ในส่วนของสายธารเธอไม่ได้หายไปไหนเพราะเข้ามาขลุกกับเหล่าสาวๆที่โรงครัวในหมู่บ้านตั้งแต่ช่วงกลางวันแถมเธอยังเข้ากันได้ดีกับคนที่นี่อีกด้วย
“หืม..รสชาติแปลกๆไม่เคยกินแต่ก็อร่อยดี”
“นั่นน่ะสิ..”
“อะไรเหรอคะพี่วาด”
สายธารที่กำลังตักแกงเหลืองใส่ปิ่นโตจะเอากลับไปที่บ้านพักให้ราชสีห์เธอเห็นสองแม่ครัววาดกับสาวกำลังแอบดื่มอะไรกันง่วนจึงเอ่ยถามเพราะอยากจะรู้ว่าไอ้น้ำสีขาวขุ่นในแก้วที่สองสาวถือคืออะไร
“น้ำขาวค่ะนายหญิงญาตินังสาวเอามาฝากหลายขวดเลย”
สิ้นเสียงของวาดสายธารก็เริ่มขมวดคิ้วมองไปยังแก้วในมือของวาดอย่างสงสัยเพราะเธอไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน
“นายหญิงลองสิจ้ะ..กินแกล้มกับปลาเผาอร่อยมากเลยจะ”
สาวเป็นคนรินน้ำสีขาวขุ่นใส่แก้วใสให้สายธารได้ลิ้มลองเชื่อว่านายหญิงของเธอคงจะชอบในรสชาติของมันเหมือนเช่นพวกเธอ
“หืม...รสชาติเหมือนแป้งข้าวหมากเลยนะคะแต่จะขมๆกว่าหน่อย”
สาวเจ้าจิบเข้าปากไปได้เธอรู้สึกว่ามันขึ้นจมูกนิดหน่อยแต่ก็รู้สึกว่าอร่อยแปลกใหม่สำหรับเธอดีแถมรสชาติยังคล้ายๆแป้งข้าวหมากเพียงแค่มีรสขมกว่า
“อ๋อ... แป้งข้าวหมากเราก็ว่าเหมือนอะไร”
วาดกับสาวเริ่มร้องอ๋อพร้อมกันเพราะพวกเธอก็คุ้นๆอยู่ว่ามันเหมือนกับอะไร
สามสาวนั่งดื่มน้ำขาวกันจนฟ้าเกือบมืดและแล้ววาดกับสาวก็ต้องช่วยกันหิ้วปีกสายธารมาส่งที่บ้านของประสงค์เพราะสายธารนั้นเริ่มไม่มีสติและโวยวายเสียงดัง
“ฮื่อๆๆ...”
“นายหญิงอย่า..งอแงสิคะ..จะถึงบ้านแล้วอีกนิดเดียวค่ะ”
“ขี้เกียจเดิน”
สายธารจู่ๆก็ร้องห่มร้องให้ไม่ยอมเดินต่อจนสองสาวเปลี่ยนจากการหิ้วปีกคนละข้างเป็นดึงลากร่างบางมาจนถึงหน้าบ้านของประสงค์จนได้
“นายคะ.. นายย”
วาดรีบตะโกนเรียกคนในบ้านให้ออกมารับเพราะพวกเธอก็ไม่ไหวจะดึงทึ้งสายธารไว้แล้ว
“ใครจะคิดว่าจะเมาน้ำขาววะเนี่ย”
สาวพยายามรวบร่างของสายธารเอาไว้ไม่ให้นั่งกองกับพื้นเธอบ่นอุกไม่คิดว่าสายธารจะเมาน้ำขาวได้แถมยังเมาแล้วพยศเก่งอีกต่างหาก
“นายคะนายหญิงเมาน้ำขาวค่ะ”
วาดกับสาวเห็นราชสีห์เดินออกมาจึงรีบส่งตัวสายธารให้กับคนเป็นนายด้วยหมดเรี่ยวแรงจะดึงสายธารเอาไว้แล้ว
“เฮ้อ... ขอบคุณที่พาเธอมาส่งนะครับ”
ราชสีห์รวบเอวร่างบางเอาไว้ได้ก็ถอนหายใจพรืดเพราะรอยแผลที่ใบหน้ายังไม่หายดีไม่รู้ว่าการที่สายธารเมาครั้งนี้จะทำให้เขาเจ็บตัวอีกหรือเปล่า
“ค่ะนาย...”
