“ไม่ค่ะ..”
“สายธาร..”
เมื่อใช้ไม่อ่อนแล้วคนในอ้อมกอดไม่ยอมแต่โดยดีเขาจึงตวัดร่างขึ้นคร่อมมาอยู่บนตัวของเธอสองมือหนาช่วยกันดึงร่างบางให้หันหน้ามาหาเขาจนได้
“ฉันไม่ชอบให้ใครมาหันหลังให้ฉัน”
“ก็คุณพูดไม่รู้เรื่อง...ถือว่าฉันขอได้หรือเปล่าคะว่าอย่าตามใจคะนิ้งทุกเรื่อง”
ดวงตากลมโตจ้องมองคนที่กำลังยื่นหน้ามาใกล้ๆด้วยความขุ่นเคืองเล้กน้อยแต่ก็ยังร้องขอให้เขานั้นเลือกที่จะตามใจคะนิ้งในทางที่ถูก
ดวงตาที่กลมโตที่แสนยั่วยวนบวกกับน้ำเสียงที่อู้อี้ดูออดอ้อนทำให้ราสีห์เริ่มกลืนน้ำลายอึกใหญ่ไม่รู้ว่าหญิงสาวจะรู้หรือเปล่าว่าพฤติกรรมของเธอเป็นสิ่งที่ยั่วอารมณ์ของเขาได้เป็นอย่างดี
“อืม...ก็ได้”
หากเธอพูดกับเขาด้วยท่าทางแบบนี้ตั้งแต่คราแรกเขาคงยอมไปนานแล้วว่าจบก็หมายจะก้มลงบดจูบให้ชื่นใจแต่ก็ต้องชะงักงันเมื่ออีกฝ่ายหันหน้าหนี
“วันนี้พักไม่ได้เหรอคะ”
สายธารพยายามพูดกับอีกฝ่ายเสียงอ่อนหวานเพื่อร้องขอเพราะไม่ได้นอนเต็มตื่นมาหลายคืนแล้ว
“ข้อนี้ไม่ได้..”
ใบหน้าคมส่ายไปมาทั้งอมยิ้มอ่อนสองมือหนาสอดประสานมือเรียวแน่นบดจูบพรมตั้งแต่หน้าผากมนมาบรรจบอยู่ที่ริมฝีปากบางลิ้นสากซุกไซร้ตวัดเข้าไปสำรวจโพรงปากหญิงสาวฉกชิมความหวานจนพอใจแล้วจึงไล่มาที่ลำคอระหงส์ขบเม้มดูดดึงจนเกิดเป็นรอยแดงระเรื่อในเวลานี้ลมหายใจของสองหนุ่มสาวต่างเริ่มหอบถี่ขึ้นเรื่อยๆเมื่อไฟสวาทจุดติดจนเริ่มประทุ
“อ้ะ..”
เสียงครางหวานเปรยออกมาจากปากหญิงสาวก่อนจะรีบขบเม้มมันให้สนิทกลัวว่าจะเกิดเสียงดังเมื่อคนตัวโตก้มลงขบเม้มสองเต้างามอวบอูมอย่างมูมมามชุดนอนของทั้งสองปลิวตกไปอยู่ข้างเตียงด้วยฝีมือของชายหนุ่ม
สายธารหลบสายตาหันหน้าเอียงมองไปทางอื่นเมื่อคนตัวโตเริ่มชันคุกเข่าโชว์แผงกล้ามแม้นจะร่วมกิจกรรมสวาทกับเขามากี่ครั้งเธอก็ไม่ชินที่จะมองร่างกายกำยำเปลือยเปล่าของเขาเสียที
“อืม..”
ราชสีห์โน้มตัวก้มลงพรมจูบหน้าท้องแบนราบไล่ละเลงลิ้นลงมาจนถึงหน้าท้องน้อยสองมือหนายกแยกขาเรียวก้มลงกึ่งกลางกลีบกุหลาบงาม
“ค.. คุณสิงห์”
ร่างบางสะดุ้งเฮือกเมื่อลิ้นร้ายตวัดละเลงอยู่ที่ช่องทางรักมือน้อยกอดกำผ้าปูแน่นขบเม้มริมฝีปากจนแทบห้อเลือดเป็นอีกครั้งที่เขามอบสัมผัสวาบหวามแปลกใหม่ให้กับเธอทั้งยังรู้สึกซาบซ่านจนแทบจะควบคุมเนื้อตัวไม่อยู่มากกว่าที่เคยเป็น
“อืม..”
