดที่บดบังดวงตาของเธอ แม้ว่าจะเป็นเวลากลางคืน"ฉันขอเข้ามาข้างในได้ไหม?" เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ทว่ามีอำนาจซาเอบะไม่ตอบ เขาเพียงแค่พยักหน้าให้และเปิดทางให้เธอเข้ามา เธอก้าวเข้ามาอย่างระวังและเหลือบมองหลินหลินที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา"หลินหลิน นี่คือ 'คิร่า' หนึ่งในสายลับที่ฉันเคยเจอมาก่อนหน้านี้ เธอทำงานให้กับหน่วยงานลับที่ไม่เปิดเผยตัว" ซาเอบะแนะนำ ขณะที่คิร่าปลดแว่นตากันแดดอ
คืนนั้นอากาศหนาวเย็นและมีฝนตกปรอยๆ ซาเอบะยืนอยู่ข้างหน้าต่างมองออกไปยังท้องถนนที่ว่างเปล่า เขากำลังครุ่นคิดถึงสิ่งที่คิร่าบอกเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน เสียงฝีเท้าของหลินหลินที่เดินเข้ามาข้างหลังทำให้เขาหลุดจากภวังค์"เธอคิดว่าเราจะทำตามแผนของคิร่าได้ไหม?" หลินหลินถามเบาๆ ขณะมองหน้าซาเอบะ เธอยังรู้สึกสับสนและไม่มั่นใจในสถานการณ์นี้"ฉันไม่แน่ใจ" ซาเอบะตอบ "แต่ตอนนี้เราก็ไม่มีทางเลือกมากนัก ถ้าเราต้องการให้รอด เราอาจต้องเชื่อใจเธอ"หลินหลินพยักหน้าเบาๆ เธอยังคงรู้สึกไม่สบายใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมด ตั้งแต่เธอเข้ามาเกี่ยวข้องกับซาเอบะ การสืบสวนคดีที่เธอคิดว่าเป็นเรื่องง่ายกลับกลายเป็นเรื่องซับซ้อนและอันตรายเกินกว่าที่เธอคาดคิด"แล้วแผนต่อไปล่ะ?" หลินหลินถาม "เราจะทำอย่างไร?"ซาเอบะหันกลับมามองเธอด้วยสายตาจริงจัง "พรุ่งนี้ เราจะต้องไปเจอกับผู้ติดต่อของคิร่า เธอบอกว่าคนของเธอจะช่วยเราในการลบหลักฐาน แต่เราต้องทำมันให้เรียบร้อยภายในคืนนี้""มันอันตรายมากเลยนะ" หลินหลินพูดด้วยน้ำเสียงแฝงความกังวล "เราไม่รู้เลยว่าคิร่าไว้ใจได้แค่ไหน หรือคนของเธอจะไม่หักหลังเรา"ซาเอบะเดินเข้ามาใกล้และวางมือเบาๆ