สองสาวหันหลังกลับไปได้ราชสีห์ก็รีบอุ้มคนที่กำลังเมาเข้าไปนอนในห้องขืนปล่อยยืนอยู่ข้างนอกไม่รู้ว่าเธอจะอาละวาดอะไรให้เขาขายหน้า
“อือ...ใคร?”
เมื่อร่างบางถูกวางลงที่เตียงได้ก็ชี้ไม้ชี้มือมาที่หน้าของราชสีห์จำเขาไม่ได้เหมือนเดิมเช่นครั้งที่เมาคราก่อน
“เฮ้อ..!”
ชายหนุ่มพ่นลมหายใจพรืดใหญ่อีกครั้งรู้ชะตากรรมตัวเองว่าคงต้องรับมือหญิงสาวเช่นครั้งก่อนที่เมาแน่นอน
“สามี...คุณคือคุณราชสีห์ที่เป็นสามีฉันใช่ไหม”
ร่างบางหน้าแดงก่ำชันตัวนั่งจ้องมองชายหนุ่มตาปรือ
“ดีที่จำได้”
ราชสีห์สบถขำเล็กน้อยแต่ก็ยังไม่ทันจะยิ้มได้เต็มปากก็ต้องหุบยิ้มเสียก่อนเพราะมือเรียวยกชี้นิ้วมาที่ใบหน้าของเขาอย่างไม่เกรงใจแถมยังดูท่าจะสับสนกับความคิดตัวเองอีกรอบ
“โกหก...”
“อะไรของเธออีก”
“ไหนดูหน้าใกล้ๆหน่อย...อืม...ใช่จริงๆหน้าหงิกงอแบบนี้ใช่จริงๆด้วย..”
สายธารชันเข่าตั้งมือน้อยทั้งสองเกาะบ่าราชสีห์เอาไว้แน่นก่อนจะค่อยๆยื่นใบหน้าไปให้ใกล้กับใบหน้าคมจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจที่กำลังพ่นรดใส่กัน
ฟอด.. ฟอดด
หญิงสาวจ้องรายละเอียดใบหน้าคมไม่นานนักก็กดจมูกลงที่แก้มสากหอมฟอดใหญ่จนคนที่ถูกจู่โจมนั่งตัวเกร็งเพราะไม่คิดว่าเธอจะกระทำเช่นนี้
“กลิ่นเหมือนสบู่ล้างมือในห้องน้ำเลย”
หญิงสาวกดหอมแก้มสากได้ฟอดใหญ่ยิ้มหัวเราะเสียงเล็กเสียงน้อยกอดคอของชายหนุ่มเอาไว้แน่นทั้งยังพรมจูบกดหอมใบหน้าคมไปแทบทั้งหน้าจนริมฝีปากของเธอและเขามาบรรจบกัน
“อืม..”
เมื่อสาวเจ้าสัมผัสริมฝีปากชายหนุ่มได้เธอก็ขบเม้มกัดริมฝีปากล่างของเขาเล่นจนราชสีห์เริ่มทนกับการกระทำของเธอไม่ไหวเพราะเขาก็ลูกผู้ชายเต็มตัวร่างหนารีบโน้มตัวกดร่างบางลงบนเตียงนุ่ม
“เธอหาเรื่องเองนะ”
เขาวาดขาคร่อมหญิงสาวที่กำลังนอนหลับตาพริ้มเริ่มบดจูบริมฝีปากบางอย่างเร่าร้อนเพราะเธอเป็นเชื้อเพลิงที่ก่อไฟในตัวของเขาเองเธอก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบ
“อื้อ..”
สายธารเริ่มลืมตาขึ้นมือไม้ผลักไสคนบนตัวสะเปะสะปะเธอเริ่มที่จะสะบัดหน้าหนีด้วยถูกจูบจนหายใจไม่ออก
“อืมมม..”