ใบหน้าคมกดบดเบียดอยู่กับกลีบกุหลาบงามไม่ห่างเมื่อน้ำรักอันแสนหวานของหญิงสาวผลิตออกมาลิ้นร้ายก็ตวัดฉกชิมดูดดึงมันไปหมดทุกหยาดหยดไปปล่อยให้ไหลหยดลงเตียงนอนแม้แต่หยดเดียว
“อ้ะ..อื้ออ..”
ร่างบางบิดเร่ายกมือทั้งสองปิดปากตัวเองรู้สึกควบคุมตัวเองไม่อยู่ไม่นานนักก็บิดเกร็งเข้าสู่ความรู้สึกแตะขอบสวรรค์
เมื่อเห็นสาวเจ้ากระตุกเกร็งปล่อยน้ำหวานทะลักมาได้ราชสีห์ก็เริ่มชันตัวขึ้นกอดทับร่างบางเสียบแท่งร้อนปูดเป่งเข้าช่องทางรักที่ฉ่ำแฉะ
“อ้าสส..”
กระแทกสะโพกแกร่งเข้าออกด้วยจังหวะเร่าร้อนเพราะไฟสวาทโหมกระหน่ำไปทั่วทั้งกายแล้ว
“อื้ออ..อื้ออ..ๆ”
เสียงครางของสาวเจ้าถูกกลืนกินเข้าไปในลำคอของราชสีห์ร่างของเธอถูกบดกระแทกกับเตียงนุ่มจนแทบจมไปกับเตียงด้วยสะโพกแกร่งที่อัดกระแทกเข้ามาในช่องทางรักเร่งเร้าหนักหน่วงทุกท่วงท่าไม่เคยผ่อนแม้แต่วินาทีเดียว
มือน้อยตอนนี้กอดจิกระบายอารมณ์วาบหวามอยู่บนแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มจนถลอกมีเลือดซิบแต่ความเจ็บแสบไม่ได้ทำให้ราชสีห์สะท้านแม้แต่น้อยกลับมีเรี่ยวมีแรงทวีคูณที่รู้ตัวว่าทำให้หญิงสาวสะท้านไปกับท่วงท่าบทสวาทของเขาได้
เตียงนุ่มเขย่ารุนแรงไม่เคยอยู่แน่นิ่งตามสองร่างที่กำลังทำศึกสวาทไปเกือบสามชั่วโมงจึงสงบลงได้ราชสีห์เป็นคนสวมใส่เสื้อผ้าให้ร่างบางที่อ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรงก่อนจะมาใส่ของตัวเองเป็นเช่นนี้ทุกคืนเกิดนอนหลับไปด้วยกายยังเปลือยเปล่าเกิดตื่นทีหลังเจ้าก้อนกลมในเปลคงเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่นอน
บริษัทXXX
“ทางนั้นส่งหนังสือเตือนมาว่าอย่าให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีกครับไม่อย่างนั้นจะทำให้เป็นข่าว”
เมฆายื่นเอกสารเตือนที่ส่งมาจากราชสีห์ให้กับกฤษฎาได้รับรู้
“หึ่..วิธีนั้นไม่ได้ผลฉันก็มีอีกวิธี”
กฤษฎายังยิ้มได้เพราะเขานั้นมีวิธีที่จะทำให้เขานั้นเหนือกว่าคนอย่างราชสีห์ด้วยพึ่งรู้ไม่นานนี้เองว่าสายธารนั้นได้แต่งงานเป็นภรรยาของราชสีห์หากเขารู้เร็วกว่านี้คงไม่ต้องจ้างคนที่เกาะให้เสียเวลา
สามวันต่อมา
วันนี้สายธารไปส่งคะนิ้งที่โรงเรียนเสร็จจึงเข้ามาหาซื้อของสดเข้าบ้านในซุปเปอร์ใกล้ๆกับเพนท์เฮ้าส์เมื่อซื้อของเสร็จเอาของมาเก็บที่รถเรียบร้อยแล้วจึงแวะนั่งร้านกาแฟพักเหนื่อยก่อนที่จะกลับจากที่นั่งจิบกาแฟเพลินก็ต้องแปลกใจที่จู่ๆก็มีผู้ชายร่างสูงดูภูมฐานเข้ามาทักทายเธอ
“สวัสดีครับคุณสายธาร..”
