ตอนที่28 ยั่วยวน

“ไม่ค่ะ..”

“สายธาร..”

เมื่อใช้ไม่อ่อนแล้วคนในอ้อมกอดไม่ยอมแต่โดยดีเขาจึงตวัดร่างขึ้นคร่อมมาอยู่บนตัวของเธอสองมือหนาช่วยกันดึงร่างบางให้หันหน้ามาหาเขาจนได้

“ฉันไม่ชอบให้ใครมาหันหลังให้ฉัน”

“ก็คุณพูดไม่รู้เรื่อง...ถือว่าฉันขอได้หรือเปล่าคะว่าอย่าตามใจคะนิ้งทุกเรื่อง”

ดวงตากลมโตจ้องมองคนที่กำลังยื่นหน้ามาใกล้ๆด้วยความขุ่นเคืองเล้กน้อยแต่ก็ยังร้องขอให้เขานั้นเลือกที่จะตามใจคะนิ้งในทางที่ถูก

ดวงตาที่กลมโตที่แสนยั่วยวนบวกกับน้ำเสียงที่อู้อี้ดูออดอ้อนทำให้ราสีห์เริ่มกลืนน้ำลายอึกใหญ่ไม่รู้ว่าหญิงสาวจะรู้หรือเปล่าว่าพฤติกรรมของเธอเป็นสิ่งที่ยั่วอารมณ์ของเขาได้เป็นอย่างดี

“อืม...ก็ได้”

หากเธอพูดกับเขาด้วยท่าทางแบบนี้ตั้งแต่คราแรกเขาคงยอมไปนานแล้วว่าจบก็หมายจะก้มลงบดจูบให้ชื่นใจแต่ก็ต้องชะงักงันเมื่ออีกฝ่ายหันหน้าหนี

“วันนี้พักไม่ได้เหรอคะ”

สายธารพยายามพูดกับอีกฝ่ายเสียงอ่อนหวานเพื่อร้องขอเพราะไม่ได้นอนเต็มตื่นมาหลายคืนแล้ว

“ข้อนี้ไม่ได้..”

ใบหน้าคมส่ายไปมาทั้งอมยิ้มอ่อนสองมือหนาสอดประสานมือเรียวแน่นบดจูบพรมตั้งแต่หน้าผากมนมาบรรจบอยู่ที่ริมฝีปากบางลิ้นสากซุกไซร้ตวัดเข้าไปสำรวจโพรงปากหญิงสาวฉกชิมความหวานจนพอใจแล้วจึงไล่มาที่ลำคอระหงส์ขบเม้มดูดดึงจนเกิดเป็นรอยแดงระเรื่อในเวลานี้ลมหายใจของสองหนุ่มสาวต่างเริ่มหอบถี่ขึ้นเรื่อยๆเมื่อไฟสวาทจุดติดจนเริ่มประทุ

“อ้ะ..”

เสียงครางหวานเปรยออกมาจากปากหญิงสาวก่อนจะรีบขบเม้มมันให้สนิทกลัวว่าจะเกิดเสียงดังเมื่อคนตัวโตก้มลงขบเม้มสองเต้างามอวบอูมอย่างมูมมามชุดนอนของทั้งสองปลิวตกไปอยู่ข้างเตียงด้วยฝีมือของชายหนุ่ม

สายธารหลบสายตาหันหน้าเอียงมองไปทางอื่นเมื่อคนตัวโตเริ่มชันคุกเข่าโชว์แผงกล้ามแม้นจะร่วมกิจกรรมสวาทกับเขามากี่ครั้งเธอก็ไม่ชินที่จะมองร่างกายกำยำเปลือยเปล่าของเขาเสียที

“อืม..”

ราชสีห์โน้มตัวก้มลงพรมจูบหน้าท้องแบนราบไล่ละเลงลิ้นลงมาจนถึงหน้าท้องน้อยสองมือหนายกแยกขาเรียวก้มลงกึ่งกลางกลีบกุหลาบงาม

“ค.. คุณสิงห์”

ร่างบางสะดุ้งเฮือกเมื่อลิ้นร้ายตวัดละเลงอยู่ที่ช่องทางรักมือน้อยกอดกำผ้าปูแน่นขบเม้มริมฝีปากจนแทบห้อเลือดเป็นอีกครั้งที่เขามอบสัมผัสวาบหวามแปลกใหม่ให้กับเธอทั้งยังรู้สึกซาบซ่านจนแทบจะควบคุมเนื้อตัวไม่อยู่มากกว่าที่เคยเป็น

“อืม..”

ใบหน้าคมกดบดเบียดอยู่กับกลีบกุหลาบงามไม่ห่างเมื่อน้ำรักอันแสนหวานของหญิงสาวผลิตออกมาลิ้นร้ายก็ตวัดฉกชิมดูดดึงมันไปหมดทุกหยาดหยดไปปล่อยให้ไหลหยดลงเตียงนอนแม้แต่หยดเดียว

“อ้ะ..อื้ออ..”

ร่างบางบิดเร่ายกมือทั้งสองปิดปากตัวเองรู้สึกควบคุมตัวเองไม่อยู่ไม่นานนักก็บิดเกร็งเข้าสู่ความรู้สึกแตะขอบสวรรค์

เมื่อเห็นสาวเจ้ากระตุกเกร็งปล่อยน้ำหวานทะลักมาได้ราชสีห์ก็เริ่มชันตัวขึ้นกอดทับร่างบางเสียบแท่งร้อนปูดเป่งเข้าช่องทางรักที่ฉ่ำแฉะ

“อ้าสส..”