สองมือหนาตวัดสอดประสานกับมือที่กำลังไล่ผลักตัวของเขาวาดกดลงข้างลำตัวไม่ให้เธอต่อต้านก่อนจะก้มลงบดจูบริมฝีปากบางอีกรอบครั้งนี้เขาเริ่มส่งลิ้นร้ายตวัดฉกชิมทั่วโพรงปาก
สาวเจ้านอนแน่นิ่งครู่หนึ่งเพราะสัมผัสได้ถึงความวาบหวามที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วยไม่เคยถูกจู่โจมจูบอย่างอ่อนโยนเช่นนี้
“อืมม.. อื้ออ..”
ราชสีห์ดูดดึงลิ้นเรียวเล่นไม่ยอมละจนสายธารเริ่มหายไจไม่ออกอีกครั้งผิดกับราชสีห์ที่ลมหายใจตอนนี้พ่นแรงและเร็วขึ้นเมื่อความต้องการกำลังประทุมือหนาทั้งสองละปล่อยมือของหญิงสาวให้เป็นอิสระเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มคล้อยตามอารมณ์ของเขา
ราชสีห์ค่อยๆสอดมือไปปลดบราเกาะอกสีหวานดึงมันออกแล้วดันเสื้อยืดของสายธารขึ้นเผยให้เห็นเต้างามอวบอูมที่กำลังตั้งชูชันใบหน้าคมรีบก้มซุกไซร้มูมมามดั่งสองเต้างามคืออาหารจานโปรด
“อืมม... อื้ออ..”
ใบหน้าหวานขมวดคิ้วส่ายไปมาสองมือกำหมอนที่หนุนอยู่บนหัวแน่นรู้สึกวาบหวามไปทั้งตัวกับสิ่งที่ราชสีห์กระทำอยู่บนตัวของเธอ
เมื่ออารมณ์ครุกรุ่นจนได้ที่ราชสีก็รีบเปลื้องผ้าทั้งเขาและคนที่อยู่ใต้ร่างจนเหลือแค่เนื้อแนบเนื้อสองมือหนายกแยกขาเรียวออกจากกันก่อนจะสอดใส่แท่งร้อนปูดเป่งเข้าช่องทางรักรวดเดียวจนสุด
“อื้อ..”
สายธารมีสีหน้าเหยเกมือเรียวทั้งสองกำหมอนแน่นกว่าเดิมรู้สึกเจ็บจุกจนตัวเกร็งเมื่อราชสีห์กดแช่ตัวตนอยู่แบบนั้นไม่ขยับ
“อืมม...”
คนตัวโตฟุบใบหน้าคมลงซอกคอระหงส์กัดฟันกรอดด้วยรู้สึกว่าตัวตนของเขากำลังถูกบีบรัดจนแทบจะปริแตกเขากดแช่อยู่เช่นนั้นไม่นานนักก็ค่อยๆขยับบดเบียดสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะที่นุ่มนวลก่อนจะเร่งเป็นความเร่าร้อนในเวลาต่อมา
“อื้อ.. อ.อ่ะ...อ้ะ.!”ใบหน้าหวานส่ายไปมาไม่อยู่สุขร้องครางออกมาในลำคอเล็กน้อยเธอรู้สึกแปลกไปจากการถูกกระทำครั้งก่อนเพราะมีแต่ความวาบหวามเข้ามาแทนที่ความเจ็บปวดไปเสียหมด“อืม.. อ้าสส..”ราชสีห์ยิ่งฟังเสียงครางของคนใต้ร่างมันยิ่งเหมือนเป็นเชื้อไฟเติมให้ความร้อนในกายระอุเพิ่มขึ้นมือหนาขยำขยี้สองเต้างามอวบอูมด้วยความสนุกมือทั้งสะโพกยังกระแทกกระทั้นร่างบางระรัวไม่ผ่อนเสียงคำรามในลำคอมีไม่ขาดด้วยท่าทีของสายธารในตอนที่ไม่ค่อยมีสติเช่นนี้ดูยั่วยวนเขาเป็นพิเศษ“อืม..”