กฤษฎาตามหญิงสาวตั้งแต่เธอเดินอยู่ในซุปเปอร์แล้วเขามาที่นี่เพื่อต้องการบอกอะไรบางอย่างให้สายธารได้รับรู้
“ผมกฤษฎาครับเป็นสามีของนิสา”
ว่าจบก็หย่อนก้นนั่งลงตรงข้ามหญิงสาวที่เอาแต่มองหน้าตนด้วยความสงสัย
“นิสา.. “
ร่างบางตัวชาวาบมือไม้เย็นหากเขาเป็นสามีของนิสาไม่เท่ากับว่าตอนนี้เขาต้องการลูกคืนอย่างนั้นหรือ
“ผมรู้มาตลอดว่าคุณเป็นคนดูแลลูกสาวของผมแล้ววันนี้ผมก็อยากได้ลูกสาวของผมคืน”
ในครานั้นเขาไล่นิสาออกจากบ้านไปเพราะเขาไม่ต้องการมีลูกแต่เธอก็อยากจะเก็บลูกเอาไว้และเขาก็รู้มาตลอดว่าเธออยู่ที่ไหนหลังจากเธอเสียแล้วลูกของเขาอยู่กับใครแต่เขาก็ไม่ได้คิดจะสนใจจนมาวันนี้ที่คิดว่าลูกตนมีประโยชน์ก็ตอนนี้
คำตอบของกฤษฎาไม่ผิดคาดที่สายธารนั้นคิดเอาไว้แต่เธอจำได้ว่านิสาเป็นคนบอกเธอเองว่าพ่อของเด็กคนนี้ไม่ได้ต้องการจะมีลูกและยังให้นิสาไปทำแท้งแต่นิสาเลือกที่จะเก็บคะนิ้งเอาไว้
“รู้มาตลอด...แล้วทำไมคิดจะมาสนใจอยากได้ลูกคืนตอนนี้ล่ะคะ”
สายธารเอ่ยเสียงแข็งเพราะไม่ได้ต้องการจะเป็นมิตรกับอีกฝ่ายในวันที่นิสาลำบากจนต้องหอบลูกมาขอที่พักพิงจากเธอเขาไปอยู่ที่ไหนจนนิสาเสียด้วยโรคร้ายเขาก็ยังไม่เคยโผล่หน้ามา
“ผมมีข้อแม้...ถ้าคุณไม่อยากคืนลูกให้ผมคุณก็ไปบอกกับสามีคุณว่ายกเลิกการแข่งประมูลการสัมปทานเกาะซะ...ไม่อย่างนั้นผมจะใช้กฎหมายทำทุกอย่างให้ได้ลูกผมคืนมา”สายธารกำมือแน่นขอบตาเธอร้อนผ่าวมองคนตรงหน้าที่นั่งอมยิ้มระรื่นด้วยความโกรธที่แท้เขาก็เป็นคนเห็นแก่ตัวไม่เลิกคนแบบนี้ไม่สมควรจะเป็นพ่อของใครทั้งนั้น“ผมให้เวลาหนึ่งอาทิตย์”กฤษฎายื่นนามบัตรให้กับสายธารก่อนจะเดินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ออกไปอย่างผู้ชนะเขาเชื่อว่าคนอย่างสายธารที่เลี้ยงลูกของเขามาแต่อ้อนแต่ออกไม่ยอมให้เด็กคนนั้นตกมาอยู่ในมือของเขาแน่หากเขารู้ว่าเธอแต่งงานกับราชสีห์เร็วกว่านี้อีกสักนิดคงจะดีไม่น้อยคงไม่ต้องเสียเงินเพิ่มในการประมูลเกาะนั้นสายธารเดินเหม่อออกมาจากร้านกาแฟกลับไปที่รถพอเข้ามาในรถได้เธอก็ฟุบหน้าดับพวงมาลัยร้องห่มร้องให้พักใหญ่เพราะไม่รู้ว่าราชสีห์จะยอมช่วยเหลือไม่ให้คะนิ้งถูกพรากไปจากอกเธอหรือไม่บริษัทXX“คุณสิงห์ครับ...คุณสายรอคุณสิงห์อยู่ที่ห้องรับแขกครับ”อาทิตย์รีบเข้ามาแจ้งกับคนเป็นนายว่าตอนนี้ภรรยาของเขาได้เข้ามานั่งรอที่ห้องรับแขกสักพักหนึ่งแล้วตอนนี้ชายหนุ่มสีหน้ำไม่ค่อยดีเท่าไรนักเพราะตั้งแต่สายธารเข้ามาเธอก็ร