กระแทกสะโพกแกร่งเข้าออกด้วยจังหวะเร่าร้อนเพราะไฟสวาทโหมกระหน่ำไปทั่วทั้งกายแล้ว

“อื้ออ..อื้ออ..ๆ”

เสียงครางของสาวเจ้าถูกกลืนกินเข้าไปในลำคอของราชสีห์ร่างของเธอถูกบดกระแทกกับเตียงนุ่มจนแทบจมไปกับเตียงด้วยสะโพกแกร่งที่อัดกระแทกเข้ามาในช่องทางรักเร่งเร้าหนักหน่วงทุกท่วงท่าไม่เคยผ่อนแม้แต่วินาทีเดียว

มือน้อยตอนนี้กอดจิกระบายอารมณ์วาบหวามอยู่บนแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มจนถลอกมีเลือดซิบแต่ความเจ็บแสบไม่ได้ทำให้ราชสีห์สะท้านแม้แต่น้อยกลับมีเรี่ยวมีแรงทวีคูณที่รู้ตัวว่าทำให้หญิงสาวสะท้านไปกับท่วงท่าบทสวาทของเขาได้

เตียงนุ่มเขย่ารุนแรงไม่เคยอยู่แน่นิ่งตามสองร่างที่กำลังทำศึกสวาทไปเกือบสามชั่วโมงจึงสงบลงได้ราชสีห์เป็นคนสวมใส่เสื้อผ้าให้ร่างบางที่อ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรงก่อนจะมาใส่ของตัวเองเป็นเช่นนี้ทุกคืนเกิดนอนหลับไปด้วยกายยังเปลือยเปล่าเกิดตื่นทีหลังเจ้าก้อนกลมในเปลคงเป็นเรื่องที่ไม่ดีแน่นอน

บริษัทXXX

“ทางนั้นส่งหนังสือเตือนมาว่าอย่าให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นอีกครับไม่อย่างนั้นจะทำให้เป็นข่าว”

เมฆายื่นเอกสารเตือนที่ส่งมาจากราชสีห์ให้กับกฤษฎาได้รับรู้

“หึ่..วิธีนั้นไม่ได้ผลฉันก็มีอีกวิธี”

กฤษฎายังยิ้มได้เพราะเขานั้นมีวิธีที่จะทำให้เขานั้นเหนือกว่าคนอย่างราชสีห์ด้วยพึ่งรู้ไม่นานนี้เองว่าสายธารนั้นได้แต่งงานเป็นภรรยาของราชสีห์หากเขารู้เร็วกว่านี้คงไม่ต้องจ้างคนที่เกาะให้เสียเวลา

สามวันต่อมา

วันนี้สายธารไปส่งคะนิ้งที่โรงเรียนเสร็จจึงเข้ามาหาซื้อของสดเข้าบ้านในซุปเปอร์ใกล้ๆกับเพนท์เฮ้าส์เมื่อซื้อของเสร็จเอาของมาเก็บที่รถเรียบร้อยแล้วจึงแวะนั่งร้านกาแฟพักเหนื่อยก่อนที่จะกลับจากที่นั่งจิบกาแฟเพลินก็ต้องแปลกใจที่จู่ๆก็มีผู้ชายร่างสูงดูภูมฐานเข้ามาทักทายเธอ

“สวัสดีครับคุณสายธาร..”

กฤษฎาตามหญิงสาวตั้งแต่เธอเดินอยู่ในซุปเปอร์แล้วเขามาที่นี่เพื่อต้องการบอกอะไรบางอย่างให้สายธารได้รับรู้

“ผมกฤษฎาครับเป็นสามีของนิสา”

ว่าจบก็หย่อนก้นนั่งลงตรงข้ามหญิงสาวที่เอาแต่มองหน้าตนด้วยความสงสัย

“นิสา.. “

ร่างบางตัวชาวาบมือไม้เย็นหากเขาเป็นสามีของนิสาไม่เท่ากับว่าตอนนี้เขาต้องการลูกคืนอย่างนั้นหรือ

“ผมรู้มาตลอดว่าคุณเป็นคนดูแลลูกสาวของผมแล้ววันนี้ผมก็อยากได้ลูกสาวของผมคืน”

ในครานั้นเขาไล่นิสาออกจากบ้านไปเพราะเขาไม่ต้องการมีลูกแต่เธอก็อยากจะเก็บลูกเอาไว้และเขาก็รู้มาตลอดว่าเธออยู่ที่ไหนหลังจากเธอเสียแล้วลูกของเขาอยู่กับใครแต่เขาก็ไม่ได้คิดจะสนใจจนมาวันนี้ที่คิดว่าลูกตนมีประโยชน์ก็ตอนนี้

คำตอบของกฤษฎาไม่ผิดคาดที่สายธารนั้นคิดเอาไว้แต่เธอจำได้ว่านิสาเป็นคนบอกเธอเองว่าพ่อของเด็กคนนี้ไม่ได้ต้องการจะมีลูกและยังให้นิสาไปทำแท้งแต่นิสาเลือกที่จะเก็บคะนิ้งเอาไว้

“รู้มาตลอด...แล้วทำไมคิดจะมาสนใจอยากได้ลูกคืนตอนนี้ล่ะคะ”

สายธารเอ่ยเสียงแข็งเพราะไม่ได้ต้องการจะเป็นมิตรกับอีกฝ่ายในวันที่นิสาลำบากจนต้องหอบลูกมาขอที่พักพิงจากเธอเขาไปอยู่ที่ไหนจนนิสาเสียด้วยโรคร้ายเขาก็ยังไม่เคยโผล่หน้ามา