ชายหนุ่มโน้มตัวลงบดจูบหญิงสาวอีกครั้งขณะที่สะโพกแกร่งยังคงทำหน้าที่กระแทกร่างบางจนหัวสั่นหัวครอนไม่หยุดครั้งนี้ไม่รู้ว่าทำไมเขาจึงไม่คิดจะหยุดหรือเป็นเพราะคนใต้ร่างให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีต่างจากทุกครั้งที่เอาแต่ต่อต้านก็เป็นได้“อื้ออ.. อ๊ายย..”สองแขนแกร่งรวบพลิกร่างบางให้หันหลังยกสะโพกมนขึ้นคุกเข่าก่อนจะสอดใส่แท่งร้อนชุ่มชื้นเข้าช่องทางรักของหญิงสาวอีกครั้งจนสาวเจ้าร้องครางลั่นฟุบหน้าลงกับหมอนนุ่มเพราะรู้สึกทั้งเจ็บจุกและวาบหวามไปในคราเดียวกัน“อืม.. อ่าสส..”ราชสีห์ใช้สองมือจับสะโพกมนไว้แน่นรัวสะโพกถี่ยิบคำรามลั่นร่างบางถู
“ไม่ค่ะ..”“สายธาร..”เมื่อใช้ไม่อ่อนแล้วคนในอ้อมกอดไม่ยอมแต่โดยดีเขาจึงตวัดร่างขึ้นคร่อมมาอยู่บนตัวของเธอสองมือหนาช่วยกันดึงร่างบางให้หันหน้ามาหาเขาจนได้“ฉันไม่ชอบให้ใครมาหันหลังให้ฉัน”“ก็คุณพูดไม่รู้เรื่อง...ถือว่าฉันขอได้หรือเปล่าคะว่าอย่าตามใจคะนิ้งทุกเรื่อง”ดวงตากลมโตจ้องมองคนที่กำลังยื่นหน้ามาใกล้ๆด้วยความขุ่นเคืองเล้กน้อยแต่ก็ยังร้องขอให้เขานั้นเลือกที่จะตามใจคะนิ้งในทางที่ถูกดวงตาที่กลมโตที่แสนยั่วยวนบวกกับน้ำเสียงที่อู้อี้ดูออดอ้อนทำให้ราสีห์เริ่มกลืนน้ำลายอึกใหญ่ไม่รู้ว่าหญิงสาวจะรู้หรือเปล่าว่าพฤติกรรมของเธอเป็นสิ่งที่ยั่วอารมณ์ของเขาได้เป็นอย่างดี“อืม...ก็ได้”หากเธอพูดกับเขาด้วยท่าทางแบบนี้ตั้งแต่คราแรกเขาคงยอมไปนานแล้วว่าจบก็หมายจะก้มลงบดจูบให้ชื่นใจแต่ก็ต้องชะงักงันเมื่ออีกฝ่ายหันหน้าหนี“วันนี้พักไม่ได้เหรอคะ”สายธารพยายามพูดกับอีกฝ่ายเสียงอ่อนหวานเพื่อร้องขอเพราะไม่ได้นอนเต็มตื่นมาหลายคืนแล้ว“ข้อนี้ไม่ได้..”ใบหน้าคมส่ายไปมาทั้งอมยิ้มอ่อนสองมือหนาสอดประสานมือเรียวแน่นบดจูบพรมตั้งแต่หน้าผากมนมาบรรจบอยู่ที่ริมฝีปากบางลิ้นสากซุกไซร้ตวัดเข้าไปสำรวจโพรงปากหญิงสาวฉกชิ
“ผมมีข้อแม้...ถ้าคุณไม่อยากคืนลูกให้ผมคุณก็ไปบอกกับสามีคุณว่ายกเลิกการแข่งประมูลการสัมปทานเกาะซะ...