“หมอณัฐ...”กชกรรู้ดีว่ากัญญามีสัมพันธ์กับเปรมณัฐหมอที่เชี่ยวชาญการตรวจโรคจากเลือดของโรงพยาบาลที่เธอทำงานอยู่แต่เรื่องนี้กัญญาขอให้เธอปิดเงียบโดยแลกกับการเซ็นแบ่งครึ่งหนึ่งของมรดกที่พ่อกัญญาทิ้งไว้ให้มาให้กับเธอส่วนหมอเปรมณัฐก็ปิดปากเงียบเช่นกันเพราะเขาเองก็มีลูกมีเมียแล้วอีกอย่างครอบครัวเมียก็มีอิทธิพลใหญ่โตจนเขาอยู่ใต้อำนาจของภรรยาเรื่องมีชู้จึงให้เรื่องแดงไม่ได้แถมชู้คนนั้นยังเป็นผู้หญิงของราชสีห์อีก“แล้วแกไม่คิดจะบอกความจริงกับคุณสิงห์หรือไง”“ไม่.. ตอนนี้ยัยเกรซก็เสียไปแล้วไม่จำเป็นต้องบอก”เรื่องนี้ในตอนกัญญาเสียคราแรกกชกรก็อยากจะบอกราชสีห์เช่นกันแต่เขานั้นดันไปตกลงแต่งงานกับสายธารเสียก่อนเธอจึงอยากให้เรื่องนี้เป็นความลับต่อไปชีวิตคู่ของราชสีห์และสายธารจะได้มีอะไรที่ตะขิดตะขวงใจกันตลอดเวลาขณะที่สองสาวนั่งคุยกันในร้านอาหารที่มีที่พนักพิงยกสูงจนท่วมหัวแม้จะดูส่วนตัวแต่ทุกคำที่สองสาวนั้นพูดคุยกันพอใจที่นั่งทานอาหารอยู่ก่อนหน้าที่สองสาวจะมานั่งเธอได้ยินที่ทั้งสองพูดจนหมดทุกคำหลังจากออกจากร้านอาหารมาได้พอใจก็รีบขับรถมาหาคาวีที่บริษัทเพื่อจะคุยกับเขาถึงเรื่องราวที่พึ่งได้ยินกับคาว
“แล้วคุณ..จะเสี่ยงมากหรือเปล่า”สายธารเห็นว่าหากแผนการของราชสีห์เป็นอย่างที่พูดก็เท่ากับว่าเขาต้องตั้งตนเป็นศรัตรูกับกฤษฎาชีวิตของเขาก็จะอยู่ในความเสี่ยงเพราะเชื่อว่าคนที่จิตใจหยาบช้าแบบนั้นไม่มีทางปล่อยคนที่ทำให้ตัวเองเสียชื่อไว้แน่“ก็ต้องยอมเสี่ยง...ไม่อยากให้ใครมาว่าใจร้ายใจดำ”ดวงตาคมมองมายังร่างบางด้วยความน้อยใจเล็กน้อยเขาจำได้ที่เธอว่าเขาใจดำทั้งๆที่เขาก็กำลังคิดหาวิธีจบปัญหาที่กำลังเกิดอยู่“ฉันขอโทษค่ะ...”ใบหน้าหวานก้มหน้างุดที่ครานั้นเอ่ยปากต่อว่าเขาเพราะความเห็นแก่ตัวของตัวเอง“คราวนี้ก็เลิกนอนร้องให้ได้แล้วมันทำให้ฉันนอนไม่หลับ”“ค่ะ...ต่อไปนี้ฉันจะทำดีกับคุณทุกอย่างตอบแทนที่คุณช่วยคะนิ้ง”หญิงสาวเงยหน้ายิ้มให้ชายหนุ่มค่อยๆยื่นมือจับมือของราชสีห์เอาไว้หลวมๆเป็นการสัญญา“มันเป็นหน้าที่ที่เธอต้องทำกับฉันอยู่แล้ว”ว่าจบก็อุ้มร่างบางนอนบนเตียงก่อนจะเข้าไปฟุบกอดใกล้ๆเริ่มใช้จมูกโด่งไล่หอมแก้มนวลซ้ายขวา“คุณสิงห์.. ““ตอบแทนฉันไง”คนตัวโตพลิกร่างคร่อมหญิงสาวให้ร่างของเขาสวมกอดเธอเอาไว้หลวมๆสองมือของเขาและเธอประสานกันแน่นก่อนที่ราชสีห์จะก้มใบหน้าคมก่ายกระซิบข้างหูคนตัวเล็กใต้ล่า
พอใจพยุงสายธารออกมาจากห้องครัวเพราะหญิงสาวเริ่มมีอาการหน้ามืดขณะที่กำลังช่วยกันทำอาหารเย็น“ทำไมจู่ๆจะเป็นลมได้ล่ะ...หรือว่า”ทั้งสองหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาห้องนั่งเล่นได้พอใจก็รีบถามถึงอาการของสายธารทันทีด้วยเป็นหมอจึงพอจะดูออกว่าอาการของสายธารเหมือนคนที่กำลังตั้งครรภ์“อืม..”ใบหน้าหวานซีดเซียวพยักหน้าตอบเพื่อนเธอเพราะรู้ว่าอย่างไรก็ปิดพอใจไม่มิด“แล้วนี่คุณสิงห์รู้หรือยัง”“ยัง...ฉันว่าจะบอกหลังจากกลับจากที่นี่ไม่อย่างนั้นทุกคนคงไม่ยอมให้ฉันทำอะไรแน่”“แล้วนี่กี่สัปดาห์แล้ว”“ประมาณแปด..”เท่าที่คำนวณจากประจำเดือนครั้งสุดท้ายดูสายธารคิดว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ได้ประมาณสองเดือนแล้ว“คราวนี้คะนิ้งก็จะมีคนมาวิ่งเล่นด้วยแล้ว”พอใจสวมกอดเพื่อนรักเอาไว้หลวมๆดีใจกับชีวิตของสายธารที่ตอนนี้ดูท่าอะไรๆจะลงตัวไปเสียหมด“เราน่าจะมีลูกพร้อมๆกันเนอะ”สิ้นเสียงสายธารพอใจก็เริ่มขมวดคิ้วผละออกจากการกอดเล็กน้อยตอนนี้เธอคงจะมีลูกพร้อมสายธารไม่ได้เพราะแฟนก็ยังไม่มี“พูดอะไร..ฉันจะมีกับใครล่ะ”“อ้าว..ก็เห็นคุณคาวีเอาแต่ตามตื๊อแกไม่ใจอ่อนบ้างเลยเหรอ”สายธารอมยิ้มกริ่มเธอรู้เรื่องนี้จากราชสีห์มาสักพักแล้วว่า
“ไม่ใช่ว่าฉันไม่เห็นใจเธอนะ...หากเด็กในท้องเป็นลูกตาสิงห์จริงพวกเรายินดีรับผิดชอบส่วนเธอต้องการค่าเสียหายเท่าไร..ฉันชดใช้ให้เธอแต่ถ้าจะให้ตาสิงห์มาตบแต่งเธอเป็นเมียอีกคนด้วยคงเป็นไปไม่ได้เพราะเมียเค้าก็อยู่ทั้งคน..”เปรมฤดีรู้สึกไม่ถูกชะตากชกรเท่าไรเธอเข้าใจได้ว่ากชกรคงต้องการให้ราชสีห์ตบแต่งรับเธอมาอยู่ในครอบครัวแต่จะทำเช่นนั้นได้อย่างไรในเมื่อลูกชายเธอมีสายธารอยู่แล้วทั้งคน“แต่งงานกับฉันมันยากอะไรในเมื่อ..