ไม่อย่างนั้นผมจะใช้กฎหมายทำทุกอย่างให้ได้ลูกผมคืนมา”สายธารกำมือแน่นขอบตาเธอร้อนผ่าวมองคนตรงหน้าที่นั่งอมยิ้มระรื่นด้วยความโกรธที่แท้เขาก็เป็นคนเห็นแก่ตัวไม่เลิกคนแบบนี้ไม่สมควรจะเป็นพ่อของใครทั้งนั้น“ผมให้เวลาหนึ่งอาทิตย์”กฤษฎายื่นนามบัตรให้กับสายธารก่อนจะเดินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ออกไปอย่างผู้ชนะเขาเชื่อว่าคนอย่างสายธารที่เลี้ยงลูกของเขามาแต่อ้อนแต่ออกไม่ยอมให้เด็กคนนั้นตกมาอยู่ในมือของเขาแน่หากเขารู้ว่าเธอแต่งงานกับราชสีห์เร็วกว่านี้อีกสักนิดคงจะดีไม่น้อยคงไม่ต้องเสียเงินเพิ่มในการประมูลเกาะนั้นสายธารเดินเหม่อออกมาจากร้านกาแฟกลับไปที่รถพอเข้ามาในรถได้เธอก็ฟุบหน้าดับพวงมาลัยร้องห่มร้องให้พักใหญ่เพราะไม่รู้ว่าราชสีห์จะยอมช่วยเหลือไม่ให้คะนิ้งถูกพรากไปจากอกเธอหรือไม่บริษัทXX“คุณสิงห์ครับ...คุณสายรอคุณสิงห์อยู่ที่ห้องรับแขกครับ”อาทิตย์รีบเข้ามาแจ้งกับคนเป็นนายว่าตอนนี้ภรรยาของเขาได้เข้ามานั่งรอที่ห้องรับแขกสักพักหนึ่งแล้วตอนนี้ชายหนุ่มสีหน้ำไม่ค่อยดีเท่าไรนักเพราะตั้งแต่สายธารเข้ามาเธอก็ร
“หมอณัฐ...”กชกรรู้ดีว่ากัญญามีสัมพันธ์กับเปรมณัฐหมอที่เชี่ยวชาญการตรวจโรคจากเลือดของโรงพยาบาลที่เธอทำงานอยู่แต่เรื่องนี้กัญญาขอให้เธอปิดเงียบโดยแลกกับการเซ็นแบ่งครึ่งหนึ่งของมรดกที่พ่อกัญญาทิ้งไว้ให้มาให้กับเธอส่วนหมอเปรมณัฐก็ปิดปากเงียบเช่นกันเพราะเขาเองก็มีลูกมีเมียแล้วอีกอย่างครอบครัวเมียก็มีอิทธิพลใหญ่โตจนเขาอยู่ใต้อำนาจของภรรยาเรื่องมีชู้จึงให้เรื่องแดงไม่ได้แถมชู้คนนั้นยังเป็นผู้หญิงของราชสีห์อีก“แล้วแกไม่คิดจะบอกความจริงกับคุณสิงห์หรือไง”“ไม่.. ตอนนี้ยัยเกรซก็เสียไปแล้วไม่จำเป็นต้องบอก”เรื่องนี้ในตอนกัญญาเสียคราแรกกชกรก็อยากจะบอกราชสีห์เช่นกันแต่เขานั้นดันไปตกลงแต่งงานกับสายธารเสียก่อนเธอจึงอยากให้เรื่องนี้เป็นความลับต่อไปชีวิตคู่ของราชสีห์และสายธารจะได้มีอะไรที่ตะขิดตะขวงใจกันตลอดเวลาขณะที่สองสาวนั่งคุยกันในร้านอาหารที่มีที่พนักพิงยกสูงจนท่วมหัวแม้จะดูส่วนตัวแต่ทุกคำที่สองสาวนั้นพูดคุยกันพอใจที่นั่งทานอาหารอยู่ก่อนหน้าที่สองสาวจะมานั่งเธอได้ยินที่ทั้งสองพูดจนหมดทุกคำหลังจากออกจากร้านอาหารมาได้พอใจก็รีบขับรถมาหาคาวีที่บริษัทเพื่อจะคุยกับเขาถึงเรื่องราวที่พึ่งได้ยินกับคาว