กับฆาตกรที่ฆ่ายัยเกรซคุณยังแต่งงานด้วยได้เลยอย่าลืมสิว่าลูกคุณทั้งคนในท้องยัยเกรซตายเพราะใคร”เมื่อเห็นว่าทุกคนในครอบครัวนี้มีทีท่าไม่ต้อนรับเธอกชกรจึงเริ่มอาละวาดออกมาด้วยความไม่พอใจ“หึ่..ยังจะเอาเรื่องนี้มาพูดอีก...ลูกในท้องเกรซไม่ใช่ลูกผมคุณก็รู้ดีอยู่แก่ใจไม่ใช่หรือไง”ทั้งราชสีห์และคาวีต่างก็มองกชกรด้วยความขุ่นเคืองเพราะรู้ว่าหญิงสาวรู้อยู่แก้ใจว่าความจริงเป็นเช่นไรยังจะหน้าด้านพูดเพื่อย้ำปมในใจของราชสีห์“เอาอะไรมาพูด”“ลูกในท้องเกรซเป็นลูกหมอณัฐ...คุณตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ต้องการให้ผมรู้สึกทรมานไปทั้งชีวิตอย่างนั้นหรือไง”ราชสีห์เห็นทีเขาจะต้องต่อว่าเธอเรื่องนี้เสียหน่อยทั้ง
“เธออาจจะอยากให้ครอบครัวเราพังเพราะแค้นฉัน”สาวเจ้ายกมือปาดน้ำตาลวกๆเธอคิดว่าที่กชกรทำทั้งหมดก็เพื่อทำลายครอบครัวของเธอตามที่หญิงสาวได้เคยพูดเอาไว้เมื่อครั้งที่เจอเธอครั้งก่อนนั้น“ฉันไม่อยากเห็นน้ำตาของคนที่ฉันรักเลย...ฉันขอโทษจริงๆ..ขอโทษ”ราชสีห์พยุงร่างบางให้ลุกขึ้นก่อนจะรวบร่างบางมาไว้ในอ้อมกอดลูบหัวทุยของเธอเบาๆพร้อมพูดความในใจด้วยเสียงสั่นเครือสายธารได้แต่กอดเอวหนาเอาไว้แน่นใบหน้านวลซบอยู่กับอกแกร่งเธอไม่อยากนึกถึงเรื่องที่กชกรพูดเพราะไม่อยากต้องแบ่งคนรักของเธอให้ใครทั้งนั้นโชคดีเหลือเกินที่กชกรไม่ได้ท้องจริงๆแต่หากเป็นไปได้เธอก็ไม่อยากให้ราชสีห์ไปมีสัมพันธ์อะไรกับกชกรเลยสามวันต่อมาตอนนี้ทุกคนกลับมาที่กรุงเทพกันเรียบร้อยแล้วเพราะเริ่มไม่มีความสนุกเมื่ออยู่ที่หัวหินเพราะมีคนไปทำให้เสียบรรยากาศการพักผ่อนของครอบครัวอิงอรและพอใจก็กลับมาที่กรุงเทพด้วยเช่นกันเพราะอิงอรต้องการที่จะสะสางเรื่องบางอย่างด้วยตัวเอง“พรุ่งนี้ย่าจะไปหาหมอแก้วหนูพอกับตาวีไปเป็นเพื่อนย่าหน่อยนะ”“ไปทำอะไรคะคุณย่า”“จัดการกับคนโกหกให้มายุ่งกับครอบครัวตาสิงห์ไม่ได้”“ขอรายละเอียดเพิ่มเติมอีกนิดได้หรือเปล่าครับ
หลายวันต่อมาหลังจากที่อิงอรเริ่มสงสัยในกชกรเธอก็เริ่มจ้างให้คนตามสืบเรื่องราวให้ละเอียดขึ้นจนได้รู้ว่ากชกรนั้นเคยมีประวิติการักษาอาการทางจิตและตอนนี้ก็ยังต้องกินยาอยู่เป็นประจำอีกเรื่องที่ทุกคนตกใจกันไปตามๆกันเมื่อรู้เรื่องก็คือคำสารภาพของตรีทศที่สารภาพทุกอย่างว่าเรื่องการตายของกัญญาเป็นฝีมือของกชกรทั้งหมดแต่เขาไม่รู้จริงๆว่าแรงจูงใจที่กชกรทำไปนั้นเป็นเพราะอะไรเขาเพียงแค่ได้เงินว่าจ้างจากกชกรและมีพันธ์ลับๆกันเท่านั้นคนที่ช่วยเหลือในแผนการของกชกรก็คือหมอเปรมณัฐเพระถูกกชกรขู่ว่าหากไม่ช่วยเธอจะเอาเรื่องที่กัญญาท้องกับเปรมณัฐไปบอกกับครอบครัวเปรมณัฐให้ได้รับรู้และยังขู่อีกว่าหากราชสีห์รู้เรื่องที่เปรมณัฐเป็นชู้กับกัญญาราชสีห์ไม่เอาหมอเปรมณัฐไว้แน่นอนเปรมณัฐจึงต้องทำตามที่กชกรบอกทุกอย่างอีกทั้งลายมือที่เขียนในจดหมายของกัญญาที่อยู่ในมือตำรวจอิงอรก็สามารถทำเรื่องขอให้ตรวจสอบใหม่ได้ในเวลาไม่นานนักและผลตรวจเทียบกับน้ำหนักลายเซ็นของเอกสารที่กัญญาเคยเซ็นก็ออกมาว่าลายมือในจดหมายไม่ใช่ของกัญญาแต่ดันไปตรงกับน้ำหนักลายมือของกชกรตอนนี้กชกรจึงมีหมายจับออกมาเรียบร้อย“ไม่น่าเชื่อว่าพี่จะทำกับน้องได้
“ดูๆไปแล้ว...ที่เธอเป็นแบบนี้ก็คงจะเพราะครอบครัวนะครับพี่สิงห์”สองหนุ่มกลับจากสถานีตำรวจได้ก็รีบขับรถตรงมาที่โรงพยาบาลสองพี่น้องพูดคุยกันด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างหดหู่เพราะสาเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้กชกรเป็นแบบนี้ก็น่าจะเป็นเพราะปมในวัยเด็ก“ก็ส่วนหนึ่ง...แต่มันก็อยู่ที่ตัวเธอด้วยที่มองแต่ด้านมืดจนมันทำร้ายตัวเองแบบนี้...หวังว่าวันนึงเธอจะคิดได้”ราชสีห์ที่มีอารมณ์โกรธกชกรในคราแรกอยู่มากตอนนี้กลับเปลี่ยนเป็นเวทนาสงสารเพราะเขารู้ว่าคนที่อยู่กับอคติและปมอดีตมันทุกข์แค่ไหนเขาเองก็เคยผ่านมาแล้วแถมตอนนั้นยังทำร้ายสายธารจนปางตายอีกด้วย“คุณสิงห์”สายธารที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยเธอเห็นหน้าสามีกลับมาได้ก็รีบเรียกหาเพราะยังมีอาการกลัวกับเหตุการณ์ก่อนหน้าแม้นตอนนี้จะมีทั้งพ่อแม่สามีอยู่เป็นเพื่อนก็ยังไม่อุ่นใจเท่ากับได้อยู่ใกล้กับชายหนุ่ม“เป็นยังไงบ้าง”คนตัวโตรีบสาวเท้าโผเข้ามาหาภรรยารักเขาเป็นห่วงหญิงสาวจนสุดหัวใจก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากมนเบาๆ“หมอยังไม่ให้ลุกไปไหนหนูสายอยู่ในภาวะเครียดมดลูกเลยบีบตัว”เปรมฤดีเป็นคนเอ่ยตอบให้ลูกชายเธอได้รับรู้เพราะคืนนี้ราชสีห์คงต้องนอนเฝ้าสายธารที่นี่“แล้วเรื่องที่โรง