“แล้วคุณ..จะเสี่ยงมากหรือเปล่า”สายธารเห็นว่าหากแผนการของราชสีห์เป็นอย่างที่พูดก็เท่ากับว่าเขาต้องตั้งตนเป็นศรัตรูกับกฤษฎาชีวิตของเขาก็จะอยู่ในความเสี่ยงเพราะเชื่อว่าคนที่จิตใจหยาบช้าแบบนั้นไม่มีทางปล่อยคนที่ทำให้ตัวเองเสียชื่อไว้แน่“ก็ต้องยอมเสี่ยง...ไม่อยากให้ใครมาว่าใจร้ายใจดำ”ดวงตาคมมองมายังร่างบางด้วยความน้อยใจเล็กน้อยเขาจำได้ที่เธอว่าเขาใจดำทั้งๆที่เขาก็กำลังคิดหาวิธีจบปัญหาที่กำลังเกิดอยู่“ฉันขอโทษค่ะ...”ใบหน้าหวานก้มหน้างุดที่ครานั้นเอ่ยปากต่อว่าเขาเพราะความเห็นแก่ตัวของตัวเอง“คราวนี้ก็เลิกนอนร้องให้ได้แล้วมันทำให้ฉันนอนไม่หลับ”“ค่ะ...ต่อไปนี้ฉันจะทำดีกับคุณทุกอย่างตอบแทนที่คุณช่วยคะนิ้ง”หญิงสาวเงยหน้ายิ้มให้ชายหนุ่มค่อยๆยื่นมือจับมือของราชสีห์เอาไว้หลวมๆเป็นการสัญญา“มันเป็นหน้าที่ที่เธอต้องทำกับฉันอยู่แล้ว”ว่าจบก็อุ้มร่างบางนอนบนเตียงก่อนจะเข้าไปฟุบกอดใกล้ๆเริ่มใช้จมูกโด่งไล่หอมแก้มนวลซ้ายขวา“คุณสิงห์.. ““ตอบแทนฉันไง”คนตัวโตพลิกร่างคร่อมหญิงสาวให้ร่างของเขาสวมกอดเธอเอาไว้หลวมๆสองมือของเขาและเธอประสานกันแน่นก่อนที่ราชสีห์จะก้มใบหน้าคมก่ายกระซิบข้างหูคนตัวเล็กใต้ล่า
พอใจพยุงสายธารออกมาจากห้องครัวเพราะหญิงสาวเริ่มมีอาการหน้ามืดขณะที่กำลังช่วยกันทำอาหารเย็น“ทำไมจู่ๆจะเป็นลมได้ล่ะ...หรือว่า”ทั้งสองหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาห้องนั่งเล่นได้พอใจก็รีบถามถึงอาการของสายธารทันทีด้วยเป็นหมอจึงพอจะดูออกว่าอาการของสายธารเหมือนคนที่กำลังตั้งครรภ์“อืม..”ใบหน้าหวานซีดเซียวพยักหน้าตอบเพื่อนเธอเพราะรู้ว่าอย่างไรก็ปิดพอใจไม่มิด“แล้วนี่คุณสิงห์รู้หรือยัง”“ยัง...ฉันว่าจะบอกหลังจากกลับจากที่นี่ไม่อย่างนั้นทุกคนคงไม่ยอมให้ฉันทำอะไรแน่”“แล้วนี่กี่สัปดาห์แล้ว”“ประมาณแปด..”เท่าที่คำนวณจากประจำเดือนครั้งสุดท้ายดูสายธารคิดว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ได้ประมาณสองเดือนแล้ว“คราวนี้คะนิ้งก็จะมีคนมาวิ่งเล่นด้วยแล้ว”พอใจสวมกอดเพื่อนรักเอาไว้หลวมๆดีใจกับชีวิตของสายธารที่ตอนนี้ดูท่าอะไรๆจะลงตัวไปเสียหมด“เราน่าจะมีลูกพร้อมๆกันเนอะ”สิ้นเสียงสายธารพอใจก็เริ่มขมวดคิ้วผละออกจากการกอดเล็กน้อยตอนนี้เธอคงจะมีลูกพร้อมสายธารไม่ได้เพราะแฟนก็ยังไม่มี“พูดอะไร..ฉันจะมีกับใครล่ะ”“อ้าว..ก็เห็นคุณคาวีเอาแต่ตามตื๊อแกไม่ใจอ่อนบ้างเลยเหรอ”สายธารอมยิ้มกริ่มเธอรู้เรื่องนี้จากราชสีห์มาสักพักแล้วว่า
“ไม่ใช่ว่าฉันไม่เห็นใจเธอนะ...หากเด็กในท้องเป็นลูกตาสิงห์จริงพวกเรายินดีรับผิดชอบส่วนเธอต้องการค่าเสียหายเท่าไร..ฉันชดใช้ให้เธอแต่ถ้าจะให้ตาสิงห์มาตบแต่งเธอเป็นเมียอีกคนด้วยคงเป็นไปไม่ได้เพราะเมียเค้าก็อยู่ทั้งคน..”เปรมฤดีรู้สึกไม่ถูกชะตากชกรเท่าไรเธอเข้าใจได้ว่ากชกรคงต้องการให้ราชสีห์ตบแต่งรับเธอมาอยู่ในครอบครัวแต่จะทำเช่นนั้นได้อย่างไรในเมื่อลูกชายเธอมีสายธารอยู่แล้วทั้งคน“แต่งงานกับฉันมันยากอะไรในเมื่อ..กับฆาตกรที่ฆ่ายัยเกรซคุณยังแต่งงานด้วยได้เลยอย่าลืมสิว่าลูกคุณทั้งคนในท้องยัยเกรซตายเพราะใคร”เมื่อเห็นว่าทุกคนในครอบครัวนี้มีทีท่าไม่ต้อนรับเธอกชกรจึงเริ่มอาละวาดออกมาด้วยความไม่พอใจ“หึ่..ยังจะเอาเรื่องนี้มาพูดอีก...ลูกในท้องเกรซไม่ใช่ลูกผมคุณก็รู้ดีอยู่แก่ใจไม่ใช่หรือไง”ทั้งราชสีห์และคาวีต่างก็มองกชกรด้วยความขุ่นเคืองเพราะรู้ว่าหญิงสาวรู้อยู่แก้ใจว่าความจริงเป็นเช่นไรยังจะหน้าด้านพูดเพื่อย้ำปมในใจของราชสีห์“เอาอะไรมาพูด”“ลูกในท้องเกรซเป็นลูกหมอณัฐ...คุณตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ต้องการให้ผมรู้สึกทรมานไปทั้งชีวิตอย่างนั้นหรือไง”ราชสีห์เห็นทีเขาจะต้องต่อว่าเธอเรื่องนี้เสียหน่อยทั้ง
“เธออาจจะอยากให้ครอบครัวเราพังเพราะแค้นฉัน”สาวเจ้ายกมือปาดน้ำตาลวกๆเธอคิดว่าที่กชกรทำทั้งหมดก็เพื่อทำลายครอบครัวของเธอตามที่หญิงสาวได้เคยพูดเอาไว้เมื่อครั้งที่เจอเธอครั้งก่อนนั้น“ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของคนที่ฉันรักเลย...ฉันขอโทษจริงๆ..ขอโทษ”ราชสีห์พยุงร่างบางให้ลุกขึ้นก่อนจะรวบร่างบางมาไว้ในอ้อมกอดลูบหัวทุยของเธอเบาๆพร้อมพูดความในใจด้วยเสียงสั่นเครือสายธารได้แต่กอดเอวหนาเอาไว้แน่นใบหน้านวลซบอยู่กับอกแกร่งเธอไม่อยากนึกถึงเรื่องที่กชกรพูดเพราะไม่อยากต้องแบ่งคนรักของเธอให้ใครทั้งนั้นโชคดีเหลือเกินที่กชกรไม่ได้ท้องจริงๆแต่หากเป็นไปได้เธอก็ไม่อยากให้ราชสีห์ไปมีสัมพันธ์อะไรกับกชกรเลยสามวันต่อมาตอนนี้ทุกคนกลับมาที่กรุงเทพกันเรียบร้อยแล้วเพราะเริ่มไม่มีความสนุกเมื่ออยู่ที่หัวหินเพราะมีคนไปทำให้เสียบรรยากาศการพักผ่อนของครอบครัวอิงอรและพอใจก็กลับมาที่กรุงเทพด้วยเช่นกันเพราะอิงอรต้องการที่จะสะสางเรื่องบางอย่างด้วยตัวเอง“พรุ่งนี้ย่าจะไปหาหมอแก้วหนูพอกับตาวีไปเป็นเพื่อนย่าหน่อยนะ”“ไปทำอะไรคะคุณย่า”“จัดการกับคนโกหกให้มายุ่งกับครอบครัวตาสิงห์ไม่ได้”“ขอรายละเอียดเพิ่มเติมอีกนิดได้หรือเปล่าครับ